مرکز تحقیقات گلن ناسا یک قطعه الکترونیکی جدید ساخته که میتواند دمای بیش از 730 کلوین را برای صدها ساعت متوالی تحمل کند.
به نقل از سینت، بررسی دقیق سیاره زهره به دلیل دمای سطحی بسیار بالای آن در حدود 735 کلوین(462 درجه سلسیوس) و فشار جوی 90 برابر زمین بسیار دشوار است. طولانیترین زمانی که یک فضاپیما توانسته در سطح این سیاره دوام بیاورد، کاوشگر ونرا(Venera) 12 روسیه در سال 1978 بود که پس از 110 دقیقه از پا درآمد.
از سال 1984 تاکنون هیچ فرودگری در زهره فرود نیامده اما تراشه جدید ناسا میتواند این امر را تغییر دهد.
فرودگرهای قبلی، دستگاههای الکترونیکی را در مخازن مقاوم به حرارت و فشار قرار میدادند که وزن زیادی را به فضاپیما میافزود.
محققان ناسا به رهبری فیل نودک، مهندس الکترونیک این سازمان اکنون مدارهای یکپارچه نیمه رسانای کاربید سیلیکون را طراحی کردهاند. این مدارها زمانی که در تجهیزات "محیطهای سخت" گلن که شرایط سیاره زهره را شبیهسازی میکند، قرار داده شدند، توانستند تا 521 ساعت دوام بیاورند که به گفته ناسا، 100 برابر طولانیتر از همه ماموریتهای سابق در این سیاره است.
گری هانتر، محقق ارشد این مطالعه اظهار کرد: این کار نه تنها امکان ماموریتهای علمی جدید در سطح زهره و سایر اکتشافات سیارهای را فراهم میکند، بلکه همچنین تاثیر چشمگیری در طیف گستردهای از کاربردهای مرتبط زمینی مانند موتورهای هواپیماها به منظور ارتقای عملیاتها و کاهش انتشار گازهای گلخانهای خواهد داشت.
این تحقیق در مجله AIP Advances منتشر شده است.
محققان در دانشگاه اورگن در آمریکا به طراحی و ساخت یک ربات دو پا با الهام از شترمرغ، موفق شدند.
به نقل از دیلیمیل، به گفته محققان این پژوهش به زودی میتوان از این ربات برای تحویل بار استفاده کرد.
این ربات بسیار انعطاف پذیر بوده و در قسمت تحتانی و مچ پا دارای آزادی عمل برای حرکت عضلات است.
زانوهای این ربات تنها به عقب خم شده و اجازه خم شدن و ایستادن مجدد را به این ربات میدهد.
محققان برای نیرودهی به این ربات و افزایش هرچه بیشتر سرعت آن از یک باتری لیتیوم یون منحصر به فرد استفاده کردهاند.
سازندگان ربات برای ساخت آن از طبیعت الهام گرفتهاند.
این ربات که Cassie نام دارد، دارای طراحی منحصر به فرد و پاهایی بلند به شکل پرندگان بزرگ بوده که اجازه خم و راست شدن بدون افتادن را به آن میدهد.
محققان پیشبینی میکنند که از این ربات میتوان برای ارائه بستههای مختلف و یا کمک در ماموریت های جستجو و نجات استفاده کرد.
این ربات به دلیل داشتن پاهای بلند، میتواند به جاهایی برود که رباتهای چرخدار توانایی آن را ندارند.
طبق گفته محققان، پاهای این ربات هنوز در مراحل اولیه توسعه بوده و در آینده به آن سنسورهایی افزوده خواهد شد. در آینده قرار است برای تکمیل این ربات به آن دست نیز اضافه شود.
این ربات قابلیت آن را دارد که برای خریدهای آخر هفته به کاربران کمک کند، مصرف انرژی را کاهش داده و فرصت بیشتری را در اختیار کاربران قرار دهد.
دو گروه مستقل از دانشمندان ادعا کردهاند که کریستالهای زمان را با استفاده از یک طرح آزمایشگاهی ساختهاند که وجود یک فاز کاملا جدید از ماده را تأیید میکند. این کشف ممکن است بسیار انتزاعی به نظر برسد؛ اما نوید دورهای کاملا جدید در فیزیک میدهد. برای چندین دهه، ما در حال مطالعهی موادی بودهایم که بهعنوان مواد «در حال تعادل» تعریف شدهاند؛ از جمله فلزات و عایقها.
اما پیشبینی میشود تعداد بسیار بیشتری از حالات ناشناخته و غیرعادی مواد، همچون کریستالهای زمان، در جهان وجود داشته باشد که نامتعادل هستند و ما حتی شروع به جستجو برای آنها نکردهایمِ اما میدانیم آنها واقعی هستند.
این واقعیت که ما اکنون اولین نمونهی مادهی نامتعادل را شناختهایم، میتواند نقاط عطفی در درک ما از جهان پیرامونمان ایجاد کند؛ همانطور که تکنولوژیهای جدید همچون محاسبهی کوانتومی این کار را انجام دادند.
سرپرست تیم تحقیقاتی، نورمن یائو از دانشگاه برکلی کالیفرنیا میگوید:این یک فاز جدید از ماده است؛ اما جالبتر اینکه این از نخستین نمونههای مادهی نامتعادل است. در نیمقرن اخیر، ما در حال مطالعه در مورد مواد متعادل، همچون فلزات و عایقها بودهایم. اما حالا جستجو در حوزهی کاملا جدید مواد نامتعادل را شروع میکنیم.
اجازه دهید چند ثانیه به عقب برگردیم، چراکه مفهوم کریستالهای زمان چند سالی است که پدیدار شده است. نخستین بار فیزیکدان تئوری برندهی جایزهی نوبل، فرانک ویلچک، در سال ۲۰۱۲ پیشبینی کرد کریستالهای زمان ساختارهایی هستند که حتی در پایینترین سطح انرژی خود، یعنی حالت پایه، دارای حرکت هستند.
معمولا هنگامیکه مادهای در حالت پایه - که بهعنوان سیستم با سطح انرژی صفر نیز شناخته میشود - قرار داشته باشد، از دیدگاه تئوری وجود حرکت در آن باید غیرممکن باشد؛ چراکه برای ایجاد حرکت، لازم است انرژی مصرف شود. اما ویلچک پیشبینی کرد این قانون در مورد کریستالهای زمان صادق نخواهد بود.
کریستالهای معمولی ساختاری دارند که در فضا تکرار میشود، درست شبیه شبکهی کربنی یک الماس. اما آنها دقیقا مشابه یک یاقوت یا الماس، بیحرکت هستند؛ چراکه در حالت پایهی خود در تعادل هستند. اما کریستالهای زمان ساختاری دارند که نهتنها در فضا، بلکه در زمان نیز تکرار میشوند و در حالت پایهی خود ارتعاش دارند.
میتوان آنها را شبیه ژله تصور کرد که وقتی به آن ضربه زده شود، مرتبا تکان میخورد. همین اتفاق در کریستالهای زمان نیز میافتد، اما تفاوت بزرگ این است که حرکت بدون هرگونه انرژی رخ میدهد. کریستال زمان شبیه ژلهای است که در حالت پایه و طبیعی خود دائما در حال ارتعاش است و این همان چیزی است که آن را به یک فاز کاملا جدید از ماده تبدیل میکند: مادهای نامتعادل.
اما پیشبینی کردن وجود این کریستالهای زمان یک موضوع و ساختن آنها یک موضوع کاملا متفاوت است؛ موضوعی که در تحقیق جدید به آن پرداخته شده است. یائو و تیمش طرح جدیدی ارائه دادهاند که توصیف میکند چگونه میتوان ویژگیهای کریستال زمان را ایجاد و اندازهگیری کرد و حتی پیشبینی کرد که فازهای مختلف اطراف کریستالهای زمان چگونه باید باشند؛ یعنی همارز فازهای جامد، مایع و گاز را برای فاز جدید ماده تشریح کردهاند.
یائو مقالهی خود را که در نشریهی Physical Review Letters چاپ شده است، بهعنوان «پلی بین ایدهی نظری و اجرای عملی» میداند. این ایده دیگر حدس و گمان نیست؛ بر اساس طرح یائو دو تیم مستقل (یکی از دانشگاه مریلند و دیگری از دانشگاه هاروارد) با پیروی از دستورالعمل موفق به ساخت کریستالهای زمانی خود شدهاند. نتایج این دو مطالعه در انتهای سال گذشته در سایت arXiv.org (اینجا و اینجا) منتشر و برای چاپ در نشریات معتبر علمی ثبت شده است. یائو یکی از نویسندگان مشترک هر دو مقاله است.
درحالیکه در انتظار چاپ این دو مقاله هستیم، باید در مورد این دو ادعا تردید کرد. اما این حقیقت که دو تیم مجزا از یک طرح برای ساختن کریستالهای زمان در دو سیستم کاملا متفاوت استفاده کردهاند، امیدوارکننده است.
کریستالهای زمان دانشگاه مریلند با چیدن ۱۰ یون ایتربیوم در یک خط، همگی با اسپینهای الکترون گرفتار، ساخته شدهاند. کلید اصلی تبدیل این چیدمان به کریستال زمان، نگه داشتن یونها خارج از تعادل است که برای انجام این کار، دانشمندان بهصورت متناوب با استفاده از دو لیزر به آنها شلیک کردند. یکی از لیزرها میدان مغناطیسی ایجاد و دیگری بهصورت جزئی به اسپین اتمها ضربه وارد کرده است.
به دلیل اینکه اسپین اتمها گرفتار شده بود، اتمها در یک الگوی پایدار تکرارشونده از نوسان اسپینها به ثبات رسیدند که معرف یک کریستال است. این کار بهاندازهی کافی طبیعی بود، اما برای تبدیل شدن به کریستال زمان، سیستم باید تقارن زمان را میشکست. با مشاهدهی خط اتمهای ایتربیوم، محققان متوجه رفتاری عجیب از آن شدند. لیزرهایی که بهصورت متناوب در حال ضربه زدن به اتمهای ایتربیوم بودند، در حال ایجاد یک تکرار در سیستم بودند که دو برابر دورهی تناوب ضربهها بود؛ اتفاقی که در یک سیستم طبیعی رخ نمیدهد.
یائو میگوید:
این فوقالعاده عجیب است که یک ژله را تکان دهید و ببینید که با دورهی تناوبی متفاوت پاسخ دهد. این ماهیت کریستال زمان است. شما یک عامل ایجاد تناوب با دورهی تناوب T دارید، اما سیستم به نحوی هماهنگ میشود که مشاهده میکنید با دورهی تناوبی بیشتر از T نوسان میکند.
کریستال زمان میتواند تحت میدانهای مغناطیسی و ضربات لیزر مختلف، تغییر فاز دهد؛ درست شبیه ذوب شدن یخ.
کریستال زمان دانشگاه هاروارد متفاوت بود. محققان این دانشگاه با پر کردن فضاهای خالی درون الماس با نیتروژن بسیار چگال، کریستال زمان را ایجاد کردند؛ اما نتیجه یکسان بود.
فیل ریچرمن از دانشگاه ایندیانا، که در این تحقیق مشارکت نداشت، دیدگاه خود را در مورد این تحقیق اینچنین توضیح میدهد:چنین نتایج مشابهی که از دو سیستم کاملا متفاوت حاصل شده است، مؤید این است که کریستالهای زمان یک فاز کاملا جدید از ماده هستند، نه یک استثناء منتسب به سیستمهای خاص با مقیاس کوچک یا بزرگ. مشاهدهی کریستالهای زمان مجزا، تأیید میکند که شکستن تقارن میتواند در ماهیت تمام عرصههای طبیعی رخ دهد و بدین ترتیب چندین شاهراه جدید در زمینهی تحقیقات برای ما نمایان میشود.
دانشجویان دانشگاه وارویک با همکاری رصدخانه نحومی آفریقای جنوبی توانستهاند نخستین شواهد از وجود یک تپاختر کوتوله را که مدتها پیش فرض شده بود، شناسایی کنند.
به نقل از انگجت، از زمان کشف نخستین تپاختر در سال 1967، دانشمندان تنها توانستهاند شواهدی از ستارگان نوترونی بزرگتر را به عنوان تپاختر شناسایی کنند. تپاختر به ستارهای گفته میشود که تابشهای الکترومغناطیسی را از خود منتشر میکند.
ستاره نوترونی اما آخرین مرحله از یک جسم سماوی است که به شکل ابرنواختر منفجر شده و قرار است به یک سیاهچاله تبدیل شود. اگرچه دانشمندان شاهدی در دست نداشتند اما بسیاری معتقد بودند که ستارگان کوچکتر کوتوله سفید در زمان مرگ ممکن است به تپاختر تبدیل شوند و اکنون پس از 50 سال شاهدی بر این ادعا پیدا شده است.
این کشف توسط تام مارش و بوریس گانسیکه از گروه فیزیک نجومی دانشگاه وارویک و با همکاری دیوید بوکلی از رصدخانه نجومی آفریقای جنوبی انجام شده است. آنها یک تپاختر کوتوله سفید را در فاصله 380 سال نوری از زمین در صورتفلکی عقرب شناسایی کردند. این محققان، ستاره دوتایی جدید را که فرضیه مذکور را تائید کرده، AR scorpii نامگذاری کردهاند.
این سیستم ستاره دوتایی باستانی از یک کوتوله سفید به اندازه زمین با تراکم 200 هزار برابر بیشتر و یک ستاره قرمز تشکیل شده است. فاصله این دو جسم تنها سه برابر بیشتر از مسافت بین زمین و ماه است، از این رو به لحاظ کهکشانی، همسایه محسوب میشوند.
دوره چرخش این تپاختر تنها دو دقیقه بوده و دوره مداری دو ستاره در اطراف هم سه ساعت و 36 دقیقه است.
این کشف در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.
اپل موفق به ثبت اختراع یک صفحه نمایش مشبک و انعطاف پذیر شده که میتواند در فناوریهای مختلفی به کار رود.
به نقل از دیلیمیل، از این فناوری میتوان در پارچهها، فناوریهای پوشیدنی و لوازم منزل مانند مبلمان استفاده کرد.
این فناوری جدید که دارای حسگرهای متعدد است میتواند در صفحه نمایشهای منحنی برای گوشیهای هوشمند نیز استفاده شود.
این صفحه نمایش ارتجاعی در برابر کشیده شدن و قرار گیری در اشکال مختلف مقاوم بوده و کاربران حتی میتوانند بدون اینکه دچار آسیب و شکستگی شود، آن را به دور مچ دست خود ببندند.
اپل برای افزایش انعطافپذیری این اختراع جدید از اجزایی مانند OLED، مواد رسانایاب و موادی به شکل شبکه استفاده کرده است.
این اختراع با عنوان "دستگاههای الکترونیکی با قطعات نرم" و در اکتبر سال 2016 توسط اپل به ثبت رسیده است.
مجموعهای از قدیمیترین تا جدیدترین رباتهای ساخته شده توسط بشر در موزه علوم لندن به نمایش درآمده که برخی از آنها از روی سوژههای 500 ساله ساخته شدهاند.
به نقل از یو.هرالد، بسیاری از افراد تصور میکند که رباتها آدمآهنیهایی هستند که با یک سیستم عامل اندرویدی به انجام کارهای یدی میپردازند. شاید این تعریف در مواردی درست باشد اما مسلما به هیچ عنوان کامل نیست.
اساسا تا سال 1920 مردم دنیا با کلمه ربات آشنا نبودند و بیشتر از عبارت "ماشینهای بیروح" استفاده میکردند. در این نمایشگاه که از هشتم فوریه(20 بهمن) شروع شده و به مدت 9 ماه دایر خواهد بود، یکی از رباتهایی که با ظاهری قدیمی وجود دارد یک ربات راهب قرن شانزدهم میلادی است که برای پادشاه اسپانیا ساخته شده است. بهروزترین فعالیتی که رباتهای موجود در این نمایشگاه انجام میدهند خوانندگی و سلفی گرفتن با بازدیدکنندگان است.
حتی ربات T-800 که در فیلم "رستگاری ترمیناتور" وجود داشت در این موزه در معرض دید عموم قرار دارد.
بسیاری معتقدند که نسل حاضر شاهد جانشینی و توسعه فعالیتهای رباتها به جای انسان خواهد بود و زوال تمدن انسانی را به چشم خواهد دید اما محققان و متخصصان بنیاد علمی فناوری راسل معتقدند با برگزاری این نمایشگاه مردم میتوانند به مزیتهای رباتها و نقش آنها در بهبود زندگیشان پی ببرند.
یک موشک اکتشاف تغییرات جوی ناسا که بین 13 فوریه تا سوم مارس از تاسیسات پرتاب محدود تحقیقاتی مسطح پوکر در آلاسکا به فضا پرتاب خواهد شد، قرار است طی پرواز 10 دقیقهای خود ابرهای مصنوعی سفیدرنگی تولید کند.
این موشک یکی از پنج فروندی است که از ماه ژانویه تا مارس پرتاب میشوند و هر کدام حاوی ابزارهایی برای بررسی شفق قطبی و اثرات متقابل آن بر جو بالایی زمین و یونوسفر هستند.
دانشمندان مرکز فضایی گودارد ناسا در گرینبلت مریلند میگویند که میدانهای الکتریکی باعث هدایت یونوسفر میشوند و از طرف دیگر، پیشبینی میشود که این میدانها به ایجاد بادهای بهبودیافته بیطرف در یک قوس شفق میپردازند.
این موشکها قرار است فرآیندهای وابسته به ارتفاع را که جریانهای بیطرف محلی را در داخل شفق ایجاد میکنند، درک کنند.
برای این ماموریت، دو موشک 17 متری Black Brant IX تقریبا بطور همزمان ارسال خواهند شد. یک موشک قرار است تا اوج حدود 172 کیلومتری و دیگری تا ارتفاع 3233 کیلومتری پرتاب شوند.
ابرهای سفید درخشان مصنوعی توسط موشک با ارتفاع پایینتر تولید خواهند شد. این ابرها در حقیقت بخار تریمتیل آلومینیوم هستند که به دانشمندان در زمین اجازه خواهند داد بادهای درون شفقها را پیگیری کنند.
تریمتیل آلومینیوم در زمان مواجهه با جو، با اکسیژن واکنش نشان میدهد. محصول این واکنش، اکسید آلومینیوم، دیاکسیدکربن و بخار آب است که بطور طبیعی نیز در جو رخ میدهد. میزان تریمتیل آلومینیوم استفاده شده در این آزمایش بسیار کمتر از مقدار مورد استفاده در نمایشهای آتشبازی است. این ماده در ارتفاع 96 تا 160 کیلومتری زمین منتشر خواهد شد و خطری برای زمینیان نخواهد داشت.
محققان طی یک پژوهش جدید کشف کردند که برای ارتقای مهارتهای زبانی کودکان، بهتر است اجازه دهیم که آنها چند ساعت در طول روز را به استراحت و خواب بگذرانند.
به نقل از دیلیمیل، یک مطالعه جدید نشان داده است کودکانی که در طول روز ساعتهایی را در خواب میگذرانند، کلمات جدید را بهتر به خاطر میسپارند.
در این پژوهش مشخص شد، کودکانی که یک ساعت پس از یادگیری کلمات جدید به استراحت و خواب میپردازند نسبت به آن دسته از کودکانی که پس از یادگیری کلمات حداقل پنج ساعت بیدار میمانند از قدرت یادگیری و یادآوری بالاتری برخوردار هستند.
محققان دانشگاه آریزونا با بررسی کودکان سه ساله، 24 ساعت پس از یادگیری کلمات جدید دریافتند آن دسته از کودکانی که پس از یادگیری کلمات میخوابند نسبت به سایرین، درک بالاتری از کلمات دارند.
در این پژوهش، کودکان به دو دسته تقسیم شدند. آنهایی که چهار روز در هفته یا بیشتر را در طول روز استراحت میکردند و دسته دوم آنهایی بودند که هرگز در طول روز نمیخوابیدند.
در هر گروه، محققان کودکان را به طور تصادفی انتخاب کرده و برخی از آنها را وادار به چرت زدن پس از یادگیری(حداقل 30 دقیقه) کرده و به برخی دیگر اجازه چرت زدن پس از یادگیری را نمیدادند.
آنها کلماتی را به این کودکان آموزش دادند و برای درک بهتر این کلمات ویدئوهایی از آن را نیز برای کودکان به نمایش در آوردند.
24 ساعت بعد وقتی مجددا این فیلمها برای کودکان پخش شد، مشخص شد کودکانی که یک ساعت پس از یادگیری خوابیده بودند، در به یادآوری کلمات و درک اینکه کدام فیلم مربوط به کدام کلمه است توانایی بیشتر و بهتری داشتند.
محققان در این پژوهش بیشتر از اسمهای ساده، بر آموزش افعال تمرکز کردند.
در این پژوهش همچنین مشخص شد که کودکان پیش دبستانی از 24 ساعت شبانه روز میبایست بین 10 تا 12 ساعت بخوابند زیرا به اعتقاد محققان، کم خوابی یا بیخوابی برای کودکان دارای عوارض طولانی مدت خواهد بود.
مکانبازار اینترنتی بینالمللی (سامانه چیگل) به همت محققان پارک علم و فناوری فارس و یا حمایت صندوق حمایت از تحقیقات و توسعه صنایع الکترونیک (صحا) به منظور معرفی محصولات صادرکنندگان رونمایی شد.
سامانه چیگل (Marketplace) تنها سامانه اینترنتی فروش داخلی و صادرات خرد و عمده کالاهای ایرانی در سراسر جهان است که توسط یکی از شرکتهای دانش بنیان در پارک علم و فناوری استان فارس با نام تجاری «چیگل» و با شعار «کالای ایرانی برای ایرانی و کالای ایرانی برای جهان» در قالب یک پروژه ملی و بینالمللی راهاندازی شد.
فرزانه دانشمند، مجری طرح درباره این سامانه گفت: این سامانه در راستای استراتژی درونزا و برونگرای اقتصاد کشور و لزوم حضور کالاهای ایرانی در بازارهای جهانی، با پشتیبانی از 20 زبان زنده دنیا، پشتیبانی از ارزهای کشورهای مختلف و با استفاده از بهترین زیرساختهای لجستیک حمل، پرداختهای ارزی و ریالی و امکانات بسیار پیشرفته مدیریت کاتالوگ الکترونیکی کالا و مبتنی بر بهروزترین فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی توسعه یافته است.
وی تاکید کرد: این سامانه تمامی خدمات و امکانات مورد نیاز اعضای زنجیره تامین کالاهای ایرانی را در هر مقیاس کسب و کاری که باشند، برای فروش اینترنتی داخلی و بینالمللی و صادرات خرد و کلان کالای ایشان در سراسر جهان، فراهم میآورد.
دانشمند، با اشاره به خدمات ارائه شده از سوی سامانه چیگل، خاطرنشان کرد: منبعیابی و تامین و تدارکات مواد اولیه مورد نیاز، ارائه خدمات حمل و توزیع، نگهداری و حفاظت، بستهبندی، کنترل کیفی و بازرسی، استانداردسازی و نیز ارائه خدمات ارزش افزوده در حوزه بازار و تحلیل رقبا و هر نوع خدمتی که بتواند توان رقابت و صادرات تامین کننده کالای ایرانی را توسعه دهد، در ماموریت سازمانی چیگل قرار میگیرد.
به گفته وی، مبنای ارائه تمام خدمات در چیگل، تشکیل زنجیره تامینی قوی و متشکل از بهترین تامینکنندگان خدمات مذکور در هر حوزه است.
این سامانه 20 زبانه بوده و قادر به پشتیبانی از 16 ارز رایج جهان است. ضمن آنکه از قابلیت تطابقپذیری با قوانین گمرک کشورهای مختلف در مورد ورود کالاهای مختلف برخوردار است.
مکان بازار اینترنتی بینالمللی(سامانه چیگل) با حمایت صندوق حمایت از تحقیقات و توسعه صنایع الکترونیک(صحا) توسعه یافته است و با حضور حسین مهری معاون وزیر ارتباطات و مدیر عامل شرکت ملی پست ایران، سعید مستشار مدیرعامل هلدینگ بانک توسعه صادرات ایران و مهندس حجارزاده رئیس اداره نظارت بر طرحهای صحا در پارک علم و فناوری استان فارس رونمایی شد.
.: Weblog Themes By Pichak :.