به نقل از پایگاه فیز، در علم رایانه­‌های کلاسیک، اطلاعات در بیت و در علم رایانه کوانتومی، اطلاعات در بیت­‌های کوانتومی یا کوبیت­‌ها ذخیره می­‌شود.

دانشمندان «موسسه شیمی فیزیک» آکادمی علوم لهستان به تازگی ثابت کرده­‌اند شیمی هم می­‌تواند اساسی مناسب برای ذخیره­‌سازی اطلاعات باشد.

بیت شیمیایی جدید آن­ها موسوم به "چیت" (chit)، آرایه­‌ای ساده متشکل از سه قطره کوچک است که در تماس با هم قرار دارند و در آن­ها واکنش­‌های نوسانی رخ می­‌دهد.

در حافظه الکترونیکی معمولی، صفرها و یک­‌ها توسط پدیده­‌های فیزیکی مانند جریان الکتریسیته یا تغییر در ویژگی­‌های الکتریکی یا مغناطیسی، ثبت، ذخیره و خوانده می‌شود.

با این حال، حافظه جدید مبتنی بر پدیده‌­های شیمیایی است و در اینجا یک بیت منفرد در سه قطره­ هم­جوار ذخیره می­‌شود. بین این قطره­‌ها، واکنش­‌های شیمیایی به طور ثابت، دورانی و در حالتی کاملا تعریف­ شده، ایجاد می­‌شوند.

گفته می­‌شود بیت شیمیایی جدید دارای پتانسیل بالاتری در مقایسه با بیت­‌های موجود است. با این حال، واکنش­‌های این حافظه فقط مسئول ذخیره­‌سازی اطلاعات­ اند اما ثبت و خوانش این اطلاعات هنوز نیازمند شیوه­‌های جدید است.

به نظر می­‌رسد هنوز سال­‌های زیادی تا کاربردی شدن کامل این حافظه شیمیایی و تبدیل شدن آن به بخشی از رایانه­‌های شیمیایی آینده فاصله است.

 به نقل از دیلی‌میل، در اعلامیه ناسا از شرکت‌های مختلف درخواست شده که طرح‌های خود برای پرتاب فضاپیما و تجهیزات فنی مورد نیاز برای فرود متناوب آنها در ماه ارائه دهند.

از آخرین سفر ناسا به ماه یعنی ماموریت آپولو17 تقریبا 45 سال می‌گذرد.

این سازمان اعلام کرده قصد دارد تا پایان سال 2018 توانایی انجام سفرهای متعدد را برای ارسال تجهیزات آزمایشگاهی و فنی به ماه به دست آورد.

شرکت‌ها می‌توانند طرح‌های خود را تا تاریخ دوم ژوئیه به ناسا ارسال کنند.

"توماس زوربوچن"(Thomas Zurbuchen) مدیر بخش هدایت ماموریت‌های علمی ناسا در رابطه با این اعلامیه گفت: درخواست ما از شرکای تجاری‌مان برای ارائه ایده‌های مفید، قدمی بسیار مهم برای اکتشافات آینده ما در قمر زمین و فضای فراتر از آن است.

وی افزود: با وجود انجام ماموریت‌های متعدد اکتشافی و انسانی ناسا هنوز هم معتقد است که به تحقیقات بیشتر در ماه نیاز دارد.

طرح‌های ارائه شده به ناسا می‌بایست روند اجرای پرتاب فضاپیما را برای انتقال محموله‌های مختلف از زمین به ماه و بالعکس مشخص کنند.

ناسا علاقمند است که بتواند با استفاده از این پروژه تحقیقات گسترده‌تری در رابطه با ماه و منابع موجود در آن انجام دهد.

در چند سال اخیر ماه تبدیل به مقصدی جذاب برای بسیاری از شرکت‌های بزرگ فعال در عرصه فناوری شده است. برای مثال شرکت "مون اکسپرس"(Moon Express) که برنده جایزه مسابقات "ایکس پرایز" (X Prize) گوگل شد قصد دارد امسال یک کاوشگر به ماه بفرستد.

این شرکت قصد دارد در ماه معدن ایجاد کند و از ذخایر موجود در آن از جمله فلزات گروه پلاتین، فلزات کمیاب در زمین و هلیوم-3 استفاده کند.

ناسا تجهیزات ویژه‌ای برای سفرهای آتی به ماه تدارک دیده است و قصد دارد بخشهایی از ماه را که کمتر شناخته شده مورد شناسایی قرار دهد.

به نقل از گیزمگ، این تیم علمی مدعی است درصد یکپارچه­ شدن این ایمپلنت در بدن انسان بالاست.

آن­ها امیدوارند بتوانند از این ابزار برای بازیابی بینایی افرادی استفاده کنند که از دژنراسیون ماکولای مرتبط با سن و رتینیت پیگمنتوزا (RP)رنج می­‌برند. دژنراسیون مالاکو، شایع­‌ترین عامل نابینایی در دنیاست و رتینت پیگمنتوزا نیز نوعی بیماری ارثی است که باعث اختلال شدید در بینایی می­‌شود.

شبکیه، بافتی است که به نور حساس بوده و در پشت چشم واقع شده است. این عضو،  نور را دریافت کرده و آن را به سیگنال­‌های الکتریکی تبدیل می­‌کند؛ سیگنال­‌ها به نوبه خود نورون­ها را تحریک و نوعی واکنش در مغز ایجاد می­‌کنند و مغز هم، سیگنال­‌ها را به تصویر تبدیل می­‌کند.

با این حال در بیماری­‌هایی مانند دژنراسیون ماکولای مرتبط با سن و رتینیت پیگمنتوزا، سلول­‌های حسگر نور موجود در شبکیه تا حد زیادی نابود می­‌شوند و با گذر زمان بینایی فرد مختل می­‌شود.

ایمپلنت­‌های شبکیه موجود در بازار، نویدی برای بازیابی بینایی با استفاده از ابزارهای پروتز هستند. این ابزارها نور را دریافت کرده و آن را به سیگنال­‌های الکتریکی تبدیل می­‌کنند. سیگنال­‌ها سپس نورون­‌های موجود در شبکیه را تحریک می­‌کنند به طوری که مغز بتواند تصاویر را شکل دهد.

به گفته ونسا رسترپو شیلد، رهبر تیم تحقیقاتی، چشم انسان بی­‌نهایت حساس است و به همین دلیل اشیای خارجی مانند ایمپلنت­‌های فلزی شبکیه می­‌توانند به آن آسیب رسانده و موجب التهاب یا ایجاد خراش در چشم شوند. با این حال، ایمپلنت مصنوعی زیستی جدید، نرم و مبتنی بر آب بوده و تا حد زیادی دوستدار محیط چشم است. این ایمپلنت تا حد زیادی شبیه بافت شبکیه انسان است.

شبکیه مصنوعی دولایه‌­ای جدید، تا حد زیادی شبیه شبکیه واقعی عمل می­‌کند و از هیدروژل و پروتئین­‌های مجهز به غشای سلولی تشکیل شده است.

این ابداع، مراحل آزمایشگاهی را از سر گذرانده و دانشمندان در گام بعدی آن را قادر خواهند ساخت به رنگ­‌های مختلف و سپس به اشکال و نمادها واکنش نشان دهد.

حق اختراع این فناوری ثبت شده و محققان به دنبال آزمایش آن بر روی حیوانات و سپس انجام آزمایش­های بالینی بر روی انسان هستند.

جزئیات این دستاورد علمی در Scientific Reports منتشر شد.

 به نقل از ناسا، این تصویر بر اساس اطلاعات دریافت شده از مدارگرد ناسا در مشتری موسوم به "جونو"(Juno) بوسیله یک منجم به نام "گابریل فیست" (Gabriel Fiset) تولید شده است.

در این تصویر نقاط بیضوی روی مشتری نشان‌دهنده طوفان‌های موجود در سطح این سیاره است که با نزدیک شدن به قطب جنوب این سیاره شکل نامنظمی به خود گرفته‌اند.

آشفتگی موجود در کمربند مشتری و جابجایی بخش‌های مختلف در اثر طوفان سبب شده وضعیت قطب جنوب مشتری به صورت رشته‌های غول‌پیکر در هم‌پیچیده دیده شود.

این تصویر از ارتفاع 52 هزار و 200 کیلومتری گرفته شده است.

فضاپیمای مدارگرد جونو در چهارم ژوئیه ۲۰۱۶ در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت. این کاوشگر فضایی در پنجم اوت ۲۰۱۱ از فلوریدا به فضا پرتاب شده و شرکت "لاکهید مارتین"(Lockheed Martin) و" مؤسسه تحقیقات جنوب غربی"(Southwest Research Institute) سازنده و  پیمانکار هدایت آن هستند.

نیروی این مدارگرد با انرژی خورشیدی تأمین می‌شود.

این فضاپیما در مدار قطبی این سیاره قرار گرفته تا ترکیب، میدان گرانشی و میدان مغناطیسی مشتری را بررسی کند. جونو همچنین تلاش‌هایی برای یافتن سرنخ‌هایی در مورد چگونگی تشکیل شدن این سیاره، از جمله احتمال داشتنِ یک هسته سنگی، مقدار آب موجود در ژرفای جو آن، توزیع انبوه جرمی و بادهای عمیق آن که سرعت شان می‌تواند تا ۶۱۸ کیلومتر (۳۸۴ مایل) در ساعت برسد، خواهد داشت.

 به نقل از گیزمگ، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها اعلام کرده است که تنها در آمریکا در حدود 1.25 میلیون نفر از بیماری دیابت نوع 11 رنج می‌برند.

دیابت نوع 1 که در گذشته دیابت وابسته به انسولین نامیده می‌شد، شرایطی است که در آن سلولهای بتا در پانکراس تخریب شده و پانکراس هیچ انسولینی تولید نمی‌کند. این نوع دیابت هر سنی را در بر می‌گیرد اما در کودکان و جوانان شایع‌تر است. بدن افراد مبتلا به دیابت نوع 1 قادر به تولید انسولین کافی نمی‌باشد.

این بیماری تنها می‌تواند از طریق برخی رژیم‌ها و استفاده دوزهای مشخصی از انسولین کنترل شود.

به اعتقاد آنها از این روش درمانی می‌توان روزی برای درمان دیابت در انسان‌ها نیز استفاده کرد.

دیابت یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن به سلول‌های بتا در پانکراس که مسئول تولید انسولین هستند حمله کرده و آنها را از بین می‌برد. دیابت درست در زمانی اتفاق می‌افتد که این تخریب به 80 درصد می‌رسد.

محققان این پژوهش با استفاده از روش انتقال ژن، تغییراتی در ماهیت سلول‌های موجود در پانکراس بوجود آوردند که بتوانند همانند سلول‌های بتا انسولین تولید کنند.

این روش شامل گرفتن انتخابی ژن‌ از سلول‌های بتا خارجی و استفاده از ویروس‌ها به عنوان حامل به داخل سلول میزبان جدید، در پانکراس دیابتی است.

سلول‌های تغییر یافته پس از آن در صورت بالا بودن قند خون شروع به تولید انسولین می‌کنند.

محققان این پژوهش توانستند با استفاده از این روش موش‌ها را به مدت یک سال و بدون هیچ عوارض جانبی درمان کنند.

هدف بعدی آنها استفاده از این روش بر روی حیوانات بزرگ‌تر است که شباهت زیادی با انسان‌ها دارند.

به نقل از پایگاه فیز، پیدا کردن مسیر در محیط‌های ناآشنا چالشی عمده برای افراد دارای اختلال بینایی به شمار می‌آید.

ابزار ابداعی دانشمندان، اشکال و نقشه‌­های برجسته‌نما را به سرعت شکل می‌دهد و کاربران می‌توانند با استفاده از انگشتان و همچنین حس لامسه مسیرشان را جستجو کنند. افراد همچنین می­‌توانند بخشی از نقشه را بزرگنمایی کنند.

ابعاد این فناوری 12 در 15 سانتی­متر گزارش شده و دارای 192 دگمه ریز است که می‌­توان آن­ها را ظرف فقط چند میلی ثانیه و همزمان با خلق الگوهایی مانند طرح کلی یک ساختمان، خیابان یا اتاق سمینارتوسط تبلت، حرکت داد.

هر دکمه این تبلت حاوی آهن‌ربای ریزی است که بین دو سیم پیچ و دو لایه ریز فولاد قرار گرفته است. این تبلت از طریق عبور جریان الکتریسیته از میان یکی از سیم پیچ‌‌ها، یک میدان مغناطیسی محلی تولید می‌کند.

دکمه­‌های مغناطیسه شده در حالت بالا یا پایین باقی می‌مانند چون به دو صفحه فولادی متصل‌اند و کاربران قادر خواهند بود هر دکمه را به مدت پنج میلی­‌ثانیه به سمت بالا یا پایین حرکت دهند.

تبلت ابداعی، اطلاعات گرافیکی را در زمان واقعی ارائه می‌­دهد و بنابراین افراد می‌توانند پیش از ورود به یک اتاق یا ساختمان نمایی از آن را در اختیار داشته باشند. تبلت همچنین مجهز به بلوتوث است و به رایانه­ متصل می­‌شود.

کودکان مبتلا به اختلال بینایی می‌توانند از این فناوری برای یاد گرفتن دروسی مانند هندسه یا ریاضی استفاده کنند.

گفته می‌شود تولید تبلت ابداعی هزینه‌بر نخواهد بود و ساخت آن بخشی از پروژه اروپایی Blindpad به شمار می‌آید.

این فناوری روی چندین فرد با اختلال بینایی آزمایش شده و جزئیات آن در «سمینار عوامل انسانی در سیستم­های محاسباتی» (CHI 2017)  در دنور که اکنون در حال برگزاری است، ارائه می‌شود.

به نقل از گیزمگ، ماه نوامبر سال 2016 اخباری مبنی بر ساخت نوعی هواپیمای الکتریکی-خورشیدی دو سرنشین به نام "سولار استراتوس" منتشر و ماموریت آن پرواز به ارتفاع 25 هزار متری زمین اعلام شد.

این هواپیما اواخر دسامبر سال گذشته میلادی رونمایی شد و به تازگی نخستین پرواز آزمایشی خود را انجام داده است.

این پرواز آزمایشی در فرودگاه پایرن واقع در سوییس صورت گرفت و هواپیما ساعت هشت صبح به وقت محلی توسط «دامیان هیشر» به پرواز در آمد.

هواپیمای خورشیدی، ظرف هفت دقیقه به ارتفاع 300 متری رسید و رافائل دومجان، (خلبان آن در ماموریت پرواز به استراتوسفر زمین) از روی باند فرودگاه شاهد این عملیات بود.

سامانه مزبور مجهز به پنل‌های خورشیدی با مساحت 22 متر مربع و یک بسته باتری لیتیوم-یون 20 کیلووات در ساعت است. این باتری‌ها موتور الکتریکی 32 کیلوواتی هواپیما را نیرودهی می‌کنند و موتور نیز خود یک پروانه 2.2 متری را به حرکت درمی‌آورد.

طول بدنه هواپیما 8.5 متر، طول بال آن 24.9 متر و وزنش 450 کیلوگرم گزارش شده است.

سازندگان مدعی‌اند این فناوری قادر خواهد بود 24 ساعت به طور مداوم پرواز کند و برای سفر دو ساعت و نیمه به استراتوسفر زمین ایده‌آل است. این سامانه 15 دقیقه در ارتفاع اوج پرواز خواهد کرد و بازگشت آن به زمین نیز سه ساعت زمان خواهد برد.

قرار است هواپیمای سولار استراتوس در ارتفاعات بالاتر هم آزمایش شود و ماموریت نهایی آن برای سال آینده برنامه‌ریزی شده است.

به نقل از دیلی میل، در این روش که 'relay hack' نام دارد، سارقان با استفاده از یک  دستگاه کوچک و با نزدیک شدن به صاحب خودرو، اطلاعات مرتبط با سوئیچ را از طریق سیگنال‌های رادیویی دریافت کرده و به دستیار خود که مشابه این دستگاه را در اختیار داشته و در جلوی درب خودرو ایستاده می‌فرستند.

تنها با قرار دادن این دستگاه که حامل اطلاعات سوئیچ خودرو است، فرد سارق می‌تواند به راحتی و ظرف چند ثانیه، درب را باز کرده و خودرو را به سرقت ببرد.

این دو دستگاه قادر هستند تا در فاصله‌ای بالغ بر 300 متر نیز با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

گفتنی است که خودرو ربوده شده هشدارهایی را مبنی بر عدم شناخت سوئیچ به راننده می‌دهد اما در عین حال به حرکت خود ادامه خواهد داد.

طبق گزارشات به دست آمده در سال گذشته هک کردن خودروهای بدون سوئیچ یک تکنیک جدید نبوده و اغلب 100 میلیون خودروی بدون سوئیچی که بعد از سال 1995 تولید شدند در معرض هک شدن قرار دارند.

 به نقل از اینهبیتت، این ماده جدید تمامی منافذ آسفالت را پر کرده و دیگر مشکلاتی مثل شکاف و حفره در آسفالت ایجاد نمی‌شود. اریک چلنگن، دانشمند مواد از دانشگاه فناوری دلفت ماده جدیدی  با ترکیب الیاف‌های فولادی با آسفالت ساخته است که ماده‌ای رسانا بوده و زمانی که یک ماشین القایی بزرگ از روی آن عبور می‌کند با کمک حرارت تمامی شکاف‌ها و ترک‌ها را از بین می‌برد. ناگفته نماند که این آسفالت کاملا خودترمیمی نیست و این ماشین به مرمت آسان‌تر آسفالت کمک می‌کند.

این آسفالت خودترمیمی در 12 جاده هلند تحت آزمایش بوده و از سال 2010 تاکنون وضعیت مناسبی دارد. آسفالت‌های معمولی حدود هفت تا 10 سال در شرایط مطلوب هستند، اما این آسفالت همچنان در حالت اولیه خود است. البته این آسفالت حدود 25 درصد گران‌تر از آسفالت‌های معمول بوده اما مدت زمان استفاده از آن دو برابر آسفالت‌های معمولی است.

این گروه همچنین در تلاش هستند تا نوعی باکتری به بتن اضافه کنند تا کاملا خودترمیمی شود. باکتری‌ها کربنات کلسیم تولید کرده و شکاف‌ها را پر می‌کنند. این باکتری‌ها بیش از 200 سال در طبیعت باقی می‌مانند بنابراین موجب افزایش طول عمر بتن‌ها خواهند شد و برای انسان نیز بی‌ضرر هستند.

به نقل از ساینس نیوز، با استفاده از سامانه نوین شارژ بی‌سیم مشکل اساسی در خودروهای برقی، یعنی اتصال مستقیم به برق از طریق کابل و همچنین زمان طولانی برای شارژ باتری برطرف خواهد شد.

مهمترین ویژگی سامانه شارژ سریع با امواج رزونانس مغناطیسی قابلیت شارژ همزمان چند دستگاه الکترونیک است.

ویژگی قابل توجه دیگر این فناوری قابلیت شارژ از راه دور بدون در نظر گرفتن مانع در بین وسایل الکترونیک است. به طور کلی این سامانه قادر است انرژی را  از طریق موادی همچون چوب، پلاستیک، شیشه و حتی سنگ عبور دهد.

اگرچه تا قبل از این موفقیت دستگاه‌های مشابه شارژ بی‌سیم خودرو و سایر وسایل الکترونیک مثل تلفن همراه ساخته شده اند، اما محدودیت مشترک در تمام این وسایل مثل نیاز به قرارگیری دقیق و با فاصله بسیار نزدیک وسایل الکترونیک یک محدودیت اساسی محسوب می‌شود. به عنوان مثال در نظر بگیرید برای شارژ یک خودروی برقی باید مالک آن گیرنده خودرو را به طور دقیق در محل شارژ قرار دهد.

با سامانه جدید ساخته شده توسط محققان موسسه تکنولوژی ماساچوست این محدودیت به طور کامل برطرف شده بنابراین کاربران می‌توانند با استفاده از تنها یک پنل تولیدکننده انواع تجهیزات الکترونیک را به طور همزمان در کنار خودروی خود شارژ کنند.

این سامانه بر اساس تشدید مغناطیسی و با عبور جریان الکتریسیته  از طریق سیم پیچ‌‎های مورد نظر و مدار کنترل شدت جریان قادر است چندین وسیله را به طور همزمان و در حوزه میدان مغناطیسی خود شارژر کند.

تفاوت اصلی این سامانه با نمونه‌های موجود به کارگیری همزمان دو سیم‌پیچ برای تولید امواج رزونانس مغناطیسی است. بنابراین دستگاه گیرنده قادر است حداکثر انرژی را بدون رعایت فاصله و زاویه مشخص دریافت کند.