از سال‌ها پیش این سؤال مطرح می‌شد که اپل چه زمانی پردازنده‌های اختصاصی مبتنی بر آرم تولید خواهد کرد. جایگزینی پردازنده‌های اینتل یا انواع نمونه‌های x86 به‌دست کوپرتینویی‌ها، همیشه موضوع بحث کارشناسان و خبرنگاران دنیای فناوری بود. بررسی احتمال چنین تولیدی، حتی از سال ۲۰۱۱ هم انجام و بارها تحلیل و درباره‌ش پیش‌بینی‌ می‌شد. به‌هرحال، تولید پردازنده به‌وسیله‌ی اپل همیشه ازلحاظ نظری اقدامی توجیه‌پذیر و حتمی بود؛ اما پیاده‌سازی عملی آن همیشه در هاله‌ای از ابهام قرار داشت.

رسانه‌ی اپل‌اینسایدر اخیرا مقاله‌ای منتشر و به‌روشنی دلایل الزام اپل به ساخت پردازنده‌ی اختصاصی را بررسی کرد. به‌علاوه، قبلا شایعاتی از تولید چنین محصولی در سال ۲۰۲۰ شنیده می‌شد. به‌هرحال، با وجود اینکه نمی‌توان شایعات را دلایل و اسنادی محکم برای زمان‌بندی تولید محصول دانست، رخ‌دادن آن‌ها دور از انتظار نیست.

مقاله‌ی اپل‌اینسایدر توضیحات منطقی متعددی برای تولید پردازنده مطرح می‌کند. همچنین، دلایلی روشن مانند مشکلات اینتل در گذار از فناوری تولید ۱۴ نانومتری، تلاش‌های اپل برای تولید پردازنده‌های گرافیکی و مرکزی در گذشته، افزایش پیچیدگی تولید SoC و تولید تراشه‌های ثانویه همچون کنترلر T2، به‌عنوان نشانه‌هایی از حرکت قطعی اپل به‌سمت تولید پردازنده بیان می‌شوند.

با نگاهی به مقاله‌ی اپل‌اینسایدر و حقایق موجود در آن، می‌توان تاریخ ۲۰۲۰ را بیش از همه‌ی اخبار و شایعات درباره‌ی تولید پردازنده‌ی اپل پذیرفت. دراین‌میان، هنوز بخش دیگری از پازل وجود دارد که به پرداخت بیشتری نیاز خواهد داشت. اپل قطعا می‌تواند پردازنده‌های مبتنی بر آرم تولید کند که به‌راحتی macOS را اجرا کنند؛ اما اگر کوپرتینویی‌ها قصد جایگزینی پردازنده‌‌های x86 را در محصولات پرچم‌داری همچون iMac Pro و Mac Pro داشته باشند، قطعا با مشکلات بزرگی روبه‌رو خواهند شد؛ مشکلاتی از جنس طراحی که قبلا با آن روبه‌رو نبوده‌اند.

اپل سابقه‌ی تولید پردازنده را دارد. شاید کاربران عادی اطلاعات زیادی از این برنامه‌های تولیدی نداشته باشند؛ اما اپل با تولید پردازنده ناآشنا نیست. البته، آن‌ها هیچ‌گاه به‌سمت تولید محصولی حرفه‌ای مثلا پردازنده‌ای مبتنی‌بر آرم با ۲۸ تا ۳۲ هسته در سیستمی چند سوکت حرکت نکرده‌اند و هیچ‌گاه تراشه‌ای در کلاس سرور نساخته‌اند و حتی سوکت را برای خانواده‌ی محصولات خود طراحی نکرده‌اند.

از میان تولیدکنندگان پردازنده، AMD را می‌توان مثالی مناسب از توسعه‌ی طراحی محصولات دانست. آن‌ها در رویداد اخیر E3 ارائه‌‌ای کامل با موضوع تکامل سوکت‌های AM4 داشتند که نشان‌دهنده‌ی چگونگی فعالیت‌های توسعه‌ای تولیدکننده‌ی حرفه‌ای پردازنده بود. AMD در رویداد مذکور توضیح داد چگونه برای ساخت محصول هفت‌نانومتری و هماهنگی آن با سوکت‌های موجود، فرایند طراحی را بهینه‌سازی کرد؛ فرایندی که به تولید محصولی با چهار هسته‌ در یک نود پردازشی ۲۸ نانومتری منجر شد. درواقع، AMD در آن رویداد مهارت خود در عبور از مشکلات به‌روزرسانی پردازنده و پلتفرم مرتبط را توضیح داد.

با توجه به فرایندهای طراحی و تولید پردازنده در شرکت‌های دیگر، حتی اگر اپل قصد داشته باشد پلتفرمی بدون قابلیت به‌روزرسانی پردازنده تولید کند، باید مادربوردهای اختصاصی خود را طراحی کند. دراین‌میان، تصمیم‌های طراحی در بخش سوکت اهمیت فراوانی پیدا کرده و تکرارپذیری پلتفرم مدنظر کوپرتینویی‌ها را تعیین می‌کند. به‌ بیان‌ دیگر، پس از طراحی‌های اولیه، توانایی در به‌روزرسانی پلتفرم اهمیت دارد که به فعالیت‌های بیشتر نیاز خواهد داشت. قطعا چنین رویکردی از شرکتی به عظمت اپل ممکن خواهد بود؛ اما برای رسیدن به هدف نهایی، زمان بسیاری نیاز است.

استفاده از چیپلت یکی از مهم‌ترین رویکردها در ساخت پردازنده‌های امروزی محسوب می‌شود. با استفاده از این قطعات می‌توان بسیاری از جنبه‌های طراحی پردازنده‌ی مرکزی را ساده‌سازی کرد. البته، قطعا همه‌ی فرایندها ساده‌سازی نمی‌شوند و استفاده از چنین قطعاتی، نیاز دیگری به‌صورت ارتباط بین المان‌های مدار مجتمع (Interconnect) ایجاد می‌کند که AMD با مفهومی به‌نام Infinity Fabric آن را حل کرد. درنتیجه، اپل برای ساخت پردازنده‌ها قطعا به توسعه‌ی راهکار اختصاصی اینترکانکت نیاز خواهد داشت؛ چون هنوز استانداردی در این زمینه وجود ندارد. درنهایت، اپل باید فعالیت‌های متعددی در حوزه‌ی طراحی و مفاهیم مالکیت معنوی انجام دهد تا بخشی از خدمات اینتل به بازار و خصوصا محصولی همچون Mac Pro را جایگزین کند.

یکی از راهکارهایی که در حوزه‌ی پردازنده برای اپل مطرح می‌شود، ساخت پردازنده‌های اختصاصی آرم برای لپ‌تاپ‌ها و استفاده از سخت‌‌افزار کنونی اینتل برای دسکتاپ است. ازلحاظ نظری چنین رویکردی منطقی به‌نظر می‌رسد؛ زیرا اکوسیستم برای آن آماده است و اپل نیز توانایی ارائه‌ی ابزارهای مرتبط را دارد. البته، مدیریت پشتیبانی‌های نرم‌افزاری و انتظارات مشتریان در تئوری این‌چنینی، به فعالیت‌های جانبی زیادی نیاز خواهد داشت؛ اما اپل توانایی انجام آن‌ها را دارد.

مشکل اصلی اپل در توسعه‌ی پردازنده‌ی اختصاصی مبتنی‌بر آرم، در مشکلات هماهنگی سیستم‌ها پدیدار می‌شود. آن‌ها باید این درک را به مشتریان خود منتقل کنند که تولید پردازنده‌ی مبتنی‌بر آرم برای لپ‌تاپ، شاید مشکلات هماهنگی اپلیکیشن ایجاد کند. به‌علاوه، باید به‌روشنی نشان دهد این نوع محصولات کاملا متفاوت از پردازنده‌های قدیمی x86 عمل می‌کنند.

چرا اپل برای مک پردازنده تولید نمی‌کند؟

اپل برای تولیدنکردن پردازنده‌ی اختصاصی برای مک، دلایل روشنی دارد. برای راه‌اندازی خط‌تولید پردازنده‌ی لپ‌تاپ یا دسکتاپ، قطعا فعالیت‌های متعددی باید انجام شود؛ فرایندهای متعددی همچون توسعه‌ی اینترکانکت، چیپلت، تراشه، مادربورد و دیگر قطعات که همگی نیز باید از نقطه‌ی صفر شروع شوند. درمقابل، می‌توان در همکاری با تولیدکنندگان دیگر، از استانداردهای محصول و تولیدی از پیش آماده‌ی آن‌ها استفاده کرد. درنهایت، فعالیت‌های متعددی در شرکت‌هایی همچون اینتل برای تولید پردازنده انجام می‌شود که اپل لزومی برای انجام آن‌ها و درگیرشدن در شرایط پیچیده نمی‌بیند.

با وجود توضیحات مذکور، این سؤال مطرح می‌شود که آیا عبور از محصولات اینتل برای اپل منطقی خواهد بود؟ برای پیش‌بینی پاسخ، ابتدا باید این حقیقت را بررسی کنیم که اپل برای اجرای چنان رویکردی، چه نوع کسب درآمدی برای خودش پیش‌بینی می‌کند؟ اپل با تولید پردازنده‌ی اختصاصی، قطعا در بحث هزینه صرفه‌جویی خواهد کرد؛ اما ورود به آن حوزه، خود نیازمند هزینه‌های بیشتر خواهد بود.

زمانی‌که اپل در حوزه‌ی پردازنده‌های غیر x86 فعالیت می‌کرد، سهم بازاری بسیار کوچک‌تر از امروز داشت و به‌محض استفاده‌ی آن‌ها از پردازنده‌های x86، سهم بازار افزایش شدیدی تجربه کرد. البته، کسب سهم زیاد بازار دلایل متعددی دارد. شاید اپل به‌‌دلیل بهبود هماهنگی نرم‌افزارها با پردازنده‌های مرسوم سهم خود را افزایش داد. سناریو دیگر می‌گوید افزایش سهم به‌‌دلیل افزایش توان رقابتی سیستم‌های متعدد آن‌ها، به‌ویژه لپ‌تاپ‌‌ها، با رقبای ویندوزی بود.

اپل قطعا می‌داند با عبور از سیستم‌های x86 به‌‌دلیل از‌بین‌رفتن هماهنگی سیستم‌هایش، مجددا بخشی از بازار را از دست خوهد داد. دلایل از‌دست‌دادن سهم نیز همان مواردی است که در بالا گفته شد: یا هماهنگی نرم‌افزاری برای مشتری مشکل ایجاد می‌کند یا سیستم‌های اپل توانایی رقابت در قدرت را با محصولات مبتنی بر اینتل نخواهند داشت.

ارزشمندترین پردازنده‌هایی که اپل استفاده می‌کند، در مک پرو نصب می‌شوند. طراحی و تولید چنین پردازنده‌هایی به گران‌ترین فرایندها نیاز خواهد داشت. اگر کوپرتینویی‌ها نتوانند پردازنده‌ای با قدرت محصولات کنونی، یعنی زئون (Xeon) و قیمتی مشابه یا ارزان‌تر عرضه کنند، قطعا به معرفی پردازنده در حوزه‌های مذکور فکر نخواهند کرد. درواقع، تا زمانی‌‌که محصول اختصاصی توجیه اقتصادی (هم برای اپل و هم برای مشتریان) نداشته باشد، از برنامه‌ریزی و طراحی خبری نخواهد بود.

درنهایت، کارشناسان اعتقاد دارند پردازنده‌های اپل به‌اندازه‌ی کافی رشد کرده‌اند و قابلیت تغییر ساختار به آرم را دارند. چنین قابلیتی در سال‌های گذشته در اپل دیده نمی‌شد؛ اما اکنون می‌توان احتمال انجام آن را زیاد دانست. البته، هنوز مشکلات و پرسش‌های متعددی درباره‌ی روند اجرایی کوپرتینویی‌ها در این حوزه وجود دارد. به‌عنوان مثال، اپل پردازنده‌های تولیدی خود را در چه بازارهایی خواهد فروخت؟ آیا آن‌ها پردازنده‌های x86 را در همه‌ی محصولان جایگزین می‌کنند یا تنها به بخش موبایل فکر خواهند کرد؟

با وجود همه‌ی احتمالات گفته‌شده، آینده‌ی دیگری نیز می‌توان متصور شد که در آن، اپل با شرکت‌هایی همچون اینتل و AMD همکاری نزدیک و طولانی‌مدت خواهد کرد. البته، درکنار آن همکاری می‌توان تولید پردازنده‌های اختصاصی آرم را در خط Mac پیش‌بینی کرد یا محصولات ثانویه‌‌ای همچون تراشه‌ی T2 را برای کوپرتینویی‌ها متصور شد.

ساخت و تولید قطعات تکنولوژیک جدید هیچ‌گاه در شرکت‌های پیشرو مانند TSMC متوقف نمی‌شود؛ بنابراین، زیاد تعجب نخواهیم کرد از اینکه بشنویم این شرکت بزرگ هفته‌ی گذشته رسما اعلام کرد نود‌های سه‌نانومتری (3nm nodes) به‌نام N3 در راه آماده‌سازی است. به‌نظر می‌رسد روند تولید این قطعات از مرحله تحقیق و روش‌یابی عبور کرده و TSMC عملا با برخی از اولین مشتریان این قطعات قرار داد بسته‌ است. سی. سی. وی (C. C. Wei)، مدیر و رئیس شرکت TSMC، در جمع سرمایه‌گذاران و تحلیلگران اقتصادی گفت:

روند توسعه‌ی تکنولوژی در N3 به‌خوبی پیش می‌رود و ما با اولین مشتریان آن قرارداد بسته‌ایم. انتظار داریم تکنولوژی سه‌نانومتری ما همچنان باعث پیشروبودنمان در آینده‌ی تکنولوژی باشد. 

ازآنجاکه N3 هنوز در مراحل اولیه‌ی تولید است، TSMC درباره‌ی جزئیات و ویژگی‌های خاص یا مزایایش در مقایسه با N5 مطلبی نگفته است. با‌این‌حال، این شرکت گفته است همه‌ی ساختارهای ترانزیستوری ممکن برای تکنولوژی سه‌نانومتری را بررسی کرده و نهایتا به راه‌حل بسیار خوبی رسیده است که مناسب مشتریان آن‌ها است. این ساختار در حال ساخت است و TSMC اطمینان دارد که محصول نهایی انتظارات مشتریان پرآوازه و پیشرو آن‌ها را برآورده خواهد کرد.

یکی از بزرگ‌ترین رقبای TSMC در این زمینه سامسونگ است که برنامه‌ریزی کرده در تکنولوژی سه‌نانومتری خود از ترانزیستورهایی برمبنای نانولایه‌ی Gate-All-Around MBCFET استفاده کند. ازآنجاکه TSMC باید بتواند با رقیب خود رقابت کند، انتظار می‌رود نود‌های سه‌نانومتری این شرکت در مقایسه با نوع پنج‌میلی‌متری بسیار ارتقا یافته باشد. درحقیقت، TSMC تأیید کرده‌ است N3 تکنولوژی جدیدی است و مدلی ارتقا‌یافته از N5 به‌حساب نمی‌آید.

در‌عین‌حال، باید اشاره کرد N3 که تولید شرکت TSMC است، از لیتوگرافی فرابنفش عمیق (Deep Ultraviolet) یا DUV و فرابنفش فراوان (Extreme Ultraviolet) یا EUV استفاده می‌کند. در N5 تا ۱۴ لایه EUV استفاده می‌شد و به‌نظر می‌رسد قرار است در N3 تعداد لایه‌های بیشتری استفاده شود. ناگفته نماند بزرگ‌ترین شرکت تولید نیمه‌هادی‌ها از روند EUV خود بسیار راضی است و آن را عنصر مهمی برای آینده ی خود تصور می‌کند.

آلفابت، شرکت مادر گوگل که روزهای سختی را در آغاز سال تجربه کرده بود، اکنون با ارائه‌ی گزارش مالی فصلی خود مبنی‌بر کسب درآمدی بیشتر از رقم موردانتظار کارشناسان، گویی به روزهای خوب خود بازگشته است. این غول تبلیغاتی دیجیتالی همچنان به کسب سودهای هنگفت مشغول است و موفق شده در فصل دوم سال ۲۰۱۹، بیش از ۹.۱۸ میلیارد دلار به‌دست بیاورد؛ اما سرمایه‌گذاران نگران کُندشدن سرعت نرخ رشد هستند. قیمت سهام گوگل پس از ۲۹ آوریل، ۱۱ درصد کاهش پیدا کرد. این اتفاق پس‌ از‌ آن افتاد که آلفابت سال ۲۰۱۹ را با بیشترین قیمت سهام خود به‌پایان رساند. قیمت سهام گوگل از ابتدای سال تا آن زمان، تنها ۸.۸ درصد افزایش یافته بود. این آمار در مقایسه با S&P 500 که افزایش قیمتی بیشتر از ۲۰ درصد را در بازه‌ی زمانی مشابه تجربه کرده بود، رقم درخورتوجهی نیست.

در گزارش‌ها، قیمت سهام گوگل در معاملات انجام‌گرفته پس از ساعاتی، بیشتر از ۷ درصد افزایش یافته است که حاکی از ۱۹ درصد رشد درآمد این شرکت در مقایسه با سال گذشته است. این قیمت اکنون به ۳۸.۹ میلیارد دلار رسیده است و یکی از نتایج مثبت این موضوع، هزینه‌ی افزایش ترافیک (Traffic Acquisition Costs) کمتر از انتظار و درآمدی برابر با ۱۴.۲۱ دلار به‌ازای هر سهم است. این در حالی است که تحلیلگران درآمد ۱۱.۳۰ دلار را در ازای هر سهم پیش‌بینی می‌کردند. منظور از TAC، مبالغی است که شرکت‌های جست‌وجوی اینترنت برای هدایت ترافیک به وب‌سایت‌هایشان به شرکت‌های تابع می‌پردازند.

بیشترین فروش آلفابت مربوط به بخش تبلیغاتی گوگل است و پیش از ارائه‌ی گزارش مالی مذکور، سرمایه‌گذاران توجه کمتری به موضوع کسب‌وکار آگهی‌های تبلیغاتی گوگل می‌کردند. این بخش فروش کمتر از حد انتظاری را در سه‌ماهه‌ی اول تجربه کرده بود. فروش آگهی‌ها در گوگل در سه‌ماهه‌ی دوم سال جاری روی‌هم‌رفته رقمی بیش از ۳۲.۶ میلیارد دلار است که در مقایسه با سال گذشته، ۱۶ درصد افزایش یافته و کمی بیشتر از پیش‌بینی‌های کارشناسان است.

شتاب‌گرفتن رشد فروش آگهی در گوگل به فروکش‌کردن نگرانی‌ها درباره‌ی کسادی دنباله‌دار در تجارت اصلی آلفابت کمک کرده است. پیش از نتایج روز پنج‌شنبه، درآمد گوگل از فروش آگهی از سه‌ماهه‌ی دوم سال ۲۰۱۸ به‌بعد، در هر فصل در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته روند نزولی طی کرده بود.

در بخش «سایر بدهی‌ها» رقم ۹۸۹ میلیون دلار برای این شرکت ثبت شده است که سرمایه‌گذاری‌های گوگل روی پروژه‌های «مون‌شات» (Moonshot) را شامل می‌شود. مون‌شات در لغت به‌معنی پرتاپ سفینه به ماه است و به پروژه‌های بلندمدت و بلندپروازانه‌ی گوگل ازجمله گوگل X اشاره می‌کند. شرکت ویمو (Waymo) نیز یکی از پروژه‌های مون‌شات گوگل است که درزمینه‌ی خودروهای خودران فعالیت می‌کند.

طبق گزارش ارائه‌شده، بیشتر درآمدهای آلفابت در پایین‌ترین سطح خود قرار دارند. به‌عنوان نمونه، درآمد ناشی از TAC سهم کمتری از درآمدهای تبلیغاتی گوگل را در مقایسه‌ با دوره‌ی مشابه در سال گذشته به خود اختصاص داده است. مجموع حاشیه‌ی سود شرکت به ۲۴ درصد رسیده است؛ درحالی‌که تنها ۲۲.۶ درصد برای آن پیش‌بینی می‌شد. گفتنی است این رقم در سه‌ماهه‌ی گذشته ۱۹ درصد بود.

شایان ذکر است آلفابت در گزارش مربوط به سه‌ماهه‌ی دوم سال خود اعلام کرده که هیئت‌مدیره‌ی آن با خرید دوباره‌ی سهام کلاس C خود از صندوق مشترک به مبلغ ۲۵ میلیارد دلار موافقت کرده است.

ساندار پیچای، مدیر ارشد اجرایی گوگل، در بیانیه‌ای اعلام کرد:

از جهش‌های رخ‌داده در کسب‌وکار گوگل، از نوآوری‌هایی که به رشد ما سرعت می‌بخشند و از پیشرفت‌های حاصل در محصولات اطلاعاتی مهم شرکت نظیر موتور جست‌وجو و نقشه و دستیار گوگل گرفته تا موفقیت‌های غیرمنتظره‌ای که در هوش مصنوعی و سیستم‌های سخت‌افزاری و خدمات ابری در حال توسعه‌مان به‌دست آوردیم، به‌شدت هیجان‌زده هستم.

دفتر مدیریت گوگل در گزارش درآمد سه‌ماهه‌ی اخیر خود، کاهش رشد فروش تبلیغات در سه‌ماهه‌ی اول را به تغییرات آگهی‌ها در سال گذشته نسبت داده بود. در دو ماه گذشته، گوگل روش‌های جدیدی برای کسب درآمد برای سرویس Discover Feed معرفی کرده و قرار بود این کار ازطریق فرمت‌های جدید Discovery Ad و آگهی‌های اصلاح‌شده‌ی Showcase Shopping انجام شود. 

یکی از دلایل افت آلفابت، تشدید فشارهای نظارتی در ایالات متحده است. روز سه‌شنبه، وزارت دادگستری آمریکا از بازرسی‌های گسترده‌ی ضدتراست از پلتفرم‌های بزرگ آنلاین خبر داد. مجلس نمایندگان این کشور نیز پژوهش‌هایی درباره‌ی رفتار ضدرقابتی شرکت‌های فناوری بزرگ این کشور انجام داده و وزارت دادگستری نیز بازرسی‌های ضدتراست ویژه‌ای در گوگل آغاز کرده است.

پیچای در کنفرانسی تلفنی با حضور سرمایه‌گذاران این شرکت که روز پنج‌شنبه انجام شد، در پاسخ به پرسشی درباره‌ی بازرسی‌های احتمالی وزارت دادگستری گفت که این دست اقدامات برای آن‌ها تازگی ندارد:

ما در گذشته هم در این گونه فرایندها شرکت کرده‌ایم. هرقدر لازم باشد، به پرسش‌ها پاسخ می‌دهیم و تمام نگرانی‌ها را برطرف می‌کنیم.

در گذشته، نهادهای نظارتی اروپایی جریمه‌های سنگینی به گوگل تحمیل کرده بودند؛ اما تابه‌حال توانسته بود تا حد زیای خود را از نگاه‌های تیزبین نهادهای آمریکایی در امان نگاه دارد. سال ۲۰۱۳، کمیسیون تجارت فدرال آمریکا بازرسی‌های ضدتراست خود درباره‌ی این شرکت را برخلاف توصیه‌های کارکنان خود بدون هیچ اقدام حقوقی مختومه اعلام کرد.

به‌احتمال زیاد، فشار سیاسی به‌‌دلیل انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ در ایالات متحده شدت گرفته است| چرا که به‌طور حتم، شرکت‌های بزرگ فناوری در انتخابات پیش‌ رو به‌عنوان هدفی برای انتقاد حامیان نامزدها عمل خواهند کرد. روز پنج‌شنبه، تولسی گابارد، نماینده‌ی دموکرات هاوایی در کنگره که به‌عنوان نامزدی با احتمال پیروزی کم از وی نام برده می‌شود، شکایتی ۵۰ میلیون دلاری در دادگاه فدرال علیه گوگل به جریان انداخته است. او در شکایت خود مدعی شده است که گوگل با تعلیق‌‌کردن گزارش‌های تبلیغاتی از کمپین انتخاباتی، حقوقش را نقض کرده است.

گذشته از این، گوگل با رقابت‌های در حال‌ رشد شرکت‌هایی مانند آمازون و علی‌بابا در فضای تبلیغات دیجیتال مواجه است که آهسته و پیوسته به پیشروی در میان قلمروی انحصاری گوگل-فیسبوک ادامه می‌دهند. زمانی‌که گوگل تلاش کرد با طراحی موتور جست‌وجوی سانسورشده راهی به بازار چین پیدا کند، این کارشان با اعتراض کارکنان گوگل مواجه و درنتیجه، متوقف شد. مشکلات دیگری که گوگل با آن‌ها دست‌به‌گریبان است، نگرانی‌هایی درباره‌ی محتوای نامناسبی را شامل می‌شود که تبلیغ‌کنندگان در یوتیوب به‌نمایش می‌گذارند و نیز کنش‌گرایی مداوم کارکنانش است.

سرمایه‌گذاران بازهم خواهان شفافیت در گزارش‌های مالی آلفابت هستند. آلفابت گزارش‌های مالی خود را در سه مقوله‌ منتشر می‌کند: تبلیغات و سایر درآمدها و سایر بدهی‌ها. این گزارش‌ها نتایج معینی درباره‌ی هر محصول، مثلا یوتیوب یا گوگل‌کلاد ندارند و محرمانه‌بودن آن‌ها باعث ناامیدی و سرخوردگی سرمایه‌گذاران و تحلیلگران شده است؛ چراکه فکر می‌کنند از وضعیت واقعی کسب‌وکار این شرکت بی‌خبر هستند.

پیچای و روث پاروت، مدیر ارشد مالی شرکت، اطلاعات ناچیزی دراختیار کسانی قرار می‌دهند که خواهان اطلاعات بیشتری هستند. آن‌ها می‌گویند یوتیوب دومین عامل رشد درآمدی آلفابت است و گوگل‌کلاد در رتبه‌ی بعدی قرار دارد. پیچای می‌گوید نرخ رشد سالانه‌ی کلاد رقمی افزون‌‌بر ۸ میلیارد دلار است.

همچنین، طبق گزارش‌ها این شرکت ۱۰۷ هزار و ۶۴۶ کارمند دارد که در مقایسه با سال گذشته ۲۰ درصد افزایش یافته است. آمار کارمندان آلفابت شامل نیروی کار موقت و قراردادی نمی‌شود که تقریبا ازنظر تعداد، باهم برابر هستند. پاروت می‌گوید شمار کارمندان آلفابت در باقی‌مانده‌ی سال ۲۰۱۹ کمی بیشتر از نرخ موردانتظار خواهد بود؛ چرا که گوگل تصمیم گرفته است موقعیت‌های شغلی مقاطعه‌کاری فرعی بیشتری در دفتر خود فراهم کند.

با نگاهی به تاریخچه‌ی محبوبیت اپل‌مپ و گوگل‌مپ، به‌وضوح درمی‌یابیم که اپل‌مپ از محبوبیت کمتری در مقایسه با رقیب خود، یعنی گوگل‌مپ، برخوردار است. بااین‌حال، براساس آخرین اخبار به‌نظر می‌رسد کوپرتینویی‌ها در ماه‌های اخیر، سخت در تلاش هستند تا اپل‌مپ را به قابلیت‌های جدیدی مجهز کنند تا شاید بتوانند از رقیب خود پیشی بگیرند.

اطلاعات پتنت اخیر اپل نشان می‌دهد کوپرتینویی‌ها درصدد یکپارچه‌سازی فناوری‌های مبتنی‌بر واقعیت افزوده با اپلیکیشن اپل‌مپ هستند تا از این طریق بتوانند در رقابت با گوگل‌مپ حرفی برای گفتن داشته باشند. 

براساس اعلام Cult Of Mac، اپل پتنت جدیدی به‌نام «ناوبری با استفاده از فناوری واقعیت افزوده» ثبت کرده است. پتنت اخیر از تغییراتی در اپلیکیشن اپل‌مپ حکایت می‌کند و به‌نظر می‌رسد با کمک فناوری‌های مبتنی‌بر واقعیت افزوده، کاربر می‌تواند اطلاعات بیشتر و واقعی‌تری از مسیر حرکت خودرو را بی‌درنگ دراختیار داشته باشد. برای استفاده از این قابلیت، لازم است گوشی آیفون در قسمت جلو داشبورد خودرو در حالتی قرار گیرد که دوربین گوشی بتواند مسیر جاده را تصویربرداری کند. در چنین حالتی، راننده‌ می‌تواند در زمان واقعی مسیر حرکت را روی گوشی آیفون به‌همراه اطلاعات بیشتری درباره‌ی مسیر اعم از محدودیت سرعت، مسیرها و نام خیابان‌ها مشاهده کند.

شاید این سؤال پیش بیاید که قراردادن گوشی آیفون جلو داشبورد چه فایده‌ای می‌تواند داشته باشد؟ معمولا اپلیکیشن‌های ناوبری تمایل دارند نمایش مناسب و دقیقی از مسیر حرکت خودرو روی نمایشگر دراختیار راننده قرار دهند. پتنت جدید کورپرتینویی‌ها سعی می‌کند نمایشی واقعی‌تر و البته در زمان واقعی از مسیر حرکت خودرو دراختیار راننده قرار دهد.

با ارائه‌ی تصاویر دقیق‌تر و واقعی‌تر از مسیر حرکت خودرو، راننده می‌تواند بسیار راحت‌تر از قبل مسیر حرکت خودش را در اپل‌مپ طی کند. براساس اعلام Cult Of Mac، احتمالا قابلیت جدید اپل‌مپ با عینک‌های واقعیت افزوده کار می‌کند. البته، باید در نظر داشت که ویژگی‌ جدید هنوز مراحل تأیید ایمنی را طی نکرده است و باید به این موضوع توجه کرد که مؤلفه‌های واقعیت افزوده بر رانندگی و سلامت سفر تأثیر منفی نگذارد.

با توجه به اینکه کوپرتینویی‌ها فقط پتنت مربوط به یکپارچه‌سازی اپل‌مپ با فناوری‌های مبتنی‌بر واقعیت افزوده را ثبت کرده‌اند، هیچ تضمین قطعی وجود ندارد که پتنت ثبت‌شده قطعا اجرایی شود. باید ببینیم آیا اپل‌مپ می‌تواند با قابلیت‌های جدید گوی سبقت را از گوگل‌مپ برباید یا خیر.

اگر از اخبار مربوط‌به اپل آگاه باشید، کوپرتینویی‌ها در اوایل ماه جاری درخواستی برای دولت ترامپ تنظیم کردند و در آن کاهش تعرفه‌های وارداتی برای برخی از قطعات رایانه‌ی قدرتمند مک پرو را خواستار شدند. حال، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، در توییتی جدید از مخالفت خود و دولتش با این درخواست اپل خبر داده است.

همان‌طورکه احتمالا مطلع هستید، جنگ تجاری بین آمریکا و چین که از آغاز ریاست‌جمهوری ترامپ شکل گرفته، موجب شده است دولت آمریکا برای واردات از کشور چین تعرفه‌های بعضا سخت‌گیرانه‌ای وضع کند. محصولات الکترونیکی که اپل یکی از تولیدکنندگان شاخص آن‌ها است، بخش زیادی از تعرفه‌ها را شامل می‌شوند؛ تعرفه‌هایی که تا ۲۵ درصد هزینه‌‌ی نهایی واردات را افزایش می‌دهد. 

در‌حالی‌که اپل در متن درخواست خود به دستگاه خاصی اشاره نکرده است، طبق گزارش بلومبرگ، اهالی کوپرتینو به قطعات رایانه‌ی خانگی اشاره می‌کنند. این شرکت به‌تازگی خط‌تولید مک پرو را در اقدامی عجیب از آمریکا به کشور چین منتقل کرده است؛ از‌این‌رو، واکنش ترامپ به این موضوع به‌هیچ‌عنوان جای تعجب نداشت.

ترامپ در توییتش درباره‌ی درخواستِ اخیر اپل گفته است:‌ 

هیچ تبصره‌ی قانونی یا کاهشی برای تعرفه‌های واردات قطعات مک پرو که در کشور چین تولید می‌شوند، شامل حال اپل نخواهد شد. آن‌ها را در آمریکا بسازید تا از تعرفه هم خبری نباشد!

تاکنون اپل واکنشی به این توییت نشان نداده است؛ اما به‌راحتی می‌توان موضع آن‌ها را دربرابر این توییت متوجه شد. اهالی کوپرتینو پیش‌تر برای برخی‌ از دستگاه‌هایشان نظیر اپل‌واچ و ایرپاد معافیت تعرفه‌ای دریافت کرده بود؛ با‌این‌حال، به‌نظر می‌رسد که این‌بار از معافیت خبری نیست و اپل باید کاهش حاشیه‌ی سود را به‌ جان بخرد. 

حسگر دمای مایع خنک‌کننده که ما آن را با نام «حسگر دمای آب» هم می‌شناسیم، یکی از حسگرهای خودرو است که برای نظارت بر دمای مایع خنک‌کننده موتور استفاده می‌شود. آنچه در داخل پیشرانه گردش می‌کند، فقط آب نیست و ترکیبی از آب همراه‌ با مایع ضدجوش و ضدزنگ و ضدیخ است؛ به همین دلیل، معمولا به‌جای آب، آن را مایع خنک‌کننده می‌نامند و مهندسان مکانیک خودرو هم از گفتن نام حسگر دمای آب خودداری می‌کنند. 

اکثر حسگرهای دمای خنک‌کننده با استفاده از مقاومت الکتریکی برای اندازه‌گیری دمای مایع کار می‌کنند. سیگنال خروجی از حسگر به کامپیوتر ارسال می‌شود تا تغییراتی در زمان‌بندی پیشرانه و محاسبات (پاشش) سوخت برای عملکرد بهینه انجام شود. هنگامی‌که دمای مایع خنک‌کننده در پیشرانه سرد باشد، سوخت بیشتری نیاز است و هنگامی‌که دمای آن به گرمای لازم برسد، به سوخت کمتری احتیاج دارد. همچنین، در‌صورتی‌که واحد کنترل پیشرانه (ECU) تشخیص دهد دما بسیار افزایش یافته است، برای محافظت از پیشرانه دربرابر آسیب احتمالی ناشی از گرمای بیش‌از‌حد، مشخصات عملکردی را تنظیم می‌کند.

ازآنجاکه دما در محاسبات عملکردی پیشرانه نقش مهمی ایفا می‌کند، هرگونه مشکل مربوط به حسگر دمای خنک‌کننده می‌تواند به‌سرعت به سوء‌عملکرد پیشرانه تبدیل شود. معمولا عیوب حسگر باعث ایجاد نشانه‌هایی می‌شود که راننده می‌تواند با توجه به علائم، مشکل احتمالی را حدس بزند و از ضررهای احتمالی بعدی جلوگیری کند.

۱. مصرف سوخت زیاد

یکی از اولین علائم نقص حسگر دمای خنک‌کننده، مصرف سوخت زیاد است. اگر حسگر بد کار کند، می‌تواند سیگنال اشتباه به کامپیوتر خودرو ارسال کند و محاسبات سوخت و زمان‌بندی را تحت‌تأثیر قرار دهد. ارسال سیگنال اشتباه از کارکرد پیشرانه در دمای پایین به کامپیوتر، چندان غیرمعمول نیست. چنین عیبی باعث می‌شود کامپیوتر خودرو فکر کند دمای پیشرانه سرد است (حتی اگر واقعا این‌طور نباشد) و درنتیجه دستور ارسال سوخت بیشتری نسبت به مقدار لازم صادر خواهد کرد. به این معنی که افزایش مصرف سوخت را سبب می‌شود و ممکن است عملکرد موتور را نیز مختل کند.

۲. خروج دود سیاه از اگزوز

یکی دیگر از علائم ایجاد عیب احتمالی در حسگر مایع خنک‌کننده، خروج دود سیاه از اگزوز است. اگر حسگر خراب شود و سیگنال اشتباه ارسال کند، ECU در محاسبات خود اشتباه می‌کند و مخلوط سوخت را بدون ضرورت غنی خواهد کرد. اگر مخلوط سوخت و هوا بیش‌از‌حد غنی باشد، پیشرانه به مرحله‌ای می‌رسد که نمی‌تواند سوخت را به‌خوبی منفجر کند و درنتیجه دمای محفظه‌ی احتراق و لوله‌های اگزوز افزایش می‌یابد. درادامه، رنگ دود ناشی از احتراق به سیاه تغییر می‌کند که نشانه‌ی غنای مطلوب سوخت است.

۳. بیش‌از‌حد گرم‌شدن پیشرانه

یکی دیگر از علائم ایجاد عیب در حسگر دمای خنک‌کننده، گرم‌شدن بیش‌از‌حد پیشرانه است. گاهی اوقات حسگر دمای آب به‌گونه‌ای خراب می‌شود که سیگنال دائمی از داغ‌بودن پیشرانه به ECU ارسال می‌کند. در این حالت، واحد کنترل الکترونیکی برای جبران‌کردن گرمی پیشرانه، به‌اشتباه دستور می‌دهد تا مخلوط سوخت و هوا رقیق شود. ازاین‌رو، دمای پیشرانه به‌دلیل مخلوط سوخت و هوای رقیق، مدام افزایش می‌یابد که به احتراق زودرس و خطای جرقه منجر خواهد شد.

۴. روشن‌شدن چراغ چک موتور

چشمک‌زدن یا روشن‌شدن چراغ اخطار پیشرانه، یکی دیگر از علائم ایجاد عیب در حسگر دمای خنک‌کننده است. در برخی خودروها، اگر ECU اشتباهی در سیگنال ارسالی حسگرها یا مدار الکتریکی آن‌ها تشخیص دهد، چراغ اخطار را روشن می‌کند. 

حسگر دمای مایع خنک‌کننده یکی از مهم‌ترین حسگرهای واحد مدیریت پیشرانه‌ی خودرو است؛ زیرا اطلاعات ارسالی آن نقش مهمی در محاسبات و عملکرد موتور برعهده دارد. به همین دلیل، اگر علائم مذکور را در خودرو خود مشاهده می‌کنید، احتمالا حسگر دچار مشکل شده است. تعمیرکاران حرفه‌ای قادر خواهند بود عیوب موجود در خودرو را تشخیص دهند و بگویند به تعویض حسگر نیاز دارید یا نه. 

پس از اینکه روز گذشته شرکت "اسپیس ایکس" برنامه پرتاب کپسول دراگون را به علت شرایط بد جوی به بامداد جمعه موکول کرد، بالاخره این کپسول ساعت ۲:۳۱ بامداد جمعه سوار بر موشک "فالکون۹" به فضا پرتاب شد.

محققان سوییسی، لرزه‌های زمین، ماه و مریخ را درون یک اتاق لرزه با یکدیگر مقایسه کردند.

به گزارش ایسنا و به نقل از سی‌نت، فرودگر "اینسایت" ناسا در آوریل ماه گذشته در تاریخ اکتشافات فضایی شگفتی ساخت و توانست با استفاده از زلزله‌سنج، روی مریخ لرزه‌هایی ثبت کند.

این دستگاه حساس برای مطالعه زلزله‌های مریخی طراحی شده است. ولی زلزله‌های این سیاره مشابه با چیزی نیست که در زمین می‌بینیم.

محققان مؤسسه فناوری فدرال زوریخ در سوییس قصد داشتند که بدانند زلزله‌های مریخی دقیقا به چه صورتی است.

بنابراین اطلاعات خود با استفاده از زلزله‌سنج‌های فضاپیمای "اینسایت" را به یک اتاق شبیه‌ساز زلزله وارد کردند. سپس این داده‌ها را با لرزه‌های زمینی و  ماه مقایسه کردند.

زمین‌لرزه، لرزشی سریع و تند و تیز را ایجاد کرد. لرزش ماه آرام‌تر بود و زلزله مریخی هم حرکاتی از یک سمت به سمت دیگر را به وجود آورد.

زلزله‌ مریخی که پیش از این شناسایی شده بود، بسیار ضعیف بوده است.

دانشمندان دو نوع زلزله مریخی را شناسایی کردند؛ یک زلزله با فرکانس بالا و و لرزش‌هایی مشابه ماه. یک زلزله هم با فرکانس پایین که ممکن است در فاصله‌ای بسیار دورتر از لرزه‌سنج اتفاق افتاده باشد. گفتنی است، مدت زمان وقوع آنها در برابر زمین‌لرزه طولانی‌تر بود.

 

 

انتهای پیام

ناسا به مناسبت بیستمین سالگرد پرتاب تلسکوپ "پرتو ایکس چاندرا" تصاویر باشکوهی را که این تلسکوپ فضایی به ثبت رسانده، منتشر کرد.

اتحادیه‌ی اروپا قصد دارد درصورت وضع تعرفه‌ی گمرکی برای قطعات و خودروهای اروپایی وارد‌‌شده به آمریکا، برای کالاهای آمریکایی تعرفه ۳۹ میلیارد دلاری در نظر بگیرد. به‌گزارش بلومبرگ، نماینده‌ی کمیسیون تجارت اروپا،سیسیلیا ملمستورم، چگونگی عکس‌العمل نشان‌دادن اروپایی‌ها را شرح داده است. نماینده‌ی اتحادیه‌ی اروپا عقیده دارد این سازمان هرگونه تقاضای آمریکا را رد می‌کند تا حمل‌ونقل و عرضه‌ی محصولات خودرویی آمریکایی را در اروپا محدود کند. تاکنون، اتحادیه‌ی اروپا کالاهایی به ارزش ۲۲ میلیارد دلار را در فهرست قرار داده است و اکنون این رقم در پاسخ به تهدید دونالد ترامپ دوبرابر خواهد شد.

ملمستورم گفت:

ما تجارت مدیریت‌شده یا سهمیه‌بندی یا محدودیت‌های صادرات عمدی را نمی‌پذیریم. اگر بنابر ایجاد تعرفه‌های گمرکی باشد، ما فهرست متعادل‌شده‌ای در نظر خواهیم گرفت. هم‌اکنون، کالاهایی به‌ ارزش ۳۵ میلیارد یورو در فهرست قرار دارند. امیدواریم به استفاده از فهرست جدید مجبور نشویم.

دولت ترامپ اخیرا اروپا را به ایجاد تعرفه‌ی ۲۵ درصدی برای خودروهای اروپایی وارداتی به خاک آمریکا تهدید کرده بود. تحلیل‌ها نشان می‌دهد این موضوع به قیمت هر خودرو وارد‌شده به خاک آمریکا، مبلغ ۱۱ هزار دلار می‌افزاید. ناگفته نماند تعرفه‌ی ۲۵ درصدی و ۱۰ درصدی آهن و آلومینیوم هم که دونالد ترامپ در سال گذشته از آن به‌عنوان تهدید برای امنیت ملی یاد کرده بود، به این مجموعه اضافه می‌شود.