پارادوکس اطلاعات بخشی از یک مسئله‌ی بزرگ‌تر را تشکیل می‌دهد و سیاه چاله‌ها خودشان همان مسئله‌ی بزرگ حل‌نشده هستند و جامعه‌ی فیزیک هیچ‌گاه نتوانسته است به‌صورت اساسی آن‌ها را توضیح دهد. دلیل اینکه مسئله‌ی سیاه‌چاله‌ها هنوز هم حل‌نشده باقی مانده، این است که در مرکز سیاه‌چاله، ریاضیات از بین می‌روند و بی‌کاربرد خواهند بود؛ حتی معادلات نظریه‌ی نسبیت عام اینشتین نیز پیش‌بینی کرده‌اند که خمیدگی فضا-زمان می‌تواند به‌صورت بی‌نهایت باشد. در این میان همگان بی‌نهایت را دوست دارند به‌جز یک فیزیک‌دان!

خود مسئله به‌اندازه‌ی کافی دشوار است؛ اما وقتی استفان هاوکینگ کشف کرد که یک سیاه‌چاله به‌صورت مطلق سیاه  نیست و از خود نور ساطع می‌کند، انرژی خود را از دست می‌دهد و در نهایت از بین می‌رود، اوضاع پیچیده‌تر از گذشته شد. در نزدیکی یک سیاه‌چاله، گرانش به حدی قدرتمند است که هر چیزی را به سمت خود می‌کشد، حتی نور توانایی فرار از این نیروی عظیم را ندارد. استفان هاوکینگ اعلام کرد که اگر نیمی از یک جفت ذره توسط سیاه‌چاله بلعیده شود، ذره‌ی دیگر از طریق تابش، از سیاه‌چاله خارج می‌شود و به فضا بازمی‌گردد و در هنگام خروج، مقدار کمی انرژی از سیاه‌چاله را می‌رباید. این پدیده با نام «تابش هاوکینگ» شناخته می‌شود و در محیط آزمایشگاه نیز این پدیده مشاهده شده است. اگر این‌چنین است، چرا به این غول‌های گرانشی، سیاه‌چاله گفته می‌شود؟ در اینجا، چگونگی به وجود آمدن تابش هاوکینگ نگران‌کننده نیست؛ چرا که تابش هاوکینگ حتی برای فیزیک‌دانان نیز قابل درک نیست. تابش ذرات نور از دل یک سیاه‌چاله در قالب تابش هاوکینگ، با حفظ اطلاعات تناقض دارد. اگر سیاه‌چاله بخار شود، اطلاعات را نیز با خود از بین می‌برد؟

اطلاعات کجا می‌روند؟

در مکانیک کوانتومی، حرکت ذرات به‌وسیله‌ی تابع موج توصیف می‌شود. در ریاضیات، تابع موج را با بردار مختلطی نشان می‌دهند که تعداد عناصر آن ممکن است مشخص، حقیقی یا بی‌نهایت باشد. در مکانیک کوانتومی، تابع موج، تمامی حالات شناخته‌شده‌ی یک ذره در فضا را در بر می‌گیرد. اگر شما یک ذره را به سیاه‌چاله نزدیک کنید و آن را در اختیار گرانش سیاه‌چاله بگذارید، ذره به درون سیاه‌چاله کشیده می‌شود؛ اما تابع موج سیاه‌چاله نمی‌تواند با توجه به این رویداد تغییر کند و اطلاعات ذره را همچنان حفظ کند. بنابراین، نوری که در قالب تابش هاوکینگ پس از این رویداد ساطع می‌شود، اطلاعات ذره را با خود به همراه ندارد. توضیحات بسیار گیج‌کننده به نظر می‌رسند؛ اما خلاصه‌ی بحث این است که اگر یک ذره توسط گرانش قدرتمند سیاه‌چاله جذب شود، تمام اطلاعات آن ذره از بین می‌روند.

از طرفی دیگر، مکانیک کوانتومی بیان می‌کند که می‌توان اطلاعات مربوط به ذره را با استفاده از تابع موج سیاهچاله یا تابع موج نور ساطع‌شده در اثر تابش هاوکینگ، مجدداً بازیابی و رمزگشایی کرد.

فیزیک‌دانان چندین سال است که در مورد این موضوع به بحث و تبادل نظر می‌پردازند و به این نتیجه رسیده‌اند که اطلاعات می‌توانند به روش‌های مختلفی پس از ورود ذره به سیاه‌چاله حفظ شوند؛ اما اینکه اطلاعات در کجا و چگونه حفظ می‌شوند، هنوز جای بحث دارد. در این میان، یکی از افراد ایده‌ی جالبی را با دیگران به اشتراک گذاشته است و در مورد تأخیر در بازیابی اطلاعات صحبت می‌کند. وی می‌گوید که یک سیاه‌چاله در طول حیاتش تا زمانی که به مرگش نزدیک می‌شود، دائماً تابش هاوکینگ را تجربه می‌کند. وقتی که سیاه‌چاله از بین می‌رود و به بخار تبدیل می‌شود، یک تابش قدرتمند خواهد داشت که از هر نظری (اطلاعاتی و غیره) به تابش‌های پیشین وابسته است.

ایده‌ی بسیار جالبی است؛ اما متأسفانه ما روی زمین هیچ سیاه‌چاله‌ای در اختیار نداریم که بتوانیم این ایده را روی آن آزمایش کنیم. فیزیک با استفاده از مدارک پیش می‌رود و بدون داشتن مدرک و تنها بر پایه‌ی شبهات، نمی‌توان به‌صورت قطعی به یک نتیجه‌ی قابل قبول رسید؛ اما می‌توان از این شبهات در ریاضیات استفاده کرد. ریاضی، علمی گسترده است و در هر زمان و مکان می‌توان بدون در دست داشتن هیچ مدرکی و تنها با استفاده از شبهات از آن استفاده کرد؛ حتی بسیاری از سیستم‌های فیزیکی مختلف، توسط معادلات ریاضی مشابه توضیح داده می‌شوند. باید ابتدا محاسبات ریاضی لازم را انجام داد، سپس اگر یک مدرک یافت شد، می‌توان اندازه‌گیری‌های فیزیکی را روی آن انجام داد. این کاری است که دانشمندان می‌خواهند روی سیاه‌چاله‌ها انجام دهند تا ببینند در این سیستم‌های فیزیکی خارج از دسترس بشر، چه چیزی اتفاق می‌افتد.

لیزرهای بزرگ و آینه‌های شتاب‌دهنده پلاسمایی

پژوهشگران می‌گویند برای بررسی فرضیات موجود، تنها یک راه وجود دارد و آن هم ساخت مقلد سیاه‌چاله روی زمین است. دانشمندان می‌گویند با استفاده از آینه‌های شتاب‌دهنده‌ی پلاسمایی می‌توان مقلد افق رویداد یک سیاهچاله در حال تبخیر را ایجاد کرد. در این جمله‌ی کوتاه، به‌صورت خلاصه توضیح داده شد که دانشمندان می‌خواهند چه کاری انجام دهند؛ اما انجام این کار به همین سادگی نیست. خود را آماده کنید تا وارد دنیای پر پیچ‌وخم فیزیک پلاسما، لیزرهای بزرگ و فیزیک سیاه‌چاله شوید.

به‌صورت ساده، پلاسما چیزی نیست جز گاز یونیزه که بخش قابل توجهی از اتم‌های آن یک یا چند الکترون از دست داده و به یون‌های مثبت تبدیل شده باشند. یکی از روش‌های به وجود آوردن پلاسما، تاباندن یک پالس لیزری بسیار قدرتمند به یک نوع گاز است. وقتی پالس لیزری که دمای بالایی نیز دارد به گاز تابیده می‌شود، به‌تدریج الکترون‌ها از اتم‌ها جدا می‌شوند و ابری از الکترون‌های فوق سریع به وجود می‌آید و آنچه باقی می‌ماند، اتم هسته‌ای با بار الکتریکی مثبت است و این همان یون مثبتی است که ما نیاز داریم. اگر دمای این پالس لیزری بالا باشد، تعداد یون‌های مثبت و الکترون‌های آزاد فوق سریع افزایش می‌یابد و گاز یونیزه می‌شود. پس از اتمام کار، شما گازی از الکترون‌ها در اختیار دارید که همچون آینه برای نور عمل می‌کنند؛ اما این یک آینه‌ی معمولی نیست. جدایی الکترون‌های آزاد از هسته‌ی مثبت یونیزه، یک میدان الکتریکی قدرتمند به وجود می‌آورد که می‌تواند الکترون‌ها را تا نزدیک به سرعت نور شتاب دهد! پس این یک آینه‌ی معمولی نیست؛ این آینه‌ای است که ذرات آن با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت می‌کند.

به لطف ایجاد یک آینه‌ی شتاب‌دهنده‌ی پلاسمایی، اکنون اگر دومین پالس لیزری به این آینه تابانده شود، علاوه بر منعکس شدن، تحت تأثیر اثر دوپلر نیز قرار می‌گیرد. بنابراین، اگر شما نور سبز را بر این آینه بتابانید و آینه نیز به سمت شما آورده شود، آنچه بازتاب می‌شود، اشعه‌ی ایکس خواهد بود. این یک تجربه‌ی بسیار جالب است که تنها در آزمایشگاه می‌توان آن را انجام داد.

اما این پایان کار نیست؛ شما می‌توانید اشعه‌ی ایکس را به سمت یک ماده‌ی جامد هدایت کنید. شما ابتدا باید روی آن ماده‌ی جامد، با استفاده از مَتِه سوراخ‌هایی ایجاد کنید تا بتوانید چگالی را افزایش دهید. اکنون اگر اشعه‌ی ایکس به این ماده‌ی جامد تابانده شود، کل ماده را یونیزه خواهد کرد. شما با سوراخ کردن ماده، باعث شده‌اید که بارهای مثبت به عمق ماده نفوذ کنند و این بارها، به الکترون‌های آزادشده درون ماده‌ی جامد، شتاب می‌دهند. وقتی که این الکترون‌ها درون ماده‌ی جامد آزاد می‌شوند، ناگهان به دام خواهند افتاد.

الکترون‌های دسته‌ی دوم که همان الکترون‌های به دام افتاده هستند، باز هم نقش یک آینه‌ی پلاسمایی را ایفا می‌کنند؛ اما این بار، رفتاری شبیه به سیاهچاله‌ها دارند. در طول بخشی از فرآیند شتاب‌گیری الکترون‌ها، آینه‌ی پلاسمایی ابتدا به مقلد یک سیاه‌چاله تبدیل می‌شود و در یک جریان ثابت، تابش هاوکینگ را به وجود می‌آورد. اما وقتی که این فرآیند تمام می‌شود، آینه‌ نقش یک سیاه‌چاله‌ی در حال مرگ را ایفا خواهد کرد که همچنان تابش می‌کند. این تابش‌ها همان چیزی هستند که دانشمندان نیاز دارند.

اکنون ما یک مقلد سیاهچاله داریم و می‌توانیم به بررسی چگونگی ساطع شدن تابش هاوکینگ بپردازیم. همان‌طوری که در ابتدا نیز گفته شد، سیاه‌چاله به هنگام مرگ، تابش هاوکینگ را به شکلی قدرتمند تجربه خواهد کرد. حال سؤالی که پیش می‌آید این است که آیا آخرین فوتون‌های ساطع‌شده، به یکدیگر وابسته هستند یا اینکه به تابش هاوکینگ که پیش‌تر ساطع‌ شده است، وابستگی دارند؟ اگر جواب این سؤال داده شود، می‌توان معمای پارادوکس اطلاعات سیاهچاله را برای همیشه حل کرد.

امتیازی که این آزمایش دارد این است که انجام شدن آن قطعی است. در فرانسه و آمریکا لیزرهایی قدرتمند و بزرگ وجود دارند که می‌توانند شرایط این آزمایش را فراهم کنند. حتی ابزار اندازه‌گیری تابش هاوکینگ به وجود آمده نیز در دسترس است؛ بنابراین دلیلی وجود ندارد که دانشمندان نتوانند این آزمایش سخت را انجام دهند.

یک پرسش اساسی

این آزمایش‌ها اگر انجام شوندُ باز هم نتیجه‌ی نهایی آن‌ها کمک زیادی نمی‌کند. تصور کنید نتیجه‌ی آزمایش به ما نشان داد که تابش هاوکینگ نهایی و تابش‌های پیشین، همبسته هستند. این نتیجه به ما چه می‌گوید؟ این آزمایش به ما نشان می‌دهد که یک آینه‌ی شتاب‌دهنده‌ی پلاسمایی، از خود تابش همبسته ساطع می‌کند. این یعنی اگر فیزیک این مقلد ایجادشده به فیزیک سیستم سیاه‌چاله شباهت داشته باشد، آنگاه هرچه در این آزمایش مشاهده می‌کنیم، در سیاه‌چاله نیز روی خواهد داد. اما اگر جواب آزمایش منفی باشد؛ آیا امکان این وجود دارد که میان تابش نهایی و تابش‌های پیشین رابطه‌ای وجود نداشته باشد؟ ممکن است که فیزیک مقلد ما با سیاه‌چاله تفاوت داشته باشد و ما نتوانیم هر آنچه در آزمایش می‌بینیم به سیاه‌چاله‌ها نیز نسبت دهیم؟

دلیل اینکه ما در مورد از بین رفتن اطلاعات در سیاه‌چاله بحث می‌کنیم این است که ما هنوز هم فیزیک را به‌طور کامل درک نکرده‌ایم و وقتی با یک پدیده‌ی عجیب همچون پارادوکس اطلاعات مواجه می‌شویم، سردرگم خواهیم شد. اگر نتیجه‌ی آزمایش منفی باشد، ممکن است ما در محاسبات ریاضی اشتباه کرده باشیم یا اینکه یک سازوکار دیگر نیز در سیاه‌چاله‌ها دخیل باشد و روی اطلاعات نیز تأثیر بگذارد. ما هنوز درکی از فیزیک نداریم و تا زمانی که نتوانیم با توجه به گرانش و مکانیک کوانتومی، یک نظریه‌ی یکپارچه و اصولی ارائه دهیم، هرچه آزمایش به ما نشان دهد بی‌ارزش خواهد شد. در حال حاضر سیستم‌های فیزیکی بسیاری وجود دارند که می‌توانند مقلد سیاه‌چاله‌ها باشند و به ما کمک کنند. اگر نتایج همه‌ی این سیستم‌ها تقریباً یکسان باشد، آنگاه ما می‌توانیم در مورد چگونگی حفظ یا از دست رفتن اطلاعات در سیاه‌چاله بحث کنیم.

این نکته را نیز باید در نظر داشت که در مدل‌های ارائه‌شده توسط دانشمندان، حدی برای اشتباه کردن وجود دارد و این محدودیت را اندازه‌گیری‌های انجام‌شده روی سامانه‌های ستاره‌ای، ستاره‌های نوترونی، کهکشان‌ها و حتی خود عالم ایجاد کرده‌اند. در حال حاضر، افق رویداد سیاه‌چاله برای ما همان جایی است که می‌دانیم تمام محاسبات اشتباه می‌شوند؛ بنابراین لازم است که در مورد آن با احتیاط رفتار شود و نتایج آزمایش‌ها نیز با دقت بررسی شوند تا ویژگی‌های این ناحیه‌ی حساس را بهتر بشناسیم.

نظر شما در مورد پارادوکس اطلاعات چیست؟ آیا اطلاعات ذرات ساطع‌شده همچنان حفظ شده است؟

شرکت فضایی ایریدیوم که در زمینه ساخت ماهواره‌های ارتباطی فعالیت می‌کند، نسل بعدی ماهواره‌های خود را برای قرارگیری در مدار زمین آماده کرده است؛ اما با توجه به برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده توسط شرکت اسپیس‌ایکس، فرآیند پرتاب این ماهواره‌ها، با دو ماه تأخیر آغاز می‌شود و به‌جای ماه آوریل، در اواسط ماه ژوئن شاهد پرتاب ماهواره‌های ایریدیوم خواهیم بود. ایریدیوم اعلام کرده است که با توجه به تغییرات به وجود آمده، پرتاب نسل جدید ماهواره‌های این شرکت، تا اواسط سال ۲۰۱۸ تکمیل می‌شود.

ایریدیوم به دلیل تغییرات ایجادشده، یک بیانیه رسمی منتشر کرد و گفت:

دلیل تأخیر دوماهه‌ای که به وجود آمده شرکت اسپیس‌ایکس است. این شرکت به دنبال انفجار راکت فالکون ۹ در اوایل ماه سپتامبر سال گذشته میلادی، در لیست پرتاب‌های خود تجدیدنظر کرده است.

شرکت ایریدیوم در هر پرتاب، ۱۰ ماهواره را به کمک یک راکت فالکون ۹ به فضا ارسال می‌کند و پرتاب‌ها نیز همگی از پایگاه نیروی هوایی وَندِنبرگ کالیفرنیا انجام خواهند شد و این بر خلاف برنامه‌های شرکت اسپیس‌ایکس است. متیو دش، مدیر اجرایی شرکت ایریدیوم اعلام کرد که پرتاب از پایگاه نیروی هوایی وَندِنبرگ تصمیم این شرکت بوده است و اسپیس‌ایکس پرتاب‌های خود را معمولاً از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال فلوریدا انجام می‌دهد. البته مدیر اجرایی ایریدیوم، این سخنان را پیش از آن‌که راکت فالکون ۹ روی سکوی شماره ۴۰ پایگاه کیپ کاناورال منفجر شود بیان کرده است؛ بنابراین تصمیم ایریدیوم ارتباطی با آن حادثه ندارد. راکت فالکون ۹ شرکت اسپیس‌ایکس، پس از چهار ماه و نیم تأخیر، در تاریخ ۱۴ ژانویه سال جاری میلادی، نخستین ماهواره‌های نسل جدید ایریدیوم را در مدار قرار داد.

اسپیس‌ایکس در نظر داشت که در سال ۲۰۱۶، ۱۶ مأموریت را انجام دهد؛ اما متأسفانه به دلیل مشکلاتی که به وجود آمدند، تنها ۸ مأموریت با موفقیت انجام شدند و باقی مأموریت‌ها به سال ۲۰۱۷ موکول شدند. اسپیس‌ایکس امسال مأموریت‌های بسیاری دارد که باید انجام دهد و برنامه پرتاب آن به‌شدت فشرده است و همین باعث شده فشارها بر ایریدیوم بیشتر شوند؛ زیرا ایریدیوم یک پایگاه هوایی متفاوت را برای پرتاب ماهواره‌هایش در نظر گرفته است.

ایریدیوم می‌گوید که انتظار دارد از اواسط ماه ژوئن به بعد، اسپیس‌ایکس هر دو ماه یک‌بار، تعدادی از ماهواره‌های نسل جدید این شرکت را در مدار زمین قرار دهد. ایریدیوم اعلام کرده است که برای قرارگیری تمام ماهواره‌های خود در مدار، به ۷ بار پرتاب نیاز دارد و راکت فالکون ۹ را نیز برای پرتاب‌ها رزرو کرده است. قرار است که راکت فالکون ۹، با ۶ بار پرتاب، ۶۰ ماهواره را در مدار قرار دهد. پرتاب آخر راکت فالکون ۹ به‌صورت مشترک توسط ایریدیوم و دولت ایالات متحده و آلمان رزرو شده است. آخرین راکت فالکون ۹ قرار است ۵ ماهواره ارتباطی ایریدیوم و ۵ ماهواره علمی دولت ایالات متحده و آلمان را که قرار است به بررسی بازیابی جاذبه و آزمایش‌های اقلیمی بپردازند، به فضا پرتاب کند.

متیو دش در خصوص پرتاب‌های پیش رو گفت:

پس از پرتاب موفقیت‌آمیز نخستین ماهواره‌ها، ما مشتاق هستیم که پرتاب‌های بعدی نیز طبق برنامه انجام شوند تا شبکه ارتباطی ما تکمیل شود. با توجه به تأخیر هشت‌هفته‌ای به وجود آمده، ما انتظار داریم که فرآیند پرتاب ۶۵ ماهواره باقی‌مانده تا اواسط سال ۲۰۱۸ به اتمام برسد. اگرچه فرآیند پرتاب ماهواره‌های بعدی به تأخیر افتاده؛ اما این موضوع فرصتی را فراهم آورده است که ما بتوانیم ۱۰ ماهواره‌ای را که در تاریخ ۱۴ ژانویه پرتاب شدند و هم‌اکنون در مدار هستند، آزمایش کنیم. اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، این ماهواره‌ها تا چند روز آینده شروع به سرویس‌دهی می‌کنند.

اگر پرتاب‌های پیش رو همگی موفقیت‌آمیز باشند، تعداد ماهواره‌های نسل جدید این شرکت که در مدار قرار می‌گیرند به ۷۵ عدد خواهد رسید. این شرکت در نظر دارد که به‌تدریج ماهواره‌های قدیمی خود را از مدار خارج و بازنشسته کند. ایریدیوم هم‌اکنون ۸۱ ماهواره قدیمی در مدار دارد که قرار است ۷۵ عدد از آن‌ها را بازنشسته کند.

نظر شما در این خصوص چیست؟

کارت‌های اس‌دی قادر به ارائه‌ی سرعتی در حد کارت‌های XQD و CFast 2.0 نیستند، اما این شرایط سونی را برای فعالیت در زمینه‌ی تولید کارت‌های اس‌دی متوقف نکرده است. اوایل صبح امروز این شرکت رسما از سریع‌ترین کارت حافظه‌ی اس‌دی جهان با نام SF-G رونمایی کرد.

کارت‌های سری SF-G سونی در مدل‌های ۳۲، ۶۴ و ۱۲۸ گیگابایتی تولید می‌شوند و همگی از سرعت خواندن و نوشتن یکسانی بهره می‌برند. نکته‌ی جالب در مورد این کارت‌های کوچک، سرعت بالای آن‌ها است. سرعت خواندن اطلاعات این اس‌دی کارت‌ها ۳۰۰ مگابایت بر ثانیه و سرعت نوشتن اطلاعات در آن‌ها ۲۹۹ مگابایت بر ثانیه اعلام شده است. اگر دوربین شما از UHS-II پشتیبانی کند، می‌توانید از سرعت بالای نوشتن و خواندن داده‌ در این کارت‌های اس‌دی به‌منظور ثبت فیلم‌هایی با کیفیت 4K و استفاده‌های سنگین دیگر بهره ببرید.

افزون بر آنچه گفته شد، کارت‌های‌ اس‌دی‌ جدید سونی ضد آب، ضد شوک و ضد اشعه‌ی ایکس هستند و در برابر تغییرات دمای محیط اطراف مقاومت دارند. همچنین اگر کارت‌های SF-G خراب شوند امکان بازیابی یک سری از اطلاعات موجود روی آن‌ها با استفاده از نرم‌افزار مخصوص سونی وجود دارد.

در نهایت کارت‌های جدید سری SF-G در کنار یک کارت‌خوان مخصوص پی‌سی معرفی شده‌اند. این کارت‌خوان امکان بهره بردن از مزیت‌ سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات روی کارت‌های مورد بحث را هنگام کار با رایانه‌های شخصی فراهم می‌کند. این کارت‌خوان MRW-S1 نام دارد و به‌طور خاص برای کارت‌های سری SF-G سونی تولید شده است. البته با استفاده از کارت‌خوان‌های UHS-II نیز می‌توان از کارت‌های اس‌دی جدید سونی استفاده کرد. کارت‌خوان MRW-S1 همچنین مجهز به یک پورت پرسرعت استاندارد یو‌اس‌بی A است.

هنوز در مورد قیمت کارت‌های اس‌دی جدید سونی اطلاعاتی در دسترس قرار نگرفته است؛ اما این نوع کارت‌ها از ماه مارس به بازار عرضه خواهند شد و کارت‌خوان جدید سونی نیز مدت کوتاهی پس از آن و از ماه آوریل در دسترس علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کارت‌های اس‌دی جدید سونی به این صفحه از وب‌سایت انگلیسی سونی مراجعه کنید.

نظر شما در این مورد چیست؟

سرپرست پژوهشگاه فناوری‌های نوین علوم زیستی(ابن سینا) جهاددانشگاهی از برگزاری دوره آموزشی سلامت جنسی و اثرات بیماری‌های مزمن بر آن خبر داد.

مشترکان اپراتور EE در انگلیس می‌توانند در صورت رخ دادن حوادث طبیعی یا ضعف سیگنال در شرایط ضروری درخواست پوشش آنتن با بالون و پهپاد داشته باشند.

وسایل نقلیه روز به روز تغییرات جدی تری رو در خود می بینند و کاربردها، قابلیت ها و  کیفیت آنها دستخوش بهبود می شود. در این میان موتور سیکلت سالهاست که به عنوان یکی از پرفروش ترین و البته هیجان انگیزترین وسایل نقلیه به شمار می رود.

موتور سیکلت های برقی از پرطرفدارترین و در عین حال بهینه و قابل اعتمادترین وسایل نقلیه هستند که در سراسر دنیا فروش خوبی دارند و البته کار راه انداز!

مدتی است شرکت های موتور سیکلت سازی بزرگ دنیا در حال بهینه سازی بیشتر هم از لحاظ ظاهر و هم کیفیت و کارایی آنها هستند. امروز می خواهیم ۹ مورد از بهترین موتور سیکلت های برقی که حتما شوق را بر چهره علاقه مندان به آنها نشان خواهد داد، را در برسام معرفی کنیم.

موتور سیکلت ALTA

این موتور سیکلت از بهترین گزینه ها برای تازه واردهای بازار است. دو سری از این محصول در بازار موجود و قابل سفارش است. مدل RedShirf SM که در تصویر دیده می شود دارای قدرت خروجی ۴۰HP  (اسب بخار) و گشتاور خرخشی ۱۲۰ ft.-lb. است.

این موتور سیکلت برای کاربران درون شهری نمونه بهینه و خوبی است. قیمت آن از ۱۵٫۴۵۰ دلار شروع می شود و با حداکثر سرعت ۸۰mph در ۶ ساعت شارژ می تواند حدود ۵۰ مایل مسافت را طی کند.

مدل RedShift MX آن مقدار بهینه تر از قبلی است. این مدل با قیمت ۱۴٫۹۹۵ دلار شروع می شود با حداکثر سرعت ۶۵mph در حدود ۴ ساعت شارژ نگه می دارد.

نکته قابل توجه که گفتنش خالی از لطف نیست این است که با حدود ۱۰۰ دلار می توانید پیش خرید را آغاز کنید. نکته دیگر این شرکت این است که صاحبان اصلی شرکت تسلا از سهامداران اصلی این شرکت نیز می باشند.

 

---

موتور سیکلت Victory

اگر به دنبال موتور برقی با امکانات بیشتر نسبت به مدل قبل هستند، Victory هم پیشنهاد خوبی است. این مدل موتور سیکلت با اینکه مدت زمان کمتری شارژ نگه می دارد ولی سرعت آن ۱۰۰mph است.

خروجی قابل قبول این موتور ۵۴hp و گشتاور چرخشی آن ۶۱ ft-lb است. با این موتور به راحتی مسافرت های خارج از شهر را می توانید طی کنید.

این موتور به دلیل اشتن امکانات و البته موتور قوی تر قیمت بالاتری نسبت به قبلی دارد و در حدود ۲۰ هزار دلار قیمت گذاری شده است.

 

---

موتورسیکلت های Zero

موردی که این موتورها را از بقیه مقداری متمایز می کند قابلیت های متعدد تغییر و انتخاب در بخش های مختلف آن است و همچنین از تکنولوژی بهتر و جالب تر استفاده کرده است.

این موتورسیکلت چند مدل دارد که از ۸۱ مایل تا ۱۶۱ مایل تغییر می کند. اگر دوست داشته باشید می توانید با افزودن Power Tank به آن، تا ۲۰۲ مایل نیز با آن می توایند رانندگی کنید.

همه مدل های این شرکت دارای خروجی موتور ۷۰hp و گشتاور چرخشی ۱۱۶ ft.-lb  هستند که در مقایسه با بقیه قابل قبول است. قیمت آنها از ۱۱ تا ۱۴ هزار دلار متغیر تعریف شده است و همانطور که گفته شد از امکانات خوبی نیز برخوردار است.

بر روی LCD آن می توانید اطلاعات خوبی را بدست بیاورید. از مسافت طی شده تا میزان شارژ باقی مانده و سرعت فعلی موتور در آن نمایش داده می شود. با استفاده از نرم افزار موبایل آن می توانید موتور را ردیابی کرده و محدودیت هایی برای سرعت و حداکثر مسافت تعیین کنید.

 

---

موتور سیکلت های Lightning

اگر اهل بازی need for speed  باشید و علاقه به سرعت این شرکت یکی از بهترین گینه های شما خواهد بود. قدرت موتور ۲۰۰hp به همراه گشتاور چرخشی ۱۶۸ ft.-lbs. موتوری کاملا متمایز به شما خواهد داد.

رکوردی که در یکی از مدل های این موتور به ثبت رسیده ۲۱۵٫۹۰۷ mph در سال ۲۰۱۱ در یکی از اتوبان های یوتا است که تقریبا بیش از دو برابر موتورهای معرفی شده قبلی است.

به همین نسبت هم باید انتظار قیمت بالاتری از این موتور باشیم. این موتور سیکلت ها از قیمت ۳۸٫۸۸۸ دلار در بازار به فروش می رسند.

 

---

موتور سیکلت های Energica Ego

اگر از همان دسته علاقه مندان به موتورسیکلت های با سرع بالا هستند، این مدل ایتالیایی را نیز می توانید انتخاب کنید. این موتورها با قدرت ۱۳۶ اسب بخار و گشتاور چرخشی ۱۴۴ ft.-lb. تجربه موتور پرقدرتی را به شما می دهد.

حداکثر سرعت این موتور سیکلت ۱۴۹mph است است و باتری آن در حالت سطح ۲ در حدود ۳ ساعت نیاز به شارژ دارد. اگر از برق DC سرعت بالا استفاده کنید در کمتر از ۳۰ دقیقه شارژ می شود. قیمت آن در حدود ۳۴ هار دلار در بازار است.

از نکات جالب این موتور داشتن LCD برای کنترل وضعیت موتور است و همچنین از Bluetooth آن نیز می توانید استفاده کنید. از نکات برجسته این موتور امکات اتوپارک آن نیز می توان نام برد.

 

---

موتورهای Johammer

از برجسته ترین و چشم نوازترین موتورهای برقی امروزه را این شرکت تولید می کند. مدل J1 این شرکت با طاهری بسیار متفاوت و همراه بردن تمامی کنترلهای موتور به چرخ عقب، مدلی کاملا متفاوت از بقیه است.

این شرکت اتریشی بصورت استارت آپ کار خود را شروع کرده و بالاخره این مدل موفق و متمایز را در بازار اروپا عرضه کرده است. این مدل از موتور های Johammer با یکبار شارژ ۲۰۰ کیلومتر یا ۱۲۴ مایل را طی می کند.

حداکثر سرعت این موتور ۷۵mph است و با شتاب ۰ تا ۶۲mph در ۸ ثانیه تجربه ای فوق العاده به راننده آن می دهد. قیمت این مدل ۲۴٫۹۰۰ یورو در بازار اروپا است.

گوگل امروز لوگوی خود را به مناسبت اخبار منتشر شده از ناسا در رابطه با کشف سیاره‌های مشابه زمین تغییر داد.