ستاره‌شناسان حاضر در ایستگاه فضایی بین‌المللی به تازگی پنجمین گیاه پرورش یافته در فضا را که نوعی "کلم چینی" است برداشت کردند.

یک پزشک ام‌.آر.آی در بیمارستان کینگز کالج لندن، موفق به توسعه یک اپلیکیشن برای کمک به تسکین ترس کودکان از انجام ام‌.آر.آی شد.

محققان موسسه تحقیقاتی دیزنی موفق به توسعه روشی برای شارژ بی‌سیم همزمان چندین دستگاه الکترونیکی در یک اتاق شده‌اند که نیاز به سیم یا پایه شارژ را برطرف می‌کند.

پزشکان آمریکایی توانستند صورت فردی را که 10 سال پیش بر اثر شلیک گلوله تخریب شده بود، ترمیم کنند.

چین به خاطر قرارگیری بر روی صفحات اورآسیا و اقیانوس هند زلزله‌های شدیدی را تجربه می‌کند و به همین دلیل در سال‌های اخیر اقداماتی کاملا سازمان یافته برای مقابله با زلزله و کاهش تلفات انجام داده است.

 این روزها کمتر کسی را می توان پیدا کرد که کاربر گوشی های هوشمند نباشد، بر همین اساس ممکن است گاهی اوقات نیازمند استفاده از نرم افزارهایی باشید که به صورت پیش فرض بر روی تلفن همراهتان نصب نشده است.

حال اگر در طول هفته فرصت نمی کنید تا برنامه های کاربردی و دلخواهتان را دانلود کنید نگران نباشید. در بسته هفتگی، پربازدیدترین و برترین نرم افزارها از دیدگاه شما کاربران را جمع آوری کرده ایم.

دانلود Dumpster Premium؛ بازیابی اطلاعات حذف شده از گوشی 
نرم افزار Dumpster Premium یکی از بهترین برنامه ها در زمینه بازگشت فایل، عکس، موزیک، فیلم و ... است. این نرم افزار همانند Recycle Bin (سطل زباله ویندوز) عمل می کند. پس از این که شما فایلی را حذف کنید، یک نسخه از آن در این نرم افزار باقی می ماند و در صورت نیاز دوباره به آن فایل، می توانید با مراجعه به نرم افزار Dumpster Premium آن را بازیابی کنید. این نرم افزار با بیش از 10 میلیون بار دانلود، عنوان محبوب تربن نرم افزار در ز مینه بازیابی اطلاعات را بدست آورده و در گوگل پلی نمره عالی 4.2 از 5.0 را کسب کرده است.

 

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود Recorder 4 in 1؛ چند برنامه ضبط در یک نرم‌افزار 
نرم افزار Recorder 4 in 1 برنامه ای است که 4 اپلیکیشن ضبط تماس ها، ضبط صدا، ضبط فیلم به وسیله دوربین موبایل (به صورت مخفی) و فیلم برداری از صفحه گوشی را در خود جای داده است. شما می توانید به جای دانلود هر کدام از این برنامه ها، یک نرم افزار با تمامی این ویژگی ها را داشته باشید. نرم افزار Recorder 4 in 1 با قیمت 1.99 دلار در گوگل پلی به فروش می رسد و نمره عالی 4.2 از 5.0 را نیز دریافت کرده است.

 

 

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود Password Notes PRO؛ رمزنگاری یادداشت ها 
نرم افزار Password Notes PRO برنامه ای فوق العاده در زمینه رمزگذاری بر روی یادداشت های شما است. سیستم موجود در این نرم افزار، سیستمی است که در رمزنگاری امنیتی آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد. این نرم افزار می تواند یادداشت های شما به گونه ای تغییر دهد که کسی نتواند آن ها را بخواند. این نرم افزار همچنین یادداشت های شما را رمز گذاری و از دسترسی دیگران به آن ها جلوگیری می کند. نرم افزار Password Notes PRO در گوگل پلی به قیمت 3.90 دلار به فروش می رسد و نمره عالی 4.3 از 5.0 را نیز دریافت کرده است.

 

 

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود Trusted Contacts برای اندروید / ردیابی گوشی‌های اندرویدی با سرویس رایگان گوگل 
شرکت گوگل نرم افزاری را  به نام Trusted Contacts معرفی کرده است که با  استفاده از این نرم افزار میتوانید محل آنی و لحظه به لحظه  خود را با کسانی که میخواهید به اشتراک بگذارید. این قابلیت بسیار عالی در  سفرها  برای اشتراک زمان حرکت و رسیدنتان ، برای سالمندان و کودکان ، افراد دارای آلزایمر و امثال آن بسیار مفید است.

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود instagram؛ نسخه 10.9 
اینستاگرام نرم افزاری محبوب و بی نظیر برای گوشی های با سیستم عامل هوشمند است که می توانید با آن عکس‌هایی با جلوه‌هایی زیبا ایجاد کنید و آنها را با دیگر کاربران شبکه اینستاگرام به اشتراک بگذارید. همچنین قادر خواهید بود هر روز عکس‌های ارسالی دیگر کاربران را تماشا کنید و لذت ببرید.

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود BlackList؛ مسدود سازی پیام و تماس‌ها 
نرم افزار BlackList Pro (calls blocker) یکی از بهترین برنامه ها در زمینه مسدود سازی پیامک ها و تماس ها است. اگر پیام های تبلیغاتی شما را آزرده کرده و یا مزاحم تلفنی دارید می توانید با این نرم افزار از شر آن ها خلاص شوید. این نرم افزار یک لیستی در اختیار شما قرار می دهد که می توانید شماره هایی که برای شما مزاحمت ایجاد می کند را وارد کنید تا دیگر هیچ گونه تماس و پیامی از ان ها دریافت نکنید. نرم افزار BlackList در گوگل پلی نمره عالی 4.2 از 5.0 را دریافت کرده است. 

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود WiFi Mouse Pro برای اندروید/تبدیل گوشی به ماوس، کیبورد و دسته بازی 
کاربرانی که با لپ تاپ کار می کنند بارها برایشان پبش آمده که ماوس خود را جا گذاشته یا ماوس رایانه شان خراب شده باشد. ما امروز نرم افزارWiFi Mouse Pro را به شما معرفی می کنیم که گوشی هوشمند شما را به ماوس تبدیل می کند. این برنامه برای متصل کردن دستگاه به کامپیوتر به یک شبکه  وای فای نیاز دارد و دارای دو برنامه نصبی یکی برای گوشی و دیگری برای ویندوز است؛ شما برنامه مخصوص گوشی را روی تلفن و کلاینت مخصوص ویندوز را روی کامپیوترتان نصب می کنید و با یک اتصال ساده گوشیتان را به یک ماوس و صفحه کلید مجازی تبدیل می کنید.

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود Camera Block؛ قطع دسترسی نرم افزار ها به دوربین 
نرم افزار Camera Block ابزاری است که به وسیله آن می‌توانید دسترسی نرم افزارها به دوربین گوشی خود را قطع کنید. برخی از برنامه‌ها با دسترسی داشتن به دوربین، بدون آن که کاربر متوجه شود، می‌تواند از محیط فیلم برداری کند و حریم شخصی کاربران را به خطر بیندازد. با استفاده از این نرم افزار می‌توانید لیستی از برنامه‌هایی که به دوربین گوشی شما دسترسی دارند را مشاهده و دسترسی آنها را قطع کنید. نرمافزار Camera Block در گوگل پلی با قیمت 3.69 دلار فروخته می‌شود و نمره عالی 4.4 از 5.0 را نیز دریافت کرده است.

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود CM Locker؛ عکاسی از کسانی که بدون اجازه به گوشی تان دست می زنند 
نرم افزار CM Locker Secure Notifications یکی از بهترین برنامه ها در زمینه قفل گذاری بر روی گوشی های هوشمند است. با استفاده از این نرم افزار می توانید برنامه تک تک برنامه های گوشی خود قفل بگذارید و از ورود افراد سود جو جلوگیری کنید. این نرم افزار دارای ویجت های آب و هوا، ساعت، اعلان ها، پیامک ها، تماس ها و ... می باشد. یکی از ویژگی هایی که این نرم افزار را محبوب کرده، این است که اگر شخصی بدون اجازه شما به گوشی تان دست بزند و رمز عبور شما را اشتباه وارد کند، از آن شخص عکس میگیرد و در گالری ذخیره می کند. نرم افزار CM Locker بیش از 50 میلیون بار دانلود شده و در گوگل پلی نمره عالی 4.6 از 5.0 را دریافت کرده است.

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود Video Converter؛ برش و تغییر فرمت فیلم در گوشی 
نرم افزار Video Converter یکی از بهترین برنامه ها در زمینه تغییر فرمت ویدئو در گوشی های هوشمند است. با استفاده از این نرم افزار می توانید فیلم های موجود در گوشی خود را به فرمت دلخواه تغییر بدید. علاوه بر تغییر فرمت شما می توانید ویدئو های مورد نظر خود را برش بزنید و دقایق مورد نظر خود را از یک فیلم طولانی خارج کنید. همچنین می توانید فیلم را معکوس کنید و 180 درجه بچرخانید. نرم افزار Video Converter در گوگل پلی نمره عالی 4.1 از 5.0 را دریافت کرده است.

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

---

دانلود FBReader Premium برای اندروید / نرم افزار عالی مطالعه کتاب های الکترونیکی 
نرم افزار های کتابخوان با توجه به رشد روز افزون کتاب های الکترونیکی مورد توجه قرار گرفته اند، به طبع آن نیز کتاب های الکترونیکی با فرمت ها و پسوند های مختلف توسط شرکت های متعدد در جهان تولید و به بازار عرضه میشوند. یکی از بهترین نرم افزار ها در این زمینه نرم افزار FBReader Premium است که از مهمترین پسوند های کتاب های الکترونیکی مانند PDF ، epub, rtf, doc (MS Word), html, fb2(.zip), mobi و ... پشتبانی میکند. این نرم افزار علاوه بر قدرت و سرعت بالا در مرور کتاب های الکترونیکی (ebook) امکان تغییر فونت ، اندازه  فونت ،  پس زمینه صفحه و همچنین تنظیم روشنایی و حالت شب یا Night Mode را نیز داراست.

برای دانلود نرم افزار اینجا کلیک کنید

همه‌ی ما جمله‌ی معروف دکارت، «فکر می‌کنم؛ پس هستم»، را شنیده‌ایم. جمله‌ای که تبدیل به سنگ‌ بنای فلسفه‌ی مدرن، خودآگاهی و فردگرایی شد. هرچند دکارت راه ساده‌تر را انتخاب کرد. برای او «تفکر» بدیهی بود؛ از این جهت نیازی به تعریف آن نداشت. اما تفکر چیست؟ هوش به چه معنا است؟ و در نهایت اینکه آیا می‌توان آن‌ را به یک ماشین منتقل کرد؟ به همین دلیل است که به نظر می‌رسد هوش مصنوعی، همان‌قدر که به دنبال پاسخ است؛ سؤالات جدیدی ایجاد می‌کند و در کنارِ تفکر ماشین، به دنبال درک تفکر انسان است.

جهت روشن‌تر شدن این پرسش‌ها آزمایش زیر را در نظر بگیرید.

اتاق چینی

اتاقی بسته را تصور کنید. داخل اتاق افراد زیادی پشت میزهای خود نشسته‌اند. از یک سمت اتاق قطعه‌ای کاغذ از محفظه‌ای وارد می‌شود. روی این کاغذ علائم و نشانه‌های ناآشنایی نوشته شده است. افراد داخل اتاق کاری را انجام می‌دهند که به آن‌ها آموزش داده شده است. آن‌ها کاغذ را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم می‌کنند و با توجه به نشانه‌ای که مشاهده خواهند کرد، چک‌باکس‌هایی را علامت می‌زنند. اگر خطی مورب در گوشه‌ی راست صفحه ببینند، چک‌باکسِ 2-B را علامت می‌زنند. اگر شکل ضربدر را مشاهده کنند، 17-Y را و مانند این. پس از اتمام کار، آن‌ها کاغذهای علامت‌گذاری شده را به سمت دیگر اتاق می‌فرستند. افرادی که در سمت دیگر هستند (با توجه به یادگیری متفاوت خود) برگه‌ی سومی را علامت‌گذاری می‌کنند. در صورتی که چک‌باکس 2-B داشته باشند، خطی افقی رسم می‌کنند و اگر 17-Y داشته باشند، یک دایره در سمت راست آن می‌کشند. سپس تمامی کاغذها را به شخصی می‌دهند که آن‌ها را به هم متصل و محصول نهایی را ارائه می‌کند.

کاغذی که در مرحله‌ی اول وارد اتاق شد؛ متنی چینی درون خود جای داده بود. کاغذ نهایی ترجمه‌ی کامل آن متن به انگلیسی است. باید توجه کنید که هیچ‌کدام از افراد داخل اتاق توانایی درک زبان چینی یا انگلیسی ندارند.

این آزمایشِ ذهنی که نخستین بار توسط پیشگام رایانه، جان سرل، طراحی شد معمولا به‌عنوان راهی کوتاه برای توصیف دشواری‌های مفهوم هوش به کار می‌رود. با تعدادی کافی از افراد، می‌توان اتاق بالا را به انجام هر کاری واداشت. رسم یا توصیف تصاویر، ترجمه یا تصحیح زبان‌های مختلف، فاکتور کردن اعداد بسیار بزرگ و... . اما آیا می‌توان این کار را هوش در نظر گرفت؟ شخصی که خارج از اتاق است، شاید به این تعریف راضی شود؛ هرچند افراد داخل اتاق مخالف این نظریه خواهند بود.

اگر به‌جای انسان‌ها، همین جعبه را با ترانزیستور پر کنیم؛ به شِمایی از یک کامپیوتر خواهیم رسید. پس سؤال اصلی اینجا است که آیا کامپیوترها هرگز از نمونه‌ی پیچیده‌تر اتاق چینی فراتر خواهند رفت؟ یکی از پاسخ‌های رایج به این سؤال که مانند سایر ابعاد هوش مصنوعی به سؤالات بیشتر می‌انجامد، این است که ترانزیستورها را با نورون‌های مغز جایگزین کنیم. پس آیا مغز خود یک نمونه‌ی بزرگ از اتاق چینی نیست؟

این سؤالات می‌تواند تا بی‌نهایت ادامه یابد. هرچند ما نمی‌توانیم در این متن کوتاه یکی از بزرگ‌ترین مسئله‌های تاریخ فلسفه را حل کنیم. بحث درباره‌ی این پرسش‌ها ممکن است برای بسیاری سرگرم‌کننده باشد؛ اما برای رسیدن به هدف، بهتر است درباره‌‌ی نمونه‌ای عملی‌تر صحبت کنیم.

هوش مصنوعیِ ضعیف، هوش مصنوعی قوی

این روزها واژه‌ی هوش مصنوعی به‌وفور و در حالت کلی برای توصیف میزبان چند سیستم رایانه‌ای استفاده می‌شود. هرچند نمی‌شود به استفاده‌ی گسترده از این واژه خرده گرفت. از آنجا که هوش مصنوعی به خودی خود تعریف مشخصی ندارد؛ می‌توان گفت هوش مصنوعی نرم‌افزاری است که پروسه‌ی تفکر انسان را بازسازی و نتایجی مشابه آن کسب می‌کند.

امروزه ماشین‌هایی وجود دارند که آهنگ بعدی شما را انتخاب می‌کنند؛ به شکل داینامیک پاهای یک ربات را کنترل می‌کنند؛ اشیایی را از درون یک تصویر انتخاب و آن را توصیف می‌کنند یا زبان آلمانی را به انگلیسی، روسی، کره‌ای و بالعکس ترجمه می‌کنند. تمام این‌ها فعالیت‌هایی هستند که پیش از این توسط انسان‌ها به درجه‌ی تکامل رسیده‌اند و مکانیزه کردن آن‌ها منافع بسیاری خواهد داشت.

هرچند در نهایت حتی پیچیده‌ترینِ این وظایف نیز تنها یک «وظیفه» خواهد بود. یک شبکه‌ی عصبی که توسط میلیون‌ها جمله تمرین دیده است و می‌تواند ترجمه‌ای بی‌نقص از ۸ زبان مختلف ارائه کند؛ در نهایت چیزی بیشتر از یک ماشین پیچیده نیست. ماشینی که کارکرد آن می‌تواند به‌راحتی توسط اتاق چینی بازسازی شود. پس آیا می‌توان از واژه‌ی «هوش» به‌جای «محاسبه» در چنین مواقعی استفاده کرد؟

به همین دلیل نیاز است که مفهوم هوش مصنوعیِ ضعیف از هوش مصنوعی قوی جدا شود. این دو، دسته‌های مختلف هوش مصنوعی نیستند، بلکه نحوه‌ای از نگاه کردن به مفهوم اصلی این واژه خواهند بود. مانند بسیاری مفهوم‌های فلسفی، این دو مفهوم نیز الزاما بر دیگری برتری ندارند. اما مقایسه‌ی آن‌ها همچنان دارای اهمیت است.

در یک سمت این گفتگو افرادی قرار دارند که می‌گویند مهم نیست یک هوش مصنوعی تا چه اندازه پیچیده باشد؛ این ماشین هرگز از توانایی ذهن سازنده‌ی خود عبور نخواهد کرد. یا به عبارت دیگر هرگز از ماهیت ماشینی خود فراتر نخواهد رفت. این ماشین‌ها حتی در محدوده‌ی خود توانایی رسیدن به دستاوردهای مهمی خواهند داشت؛ هرچند در نهایت تمام این دستاوردها توسط یک نرم‌افزار بسیار قوی ممکن شده است. این دیدگاهی است که هوش مصنوعی ضعیف را توضیح می‌دهد. افراد حامی این ایده، با توجه به محدودیت‌های قائل شده برای هوش مصنوعی، بیشتر بر ساخت سیستم‌هایی تمرکز دارند که در انجام وظایف انفرادی موفق است.

در طرف دیگر هوادارانِ هوش مصنوعی قوی قرار دارند. کسانی که می‌گویند یک ماشین می‌تواند به سطحی از توانایی دست‌ یابد که بتوان آن را از ذهن انسان متمایز دانست. این افراد همان‌هایی هستند که ذهن انسان را نیز یک اتاق چینی توصیف می‌کنند و می‌پرسند اگر تعداد گسترده‌ای از مدارهای بیولوژیکی در مغز انسان می‌توانند هوش و خودآگاهی به ارمغان بیاورند؛ چرا مدارهای سیلیکونی این توانایی را پیدا نکنند؟ تئوری هوش مصنوعی قوی بر این پایه است که روزی می‌توان ماشینی به هوشمندی انسان (یا حتی فراتر از آن) اختراع کرد.

هرچند همچنان یک مشکل پابرجا است: ما هنوز تعریفی واقعی از هوش ارائه نداده‌ایم.

هوش، بدونِ مصنوعی

نمی‌توان ادعا کرد که انسان‌ها پیشرفتی به سزا در تعریف هوش در سه هزاره‌ی گذشته انجام داده‌اند. نسل بشر بیشتر وقت خود را صرف ایده‌هایی ابتدایی کرده است. ایده‌هایی مانند اینکه هوش می‌تواند به‌راحتی اندازه‌گیری شود، یا اینکه به نشانه‌های بیولوژیکی مانند شکل سر یا اندازه‌ی مغز وابسته است.

هر کسی تعریف شخصی خود را از مفهوم هوش دارد؛ به همین دلیل به‌سختی می‌توان ادعا کرد که هوش مصنوعی (در هر مرحله‌ای) از هوش انسان پیشی گرفته است. تعریف‌هایی که تا به امروز ارائه شده‌اند، مانند تیرهایی هستند که هرگز به هدف نمی‌نشینند. هرچند با در نظر گرفتن تمام آن‌ها می‌توان شکلی حدودی از هدف را تصور کرد.

از بین تمامی این تعریف‌ها به نظر تنها یکی به اندازه‌ی کافی ساده و اصولی است که ارزش پیگیری داشته باشد: هوش، توانایی حل مسائل جدید است.

این تعریف به نظر ایده‌ی پشت تمامی مفهوم‌های اساسی ذهن، مانند «سازگاری»، «کلی‌نگری» و «خلاقیت» است که در کنار هم مفاهیمی مانند «استدلال»، «قضاوت» و «مشاهده» را برای استفاده در ذهن هوشمند به وجود می‌آورند. توانایی حل مسئله و استدلال برای ذهن بسیار حیاتی است. اما مهم‌تر این است که ذهن باید از راه‌ حل دسته‌ای از مسائل، برای حل مسائل دیگر بهره بگیرد. ماهیت تبدیل‌پذیر، مهم‌ترین مشخصه‌ی هوش است. حتی اگر کسی از فرمول اساسی این اتفاق مطلع نباشد.

آیا روزی ربات‌ها می‌توانند به چنین سطحی از درک برسند و راه خود را از انسان‌ها جدا کنند؟ آیا آن‌ها می‌توانند مشکلاتی ایجاد کنند که هرگز به فکر یک انسان نرسیده است؟ پژوهشگران در حال تولید نسل‌های جدید از هوش مصنوعی هستند که توانایی پردازش و یادگیری اطلاعاتی دارند که تا پیش از این غیر ممکن به نظر می‌رسیدند؛ ربات‌هایی که در یادگیری به‌خوبی انسان عمل می‌کنند. اما این سؤال که آیا تمام این‌ها «تفکر» است یا تنها گونه‌ای پیچیده از محاسبه را باید به فیلسوف‌ها و دانشمندان کامپیوتر واگذار کرد. هرچند همین که ما به دنبال جواب چنین سؤالاتی هستیم؛ از دستاوردهای بی‌نظیر هوش مصنوعی خبر می‌دهد.

عالمی که ما در آن زندگی می‌کنیم، حدوداً ۱۳.۸ میلیارد سال سن دارد و ما حاصل تکامل این جهان بی‌نهایت هستیم. داستان تکامل عالم، بسیار طولانی است و می‌توان کتاب‌ها در مورد آن نوشت؛ اما آنچه اکنون برای ما اهمیت دارد، این است که چگونه این تکامل به‌پیش می‌رود و قرار است چه سرنوشتی در انتظار ما و سامانه خورشیدی باشد؟

زمانی که عالم هنوز در دوران کودکی خود به سر می‌بُرد، ستاره‌های اولیه متولد شدند و از بین رفتند و عناصر سنگین را بر جای گذاشتند؛ نیاکهکشان‌ها (ابرها یا گازهایی که در حال تبدیل شدن به کهکشان هستند) با یکدیگر ترکیب شدند و کهکشان راه شیری را به وجود آورند؛ گازها و غبارهای میان ستاره‌ای به زایشگاه ستاره‌‌ها تبدیل شدند و سیاره‌های اطراف آن‌ها را شکل دادند؛ مواد معدنی و آلی در یکی از آن سیاره‌ها، بستری برای یک جهش به وجود آورد؛ تکامل بیولوژیکی آغاز شد و بلایای طبیعی نیز در دوره‌های خاص آن را تحت تأثیر قرار دادند. تا این‌که تنها چند صد هزار سال پیش، تکامل به اوج خود رسید و انسان پا به این سیاره گذاشت.

۱۲ هزار سال پیش، ما شروع به ساخت جوامع کردیم؛ ما می‌توانستیم علم خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم و با کشاورزی، منابع غذایی خود را تأمین کنیم. راهی بسیار طولانی طی شده است تا تمدن مدرن امروزی به وجود بیاید و این راه همچنان ادامه دارد تا این‌که به پایان برسد؛ البته این ما هستیم که به پایان می‌رسیم و تکامل جهان همچنان ادامه می‌یابد. به لطف برنامه‌های فضایی که انسان به راه انداخته است، ما می‌توانیم از گذشته خود آگاه شویم و آینده‌ای که در پیش رو داریم، پیش‌بینی کنیم.

ما امروزه از این جهان لذت می‌بریم و مهم نیست چه کاری در آن انجام می‌دهیم؛ آنچه باید بدانیم این است که این روزهای خوش، برای همیشه ماندگار نیستند. در حال حاضر، برخی رویدادها در حال اتفاق افتادن هستند که باعث می‌شوند در آینده، زمین برای شخصی که امروزه روی آن زندگی می‌کند، قابل شناسایی نباشد. حدود ۶۰ هزار سال آینده، تغییراتی در محل قرارگیری خورشید و ستارگان ایجاد می‌شود و صور فلکی با یکدیگر ترکیب می‌شوند و دیگر به شکل امروزی قابل شناسایی نخواهند بود. ۱۶۰ هزار سال آینده، سیاره زمین، یک عصر یخبندان گسترده تجربه خواهد کرد و انسان‌ها در به‌وجود آمدن آن دخیل نیستند. تا چند میلیون سال آینده، ابرآتشفشان یلواستون فوران می‌کند و چهره زمین را برای همیشه تغییر خواهد داد. همه آنچه خواندید، رویدادهایی زمینی هستند و در مقابل آنچه کیهان برای ما تدارک دیده است، هیچ محسوب می‌شوند!

چند میلیارد سال آینده، کهکشان آندرومدا به همراه یک کهکشان کوچک‌تر به نام کهکشان مثلث، با کهکشان راه شیری ترکیب می‌شوند و ساختار کلی کهکشان ما را به‌طور کامل تغییر خواهند داد و یک نمای ترسناک و البته زیبا در آسمان شب به وجود می‌آورند. کهکشان آندرومدا اکنون ۲.۵ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد؛ اما هم‌اکنون با سرعت ۴۳ کیلومتر بر ثانیه، در حال نزدیک شدن به کهکشان راه شیری است. بهترین سامانه‌های شبیه‌ساز ساخته‌شده توسط بشر، پیش‌بینی می‌کنند که نخستین برخورد آندرومدا با راه شیری، در ۳.۸ میلیارد سال آینده اتفاق خواهد افتاد و این دو کهکشان، پس از ۵.۵ میلیارد سال با یکدیگر به‌طور کامل ترکیب می‌شوند.

گرانش حاصل از این کهکشان ترکیب‌شده، باعث می‌شود تمام کهکشان‌های موجود در گروه محلی با این کهکشان جدید ترکیب شوند و در نهایت، یک کهکشان واحد بسیار بزرگ ایجاد می‌شود. دانشمندان نام این کهکشان واحد را «میلکدرومدا» گذاشته‌اند و می‌گویند در آن زمان، سامانه خورشیدی ما نیز بخشی از میلکدرومدا خواهد بود. پس از گذشت ۱۰۰ میلیارد سال، به دلیل انبساط عالم، دیگرِ کهکشان‌ها از ما دورتر و دورتر خواهند شد.

همان‌طوری که گفته شد، سامانه خورشیدی نیز بخشی از آن کهکشان واحد خواهد بود؛ اما دیگر آن سامانه خورشیدی نیست که ما امروزه می‌شناسیم و از نظر ظاهری، به‌طور کامل تغییر می‌کند.

خورشید، ستاره ما، نیروبخش بادها و عامل زنده ماندن تمام موجودات روی زمین، اکنون میان‌سال است و هرچه پیرتر می‌شود، داغ‌تر و بزرگ‌تر خواهد شد. خورشید تا ۱.۲ میلیارد سال آینده به اندازه‌ای بزرگ و داغ می‌شود که می‌تواند تمام اقیانوس‌های زمین را بخار کند و به حیاتی که ما می‌شناسیم پایان دهد. تا چند میلیارد سال آینده، خورشید، سوخت هسته‌ای موجود در هسته خود را به اتمام می‌رساند و همین باعث می‌شود که ستاره مادر ما، به یک غول سرخ بسیار داغ تبدیل شود. خورشید، ابتدا سیاره‌های عطارد و زهره را می‌بلعد و سپس نوبت به زمین و ماه می‌رسد تا سرنوشت آتشین آن دو را تجربه کنند.

پس از آن‌که سوخت هسته‌ای موجود در هسته خورشید (که اکثر آن هلیوم است) به اتمام برسد، ستاره مادر ما منفجر می‌شود و آنچه از آن باقی می‌ماند، یک سحابی سیاره‌نما خواهد بود و هسته خورشید نیز به‌عنوان یک کوتوله کم‌نور، در مرکز این سحابی به حیات خود ادامه می‌دهد؛ این سرنوشت تقریباً تمام ستاره‌هایی است که ما می‌شناسیم و خورشید نیز تفاوتی با آن‌ها ندارد. اما سیاره‌هایی که توسط خورشید بلعیده نشده‌اند، همچنان به حیات خود ادامه می‌دهند و به دور هسته بسیار سرد و کم‌نوری که از خورشید باقی مانده است، گردش می‌کنند. فرآیند از بین رفتن خورشید و تبدیل آن به یک سحابی سیاره‌نما، تا ۹.۵ میلیارد سال آینده تکمیل می‌شود.

مادامی که فرآیندهای گفته‌شده در حال انجام هستند، زمین به گردش خود به دور خورشید ادامه خواهد داد و ماه نیز، همچنان به دلیل اثر گرانشی که بر زمین می‌گذارد، از سیاره ما دورتر خواهد شد. ماه بر روی گردش زمین تأثیر بسزایی دارد و اگر از این سیاره دور شود، از سرعت چرخش زمین کاسته می‌شود؛ اما ما نمی‌توانیم کاهش سرعت چرخش زمین را حس کنیم. کاهش سرعت چرخش زمین، باعث طولانی شدن روزها می‌شود و با توجه به اندازه‌گیری‌های انجام‌شده، در هر قرن، روزها ۱.۴ میلی‌ثانیه طولانی‌تر می‌شوند.

پس از گذشت ۵۰ میلیارد سال، ماه به حدی از زمین دور می‌شود که هر گردش دورانی آن، ۴۷ روز به طول می‌انجامد (در حال حاضر، گردش دورانی ماه ۲۷.۳ روز طول می‌کشد). در آن زمان، هر روز زمینی، برابر با ۴۷ روز حال حاضر در این سیاره خواهد بود. در آن زمان، زمین و ماه همچنان در وضعیت قفل جزر و مدی هستند اما فاصله آن‌ها از یکدیگر بیشتر است و ماه به شکل دیگری در آسمان دیده می‌شود.

ستاره‌ها در عالم دائماً در حال شکل‌گیری هستند و ستاره‌هایی که می‌میرند، سوخت خود (مواد موجود در هسته) را در فضای میان ستاره‌ای پخش می‌کنند؛ اما برخی ستاره‌ها هستند که به هنگام مرگ، نمی‌توانند سوخت خود را در فضا پخش کنند؛ این ستاره‌ها در خود فرو می‌روند یا با دیگر ستاره‌های پیر ترکیب می‌شوند. از آنجایی که سوخت موجود برای به وجود آمدن ستاره‌ها محدود می‌شود؛ در آن زمان نرخ تولد ستاره‌های جدید به‌شدت کاهش می‌یابد.

عمر برخی ستاره‌ها (عموماً ستاره‌های کوچک) حداکثر ۱۰۰ تریلیون سال (۱۰۱۴ سال) است و پس از گذشت یک کوادریلیون سال (۱۰۱۵ سال)، شکل‌گیری ستاره‌ها به‌طور کامل متوقف خواهد شد. در آن زمان، تنها ستاره‌هایی که با یکدیگر ترکیب شده‌اند به کهکشان ما نور می‌دهند و پس از آن، ستاره‌ها سرد می‌شوند و در تاریکی مطلق فرو می‌روند. ستاره‌های کوتوله چیزی در حدود ۱۰۱۶ سال آینده در تاریکی فرو خواهند رفت که البته زمان بسیار زیادی است (چیزی در حدود ۱ میلیون برابر سن فعلی جهان) و مطمئناً تا آن زمان ما نیستیم که این تغییرات وحشتناک را ببینیم؛ اما اتم‌ها همچنان زنده می‌مانند و باید در دمایی تنها چند درجه بالاتر از صفر مطلق به حیات خود ادامه دهند. در آن زمان، تمام ستاره‌های موجود در کهکشان از بین رفته‌اند و تاریکی مطلق سرتاسر آسمان را در بر می‌گیرد، حتی یک نقطه روشن نیز باقی نخواهد ماند.

شاید شما نیز این سؤال را از خود پرسیده باشید که چقدر طول می‌کشد تا کوتوله سیاه نزدیک ما که زمانی خورشید ما بود، با ستاره دیگری ترکیب و مجدداً احیا شود؟

اولین چیزی که باید بدانید این است که در گروه محلی، حدود یک تریلیون ستاره و بقایای ستاره‌های از بین رفته وجود دارد. در این مکان پر هرج و مرج، یک ستاره ممکن است برای مدت‌زمانی طولانی، هیچ‌گونه برخوردی با اجرام دیگر نداشته باشد؛ اما سرانجام روزی فرامی‌رسد که برخورد صورت می‌گیرد. یک فرضیه بسیار ضعیف وجود دارد که می‌گوید تا حداکثر ۱۰۲۱ سال دیگر، کوتوله سیاهی که در مرکز سامانه خورشیدی ما قرار گرفته است و روزگاری خودش یک ستاره به نام خورشید بوده، با یک کوتوله سیاه دیگر برخورد می‌کند و این برخورد، باعث یک انفجار ابرنواختری نوع ia (این نوع انفجار در ستاره‌های دوتایی که به دور یکدیگر می‌چرخند به وقوع می‌پیوندد) می‌شود و هر آنچه از سامانه خورشیدی باقی مانده است، از بین می‌برد.

این سرنوشت شوم، در انتظار بسیاری از ستاره‌های موجود در گروه محلی است؛ اما برخی از آن‌ها (از جمله خورشید ما)، سرنوشت دیگری خواهند داشت. فرضیه دیگری که در مورد سرنوشت خورشید وجود دارد و وقوع آن محتمل‌تر است؛ بیان می‌کند که سرنوشت خورشید، طی یک فرآیند پیچیده‌تر رقم می‌خورد.

مانند تمام گروه‌های کهکشانی، در گروه محلی نیز اثر برون‌رانی گرانشی وجود دارد که نتیجه‌ی فرآیندی به نام violent relaxation است. وقتی که چند جرم در یک مدار آشفته گرانشی هستند، گاهی اوقات پیش ‌می‌آید که یکی از آن‌ها به بیرون رانده می‌شود و از سایرین فاصله می‌گیرد و سرگردان می‌شود. گاهی اوقات این اتفاق در گروه‌های کهکشانی رخ می‌دهد؛ در واقع این پدیده علت جمع بودن گروه‌های کهکشانی را نشان می‌دهد و همچنین می‌تواند دلیل وجود نقاط آبی سرگردان  (ستاره‌های بسیار قدیمی که با یکدیگر ترکیب شده‌اند) در مرکز گروه‌های کهکشانی را نیز توضیح دهد.

احتمال وقوع برون‌رانی گرانشی، ۱۰۰ برابر بیشتر از یک برخورد تصادفی است؛ بنابراین وقوع فرضیه دوم در مورد سرنوشت سامانه خورشیدی، محتمل‌تر است. این یعنی چیزی در حدود ۱۰۱۹ سال دیگر، سامانه خورشیدی و سیاره‌های باقی‌مانده‌ی آن، توسط اثر برون‌رانی گرانشی، به بیرون رانده و در فضای خالی سرگردان می‌شوند و در تاریکی فرو می‌روند؛ حتی اگر در آن زمان سیاره زمین هنوز وجود داشته باشد، دیگر چیزی نیست که به دور آن گردش کند و همانند یک تکه سنگ، در تاریکی سرگردان می‌شود.

در نظریه نسبیت عام و سایر نظریه‌ها بیان شده است که مدار گرانشی اجرام به‌سختی از بین می‌رود و از بین رفتن یک مدار گرانشی، حدود ۱۰۱۵۰ سال به طول می‌انجامد؛ اما در نهایت زمین و سایر سیارات باقی‌مانده سامانه خورشیدی، مدار خود را از دست می‌دهند و اگر اثر برون‌رانی گرانشی بر آن‌ها اعمال شود، به سمت توده مرکزی کهکشان (سیاهچاله کلان جرم مرکزی) شروع به چرخش می‌کنند.

اگر سیاره ما تا آن زمان توانسته باشد از انفجار خورشید، تشکیل کهکشان میلکدرومدا و سایر اتفاقات جان سالم به در ببرد، قطعاً نمی‌تواند از حرکت به سمت سیاهچاله کلان جرم مرکزی گریزی داشته باشد. برای تکمیل یک چنین فرآیندی باید ۱۰۲۰۰ سال صبر کرد؛ اما با توجه به جزئیات به‌دست‌آمده از نظریه نسبیت عام و فیزیک کوانتوم، ما می‌دانیم سیاهچاله‌ها نمی‌توانند تا این مدت زنده بمانند. با توجه به اثر تابش هاوکینگ، سیاهچاله‌ها در طول زمان، جرم و انرژی خود را از دست می‌دهند و کوچک‌ می‌شوند تا اینکه در نهایت از بین بروند؛ حتی بزرگ‌ترین سیاهچاله‌ها نیز تنها ۱۰۱۰۰ سال زنده می‌مانند. اگر سیاهچاله نیز از بین برود، تنها چیزی که باقی می‌ماند ماده تاریک است؛ این یعنی اگر تمام اتفاقاتی که در بالا گفته شد رخ ندهند، زمین در نهایت به درون کوتوله سیاهی که زمانی خورشید نام داشت، سقوط خواهد کرد.

ما در اینجا تمام فرضیه‌های احتمالی برای سرنوشت زمین را بررسی کردیم؛ اما لازم است به محتمل‌ترین آن‌ها فکر کنیم؛ پس بیایید مروری داشته باشیم بر سرنوشت غم‌انگیز سیاره‌ای که روی آن متولد شدیم و از بین می‌رویم. زمین (در صورت بلعیده نشدن توسط خورشید) در نهایت توسط اثر برون‌رانی گرانشی، از مدار خورشید منحرف و به بیرون رانده خواهد شد. از آنجایی که دیگر تا آن زمان ستاره‌ای وجود ندارد که نور آسمان باشد، زمین، در یک فضای خالی و تاریک رها خواهد شد. مهم نیست زمین ما در گذشته چه لحظات آتشینی را سپری کرده، مهم این است که سرنوشت آن در نهایت، رهایی در فضایی خالی و سرد است. در آن زمان دیگر خورشید وجود ندارد که همچون یک مادر از زمین مراقبت کند و این سیاره شگفت‌انگیز، برای همیشه یخ می‌زند.

شما در مورد سرنوشت سیاره زمین و سامانه خورشیدی چه فکر می‌کنید و کدام نظریه را محتمل می‌دانید؟

یک تیم در دانشگاه بریگم یانگ (BYU) با الهام از هنر اریگامی موفق به ساخت یک سپر ضد گلوله سبک شدند.

تایرها معمولاً کثیف‌ترین قسمت خودرو هستند و با هر بار چرخش خود، مقداری گل‌ولای را در داخل ‌آج‌هایشان جمع می‌کنند. ساخت یک تایر فرآیندی هزینه‌بر و شدیداً به نفت وابسته است، اما حالا دانشمندان مدعی یک تغییر شگرف در علم شیمی شده و گفته‌اند که می‌توانند مولکول‌های حیاتی موجود در تایرها را با منبعی از درختان و علف‌ها جایگزین کنند. به گفته‌ی آن‌ها، تمامی این مراحل بدون تغییر در رنگ، شکل و عملکرد تایر رخ می‌دهد.

اثر زیست‌محیطی تولید تایر برای سالیان طولانی تحت بررسی بوده است و دانشمندان همواره به دنبال یافتن روش‌هایی پاک‌تر هستند. این تلاش‌ها بر جزء اصلی لاستیک متمرکز شده که مولکولی به نام ایزوپرن است. برای ساخت ایزوپرن، مولکول‌های موجود در نفت با گرما شکسته می‌شود و این مولکول از صدها ماده‌ی  شیمیایی دیگر جدا و خالص می‌شود.  در این زمان، مولکول خود را در قالب یک زنجیره‌ی پلیمری طولانی شکل می‌دهد.

بااین‌حال، ایزوپرن قابلیت به دست آمدن از منابع طبیعی نیز دارد. درحالی‌که محققان در حال بررسی احتمال استفاده از شکر تولیدشده از بیومَس در ساخت لاستیک بوده‌اند، به نظر می‌رسد تبدیل این روش به واقعیت کاری دشوار است. برای مثال، شرکت Goodyear در سال ۲۰۱۰ روشی به نام مهندسی باکتری را تشریح کرد که از آن در افزایش تولید میکروبی ایزوپرن استفاده می‌شد. شبیه‌سازی یک آنزیم مهم در تولید ایزوپرن مصنوعی در سال ۲۰۱۲، یکی دیگر از گام‌هایی روبه‌جلو برای دستیابی به این ماده بود.

حالا محققان دانشگاه مینه‌سوتا مدعی یک روش منحصربه‌فرد در تولید ایزوپرن شده‌اند. به گفته آن‌ها، می‌توان با استفاده از یک فرآیند شیمیایی که شامل افزایش  طبیعی تخمیر میکروبی همراه با تصفیه‌ی کاتالیزوری می‌شود، دست به تولید ایزوپرن زد. این فرآیند درست شبیه به پروسه‌ی مورداستفاده در تصفیه‌ی نفت است.

این روش با تخمیر میکروبی قندهای گیاهی نظیر گلوکز و تبدیل آن‌ها به اسید ایتاکونیک آغاز می‌شود. این اسید سپس با هیدروژن ترکیب و سبب یک واکنش شیمایی می‌شود که نتیجه آن methyl-THF نام دارد.

در گام سوم که شگفتی اصلی در آن نهفته است، از یک کاتالیزور تازه کشف‌شده به نام پنتاسیل خود ستون فسفر دار (Phosphorous Self-Pillared Pentasil) برای تبدیل methyl-THF به ایزوپرن استفاده می‌شود. این روش بهره‌وری کاتالیزوری را به بالای ۹۰ درصد می‌رساند، زیرا تقریباً تمام ماده به ایزوپرن تبدیل می‌شود. به گفته‌ی محققان، با این روش چشم‌انداز تولید ایزوپرن تجدید پذیر روشن‌تر شده است و حتی می‌توان از این روش در ساخت سایر محصولات پلاستیکی پیشرفته استفاده کرد.

پل داونهاور، دانشیار دانشگاه مینه‌سوتا در رشته‌ی مهندسی شیمی و سرپرست این مطالعه، می‌گوید:

عملکرد کاتالیزورهای زئولیت جدید نظیر  S-PPP شگفت‌انگیز بود. این دسته‌ی جدید از کاتالیزورهای اسیدی جامد، بهره‌وری کاتالیزوری را به  میزان خارق‌العاده‌ای بهبود می‌بخشند و تولید ایزوپرن تجدید پذیر را ممکن می‌سازند.