یکی از حوزه‌هایی که معمولا شامل بیمه نمی‌شود، خدمات دندان‌پزشکی است. استارتاپ آرمه به مدیریت علی موسوی‌ملکی سعی می‌کند با همکاری با پزشکان این حوزه هم دسترسی کاربران به پزشکان را تسهیل کند و هم هزینه‌ی این خدمات را به‌حداقل برساند. زومیت در جریان نمایشگاه الکامپ ۲۰۱۹ به غرفه‌ی این شرکت واقع در سالن ۲۷ نمایشگاه بین‌المللی سری زده و با مدیرعامل آن، علی موسوی‌ملکی، گفت‌وگو کرده است.

به‌ادعای موسوی‌ملکی، وضعیت بهداشت دهان و دندان در ایران اوضاع مناسبی ندارد و حدود ۸۰میلیون دندان پوسیده وجود دارد که به‌دلیل دشواری دسترسی به دندان‌پزشک و گران‌بودن هزینه‌های ترمیم به آن‌ها رسیدگی نمی‌شود و اغلب کشیده می‌شوند. موسوی‌ملکی استارتاپ آرمه به‌معنای دندان را از سال ۱۳۹۵ افتتاح کرده و به‌واسطه‌ی آن توانسته است بیش از ۲۰هزار کاربر را عضو این سامانه کند و در ۴۲ شهر کشور با دندان‌پزشکان قرارداد ببندد.

به‌گفته‌ی مدیرعامل استارتاپ آرمه، در حوزه‌ی دندان‌پزشکی حدود ۸۵درصد ظرفیت خالی وجود دارد که سامانه‌ی آرمه با استفاده از این ظرفیت خالی، کاربران عضو این استارتاپ را با تخفیف‌های بیش از ۵۰ درصد به پزشکان طرف قرارداد وصل می‌کند.

درواقع، همان‌طورکه سرویس‌های اینترنتی درخواست تاکسی با حذف آژانس‌ها هزینه‌های سفر را کاهش دادند، آرمه با حذف کلینیک‌ها هزینه‌های دندان‌پزشکی را کاهش می‌دهد. در این فرایند، بیمار تنها هزینه‌ی درمان را پرداخت می‌کند و سهم کلینیک از هزینه‌ها حدف می‌شود.

هدف مدیرعامل شرکت آرمه پوشش هرچه‌بیشتر پزشکان و افزایش تعداد اعضای این بیمه در آینده‌ی نزدیک است. به‌گفته‌ی موسوی‌ملکی، این استارتاپ قصد دارد به‌زودی در حوزه‌های پوست و مو نیز فعالیت کند و خدمات خود را به اعضا افزایش دهد. به‌اعتقاد موسوی‌ملکی، سقف پیشرفت برای این استارتاپ باز است و نمونه‌ی خارجی و موفق آن با نام «هومانا» که حوزه‌های درمانی بسیار را پوشش می‌دهد، سال گذشته چهارمیلیارد دلار درآمد کسب کرده است.

آرمه تخفیف پارسیان در‌حال‌حاضر تمامی مناطق ایران به‌غیر از خراسان شمالی و جنوبی و زاهدان را زیرپوشش خود دارد و کاربران می‌توانند با مراجعه به سایت آرمه، وارد نقشه شوند و پزشک مطلوب خود را انتخاب کنند و از او وقت بگیرند. مدیر مجموعه‌ی آرمه در پاسخ به این پرسش که «آیا احتمال افزایش قیمت برای بی‌اثرکردن تخفیف پزشکان وجود دارد یا خیر؟»، توضیح داد کاربران در زمان مراجعه، هزینه‌ها را براساس تعرفه‌های موجود در سایت پرداخت می‌کنند.

مایکروسافت ثابت کرد نه‌تنها داشتن ماکت هولوگرافیک با ویژگی‌های نسبتا واقع‌بینانه از انسان‌ها کاری شدنی است؛ بلکه می‌توان آن را طوری ساخت که به زبان‌های دیگر هم سخن بگوید. طبق گزارش خبرگزاری ورج (The Verge)، مایکروسافت در سخنرانی آغازین خود در کنفرانس مایکروسافت اینسپایر (Microsoft Inspire) امسال که در لاس‌وگاس ایالات متحده برگزار شد، دمویی از جدیدترین نوآوری در هدست‌های خود منتشر کرد و تام وارن، خبرنگار ورج، این ویدئو را در یوتیوب برای علاقمندان به‌اشتراک گذاشت. ردموندی‌ها با تهیه‌ی این ویدئو می‌خواهند توانایی هولولنز ۲ در ترجمه‌ی گفتار به زبان‌های دیگر را ثابت کنند. 

در این ویدئو، جولیا وایت، مدیراجرایی آژور و یک دستگاه هدست هولولنز ۲ و هولوگرامی از جولیا وایت را مشاهده می‌کنید. هولوگرام وایت در ابتدا مانند طرح کوچک سبزرنگ دیده می‌شود که روی دست وایت قرار گرفته است؛ اما به‌محض اینکه او خطاب به هولوگرام می‌گوید «سخنرانی را ترجمه کن»، این هولوگرام کوچک به‌سرعت به‌شکل ماکت کاملا شبیه به وایت در حدو‌اندازه‌های انسان تغییرشکل می‌دهد و با مهارت سخن‌گفتن به زبان ژاپنی را شروع می‌کند. ماکت هولوگرافیک کلمات ژاپنی را با لحن و صدایی ادا می‌کند که گویی صدای خود وایت است.

مدیران مایکروسافت در سخنرانی خود گفتند فناوری جدید ترجمه‌‌ی هولولنز ۲ با کمک هوش مصنوعی به‌نام Neural Text-to-Speech یا Neural TTS میسر شده است. همان‌طورکه خبرگزاری ورج خاطرنشان می‌کند، «نوعی امضای شخصی صوتی» برگرفته از صداهای ثبت‌شده‌ی وایت ایجاد شده بود. این امضای صوتی همان چیزی است که به هولوگرام این امکان را می‌دهد طوری وانمود کند گویی این خود وایت است که با تسلط کامل به زبان ژاپنی صحبت می‌کند. این را هم باید بدانید وایت اصلا ژاپنی بلد نیست و در سخنرانی‌اش در همین رویداد به این نکته اقرار کرد.

بعید به‌نظر می‌رسد جدیدترین پیشرفت مایکروسافت در فناوری هولوگرام به‌ این‌ زودی جنبه‌ی تجاری به خود بگیرد؛ اما حتی فکرکردن به احتمال استفاده از آن به‌تنهایی به‌قدری جذاب است که می‌تواند تأثیر شگرفی بر کسب‌وکارهای بین‌المللی و مسافرت‌ها و ارتباطات بگذارد. افزون‌براین، با توجه به اینکه مایکروسافت وب‌سایتی جدا به روند توسعه‌ی این دستگاه اختصاص داده است، می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که این شرکت هدست هولولنز ۲ را با کاربرد کاملا تجاری تولید خواهد کرد؛ مانند خیلی از اپلیکیشن‌ها و راهکارهای مربوط به هدست‌ها که اولین هدف از تولید آن‌ها، استفاده برای اهداف تجاری و در محل‌های کاری بوده است، نه برای خانه‌ها و کارهای روزمره.

برای نمونه، هرکدام از سه برنامه‌ی Dynamics 365 که گفته می‌شدند برنامه‌هایی تجاری برای هولولنز ۲ هستند، کارکردهای اداری متفاوتی دارند: Remote Assist ابزاری مناسب برای دورکاری و فریلنسرها و Guides ابزاری مناسب برای آموزش کارمندان و Layout ابزاری مناسب برای طراحی فضاهای جدید و تجسم و بررسی دقیق آن‌ها در مقیاس واقعی.

الیور زیپسه از ۲۵ مرداد امسال (۱۶ اوت ۲۰۱۹) ریاست هیئت‌مدیره گروه خودروسازی بی‌ام‌و را برعهده خواهد داشت. الیور زیپسه ۵۵ ساله، جانشین هرالد کروگر خواهد شد که اوایل ماه جاری به رئیس هیئت‌نظارت اطلاع داد به‌دنبال تمدید قرارداد خود با این شرکت نیست. کروگر به‌زودی از مسئولیت رئیس هیئت‌مدیره استعفا خواهد داد و ۲۴ مرداد، هیئت‌مدیره را ترک خواهد کرد.

دکتر نوبرت رایتهوفر، رئیس هیئت‌نظارت بی‌ام‌و، در این زمینه گفت:

با اولیور زیپسه، رهبری استراتژیک و تحلیلگری قاطع به اعضای هیئت‌مدیره بی‌ام‌و اضافه خواهد شد. او برای گروه بی‌ام‌و حرکتی تازه در شکل‌دادن حمل‌ونقل آینده ارائه خواهد کرد.

الیور زیپسه از سال ۲۰۱۵ عضو هیئت‌مدیره بوده و هم‌اکنون مسئول بخش تولید است. در سال ۱۹۹۱، زیپسه کارش را در این شرکت به‌عنوان کارآموز شروع کرد و از آن زمان، مسئولیت‌های مدیریتی مختلفی ازجمله مدیرعامل کارخانه‌ی آکسفورد و معاون ارشد برنامه‌ریزی و استراتژی محصول این شرکت را برعهده داشته است.

رایتهوفر ادامه داد:

هیئت‌نظارت به تصمیم هرالد کروگر احترام می‌گذارد و امروز از سال‌ها کار موفق او در گروه بی‌ام‌و قدردانی می‌کند. از طرف تمام اعضای شرکت، برای او در آینده آرزوی موفقیت می‌کنیم و امیدواریم بی‌ام‌و همیشه معنی خاصی برای او داشته باشد. 

شورای نظارت بی‌ام‌و به‌تازگی درباره‌ی وضعیت فعلی این برند در بازار ایالات متحده و تولید در بزرگ‌ترین کارخانه در شبکه‌ی تولید جهانی گروه بی‌ام‌و تشکیل جلسه داد. رایتهوفر تأکید کرد:

با توجه به قدرت نوظهور و برندهای قوی و کارکنان متعهد، گروه بی‌ام‌و در بخش خودروهای لوکس به جلو می‌رود و مسیر موفقیت بلندمدت خود را با قدرت ادامه می‌دهد. 

منفرد شاخ، رئیس شورای جهانی کارگران و معاون هیئت‌نظارت بی‌ام‌و، در این باره گفت:

همکاری قوی میان شورای کارگران و مدیریت شرکت‌ها تاریخچه‌ی طولانی دارد و یکی از ارکان موفقیت ما است. منتظر ادامه این همکاری و شکل‌دادن به آینده‌ی شرکت هستیم.

رویداد توان‌تِک(Tavan Tech)  ابتکاری از مجتمع نیکوکاری رعد است که با هدف گردهمایی شرکت‌های موفق استارتاپی و تجارت الکترونیک و معرفی توان‌یابان موفق و شاغل در این گونه شرکت‌ها، سرویس‌ها و خدماتی در الکامپ ۲۵ معرفی می‌کند که باعث بهبود کیفیت زندگی توان‌یابان می‌شوند.

مجتمع نیکوکاری رعد در اوایل دهه‌ی ۱۳۶۰ پایه‌گذاری شد و در اواخر همان دهه، توانست به‌عنوان «مؤسسه‌ی آموزشی رعد» فعالیت خود را گسترش دهد. هدف و مأموریت رعد در ابتدا ارائه‌ی «آموزش‌های رایگانِ فنی‌وحرفه‌ای به توان‌یابان» بود؛ هدفی به‌ظاهر ساده که طبق ادعای رعد با گذر زمان سخت‌تر و پرفرازونشیب‌تر شد. در سال ۱۳۷۷، دفتر روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان ملل متحد (UNDPI) رعد را به‌عنوان سازمانی غیردولتی (NGO) به‌رسمیت شناخت و این مؤسسه توانست نخستین مرکز دانشگاهی ویژه‌ی توان‌یابان کشور را در سال ۱۳۹۰ تأسیس کند. همچنین، کسب مقام مشورتی از شورای اقتصادی‌اجتماعی سازمان ملل (Ecosoc) در سال ۱۳۹۳ فرصت مناسبی برای حضور رعد در عرصه‌های بین‌المللی و ارتقای سطح آموزش داخلی فراهم کرد.

هم‌اکنون مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد با داشتن ۳۵ سال سابقه‌ی فعالیت درزمینه‌ی آموزش‌های مهارتی و دانشگاهی معلولان و همکاری با ۲۸ مرکز مشابه و مستقل در سایر استان‌ها و شهرستان‌ها، توانمند‌سازی و ارتقا کیفیت زندگی توان‌یابان را دنبال می‌کند. 

وب‌سایت مجتمع رعد اهداف رویداد توان‌تِک را این‌گونه عنوان کرده‌ است:

• دسترس‌پذیری بیشتر معلولان به فضای وب؛
• توسعه کاربران معلول و استفاده بیشتر از کسب‌و‌کارهای موفق و نوپا؛
• متناسب‌سازی محصولات و خدمات و سرویس‌های استارتاپ‌ها؛
• جذب سرمایه‌گذار برای تولید و تأمین محصولات و سخت‌افزارهای موردنیاز جامعه‌ی توان‌یابان؛
• بهبود کیفیت زندگی معلولان با استفاده از ظرفیت فناوری اطلاعات؛
• شناخت و معرفی فرصت‌های اشتغال در حوزه فناوری اطلاعات برای معلولان؛
• معرفی کسب‌و‌کارهای نوپا (استارتاپ) فعال معلولان.

در الکامپ بیست‌وپنجم، زومیت فرصت مغتنمی یافت تا ازطریق منصوره پناهی، مدیرعامل مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد، با این مؤسسه و رویداد توان‌تِک بیشتر آشنا شود.

پناهی با ۳۹ سال تجربه‌ی کاری و تحصیلی درزمینه‌ی آموزش و توان‌بخشی و اشتغال افراد معلول در کشور سوئد، از سال ۹۴ همکاری خود را با مجتمع رعد آغاز کرده است. به‌عقیده‌ی پناهی، مدل آموزش سنتی توان‌یابان و مؤسسه‌هایی چون رعد را بیشتر از افراد جامعه جدا کرده است. مدیرعامل رعد برای روشن‌ترشدن منظورش برای زومیت از تجربه‌ی شخصی تأثیرگذاری هنگام بازگشت به ایران می‌گوید:

فعالیت مراکزی مانند رعد یا انجمن‌های مشابه دیگر تا پیش‌از‌این فقط به ساخت دست‌بند و عروسک و غذا محدود می‌شد. هنگامی‌که تازه مدیرعامل رعد شده‌ بودم، از یکی از توان‌یابان که جوانی ۲۰ ساله بود، درباره‌ی بزرگ‌ترین آرزویش پرسیدم و او در جواب گفت بزرگ‌ترین آرزویم این است که ۲۰ سال دیگر در رعد باشم. من با خود گفتم ما چه کرده‌ایم که نهایت آرزوی یک جوان این شده است. مانند این است که بخواهید درِ قفس را باز کنید و بزرگ‌ترین آرزوی پرنده باقی‌ماندن در قفس باشد.

این تجربه باعث شد مهم‌ترین هدف مدیرعامل رعد «تغییر نگرش» به توان‌بخشی شود؛ چراکه به‌عقیده‌ی پناهی، نه توان‌یابان و نه خانواده‌هایشان و نه حتی کارکنان مراکز توان‌بخشی درک درستی از مشارکت در جامعه و حق شهروندی نداشتند. مدیرعامل رعد می‌گوید:

به این نتیجه رسیدم که در ایران مناسب‌سازی فیزیکی مشکل اصلی برای ورود توان‌یابان به جامعه نیست؛ بلکه نگرش اشتباه و مناسب‌سازی افکار توان‌یاب، خانواده، جامعه و حتی کسانی که درکنار توان‌یابان کار می‌کنند، بزرگ‌ترین سد راه توان‌یابان در ورود به جامعه محسوب می‌شود. در تمام این چهار سطح (شخص توان‌یاب، خانواده، نیروهای مراکز توان‌یابی و جامعه) این تفکر غلط وجود دارد که افراد توان‌یاب باید به‌نوعی از جامعه جدا باشند و این خیلی اسف‌بار است.

راحت‌ترشدن زندگی و کار «عموم مردم» به‌لطف استفاده از تکنولوژی در سال‌های اخیر، این ایده را در ذهن مدیرعامل رعد ایجاد کرد که طبیعتا همین فناوری باید بتواند به‌کمک توان‌یابان نیز بیاید؛ چراکه آن‌ها هم «جزئی از همین مردم» هستند.

اولین دوره‌ی رویداد توان‌تِک در محل مجتمع رعد و دوره‌ی دوم آن در الکامپ بیست‌وچهارم برگزار شد. آن‌طورکه پناهی می‌گوید، غرفه‌ی توان‌تِک در الکامپ سال گذشته «به‌نوعی ایزوله» و از دیگر غرفه‌ها جدا بود که این خود به‌نوعی همان تفکر جدابودن و جداکردن افراد توان‌یاب از جامعه را تقویت می‌کرد. همین موضوع پناهی را برآن داشت تا امسال موافقت محمدباقر اثنی‌عشری، رئیس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور را برای اختصاص‌دادن غرفه‌ای بزرگ به توان‌تِک در مرکز یکی از سالن‌های اصلی استارتاپی الکامپ جلب کند. غرفه‌ی توان‌تِک امسال در مرکز سالن الکام استارز واقع شده‌ است.

علاوه‌بر‌این، توان‌تِک امسال فقط در انحصار رعد نیست و ۲۵ انجمن و مجتمع دیگر نیز به دعوت رعد در رویداد امسال مشارکت می‌کنند. مدیرعامل رعد امیدوار است استارتاپ‌های حاضر در نمایشگاه امسال با مراجعه به توان‌تِک و استفاده از تجربیات انجمن‌ها و مؤسسات مشارکت‌کننده در این رویداد، بتوانند خدمات خود را برای معلولان جسمی بهینه‌تر و دسترس‌پذیرتر کنند.

خانم پناهی در پاسخ به پرسش زومیت درباره‌ی چگونگی رابطه‌ی فعلی توان‌تِک و استارتاپ‌ها، می‌گوید متأسفانه این رابطه هنوز بیشتر یک‌طرفه و از سوی توان‌تِک است؛ یعنی این انجمن‌ها و مؤسسات مشارک‌کننده در توان‌تِک هستند که به‌سراغ استارتاپ‌ها می‌روند و سعی می‌کنند خدمات ارائه‌شده‌ی آن‌ها را بهینه‌تر و دسترس‌پذیرتر کنند. مدیرعامل رعد امیدوار است روزی این روند معکوس شود و استارتاپ‌ها خود برای دریافت خدمات مشاوره‌ای به مجتمع‌های نیکوکاری تشکیل‌دهنده‌ی توان‌تِک مراجعه کنند.

سومین رویداد توان‌تِک از ۲۷ تا ۳۰ تیر در سالن الکام استارز واقع در محل نمایشگاه بین‌المللی تهران برگزار می‌شود.

اگر با بازار خودرو چین آشنا نیستید، احتمالا نام خودرو جیلی Bo Yue به‌گوشتان نخورده است؛ ولی این خودرو کراس‌اور جمع‌و‌جور از سال ۲۰۱۶ در بازار این کشور فروخته می‌شود. جیلی مدل Bo Yue را در بازار آمریکای‌جنوبی نیز با نام Emgrand X7 Sport می‌فروشد و یکی از موفق‌ترین محصولات جیلی در بازار محسوب می‌شود. مدل فیس‌لیفت این خودرو که قرار است تا نیمه‌ی سال ۲۰۱۹ وارد بازار شود، از سیستم اطلاعات و سرگرمی GKU19 اسمارت اکوسیستم و اولین مجموعه تراشه‌ی خودرو توسعه‌یافته در چین موسوم به E01 استفاده می‌کند.

Bo Yue Pro به هوشمندترین خودرو شاسی‌بلند جیلی تا امروز تبدیل شده است. سیستم GKU19 از مجموعه تراشه‌ی E01 در قلب خود استفاده می‌کند که درحقیقت، راه را برای ورود به دنیای 5G باز خواهد کرد. 

درکنار این تغییرات، جیلی محصول جدید خود را در بخش طراحی و حتی فنی به‌روزرسانی کرده است. در بدنه، می‌توان طراحی تهاجمی‌تر را در مقایسه با قبل مشاهده کرد. طراحی کاپوت کاملا جدید است و ابعاد جلوپنجره هم بزرگ‌تر شده است. چرا‌غ‌های LED و سپرها نیز طراحی کاملا جدیدی دارند و ابعاد ورودی‌های هوای درون سپر بزرگ‌تر شده است. در نمای عقب هم می‌توان به چراغ‌های LED با طراحی سه‌بعدی و نوار کرومی در امتداد در صندوق‌عقب اشاره کرد. جیلی ابعاد در صندوق‌عقب را هم در مدل فیس‌لیفت بزرگ‌تر کرده است تا دسترسی به فضای صندوق‌عقب آسان‌تر شود. 

درون کابین، بزرگ‌ترین تغییر Bo Yue Pro را باید صفحه‌نمایش بزرگ مرکزی عنوان کرد. پشت آمپرها نیز کاملا دیجیتالی هستند و طراحی کنسول مرکزی و اهرم تعویض دنده هم جدید است. جیلی کیفیت مواد داخل کابین را افزایش داده و نورپردازی داخلی نیز به امکانات اضافه شده است. 

قدرت موردنیاز این خودرو از پیشرانه‌ی ۱.۸ لیتری چهار سیلندر توربوشارژر تأمین می‌شود. این پیشرانه می‌تواند ۱۸۱ اسب‌بخار قدرت و ۳۰۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. گشتاور این پیشرانه در مقایسه با نسخه‌ی قبلی ۱۵ نیوتن‌متر افزایش پیدا کرده است. همچنین، جیلی از جعبه‌دنده‌ی هفت‌سرعته‌ی جدید دوکلاچه استفاده کرده است که می‌تواند مصرف سوخت را یک لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر کاهش دهد. ناگفته نماند پیشرانه‌ی جدید ۱.۵ لیتری را هم می‌توان سفارش داد که به‌همراه جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته‌ی خودکار عرضه می‌شود و به‌صورت مشترک جیلی و ولوو آن را توسعه داده‌اند. این پیشرانه ۱۷۴ اسب‌بخار قدرت و ۲۵۵ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند.

فدورا و اوبونتو دو نمونه از محبوب‌ترین سیستم‌عامل‌های دسکتاپ مبتنی‌بر لینوکس هستند که از پشتیبانی قوی برخوردار هستند. هر دو تقریبا یک دهه است در دو نقطه‌ی متفاوت از جهان روی کار آمده‌اند؛ اما تفاوت‌های ظریفی بین آن‌ها وجود دارد. فدورا یا اوبونتو؟ کدام یک مناسب‌تر هستند؟

فدورا و اوبونتو چگونه ظهور کردند؟

فدورا سیستم‌عامل رایگان و متن‌باز مبتنی‌بر لینوکس است که از سال ۲۰۰۳ به‌بازار آمد. Red Hat، بزرگ‌ترین شرکت متن‌باز دنیا که IBM آن را خرید، حامی این پروژه بود. فدورا شالوده‌‌ای برای Red Hat Enterprise Linux است؛ نسخه‌ای از لینوکس که برای شرکت‌ها و سرورها در نظر گرفته شده بود.

مدت کوتاهی پس از انتشار فدورا، اوبونتو در سال ۲۰۰۴ منتشر شد و به محبوب‌ترین سیستم‌عامل مبتنی‌بر لینوکس تبدیل شد. مارک شاتلورث، میلیاردر نام‌آشنا، با تأسیس شرکتی به‌نام کانونیکال (Canonical) به‌دنبال توسعه‌ی این سیستم‌عامل لینوکس برای کاربران عمومی کامپیوتر بود.

دسکتاپ فدورا

شعار چند‌ساله‌ی فدورا «آزادی، دوستان، امکانات، در اولویت» بود. فدورا دسکتاپی مستقل از کد اختصاصی است، با این استثنا که درایورهای باینری موجود در کرنل لینوکس، قابلیت پشتیبانی فدورا از سخت‌افزار موجود در اغلب لپ‌تاپ‌ها را می‌دهند.

هدف توسعه‌دهندگان فدورا ارائه‌ی امکاناتی برای گسترش اکوسیستم لینوکس است؛ به همین دلیل، فدورا مملو از امکاناتی است که در نمونه‌های رقیب چند ماه باید منتظر آن‌ها بمانید (در بعضی نمونه‌ها، مانند استفاده از سرور نمایش Wayland باید سال‌ها منتظر بمانید).

دسکتاپ اوبونتو

شعار اوبونتو «لینوکس برای بشر» بود. هدف این سیستم‌عامل ارائه‌ی دسکتاپی برای کاربران روزمره‌ی کامپیوتر است که بتواند با سیستم‌عامل‌های ویندوز و Mac OS X رقابت کند. کانونیکال سعی کرد ابعاد تخصصی‌تر لینوکس را مخفی کند و تجربه‌ای بصری و آماده را دراختیار کاربر قرار دهد.

نسخه‌های اولیه‌ی اوبونتو همراه‌با نصب‌کننده‌ی مستقیم و قابلیت پیش‌نمایش الگوی دسکتاپ منتشر شد. علاوه‌بر‌این، اوبونتو روش‌های ساده‌ای برای نصب Adobe Flash و کدک‌های مالتی‌مدیا ارائه کرده بود. تلاش دیگر کانونیکال ارائه‌ی واسطه‌ی دسکتاپ منحصربه‌فرد موسوم به Unity بود که توجه بسیاری از کاربران و فروشندگان کامپیوتر را به خود جلب کرد. همچنین، این شرکت تلاش کرد لینوکس را به تلفن‌های همراه بیاورد و در سال‌های گذشته، بیشتر پروژه‌های خود را متوقف کرده و بر کلاود متمرکز شده است.

نحوه‌ی استفاده از فدورا یا اوبونتو چگونه است؟

فدورا و اوبونتو در حالت پیش‌فرض تفاوت چندانی ندارند. نحوه‌ی اجرای برنامه‌ها و مدیریت پنجره‌ها تقریبا در هر دو یکسان است. فدورا تغییری در واسطه‌ی محیط دسکتاپ GNOME نداده است؛ بنابراین، می‌توانید محیط فدورا را در این آدرس ببینید: GNOME.org. اوبونتو Theme‌ و سکوی اپلیکیشنی (App Dock) خود را دارد. انتخاب ظاهر هرکدام به سلیقه‌ی کاربر بستگی دارد؛ اما کاربر در اوبونتو با ناسازگاری‌های بیشتری روبه‌رو می‌شود.

سهولت استفاده

با اینکه اوبونتو کار خود را به‌عنوان دسکتاپی کاربرپسند آغاز کرد، تفاوت بین فدورا و اوبونتو در حال ازبین‌رفتن است. امروزه، بسیاری از امکانات فدورا به‌استثنای درایورهای سخت‌افزاری اختصاصی، به‌خوبی اوبونتو کار می‌کنند. اوبونتو از جامعه‌ی پشتیبانی بزرگ‌تری برخوردار است؛ به همین دلیل، اشکال‌زدایی در آن ساده‌تر است. جامعه‌ی فدورا هم به‌اندازه‌ی کافی بزرگ است؛ ولی تأثیری بر روند آن نمی‌گذارد.

انتشار و پشتیبانی

نسخه‌های جدید فدورا دقیقا هر ۶ ماه یک‌بار منتشر می‌شوند. هر نسخه با تقریبا بیش از یک سال پشتیبانی همراه است. اوبونتو هم در دو نسخه منتشر می‌شود: نسخه‌ی استاندارد هر ۶ ماه یک‌بار منتشر می‌شود و ۹ ماه پشتیبانی دریافت می‌کند و نسخه‌ی دیگر هر دو سال منتشر می‌شود و پنج سال پشتیبانی دریافت می‌کند.

Flavor و Spin

نه فدورا نه اوبونتو کاربر را به استفاده از GNOME وادار نمی‌کنند. با دانلود نسخه‌های متفاوت فدورا یا اوبونتو می‌توانید از محیط‌های جایگزین GNOME استفاده کنید. محیط‌های دیگر فدورا Spin نامیده می‌شوند و با نام‌هایی مثل Fedora KDE Plasma Desktop Edition و Fedora Xfce Edition منتشر می‌شوند. نسخه‌های اوبونتو یا Flavorها هم شامل Kubuntu و Xubuntu است. نحوه‌ی نام‌گذاری نسخه‌های دیگر اوبونتو متفاوت است: Ubuntu Mate و Ubunto Budgie.

دسترسی به برنامه‌ها

صرف‌نظر از اینکه از فدورا یا اوبونتو استفاده کنید، برای دانلود برنامه‌ها به نرم‌افزار GNOME نیاز خواهید داشت. GNOME یکی از چند اپ‌استور موجود برای لینوکس است. اغلب برنامه‌ها رایگان و متن‌باز هستند. اوبونتو فهرستی طولانی از نرم‌افزارهای اختصاصی دارد؛ بدین‌ترتیب، یافتن برنامه‌هایی مثل استیم و اسپاتیفای با جست‌وجوی سریع امکان‌پذیر است. گرچه به‌لطف یکپارچه‌سازی Flathub، نصب این برنامه‌ها روی فدورا هم آسان خواهد بود. منابع نرم‌افزاری اوبونتو بیشتر از فدورا است؛ اما دسترسی به برنامه‌های متداول معمولا در هر دو امکان‌پذیر است.

مدیریت پکیج

در دنیای لینوکس، نرم‌افزارها به‌شکل پکیج‌ها یا بسته‌های دیجیتالی توزیع می‌شوند. این بسته‌ها شامل برنامه‌ها هستند؛ ولی از بخش‌های دیگری مثل کتابخانه‌های پس‌زمینه هم برخوردار هستند. فدورا از فرمت بسته‌ی RPM استفاده می‌کند؛ درحالی‌که فرمت پکیج اوبونتو DEB است. می‌توانید پکیج‌ها را ازطریق خط‌فرمان دانلود کنید. برای این کار از DNF در فدورا و از APT در اوبونتو استفاده کنید. هر دو ابزار مشابه هستند؛ اما معمولا مردم به‌مرور زمان یکی را به دیگری ترجیح می‌دهند.

فرمت‌های پکیج «سراسری»

هیچ فرمت پکیج سازگاری برای تمام نسخه‌های لینوکس وجود ندارد؛ ولی توسعه‌دهندگان سخت در تلاش‌اند این روند را تغییر دهند. متأسفانه بسته‌های سراسری پیش‌فرض فدورا و اوبونتو متفاوت هستند: فدورا از Flatpak و اوبونتو از بسته‌های Snap استفاده می‌کند.

به‌نظر می‌رسد Flatpak در سطح گسترده‌تری بین دسکتاپ‌های متعدد مبتنی‌بر لینوکس پذیرفته شده باشد؛ بنابراین، ممکن است نرم‌افزاری به‌صورت Flatpak دردسترس باشد؛ اما در بسته‌ی Snap نباشد. افزون‌براین، به‌دلیل محبوبیت فراوان اوبونتو و پیگیری فعال توسعه‌دهندگان، برخی نرم‌افزارها هم فقط به فرمت Snap دردسترس هستند. از آنجا که این فرمت‌ها سراسری هستند، با کمی تلاش بیشتر می‌توان Flatpak را روی اوبونتو و بسته‌های Snap را روی فدورا نصب کرد.

شماره‌ی نسخه‌ها

به‌روزرسانی نرم‌افزاری فدورا سریع‌تر از اوبونتو است؛ بنابراین، به‌جای اینکه مانند اوبونتو ۶ ماه تا انتشار نسخه‌های به‌روزرسانی‌شده صبر کنید، در فدورا می‌توانید درکنار به‌روزرسانی‌های سیستمی، به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری را هم دریافت کنید. همچنین، وقتی نسخه‌ی جدیدی از فدورا منتشر می‌شود، نرم‌افزارهای جدیدتری از اوبونتو را ارائه می‌کند. گاهی اوقات اوبونتو به دلیل تغییرها و تنظیمات، نرم‌افزار را دیرتر منتشر می‌کند.

بازی

کار با اوبونتو برای گیمرها راحت‌تر است. پلتفرم‌هایی مثل Steam و GOG.com از اوبونتو پشتیبانی می‌کند؛ اگرچه امکان اجرای بازی‌های هر دو پلتفرم در فدورا هم وجود دارد. اجرای بازی‌های کامپیوتری وابسته به خدمات اختصاصی، روی اوبونتو راحت‌تر است. البته، این روند به‌لطف Flathub در حال تغییر است. Flathub بدون نیاز به توزیع کد به‌وسیله‌ی فدورا، اپلیکیشن‌های اختصاصی را ارائه می‌کند. همچنین، کاربران اوبونتو از درایورهای گرافیکی اختصاصی برخوردار هستند که نصب آن‌ها کار ساده‌تری است.

توسعه‌ی نرم‌افزار

فدورا محیط برجسته‌ای برای توسعه‌دهندگان است: فضای کاری با تغییرات نسبتا اندک برای تولید کد و دسترسی سریع‌تر به نرم‌افزارهای جدیدتر. توسعه‌ی نرم‌افزار در فدورا مرتبط با CentOS و Red Hat Enterprise Linux است که غالب ادمین‌های سیستمی (Sysadmin) با آن‌ها سروکار دارند. تعدادی از نسخه‌های آینده‌ی فدورا مانند Fedora CoreOS و Fedora Silverblue متمرکز بر نگه‌دارنده‌ها (Container) هستند. افزون‌براین، توسعه‌دهندگان می‌توانند نسخه‌های مجزا از برنامه‌ای یکسان را نصب و آزمایش یا تنظیم کنند.

اوبونتو به‌دلایل مختلف جذاب است. بسیاری از کد‌نویس‌ها و توسعه‌دهنده‌ها از اوبونتو استفاده می‌‌کنند و از درمقابل، اوبونتو روی سرورهای غیرسازمانی هم کاربردی است. همچنین، کانونیکال به‌دنبال انتقال اوبونتو روی دستگاه‌های اینترنت اشیاء (IoT) است. با فدورا و اوبونتو، لینوکس به گزینه‌ای ایده‌آل برای توسعه‌دهندگان تبدیل می‌شود.

اجرای فدورا یا اوبونتو روی سرور

نسخه‌های دسکتاپ و سرور هم برای فدورا و اوبونتو موجود است. با اینکه می‌توانید فدورا را روی سرور نصب کنید، گزینه‌ی ایده‌آلی نیست. نسخه‌های جدید فدورا معمولا سریع به‌بازار می‌آیند و مدت زیادی پشتیبانی نمی‌شوند؛ به همین دلیل، در بازه‌های طولانی گزینه‌ی مناسبی نیستند. اگر با فدورا راحت‌تر هستید، CentOS را نصب کنید که نسخه‌ی غیرتجاری RedHat Enterprise Linux است.

فدورا درمقابل اوبونتو؛ کدام‌یک مناسب‌تر است؟

فدورا سیستم‌عاملی سازگار است و دقیقا هر ۶ ماه یک‌بار دسکتاپ جدیدی از GNOME را همراه‌با آخرین نرم‌افزارهای رایگان دریافت خواهید کرد. اوبونتو در طول سال‌های انتشار، با فراز‌و‌نشیب‌های زیادی روبه‌رو بوده است؛ ازجمله واسطه‌ها و خدمات جدیدی که آمده و رفته‌اند. گاهی اوقات تصمیم‌های تجاری کانونیکال با واکنش منفی جامعه‌ی اوبونتو روبه‌رو می‌شوند. صادقانه باید گفت اوبونتو دیگر ساده‌ترین نسخه‌ی موجود لینوکس نیست؛ اما هنوز به‌عنوان بزرگ‌ترین برند از بیشترین حمایت جامعه‌ی لینوکس برخوردار است. اگر در لینوکس تازه‌کار هستید، Fedora یا Ubuntu گزینه‌های مناسبی هستند؛ اما اگر مهارت دارید، می‌‌توانید از میان سیستم‌عامل‌های موجود مبتنی‌بر لینوکس انتخاب کنید.

همان‌طورکه می‌دانید، زومیت یکی از رسانه‌های فعال در نمایشگاه الکامپ ۹۸ است که با تهیه‌ی گزارش‌های متعدد سعی می‌کند بیست‌وپنجمین نمایشگاه الکامپ را به‌طور کامل پوشش دهد. یکی از برنامه‌هایی که هرساله توجهات زیادی را به خود جلب می‌کند، الکام پیچ است. در رویداد الکام پیچ، استارتاپ‌های نوپا برنامه‌های خود را معرفی و تشریح می‌کنند و الگوهای درآمدزایی خود را توضیح می‌دهند.

الکامپ ۹۸ از صبح پنجشنبه ۲۷ تیر کار ش را آغاز کرده است و تا روز یکشنبه ۳۰ تیر هر روز از ساعت ۱۰ تا ۱۸ برپا خواهد بود. در روز دوم نمایشگاه الکامپ، به‌سراغ سالن‌های الکام استارز رفتیم و نگاهی به غرفه‌های استارتاپ‌های نوپا انداختیم. در انتهای سالن ۱۳، هر روز رویداد الکام پیچ برگزار می‌شود. ما نیز فرصت را غنیمت دانستیم و از روز دوم این مسابقه، گزارش کاملی تهیه کردیم و در آن به معرفی استارتاپ‌های روز دوم و حاشیه‌های این برنامه پرداختیم.

در رویداد الکام پیچ که تا روز پایانی نمایشگاه ادامه دارد، روزانه ۱۳ استارتاپ روی صحنه می‌آیند و به‌مدت پنج دقیقه خود و برنامه‌هایشان را معرفی می‌کنند. تیم داوری متشکل از افراد موفق درزمینه‌ی کسب‌و‌کار نیز حضور دارند که پس از اتمام زمان پنج‌دقیقه‌ای ارائه، جلسه پرسش‌وپاسخ پنج‌دقیقه‌ای با ارائه‌دهنده برگزار می‌کنند. در پایان نمایشگاه، به برترین استارتاپ‌ها از نگاه داوران جوایزی اهدا خواهد شد. 

در روز دوم برنامه‌ی الکام پیچ به سالن ۱۳ رفتیم. طبق برنامه‌ی از پیش اعلام شده، اولین ارائه باید ساعت ۱۰:۳۰ آغاز می‌شد و تخمین بر آن بود که مراسم ساعت ۱۲:۳۰ به‌پایان می‌رسد؛ اما به‌دلیل مشکل در پخش صدا و... برنامه با تأخیری حدودا نیم‌ساعته آغاز شد و اولین ارائه ساعت ۱۱ بود. همچنین، استارتاپ دوازدهم از ارائه‌ی خود انصراف داد؛ بنابراین، روز دوم الکام استارز به‌جای ۱۳ استارتاپ، شاهد ارائه‌ی ۱۲ استارتاپ بود. این رویداد درحدود ساعت ۱۳:۴۰ به کار خود پایان داد.

گزارش استارتاپ‌های روز دوم الکام استارز به‌شرح زیر است:

جاپارکز 

یکی از مشکلات امروز کلان‌شهرها که روزانه با آن درگیر هستیم، نبود «جای پارک» است. به‌طور میانگین، هر فرد برای پیداکردن جای پارک مناسب، نزدیک به ۱۵ دقیقه زمان صرف می‌کند. برنامه‌ی جاپارکز برای حل این مشکل راه‌حل جالبی ارائه کرده است. با نصب این برنامه، می‌توانید خیال خود را از پیداکردن جای پارک راحت کنید. جاپارکز دو کاربر «جای پارک‌دهنده» و «جای پارک‌گیرنده» را به یکدیگر متصل می‌کند. هنگامی‌که به‌دنبال جای پارک هستید، با فشردن گزینه‌ی یافتن جای پارک، شما به نزدیک‌ترین کاربری متصل می‌شوید که در حال خروج از جای پارک خود است؛ بدین‌ترتیب، جای پارک می‌یابید. در این برنامه، فردی که جای پارک می‌گیرد، ۳,۵۰۰ تومان در اپلیکیشن پرداخت می‌کند که ۳۰۰۰ تومان از آن به حساب «جای پارک‌دهنده» واریز می‌شود و ۵۰۰ تومان کارمزد جاپارکز است. 

تیم توسعه‌دهنده‌ی این برنامه در نظر دارد با پارکینگ‌های خصوصی و عمومی مختلفی قرارداد همکاری امضا و با همکاری شهرداری تهران، جای پارک‌های حاشیه‌ای شهر را سامان‌دهی کند. مدیر محصول جاپارکز از اضافه‌شدن ویژگی «یافتن احتمال جای پارک» در نسخه‌های بعدی خبر می‌دهد؛ بدین‌ترتیب که با واردکردن مقصدتان، از بخت خود برای یافتن جای پارک آگاه خواهید شد. همچنین، این برنامه درنهایت به‌نفع کاربر خواهد بود؛ چرا که عملا هزینه‌های فعلی را کاهش می‌دهد و فرد پس از آنکه با پرداخت ۳,۵۰۰ تومان جای پارک دریافت می‌کند، می‌تواند پس از اتمام کارش، جای پارک خود را به فردی دیگر دهد و ۳۰۰۰ تومان دریافت کند؛ یعنی پیداکردن جای پارک فقط ۵۰۰ تومان هزینه خواهد داشت که برای کلان‌شهری نظیر تهران رقمی ناچیز است. این برنامه اکنون اجرایی شده است و می‌توان نسخه اندروید آن را دانلود و نصب کرد.

تی‌رافا

یکی از مشکلاتی که صاحبان شرکت‌های نه‌چندان بزرگ با آن رو‌به‌رو هستند، نظارت بر زمان مرور و خروج کارمندان است. به‌طور مثال، اگر یکی از کارمندان روزانه پنج دقیقه دیرتر سرکار بیاید و پنج دقیقه زودتر از محل کار خود خارج شود، در ماه درحدود ۲۵۰ دقیقه، یعنی حدود چهار ساعت کمتر از میزانی که باید، کار کرده است و اگر پایه‌ی حقوق را ساعتی ۸ هزار و ۵۰۰ تومان در نظر بگیریم، کارمند مذکور ماهانه ۳۴ هزار تومان و سالانه ۴۰۸ هزار تومان حقوقی اضافه می‌گیرد. این عدد برای شرکتی با ۱۰ کارمند، مساوی چهارمیلیون تومان ضرر سالیانه است. افزون‌براین، خرید و نصب دستگاه‌های حضوروغیاب بسیار پرهزینه است و حداقل ۱۰ میلیون تومان هزینه دربر خواهد داشت.

تی‌رافا با معرفی برنامه‌ی ویژه‌ی عبورومرور خود سعی می‌کند از یک سو، کارکرد اتلافی کارمندان را به‌حداقل برساند و از سوی دیگر، هزینه‌ی بسیار کمتری در مقایسه با سامانه‌ی حضوروغیاب داشته باشد. برنامه‌ی تی‌رافا ورودوخروج افراد را مبتنی‌بر موقعیت مکانی کاربر و استفاده از سیستم شناسایی چهره کنترل می‌کند. سیستم شناسایی چهره‌ی این برنامه با استفاده از دیپ لرنینگ روزبه‌روز قوی‌تر می‌شود. همچنین، با استفاده از این برنامه کارمند می‌تواند درون پنل شخصی خود درخواست مرخصی و... خود را ثبت کند و مدیر مسئول نیز ازطریق پنل شخصی درخواست کارمند خود را تأیید یا رد کند. به‌طور کلی، تی‌رافا می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای شرکت‌هایی با بودجه‌ی محدود و تعداد کارمندان اندک باشد.

تاندوری

تاندوری یکی از شبکه‌های اجتماعی در حوزه‌ی غذا و آشپزی است. در این برنامه، محتوای آموزشی آشپزی قرار می‌گیرد و می‌تواند به رسانه‌ای برای برندهای فعال در حوزه‌ی غذا تبدیل شود. با توجه به شرایط اقتصادی، غذاهای آماده روزبه‌روز گران‌تر می‌شوند؛ بنابراین، یادگیری آشپزی اکنون ضرورت به‌حساب می‌آید. تاندوری در طول سال‌های فعالیت خود، نزدیک به ۳۵۰ هزار بازدید در شبکه‌های اجتماعی داشته است و سال گذشته نیز، رتبه‌ی سوم برترین استارتاپ‌ها را کسب کرد.

یکی از مشکلاتی که درزمینه‌ی غذا وجود دارد، این است که عملا هیچ رسانه‌ی معتبری برای معرفی برندهای غذا وجود ندارد. همچنین اطلاعاتی که اینفلوئنسرهای این حوزه به مخاطبان می‌دهند، اکثرا نادرست و صرفا جنبه‌ی تبلیغاتی دارد. بنابراین* تاندوری وارد این میدان شده تا علاوه‌بر سروسامان‌دادن به این فضا، رسانه و شبکه‌ای اجتماعی در حوزه‌ی غذا باشد. راه‌های درآمدی پیش‌بینی‌شده‌ی مدیر محصول این استارتاپ از تبلیغات، ترافیک اینترنتی و فروش اکانت‌های پریمیوم است.

آسانیسم

برای افرادی که سالمند در خانواده‌ی خود دارند، پیداکردن خدمات مراقبت و پرستاری از سالمندان همواره یکی از دغدغه‌ها است؛ چراکه علاوه‌بر قیمت هنگفت، در اکثر این سرویس‌ها فرد اطلاعی از کیفیت این مؤسسات ندارد. آسانیسم برای حل‌کردن این مشکل و افزودن گزینه‌های متعدد انتخاب پا به میدان نهاده و تمرکز فعلی‌اش بر شهر تهران است. روش درآمدزایی این استارتاپ از تبلیغات و دریافت کمیسیون از مؤسسات نگه‌داری سالمندان و معرفی پرستاران است. با آسانیسم می‌توانید بهترین گزینه‌ی ممکن را برای سالمند خود بیابید. آسانیسم تا امروز ۱۱۹ میلیون تومان درآمدزایی داشته که از این مقدار ۷۷ میلیون سهم مؤسسات و ۴۲ میلیون سهم آسانیسم بوده است. همچنین، این تیم جوان تا‌به‌امروز با ۱۳ مؤسسه‌ی مطرح نگه‌داری از سالمندان و ۸۳ مشتری قرارداد بسته‌اند.

آنلاین‌‌جو

آنلاین‌جو سامانه‌ی جامع خدمات املاک است. با نگاهی گذرا به بازار مسکن متوجه می‌شویم که روزبه‌روز یافتن افراد مایل به فروش خانه‌ کمتر و این بازار در حال کوچک و کوچک‌تر شدن است. آنلاین‌جو علاوه‌براینکه سامانه‌ای برای ثبت آگهی است، ویژگی‌هایی دارد که آن را از رقبایش متمایز می‌کند. ویژگی مهم آنلاین‌جو ارائه‌ی املاک به‌شکل فایل و دسته‌بندی شده است. در این سامانه، امکان ساخت پنل برای بنگاه‌ها و آژانس‌های خریدوفروش مسکن فراهم شده است. بدین‌وسیله کار برای هر دو طرف ماجرا ساده‌تر خواهد شد. همچنین، شخص حقیقی که مایل به خرید یا فروش خانه است، به‌راحتی گزینه‌های دلخواه خود را پیدا خواهد کرد و آژانس‌های املاک به‌شکل جامع‌تری آگهی‌های خود را منتشر و در‌عین‌حال، املاک مناطق مختلف را با جزئیات بیشتری رصد خواهند کرد.

تیریپ‌ساز

شعار تیریپ‌ساز ساده است: «سفر با راهنما، خوب ساخته می‌شه». این استارتاپ پلتفرمی برای وصل‌شدن مسافران به راهنمای سفر است. برای تجربه‌ی سفر عالی، بهتر است همواره راهنمایی همراه خود داشته باشید که با آن منطقه کاملا آشنا باشد و لذت سفر را برای شما چندبرابر کند. هدف تیریپ‌ساز نیز دقیقا همین است. در این برنامه، می‌توانید پس از انتخاب مقصد و واردکردن مبلغ پیشنهادی خود به‌عنوان هزینه‌ی راهنما، منتظر باشید یکی از راهنمایان درخواست شما را قبول کند یا به‌شکلی دیگر، با راهنمای سفر انتخابی خود به مسافرت بروید. تیرپ‌ساز به‌عنوان استارتاپ برتر نمایشگاه شهر هوشمند مشهد انتخاب شد. این مجموعه اکنون در ۸۰ درصد استان‌ها راهنما دارد و در مرحله‌ی دوم خود، آماده‌ی ارائه‌ی برنامه‌های گردشگری به گردشگران خارجی می‌شود.

سِوِند

سِوِند پلتفرمی است که شما را مستقیم به مزرعه وصل و امکان خرید میوه‌ی تازه را از مزرعه فراهم می‌کند. دغدغه‌ی استارتاپ سِوِند رساندن میوه‌ی تازه به کاربر با قیمت مناسب و کمک به کشاورزان است؛ چراکه قیمت خرید میوه از کشاورزان بسیار ناچیز است و همواره سود اصلی در بازار میوه را دلالان می‌برند؛ در‌حالی‌که هیچ زحمتی نکشیده‌اند. سِوِند خود را دوستدار محیط‌زیست می‌داند و معتقد است با اجرایی‌شدن این طرح، دیگر لازم نیست کشاورز منابع زیادی را صرف کند تا مبلغ مدنظر خود را به‌دست آورد و با حذف واسطه‌، افزایش درآمد کشاورز و کاهش قیمت تمام‌شده برای مصرف‌کننده رخ می‌دهد. سِوِند در مرحله‌ی فعلی ازطریق پست پیشتاز یا ارسال هوایی، سعی در رساندن میوه به کاربر دارد؛ اما تیم اجرایی این مجموعه در نظر دارد با گسترش کسب‌و‌کار، سیستم ارسال اختصاصی خود را به‌راه بیندازد.

وی‌سوشال

وی‌سوشال استارتاپی درزمینه‌ی مشاوره‌ی تبلیغاتی است. تولید محتوای خلاقانه و جذاب و طراحی سناریو و تهیه پست‌های کمک‌کننده به برندینگ مجموعه، ازجمله کارهایی است که تیم وی‌سوشال انجام می‌دهد. با استفاده از وی‌سوشال مدیر هر مجموعه می‌تواند خیال خود را از بابت سوشال مجموعه‌ی خود راحت کند و مطمئن باشد سوشالی عالی از مجموعه‌ی او که به نوعی ویترین شرکت است، تهیه خواهد شد.

سامانه چرخ

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات شهری ترافیک، افزایش کیسه‌های پلاستیکی و آلودگی‌ است که روزبه‌روز بیشتر گریبان مردم را می‌گیرد. در این میان، سامانه‌ی چرخ برای تغییردادن این روند پا به میدان نهاده است. این استارتاپ اپلیکیشن خود را در سه دسته‌ی «چرخ کاربر» و «چرخچی همکار» و «چرخ‌شاپ فروشگاه» تقسیم‌بندی و منتشر کرده است. هدف آن‌ها جا‌به‌جایی مرسولات است؛ اما آنان برای توسعه‌ی کسب‌و‌کار خود روش‌های جدیدی در نظر گرفته‌اند که از جمله‌ی آن‌ها استفاده از دوچرخه برای رساندن بسته‌ها و ایجاد قابلیتی جدید به‌نام «چرخچی پیاده» است که در آن فرد بسته‌ی مدنظر را ازطریق مترو به مقصد می‌رساند. سامانه‌ی چرخ علاوه‌بر برنامه‌های درآمدزایی، برای فرهنگ‌سازی می‌کوشد که ترویج فرهنگ ورزشی و توجه بیشتر به مقوله‌ی زمین پاک و کارآفرینی برای ناتوانان جسمی ازجمله‌ی آن است.

کلاسند

کلاسند استارتاپی آموزشی است که در آن مشاوران و دانش‌آموزان را به یکدیگر نزدیک‌تر می‌کند. از ویژگی‌های این برنامه، حضور مشاوران متعدد است که این قابلیت را به دانش‌آموز می‌دهد تا با دست باز مشاور خود را انتخاب کند. کلاسند کیفیت مشاوران حاضر در سامانه را تضمین و سعی می‌کند قدمی برای ازبین‌بردن محدودیت‌ها و سرویس‌دهی آموزشی حتی به نقاط دورافتاده ایران بردارد. علاوه‌بر مشاوره اینترنتی، کلاسند سرویس مشاوره‌ی تلفنی را نیز به‌راه انداخته است. آن‌ها سعی می‌کنند با ازبین‌بردن واسطه‌ها، باعث شوند دانش‌آموز بهترین مشاور را به بهترین قیمت انتخاب کند. همچنین، در توسعه‌ی نسخه‌ی دوم این برنامه، قرار است امکاناتی نظیر آزمون انلاین و... اضافه شود.

گیم‌تراپی

یکی از مشکلاتی که کودکان امروز به آن مبتلا هستند، انجام بسیار زیاد بازی‌های کامپیوتری و بی‌تحرکی است. استارتاپ گیم‌تراپی برای حل این مشکل، تلفیقی از بازی‌های کامپیوتری و حرکتی را به‌عنوان محصول ارائه داده است. این محصول پد پلاستیکی است که بر کف زمین قرار می‌گیرد و ازطریق بلوتوث به کامپیوتر یا دستگاه‌های اندروید وصل می‌شود و کودک بازی‌های خاص نظیر Subway Surfers، کلاه قرمزی و... را ازطریق این پد انجام می‌دهد. روند کاری این پد چنین است که کودک روی آن قرار می‌گیرد و برای چپ و راست رفتن و بالا‌پریدن و غلت‌خوردن درون بازی کلیدهای خاص قرارگرفته روی پد را با پای خود فشار می‌دهد و هم‌زمان با انجام بازیمشغول فعالیت و بالا‌و‌پایین‌پریدن است.

سیتی‌ترکر

سیتی‌ترکر وظیفه‌ی خود را مانیتورینگ هوشمند و مدیریت وظایف نیروهای متحرک بیرون از سازمان می‌داند. برای شرکت‌هایی که بخش اعظمی از کارکنانش در خارج از فضای شرکت قرار دارند؛ نظیر راننده، پیک موتوری، بازرس، بازاریاب و...، این برنامه راه‌حل بسیار مناسبی است؛ چراکه پیگیری دائم روند کار این افراد وقت و انرژی بسیار زیادی می‌طلبد؛ اما با سیتی‌ترکر می‌توان با زمانی کمتر، دقیق‌تر پیگیر روند کاری افراد خارج از شرکت شد. ازطریق این پنل، مدیر می‌تواند خواسته‌ها و پیام خود را به کارمندان مدنظر خود ارسال کند. همچنین، این برنامه در نسخه‌ی ویژه قابلیت شخصی‌سازی دارد و سازمان مذکور می‌تواند نسخه‌ی مخصوص سیتی‌ترکر خود را دریافت کند.

گاهی اوقات در حراجی‌های بزرگ آنلاین، چنین شرایطی پیش آمده که به‌دلیل اشتباه در قیمت‌گذاری، برخی خریداران توانسته‌اند اقلام گران‌قیمت را به‌ قیمت ناچیزی بخرند. در اکثر مواقع، فروشندگان پس از آنکه متوجه اشتباه‌ قیمت‌گذاری می‌شوند، به‌سرعت قیمت‌ها را تغییر می‌دهند و حتی سفارش مرتبط را لغو می‌کنند؛ ولی در این بین، برخی خریداران خوش‌‌اقبال موفق شدند اقلام موردنیاز خود را با برچسب قیمتی بسیار ارزان بخرند.

ظاهرا همین اتفاق در نخستین روز حراجی پرایم دی امسال نیز رخ داده است و خریداران خوش‌‌اقبال موفق شده‌اند دوربین بالارده‌ی سونی A6000 با لنز ۱۶-۵۰ میلی‌متری را با قیمت بسیار ارزان‌تر بخرند و به‌جای پرداخت ۵۵۰ دلار، دوربین را به قیمت ۹۴.۵۰ بخرند. معمولا این خریداران اطلاعات مربوط به خریدهای شگفت‌انگیز خود را ازطریق وب‌سایت Slickdeals به‌اشتراک می‌گذارند.

با وجود آنکه تعدادی از خریداران موفق شده بودند دوربین سونی را با چنین قیمت مناسبی بخرند، ظاهرا خریداران بعدی با تغییر قیمت دوربین سونی مواجه شده و دیگر نتوانسته بودند دوربین پرچم‌دار را با چنین قیمت ارزانی بخرند. افراد دیگر نیز اقلامی در بخش خرید دوربین و تجهیزات تصویربرداری را با قیمت بسیار ارزان و باورنکردنی ۹۴.۵۰ خریده بودند. یکی از خریداران ادعا می‌‌کند لنز کانن EF 800mm f/5.6L IS را با قیمتی کمتر از ۱۰۰ دلار خریده است؛ درحالی‌که این لنز درحدود ۱۳,۰۰۰ دلار قیمت دارد. خریداران دیگر نیز ادعا می‌کنند توانسته‌اند دوربین‌هایی همچون فوجی‌فیلم X100F و کانن EOS R که بیش از ۱۰۰۰ دلار قیمت دارند، در پرایم دی با قیمتی کمتر از ۱۰۰ دلار بخرند. 

آمازون پس از آنکه متوجه اشتباه قیمت‌گذاری برخی اقلام شد، به‌سرعت آن‌ها را اصلاح کرد؛ ولی در‌ این بین، بعضی از خریداران برخی اقلام را با قیمت بسیار مناسب خریدند و حتی از برچسب قیمت کالای خود عکس گرفته و به‌اشتراک گذاشته بودند. برخی خریداران خوش‌‌اقبال حتی تصویری از برچسب قیمت تخفیف‌خورده‌ی آمازون را درکنار برچسب قیمت همان کالا در فروشگاه‌های آنلاین دیگر مانند Best Buy و Walmart به‌اشتراک گذاشته بودند تا تفاوت قیمت‌ها را نشان دهند. البته، برخی از کاربرانی که کالای مدنظر خود را با قیمت بسیار ارزان سفارش داده‌ بودند، موفق نشدند کالای خود را با قیمت ارزان دریافت کنند و آمازون پیش از تأیید سفارش، قیمت‌ها را تغییر داده بود.

ZF شرکت تولیدکننده‌ی قطعات خودرو در آلمان است که جعبه‌دنده‌ی هشت‌سرعته‌ی خودکار آن را در بسیاری ازخودروهای لوکس و اسپرت امروز مشاهده می‌کنیم. نه‌تنها بی‌ام‌و در تمامی محصولات خود از جعبه‌دنده‌ی ساخت ZF استفاده می‌کند؛ بلکه خودروسازان دیگر نظیر آئودی و آلفارومئو و حتی جیپ در مدل گرند چروکی هم از این جعبه‌دنده استفاده می‌کنند. به‌عنوان جدیدترین محصول، ZF جعبه‌دنده‌ی دوسرعته‌ی خودکار را برای استفاده در خودروهای الکتریکی رونمایی کرده است.

این جعبه‌دنده درحقیقت مجموعه‌ی کامل نیرومحرکه و انتقال نیروی برقی است؛ یعنی به‌صورت مستقل موتور الکتریکی دارد. سیستم جدید ZF از موتور برقی و جعبه‌دنده‌ی دوسرعته تشکیل شده است که به‌صورت یکپارچه درون یک مجموعه جای‌گذاری شده‌اند. 

ZF اصلی‌ترین مزیت استفاده از جعبه‌دنده‌ی دوسرعته را در افزایش بازده سیستم می‌داند. البته، این جعبه‌دنده بر عملکرد حرکتی خودرو نیز تأثیر می‌گذارد. ZF با معرفی این سیستم، مفهوم جدیدی از سیستم‌های حرکتی را ارائه می‌دهد و به‌نوعی این راه‌حلی برای داشتن گشتاور و سرعت زیاد است. این سیستم جدید می‌تواند بیشترین بازده هنگام شارژ باتری‌ها را نیز تضمین کند. 

یکی از مدیران ارشد ZF گفت:

برای خودروهای الکتریکی که به‌صورت روزمره استفاده می‌شوند، دستیابی به بیشترین شعاع حرکتی با هربار شارژ باتری بسیار مهم است. هر درصد در بهبود کارایی مصرف انرژی، ۲ درصد به افزایش شعاع حرکتی منجر می‌شود.

سیستم نیرومحرکه‌ی جدید ZF از طراحی ماژولار برخوردار است و بسته به نیاز، امکان استفاده از آن در خودروهای کوچک و خودروهای بزرگ وجود دارد. 

هنوز تردید زیادی درباره‌ی لزوم استفاده از طرح دو دنده در خودروهای الکتریکی وجود دارد؛ چون به‌دلیل دور زیاد موتورهای برقی، معمولا آن‌ها با داشتن یک دنده می‌توانند به نهایت سرعت هم دست پیدا کنند. همچنین، خودروهای الکتریکی گشتاور زیادی در دورهای پایین دارند؛ به همین دلیل، نیازی به دنده در دورهای پایین‌ هم ندارند. باوجوداین، ZF معتقد است دنده‌ی دوم می‌تواند به کاهش دور موتور الکتریکی در سرعت‌های زیاد کمک کند تا بازده خودرو افزایش یابد. 

باید صبر کرد و دید کدام خودروسازان از سیستم ZF در محصولات خود استفاده خواهند کرد. در‌حال‌حاضر بی‌ام‌و و آئودی و تسلا سیستم‌های انحصاری خود را توسعه می‌دهند.

زومیت در الکامپ ۹۸ با تعدادی از استارتاپ‌های حاضر در سالن‌های الکام استارز صحبت کرد. ارتباط نیروی کار ماهر با کارفرمایان از موضوعات پرطرفدار در میان استارتاپ‌های امسال بود که با توجه به افزایش تمایل جوانان به شغل‌های دورکاری و موقت، رویکردی پیش‌بینی‌پذیر محسوب می‌شد.

پرکاران یکی از استارتاپ‌های پلتفرمی ارتباط نیروی کار با کارفرما است که در الکام استارز ۹۸ حضور داشت. علی زارعی، بنیان‌گذار پرکاران، هدف از راه‌اندازی پلتفرم را ایجاد فرصت‌های کاری برای گروه‌های کمتر شناخته‌شده‌ی جامعه بیان می‌کند. او با اشاره به نمونه‌های متعدد موجود سرویس‌های کاریابی، تمایز گروهش را خدمت‌رسانی به گروه‌هایی همچون دانشجویان، زنان خانه‌دار، معلولان و دیگر افراد مشابه بیان می‌کند.

بنیان‌گذار پرکاران تمرکز ویژه‌ای بر امتیازهای اشتغال‌زایی و فعالیت گروه‌های کوچک جامعه می‌کند. از دیدگاه او، ایجاد فرصت اشتغال برای چنین افرادی، علاوه‌بر تأثیرگذاری بر فضای اقتصادی کشور و جامعه، بر وضعیت روحی و روانی آن‌ها نیز تأثیر خواهد گذاشت. به‌ بیان‌ دیگر، فردی که با استفاده از هر روش و ابزاری، زمان خالی خود را به اشتغال تبدیل می‌کند، علاوه‌بر بهبود وضعیت اقتصادی، احساس بهتری هم در زندگی دارد.

پلتفرم پرکاران تفاوت عمده‌ای با سرویس‌های مشابه ارتباط نیروی ماهر با کارفرما دارد. اکثر سرویس‌های موجود روی پروژه‌های کامپیوتری یا اینترنتی متمرکز می‌شوند یا استخدام طولانی‌مدت افراد را در نظر می‌گیرند. در پرکاران، نیروی کاری که هر مهارتی از خدمات کامپیوتری تا حضوری (مانند کارهای ساختمانی، نقاشی و...) داشته باشد، امکان ارتباط با کارفرمایان متعدد را خواهد داشت. به‌علاوه، استخدام موقت یا شغل‌های یک‌‌بارانجام (مانند خدمات منزل یا تأسیسات) در پلتفرم پرکاران بیشتر یافت می‌شوند.

پرکاران با بهره‌گیری از مشاوره‌ی کارشناسان بهزیستی، تمرکز خود را علاوه‌بر ایجاد فرصت درآمدزایی، انتقال حس خوشایند به افراد جامعه را نیز جزو اهداف خود می‌داند. بنیان‌گذار این استارتاپ به‌نوعی بخشی از اهداف تیم خود را مسئولیت اجتماعی بیان می‌کند؛ به‌ همین‌ دلیل در سال اول فعالیت، تمامی خدمات را به‌صورت رایگان به کارفرمایان و کارجویان ارائه می‌کند. البته در سال‌های آتی، خدماتی همچون نمایش ویژه‌ی آگهی‌های استخدامی، هزینه‌هایی برای کارفرمایان به‌همراه خواهد داشت.

پس از ارتباط کارفرما و کارجو در پلتفرم پرکاران، انجام کار و مراحل بعدی تأیید و پرداخت هزینه به‌صورت رودررو بین آن‌ها انجام می‌شود. به‌ بیان‌ دیگر، پرکاران فرایندهای تأیید پرداخت یا انتقال وجه را انجام نمی‌دهد و تنها نقش واسطه‌گری ایفا می‌کند.

علی زارعی در پایان مصاحبه، تسهیل فرایندهای موجود در جامعه را از اهداف اصلی استارتاپ‌ها بیان می‌‌کند. او اعتقاد دارد درحال‌حاضر، انواع خدمات استارتاپی به‌صورت سنتی در جامعه ارائه می‌شوند و یکی از برنامه‌های استارتاپ، باید ساده‌سازی فرایندها باشد تا تعداد بیشتری از مردم از خدمات مذکور بهره ببرند.