به نقل از گیزمگ، این ماده کهContraPest نام دارد با همکاری شرکت فناوری‌های زیستی SenesTech توسعه یافته که سبب ناباروری  موش‌های نر و ماده می شود.

یکی از مزایای این ماده جدید این است که سازگار با محیط زیست بوده و هیچ ضرری برای انسان‌، حیوانات خانگی و سایر حیوانات ندارد.

در حال حاضر یکی از معضلات شهر نیویورک این است که در حدود 2 میلیون موش در آنجا زندگی و زاد و ولد می‌کنند که بیرون کردن آنها از اطراف محل سکونت انسانها کاری بسیار وقت‌گیر بوده و همچنین استفاده از سموم مختلف برای از بین بردن آنها می‌تواند سبب بروز مسمومیت در کودکان، حیوانات و آلوده شدن محیط زیست شود.

همچنین استفاده از این روش‌ها برای از بین بردن موش‌ها، فضا را برای موش‌های دیگری که در نزدیکی آنها زندگی می‌کنند باز می‌کند.

اما محققان در این پژوهش جدید از روشی استفاده کردند که این مشکل را از ریشه حل می‌کند: یعنی از بین بردن تمایل موش‌ها برای تولید مثل.

به گفته کمپانی SenesTech، تنها چهار جفت موش صحرایی بارور می‌توانند تا 15 میلیون موش در یک سال تولید کنند که این رقم بسیار قابل توجهی است.

ContraPest یک ماده خوشمزه و غیر کشنده است که بدون آسیب رساندن به موجودات، سبب ناباروری آنها شده و  اجازه می‌دهد که طول عمر طبیعی خود را بدون باروری داشته باشند.

این ماده با تحریک یائسگی زودرس در موش‌های ماده و ایجاد خلل در تولید اسپرم در موشهای نر، در عرض چند هفته سبب ناباروری آنها می‌شود.

به گفته محققان این پژوهش، از این ماده می‌توان در سراسر جهان استفاده کرد چرا که موش‌ها در سراسر جهان آفت محسوب شده و مشکلات متعددی را بوجود می‌آورند.

 به نقل از زی‌نیوز، دانشمندان دانشگاه استنفورد یک نوع دستگاه پوشیدنی جدید که بر روی مچ دست بسته می‌شود را توسعه دادند که می‌تواند عرق انسان را برای تشخیص و نظارت بر بیماری‌هایی مانند دیابت و فیبروز کیستیک تجزیه و تحلیل کند.

این حسگر جدید بر خلاف نمونه‌های پیشین، نیاز به نشستن طولانی مدت بیمار برای تجمع عرق ندارد.

این سیستم دو بخشی از سنسور و ریز پردازنده‌های انعطاف پذیری تشکیل شده که به پوست چسبیده، غدد عرق را تحریک کرده و سپس حضور مولکول‌ها و یون‌های مختلف را بر اساس سیگنال‌های الکتریکی آنها تشخیص می‌دهد.

برای مثال هرچه میزان کلرید موجود در عرق بیشتر باشد، ولتاژ الکتریکی بیشتری در سطح حسگرها تولید می‌شود.

روشهای مرسوم برای تشخیص فیبروز کیستیک نیازمند این است که بیماران به یک مرکز تخصصی مراجعه کرده و در حالیکه الکترودهای تحریک غدد عرق به آنها متصل شده به مدت طولانی در آنجا بنشینند.

فیبروز کیستیک( Cystic Fibrosis) به صورت مخفف( CF) یا تارفزونی کیسه‌ای یا سفتی مخاط، نوعی بیماری دگرگشتی(سوخت‌وساز) بدن است که بر اثر آن ترشحات در بخش‌هایی از بدن سفت و چسبنده می‌شوند.

کودکان نیز ناچارند در حین اینکه این ابزار به آنها متصل شده، حداقل به مدت 30 دقیقه در آنجا بنشینند.

اما این حسگر جدید از سرعت بسیار بالایی برخوردار بوده و در مدت زمان کمی به جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها می‌پردازد.

به گفته محققان از این فناوری جدید می‌توان در روستاهای دور افتاده در کشورهای در حال توسعه که امکانات کمی دارند استفاده کرد.

 دکتر امیرعلی حمیدیه امروز در حاشیه  افتتاحیه دومین کنگره بین‌المللی سلول‌های بنیادی و پزشکی بازساختی، با بیان اینکه ایران در سال ۲۱۰۶ در رتبه ۱۵ جهان و اول منطقه بوده است، خاطرنشان کرد: بیش از ۱۵۰۰ مقاله توسط نخبگان و متخصصان ایرانی نوشته شده است.

وی اضافه کرد: به همت محققان و پژوهشگران ایرانی بیش از ۶۰ مرکز پژوهشی، ۶۷ شرکت دانش‌بنیان و مراکز جامع سلول‌های بنیادی تبریز، تهران و شیراز، اولین مزرعه کشاورزی بنیادی در کرمان و همچنین اولین پژوهش‌سرای دانش‌آموزی بنیادی در کرج راه‌اندازی شده است.

دبیر ستاد توسعه علوم و فناوری‌های سلول‌های بنیادی با تاکید بر اینکه ایران در عرصه پژوهش و آموزش و توسعه منابع انسانی و ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان و مراکز سلول‌های بنیادی روزبه‌روز در حال پیشرفت است، ادامه داد: ایران طی دو سه سال آینده در تمامی این زمیته‌ها به قدری رشد خواهد کرد که بتواند به عنوان یک کشور اسلامی به یکی از قدرت‌های برجسته دنیا در عرصه سلول‌های بنیادی تبدیل شود.

حمیدیه با اشاره به برگزاری دومین کنگره بین‌المللی سلول‌های بنیادی و پزشکی بازساختی، تصریح کرد: این کنگره‌ها به معرفی و ترویج و گسترش این علم می‌پردازد و در گذشته این برنامه‌ها به‌صورت متمرکز در تهران برگزار می‌شد، اما در چند سال اخیر در سطح کشور گسترش یافته و در سال ۲۰۱۷ میزبانی این رویداد بین‌المللی به مشهد داده شد.

 به نقل از دیلی‌میل، محققان این سیستم رادیکالی را برای گوش دادن به جو زمین در جهت یافتن نشانه‌هایی از آزمایش‌های موشکی، فوران‌های آتشفشانی و حتی گسیختگی‌های زلزله به کار گرفتند.

سیگنال‌های مادون صوت صداهایی با فرکانس پایین هستند که توسط انسان‌ها شنیده نمی‌شوند.

این صداها حتی با حرکت در مسیرهای طولانی باز هم نیروی خود را حفظ کرده و قوی باقی می‌مانند.

از این سیگنال‌ها می‌توان برای تعیین اندازه و محل حوادثی مانند انفجار هسته ای، برخورد شهاب سنگ و فوران‌های آتشفشانی استفاده کرد.

حسگرهای زمینی قادر به شناسایی این سیگنال‌ها هستند اما آنها اغلب توسط مواردی مانند باد و دیگر صداهای محیطی مسدود می‌شوند.

اما محققان در این پژوهش جدید دریافتند که می‌توان با به کارگیری این حسگرها در مکان‌هایی ساکت از آن‌ها بهره برد.

دانشمندان از بالن‌های مجهز به این حسگرها برای شناسایی سیگنال‌های مادون صوت که توسط بقایای فرازمینی مانند شهاب سنگ‌ها تولید شده استفاده کردند.

محققان دریافتند که این حسگرها قادر به تشخیص انواع انفجارها در ارتفاع و در فاصله‌های جانبی (350 تا 400 کیلومتر) هستند.

این تحقیق در یک گزارش در نشست سالانه انجمن لرزه نگاری 2017 آمریکا (SSA) ارائه شد.

در دو دهه‌ اخیر، به دلیل افزایش  مصرف انرژی، توجه محققان به‌ سوی یافتن روش‌هایی جهت کاهش مصرف در سیستم‌های مصرف‌کننده‌ انرژی موجود جلب شده است. اعتقاد بر این است که خاصیت فوق آب‌گریزی می‌تواند نقش مهمی در این موضوع ایفا کند.

این خاصیت برای اولین بار در برگ یک نوع گیاه دارویی و برگ نیلوفر آبی مشاهده شد و به همین دلیل به اثر نیلوفری شهرت پیدا کرد. امروزه استفاده از این خاصیت به‌ منظور تولید سطوح ضدآب و ضد یخ مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است و بر این اساس پژوهشگران دانشگاه صنعتی شریف نیز با اجرای پروژه‌ای تلاش کردند نیروی اصطکاک را با استفاده از سطوح آب گریز به منظور کاهش مصرف انرژی کم کنند.

مهندس احسان تقوایی، مجری طرح هدف از انجام این طرح را تولید سطوح فوق آب‌گریز به کمک نانوذرات عنوان کرد و افزود: استفاده از فناوری آب‌گریزی در تولید بدنه‌ شناورها می‌تواند موجب کاهش مصرف سوخت آنها شده و قدرت مانورشان را افزایش دهد، ضمن آنکه می‌توان هزینه‌های جاری حمل‌ونقل دریایی و مسائل زیست‌محیطی مربوط به آن را به حداقل رساند.

تقوایی در این باره توضیح داد: سطوح فوق آب‌گریز با همراه داشتن دو خاصیت زبری در ابعاد میکرو و نانو و همچنین خاصیت آب‌گریزی مولکول‌های سطح، به میزان قابل‌ توجهی توانایی دفع مولکول‌های آب را دارند. از این خاصیت می‌توان در کاربردهای مختلفی از قبیل تولید سطوح ضد زنگ، خود تمیز شونده، ضد یخ و سطوح کاهنده‌ نیروی اصطکاک بهره برد.

وی اضافه کرد: از این رو در این پژوهش تأثیر همزمان استفاده از میکرو و نانوذرات پوشش‌دهنده‌ سطح بر میزان پایداری و دوام آب‌گریزی و میزان کاهش نیروی اصطکاک بررسی شد.

مجری طرح با اشاره به نحوه اجرای این تحقیقات، خاطرنشان کرد: در این راستا، ابتدا اثر نانوذرات و میکروذرات مختلف و ابعاد ناهمواری سطح مورد بررسی قرار گرفت تا بهینه‌ترین حالت انتخاب شود و پس از انتخاب ذرات مناسب برای ایجاد پوشش، ترکیب مختلف میکرو و نانو ذرات برای افزایش میزان پایداری و همچنین کاهش بیشتر نیروی اصطکاک ارزیابی شد.

وی یادآور شد: در انتها نیز پوششی که خواص ابتدایی مناسب‌تری از خود نشان داد، بر روی نمونه‌ها اعمال شد و نیروی اصطکاک وارد بر آنها بر حوضچه کشش در سرعت‌های متفاوت مورد بررسی قرار گرفت.

تقوایی با اشاره به نتایج به دست آمده یادآور شد: نتایج آزمون‌های مربوط نشان داده که استفاده از این پوشش نانوساختار موجب کاهش نیروی اصطکاک به میزان 77.7 درصد شده و زاویه تماس آب با سطح فوق آب‌گریز  158.4 است.

نتایج این تحقیقات که حاصل تلاش و همکاری مهندس احسان تقوایی دانش‌آموخته‌ دوره‌ کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شریف، دکتر علی موسوی و دکتر علی نوری بروجردی از اعضای هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف است، در مجله Energy با ضریب تأثیر 4.2922 به چاپ رسیده است.

 به نقل از ناسا، این عکس که بوسیله مدارگرد شناسایی مریخ انداخته شده، یک تپه کوچک در بخشی از مریخ موسوم به "هزارتوی شب" را نشان می‌دهد که چندین تپه در آن وجود دارد.

هزارتوی شب نام قسمت وسیعی از نیمه غربی دره مارینر در مریخ است که در تصاویر این سیاره از فضا به صورت خراش بزرگی دیده می‌شود.

وجود فرسایش شدید و تخته‌سنگ‌های بزرگ و تپه‌های شنی از ویژگی‌های بارز این بخش مریخ است.

قطر سنگ‌های تشکیل دهنده این تپه رسوبی در تصاویر یکسان نیست و از لایه‌های مختلف با عمر متفاوت تشکیل شده است. برای مثال لایه‌های سمت چپ در قسمت پایین این تپه قطر کمتری داشته و این موضوع نشان می‌دهد که این قسمت از دیگر بخش‌های تپه جوانتر است.

دکتر حامد نیکمرام، مجری طرح، آغاز مطالعات خود را با راه‌اندازی آزمایشگاه پلاسمای سرد در مرکز تحقیقات فیزیک پلاسمای واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد دانست و به  گفت: در این آزمایشگاه با اجرای پروژه‌های مختلف، کاربرد انواع پلاسما در حوزه‌های مختلف را مورد بررسی قرار دادیم که برای این منظور منبع تغذیه چند منظوره ساختیم تا از این طریق بتوانیم انواع مختلف پلاسما را ارزیابی کنیم.

وی زمینه تحقیقاتی خود را در تحصیلات تکمیلی میکروبیولوژی صنایع غذایی در دانشگاه ارومیه ذکر و خاطرنشان کرد: اساس این تحقیقات استفاده از پلاسما بوده و به تدریج این تحقیقات گسترش یافته است.

نیکمرام، استفاده از پلاسما در ضد عفونی کردن مواد غذایی را از جمله این تحقیقات نام برد و ادامه داد: در این تحقیقات از پلاسمای سرد برای ضد عفونی کردن ادویه‌جات و انواع پودرهای غذایی استفاده کردیم، ضمن آن که تاکنون از تکنولوژی پلاسمای سرد برای استریل کردن آب، انواع آب میوه‌ها، خشکبار و نمونه‌های غذایی در مقیاس آزمایشگاهی استفاده کردیم.

این محقق اضافه کرد: علاوه بر آن از پلاسما برای از بین بردن سم آفلاتوکسین پسته استفاده شد که کاربردی کردن این روش برای از بین بردن این سم در پسته نیاز به مطالعات بیشتری دارد.

وی در این باره توضیح داد: برای از بین بردن سم آفلاتوکسین نیاز است تا مدت زمان زیادی در حدود 20 دقیقه پسته‌ها در معرض تابش پلاسما قرار گیرد که در این صورت هم توجیه اقتصادی ندارد و هم تابش زیاد پلاسما به پسته موجب تغییر طعم آن خواهد شد.

نیکمرام با تاکید بر این که پسته حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب است، اظهار کرد: در حال حاضر برای از بین بردن این سم از «ازن» استفاده می‌شود که تابش طولانی مدت این گاز نیز منجر به تغییر طعم این محصول غذایی خواهد شد.

به گفته وی، ازن یکی از ترکیبات پلاسما است؛ از این رو نیاز است تا با ادامه مطالعات روش‌هایی را برای کاهش مدت زمان تابش پلاسما به پسته ارائه دهیم.

این محقق با اشاره به مطالعات انجام شده در زمینه پلاسمای پزشکی گفت: در این مطالعات در تلاش بودیم راهکاری برای استفاده آسان از پلاسما در حوزه پزشکی ارائه دهیم که در این راستا موفق به طراحی و ساخت «تفنگ پلاسما جت» شدیم.

مجری طرح با تاکید بر این که بر خلاف دستگاه‌های پلاسما جت موجود، در این دستگاه نیازی به اتصال به منبع تغذیه اختلاف پتانسیل جداگانه نداریم، ادامه داد: این دستگاه با اتصال به برق 220 ولت و وارد کردن گاز هلیوم به آن می‌تواند پلاسمای مورد نیاز را تولید کند.

نیکمرام پلاسمای تولید شده در این تفنگ را از نوع قابل تحمل برای بافت زنده دانست و اظهار کرد: سایر پلاسماهای تولید شده که برای آفت‌زدایی به کار می‌رود، به دلیل توان بالایی که دارند، قابل استفاده برای بافت زنده نیستند.

وی کاربردهای این تفنگ را درمان زخم‌های مزمن مانند زخم‌های دیابتی و بستر، انعقاد خون و از بین بردن عوامل عفونت ذکر کرد و یادآور شد: در زخم‌های مزمن، مقادیر زیاد عفونت اجازه نمی‌دهد که زخم‌ها به سرعت بهبود یابند و زخم همواره مزمن باقی می‌ماند؛ ولی پلاسما قادر است با از بین بردن عفونت، زخم را ترمیم کند.

به گفته مجری طرح، پلاسمای اعمال شده بر زخم موجب از بین بردن عفونت می‌شود، بدون آن که به سلول‌های سالم آسیب وارد کند.

این محقق با تاکید بر این که مدت زمان تابش پلاسما بر روی زخم‌های مختلف با عمق‌های متفاوت یکسان نیست، اضافه کرد: برای زخمی 3 بار در روز و برای زخم دیگر روزی 5 بار اعمال می‌شود.

وی به انجام کارآزمایی‌های بالینی در فاز حیوانی اشاره کرد و گفت: فاز حیوانی در باغ وحشی در «کردان» اجرایی شد. در این باغ وحش سگی مبتلا به دیابت همراه با زخم‌های زیادی بود که با استفاده از این تفنگ یک هفته روزی 5 دقیقه پلاسما به این زخم‌ها اعمال شد که پس از یک هفته این زخم‌ها بهبود یافت.

درمان زخم دیابتی سگ مبتلا با پلاسما

نیکمرام به نتایج تحقیقات انجام شده بر روی موش آزمایشگاهی مبتلا شده به دیابت اشاره کرد و گفت: با این روش موفق به درمان زخم دیابت در موش شدیم.

وی نمونه دیگر را استفاده از این تفنگ برای درمان بیماری «بامبل فوت» پرندگان ذکر کرد و یادآور شد: بر اثر این بیماری، کف پای پرنده دچار زخم و خونریزی شده بود که با استفاده از این روش علاوه بر قطع خونریزی، این زخم نیز بهبود یافت.

درمان بیماری بامبل فوت پرندگان با پلاسما

مجری طرح، انعقاد خون را یکی از مزایای تفنگ پلاسما جت نام برد و خاطر نشان کرد: با تابش پلاسما، فاکتورهای انعقادی فعال می‌شوند؛ از این رو منجر به قطع خونریزی خواهد شد و از این خاصیت می‌توان در اتاق‌های عمل برای انجام جراحی‌های حساس استفاده کرد.