تبادل لینک هوشمند
محققان دانشگاه کالیفرنیا برکلی موفق شدند با استفاده از هوش مصنوعی، از روی نقاشی عکس‌های طبیعی مربوط به منظره نقاشی را بازسازی کنند.
به نقل از دیلی‌میل، این سامانه هوش مصنوعی که قابلیت یادگیری نیز دارد، می‌تواند عکس‌های معمولی را نیز به نقاشی آبرنگ تبدیل کند.
این سامانه قابلیت تبدیل تصویر میوه‌های هم‌اندازه نظیر سیب و پرتقال به یکدیگر و یا حیوانات تقریبا همسان نظیر گورخر و اسب را به یکدیگر دارد.
در این تحقیق چند اثر از "کلود مونت" به عکس تبدیل شده است و محققان توانستند مناظری را که "مونت" با نگاه به آنها یا تجسم آنها در ذهن خود، موفق به خلق آنها شده است، به صورت عکس با وضوح بالا بازسازی کنند.
این سامانه هوشمند با بررسی تصاویر و پیکسل‌های آن نزدیکترین حالت طبیعی به آن را با توجه به شکل و رنگ آن پیکسل بازسازی می‌کند.
بازسازی عکس‌ها بوسیله این سامانه هوشمند با استفاده از پایگاه داده عکس‌های سایت فیلکر انجام میشود.
به این ترتیب که سامانه با بررسی اجزای موجود در تصاویر شبیه‌ترین عکس به آن قسمت را در پایگاه داده می‌یابد و با توجه به ترکیب رنگ آن در نقاشی، نمونه عکس آن را بازسازی می‌کند.
در مراحل ابتدایی کار این سامانه با توجه به قابلیت یادگیری آن، محققان به سامانه برای تصمیم‌گیری مناسب‌تر کمک کردند تا قدرت تصمیم‌گیری آن ارتقاء یابد.
به این ترتیب محققان این دانشگاه آمریکایی توانسته‌اند سامانه‌ای طراحی کنند که به جای ترجمه زبان‌های انسانها به یکدیگر هنر نقاشی و عکاسی را به یکدیگر ترجمه کند.
ناسا تصاویری از وقوع سه انفجار بزرگ خورشیدی منتشر کرده است که همه آنها در فاصله 24 ساعت به وقوع پیوسته‌اند.
به نقل از دیلی‌میل، ناسا اعلام کرده است که این انفجارها در فاصله روزهای یکشنبه و دوشنبه اتفاق افتاده است.
این انفجارها در سطح زمین مضر نیستند و فقط ممکن است اختلالات رادیویی در سطح ایستگاه فضایی ایجاد کنند که فعالیت‌های ماهواره‌های جی پی اس و سیگنال‌های ارتباطی را دچار اختلال می‌کند.
براساس اعلام ناسا این انفجارها از کلاس M بوده‌اند که یک دهم شدیدترین انفجاهای خورشیدی یعنی کلاس X قدرت دارند.
خوشبختانه با توجه به قدرت نسبتا ضعیف این انفجارها خطری زمین را تهدید نمی‌کند اما در صورت وقوع انفجارهای مهیب در خورشید ممکن است تغییرات شدیدی در میدان مغناطیسی منظومه شمسی و وضعیت کره‌ها به وجود بیاید.
ایجاد میدان‌های مغناطیسی و الکتریکی قدرتمند از اثرات انفجارهای شدید خورشیدی است. همچنین این انفجارها ذرات پرقدرتی را در منظومه شمسی پراکنده می‌کند که می‌توانند از جو زمین عبور کرده و علاوه بر آسیب رساندن به ماهواره‌ها تجهیزات الکترونیکی را نیز دچار اختلال کنند.
در تصاویر منتشر شده از رصدخانه خورشیدی ناسا در نیوجرسی ایجاد میدان‌های مغناطیسی موضعی در محل وقوع انفجارها تشخیص داده شده است.
با وجود اطلاعات زیادی که در مورد خطر افزایش زباله‌های اقیانوسی بر محیط زیست وجود دارد اما بسیاری از افراد از عواقب آن مطلع نیستند به همین دلیل دانشمندان موسسه آلفرد وگنر( Alfred Wegener) با رسم نمودار و نقشه این بحران را برای عموم به نمایش گذاشته‌اند.
به نقل از اینهبیتت، دانشمندان موسسه AWI 1237 افزایش زباله های اقیانوسی را بر روی نقشه پیاده و خطرات ناشی از آن را بر روی 1249 گونه موجودات دریایی مشخص کردند.
محققان برای درک بهتر عمومی، نتایج تحقیقات خود را بر روی دو نقشه پیاده کردند. یکی از نقشه‌ها ترکیبی از 591 تحقیق منتشر شده در مورد پراکندگی زباله‌های اقیانوسی و نقشه دوم 751 تحقیق در مورد تاثیر این آلودگی بر حیات‌وحش را نمایش می‌دهد. بر اساس اطلاعات این پایگاه داده 34 درصد زباله‌ها در اعماق اقیانوس فرو رفته‌اند، 31 درصد زباله‌ها به صورت توده و 30 درصد آنها در ماسه‌ها جمع شده‌اند.
دانشمندان این موسسه دریافتند طی 10 سال میزان زباله‌های اقیانوس منجمد شمالی 20 برابر افزایش یافته و این زباله‌ها شامل بدترین نوع زباله همچون شیشه و پلاستیک است.
در این پایگاه داده اطلاعاتی برای آگاهی عموم وجود دارد و ورود زباله‌های پلاستیکی به چرخه غذایی انواع پلانکتون‌ها و موجودات تک‌سلولی آبزی را از سال 1980 به بعد مشخص کرده است.
انتهای پیام
همان گونه که هر گونه تصرف نامشروع و اسراف و تبذیر، به موجب «ایمان به مسئولیت انسان در پیشگاه خدا»، در اموال شخص مجاز نیست در حکومت اسلامی نیز هر گونه اسراف، حیف و میل و تحمیل بر بیت المال، مسئولیتی مضاعف دارد و به همین جهت در نظام مدیریت امیرالمومنین (ع) بیش از هر موضوع مهم دیگر، یا مسائل جانبی و جزیی دیگر، نسبت به بیت المال حساسیت مشاهده می شود.
این روزها اگر نگاهی به ویترین طلافروش ها و یا مغازه های سنگ های زینتی و قیمتی داشته باشید، برگه ای با عنوان حکاکی دعای شرف الشمس به روی انگشتر و یا عقیق گردنبند نظر شما را جلب می‌کند.
الون ماسک، بنیانگذار شرکت هایی نظیر تسلا و اسپیس‌ایکس حالا پروژه بلندپروازانه دیگری در سر دارد که قصد دارد با کمپانی "نورالینک" به آن جامه عمل بپوشاند.
به نقل از وال‌استریت ژورنال، نورالینک اتصالی مستقیم میان مغز انسانها و دنیای کامپیوتر برقرار خواهد کرد.
این کارآفرین تاریخ‌ساز که از دیرباز رویای ارسال انسانها به مریخ را در سر داشته، می‌خواهد با تکنولوژی جدیدش شبکه عصبی مغز انسانها را با الکترودهایی متصل به مغز به کامپیوترهایی وصل کند که می‌توانند پردازش‌هایی بی‌سابقه روی مغز انجام دهند.
الون ماسک، نابغه‌ای از تبار آفریقای جنوبی، هنوز خبر تاسیس شرکت جدیدش را اعلام نکرده، اما پس از انتشار گزارش روزنامه وال‌استریت ژورنال در توییتی خبر مرتبط با تاسیس نورالینک را تایید کرد و گفت: هفته آینده خبرهای تکمیلی منتشر خواهند شد.
نورالینک به عنوان یک شرکت "پژوهش‌های پزشکی" در کالیفرنیا ثبت شده و آن‌طور که در گزارش‌ها آمده ماسک قصد دارد خودش منابع مالی این شرکت را تامین کند. وی چندی پیش گفته بود برای اینکه انسانها بخواهند همچنان از نظر اقتصادی ارزشمند بمانند، باید هوش بیولوژیک خود را با هوش مصنوعی و ماشینی ادغام کنند.
این کارآفرین میلیاردر ۴۵ ساله که از تاسیس و فروش PayPal در جوانی به ثروتی هنگفت(۱۶۵ میلیون دلار) رسید، سرمایه‌گذاری روی ایده‌های عظیمش را از سال‌ها پیش آغاز کرد. او با بیش از ۹۰ میلیون دلار از سرمایه اش کمپانی اسپیس‌ایکس را تاسیس کرد و نزدیک به ۷۰ میلیون دلار آن را هم صرف تاسیس کمپانی تسلا کرد که حالا پیشتاز تولید خودروهای الکتریکی در جهان است.
الون ماسک با تکیه بر انرژی خورشیدی و با نوآوری‌هایش در زمین و فضا و حالا سیاحت دنیای پیچیده مغز می‌خواهد به شکاف‌ها و نابرابری‌های موجود در جهان پایان دهد.
بسیاری از سیارات و قمرهای آنها در منظومه شمسی فوق‌العاده سرد هستند و یخبندان‌های بلند مدت دارند و ربات‌های ناسا باید برای کار در این شرایط آماده باشند.
به نقل از انگجت، چالش‌های پیش روی ربات‌های اکتشافی در قمرهایی نظیر اروپا(از قمرهای مشتری) بسیار زیاد است.
علاوه بر یخبندان شدید، تحمل دمای چند صد درجه زیر صفر، وجود اشعه‌های کیهانی شدید و یخ‌های قطوری که روی اقیانوس‌های زیر سطح این قمرها وجود دارد از جمله چالش‌های عمده ربات‌های اکتشافی خواهد بود.
هری نایار یکی از اعضای آزمایشگاه پیشران جت ناسا گفت: اقیانوس‌های زیرسطحی ممکن است دارای گونه‌های ساده‌ای از حیات باشند و به همین دلیل جستجو در آنها می‌تواند بسیار شگفت‌انگیر باشد.
وی افزود: به توجه به چالش‌های موجود در سیارات سرد ما توانسته‌ایم تجهیزات جدیدی را طراحی کنیم تا مشکلی نداشته باشیم.
تخمین زده میشود که قطر یخ در قمر اروپا بین 7.2 تا 14.4 کیلومتر باشد و اگر ناسا بخواهد از این سد یخی عبور کند باید حتما محاسبات دقیق را انجام دهد تا میزان انرژی مورد نیاز برای گذر از این سد به درستی در نظر گرفته شود.
برای گذر از این سد یخی از منبع انرژی پولوتونیومی برای ذوب کردن یخ‌ها و از چنگک‌های پرقدرت نقب‌زننده برای برش و جابجا کردن یخ‌ها استفاده خواهد شد.
بازوهای این کاوشگرها باید به اندازه‌ای بلند و در عین حال قدرتمند باشند تا بتوانند به خوبی قطعات یخ را جابجا کرده و راه را برای جلو رفتن باز کنند.
ناسا اعلام کرده که تلاش می‌کند تا 10 الی 15 سال آینده این تجهیزات را برای انجام ماموریت و نصب بر روی کاوشگرها آماده کند.
از زمانی که جان میشل در نامه‌ای به انجمن سلطنتی در سال ۱۷۸۳ برای اولین بار به وجود پدیده‌ای تحت عنوان سیاهچاله اشاره کرد، این پدیده‌های شگرف همواره تخیل و تجسم دانشمندان، نویسندگان، فیلم‌سازان و هنرمندان دیگر را با خودشان درگیر کرده‌اند.
شاید بخشی از جذابیت این پدیده‌های کیهانی در این باشد که اجرام شگفت‌انگیز و رازآلودی که از آن صحبت می‌کنیم، هیچ‌گاه به معنای واقعی کلمه «دیده» نشده‌اند. اما به نظر می‌رسد روال فوق در حال حاضر می‌تواند تغییر کند. به‌تازگی یک تیم بین‌المللی از اخترشناسان در حال تلاش برای اتصال تعدادی از تلسکوپ‌های مستقر روی زمین با همدیگر است؛ به امید اینکه بتواند با کمک آنها، نخستین تصویر را از یک سیاهچاله ثبت کند.
سیاهچالهها مناطقی از فضا هستند که در آنها کشش گرانشی به‌اندازه‌ای قوی است که هیچ چیز (حتی نور) نمی‌تواند از آن فرار کند. وجود سیاهچاله از نقطه‌نظر ریاضی توسط کارل شوارتزشیلد در سال ۱۹۱۵ به‌عنوان یک راه حل برای معادلات مطرح‌شده در تئوری نسبیت عام آلبرت انیشتین پیش‌بینی شده بود.
ستاره‌شناسان برای چندین دهه، شواهدی در اختیار دارند که نشان می‌دهد سیاه‌چاله‌های فوق سنگین در بخش‌های مرکزی کهکشانها واقع شده‌اند و جرم آنها دارای مقادیر بسیار بالایی است. در اینجا منظورمان از مقادیر بسیار بالا، جرم‌هایی به میزان یک میلیون تا یک میلیارد برابر جرم خورشید است.
دانشمندان می‌توانند وجود این سیاهچالهها را از کشش گرانشی اعمال‌شده از سوی آنها بر ستاره‌هایی تشخیص دهند که به دور مرکز کهکشان گردش می‌کنند. سیاه‌چاله‌های هنگامی که با مواد کهکشانی اطراف خود احاطه می‌شوند، به‌طور متقابل گازهای قابل تشخیص یا جت‌های پلاسمایی را با سرعتی نزدیک به سرعت نور به سمت بیرون ساطع می‌کنند.
سال گذشته، آزمایش لیگو (LIGO) حتی دلایل مستدل بیشتری برای اثبات وجود سیاهچالهها با تشخیص امواج گرانشی در فضا-زمان ناشی از یکپارچه شدن دو سیاه‌چاله‌ی متوسط در میلیون‌ها سال پیش، در اختیار دانشمندان گذاشت.
اما درحالی‌که ما اکنون می‌دانیم سیاهچالهها قطعا وجود دارند؛ ولی سؤال‌های مطرح‌شده در مورد سرچشمه‌ی شکل‌گیری آنها و همچنین تکامل و تأثیر آنها در جهان، در خط مقدم پرسش‌هایی از دنیای نجوم مدرن باقی مانده‌اند که دانشمندان باید برای یافتن پاسخ آنها تلاش کنند.
شناسایی یک نقطه ریز در آسمان
در روزهای ۵ تا ۱۴ آوریل سال ۲۰۱۷، تیم دست‌اندرکار پژوهش‌های تلسکوپ افق رویداد (Event Horizon Telescope) امیدوارند بتوانند نظریه‌های بنیادی فیزیک مربوط به سیاهچالهها را مورد آزمایش قرار دهند. آنها برای رسیدن به این هدف، تلاش خود را بر گرفتن اولین تصویر (تا به امروز) از افق رویداد یک سیاهچاله منعطف خواهند کرد. باید اشاره کنیم که افق رویداد یک سیاهچاله به نقطه‌ای گفته میشود که پس از آن هیچ چیزی (حتی نور) نمی‌تواند از کشش گرانشی سیاهچاله فرار کند.
دانشمندان با اتصال یک آرایه‌ی جهانی از تلسکوپ‌های رادیویی با هم به‌منظور ایجاد تلسکوپ معادل غول‌پیکری به اندازه‌ی زمین، توجه و مشاهدات خود را به قلب کهکشان راه شیری معطوف خواهند کرد؛ جایی که در آن یک سیاهچاله به جرم ۴ میلیون برابر جرم خورشید و یک منبع بسیار قوی از امواج رادیویی موسوم به کمان ای * یا *Sagittarius A کمین کرده است. در واقع اگر بخواهیم توضیحی به این قسمت اضافه کنیم، باید بگوییم که به گمان دانشمندان، کمان یادشده یک سیاه‌چاله‌ی ثقیل است. دانشمندان در پژوهش‌های خود از روشی موسوم به برهم‌نهی پایه‌ای بسیار طولانی (Very Long Baseline Interferometry) و ترکیب روزنه‌ی زمینی (Earth-aperture synthesis) استفاده خواهند کرد.
ستاره‌شناسان به‌طور قطع به این امر پی برده‌اند که یک حلقه‌ی دیسک مانند از گاز و غبار در حال چرخش، اطراف سیاهچاله را احاطه کرده است. مسیری که نور از میان این مواد طی می‌کند، در میدان گرانشی سیاهچاله دستخوش تغییر میشود.
علاوه بر مسیر نور، انتظار می‌رود میزان روشنایی و رنگ آن نیز به‌طوری قابل پیش‌بینی دگرگون شود. ستاره‌شناسان امیدوارند با استفاده از تلسکوپ افق رویداد به‌جای یک دیسک، یک لایه‌ی هلال شکل روشن را مشاهده کنند.
علاوه بر این، آنها حتی ممکن است بتوانند سایه‌ی افق رویداد سیاهچاله را در برابر پس‌زمینه‌ی این مواد در حال چرخش و درخشان ببینند. آرایه‌ی یادشده از تلسکوپ‌های به‌کاررفته در این پژوهش بزرگ از به هم پیوستن برخی تلسکوپ‌های منفرد به همراه برخی از دسته‌های تلسکوپی در نقاط مختلف کره‌ی زمین از جمله در قطب جنوب، شیلی، هاوایی، اسپانیا، مکزیک و آریزونا تشکیل شده است.
تلسکوپی مجازی همانند این، برای سال‌های زیادی در حال توسعه بوده و تکنولوژی به‌کاررفته در آن نیز مورد آزمایش قرار گرفته است. با این حال، این آزمایش‌ها در وهله‌ی نخست وجود برخی از حساسیت‌های محدود و میزانی از وضوح زاویه‌ای را نشان دادند که دارای کارآمدی کافی برای انجام بررسی در مقیاس‌های مورد نیاز برای رسیدن به سیاهچاله نبودند.
اما با اضافه شدن گروهی از تلسکوپ‌های جدید به این مجموعه با ضریب حساسیت بالاتر، از جمله آرایه‌ی تلسکوپ‌های بزرگ میلی‌متر آتاکاما در شیلی و تلسکوپ قطب جنوب؛ ما شاهد افزایش توان نهایی مجموعه برای به انجام رساندن این پژوهش خواهیم بود.
اگر بخواهیم افزایش دقت به‌دست‌آمده با این تغییرات را در قالب یک مثال بیان کنیم، می‌توانیم آن را به افزایش دید انسان پس از زدن عینک و تفکیک دقیق دو چراغ جلوی یک خودروی در حال حرکت به سمتتان در تاریکی تشبیه کنیم؛ در حالی که بدون آن عینک تنها قادر به تشخیص یک دسته‌ی واحد از پرتوهای نور بودیم.
سیاهچاله در واقع به‌صورت یک منبع متراکم در آسمان است و راه مشاهده‌ی آن در طول‌موج‌های نوری (نوری که ما می‌توانیم ببینیم) به‌طور کامل با مقادیر زیادی از گردوغبار و گاز مسدود شده است.
با این حال، تلسکوپ‌هایی با وضوح کافی و عملکرد در طول‌موج‌های رادیویی میلی‌متری طولانی‌تر، می‌تواند از میان این مه کیهانی نیز ما را قادر به مشاهده‌ی سیاهچاله کند.
رزولوشن هر نوع تلسکوپی به بهترین میزان جزئیاتی اطلاق میشود که تلسکوپ می‌تواند تشخیص و اندازه‌گیری کند. این رزولوشن معمولا به‌صورت یک زاویه‌ی کوچک مربوط به نسبت اندازه‌ی یک جسم به فاصله آن بیان میشود.
اندازه زاویه‌ای ماه به آن شکلی که از زمین دیده میشود، حدود نیم درجه یا ۱۸۰۰ ثانیه قوسی است. برای هر تلسکوپی، هر قدر که دیافراگم آن بزرگ‌تر باشد، به همان میزان توانایی آن برای پوشش جزییات ریزتر افزایش خواهد یافت. میزان رزولوشن یک تلسکوپ رادیویی (به‌طور معمول با دیافراگم ۱۰۰ متر) تقریبا حدود ۶۰ ثانیه قوسی است. این مقدار با میزان وضوح چشم غیرمسلح انسان قابل مقایسه است و در حدود یک‌شصتم مقدار قطر ظاهری ماه کامل است.
اما با اتصال شمار زیادی از تلسکوپ‌ها، تلسکوپ افق رویداد قادر خواهد بود به میزان رزولوشن ۱۵ تا ۲۰ میکروثانیه قوسی برسد و اگر بخواهیم به‌طور متناظر برای آن مثالی بیاوریم، میتوان به توانایی آن در رصد یک دانه‌ی انگور در مسافت کره‌ی ماه اشاره کرد.
چه موانعی در مسیر پژوهش قرار دارند؟
اگر چه فرایند به هم پیوستن بسیاری از تلسکوپ‌ها به این روش به‌خوبی شناخته شده است؛ ولی به هر حال چالش‌های خاصی نیز پیش روی تلسکوپ افق رویداد وجود خواهد داشت.
داده‌های ثبت‌شده در هر یک از ایستگاه‌های مستقر در سراسر شبکه به‌سوی یک مرکز پردازش مرکزی روانه خواهند شد و در آنجا یک ابررایانه به‌دقت به ترکیب تمام داده‌های دریافتی خواهد پرداخت. آب‌وهوای مختلف، شرایط جوی و موقعیت‌های تلسکوپ در هر پایگاه نیازمند کالیبراسیون دقیق داده‌ها خواهد بود؛ به‌طوری که دانشمندان بتوانند مطمئن باشند که هیچ‌کدام از ویژگی‌هایی که آنها در تصاویر نهایی مشاهده می‌کنند، حاصل تداخل عوامل ناخواسته نیست.
اگر چنین فرایندی به‌خوبی کار کند، در آن صورت تصویربرداری از مواد داخل منطقه‌ی سیاهچاله با رزولوشن‌های زاویه‌ای قابل مقایسه با افق رویداد آنها، می‌تواند آغازگر دوران جدیدی از مطالعات در مورد سیاهچالهها باشد و به تعدادی از پرسش‌های بزرگ ما در این زمینه پاسخ دهد. شاید اصلی‌ترین پرسش ما در حال حاضر این باشد که آیا پدیده‌ای به اسم افق رویداد در دنیای واقعی برای سیاهچالهها وجود دارد؟
آیا نظریه‌ی اینشتین در این بخشِ مملو از جاذبه‌ی شدید به‌خوبی برقرار است؟ یا اینکه ما نیاز به یک نظریه‌ی جدید برای توصیف گرانش و رفتار آن در مناطق نزدیک به یک سیاهچاله داریم؟ شاید بتوان این را هم پرسید که سیاهچالهها از چه موادی پر شده‌اند و مواد آنها به چه طریقی از آن خارج می‌شوند.
حتی ممکن است ما موفق به ایجاد تصویر سیاه‌چاله‌های واقع در مرکز کهکشان‌های نزدیک شویم؛ مانند کهکشان عظیم بیضوی نهفته در قلب خوشه‌ی کهکشانی محلی خودمان.
در نهایت، ترکیبی از نظریه‌ی ریاضی و بینش عمیق فیزیکی در کنار همکاری‌های علمی بین‌المللی و پیشرفت‌های قابل توجه به‌دست‌آمده در سطح جهانی، همگی در حال پیش بردن مرزهای فیزیک تجربی و بینش مهندسی هستند تا ما با استفاده از همه‌ی اینها بتوانیم ماهیت فضازمان را آشکار کنیم و ویژگی‌های شاخص علم در اوایل قرن بیست و یکم را تعیین کنیم.
در تهیه‌ی این گزارش از گفته‌های کارول ماندل، رئیس گروه فیزیک دانشگاه بث استفاده شده است.
ناسا امروز در یک کنفرانس از آخرین بخش مامویت فاپیمای کاسینی که از آخر ماه آوریل آغاز میشود، رونمایی کرد.
به نقل از ناسا، آخرین بخش ماموریت فضاپیمای کاسینی "پایان بزرگ" نام دارد و شامل 22 گردش در نزدیکترین فاصله به زحل و تصویربرداری از سیاره و حلقه‌های آن است.
فضاپیمای کاسینی از سال 2004 تاکنون در حال گردش به دور زحل و تصویربرداری از این سیاره، حلقه‌های آن و قمرهای مختلف آن است.
بسیاری از عکس‌هایی که کاسینی از زحل و قمرهای آن گرفته برای اولین بار منتشر شده است.
بررسی این تصاویر میزان اطلاعات منجمان از این سیاره زیبا را افزایش داده است و آنها توانسته‌اند با استفاده از عکس‌های مختلفی که از قمرها و حلقه‌های این سیاره به خواص و ساختار آنها پی برده و در رابطه با گذشته آنها حدس‌هایی بزنند.
ماموریت کاسینی در 15 سپتامبر سال جاری به پایان می‌رسد و این فضاپیما به سطح زحل سقوط خواهد کرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.