دکتر همایون صدر در نشست خبری امروز با اشاره به پروژه‌های فضایی سازمان فضایی افزود: سازمان فضایی پروژه ماهواره «پارس یک» را تعریف کرده که این پروژه از طریق پنج دانشگاه و پژوهشگاه‌های فضایی کشور در حال اجرا است.

وی با بیان اینکه طراحی‌های این طرح انجام شده است، اضافه کرد: برای سوخت این ماهواره کنسرسیومی تشکیل شده است و هدف ما از تشکیل این کنسرسیوم تشکیل یک بخش خصوصی سازنده ماهواره بوده است.

صدر با اشاره به اجرای پروژه‌های فضایی در پنج تا شش سال گذشته، خاطرنشان کرد: این پروژه‌ها به دلیل عدم مدیریت صحیح به خوبی اجرایی نشده است؛ از این رو در سال‌های اخیر با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته اقدام به مدیریت پروژه‌های فضایی کردیم که بر این اساس پروژه ماهواره «پارس یک» تعریف شد و در دستور کار قرار گرفت.

معاون توسعه کاربرد و خدمات فضایی سازمان فضایی ایران با تاکید بر اینکه فاز دوم پروژه «پارس یک» از طریق این کنسرسیوم اجرایی می‌شود، یادآور شد: علاوه بر آن برای دستیابی به اهداف افق 1404 بعد از پروژه ماهواره «پارس یک»، پروژه ماهواره پارس دو و سه نیز اجرایی خواهد شد.

به گفته وی، در پارس دو و سه هم تصاویر با دقت بالاتری ارائه می‌شود و هم در جهت کاربردهای مخابراتی باند کی‌یو (KU) کشور را تامین می‌کند.

صدر با تاکید بر اینکه ماهواره «پارس یک» یک ماهواره سنجشی است، خاطرنشان کرد: قرارداد ماهواره مخابراتی «ناهید یک» بسته شده است و در  6 ماه اول سال جاری آماده پرتاب می‌شود.

وی اضافه کرد: قرارداد ماهواره «ناهید دو» با پژوهشگاه فضایی منعقد شده است و علاوه بر آن ماهواره دانشگاه علم و صنعت با نام «ظفر» نیز در این دانشگاه در حال اجرایی شدن است.

توضیح سازمان فضایی درباره پروژه ماهواره «سها»

معاون توسعه کاربرد و خدمات فضایی سازمان فضایی ایران درخصوص انتشار خبری مبنی بر پرتاب ماهواره «سها» توضیح داد: پروژه‌هایی که از سوی این سازمان تعریف و به مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی واگذار می‌شود، دارای منابع مالی است.

وی با تاکید بر اینکه ولی در مقابل، سایر مراکز تحقیقاتی از اجرای پروژه‌های ماهواره‌ای منع نشده‌اند، اضافه کرد: پروژه «سها» از جمله پروژه‌های سازمان فضایی نیست.

3 پروژه اخیر سازمان فضایی

صدر با اشاره به جزئیات پروژه‌های اخیر سازمان فضایی گفت: در حال حاضر ماهواره دانشگاه شریف با عنوان ماهواره «دوستی» کاملا آماده پرتاب است و منتظر هستیم تا مراجع متولی پرتاب این ماهواره را در نوبت پرتاب قرار دهند.

وی پروژه دیگر این سازمان را ماهواره امیرکبیر با نام «پیام» ذکر کرد و ادامه داد: این ماهواره در سه ماهه اول سال‌جاری که دو ماه آن سپری شده است، آماده خواهد شد و این ماهواره در نوبت پرتاب بر اساس سیاست‌گذاری‌های کشور قرار می‌گیرد.

معاون توسعه کاربرد و خدمات فضایی سازمان فضایی ایران ماهواره «ناهید یک» را از دیگر پروژه‌های در دستور کار این سازمان نام برد و اظهار کرد: قرارداد اجرایی این پروژه با پژوهشگاه فضایی منعقد شده است و در 6 ماه اول سال‌جاری آماده پرتاب می‌شود.

وی با تاکید بر اینکه هدف ما از پرتاب ماهواره‌ها تست فناوری‌های به دست آمده است، گفت: پرتاب ماهواره‌ها از سوی ایران علی‌رغم عکس‌العمل‌هایی که در جوامع بین‌المللی خواهد داشت، ولی برای ما کسب قابلیت اطمینان از فناوری‌های به دست آمده است.

صدر با اشاره به نمونه‌هایی در این زمینه ادامه داد: به عنوان مثال در پروژه ماهواره‌های مخابراتی درصدد هستیم تا دقت تنظیم دوربین‌ها را جهت عکسبرداری و پایداری در هر مرحله مورد ارزیابی قرار دهیم.

توضیح درخصوص سرانجام پروژه اعزام انسان به فضا

معاون توسعه کاربرد و خدمات فضایی سازمان فضایی ایران با اشاره به روند تعریف و اجرای پروژه اعزام انسان به فضا توضیح داد: وقتی سند توسعه جامعه فضایی تدوین می‌شد، صحبت از این بود که اهدافی تا سال 1404 تعریف شود؛ از این رو در جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی چند هدف کمی در بخش‌های هوایی و فضایی تعریف شد.

وی ساخت هواپیمای 100 تا 150 نفره را از جمله اهداف کمی در بخش هوایی نام برد و افزود: در بخش فضایی علاوه بر ساخت ماهواره، قرار دادن انسان در مدار تعریف شد؛ ولی نکته‌ای که در آن زمان مغفول ماند، این بود که برای اعزام انسان به فضا بین 15 تا 20 میلیارد دلار و زمان 15 ساله نیاز داریم.

صدر تاکید کرد: هیچ نهاد و سازمانی قادر به تامین چنین بودجه‌ و چنین پروژه‌ای نبوده است، از این رو این طرح به پروژه‌های کوچکتری تقسیم شد.

به گفته وی، اعزام محموله‌های ساده به فضا جایگزین طرح اعزام انسان به فضا شد که از این طرح سطح پروژه ساده‌تر و کسب فناوری‌های مورد نیاز آسان‌تر شده است.

صدر اضافه کرد: پروژه اعزام انسان به فضا هرچند که مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده، ولی چون توانمندی مالی در کشور وجود نداشت، این پروژه به پروژه کوچکتری تقسیم و اجرای آن به پژوهشگاه فضایی واگذار شده است.

صدر با تاکید بر اینکه نباید انتظار داشت در مدت پنج سال انسان به فضا اعزام شود، به پروژه طراحی و ساخت ماهواره 100 تا 150 نفره اشاره کرد و گفت: در این پروژه هدف‌گذاری شده بود تا 1404 سه فروند هواپیمای 100 تا 150 نفره تولید شود و از آنجایی که توانمندی‌های لازم در کشور وجود ندارد، این طرح به طرح «توسعه فناوری‌های هواپیمای 100 تا 150 نفره» تبدیل شد.

به گفته وی، اجرای چنین پروژه‌ای 800 میلیارد تومان هزینه نیاز داشت که تا زمان اجرای آن تنها 80 میلیون تومان آن اختصاص یافت.

 به نقل از پایگاه "یونیورسیتی هرالد"، مغز انسان به قدری قدرتمند است که می‌تواند میلیون‌ها اطلاعات مختلف را حفظ و تحلیل کند، حتی قوی‌تر از قدرتمندترین رایانه‌های امروزی.

شگفت‌انگیز است که انسان می‌تواند به مغز دستور تغییر فیزیکی بدهد و سازمان "پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی آمریکا"(DARPA) به دنبال کار بر روی این ویژگی مغز است تا ظرفیت مغز افراد را برای آموزش فوق سریع بالا ببرد.

DARPA یک سازمان تحقیقاتی و فناوری زیر نظر وزارت دفاع آمریکا است که مسئولیت توسعه و ساخت فناوری‌های نوین برای استفاده ارتش آمریکا را برعهده دارد و در سال 19588 تاسیس شده است.

"نوروپلاستیسیتی"(Neuroplasticity) قابلیت عصبی مغز برای اتصال مجدد به خود برای ساخت اتصالات عصبی جدید است. این قابلیت جز مهمی از فرآیند یادگیری است. دانشمندان دارپا قصد دارند تا با بهبود این امکان مغز موجب یادگیری سریع‌تر شوند.

بدین منظور دانشمندان دارپا با کمک زبان‌شناسان و تحلیلگران هوش، پروژه "آموزش نوروپلاستیسیتی(عصبی) هدفمند" را برای فعال‌سازی سیناپس‌های پلاستیسیتی با استفاده از روش‌های ایمن تحریک عصبی کلید زده‌اند.

دارپا امیدوار است که این تحریکات عصبی بتواند مغز را وارد حالتی کند که بتواند مسایل مختلف را به سرعت فرابگیرد یا اصطلاحا دانلود کند.

در این حالت مغز در موقعیت واکنش بسیار سریع و بالای عصبی قرار می‌گیرد که به جای صرف چندین ماه برای فراگیری مسایل، در کمترین زمان ممکن اطلاعات را "دانلود" و پردازش می‌کند.

از دستاوردهای این پروژه ابتدا در ارتش آمریکا استفاده خواهد شد و بعدها جنبه عمومی پیدا خواهد کرد.

 به نقل از دیلی‌میل، این سیاره تقریبا سه برابر زمین جرم دارد و تصور می‌شود جهانی صخره‌ای است و احتمالا به اندازه‌ای خنک است که آب مایع را نگه می‌دارد.

جرم کیهانی جدید در امتداد لبه داخلی ناحیه زیست‌پذیر ستاره میزبان خود می‌چرخد و محققان امیدوارند بتوانند ویژگی‌های جوی و خصوصیات دیگر این سیاره را به منظور ارزیابی بهتر پتانسیل حیات آن تعریف کنند.

شی مزبور توسط محققان "موسسه اخترنجوم" (IAC) در جزایر قناری و با استفاده از "تلسکوپ ملی گالیله" واقع در رصدخانه Roque de los Muchachos شناسایی شد. این تلسکوپ 3.66 متر طول دارد.

وجود تغییرات کوچک در سرعت شعاعی وجود این سیاره را آشکارسازی کرد و این امر ناشی از کشش گرانشی آن به هنگام چرخش حول سیاره کوتوله قرمزرنگ GJ625 (Gliese 625) است. سرعت شعاعی یا حرکت شعاعی ستارگان همان حرکت ستاره در راستای دید ناظر است و به همین دلیل با رصدهای معمولی قابل تشخیص نیست.

هر مدارگردی کامل ابرزمین جدید، 14 روز زمان می‌برد و دانشمندان تخمین زده‌اند این جرم کیهانی حدود 2.8 برابر زمین جرم دارد و در ناحیه زیست‌پذیر ستاره میزبان خود واقع شده است. ناحیه زیست‌پذیر طیفی از مدارهای حول یک ستاره است که سطح سیاره‌ موجود بر روی این مدارها می‌تواند در صورت وجود فشار جوی کافی آب مایع را نگه دارد.

گفته می‌شود این ابرزمین نسبتا به منظومه شمسی نزدیک و فقط 21 سال نوری از آن فاصله دارد و کم‌جرم ترین ابر زمینی است که تاکنون کشف شده است. منجمان به دنبال بررسی تراکم و شعاع این سیاره هستند.

این احتمال وجود دارد که سیاره‌های صخره‌ای بیشتری حول ستاره GJ625 وجود داشته باشند که می‌توانند به آن  نزدیک‌ یا دورتر باشند و در ناحیه زیست‌پذیر ستاره وجود داشته باشند.

به نقل از ساینس‌دیلی، در این شبیه‌سازی از چندین پردازنده و ابررایانه استفاده خواهد شد تا میزان وضوح این شبیه‌سازی در بیشترین میزان ممکن باشد.

این شبیه‌سازی زیر نظر دکتر "رابرت گرند"(Robert Grand) عضو "موسسه مطالعات نظری هیدلبرگ"(Heidelberg) انجام می‌شود.

در ماههای گذشته تیم تحقیقاتی آلمانی با استفاده از ابررایانه‌ها موفق شدند 30 شبیه‌سازی با رزولوشن بالا و شش شبیه‌سازی با رزولوشن فوق‌العاده تولید نمایند.

در این شبیه‌سازی‌ها تمام عوامل مهم و اصلی نظیر شکل گرفتن گازهای اصلی پدیدآورنده کهکشان‌ها نظیر هیدروژن، تشکیل ستارگان، انفجار آنها، تشکیل ابرنواخترها و همچنین ایجاد سیاه‌چاله‌ها به عنوان اجرای اصلی یک کهکشان مدنظر قرار داده شده است.

در این پروژه هم کهشکان‌های بزرگ و کوچک و هم کهکشان‌های مارپیچی نظیر کهکشان راه شیری مورد شبیه‌سازی قرار گرفته‌اند.

در مدل‌های ایجادشده در این پروژه، نمونه‌ها حدود یک تریلیون بار کوچک‌تر شده‌اند هرچند همچنان شبیه‌سازی فیزیک پیچیده و در هم‌تنیده این کهکشان‌ها برای هر رایانه‌ای یک چالش جدی محسوب می‌شود.

محققان با استفاده از داده‌های حاصل از رصد و مطالعات پیشین و همچنین نتایج این شبیه‌سازی قادر خواهند بود به اطلاعات بسیار مهمی در رابطه با سرگذشت کهکشان‌ها دست پیدا کنند.

نتایج این تحقیق در نشریه علمی Royal Astronomical Society منتشر شده است.

 در واقع نانو تکنولوژی فهم و به کارگیری خواص جدیدی از مواد و سیستم‌هایی در این ابعاد است که اثرات فیزیکی جدیدی - عمدتاً متأثر از غلبه خواص کوانتومی بر خواص کلاسیک - از خود نشان می‌دهند.

فناوری نانو موج چهارم انقلاب صنعتی، پدیده‌ای عظیم است که در تمامی گرایش‌های علمی راه یافته و از فناوری‌های نوینی است که با سرعت هرچه تمام‌تر در حال توسعه است. از ابتدای دهه ۱۹۸۰ میلادی گستره طراحی و ساخت ساختمان‌ها هر روزه شاهد نوآوری‌های جدیدی در زمینه مصالح کارآمدتر و پربازده‌تر در مقاومت، شکل پذیری، دوام و توانایی بیشتر نسبت به مصالح سنتی است.

نانوفناوری یک دانش به شدت میان‌رشته‌ای است و به رشته‌هایی چون مهندسی مواد، پزشکی، داروسازی و طراحی دارو، دامپزشکی، زیست‌شناسی، فیزیک کاربردی، ابزارهای نیم رسانا، شیمی ابرمولکول و حتی مهندسی مکانیک، مهندسی برق، مهندسی شیمی و مهندسی کشاورزی نیز مربوط می‌شود.

تحلیل‌گران بر این باورند که فناوری نانو، زیست فناوری و فناوری اطلاعات (IT) سه قلمرو علمی هستند که انقلاب سوم صنعتی را شکل می‌دهند. نانو تکنولوژی  می‌تواند به عنوان ادامه دانش کنونی به ابعاد نانو یا طرح‌ریزی دانش کنونی بر پایه‌هایی جدیدتر و امروزی‌تر باشد.

نانو ریشه یونانی "نانس" به معنی کوتوله است. فناوری نانو موج چهارم انقلاب صنعتی، پدیده‌ای عظیم است که در تمامی گرایش‌های علمی راه یافته است تا جایی که در یک دهه آینده برتری فرایندها، وابسته به این تحول خواهد بود.

ماهیت فناوری نانو توانایی کارکردن در تراز اتمی، مولکولی و فراتر از آن در ابعاد بین ۱ تا ۱۰۰ نانومتر، با هدف ساخت و دخل و تصرف در چگونگی آرایش اتم‌ها یا مولکول‌ها با استفاده از مواد، وسایل و سیستم‌هایی با توانایی‌های جدید و با تغییر این ساختارها و رسیدن به بازدهی بیشتر مواد است.

فناوری نانو فرایند دستکاری مواد در مقیاس اتمی و تولید مواد و ابزار، به وسیله کنترل آنها در سطح اتم‌ها و مولکول‌هاست. در واقع اگر همه مواد و سیستم‌ها ساختار زیربنایی خود را در مقیاس نانو ترتیب دهند؛ آنگاه تمام واکنش‌ها سریع‌تر و بهینه‌تر صورت می‌گیرد و توسعه پایدار پیش گرفته می‌شود.

از جمله دستاوردهای فراوان این فناوری کاربرد آن در تولید، انتقال، مصرف و ذخیره‌سازی انرژی با کارایی بالاست که تحول شگرف را در این زمینه ایجاد می‌کند. از این رو دست‌اندرکاران  و محققان علوم نانو در تلاش هستند تا با استفاده از این فناوری به آسایش و رفاه بیشتر در درون و برون ساختمان با یافتن طبقه جدیدی از مصالح ساختمانی با عملکرد بالا و صرفه‌جویی در هزینه‌ها بخصوص در مصرف منابع انرژی و در نهایت به توسعه پایدار دست یابند.

در مجموع این فناوری شامل سه مرحله است:

طراحی مهندسی ساختارها در سطح اتم.

ترکیب این ساختارها و تبدیل آنها به مواد جدید با ساختار نانو با خصوصیات ویژه.

ترکیب اینگونه مواد و تبدیل آنها به ابزارهای سودمند.

در دنیا هر روز اختراعات زیادی در عرصه نانو انجام می‌شود که در ادامه به بررسی 10 نمونه برتر در عرصه جهانی می‌پردازیم:

1- لنزهای چشمی و واقعیت مجازی

شرکت "آی اپتیک"(iOptik) فعال در عرصه فناوری‌های نانو در آمریکا موفق به توسعه لنزهای تماسی شد که می‌توانند به جای هدست‌های بزرگ واقعیت مجازی به کار گرفته شوند، بدون آنکه هیچ گونه تاثیری در دید فرد داشته باشند.

2- حسگرهای نانو برای تشخیص حمله قلبی

محققان "دانشگاه صنعتی کالیفرنیا"(Caltech) موفق به طراحی نانوحسگرهایی شده‌اند که می‌تواند حمله قلبی را پیش از وقوع آن تشخیص دهد. این فناوری هم می‌تواند سبب نجات جان بیماران شده و همچنین  در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند. ابعاد آخرین نسخه این تراشه تنها 90 میکرون است.

3- نانوماده‌ای برای مقابله با باکتری‌ها

محققان استرالیایی و اسپانیایی موفق شدند با الهام از نوعی سنجاقک و با استفاده از "سیلیسیم سیاه"(Black Silicon) نانوماده‌ای طراحی کنند که سطح آن شبیه بال‌های سنجاقک استرالیایی موسوم به " wandering percher" است. این نانوماده با توجه به داشتن سطح عاج‌مانند می‌تواند از رشد باکتری‌ها جلوگیری کند.

4- باتری‌های چاپ سه‌بعدی نانویی

محققان دانشگاه هاروارد و دانشگاه ایلی‌نوی با استفاده از چاپگرهای سه‌بعدی موفق به طراحی باتری‌هایی با طول یک میلی‌متر شدند.

کاربرد این باتری‌های نانویی در مواردی همچون مهندسی پزشکی و توسعه حسگرهای زیستی و ابزارهای ردیاب درمان است که می‌توانند روی پوست بدن تعبیه شوند.

5- ربات نانویی جراحی چشم

محققان در "موسسه فناوری زوریخ" (ETH Zürich) موفق شدند یک نانوربات را توسعه دهند که می‌تواند برای انجام یک عمل جراحی دقیق در چشم تعبیه شده و با دقتی مثال‌زدنی دوزهای دارویی مورد نیاز را به بافت چشم تزریق کند. قطر این ربات جراح تنها 285میکرون است.

6- تراشه فوق منعطف نانویی

محققان در "موسسه فناوری زوریخ" (ETH Zürich) موفق به توسعه یک تراشه الکترونیکی نانویی شدند که می‌تواند با انعطاف مثال‌زدنی به دور یک تارمو بپیچد.

این نانوتراشه می‌تواند در فناوری‌های پوشیدنی و ابزارهای کاربردی در عرصه پزشکی به کار گرفته شود.

در حال حاضر بیشترین کاربرد این نانوتراشه‌ها در تولید چشم مصنوعی و همچنین نظارت بر بیماری آب سیاه چشم است.

7- نانوالکترودهای زیست تخریب‌پذیر

محققان دانشگاه "کارنگی ملون" (Carnegie Mellon) آمریکا با استفاده از جوهر ماهی "سپیداج"(Cuttlefish) موفق شدند نوعی ماده شیمیایی و یک نانوساختار برای نیرودهی به وسایل الکترونیکی بلعیدنی طراحی کنند.

8- استفاده از نانوذرات برای مبارزه با سلول‌های سرطانی

محققان "موسسه فناوری ماساچوست"(MIT) نانوذراتی را طراحی کردند که علاوه بر حمل داروهای ضد سرطان مانند دوکسورابیسین، رشته‌های کوتاه RNA را نیز حمل می‌کند که ژن‌هایی را که سلول‌های سرطانی از آنها برای فرار از دارو استفاده می‌کنند، غیر فعال می‌کند.

از این نانوذرات می‌توان در درمان نوع تهاجمی سرطان پستان استفاده کرد.

9- نانوذرات نقره‌ برای کشتن میکروب‌ها

محققان موسسه تحقیقاتی "ویلسون" در واشنگتن موفق با تولید نانوذرات نقره‌ای شدند که از آنها می‌توان در همه چیز از خمیردندان گرفته تا پوشاک استفاده کرد. این ذرات می‌توانند با باکتری‌ها مقابله کنند.

10- توسعه دستگاه‌های تست تنفس با استفاده از فناوری نانو

محققان دانشگاه "نیوانگلند"(New England) در آمریکا موفق به طراحی یک دستگاه تست تنفس برای بیماران دیابتی شدند که از حسگرهای نانو برای تشخیص سطوح استون موجود در تنفس بیماران بهره می‌گیرد.

با توجه به این 10 مورد کاملا مشخص است که این فناوری نو، پای خود را به تمام عرصه‌ها باز کرده است و با استفاده از آن می‌توان به پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای دست یافت.

طبق آمار در سال 2014 حدود بیش از 10 درصد مقالات علمی جهان به عرصه نانوفناوری مربوط بوده و کشورهای زیادی در این زمینه فعال هستند.

از نظر تعداد مقالات ثبت شده در سال گذشته، ایران دارای رتبه اول است و در رده‌بندی کلی رتبه ششم را به خود اختصاص داده است. در ادامه، رده‌بندی جهانی در عرصه نانوفناوری را مشاهده می‌کنید.

به نقل از دیلی‌میل، یک موسسه تحقیقات فناوری استرالیایی به نام "دی.تی"(DT) موفق به اختراع این دستگاه شده‌ است.

این دستگاه مثل هندزفری بلوتوث روی گوش قرار می‌گیرد و به محض شناسایی صدای جعلی، توسط قطعه حرارتی با ابعاد 4*4 میلی‌متری که در آن تعبیه شده است، یک لرزش به همراه سرما به ستون فقرات کاربر خود می‌فرستد.

به گفته دانشمندان، بشر در آینده‌ای نزدیک در دریایی از اطلاعات جعلی دست و پا خواهد زد و برای اجتناب از چنین آینده ترسناکی باید به دنبال توسعه فناوری‌های تشخیص هویت اعم از صوتی و تصویری بود.

این هندزفری از یک شبکه عصبی که توسط "بخش نرم‌افزار یادگیری گوگل"(Tensorflow) طراحی شده است استفاده می‌کند و با استفاده از الگوریتم‌های طراحی شده برای مقابله با جعل هویت و تفاوت‌های کوچک در الگوهای مکالمه به شما هشدار می‌دهد که آیا در حال صحبت با یک رایانه یا ربات هستید یا خیر.