در اوایل هفته جاری، کشورهای عضو اتحادیه اروپا به داشتن استاندارد خودرویی مبتنی‌بر Wi-Fi رای منفی دادند و به‌شدت از برخی خودروسازان مانند فولکس‌واگن، رنو و تویوتا انتقاد کردند. حدود ۲۱ کشور اروپایی از جمله آلمان، فرانسه و ایتالیا با این پیشنهاد مخالفت کردند. با این حال پیروزی فناوری 5G بر Wi-Fi چیزی بود که برخی خودروسازان مانند بی‌ام‌و، دایملر، فورد، پژو سیتروئن (PSA)، اینتل، هواوی، کوالکام و سامسونگ می‌خواستند اتفاق بیفتد.

طبق گزارش اتونیوز اروپا، کمیسیون اروپا می‌خواهد معیارهای مربوط‌به خودروهای متصل را تنظیم کند؛ بازاری که می‌تواند میلیاردها دلار برای خودروسازان و حتی اپراتورها و سازندگان تجهیزات مخابراتی، درآمد ایجاد کند. موضوعخودروی متصل و فناوری‌های مرتبط مانند 5G و Wi-Fi باعث شد تا شکافی بین شرکت‌های خودروسازی و فناوری ایجاد شود و هر دو طرف به چانه‌زنی برای منافع خود پرداختند. 

با این حال گفته می‌شود استاندارد 5G که خودرو و محیط اطراف آن را به هم مرتبط می‌کند، دارای طیف گسترده‌ای از کاربردها در زمینه‌هایی مانند سرگرمی، داده‌های ترافیکی و ناوبری است.

در همین حال دیگران استدلال کرده‌اند که برخلاف 5G، فناوری Wi-Fi هم‌اکنون در دسترس است و به سرعت به بهبود ایمنی جاده کمک می‌کند. با وجود این، انتظار می‌رود که فناوری 5G به توسعه فناوری خودران  کمک کند. لوکا دومئو، مدیرعامل سئات انتظار دارد که این فناوری بتواند در آینده همه چیز از جمله خودروهای متصل تا لوازم خانگی را به هم پیوند دهد. 

دومئو طی مصاحبه‌ای در اسفندماه گذشته گفت:

من شخصاً فکر می‌کنم صنعت خودرو نقش مهمی در توجیه سرمایه‌گذاری (برای این فناوری) بازی خواهد کرد، بنابراین ما یکی از مشتری‌های بزرگ خواهیم بود، اما باید خلاق باشیم. ما نیاز داریم که آزمایش کنیم و به‌دنبال کاربردها و عملکردهای آن باشیم و امیدوارم بازار به این نتیجه برسد که فناوری یادشده خوب است. من می‌خواهم خودرویی با این فناوری بخرم، زیرا می‌تواند از رخ دادن حادثه جلوگیری کند یا اطراف پیچ‌ها را ببیند؛ من برای این ویژگی‌ها ارزش قائلم و حاضرم برای آن هزینه کنم.

بعضی افراد از همین حالا، فاتحه پیشرانه احتراق داخلی را خوانده‌اند و این سیستم‌ محرکه را جزئی از تاریخ گذشته و خاطرات قدیمی محسوب می‌کنند. با این حال خودروسازان همچنان روی روش‌های بهبود بهره‌وری پیشرانه سرمایه‌گذاری می‌کنند و هیوندای نیز به‌تازگی فناوری جدیدی را معرفی کرده است. دستاورد جدید این شرکت، مدت زمان متغیر سوپاپ (Continuously Variable Valve Duration) یا CVVD نامیده می‌شود و هیوندای ادعا می‌کند که این فناوری جدید می‌تواند عملکرد و بهره‌وری را به ترتیب ۴ و ۵ درصد بهبود بخشد و ۱۲ درصد آلایندگی کمتری دارد.

برای درک اینکه فناوری پیشرانه CVVD هیوندای چگونه کار می‌کند، باید نحوه عملکرد و کنترل سوپاپ‌های پیشرانه را بدانید؛ به عبارت دیگر باید با زمان‌بندی و خیز (Lift) سوپاپ آشنا باشید. سیستمی که خیز سوپاپ ​​را تغییر می‌دهد، حجم هوای ورودی مجاز به داخل سیلندر پیشرانه را کنترل می‌کند؛ در حالی که سیستم زمان‌بندی سوپاپ تعیین می‌کند که سوپاپ در چرخه کارکردی پیشرانه، باید چه زمانی باز و چه زمانی بسته شود. سیستم هیوندای با تنظیم مدت زمان باز بودن سوپاپ، کار می‌کند و این به پیشرانه اجازه می‌دهد که عملکرد بهتری در شرایط رانندگی مختلف داشته باشد.

در هنگام رانندگی با سرعت ثابت، CVVD سوپاپ ورودی را تا اواسط مرحله تراکم باز نگه می‌دارد و در زمان‌های نزدیک به انتهای کورس آن را می‌بندد. در نتیجه این کار کمک می‌کند تا با کاهش مقاومت تراکمی، بهره‌وری سوخت بهبود یابد. با این حال در شرایطی که پیشرانه خروجی بالایی دارد (مانند زمانی‌که خودرو با سرعت بالا حرکت می‌کند)، سوپاپ ورودی در ابتدای مرحله تراکم بسته می‌شود تا مقدار هوای مورد استفاده برای احتراق افزایش یابد که باعث افزایش گشتاور، شتاب و عملکرد پیشرانه می‌شود.

سیستم CVVD هیوندای با سری جدید پیشرانه‌های اسمارت‌استریم (Smartstream) این شرکت به بازار عرضه خواهد شد و اولین‌ نسخه، نمونه‌ی توربوشارژ ۱/۶ لیتری چهار سیلندر با قدرت ۱۸۰ اسب‌بخار و گشتاور ۲۶۴ نیوتن‌متر است. هیوندای سوناتا توربو مدل ۲۰۲۰ در نیمه دوم سال جاری میلادی با این پیشرانه جدید عرضه خواهد شد. همچنین گفته می‌شود که این پیشرانه در یکی از مدل‌های کیا هم استفاده خواهد داشت؛ با این حال اطلاعات مربوط‌به مدل کیا مجهز به قابلیت‌های فناوری CVVD در آینده اعلام می‌شود.

دانلود    360P    720P

انجمن ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی (ISPA) مستقر در انگلیس اعلام کرد جایزه «خراب‌کار اینترنت» امسال خود را به‌خاطر برنامه‌های سازندگان موزیلا برای پشتیبانی از پروتکل (DNS-over-HTTPS (DoH روی مرورگر فایرفاکس، به‌ این شرکت اهدا می‌کند.

ISPA در بیانیه‌ای که این هفته منتشر کرد، مدعی‌ شد برنامه‌های موزیلا برای پشتیبانی از پروتکل DoH به‌گونه‌ای است‌ که با نادیده گرفتن تعهدات فیلترینگ و کنترل خانوادگی بریتانیا باعث تضعیف استاندارد‌های امنیتی اینترنتدر انگلستان شده‌ است.

بیانیه‌ی انجمن تجارت تنها بعد از دو ماه سلسله انتقادات بی‌وقفه‌ی دولت انگلیس و گروه‌های مختلف حامی، علیهگوگل و موزیلا حول محور پروتکل جدید DoH منتشر می‌شود.

DoH چیست و چرا انجمن ارائه‌دهنده‌گان خدمات اینترنتی از آن متنفر است؟

پروتکل DNS over HTTPS (با استاندارد RFC8484) به‌جای استفاده از درخواست UDP کلاسیک با متنی‌ ساده که‌ کارکردی مشابه DNS ساده دارد، با ارسال درخواست‌های DNS از طریق اتصال HTTPS رمز‌گذاری‌شده کار می‌کند.

جدای از اینکه DoH رمز‌گذاری شده است، این پروتکل به‌جای سیستم‌عامل در سطح نرم‌افزارها کار می‌کند. تمامی اتصلات DNS over HTTPS بین نرم‌افزارهایی مانند مرورگر یا برنامه‌های گوشی و (Resolver) جای می‌گیرد.

اساسا همه‌ی ترافیک درخواست‌های مربوط‌به DoH داخل درگاه HTTPS قرار دارد. درخواست‌های نام دامنه برای DoH که رمزگذاری شده‌ و در ترافیک عادی وب مخفی شده‌اند، به قسمت resover مربوط‌به DoH DNS (سرور DNS سازگار با DoH امن) فرستاده می‌شود که در جواب این درخواست‌ها آدرس Ip نام دامنه برگشت داده‌ می‌شود. این قاعده در مورد پرو تکل HTTPS رمز‌گذاری‌شده نیز صادق است.

به‌عنوان یک اثر جانبی از طراحی یادشده، این معنی را می‌دهد‌ که هر نرم‌افزار، حریم‌ خصوصی درخواست‌های DNS مربوط‌به خود را کنترل می‌کند و می‌تواند فهرستی از سرورهای DNS over HTTPS در تنظیمات خود سر هم کند که هیچ وابستگی به سرورهای DNS پیش‌فرض در سیستم‌عامل (که به احتمال زیادغیر سازگار با DoH هستند) ندارد.

طراحی این پروتکل به‌گونه‌ای است که درخواست‌های DNS کاربر برای ناظران ثالث، نظیر شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی خدمات اینترنتی (ISP) قابل مشاهده نبوده و همه‌ی درخواست‌ها و پاسخ‌های مربوط‌به DoH DNS در ابری از اتصالات رمزگذاری‌شده پنهان هستند و از سایر درگاه‌های ترافیک HTTPS قابل تشخیص نیست.

از‌نظر تئوری، این پروتکل، رویایی از حامیان حریم‌ خصوصی و کابوسی برای شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی خدمات اینترنتی و سازندگان لوازم امنیتی شبکه است.

بریتانیا از زمین‌گیر شدن برنامه‌ی ملی مسدود‌سازی وب این کشور توسط DoH می‌ترسد.

در انگلستان ISPها به‌صورت قانونی موظف به مسدود‌سازی برخی از انواع سایت‌ها با محتوای ناقض قانون کپی‌رایت یا علامت تجاری هستند. برخی دیگر از ISPها سایت‌های دیگری را به‌ اختیار خود مسدود می‌کنند که موارد دارای محتوای افراطی از جمله پورنوگرافی کودکان و تصاویر بزرگسالانه را شامل می‌شود. این مسدودسازی‌ها به‌صورت داوطلبانه نیستند و در سراسر بریتانیا اعمال نمی‌‎شوند؛ بااین‌حال معمولا بیشتر ISPها مایل به مسدودسازی محتوای سو‌ءاستفاده از کودکان هستند.

موزیلا با برنامه‌ریزی برای پشتیبانی از DNS over HTTPS، توانایی‌های ISPها را در خراب‌کردن ترافیک مشتری‌ها و نیز فیلترینگ ترافیک سایت‌هایی‌ که از‌نظر دولت انگلستان بد تلقی می‌شوند، کاهش می‌دهد. در حالی‌که برخی از ISPهای فعال در انگلستان مانند British Telecom پشتیبانی عمومی از پروتکل DoH را نشان می‌دهند، اکثریت قریب‌به اتفاق آن‌ها، هیچ پشتیبانی نشان نمی‌دهند. ضربه‌ی ناشی از بیانیه‌ی انجمن تجارت ISPAUK به‌دنبال دو ماه انتقادات شدید از موزیلا و گوگل در پی برنامه‌های آن‌ها جهت پشتیبانی از پروتکل DNS over HTTPS در مرورگرهای کروم و فایر‌فاکس اعمال می‌شود.

در اواسط ماه مه، بارونس ثورونتون، نماینده‌ی عضو حزب کارگر پارلمان، پروتکل DoH و حمایت سازندگان مرورگر از آن‌ را در جلسه‌ی مجلس عوام را مطرح کرد و آن را تهدیدی برای امنیت آنلاین بریتانیا دانست.

به همین ترتیب، GCHQ، سرویس اطلاعاتی بریتانیا با این ادعا‌ که امکان دارد پروتکل جدید مانع تحقیقات پلیس شود و حمایت های موجود دولت علیه وب‌سایت‌های مخرب را تضعیف کند، گوگل و موزیلا را مورد انتقاد قرار‌داد.

بنیاد دیده‌بان اینترنتی (IWF)  نیز که یک گروه مراقب بریتانیایی با هدف کاهش دسترسی به محتوای سوءاستفاده‌ی جنسی کودکان از طریق تلفن همراه است، با این ادعا که سازندگان مرورگر با ارائه‌ی متدی جدید جهت دسترسی به محتوای مجرمانه، در حال ازبین‌بردن سال‌ها فعالیت برای حفاظت مردم بریتانیا در برابر محتوای سو‌ استفاده هستند، از گوگل و موزیلا انتقاد کرد.

اساسا پشتیبانی گوگل و موزیلا از پروتکل DoH، معضلات اخلاقی مشابهی را که پروژه و شبکه‌ی Tor درگیر آن بود، به‌تصویر می‌کشد.

حالا سازندگان مرورگر باید تصمیم بگیرند که آیا حمایت از ابزاری که حریم خصوصی میلیون‌ها انسان‌ را بهبود می‌بخشد، ارزش هزینه‌ای که به‌خاطر رنجاندن تعداد کمی از افراد باید بپردازد را دارد یا خیر.

در حال حاضر، پروتکل DoH توسط هیچ‌یک از نسخه‌های پایدار کروم و فایر‌فاکس پشتیبانی نمی‌شود. گوگل هنوز در‌حال آزمایش قابلیت پشتیبانی از DoH توسط کروم است. درحالی‌که موزیلا تست موفقیت‌آمیزی از DoH به‌صورت کامل روی مرورگر فایر‌فاکس انجام داده‌ است، به‌صورت رسمی اعلام کرد برنامه‌هایی جهت پشتیبانی از این ویژگی روی نسخه‌های پایدار مرورگر خود دارد اما جدول زمانی مشخصی ارائه نکرد.

موزیلا درکنار رئیس‌ جمهور آمریکا که به‌بهانه‌ی حفاظت از امنیت ملی باعث ایجاد عدم اطمینان زیادی در کل زنجیره‌ی پیچیده‌ی ارتباطات مخابراتی جهان شده‌ و قوانین حقوقی ماده‌ی ۱۳ اتحادیه اروپا که با لازم دانستن فناوری تشخیص محتوا برای همه‌ی پلتفرم‌ها، نسبت‌به آزادی‌بیان به‌صورت آنلاین تهدید ایجاد کرده‌؛ برای لقب «خراب‌کار اینترنت» انجمن ISPAUK نامزد شده‌ است.

موزیلا، در پی درخواستی مبنی‌بر اظهارنظر درباره‌ی نامزدی خود توسط انجمن ISPAUK پاسخی ارسال کرده‌ است.

سخنگوی موزیلا به سایت ZDNet گفته‌ است:

ما از اینکه یک انجمن صنعتی ویژه‌ی ISPها تصمیم به بد‌جلوه دادن یک بهبود در زیرساخت‍‌های دهه‌ها اینترنت قدیمی گرفته، نا‌امید و شگفت‌زده شده‌ایم. با وجود ادعاهای مخالف، یک DNS خصوصی‌تر مانع استفاده از فیلترینگ محتوا یا کنترل های خانوادگی در انگلستان نخواهد شد. DoH منافع امنیتی واقعی را برای شهروندان انگلیس ارائه می‌دهد. هدف ما ساختن یک اینترنت امن‌تر است و همچنان به گفتگوی جدی و سازنده با ذی‌نفعان معتبر در انگلیس در‌مورد چگونگی انجام این‌کار ادامه خواهیم‌ داد. ما در‌حال حاضر هیچ برنامه‌ای برای فعال کردن پروتکل DoH به‌طور پیش‌فرض در انگلستان نداریم. البته ما درحال کاوش در مورد ظرفیت شرکای پروتکل DoH در اروپا به‌منظور به‌ارمغان آوردن این ویژگی امنیتی مهم به‌صورت گسترده‌تر برای دیگر اروپایی‌ها هستیم.

نامزدهای جایزه‌ی قهرمان وب از طرف انجمن تجارت ISPAUK، سِر تیم برنرز لی به‌خاطر رهبری کمپین «قرداد برای وب» جهت باز‌گرداندن اعتماد و حفاظت از ماهیت باز و آزاد اینترنت در سی‌امین سالگرد به‌وجود آمدن شبکه‌ی جهانی وب، اندرو فرگوسن OBE سردبیر Thinkboardband برای ارائه‌ی تجزیه‌و‌تحلیل مستقل و اطلاعات با‌ارزش در بازار پهن‌باندهای بریتانیا از سال ۲۰۰۰ و اسکار تپپ اسکاتینگ و پاول بلکر از تیم مدیریت جهانی اینترنت در وزارت دیجیتال، فرهنگ، رسانه و ورزش انگلستان (DCMS) برای جهت‌دادن به تلاش‌های دولت بریتانیا به‌منظورحتمی کردن یک دستورالعمل متعادل و متناسب در کنفرانس اتحادیه بین‌المللی مخابرات هستند.

خودروساز بریتانیایی بریگز (BAC) و سازنده خودروی سوپراسپرت مونو (Mono)، از مدل کاملاً جدید تک‌سرنشین و جاده‌ای این خودرو در جشنواره سرعت گودوود رونمایی کرد. مدل جدید که BAC Mono R نامیده می‌شود، نسخه سبک‌تر و قدرتمندتر نسل دوم خودروی محبوب شرکت انگلیسی است. 

پیشرانه جدید ۲/۵ لیتری این خودرو که با همکاری مانتیون (Mountune) توسعه یافته، ۳۴۰ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند که ۳۵ اسب‌بخار بیشتر از قدرت مدل معمولی مونو است. قدرت اضافی با افزایش اندازه قطر سیلندر و کاهش کورس میل‌لنگ جدید از جنس فولاد بیلت ممکن می‌شود. با اعمال این تغییرات، قدرت و گشتاور خروجی بهینه می‌شود و عملکرد پیشرانه از ۷،۸۰۰ دوربردقیقه به ۸،۸۰۰ دوربردقیقه افزایش می‌یابد. به‌لطف بهره‌گیری از ورودی هوا شبیه خودروهای فرمول ۳، هوای بیشتری به داخل سیلندر فرستاده می‌شود که به افزایش قدرت خروجی کمک می‌کند.

سوپراسپرت جدید مونو R با وزن ۵۵۵ کیلوگرم، ۲۵ کیلوگرم سبک‌تر از نسخه معمولی مونو است و نسبت قدرت به وزن آن نیز به ۶۱۲ اسب‌بخار بر تُن می‌رسد. علاوه‌بر این، پیشرانه به ازای هر لیتر حجم کل، ۱۳۶ اسب‌بخار قدرت تحویل می‌دهد که رکوردی جهانی برای خودروهای جاده‌ای و تنفس طبیعی محسوب می‌شود. شیوه طراحی بدنه خودرو نیز به‌گونه‌ای است که وزن به حداقل برسد و همین موضوع یکی از نقاط قوت سوپراسپرت جدید BAC به شمار می‌رود.

پیش از این، BAC با سرمایه‌گذاری APC به‌صورت موفقیت‌آمیز پروژه تحقیق و توسعه گرافن را به نتیجه رساند تا برای تولید آماده شود. حالا پس از این پروژه موفق، BAC با همکاری هی‌دیل (Haydale) و پنتاکسیا (Pentaxia) از طریق شبکه NVN قصد دارند برای اولین‌بار در صنعت خودروسازی از فیبر کربن تقویت‌شده با گرافن در پنل‌های بدنه یک خودروی جاده‌ای استفاده کنند.

همچنین BAC با همکاری شرکت DSM قصد دارد از روش چاپ سه‌بعدی استفاده کند؛ از قطعات چاپ سه‌بعدی و پلیمرهای باکیفیت برای کاهش زمان طراحی در ساختارهای پیچیده هندسی خودرو استفاده می‌شود.

سوپراسپرت مونو R در زیر بدنه مدرن خود از شاسی و اجزای انتقال قدرت منیزیمی، کف تیتانیومی و فیبر کربنی و ترمزهای کاملاً جدید کربن سرامیکی بهره می‌برد؛ تایرهای مخصوص پیرلی تروفئو R هم به این مجموعه اضافه شده‌اند. برای بهبود تجربه رانندگی، BAC هندسه سیستم تعلیق را اصلاح کرده است تا در هنگام ترمزگیری پرتاب کمتری (به سمت جلو) داشته باشد. البته این مزیت به همراه بهبود اتصالات تعلیق در عقب، باعث افزایش کشش خودرو می‌شود. همچنین برای اولین‌بار در خودروی مونو از دمپرهای دوگانه و قابل‌تنظیم Ohlins استفاده شده است.

با پایین آوردن محل نصب باک سوخت (که از نظر اندازه نیز افزایش یافته) و تغییر محل قرارگیری باتری، تعادل خودرو بهتر شده است. تمام این پیشرفت‌ها باعث کاهش فاصله ترمزگیری و تکان‌های بدنه شده است که در پیچ‌های تند تأثیر فراوانی دارند. 

ایان بریگز، مدیر طراحی BAC، در این زمینه گفت:

امروز گامی درخورتوجه در تاریخ شرکت خودروسازی بریگز (BAC) برداشته شد. ما نه‌تنها برای اولین‌بار به برندی تجاری تبدیل شدیم که بیش از یک محصول عرضه می‌کند، بلکه دومین محصول را با مهندسی، طراحی و نوآوری همراه می‌کنیم. از ۱۰ سال پیش که برای نخستین بار برند جدید خودروسازی خود را پایه‌گذاری کردیم، برنامه‌هایی برای طراحی و ساخت مونو داشتیم؛ و ساخت مونو نشان‌دهنده موفقیت این کار و نقطه‌ای است که به آن رسیده‌ایم. چند سال و ساعت‌های بسیار زیادی کار طراحی و تحقیقاتی برای ساخت مونو R صرف شده است. ما معتقدیم که به فرمولی کامل برای ساخت یک خودروی تمام‌عیار دست یافته‌ایم.

فقط ۳۰ دستگاه مونو R ساخته خواهد شد که البته تمام ظرفیت تولید، پیش‌فروش شده است.

دانلود    360P       720P

هانگ‌منگ، سیستم‌عامل اختصاصی هواوی و جایگزین اصلی این شرکت برای اندروید است. با اینکه رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، یک هفته پیش اظهاراتی را مبنی‌بر لغو تمامی محدودیت‌های اعمال‌شده بر شرکت‌های آمریکایی برای داد‌و‌ستد با هواوی بیان کرد، هنوز مشخص نیست‌که گوگل به تجارت با این شرکت‌ چینی ادامه خواهد داد یا خیر. این شرکت همچنان در فهرست سیاه وزارت دارائی ایالات‌متحده قرار دارد.

رن ژنگفی، بنیان‌گذار هواوی در گفت‌و‌گویی با مجله‌ی فرانسوی LePoint اعلام‌ کرده این شرکت قصد دارد وابستگی خود به سیستم‌عامل اندروید را کاهش دهد. در همین گفت‌و‌گو، مدیرعامل هواوی به‌وضوح روشن کرد که سیستم‌عامل این شرکت، صرفا یک جایگزین برای اندروید نیست و می‌تواند برای اینترنت اشیا و وسایل نقلیه خودران نیز مورد استفاده قرار بگیرد. درحالی‌که از‌ قبل گزارش‌هایی مبنی‌بر سریع‌تر بودن عملکرد هانگ‌منگ نسبت‌به اندروید به‌میزان ۶۰ درصد منتشر شده، رن اشاره می‌کند که تأخیر پردازش این سیستم‌عامل کمتر از ۵ میلی‌ثانیه است و نه‌تنها پردازشی سریع‌تر از اندروید دارد، بلکه احتمالا از سیستم‌عامل اپل یعنی iOS نیز سریع‌تر خواهد‌ بود.

رن با اشاره به تلاش هواوی برای ساخت فروشگاهی مشابه گوگل‌پلی، پذیرفت از آنجایی که توسعه‌دهندگان برنامه‌های اختصاصی برای پلتفرم‌های اندروید و iOS طراحی می‌کنند، این قسمت از توسعه، نقطه‌‌ای است که هانگ‌منگ و هواوی در حال تقلا و مبارزه‌ هستند. ریچارد یو، مدیر اجرایی گروه تجارت مشتریان هواوی می‌گوید هانگ‌منگ پاییز امسال در چین منتشر خواهد‌ شد؛ همچنین انتظار می‌رود هانگ منگ اوایل سال آینده در دیگر بازارهای جهان عرضه شود. با فرض اینکه گوگل ارتباطات خود را با هواوی از سر نگیرد، هانگ‌منگ اواخر امسال با راه‌اندازی خط تولید میت ۳۰، منتشر خواهد‌ شد.

از آنجایی که دستگاه تاشوی هواوی، میت ایکس، ماه فوریه و درست پیش از اعمال محدودیت‌ها از طرف زنجیره‌ی عرضه‌ی آن در ایالات متحده رونمایی شد، این دستگاه هنگام انتشار در ماه سپتامبر به‌صورت پیش‌فرض دارای سیستم‌عامل اندروید خواهد‌ بود. حالا که صحبت از اندروید به‌میان آمد، باید اشاره کنیم هواوی ماه پیش فهرستی از گوشی‌های خود که به نسخه‌ی Q از سیستم‌عامل اندروید به‌روز‌رسانی خواهند‌ شد، منتشر کرد. این فهرست هر سه گوشی سری پی 30، میت 20 پرو، هر دو نسخه‌ی 5G و 4G میت 20 ایکس و آنر 20 را که اخیرا عرضه شده است، شامل می‌شود.

نکته‌ای که در مصاحبه اخیر سایت تحلیلی فون‌آرنا با والتر جی، مدیر اجرایی گروه تجارت مشتریان هواوی در اروپای غربی مورد تأیید قرار گرفت، این‌ است که شرکت چینی نخواهد توانست جایگاه سامسونگ به‌عنوان بزرگ‌ترین سازنده‌ی تلفن همراه جهان را تصاحب کند. دستیابی به این جایگاه، هدف طولانی‌مدتی بود که مدیران هواوی ماندد ریچارد یو از سال ۲۰۱۶ آن‌ را به‌صورت شفاهی بیان می‌کردند. سال پیش از آن، هواوی با فروش ۱۰۴.۱ میلیون گوشی هوشمند، درست بعد از اپل و سامسونگ در جایگاه سوم ایستاده‌ بود. در طول سال ۲۰۱۸ شرکت چینی توانست ۲۰۶ میلیون گوشی هوشمند در سراسر جهان تحویل مشتریان دهد که این روند صعودی در سه‌ماهه‌ی اول امسال نیز ادامه‌ داشت و به اندازه‌‌ای خوب بود که جایگاه دوم را بعد از سامسونگ نصیب هواوی کند. با درنظرگرفتن اینکه هیچ محدودیتی علیه هواوی وجود نداشته باشد،‌ این شرکت می‌تواند جایگاه نخست تولید گوشی‌های هوشمند را در سال آینده تصاحب کند. در حال حاضر هواوی انتظار ۴۰ تا ۶۰ درصد کاهش عرضه‌ی گوشی‌هایی را دارد که به‌صورت بین‌المللی به‌فروش می‌رساند. با درنظرگرفتن این نتایج، در سال ۲۰۱۹ شاهد فروش ۱۴۰ تا ۱۶۰ میلیونی در کل محصولات هواوی خواهیم‌ بود.

با درنظرگرفتن اینکه اندروید بازاری به‌ بزرگی ۸۵ درصد از کل گوشی‌های هوشمند دارد، ممنوعیت استفاده از این سیستم‌عامل کار را برای هواوی، جهت به‌دست آوردن جایگاه پیشین خود سخت خواهد‌ کرد. البته هنوز مشکل پیدا کردن معماری جدید جهت استفاده در تراشه‌ها برای جایگزینی با معماری ARM برای هواوی وجود دارد. زمانی آینده‌ی این غول فناوری روشن و درخشان بود، اما در حال حاضر دورنمایی جز سیاهی و یأس در آینده‌ی هواوی به‌ چشم نمی‌خورد. حتی اگر جایگزین هواوی برای اندروید سریع‌تر از سیستم‌عامل متن باز گوگل باشد، گرفتن جایگاه سامسونگ برای هواوی، به این آسانی نخواهد‌ بود.

مایکروسافت مدتی قبل اعلام کرده بود لینوکس از سیستم‌عامل Windows Server در سرورهای آژور مایکروسافت پیشی گرفت است. امن نگه‌داشتن هر کدام از این فرایند‌ها در آژور (Azure) امری حیاتی برای مایکروسافت محسوب می‌شود که باعث شده است این غول فناوری عضو یکی از مهم‌ترین فهرست پست سپاری امنیتی لینوکس یعنی Linux-distro شود.

فهرست پست سپاری (میلینگ لیست) امنیتی توزیع‌های لینوکس یک فهرست بسته و خصوصی است که برای عضویت در آن باید شرایط خاصی داشت. این فهرست برای گزارش مشکلات امنیتی است که به‌صورت عمومی منتشر نشده و اعضای این فهرست با بحث و تبادل نظر و اطلاعات سعی در رفع این مشکلات دارند.

اعضای فهرست Linux-distro شامل توسعه‌دهندگانی ازFreeBSD، NetBSD و دیگر توزیع‌کنندگان اصلی لینوکس از جمله کنونیکال (Canonical)، دبیان (Debian)، ردهت (Red Hat)، سوز (SUSE) و همچنین فروشندگان نسخه‌های ابری لینوکس مانند خدمات وب آمازون (Amazon Web Services یا به اختصار AWS) و اوراکل (Oracle) می‌شود.

حتی استیو بالمر، مدیر اجرایی سابق مایکروسافت هم که لینوکس را سرطان می‌دانست، حالا می‌گوید عاشق لینوکس شده است.

حرف‌های مدیرعامل وقت مایکروسافت در آن زمان با واکنش‌های زیادی همراه بود؛ اما با روی کار آمدن مدیرعامل جدید مایکروسافت، ساتیا نادلا، تغییر رویکردی کاملا متفاوت در ردموندی‌ها رخ داد. اکتبر ۲۰۱۴ (مهر ۱۳۹۳)، نادلا در یک کنفرانس خبری با نشان دادن اسلایدی گفت:

مایکروسافت عاشق لینوکس است.

ساتیا نادلا، مدیرعامل مایکروسافت

این تغییر رویکرد در مایکروسافت باعث شده ما شاهد محصولاتی مانند آژور Sphere و نسخه دوم زیرسیستم لینوکس برای ویندوز (WSL 2) در ویندوز ۱۰ باشیم. اما این غول فناوری ساکن ردموند با عضویت در فهرست پست سپاری امنیتی لینوکس گام دیگری در جهت صحبت‌های مدیرعامل مایکروسافت برداشته است.

مایکروسافت به‌عنوان یکی از توزیع‌کنندگان جدید لینوکس، در درخواست خود به این گروه که توسط ساشا لوین (Sasha Levin) یکی از اعضای تیم توسعه‌دهندگان هسته لینوکس در مایکروسافت ارسال شده، عنوان کرده است:

مایکروسافت چندین دهه سابقه در مورد مسائل امنیتی از طریق MSRC (مرکز پاسخگویی امنیتی مایکروسافت) دارد. در حالی که ما می‌توانیم زیر یک الی دو ساعت با رفع نقص عنوان‌شده یک بیلد دیگر بسازیم، اما برای آزمایش و اعتبارسنجی به زمان بیشتری نیاز داریم تا این بیلدها را در دسترس عموم قرار دهیم. با عضویت در این فهرست زمان مورد نیاز برای تکمیل این فرایند‌ها، فراهم خواهد شد.

میزان استفاده از لینوکس در خدمات ابری ما از Windows Server پیشی گرفته است و این موضوع باعث شده مرکز پاسخگویی امنیتی مایکروسافت شروع به دریافت گزارش‌ها امنیتی از طرف فروشندگان و کاربران با کد لینوکس کند. همچنین این گزارش‌ها مسائلی را شامل می‌شود که برای ویندوز و لینوکس مشترک است (مانند بعضی باگ‌های سخت‌افزاری).

درخواست مایکروسافت در چند هفته آینده به رأی گذاشته خواهد شد، ولی ظاهرا همین حالا هم این غول فناوری از پشتیبانی خوبی برخوردار است. تایلر هیکس (Tyler Hicks)، یکی از اعضای تیم مهندسی کرنل لینوکس در اظهارنظری گفته است:

آن‌ها برای جامعه بزرگ لینوکس مفید بوده‌اند و من احساس می‌کنم حضور مستقیم‌شان در فهرست Linux-distros می‌تواند برای دیگر اعضا هم مفید باشد.

نظر شما درباره‌ی حرکت مایکروسافت به سمت جامعه متن باز چیست؟

AMD به‌دنبال رونمایی پردازنده‌های سری ۳۰۰۰ رایزن در رویداد کامپیوتکس ۲۰۱۹، جزئیات بیشتری از معماری استفاده‌شده در این تراشه‌ها با نام Zen 2 و بهبودهای اعمال‌شده در آن ارائه داد. این معماری باعث توانمندی بیشتر پردازنده‌های جدید AMD در دو بخش پردازنده‌های خانگی و سازمانی می‌شود. Zen 2 شگفتی‌آفرینی ۲۰۱۹ تراشه‌ساز آمریکایی معماری‌ای نیست که به‌یک‌باره و از صفر AMD صحنه‌گردانی کرده باشد. معماری جدید در واقع بلوغ اولین نسل از معماری Zen به شمار می‌رود. معماری‌های تکامل یافته مهندسان را قادر به کنارگذاردن قسمت‌های کم‌ثمر معماری پایه و بازکردن گره‌هایی با ظرفیت ایجاد گلوگاه و تمرکز بر ترانزیستورهای باقیمانده برای افزایش هرچه‌بیشتر از سطح عملکرد می‌کند.

AMD در ساخت تراشه‌های Zen 2 از ساختار چندچیپلتی استفاده می‌کند. در شرایطی که ساخت تراشه‌های بزرگ با فرکانس‌های بالا روی نودهای سیلیکون تولیدشده با فرایندهای ساخت فشرده‌تر با دشواری فزاینده‌ای روبه‌رو است، سری جدید پردازنده‌های رایزن با به‌کارگیری چیپلت‌های مجزا، سطح عملکرد و مقیاس‌پذیری تراشه‌های رایزن را به‌طور اساسی دگرگون کرده است. AMD قصد دارد الگوی بکارگیری چیپلت‌ها را در تمام سبد محصولاتش از پردازنده‌های دسکتاپ سری ۳۰۰۰ تا پردازنده‌های سرور EPYC Rome گسترش دهد. هر یک از چیپلت‌هایی که AMD در این پردازنده‌ها استفاده می‌کند، شامل ۸ هسته با معماری Zen 2 است.

برای آشنایی بهتر خوانندگان زومیت با آخرین پردازنده‌های AMD، گفتنی است سبد جدید محصولات AMD که در ساخت آن‌ها از هسته‌هایی با معماری Zen 2 استفاده می‌شود، شامل دو بخش مجزا است: 

• پردازنده‌های مصارف عام (دسکتاپ)  نسل سوم رایزن که با نام سری ۳۰۰۰ نیز شناسایی می‌شوند؛
• پردازنده‌های سرور نسل جدید EPYC که با نام Rome شناخته می‌شوند.

‏AMD جزئیات کاملی درباره‌ی ۶ پردازنده‌ی سری ۳۰۰۰ شامل تعداد هسته‌ها، سرعت کلاک، حجم حافظه‌ی قابل پشتیبانی و توان مصرفی آن‌ها ارائه کرده است. با وجود این، ویژگی‌های پردازنده‌های سرور EPYC Rome به‌جز برخی مقادیر حداکثری ارائه نشده و انتظار می‌رود در ماه‌های آینده جزئیات بیشتری از این تراشه‌های سازمانی منتشر شود. پردازنده‌‌های EPYC Rome با حداکثر ۶۴ هسته‌‌ نسل دوم پردازنده‌های EPYC در نقشه‌ی راه محصولات AMD است که این‌بار با معماری Zen 2 تقویت شده است. نسل قبلی این محصولات با معماری Zen که از سال ۲۰۱۷ در بازار‌های اینترپرایز حضور دارد، با عنوان EPYC Naples شناخته می‌شود و حداکثر ۳۲ هسته‌ی پردازشی دارد. در جدول زیر، اطلاعات پردازنده‌های سری ۳۰۰۰ رایزن (مدل‌های دسکتاپ) درج شده که به‌طور رسمی AMD اعلام کرده است. پردازنده‌های معرفی‌شده ۶ تا ۱۶ هسته دارند و توان طراحی حرارتی آن‌ها حداکثر ۱۰۵ وات است. قیمت‌ها نیز از ۱۹۹ دلار برای پردازنده‌ی ۶ هسته‌ای Ryzen 5 3600 شروع می‌شود و تا ۷۴۹ دلار برای پردازنده‌ی ۱۶ هسته‌ای ادامه می یابد. تمامی پردازنده‌های زیر از چیدمان PCIe نسل چهارم ۴+۴+۱۶ و حافظه‌های DDR4 با فرکانس ۳۲۰۰ مگاهرتز پشتیبانی می‌کنند.

در مقابل، پردازنده‌های EPYC Rome نیز با طراحی مشابه و چیپلت‌های Zen 2 ساخته شده، حداکثر از ۸ چیپلت در ساختار خود برخوردار هستند‌ که تعداد هسته‌های پردازنده را به ۶۴ هسته می‌رساند. در اینجا نیز، چیپلت‌های محاسباتی امکان برقراری بی‌واسطه‌ی ارتباط با یکدیگر را نداشته و هر چیپلت به‌طور مستقیم تنها با Die ورودی/خروجی مرکزی در ارتباط است. Die ورودی/خروجی این بار به ۸ کانال حافظه دسترسی داشته و از ۱۲۸ مسیر ارتباطی PCIe 4 پشتیبانی می‌کند.

سطح عملکرد پردازنده‌های Zen 2

AMD در رویداد کامپیوتکس اعلام کرد تراشه‌های Zen 2 را طوری طراحی کرده است که در مقایسه با پلتفرم Zen + سطح عملکرد خام آن ۱۵ درصد بهبود یافته است. هم‌زمان این شرکت مدعی است که در توان مصرفی یکسان، Zen 2 بهبود عملکردی بالاتر از ۲۵ درصد داشته و در بهترین شرایط با نیمی از توان مصرفی به سطح عملکرد یکسانی با Zen + دست می‌یابد. با ترکیب این موارد در بنچمارک‌های گزینشی، AMD مدعی است سطح عملکرد پردازنده‌های مبتنی بر Zen 2 برحسب هر وات توان مصرفی، در مقایسه با نسل قبل ۷۵ درصد بهبود یافته و میزان این بهبود در مقایسه با پردازنده‌های رقیب ۴۵ درصد است.

این اعدادی است که شرکت سازنده ارائه کرده و هنوز نمی‌توان بدون دسترسی به پردازنده‌های Zen 2 آن‌ها را تأیید یا رد کرد. AMD زمان نسبتا زیادی را برای تقویت معماری Zen 2 و ایجاد تغییرات در آن صرف کرده تا نشان دهد که هر نسل از محصولات این شرکت روندی رو به رشد را در مقایسه با نسل‌های قبلی محصولات می‌پیماید. AMD بنا به‌گفته‌ی دست اندرکاران‌اش قصد دارد صرف‌نظر از رقابت خود با اینتل، در هر نسل پردازنده‌های رایزن تا جایی که می‌تواند، مرزهای فناوری را به پیش راند. AMD تصریح کرده است که آن‌ها علاقه‌مند به ارائه‌ی به‌روزرسانی‌های گسسته و پاره‌ای و پیش افتادن و بازماندن‌های مداوم از رقیب در جریان رقابت نیستند؛ چراکه این رویه ممکن است باعث کندشدن سرعت سیر فناوری شود. مدیران AMD گفته‌اند که آن‌ها زمان عرضه‌ی محصولات Zen 2 او را طوری انتخاب کرده‌اند که با عرضه‌ی محصولات رقابتی ۱۰ نانومتری Ice Lake اینتل تقارن زمانی داشته باشد. آن‌ها می‌گویند که همچنان از نقشه‌ی راه برنامه‌ریزی‌شده‌ی خود جلوتر هستند.

AMD پردازنده‌های سری ۳۰۰۰ رایزن را در آزمایشگاه‌های خود با نرم‌افزار Cinebench آزموده است. Cinebench نرم‌افزار بنچمارک پردازنده برحسب محاسبات ممیز شناور است که AMD از گذشته تا به حال پردازنده‌های خود را برای کاوش میزان عملکرد FP  (شامل FP32 و…) و سطح عملکرد حافظه‌ی کش با آن آزمایش کرده است. با وجود این، Cinebench غالبا در جریان بنچمارک، درصد بالایی از زیرسیستم حافظه را دخالت نمی‌دهد.

در جریان رویداد CES 2019 در ژانویه، ‏AMD به‌طور زنده پردازنده‌ی بی‌نام ۸ هسته‌ای Zen 2 را با نرم‌افزار Cinebench R15 آزمود و نتایج آن را با بنچمارک یک پردازنده‌ی ۸ هسته‌ای حرفه‌ای Core i9-9900K اینتل مقایسه کرد. در حالی که نمرات به‌دست‌آمده‌ی دو سیستم تقریبا مشابه یکدیگر بود، پردازنده‌ی نسل سوم رایزن توانسته بود فقط با حدود یک‌سوم توان مصرفی پردازنده‌ی اینتل در آن بنچمارک، موفق به کسب چنین نتیجه‌ای شود. ‏AMD در جریان کامپیوتکس ۲۰۱۹ در ماه مه، جزئیات زیادی از پردازنده‌های ۸ و ۱۲ هسته‌ای نسل سومی خود و اطلاعاتی از نحوه‌ی عملکرد آن‌ها در بنچمارک Cinebench R20 را در دو بخش سینگل ترد (Single-Threading) و مالتی ترد (Multi-Thread) با مخاطبان خود در میان گذارد.

AMD با نشان‌دادن تصویری از نتایج این بنچمارک تصریح کرد که پردازنده‌های سری ۳۰۰۰ رایزن این شرکت با توان مصرفی کمتر و قیمت بسیار کمتر در مقایسه با پردازنده‌های اینتل، در هر دو بخش بنچمارک عملکرد بهتری داشتند. براساس نتایج این بنچمارک، پردازنده‌ی ۴۹۹ دلاری Ryzen 9 3900X در بخش سینگل ترد در مقایسه با پردازنده‌ی ۱۲۰۰ دلاری Core i9 9920X اینتل بسیار بهتر عمل کرده است. در این بخش، پردازنده ۳۹۹ دلاری Ryzen 9 3800X در مقایسه با Core i9-9900K با برچسب قیمت ۴۹۰ دلاری امتیاز بهتری کسب کرده است.

براساس نتایج آزمایش‌های داخلی AMD، در بخش مالتی ترد Ryzen 9 3900X در مقایسه با مدل پردازنده‌ی گران‌قیمت Core i9 9920X حدود ۱۰ درصد سریع‌تر بوده و پردازنده‌ی Ryzen 9 3800X باز هم در مقایسه با Core i9-9900K نتایج بهتری کسب کرده است.

AMD عملکرد پردازنده‌های خود را در بخش گیمینگ نیز آزموده و سطح عملکرد تراشه‌های Zen 2 را با نسل دوم پردازنده‌های رایزن مقایسه کرده است. براساس نتایج ارائه‌شده‌ی این تراشه ساز، پردازنده‌ی Ryzen 7 3800X در مقایسه با پردازنده‌ی نسل قبل Ryzen 7 2700X در عناوین مختلف گیم توانسته باعث بهبود ۱۱ تا ۳۴ درصدی نرخ فریم خروجی شود. این آزمایش‌ها در رزولوشن 1080p انجام شده و از نظر شرکت سازنده آنچه باعث این پیشرفت شده، شامل افزایش IPC و افزایش فرکانس مؤثر پردازنده و افزایش دو برابری میزان حافظه‌ی کش L3 است.

AMD عملکرد پردازنده‌های نسل سوم رایزن را در گیمینگ با پردازنده‌های اینتل نیز مقایسه کرده و این بار هم برای مقایسه از پردازنده‌ی مشابه رقیب از نظر تعداد هسته‌ها و رده‌ی قیمتی استفاده کرده است. در تصویر ارائه‌شده‌ی AMD دو پردازنده‌ی Ryzen 5 3600X و Core i5-9600K در بازه‌ی قیمتی ۲۵۰ دلاری با تعداد هسته‌های یکسان، در عناوین مختلف گیم به مصاف یکدیگر رفته‌اند. پردازنده‌ی نسل سوم رایزن در برخی عناوین بهتر از تراشه‌ی رقیب عمل کرده و در تعدادی از عناوین مغلوب آن شده است.

یکی از نکات مهمی که در ساخت پردازنده‌های سری ۳۰۰۰ رایزن با معماری Zen 2 به چشم می‌خورد، افزایش سقف فرکانس در این پردازنده‌ها در مقایسه با نسل‌های پیشین است. مایکل کلارک طراح ارشد معماری رایزن در خلال ارائه‌ی جزئیات معماری جدید شرکت AMD، تصریح کرد مهاجرت به فناوری ساخت ۷ نانومتری موفقیت‌آمیزتر از چیزی بود که در ابتدا پیش‌بینی می‌شد. AMD در تراشه‌های Zen 2 از یک سو حداکثر ولتاژ را در مقایسه با گذشته کاهش داده و از سوی دیگر امکان افزایش سرعت کلاک را فراهم کرده است. سقف فرکانس قابل‌دستیابی که در تراشه‌های ۱۲ نانومتری نسل دوم رایزن ۴۳۵۰ مگاهرتز بود، اکنون در نسل سوم این تراشه‌ها به ۴۶۰۰ مگاهرتز رسیده است.

نکته‌ی مهم در اینجا این است که مهندسان AMD در گام‌های اول توسعه انتظار افزایش سرعت کلاک پردازنده‌های ۷ نانومتری Zen 2 را در مقایسه با گذشته نداشتند. محدودیت در افزایش سرعت کلاک اشکالی ذاتی در فرایند فشرده‌سازی تراشه‌های مدرن است. با کوچکترشدن فناوری ساخت، سطوح ولتاژ موردنیاز کاهش یافته و کاهش ولتاژ می‌تواند تأثیر منفی بر فرکانس کاری مطلق پردازنده‌ها بگذارد. با وجود این، در پردازنده‌های Zen 2 فناوری ساخت ۷ نانومتری TSMC در کنار مهندسی تحسین‌برانگیز AMD باعث شده که تراشه‌های جدید امکان کار در فرکانس های بالاتری را در مقایسه با تراشه های رایزن ۱۲ و ۱۴ نانومتری داشته باشند. این یکی از قوت‌های معماری Zen 2 است.

یکی از نکات مثبت دیگر در ساخت تراشه‌های Zen 2 دوبرابرشدن آخرین سطح حافظه‌ی کش (کش L3) است. میزان این حافظه از ۲ مگابایت به ازای هر هسته اکنون به ۴ مگابایت به ازای هر هسته‌ی پردازنده رسیده است. به‌ گفته‌ی AMD، دوبرابرشدن میزان کش L3 باعث بهبود ۱۱ تا ۲۱ درصدی سطح عملکرد در گیمینگ 1080p با اتکا بر یک پردازنده‌ی گرافیکی مجزا شده است. بهبود ساختار دستورالعمل‌ها در معماری Zen 2 نیز به بهبود این ارقام کمک شایانی کرده است.

بهینه‌سازی‌های Zen 2 برای کار با ویندوز

یکی از نکات مهمی که باعث ایجاد اشکالاتی در پردازنده‌هایی غیر از اینتل برای کار با ویندوز مایکروسافت می‌شود، چیدمان‌ بهینه‌سازی‌ها و زمانبند سیستم‌عامل است. در گذشته دیدیم که چگونه ویندوز مایکروسافت با جانمایی معماری‌ پردازنده‌های غیر اینتل مانند معماری بولدوزر AMD، معماری هسته‌های هیبریدی کوالکام روی پردازنده‌های اسنپدراگون و اخیرا پردازنده‌های تردریپر AMD با چینش Multi-Die تطبیق نمی‌یافت. در آخرین مورد، شاهد دامنه‌های تأخیر حافظه‌ی مختلفی در روند اجرای محاسبات عادی بودیم.

AMD در روند توسعه‌ی آخرین پردازنده‌های خود و با هدف شناسایی توپولوژی غیرعادی هسته‌های Zen 2 به‌وسیله‌ی ویندوز، ارتباط نزدیکی با مایکروسافت برقرار کرد. این دو شرکت در کنار هم کار کردند تا مطمئن شوند فرایند تخصیص حافظه و ترد در نبود روش هدایت مناسب از طریق برنامه‌‌ی در حال اجرا، به بالاترین بهره‌وری در روند پردازش در ویندوز منجر شود. در نسخه‌ی دهم مه ویندوز ۱۰، مایکروسافت برخی ویژگی‌های اضافی را به ساختار سیستم‌عامل خود اضافه کرده تا معماری Zen 2 و جانمایی جدید تراشه‌های سیلیکون سری ۳۰۰۰ رایزن در این محیط به بهترین نحو عمل کند. بهینه‌سازی‌های جدید در دو جبهه انجام پذیرفته است.

۱. گروه‌بندی ترد

اولین تغییر در روند تخصیص تردها اعمال شده است. وقتی پردازنده گروه‌ هسته‌های مختلفی دارد، تردهای پردازشی را به روش‌های گوناگونی می‌توان به این هسته‌ها تخصیص داد که هر کدام از این روش‌ها معایب و مزایای خود را دارد. فرایند تخصیص ترد بستگی زیادی به گروه‌بندی ترد و پخش ترد دارد.

گروه‌بندی ترد حالتی است که در آن تردهای جدید تکثیر و از آنجا مستقیما به هسته‌هایی تخصیص داده می‌شود که در مجاورت هسته‌های پرشده با تردهای در حال پردازش قرار دارد. با این شیوه، تردهای در حال پردازش در مجاورت یکدیگر قرار می‌گیرند و امکان ارتباط ترد به ترد به‌خوبی ایجاد می‌شود. این شیوه باعث ایجاد محل‌هایی با تجمع توان بالا می‌شود؛ به‌ویژه اگر در پردازنده‌ای با تعداد هسته‌های زیاد، تنها تعداد اندکی از هسته‌ها در حال کار باشد.

پخش ترد حالت دیگری است که در آن هسته‌های در حال فعالیت تا هر اندازه‌ی ممکن از یکدیگر دور باشند. در پردازنده‌های نسل سوم AMD پخش ترد به‌معنی تکثیر ترد اضافی در یک چیپلت جداگانه یا در یک CCX مجزا و تا حد امکان دور از تردهای مرتبط است. در چنین حالتی، امکان حفظ سطح عملکرد بالای پردازنده بدون ایجاد مناطق تجمع توان وجود دارد و معمولا بهترین حالت عملکرد توربو در پردازش تردهای چندگانه در این شرایط ایجاد می‌شود.

ریسک حالت پخش ترد این است که ممکن است برنامه‌ای دو ترد را تکثیر کند و این تردها در دو سوی مختلف تراشه پردازش شود. در پردازنده‌ی تردریپر، در چنین حالتی ممکن است ترد دوم در بخشی از CPU پردازش شود که در آن قسمت میزان تأخیر حافظه بالا است. این وضعیت باعث پیدایش نایکنواختی در سطح عملکرد بالقوه در اجرای دو ترد می‌شود، حتی اگر هسته‌هایی که این تردها بدان تخصص یافته فرکانس بالاتری داشته باشند.

به دلیل آنکه نرم‌افزارها و به‌ویژه بازی‌های ویدئویی مدرن به‌جای تکیه بر فرایند پردازش سینگل تردینگ، به روش تکثیر و پردازش مالتی‌تردینگ روی آورده‌اند و ایجاد ارتباط میان این رشته‌ها امری ضروری است، ‏AMD در پردازنده‌های جدید خود از تکنیک پخش رشته‌ی هیبریدی صرف‌نظر کرده و به تکنیک گروه‌بندی رشته روی آورده است. این بدان معنا است که در روش همکاری جدید سیستم‌عامل و پردازنده‌ی Zen 2، تا زمانی‌ که یک CCX به‌طور کامل از رشته‌های پردازشی مرتبط با یکدیگر پر نشده، امکان دستیابی CCXهای دیگر به سایر رشته‌ها وجود ندارد. AMD بر این باور است که با وجود ظرفیت ایجاد تجمع توانی در یک چیپلت، در این حالت در حالی که چیپلت‌های دیگر غیرفعال مانده، بدین روش سطح عملکرد کلی را می‌توان بهبود بخشید. در پردازنده‌های Matisse در حالتی که تعداد رشته‌ها محدود بوده، به‌ویژه در حوزه‌ی درخشان فناوری یعنی گیمینگ، با این روش می‌توان به سطح عملکرد بهینه‌ای دست یافت. دیدن میزان تأثیر این شگرد AMD بر سطح عملکرد پردازنده‌های پیش روی EPYC Rome یا پردازنده‌های آینده تردریپر خالی از لطف نخواهد بود. ‏AMD برای تبیین میزان تأثیر روش گروه‌بندی رشته‌های پردازشی، پردازنده‌ی Zen 2 خود را در بازی rocket League در رزولوشن 1080p و با حداقل تنظیمات گرافیکی آزموده و ۱۵ درصد بهبود در نرخ فریم را گزارش کرده است.

۲. جهش کلاک (Clock Ramping)

‏AMD با بهبودهایی که در ساختار معماری Zen 2 ایجاد کرده، زمان موردنیاز برای جهش سرعت کلاک پردازنده‌های نوین خود را از حالت ایده‌آل به حالت بارگذاری کامل به‌شدت کاهش داده است. ‏AMD در طراحی پردازنده‌های نسل سوم رایزن از گام‌های افزایش فرکانس ظریفی به کوچکی ۲۵ مگاهرتز استفاده می‌کند که در مقایسه با گام‌های ۱۰۰ مگاهرتزی اینتل، دقت و انعطاف بیشتری دارد. ارتقای فرکانس از کف به سقف آن در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پردازنده‌های AMD در روند پردازش بارهای کاری با تکثیر انفجاری (Burst Workloads) مانند WebXPRT کمک خواهد کرد. به‌ گفته‌ی AMD، زمان ارتقای فرکانس پردازنده‌های این شرکت از ۳۰ میلی ثانیه در تراشه‌های Zen به ۱ تا ۲ میلی ثانیه در تراشه‌های Zen 2 رسیده است؛ اما برای پیاده‌سازی این ویژگی در نسل جدید پردازنده‌‌های این شرکت، به‌روزرسانی بایوس مادربرد و ارتقای ویندوز ۱۰ به نسخه دهم مه ضروری است. بنابر آنچه گفته شد، زمان ارتقای فرکانس پردازنده‌های نسل سوم رایزن ۲۰ برابر کاهش یافته است. این رقم بسیار سریع‌تر از ارقامی است که اینتل در تلاش برای دسترسی به آن در پردازنده‌های خود است.

ابزار پیاده‌سازی این قابلیت در تراشه‌های جدید AMD CPPC2 یا Collaborative Power Performance Control 2 است. سنجش‌های AMD حاکی از آن است که این ویژگی می‌تواند زمان بارگذاری بارهای کاری انفجاری و دیگر اپلیکیشن‌ها را بهبود بخشد. AMD براساس آزمایش‌هایی که خود انجام داده تصریح کرده است که با این روش زمان بارگذاری و اجرای برنامه‌ها ۶ درصد بهبود می‌یابد.

ساختار امنیتی پردازنده‌های Zen 2

جنبه‌ی دیگر پیشرفت‌های معماری ۲۰۱۹ تراشه ساز آمریکایی، افزایش سطح الزامات امنیتی پردازنده‌های مدرن این شرکت است. آن طور که گزارش شده است، تعداد درخورتوجهی از کدهای مخرب Side Channel بر آخرین پردازنده‌های AMD تأثیری نخواهند داشت. دلیل اصلی این مسئله نحوه‌ی مدیریت بافرهای TLB است که همواره و پیش از آنکه برهم‌نهی این کدها مسئله‌ساز شود، نیازمند بررسی‌های امنیتی اضافی است. گذشته از این، AMD پلتفرم امنیتی مبتنی بر سخت‌افزاری را تدارک دیده که از پردازنده‌های Zen 2 در مقابل نقاط آسیب‌پذیری بالقوه‌ی آن‌ها محافظت می‌کند.

AMD با تکیه بر واحد سخت‌افزاری اضافی با همکاری سیستم‌عامل یا منیجرهای حافظه‌ی مجازی نظیر Hypervisorها سعی در غلبه و کنترل بدافزار Speculative Store Bypass معروف به Spectre v4 دارد. AMD انتظار هیچ‌گونه تغییری در سطح عملکرد پردازنده‌های جدید خود را با این به‌روزرسانی‌ها ندارد. مسائل امنیتی جدیدی نظیر Foreshadow و Zombieload آخرین پردازنده‌های AMD را تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهد.

پیشرفت Zen 2 از نظر IPC 

آنچه AMD در معماری Zen 2 بر آن تأکید زیادی می‌کند، افزایش تعداد دستورالعمل‌های اجراپذیر در هر سیکل کلاک در مقایسه با نسل‌های گذشته این معماری است. ‏AMD می‌گوید رقم IPC در معماری جدید Zen 2 در مقایسه با نسل قبل Zen + حدود ۱۵ درصد افزایش یافته است. IPC که مخفف عبارت Instruction per Clock است، به‌معنی میانگین تعداد دستورالعمل‌های اجراپذیر در هسته‌های پردازنده در هر سیکل کلاک است. محاسبه‌ی IPC در یک ماشین کار نسبتا پیچیده‌ای است. برای انجام این کار مجموعه‌ای بخصوص از کدها برای اجرا به ماشین داده می‌شود و تعداد دستورالعمل‌های سطح ماشین برای تکمیل اجرای آن کدها محاسبه می‌شود. در گام بعد، با استفاده از زمان‌سنج‌های سطح بالا تعداد سیکل‌های کلاک موردنیاز برای کامل‌کردن آن تعداد دستورالعمل روی سخت‌افزار واقعی اندازه‌گیری می‌شود. با تقسیم تعداد دستورالعمل‌ها بر تعداد سیکل‌های کلاک اندازه‌گیری‌شده، رقم IPC ماشین مورد نظر محاسبه می‌شود. با ضرب IPC اندازه‌گیری‌شده در سرعت کلاک (بر حسب هرتز) و تعداد هسته‌های پردازنده، تعداد دستورالعمل اجراشدنی در هر ثانیه یا تعداد عملیات‌های ممیز شناوری محاسبه می‌شود که در هر ثانیه به‌وسیله‌ی پردازنده‌ی مدنظر اجراشدنی است. در نهایت، تعداد دستورالعمل‌های اجراشدنی به‌وسیله‌ی پردازنده در هر ثانیه که با واحد گیگافلاپس یا میلیارد عمل اعشاری در ثانیه بیان می‌شود، معیاری از سطح عملکرد پردازنده‌ی مدنظر است.

تعداد دستورالعمل‌های اجراپذیر در هر سیکل کلاک برای پردازنده عدد ثابتی نیست و بستگی به نحوه‌ی تعامل و برهمکنش نرم‌افزار و برنامه‌ی در حال اجرا با بخش سخت‌افزاری سیستم دارد. با وجود این، طراحان تراشه سعی می‌کنند با تکیه بر روش‌هایی مانند استفاده از چندین واحد محاسبه‌گر منطقی (ALU) در هر هسته و پایپ‌لاین‌های دستورالعمل کوتاه‌تر، عدد IPC را در مقایسه با مقدار متوسط آن افزایش دهند.

مجموعه دستورالعمل‌ها (Instruction Set) نیز بر عدد IPC پردازنده تأثیرگذار است. هرچه مجموعه دستورالعمل‌ها ساده‌تر باشد، IPC پردازنده افزایش می‌یابد و هرچه با دستورالعمل‌های پیچیده‌تری روبه‌رو باشیم، بالتبع IPC کاهش پیدا می‌کند. بنابراین، IPC پردازنده برای اجرای محاسبات ممیز شناور با دقت واحد (FP32) در مقایسه با اجرای محاسبات با دقت مضاعف (FP64) عدد بزرگ‌تری است. آنچه میزان کارایی پردازنده را مشخص می‌کند، ترکیبی از IPC و سرعت کلاک و تعداد هسته‌ها است. سازندگان پردازنده عموما عدد IPC را در مشخصات رسمی آن ذکر نمی‌کنند. AMD نیز درباره‌ی پردازنده‌های Zen 2 به ذکر افزایش ۱۵ درصدی IPC در مقایسه با معماری Zen بسنده کرده است.

نگاهی دقیق‌تر به معماری Zen 2

با نگاهی کلی به ساختار و تغییرات اعمال‌شده در ریزمعماری Zen 2، طرح و نقشه‌ای دیده می‌شود که مشابهت‌های زیادی با ساختار معماری بنیادین Zen دارد. Zen 2 عضوی از خانواده‌ی معماری Zen است و همان‌ طور که گفته شد، معماری‌ای نیست که از نو پی‌ریزی شده باشد یا الگوی متفاوتی در پردازش x86 ارائه دهد. Zen 2 هسته‌هایی پربازده‌تر و گسترده‌تر دارد و توان عملیاتی را در اجرای دستورالعمل‌ها بهبود می‌بخشد. نمای کلی معماری هسته‌های Zen 2 در شکل زیر دیده می‌شود.

در اولین نگاه، هر هسته‌ی Zen 2 بسیار شبیه به نسل‌های قبلی به نظر می‌رسد. مهم‌ترین تغییرات معماری Zen 2 و البته تأثیرگذارترین آ‌ن‌ها عبارت است از:

• پیش‌بینی‌گر انشعاب جدید (Branch Predictor) با عنوان TAGE
• افزایش کش میکروعملیات‌ها (Micro-Ops) به دوبرابر
• دوبرابرشدن میزان کش L3
• افزایش منابع عدد صحیح (Integer) در هسته
• افزایش منابع ذخیره و بارگذاری (Load/Store)
• پشتیبانی از دستورالعمل‌های AVX-256 یا AVX2 بدون افت فرکانس

 AMD برای بهبود IPC در معماری Zen 2 تأکید زیادی بر واحد جدید پیش‌بینی‌گر انشعاب هسته‌ها می‌کند. پیش‌بینی‌گر مداری دیجیتالی است که می‌کوشد مسیر و مقصد پیشروی از طریق انشعاب خاص (مثل پذیرش ساختار شرطی در میان کدهای در حال اجرا) را پیش از آن حدس بزند که نتایج آن به‌طور قطعی معلوم شود. هر انشعاب با ساختار شرطی (مثل If-then-else) پیاده‌سازی می‌شود. اگر ساختار شرطی اختیار نشود (Not Taken)، اجرای رشته عملیات فعلی ادامه خواهد یافت و اگر اختیار (Taken) شود، رشته‌ دستورالعمل‌ جدیدی متناسب با آن واکشی (Fetch) شده و به معرض اجرا گذارده می‌شود. با وجود این، پیش‌بینی‌گرها پردازنده امکان پیش‌بینی نتایج انشعاب، واکشی دستورالعمل بعدی زودتر از موعد از حافظه و اجرای آن را بی آنکه منتظر بازگشت نتایج انشعاب شود، خواهد داشت. چنانچه نتایج پیش‌بینی انشعاب درست باشد، جریان اجرای دستورالعمل‌ها در پایپ‌لاین بهبود می‌یابد. در صورت پیش‌بینی نادرست بین ۱۰ تا ۲۰ سیکل کلاک برای واکشی، دیکود و اجرای دستورالعمل جدید تلف می‌شود. واحد پیش‌بینی انشعاب باید قادر به حدس‌زدن آدرس دستورالعمل بعدی در حافظه برای فراخوانی آن پیش از تکمیل اجرای دستورالعمل جاری باشد. پیش‌بینی‌گرها نقش اساسی در پردازنده‌های امروزی برای دستیابی به سطح عملکردی قابل قبول و افزایش IPC در در معماری‌های پایپ‌لاینی ایفا می‌کنند.

پیش‌بینی‌گر TAGE در هسته‌ی Zen 2 حامل تاریخچه‌ی انشعاب طولانی‌تری در مقایسه با نسخه‌ی قبلی خود است که باعث پیش‌بینی دقیق‌تر و آماده‌سازی دستورالعمل‌ها با بازدهی بیشتر و امکان خطای کمتر می‌شود. AMD در معماری جدید از بافرهای مقصد انشعاب (BTB) بزرگتری استفاده می‌کند. مقصد انشعاب عبارت‌ است از نتیجه‌ی نهایی اجرای دستورالعمل در صورت پذیرش یا عدم پذیرش ساختار شرطی. با افزایش بافرهای مقصد انشعاب امکان تعقیب رشته‌های دستورالعمل و درخواست‌های کش تسهیل می‌شود. اندازه‌ی کش L1 BTB با ۵۱۲ ورودی (در مقایسه با ۲۵۶ ورودی سابق) دوبرابر می‌شود و کش L2 BTB نیز با 7K ورودی در مقایسه با گذشته ظرفیتی در حدود دو برابر دارد. کش L0 BTB همچنان ۱۶ ورودی را به خود اختصاص می‌دهد. هدف نهایی کاهش ۳۰ درصدی نرخ پیش‌بینی‌های اشتباه در این چرخه و صرفه‌جویی در توان مصرفی پردازنده است.

تغییر مهم دیگر در معماری کاهش کش دستورالعمل L1 به ۳۲KB و در عین حال دوبرابرکردن شرکت‌پذیری از ۴ مسیر (4Way) به ۸ مسیر (8Way) است. این تغییر مهم به‌دنبال تحلیل اپلیکیشن‌های متعدد و با بررسی حجم مجموعه داده‌های (Dataset) متناظر اعمال شده است. به‌گفته‌ی مایک کلارک، کاهش کش دستورالعمل تأثیر چندانی بر سطح عملکرد نمی‌گذارد و بیشتر مجموعه‌ی داده‌ها به‌جای یک کش دستورالعمل بزرگ‌تر، به مسیرهای شرکت‌پذیری بیشتری نیاز دارند. کش جدید با شیوه‌ی واکشی (Fetch) بهبود یافته و میزان به‌کارگیری (Utilisation) بهتری ارائه شده است و البته روش جدید بازدهی توانی بهتری نیز دارد. یکی از مزایای کاهش کش دستورالعمل، امکان دوبرابرکردن کش Micro-Op است. این دو ساختار نزدیک به یکدیگر درون هسته قرار دارند و با توجه به محدودیت‌های فضا در معماری ۷ نانومتری، دادوستدهای مهندسی در بزرگی و کوچکی این ساختارها مستدل است. AMD می‌گوید کش L1 کوچک‌تر با وجود کش Micro-Op بزرگ‌تر باعث بهبود کارایی پردازنده در بیشتر سناریوهای آزمایشی شده است. دوبرابرشدن کش Micro-Op و ترکیب آن با افزایش منابع ذخیره‌سازی و بارگذاری، باعث افزایش ظرفیت فراخوانی و اجرای دستورالعمل‌ها شده است. موارد ذکرشده همراه‌ با دوبرابرشدن کش L3، پشتیبانی از میکروعملیات‌های AVX2 و واحد پیش‌بینی‌گر انشعاب بهبودیافته، در مجموع باعث بهبود ۱۵ درصدی IPC در معماری Zen 2 شده است.

رئیس سازمان فضایی ایران با اشاره به رتبه اول ایران در منطقه و رتبه ۱۱ جهانی در حوزه علم و فناوری گفت: به منظور کاهش تصدی‌گری در حوزه‌های فناوری فضایی تلاش داریم تا با آزادسازی داده‌های فضایی زمینه را برای حضور بخش خصوصی در این فناوری نوپا فراهم کنیم تا صنعت نوپای فضایی به صنعت توانمند تبدیل شود.

هفته‌ی گذشته، شیائومی می CC9 و می CC9e و می CC9 Meitu Edition معرفی شدند. از بین این سه گوشی هوشمند جدید، شیائومی می CC9 و می CC9e در سه رنگ سفید و آبی و مشکی به بازار عرضه می‌شوند. رنگ مشکی این دو دستگاه جدید چینی‌ها، رنگی کاملا استاندارد دارد؛ ولی رنگ‌های آبی و سفید جلوه‌ای خاص دارند.

انعکاس نور پنل پشتی دستگاه سفیدرنگ، حالت رنگین‌کمانی دارد و انعکاس نور پنل پشتی دستگاه آبی‌رنگ S‌شکل است. شاید این سؤال پیش بیاید که چرا چنین انعکاس رنگی در پنل پشتی دستگاه به‌وجود می‌آید؟

انعکاس نور به ایجاد رنگ‌های رنگین‌کمانی در پنل پشتی دستگاه‌های سفیدرنگ جدید شیائومی منجر می‌شود. در پنل پشتی گوشی هوشمند می ۹ نیز چنین انعکاس نوری در لبه‌های پوشش داده‌شده با گلس به‌‌خوبی دیده می‌شود. 

برجستگی‌های پنل پشتی CC9 به دو جهت است؛ به‌ همین دلیل، زاویه‌های مختلفی برای انعکاس نور ایجاد می‌کند. وقتی پنل دستگاه مستقیم جلو چشم قرار گیرد، انعکاس نور مربوط‌ به این برجستگی‌ها به‌خوبی مشاهده‌پذیر است. بریدگی‌های پنل پشتی دستگاه طراحی شبیه اهرام دارند و این هرم‌های کوچک، تنها ۱۰ میکرون (۰.۰۱ میلی‌متر) ارتفاع دارند و حالتی شبیه به نوارهای ضدتقلب در اسکناس یا اطلاعات روی کارت‌های شناسایی دارد. 

برای مشاهده در اندازه اصلی روی تصاویر کلیک کنید.

پنل پشتی گوشی هوشمند می CC9e مشابه می CC9 نیست و از الگوی متفاوتی بهره‌ می‌برد. در بافت نانویی پنل پشتی این گوشی هوشمند، دو نوع دایره‌ی مختلف با قطر ۱۰۰ میکرون (۰.۱ میلی‌متر) استفاده شده است. نقاط دایره‌ای‌شکل به‌گونه‌ای درکنار یکدیگر قرار گرفته‌اند که انعکاس نور آن‌ها طرحی شبیه به S ایجاد می‌کند.

این موضوع دیروز تأیید شد و امروز مایکروسافت ویندوز ۱.۱۱ را که در تریلرها معرفی شده بود، در مایکروسافت استور منتشر کرد. 

در توضیحات این برنامه نوشته شده است: 

نوستالژی سال ۱۹۸۵ را با نسخه‌ی خاصی از اپلیکیشن ویندوز ۱۰ تجربه کنید که از ویندوز ۱.۰ الهام گرفته شده است؛ ولی نسخه‌ای که «دنیای وارونه» سریال Stranger Things آن را دربر گرفته‌ است. در رازورمزهایی جست‌وجو کنید که هاوکینز را به خطر انداخته‌ است، محتوایی منحصربه‌فرد از سریال و Easter Eggهای موجود را باز کنید و گیم‌ها و پازل‌های رتروی قدیمی را بازی کنید. همه‌ و همه‌ی این‌ها براساس Stranger Things 3 طراحی شده‌اند. به اِلوِن، استیو، داستین و سایرین بپیوندید و به‌ کمک آن‌ها هاوکینز و دنیا را نجات‌ دهید. دهه‌ی ۱۹۸۰ را تجربه کنید و اسپری‌ موی خود را هم به‌همراه داشته باشید؛ چراکه باحال‌ترین تجربه‌ی سریالی پیش‌ روی شما است. با این حال، این هشدار را جدی بگیرید: مراقب شکافنده‌ی ذهن باشید! اپلیکیشن ویندوز ۱.۱۱ را امروز دانلود کنید. موفق باشید!

برخلاف ویندوز ۱ که روی چند فلاپی جای‌ می‌گرفت، ویندوز ۱.۱۱ حجمی معادل ۷۷۵ مگابایت دارد و در حال حاضر، تنها در آمریکا دردسترس است.