مطالعات صورت گرفته توسط دانشگاه آکسفورد، بیان می کند ۴۷ درصد همه‌ی شغل ها می‌توانند مکانیزه شوند. امکان دارد در دهه‌های آینده، شغل شما به صورت فعلی وجود نداشته باشد. صحبت درباره آینده شغل‌ها، روز به روز بیش‌تر می‌شود. طبق نظر شرکت ادوبی، وقتی بیان می‌شود که درآینده همه شغل‌ها می‌توانند مکانیزه شوند، در حقیقت از بسیاری نقش‌های حیاتی که ربات‌ها قادر به انجام آن نیستند غافل مانده‌ایم. پس بهتر است به جای نگرانی درباره منسوخ  شدن شغل‌ها، به راحتی با آن کنار آمده و یاد بگیریم، چگونه از مزیت‌های انسانی خود که همان استعداد و قدرت تفکر است استفاده کنیم.

قوه‌ی تفکر مزیت بزرگی است

طبق نظر تحلیل‌گران، با این که روز به روز جهان ما به سمت مکانیزه شدن حرکت می‌کند، ولی همین موضوع فرصت‌های بیشتری در اختیار انسان ها قرار می‌دهد. انسان‌ها اگر یاد بگیرند چگونه از قدرت خلاقیت و تفکری که ربات‌ها از آن  محروم هستند، استفاده کرده و آن را پرورش دهند، ارزش بیشتری پیدا می‌کنند و امنیت شغلی آن ها تضمین می‌شود.

در بازارهای فعلی، ما علاوه بر خلاقیت نیازمند به افزایش هر چه بیش‌تر بازده، سرعت و دقت نیز هستیم. خوشبختانه بسیاری از کارهای تکراری که وقت ما را می‌گیرند، می توانیم به ربات‌ها محول کرده و بر روی مسایل مهم‌تر تمرکز کنیم.

ارتباط

انسان‌ها توانایی خارق‌العاده‌ای برای ارتباط و همکاری با همدیگر دارند. آن‌ها فارغ از نژاد و جنسیت، می‌توانند با یکدیگر همفکری کرده و راه‌حل‌های جدیدی ابداع کنند.

خلاقیت

ما انسان‌ها توانایی خارق‌العاده‌ای در گردآوری اطلاعات و حل مساله داریم. یک ماشین می‌تواند برای حل مساله‌ای برنامه‌ریزی شود. اما توانایی حل مسائل تعریف نشده یا ابداع راه‌‌حل‌های جدید را ندارد.

سازگاری

مهم نیست شرایط چگونه تغییر می‌کند. انسان‌ها ثابت کرده‌اند که توانایی هماهنگی با آن را دارند. آن‌ها وقتی توسط شکارچیان تهدید می‌شدند، اسلحه ساختند. زمانی که از کمبود غذا رنج می‌بردند، یاد گرفتند چگونه غذای خود را پرورش دهند. رمز زنده ماندن سرعت یا بزرگی نیست. بلکه توانایی درک تغییرات و انطباق هر چه سریع‌تر و بهتر با آن است.

با توجه به این ویژگی‌ها، نه تنها باید با سرعت روزافزون اتوماسیون کنار آمد، بلکه باید از فرصت‌های جدید به وجود آمده، استفاده کرد و خود را با آن وفق داد. کارهای تکراری و ساده را به ربات‌ها سپرد و زمان خود را برای پرورش خلاقیت و ابتکار اختصاص داد.

برای آینده آماده شوید

 اما نکته‌هایی وجود دارد که کارمندان و مدیران باید به آن‌ها توجه داشته باشند. جف ویجانکو (Jeff Vijungco) معاون تکنولوژی و پژوهش شرکت ادوبی، پیشنهاد می‌کند که آینده خود را تجسم کنید. درباره حرفه و آرزوهای خود فکر کنید و مهارت‌هایی که برای رسیدن به جایگاه مورد نظر، در این دنیای مکانیزه لازم است را یاد بگیرید.

در آینده، مدیران به دنبال کارمندان چند منظوره خواهند بود. مدیران از کارمندانشان انتظار دغدغه بازدهی یا تولید بیش‌تر را ندارند. بلکه می‌خواهند آن‌ها وظایفشان را به نحو احسنت و مبتکرانه انجام دهند که باعث رشد کمپانی در آینده خواهد شد.

توانایی یادگیری، حل مساله و انطباق، مهارت‌هایی هستند که پیشنهاد می‌شود به دنبال پرورش آن‌ها باشید. فطرت انسانی به آن‌ها نیازمند است و علاوه بر احساس خشنودی و رضایت از خود، موجب ارتقا ارزش شغلی نیز می‌شود.

یک قدم دیگر برای تضمین امنیت شغلی، پرورش توانایی ارتباط و کار با دیگران است. ربات‌ها برعکس انسان‌ها نمی‌توانند با یکدیگر همکاری کنند. هرچه توانایی کار و مشارکت شما با شخصیت‌های مختلف بیش‌تر باشد، ارزش بیش‌تری برای کارفرمایتان خواهید داشت. آن‌ها می‌توانند شما را در موقعیت‌های مختلف، به کار گماشته و اطمینان خواهند داشت که از پس وظایف محوله به نحو احسنت برخواهید آمد.

مدیران نیز باید ارزش نیروی انسانی را درک کرده و در نظر داشته باشند که با ارزش‌ترین دارایی شرکت نیروی انسانی آن است. برای بهره‌ گیری از قدرت خلاقیت کارمندان، باید به آن‌ها ارزش قائل باشند، به آن‌ها آزادی و اختیار عمل بدهند و مهم تر از همه، با آن‌ها محترمانه برخورد کنند. رئیسان باید در نظر داشته باشند که کارمندان آن‌ها، خارج از شرکت زندگی و مسئولیتی نیز به عهده دارند و باید سیاست مناسبی، برای تعادل زندگی شغلی و حرفه‌ای آن‌ها اتخاذ کنند. ربات‌ها برخلاف انسان‌ها، نیاز به نظارت خاصی ندارند. انسان‌ها اگر آرامش نداشته یا خسته باشند، نمی‌توانند از پس وظایفشان به خوبی برآیند. بنابراین محیط شادی برای آن ها خلق کنید و از پیشرفت کار لذت ببرید.

انسان‌ها آینده را می سازند

ربات‌ها در آینده بیش از پیش اهمیت پیدا خواهند کرد، ولی آن‌ها نمی‌توانند نقشی درخلق آینده داشته باشند. این انسان‌ها هستند که می‌توانند، خیال پردازی کرده و آن را به واقعیت تبدیل کنند.

آینده با خلاقیت و همکاری انسان‌ها ساخته می‌شود. آینده به وسیله سازمان‌ها و شرکت‌ها شکل می گیرد. پس بهتر است کارهای وقت‌گیر و بی‌ارزش را به ربات‌ها سپرده و خودمان قدرت‌های ذهنی و استعدادهایمان را رشد دهیم. پیشرفت تکنولوژی را در آغوش گرفته و از برگ‌های برنده خود به نحو احسنت استفاده کنیم.

برخلاف نسخه‌ی موبایل یا حتی دسکتاپ تلگرام که از توجه ویژه‌ای نزد برنامه نویسان این شرکت برخوردارند و در بازه‌های زمانی منظم و کوتاه‌مدت آپدیت می‌شوند، نسخه‌ی وب تلگرام مدت‌ها بود که آپدیت جدیدی را دریافت نکرده بود و نسبت به نسخه‌ی موبایل و دسکتاپ از امکانات بسیار کمتری برخوردار بود. با به‌روز شدن نسخه‌ی تحت وب تلگرام به نسخه‌ی ۰.۵.۶ از این پس امکانات جدید تلگرام که پیش از این در نسخه‌ی موبایل شاهد آن بودیم در نسخه‌ی تحت وب نیز در دسترس شما قرار خواهند گرفت. در ادامه اشاره‌ای جزئی به موارد اضافه شده خواهیم داشت. 

• ویرایش و حذف پیام یا استیکر بعد از ارسال: بسیار عجیب بود که اضافه شدن ویژگی مهمی همچون "حذف یا ویرایش پیام‌ها بعد از ارسال" به نسخه‌ی تحت وب تا این حد به طول انجامید. اما سرانجام این امکان اضافه شده است و در صورتی که در نسخه‌ی تحت وب از ارسال پیامی پشیمان شدید، می‌توانید آن را ویرایش یا حذف کنید. برای اینکار روی پیام مورد نظر کلیک کنید و گزینه‌ی Edit یا Delete رو انتخاب کنید.
  
  
• چت‌های پین شده: چت‌های پین شده به نسخه تحت وب نیز اضافه شدند؛ اما آن‌طور که به نظر می‌رسد این موضوع، تنها به نمایش چت‌های پین شده محدود شده است. به این معنا که شما نمی‌توانید در نسخه‌ی تحت وب یک چت را Pin یا UnPin کنید. بلکه تنها می‌توانید چت‌های از قبل پین شده را در بالای لیست گفتگوها مشاهده کنید.
  
  
• پیشنهاد استیکر بر اساس اموجی: قابلیت جدید دیگری نیز که نبود آن بسیار عجیب بود، پیشنهاد استیکر بر اساس اموجی هست. در نسخه‌ی موبایل و دسکتاپ تلگرام از مدت‌ها پیش زمانی که یک اموجی را وارد می‌کردید، استیکرهایی با مضمون نزدیک به آن استیکر به شما پیشنهاد داده می‌شد که می‌توانستید یکی از آن‌ها را انتخاب و ارسال کنید. این امکان سرانجام به نسخه‌ی وب نیز اضافه شد.
  
  
• امکان جستجوی پیشرفته در چت ها: اگر به دنبال یک پیام، عکس، ویدیو یا وُیس خاصی در یک چت به‌خصوص هستید، می‌توانید از سرچ جدید نسخه تحت وب استفاده کنید که همانند نسخه‌ی موبایل، فایل‌ها و پیام‌ها را به تفکیک نمایش می‌دهد.

برای استفاده از نسخه‌ی تحت وب تلگرام و دسترسی به اکانت خود بدون نیاز به موبایل یا نصب هیچ نرم‌افزاری، می توانید به آدرس https://web.telegram.org مراجعه کنید.

مایکروسافت ساعتی را توسعه داده است که طبق ادعای این کمپانی، می‌تواند به واضح‌تر شدن نوشتار افراد مبتلا به پارکینسون کمک کند. ساعت اما (Emma Watch) با ارسال ارتعاشاتی به مغز بیمار، به کنترل بهتر لرزش دست کمک می‌‌کند. مایکروسافت این ساعت را در جریان کنفرانس توسعه‌دهندگان Build 2017 معرفی کرد. ساعت اما در حال حاضر  یک نمونه‌ی آزمایشی است؛ اما می‌تواند نشان‌‌دهنده‌ی قدمی مهم در جهت بهره‌گیری از فناوری‌های پوشیدنی برای کمک افرادی با شرایط ویژه و بیماری‌های مختلف باشد.

لرزش غیرقابل کنترل یکی از نشانه‌های پارکیسنون است؛ این بیماری غیر قابل درمان که بیش از ۱۰ میلیون نفر را در سراسر دنیا تحت تاثیر خود قرار داده است، باعث از دست رفتن کنترل حرکت می‌شود. عنوان ساعت اما از نام اما لاوتون، طراح گرافیکی که گرفته شده که به بیماری پارکینسون مبتلا است و یکی از دوستان هایان ژنگ، مدیر نوآوری واحد پژوهش مایکروسافت به‌شمار می‌رود. ژانگ این ساعت رو برای او ساخته است.

دست‌خط لاوتون؛ با و بدون ساعت اما

ساعت اما موتورهای ارتعاشی کوچکی دارد؛ این موتورها سیگنال‌هایی را ارسال می‌کنند که در ایجاد لرزش‌های دست لاوتون توسط مغز او اختلال ایجاد می‌کنند. این موضوع باعث آرام‌شدن حرکات ماهیچه‌ها شده و باعث می‌شود تا لاوتون راحت‌تر بنویسد.

لاوتون مجموعه‌ای از ارتعاشات آهنگینی را به‌کار می‌برد؛ اما الگوی این ارتعاشات را می‌توان با یک تبلت ویندوزی تغییر داد. ژنگ قصد دارد تا پژوهش بیشتری را در جهت استفاده از هوش مصنوعی و سنسورها برای کمک به بیماران مبتلا به پارکینسون انجام دهد. لاوتون می‌گوید:

این دستگاه به‌طور کامل لرزش‌های دست من را متوقف نمی‌کند، هرچند که فرایند نوشتن بی‌‌نقص نیست؛ اما بسیار بهتر از قبل است.

همه‌ی ما آلبرت اینشتین را با موهای نامرتب و به‌عنوان یک نابغه  می‌شناسیم که حتی در دوران پیری هم بسیار باانرژی بود. اما او در دوران جوانی خود یعنی همان زمانی که توانست با ارائه‌ی ایده‌های خود به مشهورترین دانشمند جهان تبدیل شود بسیار متفاوت بود. او زمانی که دنیا را تغییر داد به‌عنوان یک کارمند ساده‌ در اداره‌ی ثبت اختراع کار می کرد و ازدواج ناموفقی را تجربه کرده بود. آلبرت اینشتین در دوارن جوانی توانست با سخت‌کوشی ایده های فوق‌العاده خلاقانه‌ای ارائه داده و مفاهیم دنیای ما را به‌طور اساسی تغییر دهد. بنابراین مطالعه‌ی رفتارها و طرز تفکر او درس‌های زیادی در رابطه با راه‌های رسیدن به موفقیت به ما می‌دهد. در این مقاله‌یزومیت به بررسی ۴ رفتاری از آلبرت اینشتین می‌پردازیم که می‌توانند خلاقیت شما را به مقدار زیادی افزایش دهند.

۱- یک مشکل خوب پیدا کنید

زمانی که آلبرت اینشتین پسر بچه بود، همیشه با خودش فکر می‌کرد که اگر انسان سوار یک رعدوبرق بشود چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این یک رویای بچگانه‌ی معمولی بود. اما اینشتین این ایده را جدی گرفت و همین موضوع تبدیل به اولین و معروف‌ترین آزمایش‌های فکری او شد. زمانی که او بزرگ شد و به مطالعه‌ی فیزیک پرداخت متوجه شد که طبق معادله‌ی ماکسول سرعت نور باید ثابت باشد؛ اما طبق قانون نیوتون اگر یک پسر بچه با سرعت نور بخواهد روبه‌جلو حرکت کند آن‌گاه پرتوی نور رعدوبرق باید با سرعت ۲ برابر سرعت نور حرکت کند. مشخص بود که این ۲ نظریه نمی‌توانستند همزمان درست باشند. او نتیجه گرفت که سرعت نور یا به زمان و مکان و یا به یک متغیر دیگر وابسته است. همان‌طور که امروزه می‌دانیم اینشتین توانست ثابت کند که سرعت نور در خلاء ثابت است و زمان و مکان مقادیر نسبی هستند. به ‌عبارت دیگر، واحد زمان و مکان تنها در شرایط خاص یکسان هستند.

نکته‌ی جالبی که در مورد تئوری اینشتین وجود دارد این است که منطق او برای کشف این موضوع متفاوت با منطقکریستف کلمب برای کشف قاره‌ی آمریکا بود. به عبارتی او یک مسئله‌ی شناخته شده برای همه‌ی فیزیکدانان را حل نکرد،  بلکه نبوغش او را به سمت مشکلی پیش برد که تا آن زمان به ذهن هیچ‌کس خطور نکرده بود.

۲- سخت تلاش کنید

یکی از باورهای گمراه‌کننده در مورد اینشتین این است که همه فکر می‌کنند او خیلی راحت توانست استعدادهای خود را بشناسد و آن‌ها را شکوفا کند. داستان‌هایی که درباره‌ی مردود شدن او در درس ریاضی گفته می‌شود صحت ندارد. او یک دانش‌آموز باهوش بود اما بهتر از دیگران نبود. حتی دوستان صمیمی او نیز به ندرت متوجه تفاوت‌های او با دیگران می‌شدند. چیزی که باعث تمایز اینشتین با دیگران شد این بود که او یک موضوع را برای مدت زمان طولانی در ذهن خود نگه می‌داشت و پیوسته روی آن کار می‌کرد. او روی سوار شدن روی صاعقه به مدت ۱۰ سال فکر کرد تا توانست رابطه‌ی خاصی میان نظریه‌ها پیدا کند. این تفکر بعد از مدتی جای خودش را به قرار گرفتن در آسانسور داد و ۱۰ سال هم روی این موضوع فکر کرد تا توانست به نظریه نسبیت عمومی برسد. آلبرت اینشتین بدون شک فرد باهوشی بود؛ اما هیچ استعداد خدادادی نداشت که او را از دیگران متمایز کند. درواقع می‌توان نتیجه گرفت که این سخت‌کوشی و تلاش کردن است که باعث تمایز انسان‌ها از یکدیگر می‌شود.

۳- یک مکان امن داشته باشید

چه چیزی باعث شد تا یک فرد معمولی بتواند دنیا را با تفکرات خودش تغییر بدهد؟ آلبرت اینشتین بعد از فارغ‌التحصیلی از مدرسه در سال ۱۹۰۰ چند سال بیکار بود و همین موضوع او را افسرده کرده بود. اما با این حال او در سال ۱۹۰۵ یک کشف بسیار مهم انجام داد و همین موضوع باعث شد تا آن سال، سال معجزه‌ی اینشتین نام بگیرد. دلیل اصلی این اتفاق عضویت اینشتین در یک گروه غیر رسمی بود که اعضای آن به‌طور مرتب با یکدیگر ملاقات می‌کردند و در مورد فیزیک، ریاضیات و فلسفه باهم صحبت می‌کردند. بودن در این مکان احساس اعتمادبه‌نفس و حمایت را در اینشتین تقویت کرد و توانست با آسودگی بیشتری روی موضوعات علمی فکر کند. این روزها تحقیقات علمی نیز نشان می‌دهند که بودن در چنین محیط‌هایی که افراد بتوانند آزادانه و بدون احساس ترس از مسخره شدن ایده‌های خودشان را بیان کنند، می‌تواند خلاقیت و نوآوری را در انسان‌ها به مقدار زیادی افزایش دهد. اینشتین تنها چند سال بعد از عضویت در این گروه توانست تمام دنیا را با افکار و نظریه‌های خود شگفت‌زده کند. او چند دهه بعد فعالیت‌های خودش در این گروه ادامه داد و حتی همکاری خودش را با چند نفر از اعضای آن گروه قوی‌تر کرد.

۴- از اشتباه کردن نترسید

اینشتین به سرعت جایگاه خودش را در تاریخ پیدا کرد و به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نوابغ شناخته شد؛ اما این به این معنا نبود که او همیشه درست می‌گوید. درواقع موضوعات زیادی وجود داشتند که او به شدت در مورد آن‌ها اشتباه فکر می‌کرد. به‌عنوان مثال او نمی‌توانست نظریه‌ی اصلی کوانتوم یعنی بنا شدن دنیا بر احتمالات را بپذیرد. همین موضوع جدال مشهور اینشتین و نیلز بور را شکل داد. اینشتین معتقد بود که تصادفات هیچ جایی در قوانین جهان ندارند و گفت:  «خدا تاس نمی‌اندازد.» نیلز بور با این نظر او به شدت مخالف بود و به عدم قطعیت اعتقاد داشت. او در پاسخ گفت: «اینشتین، لازم نیست تو به خدا بگویی که چه کار کند.» بعد از گذشت چند سال مشخص شد که نظر نیلز بور درست بوده است و او توانسته در این مناظره پیروز شود. با همه‌ی این‌ها می‌توان گفت که حتی اشتباهات اینشتین نیز بیشتر از موفقیت‌های سایر افراد توانست به پیشرفت دانش کمک کند و بسیاری از نظریه‌های او این روزها همچنان مورد بحث و مطالعه قرار می‌گیرند.

همه‌ی ما اینشتین را به‌عنوان یک فرد نابغه و خلاق می‌شناسیم، درصورتی‌که او ویژگی‌های دیگری هم داشت. او در مورد موضوعات مختلف بسیار فکر می‌کرد، اشتباهات زیادی مرتکب می‌شد و حتی با همسرش نامهربان بود. بنابراین زمانی که از دستاوردهای او صحبت می‌کنیم خوب است که راه‌های رسیدن به آن‌ها را نیز در نظر داشته باشیم.    

اگر اهل سینما یا کتاب‌های مصور باشید، احتمالا با داستان‌هایی که در آن شخصیت اصلی پس از قرار گرفتن در معرض تابش رادیواکتیو، زندگی‌اش دگرگون می‌شود، آشنا هستید. در این داستان‌ها، این افراد بیمار نمی‌شوند. در عوض قدرت‌هایی خارق العاده به دست می‌آورند. متاسفانه زندگی واقعی این قدرها هم شگفت انگیز نیست. تابش رادیواکتیو منجر به سرطان و تومور می‌شود و به انسان قدرت‌های فراطبیعی نمی‌دهد؛ یا انسان را تبدیل به موجودات غول پیکر نمی‌کند.

تابش‌های رادیواکتیو انسان را شگفت انگیز نمی‌کند؛ انسان را می‌کشد

بسیاری از ما این را می‌دانیم. اما تابش رادیواکتیو چگونه بر بدن انسان اثر می‌گذارد؟ پاسخ این سوال در چگونگی عملکرد تابش رادیواکتیو نهفته است. هر تابش رادیواکتیوی شما را نمی‌کشد. تابشی که باید نگران آن باشیم، تابش یونیزه‌کننده است که توسط نیروگاه‌های هسته‌ای، ستاره‌ها، سیاه چاله‌ها و تعدادی از دیگر منابع تولید می‌شود. آژانس حفاظت محیط زیست (EPA) اشاره می‌کند که مواد یونیزه‌کننده‌ی این گونه نامیده می‌شود؛ زیرا آن قدر انرژی دارند که می‌توانند پیوندهای شیمیایی را شکسته و الکترون‌ها را از اتم‌ها به بیرون پرتاب کنند.

به بیان ساده‌تر، تابش بر عملکرد سلول‌ها اثر می‌گذارد و باعث می‌شود تا جهش‌های نامناسبی در آن‌ها رخ دهد. EPA گزارش می‌دهد که چرا تابش رادیواکتیو برای سلول‌های ما خطرناک است:

این تابش‌ها معمولا فرایندهای طبیعی سرعت رشد و جایگزینی سلول‌ها را کنترل می‌کنند. آن‌ها فرایندهای بدن برای بهبود و جایگزینی بافت صدمه دیده را هم کنترل می‌کنند. هر آسیبی که در سطح سلولی یا مولکولی رخ دهد، می‌تواند فرایندهای کنترلی را مختل کرده و منجر به رشد غیرقابل کنترل سلول‌ها و سرطان شود. به همین دلیل است که توانایی تابش یونیزه کننده در شکستن پیوندهای شیمیایی در اتم‌ها و مولکول‌ها، عاملی سرطان‌زا محسوب می‌شود.

میزان این تاثیر به زمان قرارگیری و سطح تابش بستگی دارد. واحد گریز (Gy) برای اندازه‌گیری دوز جذب شده از تابش رادیواکتیو به کار می‌رود. مثلا تابش اشعه ایکس، تابش بسیار کمی است. هر یک گریز با یک سیوت است و هر میلی سیوت برابر با یک هزارم سیوت است. اما باید در معرض چه سطحی از تابش قرار نگیرید؟

فرض کنید که یک شمارشگر گایگر در دست دارید. وقت شمارشگر شما عددی بین ۱ تا ۴ گریز را نشان داد، باید سریعا از آن منطقه دور شوید. در چنین سطحی از تابش، سلول‌های خونی می‌میرند. برای آن که مطمئن شوید که زنده می‌مانید و هیچ اثرات جانبی شما را تهدید نخواهد کرد، احتیاج به انتقال خون خواهید داشت. وقتی میزان تابش از ۲ گریز بیش تر می‌شوید، ظاهر شما مانند یک فرد آفتاب سوخته خواهد شد و پوستتان هم خشک می‌شود و می‌میرد. چنین تابشی به آرامی پوست شما را خواهد کند! تابش بین ۴ تا ۸ گریز، اگر هیچ درمانی صورت نگیرد، مرگ آور خواهد بود. حتی اگر درمانی هم صورت پذیرد، بروز سرطان قطعی است. تابش ۱۰ گریز شما را در عرض چند روز خواهد کشت.

تابش رادیواکتیو یونیزه‌کننده، اتم‌ها را به رادیکال‌های آزاد تبدیل خواهد کرد. این گونه اتم‌ها یک الکترون را از دست داده و به شدت واکنش‌پذیر هستند. این اتم‌ها می‌خواهند کمبود الکترون خود را جبران کنند؛ بنابراین واکنشی زنجیره ای  را با شکستن پیوندهای شیمیایی و به هدف به دست آوردن الکترون در سلول‌های بدن آغاز می‌کنند. این واکنش‌های زنجیره‌ای تمامی سلول‌ها و DNA را هدف قرار داده و به آن‌ها آسیب وارد می‌کند.

دوزهای مختلف تابش چنین تاثیراتی بر بدن می‌گذارند:

۰.۰۰۰۷-۰.۰۰۲: این دوز دریافتی تابش در سال در شرایط معمول است.

۰.۰۵ : بیشینه‌ی تابش قابل قبول در سال در موقعیت‌های خاص.

۰.۱ : در این سطح از تابش، احتمال جهش ژن‌ها دو برابر می‌شود.

۱ : این دوز از تابش باعث بیماری تشعشع حاد می‌شود.

۳-۵ : بدون درمان، ۵۰ درصد افراد در اثر اختلال در سلول‌های مغز استخوان در طی یک تا دو ماه می‌میرند.

۱۰-۵۰ : یک تا دو هفته پس از قرار گرفتن در معرض تابش، مرگ به سبب صدمات وارده به دستگاه گوارش رخ خواهد داد.

۱۰۰ : در طول چند ساعت تا چند روز پس از تماس، مرگ به سبب آسیب به سیستم عصبی مرکزی رخ خواهد داد.

در سال ۲۰۱۳ هنگامی که شرکت مایکروسافت سیستم عامل ویندوز 8.1 را منتشر کرد، برای اولین بار از فضای ابری  وان‌درایو ادغام شده با سیستم عامل رونمایی کرد. اگرچه قابلیت یاد شده هنوز کامل نبود، اما می‌توانست همه‌ی فضای ابری کاربر را نشان داده و در صورت نیاز اقدام به همگام‌سازی فایل‌های کاربر کند. ویژگی یاد شده که با عنوان placeholder شناخته می‌شد، با وجود محبوبیت بالا، از ویندوز 10 حذف شد. همراه زومیت باشید.

مایکروسافت اظهار کرده بود که قبل از پایان سال ۲۰۱۵ جایگزین‌هایی برای قابلیت placeholder وجود خواهد داشت. انتظار می‌رفت که قابلیت‌های جایگزین در به‌روزرسانی سالیانه‌ی (Anniversary Update) میانی سال ۲۰۱۶ در دسترس قرار بگیرد. پس از انتشار این به‌روزرسانی و ناامیدی برخی کاربران، انتظار می‌رفت که شاهد ویژگی یاد شده در به‌روزرسانی Creators باشیم. بالاخره در کنفرانس Ignite 2016 شرکت مایکروسافت به طور رسمی نوید بازگشت قابلیت placeholderr را به کاربران داد.

اما امروز طی مراسم بیلد 2017، جو بلفیوره به طور رسمی از قابلیت placeholder پرده برداری کرد. به گفته‌ی جو بلفیوره، ویژگی یاد شده که هم‌اکنون دیگر با عنوان Files On-Demand شناخته می‌شود، در به‌روزرسانی Creators پاییزه‌ی سیستم عامل ویندوز ۱۰ قابل دسترسی خواهد بود. به واقع طبق اظهار سخن‌گوی شرکت مایکروسافت، قابلیت placeholder ویژگی اول خواسته شده‌ی کاربران در وب‌سایت UserVoice غول نرم‌افزاری بوده است. درخواست مربوط به قابلیت یاد شده از ماه جولای ۲۰۱۵، حدود ۲۵ هزار بار تایید رای شده است.

همان‌طور که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید، پوشه‌ی ۱.۳۷ ترابایتی، به میزان صفر بایت از فضای دیسک را گرفته است. در واقع هیچ حجمی از فضای ذخیره‌سازی محلی دیسک سخت رایانه به وسیله‌ی اطلاعات موجود در فضای ذخیره‌سازی ابری وان‌درایو اشغال نشده است. این قابلیت دقیقا عملکردی مشابه با ویژگی قدیمی placeholder موجود در ویندوز ۸.۱ دارد. اگرچه آیکون مربوط به آن متفاوت بوده و یکی از گزینه‌های منوی Options است، اما هنوز همان مفهوم قبلی را دارد.

کاربران می‌توانند به سادگی روی فایل یا پوشه‌ی مورد نظر کلیک راست کرده و گزینه‌ی Always keep on this device را به منظور همگام سازی آن انتخاب کنند. متناوبا، کاربران می‌توانند به طور مستقیم یک پوشه‌ی online-only را باز کنند که در آن‌جا فایل مورد نظر به طور خودکار دانلود و بازگشایی خواهد شد.

علاوه‌بر موارد یاد شده، شرکت مایکروسافت در مراسم بیلد ۲۰۱۷ از قابلیت پوشه‌های آفلاین (Offline Folders) برای سیستم عامل‌های اندروید و iOS هم رونمایی به عمل آورد که طبق گفته‌ی اهالی ردموند، ویژگی یاد شده در مراحل اولیه  ابتدا برای اندروید قابل دسترس خواهد بود. طبق انتظارات، قابلیت پوشه‌های آفلاین بایستی تا چند ماه آینده برای سیستم عامل iOS هم قابل دسترسی باشد. در اقدامی عجیب، هیچ اشاره‌ای به نرم‌افزار وان‌درایو مربوط به پلتفرم ویندوز جهانی (UWP) که در اختیار کاربران سیستم عامل ویندوز 10 اس مایکروسافت قرار دارد، نشد.

با این حال، امروز روز بسیار خوبی برای کاربرانی است که خواستار بازگشت قابلیت placeholder وان‌درایو بودند. همان‌طور که گفته شد، به‌روزرسانی کریتورز پاییزه‌ی (The Fall Creators Update) ویندوز ۱۰ در فصل پاییز سال جاری عرضه خواهد شد.

نظرتان در مورد بازگشت قابلیت placeholder با عنوان Files On-Demand به ویندوز ۱۰ چیست؟