محققان مرکز عصب‌شناسی "ویس" در سوئیس یک رابط رایانه‌ای جدید برای برخی از بیماران مبتلا به ALS که به هیچ عنوان نمی‌توانند هیچ عضوی از بدن خود را تکان دهند طراحی کردند تا به کمک آن بتوانند با اطرافیان خود ارتباط برقرار کنند.

متخصصان ایتالیایی با استفاده از یادگیری ماشین سامانه‌ای طراحی کردند که می‌تواند براساس شرایط محیطی، عمر یک ساختمان و فروریختن احتمالی آن را پیش‌بینی کند.

تا همین اواخر باور بر این بود که مغز انسان در دوران کودکی و بلوغ، رشد می‌کند و پس از آن بدون تغییر باقی می‌ماند. امروزه می‌دانیم که این باور نادرست است.

در فرایندی به نام Neuroplasticity، مغز شما قادر خواهد بود سلول‌های عصبی تازه بسازد یا اتصالات بین نورون‌ها را بهبود بخشد. مثلا قسمت هیپوکامپ در مغز شما یک ساختمان گرد و شبیه اسب دریایی است که به‌طور عمده از ماده خاکستری ساخته شده و در کنترل هیجان، تمرکز و یادگیری نقش مهمی دارد. این قسمت در طول زندگی‌تان سلول‌های جدید تولید می‌کند؛ اما شما هستید که باید ابزار این کار را فراهم کنید.

طرز زندگی مدرن نقشی اساسی در کاهش عملکرد مغز ما دارد. قرارگیری در معرض سم‌ها و مواد شیمیایی، رژیم غذایی ضعیف، کمبود خواب و استرس بهره‌وری مغز را کاهش می‌دهد.

روش‌های زیر نیازی به هزینه‌های سرسام‌آور ندارند و راه‌حل‌های دارویی نیز نیستند. کافی است به مغزتان توجه کنید، به‌خوبی آن را تغذیه کنید و فعالیت خوبی نیز برای تقویتش انجام دهید. در زیر به ۸ مورد اشاره شده است:

۱. تغذیه

ناگفته پیدا است که تغذیه‌ی شما بر قدرت حافظه‌تان تأثیر دارد. بخشی از ترکیباتی که باید به بدن شما برسند، عبارت‌اند از:

آنتی‌اکسیدان‌ها: این ترکیبات سلامت مغز شما را حفظ می‌کنند و حتی می‌توانند ساخت سلول‌های جدید مغزی را تحریک کنند. آنتی‌اکسیدان‌ها در میوه‌های رنگی و سبزی‌هایی مانند کرفس، کلم بروکلی و گل کلم بسیار فراوان هستند. پودر کاری و گردو نیز منابع مفید آنتی‌اکسیدان هستند. در چای سبز آنتی‌اکسیدانی به نام پلی فنول وجود دارد که از مغز شما در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند.

امگا-۳: امگا-۳ نوعی چربی حیوانی است و همان‌طور که می‌دانید، غنی‌ترین منبع آن ماهی و مخصوصا ماهی‌های چرب آب سرد مانند سالمون، تن، قزل‌آلا و ساردین هستند. اگر از غذاهای دریای خوشتان نمی‌آید، می‌توانید از گردو، لوبیاچیتی، اسفناج، بروکلی و سویا استفاده کنید. این ترکیبات هم سرشار از امگا-۳ هستند. توجه داشته باشید که باید نسبت امگا-۳ به امگا-۶ را در تعادل نگه دارید. برای این منظور باید از مصرف چربی‌های امگا-۶ آسیب‌دیده (روغن‌های گیاهی فراوری‌شده) خودداری کنید.

تری گلیسیرید با زنجیره‌ی متوسط: این چربی هم از بیماری‌های دژنراتیو عصبی پیشگیری می‌کند و هم می‌تواند آن‌ها را درمان کند. روغن نارگیل منبعی غنی از این نوع چربی است. یک قاشق سوپ‌خوری از این روغن حاوی بیش از ۲۰۰ گرم از این چربی مفید است.

ویتامین B12: این ویتامین برای عملکرد سالم مغز ضروری است. افرادی که کمبود ویتامین B12 دارند، در تست‌های شناختی ضعیف‌تر عمل می‌کنند و حجم مغزی کمتری دارند. گوشت قرمز انتخابی بسیار عالی برای تأمین این ویتامین در بدن شما است. 

ویتامین D: گیرنده‌های فعال ویتامین D، رشد عصب‌های مغزی شما را افزایش می‌دهند. پژوهش‌ها نیز نشان می‌دهند که مسیرهای متابولیکی مربوط به ویتامین D در قسمت‌هایی از مغز که به برنامه‌ریزی، پردازش اطلاعات و شکل‌گیری حافظه مربوط هستند، یعنی هیپوکامپ و مخچه، وجود دارند. هرچقدر سطح ویتامین D شما کمتر باشد، عملکرد ذهنی ضعیف‌تری خواهید داشت. ویتامین D در بدن و در اثر تابش نور آفتاب ساخته می‌شود. پس سعی کنید به مقدار مناسب در معرض نور خورشید قرار بگیرید. اگر پوستتان روشن است، ۱۵-۲۰ دقیقه کافی است؛ اما اگر پوست تیره دارید یا سنتان بالا است، این زمان باید بیشتر باشد. توجه داشته باشید که نور عبوری از  پنجره کافی نیست.

کولین: کولین همان ویتامین B4 است و برای متابولیسم و سوخت و ساز چربی لازم است. در بزرگ‌سالان کولین به عملکرد درست غشاهای سلولی کمک می‌کند، در ارتباطات سلول‌های عصبی نقش دارد و از ساخت هموسیستئین (مقدار زیاد آن با بیماری‌های قلبی مرتبط است) در بدن شما جلوگیری می‌کند و التهاب‌های مزمن را کاهش می‌دهد.

این ماده در خانم‌های باردار نقش مهم‌تری دارد؛ زیرا می‌تواند از نقص‌های مادرزادی جلوگیری کند. اگر باردار هستید، حتما نیاز بدنتان به این ماده را تأمین کنید. کولین در رشد مغزی کودکان شما نقش دارد و اثرات مثبت آن در بدن آن‌ها باقی خواهد ماند. گوشت و تخم‌مرغ کولین دارند. اگر گیاه‌خوار هستید، ممکن است این ماده در بدنتان کم باشدِ بنابراین حتما به فکر جایگزینی و تأمین این ماده باشید.

۲. ورزش

ورزش با تحریک سلول‌های عصبی، تولید آن‌ها را سرعت می‌بخشد، ارتباطات آن‌ها را قوی‌تر و از آن‌ها در برابر صدمات محافظت می‌کند؛ به این ترتیب مغز شما با بهینه‌ترین ظرفیت ممکن کار خواهد کرد.

وقتی ورزش می‌کنید، سلول‌های عصبی پروتئین‌هایی به نام عامل‌های نوروتروفیک آزاد می‌کنند. یکی از این پروتئین‌ها به نام BDNF باعث می‌شود مجموعه‌ای از مواد شیمیایی دیگر که در سلامت مغزی مؤثر هستند و مستقیما فعالیت‌های شناختی مانند یادگیری را بهبود می‌بخشند، آزاد شود.

پژوهش‌های بسیاری در مورد ارتباط ورزش و مغز انجام شده است. در یکی از این پژوهش‌ها مشخص شد که ورزش کردن جریان خون به سمت مغز را افزایش می‌دهد و سرعت یادگیری را دو برابر می‌کند. در پژوهش دیگری مشخص شد که اگرچه مرکز حافظه‌ی مغزی در طول زمان کوچک می‌شود (و طبیعتا عملکرد آن کاهش می‌یابد)؛ اما اگر ورزش کنید هر سال ۱ تا ۲ درصد به اندازه‌ی این مرکز اضافه خواهد شد (و طبیعتا نه‌تنها عملکرد آن ثابت می‌ماند، بلکه می‌تواند بهتر شود).

یک برنامه‌ی ورزشی خوب باید شامل تمرین‌های اینتروال با شدت بالا، تمرینات قدرتی و کششی، تمرین‌های مربوط به میانه‌ی بدن (کمر، شکم) و تمرین‌های تداومی منظم باشد. می‌توانید به باشگاه مراجعه و برنامه‌ای جامع دریافت کنید. برنامه‌های موبایل بسیاری نیز وجود دارند که می‌توانند به شما ورزش‌ها را پیشنهاد دهند و فعالیت شما را نیز ردگیری کنند؛ اما بهتر است یک متخصص این ورزش‌ها را برای شما تأیید کند.

۳. از انجام هم‌زمان کارها خودداری کنید

جهان مدرن و سریع و حجم عظیم کارهای به سرانجام نرسیده؛ همه‌ی این‌ها را می‌دانیم. اما این سرعت بالا و انجام هم‌زمان کارها به شما و قدرت ذهنی‌تان صدمه می‌زند. چندوظیفگی (Multitasking) زمانی فقط به دنیای کامپیوترها تعلق داشت؛ اما اکنون همه‌ی انسان‌ها تلاش می‌کنند که در مدت‌زمانی کوتاه، کارهای بیشتری را با بیشترین سرعت ممکن انجام دهند. انجام هم‌زمان کارها شما را کند می‌کند، خطای شما را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود فراموش‌کار باشید. ذهن شما برای حفظ هر قطعه از اطلاعات به ۸ ثانیه زمان نیاز دارد. با انجام هم‌زمان کارها، شما این فرصت را به ذهنتان نمی‌دهید، بنابراین بعدها بخشی از اطلاعات را به یاد نخواهید آورد.

تمرکز حواس به شما کمک می‌کند تا تمرکزی پایدار به دست آورید. اگر متوجه شدید که هم‌زمان چندین کار را انجام می‌دهید، چند لحظه صبر کنید. روی یکی از کارهایتان تمرکز کنید و خود را مجبور کنید که تنها این کار را انجام دهید و به انتها برسانید. اگر افکاری به ذهنتان راه یافتند و تمرکزتان را برهم زدند، به خودتان یادآوری کنید که این افکار تنها تصورات ذهن شما هستند، نه واقعیت. آن‌ها را بدون استرس از ذهنتان دور کنید و به کار خود بپردازید. پیشنهاد می‌شود که در پایان روز ۱۰ تا ۱۵ دقیقه مدیتیشن داشته باشید. بازهم برنامه‌های اندروید و آی‌او‌اس وجود دارند که می‌توانند راهنمای شما باشند. با مدیتیشن در دقایق پایانی شب، ذهنتان را خالی کنید و خوابی آرام داشته باشید.

۴. خواب شبانه

پژوهش‌های بسیاری در مورد ارتباط خواب و عملکرد مغز صورت گرفته است. خواب شبانه باعث می‌شود عملکرد و حافظه‌ی شما بهبود یابد و عملکرد شما در مهارت‌های چالش‌برانگیز بهتر شود. خواب شبانه‌ی بین ۴ تا ۶ ساعت، باعث می‌شود در روز بعد بهتر فکر کنید.

پروسه‌ی رشد مغز (neuroplasticity) بر ظرفیت مغز شما در کنترل رفتارهایی مانند یادگیری و حافظه مؤثر است. وقتی نورون‌ها توسط رویدادها یا اطلاعات محیطی تحریک می‌شوند، رشد مغز اتفاق می‌افتد. خواب و کمبود آن بر عملکرد چند ژن که برای رشد سیناپسی مهم هستند، تأثیر می‌گذارد.

وقتی شما خواب هستید، اتصالات سیناپسی مغزتان قوی‌تر می‌شود. انواع خاصی از تقویت‌های طولانی‌مدت که فرایندی عصبی مرتبط با یادگیری و حافظه هستند، در طول خواب رخ می‌دهند. این امر در مورد کودکان نیز صدق می‌کند. چرت‌های کوتاه قدرت مغزی آن‌ها را افزایش می‌دهد. در پژوهش‌ها دیده شده است که چُرت کوتاه میان فرایند یادگیری و امتحان، به توانایی بیشتر کودکان در شناسایی الگوهای اطلاعات جدید می‌انجامد و تغییر مهمی در حافظه ایجاد می‌کند که نقش مهمی در توسعه‌ی شناختی دارد. در بزرگ‌سالان نیز چُرتی کوتاه در میانه‌ی روز، قدرت مغز را بازگردانی می‌کند.

برای خواب بهتر می‌توانید چند نکته‌ی زیر را رعایت کنید:

• در محیطی کاملا تاریک بخوابید.
• وسایل الکترونیکی و وسایلی را که میدان مغناطیسی ایجاد می‌کنند، از بسترتان دور کنید.
• حداقل یک ساعت قبل از خواب، مسائل کاری را رها کنید.
• دقیقا قبل از خواب تلویزیون نبینید.
• چند ساعت پیش از خواب، میان وعده‌ای پُر پروتئین مصرف کنید.

۵. بازی‌های ذهنی

وقتی مغز شما اطلاعات جدیدی دریافت نکند، به چالش کشیده نشود یا فعالیت نداشته باشد، به‌تدریج ضعیف خواهد شد. اگر بتوانید مغز خود را تحریک کنید و به فعالیت وا‌دارید، می‌توانید این ضعف را از بین ببرید.

یکی از راه‌های به چالش کشیدن مغزتان، استفاده از بازی‌های ذهنی است. در وب‌سایت‌های متعددی مانند Lumosity.com می‌توانید آنلاین بازی کنید. اپلیکیشن‌های بسیاری مانند Brain Games، Memorado، Elevate (Brain Trainings)، NeuroNation و ... نیز این بازی‌ها و تمرین‌ها را در اختیار شما قرار می‌دهند.

در مورد چنین بازی‌هایی به یک نکته توجه داشته باشید: حداقل ۲۰ دقیقه در روز به این بازی‌ها اختصاص دهید؛ اما برای هر مرحله/نوع بیش از ۵ تا ۷ دقیقه وقت نگذارید؛ زیرا تنها همین دقایق اولیه هستند که فایده دارند و بیش از آن مغزتان با این بازی‌ها مانند وظیفه‌ای که باید در طول روز تکمیل شود، برخورد می‌کند، نه تمرینی برای تحریک خود.

اما به‌تازگی شواهدی ارائه شده‌اند که این بازی‌ها صرفا شما را در آن نوع بازی قوی می‌کنند و تأثیری در بهبود یا قوی‌تر کردن هوش یا حافظه‌ی شما ندارند؛ بنابراین مورد بعدی، گزینه‌ی قابل‌اطمینان‌تری است.

۶. مهارتی جدید یاد بگیرید

شرکت در فعالیتی هدفمند و معنادار سیستم عصبی شما را تحریک می‌کند، اثرات بیماری‌های مربوط به استرس را از بین می‌برد، ریسک زوال عقل را کاهش می‌دهد و سلامت شما را بهبود می‌بخشد. پژوهش‌ها نیز نشان داده‌اند که شرکت در فعالیت‌های نیازمند فعالیت مغزی، مانند عکاسی، فراگیری نوازندگی یک ساز یا ساختن مدل، عملکرد حافظه را بهبود می‌بخشد.

در انتخاب این فعالیت باید به ۴ نکته توجه داشته باشید. فعالیت مورد نظر باید:

• چیزهای جدیدی به شما بیاموزد: این فعالیت باید برای شما ناآشنا و جدید باشد تا مغزتان را به فعالیت وا‌دارد.
• چالش‌برانگیز باشد: این فعالیت باید توجه و تمرکز شما را تماما به خود اختصاص دهد و این حالت را در همه‌ی زمان‌ها حفظ کند.
• امکان پیشرفت داشته باشد: به دنبال فعالیت‌هایی باشید که می‌توانید آن‌ها را از سطوح آسان شروع کنید و سپس در آن پیشرفت کنید.
• پاداش بگیرید: پاداش گرفتن ضامن ادامه‌ی پروسه‌ی یادگیری مغز است. هرچقدر بیشتر به این فعالیت علاقه‌مند باشید، ادامه‌ی آن محتمل‌تر خواهد بود؛ بنابراین فعالیتی را انتخاب کنید که گرچه چالش‌برانگیز است، اما لذت‌بخش نیز هست.

۷. زمانی را به دوستانتان اختصاص دهید

زمانی را به دوستانتان اختصاص دهید و خوش بگذرانید. این امر مزایای ذهنی بسیاری برای شما دارد. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که دوستی‌های خوب و پشتیبانی‌های قوی نه‌تنها سلامت عاطفی شما را تضمین می‌کنند، بلکه تأثیر مثبتی بر سلامت مغزتان دارند. بنابراین سعی کنید زندگی اجتماعی فعال‌تری داشته باشید.

۸. استرس نداشته باشید!

استرس در طول زمان، سلول‌های مغزی را نابود می‌کند و به هیپوکامپ مغز که مسئول ایجاد خاطرات جدید و حفظ قدیمی‌ها است، آسیب می‌زند.

این مقاله می‌تواند به شما کمک کند تا از استرس خود در جهت بهبود عملکردتان بهره ببرید.

ایمیل‌هایتان چقدر در استرس شما تأثیر دارند؟

از مغز و حافظه‌ی خود محافظت کنید. آن‌ها دوستانی هستند که نباید شما را در میانه‌ی راه رها کنند.

دوربین عکاسی، تلفن هوشمند، تبلت، لپ‌تاپ و سایر گجت‌های مدرن در بخش‌های بسیاری از زندگی روزمره ما حضور دارند. اما این دستگاه‌ها با وجود قابلیت‌های بسیاری که در اختیار کاربرانشان قرار می‌دهند یک مشکل بسیار بزرگ دارند و آن نیز به باتری آن‌ها مربوط می‌شود. باید قبول کنیم که اگرچه تکنولوژی در این دستگاه‌ها با سرعت باور نکردنی رشد می‌کند اما باتری آن‌ها چندان هم روند رو به رشد سریعی را تجربه نکرده است و بهترین تلفن‌های هوشمند حال حاضر تنها می‌توانند در مصرف عادی یک یا دو روز را با یک بار شارژ دوام بیاورند. این موضوع در دنیای دوربین‌ها و تبلت‌ها نیز وجود دارد. البته باتری لپ‌تاپ‌ها هم از این قافله مستثنی نیست.

اما عملکرد ضعیف باتری دستگاه‌های همراه شاید در زندگی روزمره چندان دیده نشود. زیرا شب‌ها تمام دستگاه‌هایمان را در منزل شارژ کنیم و اغلب نیز به برق برای شارژ آن‌ها دسترسی داریم، اما در طول سفر شرایط کاملا فرق می‌کند. بدین صورت که به سادگی دسترسی به برق نداریم و ممکن است در یک کمپ طبیعت گردی چند روزه، تا چندین کیلومتر هیچ پریز برقی در اختیار نداشته باشیم. از آن‌جایی که دستگاه‌های همراه نیز نمی‌توانند با یک بار شارژ تا چندین روز را دوام بیاورند نیاز به وسیله‌ای برای شارژ دستگاه‌ها به شدت احساس می‌شود.

البته اگر با خودرو خودتان سفر کرده باشید، در این صورت کمی شرایطتان فرق می‌کند. زیرا تبدیل‌هایی وجود دارد که فندک خودرو را به وسیله‌ای برای شارژ موبایل‌ها تبدیل می‌کند. در برخی خودرو‌ها نیز درگاه‌هایی برای شارژ دستگاه‌ها و البته روشن کردن چراغ قوه و... تعبیه شده است.

اما اگر تبدیل شارژر فندکی نیز ندارید، راه حل دیگری نیز وارد دارد. در خودرو‌هایی که سیستم پخش‌شان مجهز به درگاه USB است، می‌توانید گوشی یا تبلت را از طریق کابل شارژش که اغلب یک سمت آن‌ها به صورت USB است به خودرو وصل کنید. به همین سادگی در طول سفر نیز می‌توانید اقدام به شارژ موبایلتان از طریق خودرو بکنید. اما شارژ موبایل و سایر وسایل از طریق USB پخش خودرو‌ها را تنها در مواقع ضروری پیشنهاد می‌کنیم. زیرا سرعت شارژ در این حالت بسیار پایین است و ممکن است در دراز مدت باعث ایجاد آسیب در باتری دستگاهتان شود. گردشگران همچنین در طول سفر می‌توانند در صورتی که لپ‌تاپشان شارژ داشته باشد، گوشی یا تبلت را به آن وصل کنند تا شارژ شود.

اما گزینه‌های شارژ دستگاه‌های همراه تنها به این سه مورد ختم نمی‌شود و اصلی‌ترین گزینه تا اینجای کار معرفی نشده است. مدتی می‌شود که دستگاه‌هایی با عنوان پاور بانک روانه بازار شده‌اند و شرکت‌های معروف مختلفی نیز در حال تولید آن‌ها هستند. این دستگاه‌ها در واقع یک باتری با ظرفیت بسیار بالا هستند که کاربر می‌تواند از طریق آن‌، بدون نیاز به برق یا پریز، اقدام به شارژ دستگاه‌هایش کند. پاور بانک‌ها در ظرفیت‌های مختلفی عرضه شده‌اند که بدون شک هرچه پاور بانکی با ظرفیت بیشتر خریداری کنید،‌ با یک بار شارژ پاور بانک می‌توانید دفعات بیشتری دستگاه‌هایتان را شارژ کنید.

لازم به ذکر است که خود پاور بانک‌ها نیز نیاز به شارژ دارند. برخی از آن‌ها دارای دو یا چند درگاه هستند که کاربران از طریق آن می‌توانند به صورت همزمان چند دستگاه را شارژ کنند. برخی نیز درگاهی برای شارژ دستگاه‌های اپل دارند. برخی از شرکت‌های تولید کننده، پاور بانک‌هایی را با قابلیت شارژ سریع عرضه کرده‌اند که کاربران با کمک آن‌ها می‌توانند در مدت زمان کمتری دستگاه‌هایشان را شارژ کنند. البته پیشنهاد می‌کنیم که اگر قصد خرید پاور بانک دارید، بهتر است به سراغ فروشنده‌گان معتبر و البته کالاهای مطمئن بروید. زیرا برخی از پاور بانک‌های ارزان قیمت و تقلبی به دلیل تغییرات ولتاژ ممکن است به باتری دستگاه‌هایتان آسیب بزنند.

نگاهی به مشخصات خودروهای جدید که یکی از پیشرانه‌ی تنفس طبیعی و دیگری از پیشرانه‌ی توربوشارژر استفاده می‌کند، بیشتر شما را با ارزش توربوشارژر آشنا خواهد کرد. برای مثال هیوندای توسان با داشتن پیشرانه‌ای چهار سیلندر و ۲.۴ لیتری قدرتی معادل ۱۷۷ اسب بخار و گشتاور حدود ۲۲۸ نیوتون‌متر تولید می‌کند؛ اما یک مرسدس بنز C200 با داشتن پیشرانه‌ای کوچکتر با ۱.۸ لیتر حجم قدرت و گشتاور ۱۸۴ و ۲۷۰ نیوتون متر در اختیار راننده قرار می‌دهد؛ ضمن این که مصرف سوخت کمتری دارد. اصلی‌ترین دلیل دستیابی پیشرانه‌ی مرسدس بنز به عملکرد بهتر در استفاده‌ی این خودرو از سیستم پرخوران است. با استفاده از سیستم‌های پرخوران می‌توان پیشرانه‌هایی کوچک‌تر، سبک‌تر و کم‌مصرف‌تر تولید کرد.  

تاریخچه‌ی توربوشارژرها

نخستین استفاده از سیستم‌های پرخوران به اواخر قرن ۱۹ بازمی‌گردد؛ در سال ۱۸۸۵ گوتلیب دایملر مهندس آلمانی ایده‌ای مبنی بر استفاده از یک پمپ مکانیکی برای تزریق هوا به پیشرانه‌های احتراق داخلی داشت. اما اختراع توربوشارژر به شکلی که امروزه می‌شناسیم، توسط مخترع سوئیسی، آلفرد بوشی انجام شد. البته سال‌های زیادی طول کشید تا این سیستم بتواند به‌صورت عمده و عملی مورد استفاده قرار گیرد. در سال ۱۹۱۸۸ یکی از مهندسان شرکت جنرال الکتریک به نامسانفورد الکساندر ماس اقدام به نصب سیستم توربوشارژر روی یک پیشرانه‌ی ۱۲۲ سیلندر کرد. این پیشرانه با نام لیبرتی دارای ۲۷۷ لیتر حجم بود و برای استفاده در تانک و هواپیماهای جنگ جهانی اول طراحی شده بود. الکساندر ماس این پیشرانه را برای آزمایش به کوه‌ پایکس پیک در کلرادو برد. در ارتفاع حدود ۵۵۰۰ متری از سطح دریا، فشار هوا تقریبا نصف فشار هوای سطح دریا است. از لحاظ تئوری این یعنی یک پیشرانه‌ی احتراقی در چنین ارتفاعی نصف حالت عادی قدرت خواهد داشت. نتایج آزمایشات وی نشان داد که پیشرانه‌ی توربوشارژردار در ارتفاعات بالا افت بسیار کمتری نسبت به پیشرانه‌های اتمسفریک یا تنفس طبیعی دارند. همان‌طور که واضع است هر چقدر ارتفاع از سطح دریا افزایش یابد به دلیل رقیق‌تر شدن هوا میزان چگالی آن کاهش‌ می‌یابد و پیشرانه‌های احتراقی دچار افت توان می‌شوند.

نحوه‌ی عملکرد توربوشارژرها

توربوشارژر در حقیقت یک توربین است که هوا را فشرده می‌کند و به داخل محفظه‌ی احتراق می‌فرستد. سوپرشارژر و توربوشارژر هر دو همین کار را انجام می‌دهند و تفاوت آن‌ها تنها در نحوه‌ی تأمین نیروی مورد نیازشان است. سوپرشارژرها نیروی مورد نیاز خود را مستقیما از میل لنگ خودرو دریافت می‌کنند که  می‌تواند با استفاده از تسمه باشد، اما توربوشارژر نیروی مورد نیاز خود را از گازهای خروجی اگزوز تأمین می‌کند. مزیت سوپرشارژرها در این است که چون مستقیما به میل‌لنگ متصل هستند، دیگر تأخیری در عملکرد آن‌ها وجود ندارد و از ابتدای گاز دادن راننده، وارد عمل می‌شوند. اما توربوشارژر برای چرخش نیاز به انتقال انرژی گازهای اگزوز به توربین دارد تا آن را به چرخش دربیاورند. بنابراین لازم است پیشرانه کمی دور بگیرد تا توربوشارژرها بتوانند کار خود را انجام دهند. این قضیه سبب تأخیر زمانی در عملکرد توربو می‌شود که اصطلاحا به آن لگ (Lag) گفته می‌شود. اما عملکرد این سیستم چگونه است؟

می‌دانیم در یک پیشرانه‌ی تنفس طبیعی (اتمسفریک) هنگامی که پیشرانه در حال مکش هوا است ،تنها نیرویی که هوا را به داخل سیلندر می‌کشاند، فشار اتمسفر است (دقیقا همانند پر کردن یک سرنگ). توربوشارژرها با اعمال نیروی اضافی به هوای ورودی و پمپ کردن هوای فشرده به داخل محفظه‌ی احتراق، سبب ورود اکسیژن بیشتری به سیلندر می‌شوند و پیستون در یک کورس خود می‌تواند اکسیژن بیشتری به داخل سیلندر مکش کند و مسلم است که اکسیژن بیشتر به معنای احتراقی کامل‌تر و قدرتمند‌تر است. همین عامل سبب افزایش قدرت پیشرانه‌های توربوشارژردار است.

توربوشارژرها از دو بخش تشکیل شده‌اند که یکی توربین و دیگر کمپرسور است. گازهای خروجی از اگزوز که دارای سرعت زیادی هستند با توربین برخورد می‌کنند و آن را به چرخش درمی‌آورند از آنجایی که توربین و کمپرسور هم‌محور هستند، با چرخش توربین کمپرسور نیز به چرخش درمی‌آید و شروع به پمپ کردن هوا به داخل سیلندر‌ها می‌کند. در شکل زیر یک توربوشارژر برش خورده را مشاهده می‌کنید که توربین و کمپرسور آن هم‌محور هستند.

توربین توربوشارژر با دور بسیار بالایی گردش می‌کند که می‌تواند به ۲۰۰ هزار دور بر دقیقه نیز برسد. یکی از مهمترین عوامل مهم در عملکرد یک توربوشارژر اندازه‌ی توربین است. اگر سایز توربین بزرگ باشد، می تواند بوست یا فشار هوای بیشتری تولید کند؛ اما ایراد آن این است که در دورهای پایین کارایی مناسبی ندارد؛ اما توربین کوچک‌تر می تواند دور بیشتری بگیرد و در دورهای پایین نیز فورا وارد عمل شود و تأخیر کمتری دارد، اما در دورهای بالا کارایی آن افت می‌کند. پس بسیار مهم است که خودروساز بر اساس نیاز و نوع پیشرانه سایز توربین مناسب را برای خودرو انتخاب کند. نوع پره‌های مورد استفاده در کمپرسور نیز از نوع گریز از مرکز است تا بتواند فشار بیشتری تولید کند.   

اینتر کولر

اینترکولر از آن دسته تکنولوژی‌هایی است که امروز تقریبا به عضوی جداناپذیر از سیستم‌های توربوشارژر تبدیل شده است. وظیفه‌ی اینترکولر کاهش دمای هوای فشرده‌شده توسط توربوشارژر و محل قرار‌گیری این قطعه بین توربوشارژر و سیلندر است. هوایی که توسط سیستم توربو فشرده و به داخل سیلندر فرستاده می‌شود، دارای دمای بسیار بالایی در حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰ درجه‌ی سانتی‌گراد است. دمای بالای این هوا دو دلیل عمده دارد، یکی اینکه که سیستم توربو فشار هوا را افزایش می‌دهد و افزایش فشار همواره افزایش دما نیز به دنبال خود دارد. دوم این‌که توربین، با گازهای اگزوز که دمای بسیار بالایی دارند، در تماس است و این سبب افزایش دمای توربین می‌شود. چون توربوشارژر مجموعه‌‌ای بسیار جمع‌وجور است، در نتیجه حرارت از سمت توربین به سمت کمپرسور نیز انتقال‌ می‌یابد و باعث گرم شدن آن در سمت توربوشارژر نیز می‌شود.

گرم بودن هوا از چند منظر برای پیشرانه‌ی خودرو مناسب نیست. یکی این‌که با افزایش دما چگالی (دانسیته) آن کاهش پیدا می‌کند که به معنای افت عملکرد پیشرانه است و دوم اینکه دمای بالا می‌تواند سبب افزایش دمای مخلوط هوا و سوخت نیز بشود که خود سبب پدیده‌های مخربی نظیر انفجار زودهنگام می‌شود. در انفجار زودهنگام (که با نام‌های Knock یا Pre-ignition نیز شناخته می‌شود) دمای مخلوط هوا و سوخت آن‌قدر افزایش پیدا کند که پیش از جرقه‌زنی شمع‌ها، مشتعل می‌شود. این انفجار خارج از کنترل و زودهنگام نه‌تنها افت توان پیشرانه را به همراه دارد بلکه می‌تواند آثار مخربی نیز روی آن بگذارد. همچنین افزایش بیش از حد دمای پیشرانه می‌تواند تأثیرات منفی روی قطعات بگذارد و عمر کاری ‌آن‌ها را کاهش دهد. برای حل این مشکلات خودروسازان اقدام به نصب اینترکولر در مدار توربو می‌کنند. اینترکولر قطعه‌ای است همانند رادیاتور که هوای گرم از داخل آن می‌گذرد تا دمای آن کاهش پیدا کند. اینترکولر معمولا می‌تواند دمای هوای ورودی به سیلندر را تا ۴۰ الی ۶۰ درجه‌ی سانتی‌گراد کاهش دهد. کاهش دما نیز به دو صورت می‌تواند باشد: با استفاده از هوا یا آب. اینترکولرهایی که با هوا خنک می‌شوند، دارای ساختار ساده‌تری هستند؛ اما انواع خنک شونده با مایع نیاز به یک رادیاتور دوم دارند تا آب را نیز خنک کنند. در شکل زیر یک مدار توربوشارژر مجهز به اینترکولر خنک شونده با آب نشان داده شده است.

در برخی منابع به اینترکولر، افترکولر نیز گفته می‌شود که هر دو یک معنی را می‌رساند. یکی از مسائل مهم در اینترکولرها، چک کردن آن‌ها از لحاظ وجود نشتی است؛ چرا که در صورت بروز نشتی در اینترکولر فشار هوای مانیفولد هوا کاهش و در نتیجه قدرت پیشرانه نیز کاهش محسوسی پیدا می‌کند. این کاهش قدرت به‌خصوص در پیشرانه‌های دیزلی بسیار محسوس و قابل لمس است. به همین دلیل سرویس مجموعه‌ی توربوشارژر درر خودروهای سنگین دیزلی از اهمیت بالایی برخوردار است. مورد دیگر که در رابطه با اینترکولرها وجود دارد، این است که در صورتی که خودرویی به سیستم EGR یا بازگردانی گازهای اگزوز مجهز باشد، اینترکولر این خودروها باید در فواصل مشخص از وجود ذرات کربنی نیز پاک‌سازی شود. سیستم EGR بخشی از دود خروجی از پیشرانه را به مانیفولد هوا بازمی‌گرداند و با این کار سبب کاهش آلایندگی پیشرانه می‌شود. در خودروهایی که به این سیستم مجهزند، به مرور زمان ممکن است مقداری از ذرات دود در مجراهای اینترکولر باقی‌ بمانند و کارایی آن را کاهش دهند که سرویس اینترکولر را اجتناب‌ناپذیر می‌کند. در شکل زیر می‌توانید یک مدار توربوشارژر را مشاهده کنید. به مدار EGR نیز که بخشی از دود را به مجرای ورودی هوا بازمی‌گرداند، دقت کنید.

سیستم EGR البته در خودروهای سواری خیلی معمول نیست؛ اما اکثر خودروهای سنگین به این سیستم مجهز هستند. یکی از موارد دیگری که هنگام کار با اینترکولر باید به آن دقت کرد، ظرافت پره‌های این قطعه است. باید مراقب بود اجسام و ابزار به پره‌های اینترکولر برخورد نکنند همچنین در حال تمیز کردن موتور با دستگاه کارواش نیز فشار زیاد آب کارواش می‌تواند باعث خم شدن پره‌های اینترکولر شود؛ پس باید مراقب بود تا به هیچ عنوان آب مستقیما به پره‌های رادیاتور اینترکولر برخورد نکند. اینترکولر را باید در جایی نصب کرد که در معرض جریان هوا باشد تا بتواند تبادل حرارتی بهتری داشته باشد؛ به همین خاطر معمولا آن را در مقابل رادیاتور اصلی خودرو و در جلوی پیشرانه نصب می‌کنند. در شکل زیر می‌توانید یک نمونه از محل قرار گیری اینترکولر را مشاهده کنید.

سوپاپ Blow off

این قطعه که اختصارا با نام BOV شناخته می‌شود، یک سوپاپ اطمینان است و هنگامی که فشار توربوشارژر بیش از حد نیاز باشد، باز می‌شود تا فشار اضافی را از سیستم تخلیه کند. هنگامی که یک پیشرانه‌ی توربوشارژردار در حال کار کردن با دور بالا است، حجم زیادی از هوا با فشار بالا در سیستم توربو و مجرای هوای پیشرانه در حال حرکت است، زمانی که راننده پا را از روی پدال گاز برمی‌دارد، دریچه‌ی گاز بسته و انتقال هوا به داخل سیلندرها متوقف می‌شود. این در حالی است که توربوشارژر دقیقا در لحظه‌ی رهاسازی پدال گاز از مدار خارج نمی‌شود؛ در نتیجه بخشی از فشار تولیدی توسط توربو پشت دریچه‌ی گاز باقی می‌ماند. این فشار اضافی آن‌قدر زیاد هست که بتواند به مجموعه‌ی توربو و حتی دریچه‌ی گاز آسیب بزند. هم‌چنین ممکن است این فشار به داخل سیستم توربو برگردد و کاهش سرعت غیرعادی و کنترل نشده‌ی توربین را سبب شود که این قضیه می‌تواند آسیب‌های جدی را برای سیستم توربوشارژر به همراه داشته باشد. فعال‌سازی سوپاپ Blow Off معمولا توسط یک مکانیزم وکیومی انجام می‌گیرد. شکل زیر یک نمونه از سوپاپ BOV را نمایش می‌دهد.

فشار اضافه تخلیه‌شده توسط این سوپاپ معمولا در اتمسفر رها می‌شود؛ اما در برخی مدل‌ها ممکن است دوباره به مانیفولد هوا برگشت داده  شود.

Wastegate

وست گیت یک دریچه در سمت توربین توربوشارژر است که وظیفه‌ی آن، تنظیم فشار تولیدی توسط توربو از طریق کنترل میزان دود ورودی به سیستم است. در صورتی که میزان گازهای اگزوز فراتر از نیاز سیستم توربو باشد سوپاپ وست گیت فعال می‌شود و میزان اضافی گازها را از طریق یک مجرای جداگانه به سیستم اگزوز می‌فرستد. در حقیقت باید گفت سیستم توربوشارژر از تمامی گازهای خروجی از پیشرانه استفاده نمی‌کند، بلکه تنها از مقداری که لازم دارد، استفاده می‌کند و مابقی گازها بدون اینکه برخوردی با توربین داشته باشند، از طریق خروجی‌های اگزوز دفع می‌شوند. عملکرد این سیستم نیز می‌تواند به شکل وکیومی یا با استفاده از سولونوید یا به‌صورت الکترونیکی باشد. در شکل زیر سوپاپ وست گیت را مشاهده می‌کنید که در بدنه‌ی توربوشارژر کار گذاشته شده است.

نگهداری از خودروهای دارای سیستم توربوشارژر 

توربوشارژر‌ها قدرت و گشتاور بیشتر را در کنار مصرف سوخت کمتر در اختیار شما قرار می‌دهند. اما این قابلیت‌ها هزینه‌هایی به جز قیمت بیشتر پیشرانه نیز دارند که همان مسئله‌ی سرویس و نگهداری توربوشارژر‌ها است. خودروی مجهز به توربوشارژر نیاز به توجه بیشتری نسبت به یک خودروی معمولی دارد. با توجه به دمای بالاتر این پیشرانه‌ها و همچنین قدرت بالاترشان، نیاز است حتما از روغن موتور مرغوب در این خودروها استفاده کنید. روغن موتور مرغوب و اصلی برای یک خودروی توربوشارژر بسیار حیاتی است؛ چون خود سیستم توبوشارژر نیز با روغن موتور، روغن‌کاری می‌شود و با توجه به دقت بالای اجزای توربوشارژرها باید حتما روغن مرغوب به کار گرفته شود. دمای بالاتر پیشرانه‌های مجهز به توربوشارژر نیز عاملی است که با توجه به آن باید همواره مراقب سطح روغن این‌گونه پیشرانه‌ها بود تا اگر از میزان روغن کاسته شده باشد، دوباره روغن به موتور اضافه کرد. همچنین فیلتر روغن نیز باید همیشه در زمان تعیین‌شده توسط کمپانی و با هر بار تعویض روغن، تعویض شود و کوچک‌ترین اغماضی در خصوص آن می‌تواند خرابی پیشرانه‌ی خودرو و مجموعه‌ی توربوشارژر را به دنبال داشته باشد. 

در مبحث رانندگی نیز خودروی توربوشارژردار نیاز به دقت و رعایت بیشتری دارد. برای مثال هنگامی که پیشرانه گرم است و مدت‌زمانی با خودرو رانندگی کرده‌اید، در صورت توقف نباید فورا پیشرانه را خاموش کنید، بلکه باید حدود سه الی چهار دقیقه صبر کرد تا دمای پیشرانه‌ به حالت عادی برگردد و سپس خودرو را خاموش کرد. اگر هنگام گرم بودن پیشرانه، آن را ناگهان خاموش کنید؛ این کار سبب متوقف شدن اویل پمپ (پمپ روغن) خودرو و در نتیجه  توقف روغن‌کاری توربو می‌شود. با توجه به دمای بسیار بالای توربوشارژر وقتی روغن در این مجراهای بسیار داغ از حرکت بازمی‌ایستد، می‌سوزد و تبدیل به روغن سوخته می‌شود. سوختن روغن می‌تواند به‌مرور باعث جرم‌گرفتگی مجراها شود و در عملیات روغن‌کاری اختلال ایجاد کند.

برای آشنایی بیشتر با این بخش از خودروهای مدرن امروزی، قویا پیشنهاد می‌کنیم، مقالات زیر را نیز مطالعه کنید.

• توربوشارژر و سوپرشارژر چیست؟ با سیستم‌ های پروخوران موتور آشنا شوید (بخش دوم)
• توربوشارژر و سوپرشارژر چیست؟ با سیستم‌ های پروخوران موتور آشنا شوید (بخش سوم و پایانی)

پس از گذشت یک هفته از زمان انتشار بروزرسانی iOS 10.2.1 با وجود حل مشکلاتی که پیش از این کاربران با آن درگیر بودند، مشکلات جدیدی برای دارندگان آیفون، آیپد و آیپاد تاچ اپل پیش آمده است. بروزرسانی جدید iOSS شامل رفع مشکلات امنیتی است که برطرف کردن آن‌ها ضروری به نظر می‌رسید. یکی از موارد جالب در مورد بروزرسانی جدید iOS، عدم رفع مشکل باتری است. بر اساس اطلاعات ارائه‌شده، با وجود بروزرسانی آیفون‌های جدید، همچنان شماری از کاربران از مشکل کاهش یک‌باره‌ی شارژ باتری از ۳۰ به یک درصد رنج می‌برند.

در ادامه به تشریح مشکلات جدیدی خواهیم پرداخت که با دریافت بروزرسانی جدید ایجاد شده‌اند.

مشکل اول: اختلال سنسور اثر انگشت

بر اساس گزارش‌ کاربران، پس از بروزرسانی به iOS 10.2.1 کاربران آیفون دچار مشکل عدم کارکرد صحیح سنسور اثر انگشت شده‌اند. شنیده‌ها حکایت از این دارند که در شماری از گوشی‌های آیفون ۶ و آیفون ۶ پلاس‌ اپل، کاربران پس از بروزرسانی دیگر قادر به استفاده از سنسور اثر انگشت نیستند و این سنسور اثر انگشت کاربران را شناسایی نمی‌کند.

بر اساس اطلاعات ارائه‌شده، این مشکل با حذف و اضافه کردن اثر انگشت ثبت‌شده نیز حل نمی‌شود و حتی ریست فکتوری گوشی نمی‌تواند این مشکل را حل کند. شنیده‌ها حکایت از این دارند که بازگرداندن آیفون ۶ و آیفون ۶ پلاس به نسخه‌ی پیشین iOS، این مشکل را حل می‌کند و از این‌رو می‌توان به‌جرئت گفت که بروزرسانی iOS 10.2.1 باعث بروز مشکل می‌شود.

مشکل دوم: تغییر خودکار روشنایی نمایشگر

مشکل دومی که کاربران گزارش کرده‌اند، کاهش یک‌باره و خودکار روشنایی نمایشگر آیفون‌های اپل پس از رسیدن به میزان مشخصی از شارژ باتری است. بر اساس اطلاعات ارائه‌شده، با رسیدن شارژ باتری گوشی به ۷۴ درصد، روشنایی به ۷۰ درصد کاهش می‌یابد و پس از رسیدن به ۴۹ درصد از میزان باقی‌مانده شارژ باتری، روشنایی نمایشگر به ۵۰ درصد کاهش پیدا می‌کند.

نکته‌ی جالب توجه در مورد این مشکل، این است که به نظر می‌رسد اپل این ویژگی را به‌عمد در بروزرسانی جدید اضافه کرده است. اما چرا اپل باید چنین کاری را انجام دهد؟ به نظر می‌رسد کاپرتینویی‌ها درصدد حل مشکل ظرفیت ۳۰ درصدی باتری هستند. گزارش‌های منتشرشده نشان از این دارند که تنها آیفون ۷ و آیفون ۷ پلاس از این مشکل مصون هستند.

تنها راه ممکن برای جلوگیری از تنظیم خودکار روشنایی، انجام دستی تنظیمات برای روشنایی است. اطلاعات ارائه‌شده توسط یکی از فروم‌های پشتیبانی از محصولات اپل نشان از این دارند که در صورت تغییر روشنایی می‌توان با مراجعه به بخش تنظیمات و قسمت Display and Brightness، با انتخاب Display Zoom آن را به حالت نرمال بازگرداند. در این حالت روشنایی نمایشگر ثابت باقی می‌ماند تا اینکه باتری دوباره به درصدی از شارژ باقی‌مانده برسد که دوباره روشنایی به‌صورت خودکار تغییر کند.

مشکل سوم: بلوتوث

بلوتوث همواره یکی از مواردی به شمار می‌رود که اپل با آن مشکل داشته است. پس از حل مشکلات ایجادشده در رابطه با بلوتوث در iOS 8، حال به نظر می‌رسد این مشکلات دوباره در بروزرسانی iOS 10.2.1 پیش آمده است.

از جمله مشکلات ایجادشده برای iOS 102.1 در زمینه‌ی بلوتوث باید به قطع ارتباط برقرارشده از طریق بلوتوث و همچنین کاهش شدید شارژ باتری در زمان استفاده از بلوتوث و جفت شدن یا یک گجت دیگر اشاره کرد. هیچ یک از روش‌های ریست فکتوری، قطع ارتباط و ریست کردن ارتباط روش موفقی برای حل مشکل بلوتوث نبوده است.

باگ‌های دیگر

از جمله‌ی مشکلات دیگری که شماری از کاربران آن‌ها را گزارش کرده‌آند، باید به افزایش شدید مصرف باتری اشاره کرد. همچنین مشکل صدای گوشی و قطع ارتباط وای‌فای از جمله‌ی مسائل دیگری است که کاربران در این مورد شکایاتی مطرح کرده‌اند.

آیا باید بروزرسانی iOS 10.2.1. را نصب کرد؟

بر اساس برآوردهای انجام‌شده، بروزرسانی بعدی برای iOS با نام نسخه‌ی 10.3 هم‌اکنون تحت نسخه‌ی بتا منتشر شده است و احتمالا در ۴ تا ۶ هفته‌ی آینده در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت. با توجه به مشکلات امنیتی موجود در سیستم عامل iOS، دریافت بروزرسانی جدید لازم است، هرچند در صورتی که یکی از گوشی‌های هوشمند آیفون ۶ یا آیفون ۶ پلاس را در اختیار دارید، باید به این نکته توجه کنید که اغلب مشکلات ایجادشده در بروزرسانی جدید متوجه این دو گوشی هوشمند است.

گوگل روز گذشته اعلام کرد عرضه‌ی نسخه‌ی پیش نمایش اندروید ۷.۱.۲ نوقا را شروع کرده است. این آپدیت جدید به‌زودی و در هفته‌های آتی برای همه‌ی کاربران عرضه خواهد شد.

اما آپدیت اندروید ۷.۱.۲ برای تمامی دستگاه‌ها قابل دریافت نیست. پیش نمایش توسعه دهندگان نیز تنها برای چند دستگاه خاص عرضه می‌شود. کاربران گجت‌های گوگل پیکسل، پیکسل ایکس ال، پیکسل سی، گوگل نکسوس پلیر و ال‌جی نکسوس ۵ ایکس، در حال حاضر می‌توانند با استفاده از برنامه‌ی اندروید بتا، این آپدیت را دریافت کنند. دِیو بِرک، معاون بخش مهندسی گوگل اعلام کرده است آپدیت مخصوص هواوی پی ۶ نیز به‌زودی عرضه خواهد شد.

گزارش‌ها حاکی از این هستند که اندروید ۷.۱.۲ نسخه‌ای برای بهبود کاری نرم‌افزار است و با تمرکز بر رفع عیوب و باگ‌ها عرضه شده است. علاوه بر آن برخی بهبودها در این نسخه برای اپراتورهای مخابراتی و کاربران گنجانده شده است.

اگر شما یکی از دستگاه‌های ذکرشده را در اختیار دارید، تا چند روز آینده این به‌روزرسانی را دریافت خواهید کرد.

طبق آمار، اندروید نوقا در ماه دسامبر گذشته، در ۰.۴ درصد از دستگاه‌های اندروید نصب شده است. آخرین آپدیت این نسخه یعنی اندروید ۷.۱.۱ نیز در همان ماه برای دستگاه‌های پشتیبانی‌کننده عرضه شد.

وقت آن رسیده است که با خودروهای مرسدس AMG که از جلوپنجره‌ی مزین به الماس استفاده می‌کنند، خداحافظی کنیم. این طراحی که در اوایل سال ۲۰۱۴ و با معرفی مرسدس AMG GTSS پا به عرصه گذاشت، در خودروهای اسپرت آتی این شرکت وجود نخواهد داشت. حال، جلوپنجره‌ی خاطره‌انگیز پانامریکانا که در خودروهای اسپرت قدیمی این شرکت وجود داشت، با معرفی خودروی GT R دوباره پا به این عرصه گذاشته است.

در ادامه، مرسدس‌بنز نسخه‌های فیس‌لیفت AMG GT را در ابتدای سال جاری و در نمایشگاه خودروی دیترویت معرفی کرد که از جلوپنجره‌ی پانامریکانا در بخش جلویی خودرو بهره می‌بردند. خودروهای GT CC رودستر و کوپه از این طراحی استفاده می‌کنند. لازم به ذکر است که خودروی GT R با رنگ «سبز وحشی»، از جلوپنجره‌ی مذکور با ۱۵ میله‌ی عمودی استفاده می‌کند که ۳ عدد از این میله‌ها لوگوی ستاره‌ای مرسدس‌بنز را در مرکز جلوپنجره احاطه کرده‌اند. از این به بعد این جلوپنجره، که هم قدیمی و هم جدید محسوب می‌شود، به عنوان چهره‌ی جدید خودروهای قدرتمند و اسپرت مرسدس AMG شناخته خواهد شد.

گوردون واگنر، مدیر بخش طراحی مرسدس‌بنز، به وب‌‌سایت Car Advice اعلام کرده است که این تغییر طراحی برای متمایز کردن خودروهای اسپرت از خودروهای خیابانی است.

وی در ادامه بیان کرد:

این جلوپنجره طرح اصلی ما برای خودروهای مسابقه‌ای است، بنابراین خودروهای GT ،GT R و GT3 این خصیصه را از تاریخچه‌ی مسابقه‌ای این شرکت به عاریت گرفته‌اند. این طراحی به عنوان امضای جدید AMG باقی خواهد ماند و نمای منحصربه‌فردی به خودروهای اسپرت AMG خواهد بخشید.

در پایان به این نکته نیز اشاره کنیم که مرسدس AMG با فروش بیش از ۱۰۰ هزار دستگاه خودرو در سال گذشته، رکورد جدیدی از خود برجای گذاشت.

 روز چهارشنبه دونالد ترامپ فرمان اجرایی برای شروع احداث دیوار بین مکزیک و آمریکا را امضا کرد. با اینکه بعید به نظر می‌رسد دولت مکزیک هزینه احداث این دیوار را تفبل کند، تحلیلگران هزینه تقریبی آن را بین 15 تا 20 میلیارد دلار برآورد کرده‌اند.

اساس شکل‌گیری مرزها بین کشورها اتفاقات تاریخی، سیاسی و سرشماری‌های جمعیتی بوده است. در اینجا 23 تصویر خیره‌کننده‌ای که ناسا از این مرزها گرفته گردآوری شده که دردن آن خالی لز لطف نیست.

عکس ایستگاه بین‌المللی فضایی استحکامات عراق را نشان می‌دهد که از زمان جنگ تحمیلی باقی مانده است. خط اریب سمت راست بالای تصویر مرز بین ایران (بالا) و عراق (پایین) را نشان می‌دهد.

---

مرز بین مکزیک و آمریکا. سمت راست شهر تیخوانا در ایالت کالیفرنیا و سمت چپ سن دیگو در همین ایالت قرار دارد.

---

این تصویر نیز توسط ایستگاه فضایی بین‌المللی گرفته شده است. خط نارنجی مرز بین هند و پاکستان را نشان می‌دهد و دلیل روشنایی آن نیز پروژکتورهایی است که هندوستان برای شناسایی قاچاقچیان قرار داده است. 

---

مرز بین بلژیک و هلند با علائمی به این شکل مشخص شده است.

---

منطقه مرزی تورخَم که مرز بین پاکستان و افغانستان را نشان می‌دهد.

---

خط باریکی که مرز بین جمهوری ایرلند و ایرلند شمالی را نشان می‌دهد.

---

در سال 2013 بلغارستان احداث مرزی با ترکیه را طرح‌ریزی کرد تا از ورود پناهجویانی از خاور میانه و شمال آفریقا به این کشور جلوگیری کند.

---

بارله ناسائو، شهری هلندی بلژیکی است که خط مرزی بین هلند و بلژیک از آن می‎گذرد.

---

حصارکشی در مرز آنگلو-اسکاتلند که دو کشور اسکاتلند و انگلیس را از هم جدا می‌کند.

---

تنگه برینگ که آلاسکا را از سیبری جدا می‌کند. جزیره کوچک دایمید که در وسط این تنگه قرار دارد مرز را تعیین می‌کند.

---

مرز بین آلمان و هلند از کف ساختمان تجاری اروپا می‌گذرد که با نواری فلزی مشخص شده است. یک صندوق پست در هر دو طرف خط مرزی وجود دارد اما یک هفته طول می‌کشد که به دست صاحبانش برسد.

---

این پل یکطرفه مرز بین کاستاریکا و پاناما را تشکیل می‌دهد و روزانه محل رفت و آمد عابران پیاده و خودروهای گذری است.

---

حصار مرزی بین آمریکا و مکزیک که شهر نوگالس در ایالت آریزونا را به دو قسمت تقسیم می‌کند.

---

رودخانه گوادیانا مرز طبیعی بین پرتغال و اسپانیا است. ساختمانی که مشاهده می‌کنید ایستگاه پلیسی است که مورد استفاده نمی‌باشد. 

---

آبشار چشم‌نواز ایگواسو به طور طبیعی دو کشور برزیل و آرژانتین را از هم جدا می‌کند.

---

پل چین-کره جنوبی روی رودخانه یالو مرز بین این دو کشور است.

---

پل اسوینسوند مرز سوئد و نروژ می‌گذرد محسوب می‌شود. سوئد در سمت چپ و نروژ در سمت راست قرار دارد.

---

آمریکا و کانادا یکی از طولانی‌ترین مرزها را با هم دارند. این تصویر نشان می‌دهد که آبشار نیاگارا دو کشور را از هم جدا می‌کند. کانادا در سمت چپ تصویر و آمریکا در سمت راست قرار دارد.

---

مرز Wagah بین دو کشور هند و پاکستان قرار دارد. نیروهای امنیتی هر دو کشور هر روز در مراسمی نمادین در این منطقه رژه می‌روند. با فرارسیدن شب پرچم دو کشور پایین کشیده می‌شود.

---

مرز بین هاییتی و جمهوری دومینیکن با خطی که مشاهده می‌کنید جدا می‌شود. هاییتی آب و هوایی خشک و کم‌باران دارد و دومینیکن سرسبزتر است.

---

تورخَم یکی از گذرگاه‌های اصلی مرزی بین پاکستان و افغانستان است.

چای سیاه یکی از پرطرفدارترین نوشیدنی‌های رایج در کشور است که استفاده بی رویه و طولانی مدت آن می‌تواند در برخی افراد سبب بروز عوارض شده و  موجب تشدید بیماری‌ها شود. 

کدام افراد نباید چای بنوشند؟

- افراد مبتلا به دیابت و اسهال 
- کودکان زیر 2 سال 
- بیماران کم خون و مبتلا به اختلالات خونریزی 
-  افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی  
- مبتلایان به زخم های گوارشی 
- افراد دارای معده ضعیف 
-  بیماران کلیوی و مبتلا به سنگ کلیه 
- افراد مبتلا به فشار چشم 
- مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر 
-  بیماران مبتلا به فشار خون  

عوارض مصرف بی‌رویه چای : 

- مصرف بی‌رویه چای در مادران باردار خطر سقط جنین  
- در مادران شیرده تحریک و اجابت مزاج بیشتر نوزاد 
- از بین رفتن شفافیت پوست 
- بروز آلزایمر 
- افزایش امکان ابتلا به اسهال و یبوست 
- کافئین آن در برخی افراد سبب عصبانیت و تحریک پذیری و ایجاد وابستگی روانی 
- افزایش سموم بدن 
- چای داغ از بین رفتن عصب‌های زبان و آسیب به مری 
- خطر بروز سرطان مری با مصرف زیاد چای 
- اختلال در سیستم ادراری  

نوشیدن چای 2 ساعت قبل یا بعد از غذا توصیه می‌شود، بهتر است چای سیاه 15 تا 20 دقیقه روی حرارت ملایم در قوری چینی دم کشیده و به صورت کم رنگ، ولرم و تازه مصرف شود.