تبادل لینک هوشمند در طول چند سال گذشته اخبار زیاد و البته امیدوارکننده‌ای از کاربرد‌های تکنیک CRISPR در ایجاد راههای درمانی شنیده‌ایم. در این مدت پژوهشگران آلمانی به پیشرفت‌های تازه‌ای در تصحیح جهش‌های ژنتیکی در سلول‌های سرطانی دست پیدا کردند یا در سوی دیگر دنیا، دانشمندان چینی برای اولین بار از یک نمونه‌ی انسانی برای آزمایش این تکنیک بهره بردند. هفته‌ی گذشته مقاله‌ای از یک گروه تحقیقاتی در آمریکا از حذف کامل ویروس HIV از بدن موش‌های آزمایشگاهی خبر می‌داد.
در جدید‌ترین تحقیق انجام‌شده توسط پژوهشگران دانشگاه پیتسبورگ، از روش کریسپر برای هدف قرار دادن مرکز فرماندهی سلول‌های سرطانی استفاده شده است. مهم‌ترین دستاوردهای این تحقیق شامل کاهش سرعت تکثیر و اندازه تومورهای مهاجم سرطانی، افزایش طول عمر بیماران و عدم آسیب به سلول‌های سالم هم‌جوار سلول‌های سرطانی می‌شوند. سازوکار این روش در هدف قرار دادن ژن‌های Fusion (همجوش، دورگه، پیوندی یا امتزاجی) است. ژن‌های همجوش از آمیختگی دو ژن متفاوت در یک ژن به دست می‌آیند که معمولا به سرطان ختم می‌شوند.
در این روش، اعضای تیم تحقیقاتی سلول‌های سرطانی کبد و پروستات انسانی را به بدن موش انتقال دادند و بعد با استفاده از روش کریسپر سلول‌های فیوژن را هدف قرار دادند. موش‌های مورد آزمایش به دو گروه «کنترل» و «آزمایش» تقسیم شدند. در موش‌های گروه کنترل، ژن‌های همجوشی مورد حمله قرار گرفتند که در اصل در بدن موش قرار نداشتند؛ در حقیقت درمان برای این گروه بی‌اثر تلقی می‌شود. در انتهای دوره‌ی درمان، تومورهای سرطانی این موش‌ها ۴۰ درصد بزرگ‌تر شده و به بقیه‌ی ناحیه‌های بدن نیز سرایت پیدا کرده بودند. همچنین هیچ‌کدام از اعضای این گروه زنده نماندند.
از طرفی دیگر، در موش‌های گروه آزمایش، ژن‌های پیوندی حاضر در بدن نمونه‌ها مورد حمله قرار گرفتند. خروجی این روش در انتهای دوره‌ی درمان شگفت‌انگیز است؛ اندازه‌ی تومور‌ها تا ۳۰ درصد کاهش از خود نشان می‌دادند و به سلول‌های اطراف خود نیز سرایت پیدا نکردند. همچنین تمامی موش‌ها در انتها سالم ماندند؛ بدین معنا که نرخ طول عمر مبتلایان به سرطان از صفر تا ۱۰۰ درصد افزایش داشته است.
ژن‌های همجوش ساختاری یکتا دارند که کار را برای روش کریسپر آسان‌تر می‌کند. دانشمندان با بهره‌گیری از کریسپر قسمتی از ژن را مورد هدف قرار می‌دهند که باعث بروز سرطان می‌شود. این قسمت در روش CRISPR با ژن‌های مبارز سرطان تعویض می‌شوند. بنابراین تنها سلول‌های سرطانی مورد هدف قرار می‌گیرند و سلول‌های سالم در امان می‌مانند. مشکل اصلی روش شیمی‌درمانی به‌عنوان اصلی‌ترین روش درمانی برای سرطان‌ها، حمله به تمامی سلول‌های بدن بدون تفکیک بین سرطانی و سالم است.
اگرچه نتایج این تحقیق هیجان‌انگیز به نظر می‌رسند، اما نمی‌توان در مورد کاربرد آن روی انسان نظر داد. در تحقیق منتشرشده نیز برنامه‌ای برای شروع آزمایش‌های بالینی ذکر نشده است. قبل از رسیدن به مرحله‌ی بالینی باید در روش حاضر بهبود‌های زیادی صورت گیرد و حتی در نمونه‌های جانوری دیگری آزمایش شود. هدف نهایی تحقیق، پیدا کردن راهی برای حذف کامل سلول‌های سرطانی از بدن نمونه‌ها است. ژیان هوآ لیو، استاد گروه پاتولوژی و نویسنده‌ی اصلی تحقیق بیان می‌کند:
برای اولین بار شاهد استفاده از روش CRISPR/cas9 در حمله به ژن‌های همجوش سرطانی هستیم. نتایج این تحقیق می‌تواند زمینه‌ساز انجام تحقیق‌های بیشتر و پیدا کردن راههای درمانی تازه برای سرطان باشد. روش‌های حاضر، حمله به پیاده‌نظام سرطان را در دستور کار خود دارند؛ اما مزیت روش ما حمله به مرکز فرماندهی سرطان یا همان ژن‌های فیوژن است.
نتایج این پژوهش علمی در نشریه‌ی Nature Biotechnology به چاپ رسیده است.
اگر بخواهیم مقایسه‌ای بین سریع‌ترین خودروهای دیفرانسیل جلو با سریع‌ترین مدل‌های دیفرانسیل عقب و دو دیفرانسیل داشته باشیم، با نکته‌ی جالب و غیر منتظره‌ای مواجه می‌شویم. خودروهای گروه اول، نه‌تنها قابل خرید برای افراد با درآمد متوسط در جامعه‌ی جهانی هستند، که با طرح بدنه‌ی هاچیک ارائه می‌شوند.
برای بسیاری از مردم، اهمیت رکوردگیری در پیست نوربرگ‌رینگ و تلاش خودروسازان برای ثبت رکورد در آن، نامشخص است و صرفا یک حرکت تبلیغاتی به نظر می‌رسد؛ اما در واقع، این زمان‌گیری به شاخصی برای تعیین سطح توانایی‌های فنی یک خودرو تبدیل شده است. در مقایسه با روش‌های سنتی، مثل تست شتاب ۴۰۰ متر و زمان‌گیری سرعت از صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، پیست نوربرگ‌رینگ به طول بیش از ۲۰ کیلومتر همراه با پیچ‌های متنوع و شیب‌های متفاوت، به خوبی می‌تواند عملکرد فنی یک خودروی اسپرت در سرعت‌گیری و مانور در مسیر را نشان دهد.
در ادامه‌ی این مطلب، به بررسی ۴ مورد از سریع‌ترین خودروهای پیست نوربرگ‌رینگ خواهیم پرداخت که سیستم انتقال نیروی آنها به‌صورت دیفرانسیل جلو است.
۴- سئات لئون کوپرا مدل ۲۰۱۴
حضور خودرویی از یک برند اسپانیایی در جمع سریع‌ترین‌های دنیا جالب توجه است؛ هرچند برند سئات، زیرمجموعه‌ی فولکس‌واگن آلمان محسوب می‌شود و براساس پلت‌فرم مدل گلف تولید می‌شود.
مدلی از لئون کوپرا که در سال ۲۰۱۴ توانست رکورد ۷ دقیقه و ۵۸.۴ ثانیه ثبت کند، با پیشرانه‌ی ۲۸۰ اسب بخار همراه بود. مهندسان سئات برای این مدل، از رینگ‌های سبک‌وزن ۱۹ اینچ و کالیپرهای ترمز اختصاصی استفاده کردند که نسبت به مدل استاندارد، حدود ۳ سانتیمتر بزرگ‌تر بود. علاوه بر این، لاستیک‌های سری پایلوت از برند میشلن، در ثبت این رکورد تأثیرگذار بوده‌اند.
امروزه نمونه‌ی مدرن این خودرو با پیشرانه‌ی ۲ لیتری توربوشارژ به قدرت ۳۰۰ اسب بخار، حدود ۳۸ هزار دلار قیمت دارد و ظرف ۵.۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.
۳- رنو مگان RS 275 مدل ۲۰۱۴
وقتی صحبت از خودروهای پرقدرت با قیمت کمتر از ۵۰ هزار دلار می‌شود، برند رنو و سری خودروهای بهینه‌سازی شده‌ی RS اهمیت زیادی پیدا می‌کند. از حدود سال ۲۰۱۱۱، مگان هاچبک با تیونیگ رنو‌اسپرت، به عنوان یک خودروی سریع با فرمان‌پذیری کم‌نظیر در سطح جهانی مطرح شد و در نهایت با یک نسخه‌ی خاص به نام RS 275 Trophy-R، توانست رکوددار نوربرگ‌رینگ در کلاس خود باشد.
در مقایسه با دیگر خودروهای سواری که در پیست نوربرگ‌رینگ رکوردزنی کرده‌اند، می‌توان رنو مگان RS 275 را نسخه‌ای غیر جاده‌ای و مخصوص پیست دانست؛ چراکه بدون صندلی‌های عقب و سیستم تهویه مطبوع، بیش از ۱۰۰ کیلوگرم وزن از دست داده بود. این خودرو با پیشرانه‌ی ۲ لیتری توربوشارژ، ۲۷۵ اسب بخار قدرت و ۳۶۰ نیوتن‌متر گشتاور داشت. مدل RS 275 Trophy-R، برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، ۵.۸ ثانیه زمان می‌برد و نهایت سرعت آن ۲۵۵ کیلومتر بر ساعت بود.
مدل ۲۰۱۷ از این خودرو، آستانه‌ی قیمت ۴۱ هزار دلار به همراه دارد و با میانگین مصرف سوخت ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، زمان سرعت‌گیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۶ ثانیه و میانگین مصرف سوخت ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر ارائه می‌کند.
۲- فولکس گلف GTI کلاب اسپرت مدل ۲۰۱۶
نادیده گرفتن گلف، هنگامی که از هاچبک‌های پرقدرت صحبت می‌کنیم، غیر ممکن به نظر می‌رسد. باتوجه به اینکه نسخه‌ی GTI از فولکس گلف، سال‌ها است با عنوان محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین خودروی هاچبک و اسپرت دنیا شناخته می‌شود، نیازی به حضور در نوربرگ‌رینگ و اثبات قابلیت‌های خود ندارد. تعادل و فرمان‌پذیری این خودرو به هنگام حرکت سریع در پیچ‌های تند شهرت جهانی دارد؛ ضمن اینکه رانندگی نرم و بسیار دل‌پذیری در سرعت‌های پایین ارائه می‌کند.
نسخه‌ی کلاب اسپرت در مقایسه با مدل استاندارد، وزن کمتری دارد و به نوعی برای موفقیت در پیست طراحی شده است. خودرویی که در سال ۲۰۱۶ رکوددار نوربرگ‌رینگ شد، علاوه بر رژیم لاغری که شامل حذف صندلی‌های عقب و آپشن‌های رفاهی می‌شد، به جای قدرت ۲۷۲ اسب بخار در نمونه‌ی اصلی، با ۳۰۶ اسب بخار همراه بود و توانست زمان ۷ دقیقه و ۴۹.۲۱ ثانیه برجای بگذارد.
مدل ۲۰۱۷ از گلف GTI ، امروزه ۲۶ هزار دلار قیمت دارد. این خودرو با پیشرانه‌ی ۲ لیتری توربوشارژ و مجهز به اینترکولر ارائه می‌شود که ۲۲۰ اسب بخار قدرت و ۳۵۰ نیوتن‌متر گشتاور دارد. زمان صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت این مدل ۵.۹ ثانیه است.
۱- هوندا سیویک تایپ R
سلطان جدید نوربرگ‌رینگ که همین چند روز پیش، بهترین زمان تاریخ خودروهای دیفرانسیل جلو در این پیست را برجای گذاشت، هزاران کیلومتر دورتر و خارج از اروپا تولید می‌شود. در عین ناباوری، هوندا سیویک به زمان ۷۷ دقیقه و ۴۳.۸ ثانیه دست یافته و بیش از ۵ ثانیه سریع‌تر از فولکس گلف بوده است.
این نسخه از هوندا سیویک از همان پیشرانه‌ی استاندارد تایپ R استفاده می‌کرد و فقط ۳۵ کیلوگرم سبک‌تر شده بود؛ ضمن اینکه در بخش سیستم تعلیق و فنربندی هم بهینه‌سازی‌هایی به همراه داشت.
مدل ۲۰۱۷ از هوندا سیویک تایپ R، با پیشرانه‌ی ۲ لیتری توربوشارژ به قدرت ۳۰۶ اسب بخار، می‌تواند ظرف ۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد. این خودرو با آستانه‌ی قیمت ۳۰ هزار دلار، رقیب سرسختی برای گلف GTI خواهد بود.
مأموریت این پروژه بررسی امکان حیات روی اقیانوس اروپا، یکی از ۴ قمر بزرگ مشتری است که بعد از بازبینی‌های فراوان ناسا، یک قدم به تاریخ پرتاب نزدیک‌تر شد.
در تاریخ ۱۵ فوریه، مأموریت چندمنظوره‌ی ناسا برای قمر اروپا، بازبینی مرحله B را با موفقیت پشت سر گذاشت و وارد مرحله طراحی مقدماتی در تاریخ ۲۷ فوریه شد.
مرحله A شامل انتخاب و تعیین محل نصب ۱۰ ابزاری است که برای بررسی سطح اروپا و پی بردن به رازهای آن توسعه داده شده‌اند. مرحله‌ی طراحی مقدماتی که تا تاریخ سپتامبر ۲۰۱۸ ادامه دارد، شامل طراحی تکمیلی و نهایی سامانه‌ها و زیرسامانه‌های لازم برای مأموریت‌های مورد نظر است. همچنین آزمایش‌های مربوط به فضاپیما شامل سلول‌های خورشیدی و ابزارهای آشکارسازی علمی از مرحله A آغاز شده و قرار است در مرحله B نیز ادامه پیدا کند.
علاوه بر این، در مرحله B شرکت‌های تأمین‌کننده زیرسیستم‌ها نیز مشخص خواهند شد. همچنین نمونه‌ی اولیه سخت‌افزار مورد نیاز تجهیزات علمی و قطعات فضاپیما، ساخته خواهند شد و مورد آزمایش قرار خواهند گرفت.
فضاپیمای مأموریت سفر به اروپا، در سال ۲۰۲۰ پرتاب و بعد از انجام سفری چندین ساله، وارد مدار سیاره مشتری می‌شود. فضاپیما هر ۲ هفته یک بار به دور سیاره‌ی مشتری خواهد چرخید و این سفر فرصت‌های متعددی برای پرواز در نزدیکی قمر مشتری، اروپا، فراهم خواهد کرد. در این مأموریت برنامه‌ریزی‌شده است که فضاپیما ۴۰ تا ۴۵ مرتبه در نزدیکی اروپا به پرواز درآید و در هر مرتبه از سطح یخی این قمر با رزولوشن بالا عکس‌برداری کند و همچنین ترکیبات و ساختار داخلی این لایه‌ی یخی را مورد تحقیق قرار دهد.
چرخه‌ی طراحی مأموریت علمی ناسا به عوامل مختلفی مرتبط است. در هر مرحله، مأموریت باید الزامات شرکت را با موفقیت فراهم کند و آمادگی خود را برای ورود به مرحله بعدی طراحی نشان دهد. مرحله B شامل طراحی مقدماتی است؛ درحالی‌که مراحل C و D شامل طراحی نهایی، ساخت فضاپیما، مونتاژ، آزمایش و پرتاب محصول نهایی هستند.
سیستم انتقال صنعتی بی‌سیم اطلاعات آنالوگ و دیجیتال با پشتیبانی صندوق حمایت از تحقیقات و توسعه صنایع الکترونیک(صحا) توسط مهندسان کشورمان طراحی شد.
مسعود مهرداد، مدیرعامل شرکت طراح این سیستم با بیان اینکه در حال حاضر انتقال سیگنال‌های کنترلی و مانیتورینگ در بسیاری از صنایع، به وسیله کابل انجام می‌پذیرد، گفت: با توجه به محیط‌های مخرب درصنایع، کابل‌های مذکور در مدت زمان کوتاهی دچار نقص فنی می‌شود. بر این اساس سیستمی را طراحی و پیاده سازی کردیم که با استفاده از آن انتقال اطلاعات آنالوگ و دیجیتال در صنایع مختلف از جمله صنعت سدسازی به صورت بی‌سیم(Wireless) انجام شود؛ در این صورت تا حد بسیار زیادی از هزینه‌ها و مشکلات مربوطه کاسته می‌شود.
وی با تاکید بر اینکه این سیستم در چند کارخانه سیمان به صورت پایلوت نصب و راه اندازی شده است، تصریح کرد: پیاده سازی سیستم ارسال و دریافت اطلاعات دیجیتال و آنالوگ بین واحدهای مختلف به شیوه بی‌سیم با هدف حذف کابل‌های گران قیمت با هزینه نگهداری بالا، صورت می‌گیرد که اجرای این طرح منجر به کاهش بزرگ هزینه‌های تعویض کابل استفاده شده است.
به گفته مهرداد، سیستم جدید ارتباط بی‌سیم به جهت کاهش هزینه تعمیرات و هزینه برق مصرفی و به دلیل حذف موتورهای کابل جمع‌کن و کابل‌های ارتباط دیتا، نیز دارای صرفه اقتصادی است. همچنین به دلیل ماهیت دیجیتال و نحوه طراحی آن، امکان عیب‌یابی سریع و آسان سیستم را به ما می‌دهد.
وی ادامه داد: علاوه بر این امکان اضافه کردن (Digital (Input, Output و (Analog (Input, Output به سیستم، فقط با تغییرات نرم‌افزاری، از دیگر مزایای آن است. این در حالی است که در سیستم کابلی قدیمی، این کار تقریبا غیر ممکن است؛ چرا که کابل به کار رفته، تعداد رشته محدودی دارد.
مهرداد با اشاره به اینکه از دیگر مزایای این سیستم می‌توان به کاهش توقف‌های زیاد ناشی از مشکلات سیستم کابلی فعلی اشاره کرد، افزود: به عبارتی با جایگزینی سیستم جدید، هزینه تعمیرات و توقف تولید به کمترین حد ممکن کاهش می‌یابد. این سیستم بی‌سیم طوری طراحی شده است که با اعمال تغییرات جزئی دارای قابلیت نصب بر روی دستگاه‌ها و صنایع مختلف است.
وی با بیان اینکه تمام مراحل طراحی، ساخت، تست و نصب و راه‌اندازی این سیستم به طور کامل انجام شده است، گفت: این سیستم در نقاط مختلف صنایع، جهت کنترل و پایش از راه دور سیگنال‌های گوناگون، می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این، با ایجاد امکان صادرات تکنولوژی این سیستم قابلیت فراوانی جهت استفاده صنایع در کشورهایی مانند ترکیه و جمهوری‌های استقلال یافته شوروی سابق را نیز دارد که باعث ارزآوری خواهد شد.
محققان در کمپانی Intento موفق به طراحی و تولید یک دستگاه تحریک الکتریکی فعالیت اندام‌ها FES یا همان دستگاه فیزیوتراپی شدند که بیمار می‌تواند به تنهایی و بدون نیاز به حضور فیزیوتراپیست از آن استفاده کند.
به نقل از گیزمگ، هنگامیکه دست یک نفر بر اثر سکته فلج می‌شود، درمانگرها تلاش می‌کنند تا با استفاده از تحریک الکتریکی اندام‌ها که شامل وارد کردن شوک‌های الکتریکی به اندام مورد نظر است، توانایی حرکت عضلات آن را بازگردانی کنند.
پژوهش‌های مختلف نشان می‌دهد که اگر بیمار به صورت منظم بتواند این کار را خودش انجام بدهد، تاثیر بسیار زیادی در روند بهبودی خواهد داشت.
این دستگاه جدید اجازه انجام این کار را به بیماران می‌دهد و پس از انجام آزمایشات مختلف، دارای نتایج امیدوار کننده‌ای بوده است.
این دستگاه از سه بخش تشکیل شده که شامل الکترودهایی است که بیمار آن را بر روی بازوی خود می‌بندد، یک دستگاه کنترل کننده که توسط دست سالم استفاده می‌شود و یک تبلت که نرم افزار این دستگاه بر روی آن اجرا می‌شود.
برای کار با این دستگاه تنها کافیست تا نقطه دلخواه برای حرکت را بر روی دستگاه کنترل کننده بارگذاری کرده و نرم افزار به بیمار نشان می‌دهد که الکترودها در کدام قسمت باید نصب شوند.
هنگامیکه این الکترودها به محل مورد نظر نصب شد، بیمار می تواند از دستگاه کنترل کننده برای دادن شوک به عضلات استفاده کند.
هنگامیکه این عمل به صورت مکرر توسط بیمار تکرار شود، عضلات آموزش دیده و تقویت می‌شوند و پس از آن بیمار بدون نیاز به هرگونه تحریک خارجی می‌تواند اندام خود را حرکت دهد.
محققان در آزمایشات بالینی از این دستگاه برای درمان بیمارانی استفاده کردند که به دلیل سکته قادر به حرکت دادن اندام خود نبوده و از درمانهای متداول نیز نتیجه‌ای نگرفته بودند.
آنها این دستگاه را به مدت 10 روز و هر روز 1.5 ساعت بر روی این بیماران آزمایش کردند و پس از آن شاهد بودند که 70 درصد از آنها دارای توانایی حرکت اندام فلج شده بودند.
در حال حاضر آنها قصد دارند تا این آزمایش را در مقیاس وسیع‌تری انجام دهند و پس از آن محصول خود را تجاری سازی کنند.
نتایج این پژوهش در مجله Archives of Physical Medicine and Rehabilitation. به چاپ رسیده است.
پژوهشگران دانشگاه ایلام نانوحسگری را با قابلیت شناسایی ویروس هپاتیت C با سرعت و گزینش‌پذیری بالایی عرضه کردند.
ویروس هپاتیت C از عوامل اصلی هپاتیت مزمن عفونی است که حدود 200 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. هپاتیت C خطرناک‌ترین نوع هپاتیت محسوب می‌شود که از طریق خون آلوده (معمولا از طریق استفاده از سرنگ آلوده برای تزریق مواد مخدر) منتقل می‌شود.
هپاتیت C یک عفونت ویروسی است که باعث ایجاد التهاب در کبد بیمار می‌شود. اغلب افراد مبتلا به ویروس هپاتیت C علائمی ندارند و تا مدت‌ها از بیماری خود بی اطلاع هستند. این بیماران زمانی از بیماری خود اطلاع می‌یابند که آسیب کبدی از طریق آزمایش‌های پزشکی مشخص شود. بنابراین تشخیص و شناسایی این ویروس توسط مراکز بهداشتی درمانی و کلینیک‌های تشخیصی طبی بسیار حائز اهمیت است.
محققان دانشگاه ایلام با اجرای پروژه تحقیقاتی در این زمینه در تلاش هستند تا راهکاری برای شناسایی این ویروس ارائه دهند.
دکتر محمود روشنی، عضو هیات علمی دانشگاه ایلام با اشاره به اهمیت تشخیص بیماری هپاتیت C، گفت: بر این اساس نیاز به یک روش ساده و بسیار حساس داریم تا بتوانیم مقدار این ویروس را در نمونه‌های سرم خون به راحتی اندازه‌گیری کنیم، ولی از آنجایی که روش‌های مرسوم معایبی از قبیل دقت و حساسیت کم دارند، این موضوع دانشمندان را به سمت طراحی حسگرهای الکتروشیمیایی نسبتا ارزان‌قیمت سوق داده است.
وی ادامه داد: در این طرح تحقیقاتی سعی بر آن بوده تا یک نانوحسگر با حساسیت، گزینش‌پذیری و دقت بالا برای تشخیص بیماری هپاتیت C در سرم خون طراحی کنیم.
روشنی خاطرنشان کرد: استفاده از این نانوحسگر منجر به کاهش هزینه‌های مربوط به فرایند تشخیص این بیماری می‌شود و از سوی دیگر سرعت این نانوحسگر نسبت به روش‌های معمول تشخیص این بیماری بسیار بالا است.
عضو هیات علمی دانشگاه ایلام با تاکید بر اینکه در این پژوهش از نقاط کوانتومی گرافن به منظور اصلاح سطح نانوحسگر استفاده شد، ادامه داد: زیرلایه نانوساختار منجر به تثبیت مقدار بیشتری از آنتی‌بادی شده و حساسیت و گزینش‌پذیری این حسگر را افزایش می‌دهد.
این محقق با اشاره به جزئیات اجرای این تحقیقات، یادآور شد: برای ساخت این نانوحسگر ابتدا سطح الکترود کربن شیشه‌ای توسط پودر آلومینا تمیز شده و مقداری از نقاط کوانتومی گرافنی تیول‌دار روی سطح قرار گرفت و در ادامه نانو ذرات نقره را بر روی سطح آن قرار دادیم و پس از برهمکنش کافی، مقداری از آنتی‌بادی را بر روی سطح نشاندیم و نانوحسگر به منظور تشخیص آنتی‌ژن هپاتیت C به دست آمد.
به گفته وی، نانوحسگر ساخته شده در این طرح از دامنه خطی وسیع برخوردار بوده و حد تشخیص آن 3 fg/mL است.
نتایج این تحقیقات که حاصل تلاش‌های اکرم ولی پور دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه ایلام و دکتر محمود روشنی عضو هیأت علمی دانشگاه ایلام است، در مجله Biosensors and Bioelectronics با ضریب تأثیر 7.7466 به چاپ رسید.
ربات جراح چشم که متخصصان دانشگاه آکسفورد طراحی کرده بودند آزمایش‌ها را با موفقیت پشت سر گذاشت.
به نقل از انگجت، مطمئنا همه از حساسیت عمل جراحی چشم آگاه هستند و تسلط جراح در این زمینه از اهمیت فوق‌العاده زیادی برخوردار است.
ورود ربات‌ها به این عرصه می‌تواند از اشتباهات و حساسیت‌های موجود بکاهد و کیفیت کار جراحی را ارتقا دهد.
متخصصان دانشگاه آکسفورد موفق شدند رباتی را در این زمینه طراحی کنند که کیفیت جراحی آن از زبردست‌ترین جراحان نیز بهتر باشد.
یکی از مشکلاتی که جراحان چشم با آن مواجه هستند جراحی شبکیه است. قطر 10 میکرونی شبکیه و حساسیت فوق‌العاده آن کار را برای جراح مشکل می‌کند. به علاوه جریان خون در دست جراح نیز می‌تواند از دقت وی بکاهد و مشکلات را دوچندان کند.
ربات دانشگاه آکسفورد با این مشکلات مواجه نیست و به همین دلیل می‌تواند عملی بسیار باکیفیت‌تر در مقایسه با یک جراح داشته باشد.
طراحی این ربات از سال 2011 آغاز شده بود وتیم محققان توانستند با استفاده از آن 12 بیمار را مورد جراحی قرار دهند که تا حدودی موفقیت‌آمیز بود هر چند بدون عوارض نیز نبود.
براساس اطلاعاتی که تیم درمانی ارائه کرده‌اند، دو بیمار خونریزی داخلی خفیف داشتند و یک بیمار نیز ضعف شدید در شبکیه را که منجر به جدا شدن یا پارگی می‌شود، گزارش کرده است. هر چند این مشکلات در مقایسه با عمل‌های انجام شده از سوی انسان کمتر بوده است.
این ربات در حال حاضر تاییدیه آزمایش‌های کلینیکی را دریافت کرده است و باید در آینده منتظر استفاده رسمی از آن باشیم.
چین قصد دارد تا با طراحی مجدد هواپیمای "آنتونوف An-225" از آن برای پرتاب ماهواره استفاده کند.
به نقل از دیلی‌میل، هواپیمای آنتونوف بزرگترین و سنگین‌ترین هواپیمای جهان است و با امضای قرارداد بین شرکت تولیدکننده این هواپیما با شرکت صنعت هوافضای چین(AICC) قرار است نمونه‌ای متفاوت از آن برای ارسال ماهواره به مدار زمین طراحی شود.
ژانگ یوشنگ رییس شرکت هوافضای چین گفت: ایده استفاده از آنتونوف از سال 2009 مطرح شده بود و در سال 2011 به اطلاع شرکت تولیدکننده این هواپیما رسید.
وی افزود: قرار است ماهواره بر روی این هواپیما قرار بگیرد و از ارتفاع 12 کیلومتری سطح زمین به فضا پرتاب شود و در صورتی که این پرتاب با موفقیت انجام شود در هزینه‌های پرتاب صرفه‌جویی قابل توجهی می‌شود.
هواپیمای آنتونوف 84 متر طول دارد و فاصله دو بال آن از هم 88 متر است.
این هواپیما توانایی حمل بار را تا بیش از 189.5 تن دارد و بدون بار می‌تواند 18 ساعت پرواز مداوم و بدون نیاز به سوخت‌گیری داشته باشد. این هواپیما از جمله ناوگان‌های پرخرج محسوب می‌شود و هر ساعت پرواز آن 30 هزار دلار هزینه دارد.
در حال حاضر چین قصد دارد تا با اعمال تغییراتی در این هواپیما قابلیت‌های مورد نظر خود برای پرتاب ماهواره با استفاده از آن را ایجاد کند. عملیاتی که ارزش آن بیش از 200 میلیارد دلار است.
از هواپیمای آنتونوف در شوروی سابق برای پرتاب ماهواره‌هایی با وزن 105 تن استفاده می‌شد که پس از فروپاشی این کشور، آنتونوف نیز بازنشسته شد تا اینکه در سال 2013 روسیه از بازگشت آن خبر داد.
در تصویر زیر تفاوت ساختاری هواپیمای آنتونوف با چند هواپیمای معروف از جمله نمونه‌های بوئینگ و ایرباس را مشاهده می‌کنید.
.: Weblog Themes By Pichak :.