درباره راهکارهای مناسب برای حفظ سلامت ستون مهره‌ اظهار کرد: اولین موضوع حائز اهمیت برای مراقبت از ستون فقرات داشتن تحرک کافی در طول روز است، یکی از عمده‌ترین عواملی که باعث ایجاد آسیب در ستون مهره می‌شود نشستن یا ایستادن برای طولانی مدت است، بی‌تحرکی باعث می‌شود عضلات اطراف ستون مهره که وظیفه حمایت از آن را بر عهده دارند خسته‌تر شده و عمل کرد مطلوب خود را از دست بدهد.

وی افزود: این عضلات حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه می‌توانند در حالت بی‌تحرک وزن تنه را تحمل کنند و بعد از آن فشار ناشی از وزن تنه روی ستون مهره‌ها افتاده و باعث ایجاد آسیب در آنها می‌شود، بهتر است برای جلوگیری از این اختلالات بعد از چند دقیقه حرکت مناسب داشته باشیم تا از بروز چنین آسیب‌هایی جلوگیری شود.

پارسا نژاد گفت: از دیگر نکات حائز اهمیت در سلامت ستون مهره قرار گرفتن در حالت قرینه است؛ یعنی برای کارکردن پشت میز باید به‌طورکامل روبرو و صاف تکیه‌گاه صندلی قرار بگیرید؛ برخی افراد عادت دارند که صندلی را کج قرار داده و سپس فعالیتشان را انجام دهند که این عمل باعث ایجاد فشار در یکی از طرفین بدن و در نتیجه ایجاد آسیب در ستون مهره می‌شوند.

این فیزیوتراپیست درباره روش مناسب جابجایی اجسام گفت: بهتر است برای این کار اجسامی را جابجا کنید که حداکثر یک سوم جسم خودتان حجم و وزن داشته باشند؛ بلند کردن اجسام بزرگتر از آین مقدار ممکن است باعث ایجاد آسیب در ستون مهره شود، اگر وزنه سنگینی را پیش از این بلند نکرده‌اید بهتر است برای کاهش احتمال آسیب دیدگی از یک نفر برای همراهی کمک بگیرید تا از ایجاد آسیب در مفاصل و دیسک‌های ستون مهره جلوگیری شود.

وی با تاکید بر اهمیت محل خواب در حفظ سلامت ستون مهره تصریح کرد: استفاده از جای خواب خیلی نرم می‌تواند باعث شود که برخی از نقاط بدن مثل شانه‌ها بیشتر در گودی قرار بگیرد و قوس‌های ستون مهره حالت طبیعی خود از دست بدهد که به مرور زمان به ایجاد آسیب در فرد منجر می‌شود، قرار گرفتن ستون مهره در حالت غیر معمول باعث می‌شود حالت ارتجاعی در ستون مهره از بین رفته و در دیسک و مفاصل آن آسیب می‌شود.

پارسا نژاد تاکید کرد: قسمت‌هایی از ستون مهره که وزن اعضای بدن را تحمل می‌کنند باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرند؛ برای مثال مهره‌های گردنی وظیفه تحمل وزن سر را بر عهده دارند در نتیجه آسیب پذیرتر از سایر مهره‌ها هستند.

این فیزیوتراپیست ادامه داد: متاسفانه افزایش استفاده از تلفن‌های همراه باعث شده است تا اغلب افراد برای مدت زمان طولانی سر را پایین نگه دارند؛ همانطور که پیش از این اشاره کردیم عضلات ناحیه گردن بعد از چند دقیقه تحمل فشار عملکرد مناسب خود را از دست می‌دهند و فشار به ستون وارد می‌شود، فشار به ناحیه گردن می‌تواند باعث فشار به عروق پشت سر و ایجاد سردرد، مور مور و گز گز و سایر عوارض در این ناحیه می‌شود.

حفظ سلامت ستون مهره با انتخاب صندلی مناسب

وی با تاکید بر اهمیت استفاده از صندلی مناسب در حفظ سلامت ستون مهره گفت: پشتی صندلی باید بتواند تمام قوس‌های ستون مهره را بپوشاند تا از ایجاد آسیب جلوگیری شود، همچنین انجام ورزش‌های عمومی مانند دویدن و شنا می‌تواند عضلات پشتیبان ستون مهره را فعال نگه داشته و از ایجاد برخی از آسیب‌ها جلوگیری کند.

پارسا نژاد ادامه داد: تقویت عضلات شکم، عضلات فیله کمری و عضلات ثبات دهنده به ستون مهره سلامت ستون فقرات را حفظ کند.

این فیزیوتراپیست بیان کرد: انجام برخی از ورزش‌ها مثل دوچرخه سواری در مناطق کوهستانی، اسب سواری یا رانندگی در جاده‌های خاکی می‌تواند ضربه‌هایی را به صورت مداوم به ستون مهره وارد کند که آسیب در این ناحیه را به همراه داشته باشد.

وی بیان کرد: علاوه بر محل خواب، نحوه خوابیدن هم می‌تواند تاثیر زیادی بر سلامت ستون مهره داشته باشد؛ بهتر است اگر به صورت طاق باز می‌خوابید یک بالش کوچک زیر زانوها یا اگر به پهلو می‌خوابید یک بالش کوچک بین زانوها قرار دهید، همچنین ارتفاع بالش باید نه خیلی کم و نه خیلی زیاد باشد تا ستون مهره و گردن در راستای طبیعی خود قرار بگیرند.

پارسا نژاد گفت: بهتر است کسانی که فشار زیادی در طول روز به ستون مهره‌های خود وارد می‌کنند یا وزن زیادی را در طول روز بلند می‌کنند در هنگام شب با خوابیدن به صورت طاق باز و قرار دادن پاها در سطحی بالاتر از بدن مثل یک صندلی عضلات کمر خود را استراحت دهید، انجام این عمل باعث می‌شود قوس ناحیه کمر به زمین برسد و خون رسانی به این ناحیه بهبود پیدا کند که سلامت آنها را افزایش می‌دهد.

شرکت‌های بزرگ ارتباطی در جهان،  فناوری اینترنت 5G که بسیاری آن را اینترنت اشیاء می‌دانند با وعده سرعت و توانایی بی‌نظیر ارتباطی بین انسان و دستگاه‌های مختلف و هم چنین ارتباط دستگاه‌ها با یکدیگر به دنبال توسعه و هماهنگی امکانات خود با این نسل از اینترنت همراه هستند. این تلاش گسترده از سوی غول‌های فناوری در جهان در حالی سرعت می‌گیرد که بسیاری از فعالات محیط زیست و تعدادی از انجمن‌های پزشکی در جهان با دیده تردید به 5G می‌نگرند و از عدم آسیب رسانی آن به انسان و سایر موجودات زنده اطمینان کامل ندارند.

قدرت و شاخصه‌های کیفی 5G تا حدی است که کشورهایی توسعه یافته‌ای مانند ایالات متحده آمریکا و چین با تلاش شبانه روزی به دنبال دستیابی و کسب قدرت مطلق در آن هستند. تسلط بر 5G تا حدی بر قدرت یک کشور تاثیر دارد که کارشناسان فناوری و تحلیل‌گران سیاسی به اتفاق معتقد هستند یکی از اصلی‌ترین دلایل تحریم شرکت هوآوی از سوی شرکا‌ء آمریکایی آن، پیشرفت‌های زیاد این شرکت در زمینه نسل پنجم اینترنت همراه دانستند.

در پی رفتارهای اخیر سیاست مداران آمریکا با شرکت هوآوی، رسانه‌های آمریکایی با هدف قرار دادن جنگ تجاری این کشور با چین اعلام کردند: آمریکا به جای حرکت به سمت جلو و ارتقاء فناوری‌های ارتباطی خود به تخریب شرکت‌های پیشگام چینی روی آورده است. شاید هیاهوی رسانه‌ای زیاد در مورد 5G باعث شده است، کاربران به موضوع مضرات این فناوری کمتر توجه کنند. بررسی‌های اخیر دانشمندان نشان داه است، آسیب‌های ناشی از اینترنت 5G در مواردی خاص می‌تواند صدمات جبران ناپذیری را به بدن انسان وارد کند.

البته این عدم توجه در تمامی کشورهای جهان یکسان نیست. به عنوان مثال دولت بلژیک در ماه‌های اخیر یک آزمایش 5G در این کشور را به دلیل نگرانی‌های موجود در مورد تابش‌های الکترونیکی متوقف کرد و هلند و سوییس نیز اقداماتی مشابهی را در جهت انجام تحقیقات بیشتر در مورد 5G انجام داند.

آنچه راجع مضرات احتمالی اینترنت 5G باید بدانید

سازمان تظیم مقررات آمریکا نیز به دنبال افزایش فشارهای مجامع سلامت عمومی با اختصاص بودجه‌ای کافی از احداث یک مرکز تحقیقاتی برای برای خطرات اینترنت 5G بر سلامت کاربران در شهر میل ایالت کالیفرنیا خبر داد. البته گفتنی است این نوع از نگرانی‌ها جدید نیست و تا پیش از عرضه نسل پنجم اینترنت همراه نیز برخی از نهادهای ارزیابی کننده، فناوری اینترنت 4G و حتی 3G را موجب بروز سرطان مغز، کاهش باروری و سردردهای مزمن در کودکان می‌دانستند.

با اینکه هنوز هیچ منبع رسمی در جهان از آسیب‌های 5G به طور موثق صحبت نکرده است اما دولت مردان کشورهایی که در حال فعالیت برای تقویت نسل‌های گذشته اینترنت خود است، از احداث آنتن‌های گیرنده و ارسال کننده این نسل از اینترنت در نزدیکی مدارس و محل‌های پر اذحام جلوگیری می‌کنند.

سازمان غذا و دارو ایالات متحده آمریکا موسوم به FCC از سال ۱۹۹۶ تا کنون استاندراهای ایمنی تلفن همراه را مورد انتقاد قرار نداده بود اما حالا و پس از ظهور 5G ، این سازمان با انتقاد از خطرات نسل پنجم اینترنت در صدد بروز رسانی برخی از قوانین خود برآمده و به دنبال تعیین استاندارهایی جدید برای میزان آهنگ ثابت جذب(SAR) برای هر گوشی هوشمند است. SAR در واقع بیان‌کنندهٔ میزان انرژی الکترومغناطیسی جذب شده توسط بدن انسان از تلفن‌های همراه است که واحد آن «وات بر کیلوگرم» است.

در ادامه با طرح سوالاتی در مورد 5G و پاسخ به آن‌ها تلاش می‌کنیم تا به نوعی قطعیت در سلامت یا عدم سلامت جدید‌ترین نسل اینترنت دست پیدا کنیم:

مشکل اصلی سیگنال‌های سلولی چیست؟

به طور کلی امواج رادیویی در اثر تابش انرژی از هر منبعی ایجاد می‌گردد. حتی انرژی منتشر شده از بدن انسان نیز در مواردی حاوی امواج رادیویی است. نکته حائز اهمیت در مورد امواج رادیویی مضر و آسیب‌زا بودن برخی از آن‌ها است. تابش‌هایی با طول موجب بلندتر فرکانسی کوتاه‌تر داشته و به زبان ساده‌ آسیب کمتری به موجودات زنده می‌رسانند و تابش‌هایی با طول موج بلند‌تر دقیقا بالعکس عمل کرده و آسیب‌زایی بیشتری دارند. دانشمندان برای تفکیک بهتر این تابش‌ها، آن‌ها را به دو دسته یونیزه و غیر یونیزه تقسیم کردند.

در نسل سوم و چهارم اینترنت همراه از تابش‌های غیر یونیزه که توانایی آسیب به بدن و شکستن پیوندهای شیمیایی DNA ندارند، استفاده می‌شد. این تابش‌ها در اینترنت 5G نیز در دسته غیر یونیزه قرار گرفته و توانایی آسیب به سلول‌های بدن را ندارند. آزمایش‌های متعدد روی دستگاه‌های مصرف کننده و تولید کننده 5G مانند مودم‌های WiFi و اسکنرهای امنیتی فرودگاه‌ها از هرگونه امواج آسیب زننده عاری هستند.

آیا تابش‌های تلفن همراه باعث سرطان نمی‌شود؟

پاسخ این سوال از پیچیدگی‌های بسیار زیادی برخوردار است و نمی‌توان با قاطعیت به آن جواب داد. چکیده هزاران مقاله تحقیقاتی در زمینه آسیب‌های تلفن همراه در دو دهه اخیر نشان داده است تابش‌های تلفن همراه می‌تواند علتی برای بروز سرطان، بیمارهای دیابتی و التهابات مغزی باشد. اما با این وجود عده‌ای هنوز با دیده شک و تردید به مستندات این تحقیقات می‌نگرند.

جاناتان سامت پزشک مختصص و مدرس علوم بهداشت فناوری در دانشگاه کلورادو طی تحقیقی که در سال ۲۰۱۱ میلادی انجام داده بود تابش‌های حاصل از گوشی‌های تلفن همراه را مضر و سرطان ‌را بیان کرد. او این تابش‌ها را تنها منحصر به گوشی ندانست و دستگاه‌های تولید سیگنا‌ل‌های اینترنتی را نیز آسیب‌زا عنوان کرد.

سازمان ملی سم شناسی آمریکا نیز طی آزمایشی روی موش‌های نر با قرار دادن این حیوانات در معرض تابش‌های شبکه 2G و 3G اینترنت همراه نتایج جالبی را بدست آوردند. این تابش‌ها سبب رشد تومورهای سرطانی در بدن موش‌های نر حاضر در این آزمایش شدند. اما هنوز به طور کامل مشخص نیست تابش‌های 2G، 3G،4G و 5G سبب آسیب به بدن انسان می‌شود یا خیر؟ گفتنی است سازندگان تلفن همراه وجود هرگونه آسیب برای سلامتی کاربران در امواج 5G را رد کرده‌اند.

نگرش تئوری‌های علمی به صنعت 5G

کنیث فاستر استاد زیست شناسی در دانشگاه پنسیلوانا در حدود ۵۰ سال است با همکاری تعدادی از فعالان محیط زیست بر روی آسیب زا بودن امواج رادیویی با بهره گیری از تئوری‌های علمی تحقیق می‌کند. فاستر تا کنون مقالات متعددی را در این زمینه منتشر کرده است. وی معتقد است این امواج از نظر علمی آسیبی به سلول‌های زنده در گیاهان، حیوانات و حتی انسان‌ها وارد نمی‌‎کنند.

آیا در نهایت می‌توان 5G را به طور قابل ایمن دانست؟

تحقیقات انجام شده  در مورد آخرین و پرسرعت‌ترین نسل اینترنت وجود هرگونه خطر و آسیب را با قطعیت ثابت نکرده است ولی اکثر نهادهای بهداشتی در جهان معتقدند باید تحقیقات با کیفیت‌تری در این حوزه انجام شود.

به هر روی مانند تمامی حوزه‌های فناوری، نسل پنجم اینترنت همراه با سرعت باورنکردنی در حال توسعه و پیشرفت است و شهرهای مختلف جهان یکی پس از دیگر به سمت بهره‌گیری از آن می‎‌روند. بدون در نظر گرفتن آسیب‌های امواج پرقدرت 5G ، می‌توان با استفاده از سرعت دانلودی برابر با ۱ گیگا بایت بر ثانیه از جستجو و گردش در دنیای گسترده وب لذت برد و مزرهای انتقال داده از نقطه‌ای به نقطه دیگر جهان را جا به جا کرد.

اوایل امسال، سامسونگ گوشی تاشدنی خود، گلکسی فولد (Samsung Galaxy Fold) را به‌عنوان نوع جدیدی از گوشی‌های هوشمند معرفی کرد. اما حالا پس از گذشت چند ماه از معرفی اولیه‌ی آن و مشخص شدن ایرادی که در نمایشگر آن وجود داشت، علاقه‌مندان بسیاری منتظر اعلام زمان ورود این گوشی به بازار هستند. بااین‌حال به مرور اخبار جدیدی از مشکلاتی که در مورد این گوشی وجود دارد، اعلام می‌شود.

در جلسه‌ای که اخیراً با حضور عده‌ای از خبرنگاران برگزار شد، مدیرعامل شرکت سامسونگ دی جی کُه (DJ Koh) هم حضور داشت و مشکل ایجاد شده را با جزئیات بیشتری توضیح داد:

واقعاً متأسفم. من قبل از اینکه این دستگاه کاملاً آماده باشد آن را معرفی کردم. قبول دارم که نکته‌ای را در مورد گوشی تاشدنی فراموش کرده‌بودم. اما ما در حال تلاش برای رفع این مشکل هستیم.

این گوشی ۲۰۰۰ دلاری می‌تواند نمایی از آینده‌ی گوشی‌های هوشمند را نشان دهد. گلکسی فولد در حالت بسته یک گوشی معمولی با صفحه‌نمایش ۴٫۶ اینچی است، اما وقتی آن را باز کنید یک تبلت با صفحه‌نمایش ۷٫۳ اینچی خواهید داشت. پس از معرفی اولیه‌ی این گوشی و تست‌هایی که توسط خبرنگاران و منتقدین روی گوشی انجام شد، تعدادی از آن‌ها مشکلاتی در صفحه‌نمایش ۷٫۳ اینچی این گوشی گزارش کردند. در نتیجه سامسونگ زمان تعیین‌شده برای ورود گوشی به بازار را لغو کرد و هنوز زمان جدید و قطعی ورود آن به بازار را معین نکرده‌است. از طرفی پاسخ صریحی هم به درخواست‌ها در مورد این زمان، نداده است.

کُه می‌گوید:

سامسونگ در حال حاضر بیش از ۲۰۰۰ گوشی از این مدل را از جهات مختلف تست کرده‌است. ما تمام مشکلات این گوشی را مشخص کرده‌ایم. ما حتی تصور نمی‌کردیم این گوشی برخی مشکلات را داشته باشد اما به‌لطف منتقدین، این مشکلات خود را نشان دادند و حالا در حال تست‌های بیشتر روی گوشی هستیم.

بااین‌حال آقای کُه مشخص نکرده است که این گوشی چه زمانی به بازار باز خواهدگشت. او گفته که «فکر می‌کنیم در دو هفته‌ی گذشته همه‌ی مشکلات و مسائلی را که وجود داشت مشخص کرده‌ایم» و سپس در جمع گزارشگران گفته که به‌زودی اخبار جدیدی در این مورد اعلام می‌کند. سپس از علاقه‌مندان این گوشی درخواست کرده است که قدری بیشتر به سامسونگ فرصت دهند.

تاکنون به این موضوع فکر کرده‌‌اید کدام ساختمان یا اثر برجسته‌‌ای در شهرتان هست که احتمال می‌دهید برای ۱۰۰ سال آینده همچنان پربرجا بماند؟ برای ۵۰۰ سال آینده چطور؟

نسیم نیکلاس طالب، نویسنده‌‌ای جنجالی است که راهکاری عجیب برای یافتن پاسخ به چنین پرسش‌‌هایی در سر دارد. اگر می‌‌خواهید بدانید که یک چیز چه‌‌مدت دوام خواهد آورد، ابتدا باید از خود بپرسید تاکنون چقدر از عمر آن گذشته است. هرچه عمر آن بیشتر باشد، احتمال تداوم و بقای آن در آینده نیز بیشتر است (البته به‌وضوح این قضیه درمورد آن‌‌دسته از آثاری صادق است که یک عمر طبیعی محدود و کوتاه نداشته باشند).

بیایید شهری مانند لندن را درنظر بگیریم. اگر بخواهیم روی این موضوع شرط‌‌بندی کنیم که کدام‌‌یک از ساختمان‌‌های فعلی در این شهر طی قرن‌‌های آینده همچنان سرپا خواهند بود، بنابر قاعده‌‌ی سرانگشتی طالب باید از قدیمی‌‌ترین ساختمان شروع کنیم. پس شاید برج لندن باقدمت ۹۴۱ ساله گزینه‌‌ی خوبی باشد. پس از آن، احتمالا باید ازصومعه‌‌ی مرتون در جنوب لندن نام برد که ۹۰۰ سال از عمر آن می‌‌گذرد. عبادتگاه کهن لندن یعنی کلیسای خیابان بارثواومیو در اسمیت‌‌فیلد نیز از بناهایی است که عمر بخش‌‌هایی از آن به ۸۹۶ سال نیز می‌‌رسد.

منطق استدلال طالب ساده است. چراکه وقتی درباره‌‌ی آینده سخن می‌‌گوییم، تنها ملاک معتبر برای ما «زمان» است. تنها تکنیک مطمئن در نگاه به آینده آن است که بپرسیم چه‌‌ چیزی تاکنون توانسته ازپس آثار مخرب گذر زمان برآید و دربرابر تنش‌‌ها و حملات دهه‌‌ها، سده‌‌ها و هزاره‌‌ها همچنان پایداری به‌‌ خرج دهد. عظمت برج لندن ممکن است دربرابر برج ۹۵ طبقه‌‌ی شارد با ارتفاعی ۱۱ برابری چندان به‌چشم نیاید؛ اما همین سازه تاکنون توانسته برای مدتی حداقل ۹۴ برابر رقیب مدرن خود دوام آورد. برج شارد ممکن است نمادین و باابهت باشد؛ اما هنوز بسیار زود است که بخواهیم درمورد جایگاه آن را در تاریخ بااطمینان سخن بگوییم. هرجا سخن از زمان به میان می‌‌آید، سنگینی سایه‌‌ی سازه‌‌های کهن‌‌تر به‌‌وضوح احساس می‌‌شود.

امروزه برج لندن دربرابر عظمت آسمان‌‌خراش شارد چندان به‌‌چشم‌‌نمی‌‌آید

طالب ترجیح‌‌ می‌‌دهد بنابر برخی دلایل کاملا غیرمتعارف تاریخی برای این نوع استدلال خود اصطلاح «اثر لیندی» را به‌‌کار ببرد. اثر لیندی، درواقع نظریه‌ای است که می‌گوید عمر موردانتظار برای آینده‌ی یک فناوری یا ایده به‌طور مستقیم متناسب با عمر فعلی آن است. این قانون به‌نوعی در تضاد بامنحنی شکست موجودات زنده و تجهیزات مکانیکی خاصی است که عمر محدودی دارند. پس باید گفت اثر لیندی تنها درمورد موضوعاتی مصداق دارد که به‌نوعی فناناپذیر باشند.

سابقه‌ی پیدایش این لفظ به ژوئن ۱۹۶۴ برمی‌گردد؛ یعنی زمانی‌که یک نویسنده‌‌ی آمریکایی بانام آلبرت گلدمنمقاله‌‌ای باعنوان «قانون لیندی» در مجله‌‌ی The New Republic منتشر کرد. او در این مقاله، داستانی خیالی درمورد مکالمات روی‌‌داده در یکی از شعب رستوران لیندی در نیویورک را مطرح کرده است که در آن تعدادی از کمدین‌‌های بنام درمورد راز ماندگاری در حرفه‌‌ی خود بحث می‌‌کنند. در این مباحثات آمده است که اگر یک کمدین سعی کند در تعدادی نمایشی آتشین و پی‌در‌پی، تمام آنچه را در چنته دارد، به مخاطب عرضه کند، احتمالا باید انتظار داشت که خیلی زود عمر حرفه‌‌ای او به پایان برسد. درعوض، اگر کمدین یک بازی درازمدت را آغاز کند که در آن نمایش‌‌هایی با تعداد کمتر اما بسیار اثربخش ارائه کند، می‌‌توان تداوم طولانی عمر حرفه‌‌ای کمدین را در این صنعت انتظار داشت.

نسیم طالب این بینش حکایت‌‌آمیز را به‌‌شکل قابل‌‌توجهی بسط می‌‌دهد. او در کتاب سال ۲۰۱۲ خود با نام «آسیب‌‌ناپذیر: چیزهایی که از بی‌‌نظمی قدرت می‌‌گیرند» می‌‌‌‌نویسد:

چیزهایی که برای مدت طولانی دوام آورده‌‌اند، دیگر مانند انسان‌‌ها پیر نمی‌‌شوند، بلکه روند پیری در آن‌‌ها معکوس می‌‌شود. هر سالی که یک اثر از گزند نابودی می‌‌گریزد، عمر موردانتظار آن را دوبرابر می‌‌کند.

او این‌‌گونه استدلال می‌‌کند که اگر کتابی برای ۴۰ توانسته همچنان بازچاپ شود، انتظار می‌‌رود چاپ آن برای ۴۰ سال بعدی هم ادامه پیدا کند. اگر در ادامه، این زمان چاپ برای ۱۰ سال دیگر هم ادامه یابد، عمر احتمالی آن برای آینده به ۵۰ سال افزایش می‌‌یابد. اطلاعاتی که گذر هر سال به ما می‌‌دهد، قابل‌‌قیاس با هیچ پیش‌‌گویی دیگری نیست. وقتی به‌‌لطف طیف متنوعی از علل پیچیده، نسخه‌‌ای از یک کتاب توانسته مخاطبان خود را برای دهه‌‌ها حفظ کند، این خود نشان‌‌دهنده‌‌ی ارزش بیشتر آن نسبت‌‌به صدهاهزار نسخه‌‌ از کتابی است که در سال گذشته به‌‌ فروش رفته‌‌اند.

حادثه‌‌ی آتش‌‌سوزی کلیسای نوتردام حجم فراوانی از تاثر عمومی و کمک‌‌های مالی متعدد را در پی داشت. آیا می‌‌توان چنین بازخوردی را درباره‌‌ی سازه‌‌های جدید نیز انتظار داشت؟

یک‌‌بار دیگر ساختمان‌‌های لندن را درنظر بگیرید. آن‌‌ها نیز مانند هر سازه‌‌ی دیگری روی زمین، درمعرض تنش‌‌های بسیار بوده‌‌اند. آن‌‌ها بسیار مقاوم هستند ولی نمی‌‌توانند بدون اقدامات مرمتی این‌‌چنین سالم باقی بمانند. اینجا است که نقش اثر لیندی برای درک علت این موضوع دیده می‌‌شود. هرچه یک اثر مدت بیشتری دوام آورد، اهمیت و معنای سمبولیک آن نیز بیشتر می‌شود؛ یعنی آن اثر از پس آزمون‌‌های کارایی و مدگرایی بیشتری باموفقیت برآمده است. شهر جدید لندن نیز مانند بسیاری از شهرهای دیگر با چالش‌‌های بسیاری درارتباط با بناهای تاریخی خود مواجه است. در طول قرن‌‌ها، ثروت و ارزشی فراوان با هویت این شهر گره خورده است. در طول روزهای پس از آتش‌‌سوزی در کلیسای ۸۰۰ ساله‌‌ی نوتردام در پاریس، جهان متعهد شد تا میلیاردها کمک مالی برای بازسازی این سازه درنظر بگیرد. حال آنکه، وقوع چنین سناریویی برای سازه‌‌ای نظیر برج شارد بسیار نامحتمل به‌‌نظر می‌‌رسد.

حتی هنگام تلاش برای نابودی آثار باستانی به‌‌ بهانه‌‌ی نوسازی و مبارزه با کهنه‌‌پرستی نیز  می‌‌توان به قدرت اثر لیندی و ارتباط میان معماری و فرهنگ پی برد. نمونه‌‌ای از این اقدامات در عربستان سعودی روی داد؛ طی چند دهه‌‌ی گذشته دولت این کشور تلاش کرده بخش عظیمی از میراث فرهنگی کهن کشور را تخریب کند تا بدین‌‌ترتیب اقدامات لازم جهت حل معضل جمعیت عظیم زوار در شهر مکه و نیز توسعه‌‌ی ایدئولوژی حاکم را به‌‌انجام برساند. گفتنی است که بخش عمده‌‌ای از میراث فرهنگی و باستانی این کشور به‌‌عنوان یک تهدید برای ایدئولوژی حاکمان محسوب می‌‌شود. شاید علت چنین تصوراتی این واقعیت باشد که حاکمان اقتدارگرای این کشور از سرسپردگی و تعلق‌‌خاطر مردم خود به میراث‌‌هایی چند هزارساله واهمه دارند.

شاید این وضعیت قابل‌‌مقایسه با اقدامات تازه‌‌ی چین در جهت پاکسازی قومیتی شهرها به‌‌ بهانه‌‌ی مدرنیته و یکپارچگی ایدئولوژیک باشد؛ سیاستی که در سال‌‌های اخیر موجب بروز موجی از خشونت علیه مسلمانان این کشور شده است. اثر لیندی نشان‌‌دهنده‌‌ی وجود نوعی تهدید آشکار علیه تفکر آن دسته از افرادی است که قصد دارند تمام تعلقات و پیچیدگی‌‌های موجود در ارتباط ما با گذشته را از بین ببرند.

ممکن است تصور کنید که سازگاری‌‌پذیری از منظر تکامل (که ازقضا عامل مهمی در بقای گونه‌‌ی ما بوده)، با مفاهیم بنیادین استدلال اخیر در تعارض است. مسلما اگر شما نمی‌‌توانید منطق مناسبی در حمایت از یک ایده بیابید، پس منطقی هم نیست که آن را باور کنید. به‌‌طور مشابه، صرف اینکه چیزی برای مدت‌‌های طولانی به شکلی مانده است، دلیل نمی‌‌شود همچنان به همان شکل باقی بماند. باید توجه داشت که یک «برهان‌‌ خوب» می‌‌تواند هم به‌‌معنای یک برهان‌‌ قوی و هم یک برهان‌‌ قابل‌‌ستایش و اخلاقی باشد که باید میان این دو مفهوم تفکیک قائل شد. درپ س بسیاری از تجربیات وحشتناک ما نظیر برده‌‌داری، قتل، تجاوز و خرافه‌‌پرستی، انگیزه‌‌هایی وحشتناک با منطقی تاریک وجود داشته است. بدترین جرم‌‌های تاریخ بشری همان‌‌هایی هستند بیشترین دفعات تکرار شده‌‌اند و این خود دلیلی است که چرا باید برای کاهش چنین جرم‌‌هایی به مطالعه‌‌ی دقیق تاریخ روی آورد.

نمایی از دیوار بیرونی سفارت سابق آمریکا در تهران

اثر لیندی تنها نیمی از ابزارهای طالب را در آینده‌‌پژوهی تشکیل می‌‌دهد. اما نیمه‌ی دیگر نیز به‌‌‌‌همان اندازه اهمیت دارد: «شکنندگی». منظور از یک مفهوم شکننده چیزی است که در مواجهه با اولین تنش، به‌‌جای انعطاف‌‌پذیری، خُرد می‌‌شود. موجودات منفرد به‌‌طرز هولناکی شکننده‌‌اند. اما شکنندگی آن‌‌ها خود موجب قدرت گونه‌‌شان شده است. این موجودیت متغیر در گونه‌‌های فانی موجب تقویت انطباق‌‌پذیری آن‌‌ها از نسلی به نسل دیگر می‌‌شود. وجود بسیاری از گونه‌‌های فعلی حیات روی زمین، خود مرهون وجود معدود بازماندگانی است که از بدترین فجایع طبیعی تاریخ گذشته جان سالم به‌‌در برده‌‌اند.

وقتی سخن از ساخته‌‌های دست بشری (نظیر ساختمان‌‌ها، مصنوعات و ایده‌‌ها) به‌‌میان می‌‌آید، باز هم این انطباق‌‌پذیری فوق‌‌العاده موضوعیت می‌‌یابد. حتی مستحکم‌‌ترین ساختمان‌‌ها نیز در یک منظر بزرگتر شکننده به‌‌نظر می‌‌رسند. بااین‌‌حال، احساسات و ایده‌‌هایی که ما را وادار به تحسین، حفظ و بازسازی این چنین سازه‌‌هایی می‌‌کنند، پایدار هستند.

به‌‌طرز مشابه، درحالی که مصنوعات منفرد ما ممکن است بسیار شکننده باشند، اما چنانچه این ساخته‌‌ها واقعا در جهت خدمت به نیازهای بنیادین ما باشند، نسل آن‌‌ها همچنان باقی خواهد ماند. پیش از ساخت چنین سازه‌‌هایی باید از خود پرسید: «این سازه قرار است چه مسئله‌‌ی مهمی را حل کند؟» و «چگونه زندگی را برای ما آسان‌‌تر کند؟». اگر هنوز نمی‌‌توانید پاسخ مناسبی برای چنین پرسش‌‌هایی بیابید و به‌‌عبارتی از ایجاد ارتباط میان مفهومی گذرا و خط زمانی بلندمدت عاجز هستید، پس منطقی است که پیش از ریسک‌‌کردن، کمی دست نگاه دارید.

نمایی از فراز شهر لندن؛ جایی که نو و کهنه درکنار یکدیگر جای گرفته‌‌اند

اگر می‌‌‌‌خواهید از منظر شکنندگی و پایداری به آینده بنگرید، می‌‌توانید معادله‌‌ای را براساس این واقعیات طرح‌‌ریزی کنید. آینده، تکه‌‌هایی از گذشته است که توانسته‌‌اند توسعه و تداوم یابند، منهای بخش‌‌هایی از حال که می‌‌شکنند و فرو می‌‌ریزند. اگر می‌‌خواهیم پیش‌‌بینی‌‌هایی درخور داشته باشیم، باید هر دو ویژگی توامان تطبیق‌‌پذیری و نارسایی شدید زمان را درنظر آوریم. همان‌‌طور که اورسولا لو گویین، نویسنده‌‌ی آمریکایی می‌‌گوید: «اگر می‌‌خواهید بفهمید چه‌‌چیزی دوام خواهد داشت، بهتر است به‌‌جای تجسس در منطق حال به‌‌دنبال اکتشاف در گستره‌‌ی افسانه‌‌ها باشید. افسانه‌‌های حقیقی می‌‌توانند منبعی بی‌‌پایان برای تفکر عقلانی، لذت روحانی، جستارهای اخلاقی و نوسازی هنری باشند. افسانه‌‌ی واقعی هرگز توسط منطق نقض نمی‌‌شود. اگر چنین اتفاقی درمورد افسانه‌‌ای بیفتد، آن افسانه واقعی نیست.»

مهم نیست که تازه‌‌ترین جریان یا بزرگ‌ترین رویداد حال حاضر چه باشد، چراکه هرچقدر بزرگ به‌‌نظر برسد، باز هم احتمالا مدت زیادی دوام نخواهد آورد. دراین‌میان، تنها چند مورد انگشت‌شمار از  موهبت پایداری برخوردار خواهند بود که البته آن نیز ابدی نیست. بااین‌‌حال، هنوز پدیده‌‌هایی وجود دارند که پایداری خارق‌‌العاده‌‌ای از خود نشان می‌‌دهند. عرصه‌‌ی حقیقت همان رزمگاه باستانی درون ما و فرهنگ ما است که سال‌ها میزبان نبردی طولانی میان نیاز و آرمان‌‌، عشق و نفرت و آزادگی و بردگی بوده است.

اگر تنها در دریچه‌‌ی لحظه‌‌ی حال به امور بنگرید، تنها چیزی که می‌‌بینید «موجی از اختلال» خواهد بود. چنین دیدگاهی در بلندمدت باعث سردرگمی ما می‌‌شود. همان‌‌طور که نویسنده‌‌ی شهیر، ویلیام گیبسون می‌‌گوید:

 آینده، مدت‌‌ها است که حضور دارد؛ اما مهم‌‌ترین بخش‌‌های آن را مدت‌‌ها پیش پشت سر گذاشته‌‌ایم.

در صورتی که طی ماه‌های گذشته اخبار دنیای فناوری را دنبال کرده باشید، قطعا از پیشرفت چشمگیر AMD اطلاع دارید. این شرکت که تا چندی پیش تنها به عرضه‌ی پردازنده‌های کم‌توان و ارزان‌قیمت می‌پرداخت، به‌لطف معماری Zen موفق به تولید و عرضه‌ی پردازنده‌هایی با توان بسیار بالا (در برخی موارد بیشتر از رقبای اینتلی) درکنار قیمتی مقرون‌به‌صرفه شده که چالش زیادی برای اینتل ایجاد کرده است.

AMD چندی پیش و در رویداد‌های کامپیوتکس ۲۰۱۹ و E3 2019، نسل جدید پردازنده‌های دسکتاپ و کارت‌های گرافیک خود را معرفی کرد که تمامی آن‌ها بر پایه‌ی لیتوگرافی ۷ نانومتری تولید می‌شوند. اما در این بین برخی موارد کمتر از قابلیت‌هایی مانند افزایش تعداد هسته فرکانس کاری یا حتی معماری پردازنده‌ها، توجه جلب می‌کنند. شاید بتوان هنر اصلی AMD را در توسعه‌ی سوکت مادربرد AM4 دید؛ جایی که با تلاش فراوان و تغییرات ساختاری طراحی خود موفق به سازگاری پردازنده‌های جدید ۱۶ هسته‌ای ۷ نانومتری شده است. این در حالی است که AM4 در ابتدا برای پشتیبانی از انواع چهارهسته‌ای ۲۸ نانومتری (بریستول‌ریج) قدیمی AMD طراحی شده بود.

با کاهش گرفتن سرعت قانون مور در تولید پردازنده، فعالان این حوزه برای افزایش توان محصولات خود در نسل‌های جدید، به فناوری و روش‌های دیگری روی آورده‌اند. به‌عنوان مثال به‌جای اتکا روی کاهش نود‌ها، از روش‌های دیگری مانند نحوه‌ی بهینه‌ی قرار دادن اجزا روی تراشه تمرکز کرده‌اند که در این زمینه می‌توان به خانواده‌ی پردازنده‌های گرافیکی Fury X با حافظه‌ی رم HBM اشاره کرد که منجر به کاهش قابل‌توجه مصرف توان پردازنده شد. استفاده از طراحی چیپلت‌ها نیز روش دیگری است که شرکت‌ها جدیدا به آن روی آورده‌اند که البته در این حالت اتصال چیپلت‌ها به‌ یکدیگر با رابطی فوق‌سریع، خود چالش‌‌های گوناگونی ایجاد می‌کند.

AMD با آغاز طراحی چیپلت از نسل نخست پردازنده‌های رایزن، اکنون پیشتاز این زمینه به حساب می‌آید. این پردازنده‌ها بخش I/O جداگانه‌ای نداشتند، اما آینده‌نگری AMD باعث شد تا آن‌ها به سراغ قرار دادن هسته‌های پردازشی در بسته‌ای جداگانه و اتصال آن‌ها به سایر بخش‌ها با رابطی به‌نام Infinity Fabric بروند. این موضوع پیشرفت زیادی در ماژولار بودن پردازنده‌ محسوب می‌شود. اما چالش بزرگ‌تر پیش‌روی AMD‌ در طراحی و تولید نسل اول رایزن‌ها، سازگار کردن پین‌های پردازنده با آرایش جدید ۸ هسته‌ای پردازنده در مقایسه با نمونه‌ی ۴ هسته‌ای و ۲۸ نانومتری پیشین بود. در آن زمان AMD مهاجرت به لیتوگرافی ۷ نانومتری را نیز در نظر گرفته بود.

در ابتدا باید در نظر داشته باشید که امکان تغییر شرایط کاری و سفارشی‌سازی عملکرد هر پین وجود ندارد. قابلیت بهینه‌سازی سوکت‌ها نیز در دسترس بود اما هر تغییری در آن منجر به از بین رفتن پشتیبانی مادربرد‌های جدید از پردازنده‌های پیشین AMD‌ می‌شد.

پیش‌تر و در معماری +Zen، هر یک از بخش‌های حاوی هسته‌ها (Core Complex) با کاهشی ۴۷ درصدی، مساحتی برابر با ۶۰ میلی‌متری مربع داشتند؛ ۴۴ میلی‌متری مربع برای هسته‌‌ها و ۱۶ میلی‌متر مربع برای ۸ مگابایت حافظه‌ی سطح سوم کش. ترکیب دو Core Complex با کنترلر حافظه، خطوط PCIe، چهار اتصال IF و سایر ورود‌ی و خروجی‌ها منجر به مساحت ۲۱۳ میلی‌متری کلی چیپ می‌شد. اما در Zen 2 هر چیپلت ابعادی برابر با ۷۴ میلی‌متر مربع دارد که ۳۱.۳ میلی‌متر مربع آن مربوط‌به محفظه‌ی هسته‌ها و ۱۶ مگابایت حافظه‌ی L3 است. پیش‌بینی می‌شود نیمی از این فضا (۳۱.۳ میلی‌متر مربع) مربوط‌به حافظه‌ی L3 باشد. اما کاهش قابل‌توجه ابعاد Core Complex در پردازنده‌های Zen 2 به‌دلیل نبود نیاز به کنترلر حافظه و ورودی و خروجی‌ها است؛ تمامی این اجزا در بخشی جداگانه و تحت عنوان ماژول I/O تعبیه شده‌اند. این موضوع به AMD برای کاهش قابل‌توجه بخش حاوی هسته‌ها کمک شایانی کرده است که شاید در نسل‌های آتی با افزایش حافظه‌ی نسل سوم، این بخش فضای بیشتری در مقایسه با خود هسته‌ها اشغال کند.

AMD برای حل چالش‌های موجود در سازگاری پردازنده‌های نسل سوم رایزن با سوکت AM4 این زمینه اقدام به کاهش ابعاد پایه بامپ‌ (فاصله‌ی بین گلوله‌های روی سیلیکون و چیپ) از ۱۵۰ به ۱۳۰ میکرومتر کرد. برای رسیدن به این منظور، AMD چاره‌ای جز مهاجرت از بامپ‌های سنتی بدون سرب به نمونه‌های مدرنی که با نام ستون‌های مسی شناخته می‌شوند، نداشت. شاید این تغییر چندان زیاد به نظر نرسد، اما بد نیست بدانید که تنها دو تأمین‌کننده در حال حاضر در جهان فناوری مذکور را در اختیار دارند. راه‌حل دیگر استفاده از سیلیکونی بزرگ‌تر است که خروجی آن جز طراحی متفاوت سوکت نخواهد بود.

AMD برای ماژول‌های ۱۲ نانومتری I/O از همان بامپ‌های ۱۵۰ میکرومتری بهره می‌برد. اما بخش‌های شامل هسته‌ها که با لیتوگرافی ۷ نانومتری تولید می‌شوند، از بامپ‌هایی با ابعاد پایه‌ی ۱۳۰ میکرومتر بهره می‌برند. البته این موضوع منجر به تفاوت ارتفاع بخش‌های مختلف پردازنده می‌شود که AMD‌ برای حل این چالش نیازمند تعیین ابعاد دقیق ستون‌های مسی برای تراز شدن ارتفاع نهایی تمام بخش‌های مختلف پردازنده است. همچنین غول دنیای پردازنده‌ها برای پشتیبانی از نسل چهارم PCIe برای اولین‌بار به استفاده از مواد جدیدی (در دنیای پردازنده‌ها) روی آورد که به‌گفته‌ی خود قماری بود که البته پاسخ مطلوبی داشت.

همان‌گونه که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، دو بلوک‌ شامل هسته‌ها (در بخش بالایی پردازنده) به بخش I/O متصل شده‌اند. ماژول I/O وظیفه‌ی کنترل حافظه را نیز برعهده داشته و طبق تصویر، حالتی مشابه با نیروگاه تأمین توان Core Complex‌ها دارد. نکته‌ی جالب در این خصوص، نبودن ارتباط مستقیم بین هر یک از بخش‌های حاوی هسته‌ها با یکدیگر است. ارتباط این دو بخش با هم توسط همان واحد I/O انجام خواهد شد.

بهبود‌های مذکور تنها فاز اول برای دستیابی به طراحی چیپلت بوده است. این سبک از طراحی و ساخت پردازنده‌ها پدیده‌ای بسیار جدید محسوب می‌شود که تنها توسط AMD به‌کار رفته است. یکی از چالش‌های اصلی این روش ساخت پردازنده، توسعه‌ی رابط‌هایی برای اتصال بخش‌های مختلف پردازنده است؛ جایی که AMD و اینتل با سابقه‌ی زیادی خود در توسعه‌ی این دسته از رابط‌ها، توانایی تعبیه‌ی بلوک‌های مختلف در یک پردازنده و اتصال ‌آن‌ها به یکدیگر را با تأخیر بسیار اندک دارند. به مرور زمان سازندگان بیشتری به توسعه‌ی این زبان طراحی روی خواهند آورد تا شاهد تعبیه‌ی بلوک‌های مختلفی با جنس و لیتوگرافی ساخت مختلف در یک پردازنده باشیم.

پردازنده‌های نسل سوم رایزن AMD مثالی عالی از زبان طراحی چیپلت است. در این نسل، چیپلت‌ها بر بستر نود ۷ نانومتری، بخش I/O با لیتوگرافی ۱۲ نانومتری (درواقع نمونه‌ی بهینه‌‌شده‌ی ۱۴ نانومتری با تغییراتی در قوانین طراحی و کتابخانه‌ها) و خود تراشه با فناوری ساخت ۱۴ نانومتری تولید شده است.

AMD‌ در حال حاضر، زمانی برای پایان عمر سوکت AM4 و برنامه‌ی خود برای معرفی نمونه‌ی جدیدتر (احتمالا با نام AM5) جهت استفاده‌ی نسل‌های آتی رایزن اعلام نکرده است. این شرکت در همین راستا، پیش‌تر از برنامه‌ی خود برای پشتیبانی AM4 تا سال ۲۰۲۰ خبر داده بود؛ اما اطلاعاتی درباره‌ی برنامه‌های آتی خود منتشر نکرده است.

اخیرا اخباری مبنی‌بر معرفی حافظه‌های DDR5 تا پایان سال ۲۰۱۹ شنیده شده که به‌معنی عرضه‌ و تجاری‌سازی آن‌ها در سال ۲۰۲۱ است. بدین ترتیب بعید نیست AMD سال آینده از سوکت جدید خود برای بهینه‌‌کردن چینش مدار‌ها و پشتیبانی مناسب از نسل جدید حافظه‌های DRAM رونمایی کند.

سایت Mspoweuser هفته‌ی پیش گزارشی مبنی بر درز خبری موثق از شرکت تحلیلی HIS Markit منتشر کرد که تأیید می‌کند مایکروسافت درحال کار روی تبلت یا لپ‌تاپ هیبریدی است که دو صفحه نمایش دارد.

به‌گفته‌ی این منبع خبری دستگاه مورد‌نظر دارای دو صفحه‌ نمایش ۹ اینچی با نسبت تصویر ۴:۳ تحت پلتفرمWindows Core OS و رابط کاربری دوگانه خواهد‌ بود. این دستگاه همیشه متصل‌به شبکه‌های LTE یا 5G است و قابلیت اجرای برنامه‌های اندروید را دارد. قلب تپنده‌ی آن، پردازنده‌ی جدید مایکروسافت به‌نام Lakefield دارای لیتوگرافی ۱۰ نانومتری است.

این منبع موثق امروز اطلاعات بیشتری در‌اختیار Mspoweruser گذاشت. از‌جمله اینکه سرفیس ۹ اینچی دارای رزولوشن ۱۴۴۰ در ۱۹۲۰ با تراکم پیکسلی ۲۶۷ به‌ازای هر اینچ مربع است و رابط‌کاربری آن حالت کتاب‌خوانی را نیز پشتیبانی می‌کند.

سرفیس جدید در سه‌ماهه‌ی اول یا دوم سال ۲۰۲۰ عرضه خواهد‌ شد و مایکروسافت انتظار دارد ۳۰ تا ۴۰ هزار دستگاه از آن‌ را در هر ماه به‌فروش برساند.

به‌گفته‌ی او، با اینکه مایکروسافت انتظار دارد رقیب دیرینه‌ی خود، اپل به رقابت با محصول جدید این شرکت برخیزد ولی آغاز این رقابت در کوتاه‌مدت نخواهد بود.

جف لین مدیر ارشد بخش لوازم الکتریکی مصرفی در شرکت HIS Markit می‌گوید:

ما فکر می‌کنیم اپل به‌دنبال توسعه‌ی دستگاهی تاشو با سیستم‌عامل iPad OS و پردازنده‌های سری A، مشابه با طرح مفهومی مایکروسافت است.

طبق گفته‌های لین، دستگاه اپل دارای صفحه‌ی نمایشی به اندازه‌ی مک‌بوک، اما دارای سیستم‌عامل مشابه نسخه‌یiOS مورد استفاده در دستگاه‌های اپل خواهد‌بود.

لین اضافه می‌کند به‌این دلیل که اپل گرفتار حل مشکلات مربوط‌به توسعه‌ی فناوری 5G روی آیفون‌های جدید سال ۲۰۲۰ است، تصور نمی‌کند این غول فناوری بتواند به‌این‌زودی، دستگاه دارای صفحه‌ی نمایش تاشوی خود را ارائه کند. لازم به‌ذکر است آیپد با صفحه‌ی نمایش تاشو نیز به احتمال زیاد از فناوری 5G پشتیبانی خواهد کرد.

بااین‌حال مایکروسافت خیلی قبل‌تر تبلت تاشوی خود‌ را به کارکنان داخلی نشان داده‌است و منابع سایت Mspoweruser از‌قبل گفته‌بودند‌ که این دستگاه به‌جای صفحه‌ی نمایش انعطاف‌پذیر دارای صفحه‌ی نمایش دوگانه و صفحه کلید جانبی روی کاور خواهد‌بود. این منابع همچنین گفتند با اینکه سرفیس جدید Core OS مایکروسافت را اجرا خواهد‌کرد اما از برنامه‌های Win32 مانند آفیس نیز پشتیبانی می‌کند.

آیا این جزئیات باعث می‌شود‌که سرفیس جدید مایکروسافت برای شما جذاب به‌نظر برسد یا منتظر دستگاه جدید اپل هستید که جزئیات کم و مبهم‌تری از آن می‌دانیم؟

مارک کوبان (Mar Cuban) کارآفرین و سرمایه‌گذار آمریکایی اهل دالاس تگزاس است. او که فعالیت‌های ابتدایی خود را در حوزه‌های مرتبط با سرگرمی آنلاین شروع کرد، امروز به‌عنوان یکی از مشهورترین سرمایه‌گذارهای دنیای فناوری و ورزش شناخته می‌شود. از بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری‌های او می‌توان به تیم دالاس موریکس در لیگ NBA اشاره کرد. کوبان همچنین یکی از کارشناسان اصلی برنامه‌ی Shark Tank شناخته می‌شود که به بررسی و انتخاب استارتاپ‌های نوپا در حوزه‌های گوناگون می‌پردازند.

مارک کوبان به‌خاطر فعالیت‌های خاص و حضور زیاد در بین مردم، یک کارآفرین سلبریتی هم محسوب می‌شود. او علاوه‌بر برنامه‌ی شارک تنک در سریال‌ها و فیلم‌های متعددی نقش‌آفرینی کرد که عموما هم نقش خودش را بر عهده داشت. هر روزه مصاحبه‌ها و آموزه‌های متنوعی پیرامون پیروزی در دنیای کسب‌وکار از زبان او در رسانه‌های مرتبط منتشر می‌شود که نکات تجربی کارآفرینی‌ وی را به‌همراه دارند.

تولد و تحصیل

مارک کوبان در ۳۱ ژوئیه سال ۱۹۵۸ در پیتزبورگ پنسیلوانیا متولد شد. پدرش نورتون کوبان در صنعت تعمیر مبلمان فعالیت می‌کرد و مادرش شرلی، شغل مشخصی نداشت. کوبان در جایی گفته بود که مادرش اکثر اوقات شغلش را تغییر می‌داد و حتی در نوجوانی به آینده‌ی او نیز امید چندانی نداشت. خانواده‌ی پدری مارک از مهاجران روسی به آمریکا بودند و مادرش نیز به خانواده‌ای رومانیایی تعلق داشت.

مالک کنونی تیم دالاس موریکس از کودکی علاقه‌ی خود را به ورزش بسکتبال نشان داده بود. او در ۱۲ سالگی برای خرید کفش‌های موردعلاقه‌ی بسکتبال، برای اولین‌بار با دنیای کسب‌وکار آشنا شد. اولین شغل میلیاردر امروز دنیای کسب‌وکار، با فروش کیسه‌های زباله شروع شد. او در ۱۶ سالگی فعالیت‌های خود را توسعه داد و به‌عنوان پیک روزنامه‌بر در Pittsburg Post-Gazette مشغول به کار شد.

مارک در جوانی

دانشگاه پیتسبرگ میزبان اولین سال‌های تحصیلات عالی مارک کوبان بود. او که از نوجوانی با کسب درآمد و اشتغال آشنا شده بود، هیچ‌گاه در دانشگاه خود را محدود به تحصیل نمی‌کرد. مارک در سال‌های تحصیلات عالی به شغل‌هایی همچون پیشخدمتی، آموزش حرکات موزون و حتی مجری‌گری در میهمانی‌ها مشغول شد. به‌علاوه او علاقه‌اش به ورزش را نیز پیگیری می‌کرد و از طرفداران جدی تیم پیتسبرگ استیلرز در لیگ NFL بود.

مارک پس از یک سال تحصیل در دانشگاه پیتسبرگ آنجا را به مقصد دانشگاه ایندیانا در بلومینگتون ایندیانا ترک کرد. او درنهایت در سال ۱۹۸۱ از دانشکده‌ی کسب‌وکار کلی با مدرک کارشناسی مدیریت فارغ‌التحصیل شد. کوبان در مصاحبه‌ای دلیل انتخاب دانشگاه ایندیانا را تنها شهریه‌ی کمتر آنجا نسبت به دیگر دانشگاه‌های برتر کسب‌وکار عنوان کرد.

ورود جدی به دنیای کسب‌وکار

مارک پس از فارغ‌التحصیلی به‌سرعت به‌دنبال شغل بود و با وجود کسب مدرک کارشناسی در رشته‌ی مدیریت، الزامی به اشتغال در رشته‌ی مربوطه نداشت. اولین شغل رسمی میلیاردر امروزی، پیش‌خدمتی بود. او سپس وارد دنیای کامپیوتر شد و به‌عنوان نماینده‌ی فروش نرم‌افزارهای کامپیوتری شرکت Your Business Software در دالاس فعالیت خود را ادامه داد.

سرمایه‌گذار بزرگ آمریکایی از همان سال‌های ابتدایی فعالیت، علاقه‌ی خود را به مدیریت کسب‌وکار اختصاصی نشان می‌داد. او در مذاکرات رودررو با مشتریان نرم‌افزارها، به‌دنبال فرصت‌هایی برای شروع کسب‌وکار خودش هم بود. به‌همین دلیل پس از یک سال از شغل فروشندگی اخراج شد و با کمک همان مشتریان قدیمی، شرکتش را به‌نام MicroSolutions تأسیس کرد.

اولین شرکت مارک کوبان به‌‌نوعی واسط خدمات نرم‌افزاری و کامپیوتری بین شرکت‌های بزرگ و مشتریان بود. مایکروسلوشنز از طرفداران اولیه‌ی فناوری‌های روز آن زمان همچون Lotus Notes و CompuServe بود و از بزرگ‌ترین مشتریان آن‌ها هم می‌توان به Perot Systems اشاره کرد. کوبان که همیشه رویای ثروتمند شدن و کسب سود را در سر داشت، به شرکت اول خود وفادار نماند و آن را به قیمت ۶ میلیون دلار به کامپیوسرو فروخت؛ فروشی که سود قابل‌توجه دو میلیون دلاری را برای کارآفرین جوان به‌همراه داشت.

حباب دات‌کام

در سال ۱۹۹۵ و اوج شکل‌گیری استارتاپ‌های اینترنتی و وب در آمریکا، کوبان نیز درکنار دوستان قدیمی دانشگاهی‌اش به دنیای جدید وارد شد. کریس جائب و تاد وگنر، سرویسی به‌نام Audionet تأسیس کردند که بعدها کوبان نیز به‌عنوان سرمایه‌گذار به آن وارد شد. وگنر از دوستان قدیمی کوبان در دانشگاه ایندیانا بود و در سال‌های بعد هم دوستی و همکاری با او را ادامه داد. آن‌ها اکنون به‌صورت مشترک مالک شرکت 2929Entertainment هستند.

نمایی از اولین روزهای Broadcast.com

کوبان در سال ۱۹۹۸ به‌عنوان سرمایه‌گذار اصلی وارد آدیونت شد. او و بنیان‌گذاران شرکت علایق مشترکی در حوزه‌ی ورزش و پخش محتوای رسانه‌ای ازطریق وب داشتند. آدیونت هم در همین حوزه فعالیت می‌کرد و در سال ۱۹۹۸ به Broadcast.com تغییر نام داد.

یک سال پس از ورود کوبان به تیم برادکست، شرکت به ۳۳۰ کارمند توسعه یافت و درآمد ۱۳/۵ میلیون دلاری را ثبت کرد. در همان سال اولین پخش زنده‌ی برنامه‌ی مد و فشن ازطریق وب در برادکست دات‌کام رخ داد که مربوط‌به برنامه‌ی برند ویکتوریا سیکرت بود. چنین دستاوردهایی برای شرکت کوبان، توجه سرمایه‌گذارهای بزرگ را به آن جلب کرد و در اوج حباب دات‌کام، یاهو ۵/۷ میلیارد دلار به‌صورت سهام، برای خرید این شرکت هزینه کرد.

کوبان پس از فروش سرویس برادکست به یاهو دیگر به کارآفرین باتجربه‌ای بدل شده بود و تصمیم گرفت تا برای پیشگیری از بحران‌های بازار، سرمایه‌های خود را بین منابع متنوع توزیع کند. البته او خرید جالب‌توجهی هم در همان سال ۱۹۹۹ انجام داد و نامش را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کرد. کوبان با خرید یک جت شخصی گلف‌استریم وی به قیمت ۴۰ میلیون دلار، بزرگ‌ترین خرید یک‌مرحله‌ای دنیای تجارت الکترونیک را به نام خود ثبت کرد.

جت شخصی مارک کوبان

سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها و دنیای رسانه

با ورود به قرن ۲۱، تنوع سرمایه‌گذاری‌های کوبان هم بیشتر شد. او ابتدا به‌همراه دوست قدیمی‌اش وگنر شرکت 2929Entertainment را در سال ۲۰۰۲ تأسیس کرد. اولین خرید بزرگ آن‌ها در سال ۲۰۰۳ انجام شد و Landmark Theatres با ۵۸ سالن سینما به این شرکت پیوست. شرکت جدید کوبان که در زمینه‌ی تهیه و تولید برنامه‌های ویدئویی فعالیت می‌کرد، ابتدا با ساخت نسخه‌ی جدیدی از برنامه‌ی Star Search برای شبکه‌ی CBS به شهرت رسید. آن‌ها همچنین توزیع فیلم Bubble از کارگردان بزرگ آمریکایی استیون اسپیلبرگ را هم در سال ۲۰۰۶ بر عهده گرفتند. از دیگر سرمایه‌گذاری‌های کوبان در دنیای رسانه می‌توان به Magnolia Pictures اشاره کرد که اکنون زیرمجموعه‌ای از 2929Entrertainment محسوب می‌شود. 

فعالیت در دنیای رسانه روزبه‌روز کوبان را بیشتر با شهرت و مفاهیم دنیای جدید آشنا می‌کرد. او در سال ۲۰۰۴ حرکت بزرگی برای نفوذ بیشتر در شبکه‌های آمریکایی انجام داد و با شبکه‌ی ABC وارد همکاری شد. همکاری آن‌ها مسابقه‌ای به‌نام The Benefactor بود که با هدف بردن جایزه‌ی یک میلیون دلاری و تحت داوری کوبان برگزار می‌شد. درنهایت اولین برنامه‌ی جدی تلویزیونی کوبان به‌خاطر عدم استقبال از سوی مخاطبان به تعطیلی کشیده شد.

سرمایه‌گذاری‌های مارک کوبان در دنیای استارتاپ‌های فناوری، بسیار متعدد هستند و عموما با فروش برای او سود به همراه داشته‌اند. حوزه‌های نرم‌افزارهای اجتماعی و شبکه‌های توزیع‌شده، از اصلی‌ترین نقاط تمرکز این سرمایه‌گذار محسوب می‌شوند که نمونه‌های موفق زیادی هم در هرکدام قابل ذکر است.

مارک کوبان اکنون مالک IceRocket، موتور جست‌وجوی مخصوص دنیای وبلاگ‌ها است. همچنین، او قبلا در سرویس RedSwoosh به‌عنوان شریک حضور داشت که از فناوری اتصال‌های نفر به نفر برای انتقال انواع محتوا استفاده می‌کرد. سرویس مذکور بعدا توسط Akami خریداری شد. از سرمایه‌گذاری‌های پرسود دیگر نیز می‌توان به Weblogs Inc اشاره کرد که AOL آن را خرید.

سرمایه‌گذاری‌های کوبان در دنیای استارتاپی تنها به سرویس‌های آنلاین محدود نمی‌شد. او در سال ۲۰۰۵ در شرکتی به‌نام Brondell سرمایه‌گذاری کرد که از فناوری‌های جدید برای تولید توالت استفاده می‌کردند.

ترکیب رسانه و دنیای فناوری همیشه بخش مهمی از فعالیت‌های کوبان را تشکیل داده‌اند. اور در سال ۲۰۰۵ در استارتاپ Goowy Media سرمایه‌گذاری کرد که در حوزه‌ی نرم‌افزارهای اینترنتی فعالیت داشت. از سرمایه‌گذاری‌های رسانه‌ای مهم در آن سال‌‌ها می‌توان به سرویس Sharesleuth اشاره کرد که با هدف بررسی و کشف کلاهبرداری و اطلاعات دروغ در شرکت‌های سهامی عام فعالیت می‌کرد.

نکته‌ی جالب فعالیت کوبان در سرویس Sharesleuth، تلاش او برای اجرای مدل کسب‌وکاری با هدف درآمدزا کردن ژورنالیسم آنلاین بود. درواقع او تصمیم داشت تا از برنامه‌های تحقیقاتی، سود هم کسب کند. کوبان به‌همین دلیل سهام شرکت‌های بررسی‌شده در وب‌سایت را پیش از انتشار تحقیقات می‌خرید که البته انتقادهایی جدی هم به‌همراه داشت. کارشناسان اعتقاد داشتند خرید سهام یک شرکت پیش از اطلاع‌رسانی‌های حساس رسانه‌ای می‌تواند تأثیرات منفی در کسب‌وکار مذکور داشته باشد، اما کوبان اصرار داشت که اقداماتش کاملا قانونی هستند.

کوبان در ادامه‌ی روندهای مشابه روزنامه‌نگاری آنلاین، در سال ۲۰۰۸ سرویسی به‌نام Bailoutsleuth راه‌اندازی کرد. هدف این سرویس، ارائه‌ی امکان نظارت برای عموم مردم روی فعالیت‌های دولت آمریکا در حوزه‌ی کمک مالی به مؤسسه‌های مالی و اعتباری بود.

Shark Tank

شبکه‌ی ABC آمریکا برنامه‌ای به‌نام Shark Tank دارد که پخش آن از سال ۲۰۰۹ شروع شد. برنامه‌ی شارک تنک به‌صورت خلاصه به استارتاپ‌ها و فضای کارآفرینی اختصاص دارد. بنیان‌گذارهای استارتاپ‌های متنوع در این برنامه شرکت می‌کنند تا پس از ارائه‌ی اولیه درباره‌ی ایده و روش کار استارتاپ خود، برای دریافت سرمایه از مجریان اصلی (معروف به Shark) رقابت کنند. مارک کوبان از سال ۲۰۱۱ به‌عنوان یکی از سرمایه‌گذارهای اصلی در شارک تنک حضور دارد.

کوبان طبق آخرین آمارها تا ۲۰۱۵ در ۸۵ استارتاپ برنامه‌ی شارک تنک سرمایه‌گذاری کرد که مجموع سرمایه‌گذاری‌هایش را در این برنامه به ۱۹/۹ میلیون دلار رساند. البته آمارها از سرمایه‌گذاری‌های شارک تنک با هم تفاوت‌های کلی دارند چون سرمایه‌گذاری‌های نهایی کمی پس از پخش برنامه‌ی اصلی رخ می‌دهند و شاید در برخی مواقع توافقی بین طرفین رخ ندهد.

از زمان پیوستن کوبان به شارک تنک، این برنامه‌ی تلویزیونی رشد قابل‌توجهی تجربه کرد و چند جایزه‌ی امی و برخی جوایز تلویزیونی دیگر به آن‌ها تعلق گرفت. درحال‌حاضر کوبان با سرمایه‌ای حدود ۳/۷ میلیارد دلار، پس از ریچارد برانسون، دومین سرمایه‌گذار ثروتمند شارک تنک محسوب می‌شود.

سرمایه‌گذاری‌های ورزشی

همان‌طور که گفته شد، کوبان پس از فروش شرکتش به یاهو تصمیم گرفت تا سرمایه‌گذاری‌های متنوعی انجام دهد. او در سال ۲۰۰۰ سهام عمده‌‌ی تیم Dallas Mavericks در لیگ NBA را به قیمت ۲۸۵ میلیون دلار خریداری کرد. آمارها نشان می‌دهد با ورود کوبان به تیم دالاس موریکس، عملکرد آن‌ها بهبود یافته است. تیم مذکور در ۲۰ سال قبل از خرید آمار پیروزی ۴۰ درصدی داشت که در ۱۰ سال بعدی به ۶۹ درصد رسید.

کوبان یکی از معدود مالکان تیم‌های NBA است که رفتاری شبیه به یک طرفدار واقعی برای تیمش به نمایش می‌گذارد. اکثر مالکان مسابقه‌ی تیم‌های خود را ازطریق تلویزیون و دستگاه‌های دیگر مشاهده می‌کنند، درحالی‌که کوبان همیشه به‌صورت حضوری درکنار دالاس موریکس حضور دارد. البته او با جت شخصی‌اش به مسابقات تیم در شهرهای دیگر می‌رود.

مالکیت کوبان بر تیم دالاس با چالش‌‌های متعددی همراه بوده است. او با راست پروت، یکی دیگر از مالکان، درگیری‌های حقوقی و مالکیتی هم داشت که تاحدودی به نفع کوبان پایان یافتند.

کوبان درطرفداری از تیمش رفتاری افراطی دارد. او تاکنون توجه رسانه‌ای زیادی را خصوصا در مسابقات ورزشی جلب کرده که با چالش‌هایی نیز همراه بوده‌اند. لیگ NBA تاکنون کوبان را به‌خاطر اظهارنظرهای تند علیه لیگ و داوران ۱۳ مرتبه جریمه کرده که در مجموع تقریبا ۱/۶۶۵ میلیون دلار برای کوبان هزینه داشته است. رفتارهای عجیب و افراطی کوبان درکنار زمین به‌حدی زیاد بوده‌اند که حتی بازیکنان دالاس موریکس هم او را به آرامش بیشتر دعوت می‌کنند تا برای تیم چالشی ایجاد نشود.

یکی از اظهارنظرهای جنجالی کوبان درباره‌ی لیگ NBA به سال ۲۰۰۲ و انتقاد از مدیریت داوران لیگ باز می‌گردد. او ادعا کرده بود که مدیر داوران لیگ حتی توانایی یک روز مدیریت فروشگاه بستنی Dairy Queen را هم ندارد. فروشگاه مذکور اظهارنظر کوبان را توهین‌آمیز خواند و از او دعوت کرد تا یک روز در یکی از فروشگاه‌های فعالیت کند. سرمایه‌گذار بزرگ آمریکایی دعوت را پذیرفت و با یک روز حضور در بستنی‌فروشی، صف‌های بلندی از طرفداران تیم بسکتبال را روبه‌روی آن ایجاد کرد.

مثال‌های بالا تنها نمونه‌های معدودی از چالش‌های کوبان در مدیریت تیم دالاس هستند. طرفداری‌های افراطی او عموما به درگیری با بازیکنان حریف، داوران و مربی‌ها می‌انجامد که همیشه جریمه‌هایی را هم در پی دارد. به‌هرحال کوبان می‌گوید به‌اندازه‌ی جریمه‌های دریافت‌شده از مقامات قانونی لیگ، به مؤسسه‌های خیریه کمک می‌کند. او همچنین بارها به خرید تیم‌هایی در لیگ MLA علاقه نشان داد که در هیچ‌یک از برنامه‌های خرید آن‌ها، موفق نبود.

کوبان علاوه‌بر فعالیت در ورزش بسکتبال، به حضور و سرمایه‌گذاری در ورزش‌های دیگر همچون مسابقه‌های WWE هم علاقه دارد. او چندین بار به‌عنوان میهمان نمایشی هم در این مسابقات حضور یافت. کوبان سرمایه‌گذاری‌هایی در مسابقات مشابه دیگر همچون UFC و HDNet Fights هم انجام داده است.

زندگی شخصی مارک کوبان

مارک کوبان در سپتامبر سال ۲۰۰۲ با تیفانی استورات ازدواج کرد. آن‌ها دو دختر متولد سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۶ و یک پسر متولد سال ۲۰۱۰ دارند. خانواده‌ی کوبان اکنون در یک قصر ۲،۲۰۰ متری در پرستون هالو دالاس تگزاس زندگی می‌کنند.

نمایی از قصر شخصی مارک کوبان

کوبان هم مانند بسیاری از سرمایه‌گذاران و ثروتمندان دستی در فعالیت‌های سیاسی داشته است. او در کمپین‌های انتخاباتی مجالس آمریکا و همچنین ریاست جمهوری حضور داشت و در رقابت کلینتون با ترامپ، از طرفداران هیلاری کلینتون بود.

برخی رخدادها و شایعات پیرامون سرمایه‌گذار بزرگ آمریکایی پیش از انتخابات سال ۲۰۱۶ باعث شد که احتمال ورود او به رقابت سیاسی ریاست‌ جمهوری بالا فرض شود. به‌هرحال او در انتخابات مذکور تنها به حمله به ترامپ و دفاع از کلینتون پرداخت که پس از انتخاب شدن ترامپ هم ادامه داشت.

کوبان در سال ۲۰۱۷ در مصاحبه‌ای اعلام کرد که اگر مجرد بود، قطعا برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اقدام می‌کرد. به‌هرحال او گفت که در صورت ورود به رقابت هم در حزب جمهوری‌خواه فعالیت خواهد کرد. شایعات ادعا می‌کنند که شاید او در انتخابات سال ۲۰۲۰ به‌عنوان رقیب ترامپ در حزب جمهوری‌خواه حضور داشته باشد.

گوگل به‌دنبال ساخت جایگزینی مناسب برای ابزار اشتراک‌گذاری اندروید یعنی Android Beam است. این ابزار اشتراک‌گذاری که احتمالا Fast Share نام خواهد گرفت، بدون نیاز به اینترنت و با استفاده از بلوتوث و WifiDirect فایل‌ها را منتقل می‌کند. طرح مفهومی گوگل بسیار شبیه به Air Drop است؛ با این تفاوت که این ابزار تنها مختص دستگاه‌های اپلی نخواهد بود.

هنوز مشخص نیست که Fast Share چه موقع در دسترس عموم قرار خواهد گرفت؛ اما به‌نظر می‌رسد این ابزار ازجمله ویژگی‌های سرویس‌های گوگل پلی (Google Play Services) باشد و درنتیجه از این پس نیاز به نصب اپلیکیشن جانبی برای انتقال فایل در اندروید مرتفع خواهد شد. ابزار Fast Share به‌احتمال زیاد تنها مختص اندروید Q نخواهد بود.

ساعاتی قبل، وزارت تجارت ژاپن، محدودیت‌های صادرات برخی اقلام و مواد مورد نیاز حوزه‌ی فناوری را به کره‌ی جنوبی تصویب کرد. یکی از این اقلام، پلی ایمیدهایی (polyimide) است که در تولید نمایشگر گوشی‌های هوشمند تاشدنی مورد استفاده قرار می‌گیرند و شرکت‌هایی همچون سامسونگ الکترونیکس از این مواد برای تولید نمایشگر بهره می‌برند.  

گویا در زمان جنگ جهانی دوم، شهروندان کره‌ی جنوبی مجبور به کار در اردوگاه‌های کار اجباری ژاپن بودند و دادگاهی در کره به‌تازگی با ورود به این قضیه، درخواست پرداخت غرامت ازسوی طرف ژاپنی را مطرح کرده است. همین موضوع باعث بروز تنش و درادامه وضع قوانین صادراتی جدیدی در ژاپن شد.

ژاپنی‌ها فهرستی از اقلام و موادی که با محدودیت‌های صادرات به کره رو‌به‌رو خواهند شد، تهیه کرده‌اند و از تاریخ ۴ ژوئیه برابر با ۱۳ تیرماه، این محدودیت‌ها اجرایی می‌شود. این فهرست شامل پلی‌ایمیدهای مورد استفاده در گوشی‌های هوشمند و نمایشگرهای LED تاشدنی، گازهای زدایش (etching gas) که برای زدودن بخش‌هایی از نیمه‌‌‌هادی به‌ کار برده می‌شود و همچنین مقاومت مورد استفاده در نیمه‌هادی‌ها می‌شود. براساس قوانین صادرات جدید وزارت تجارت ژاپن برای شرکت‌هایی که درنظر داشته باشند چنین اقلامی را به شرکت‌های کره‌ای همچون سامسونگ، ال‌جی و SK Hynix بفروشند، قرارداد مربوطه ابتدا باید به تأیید وزارت تجارت ژاپن برسد.

همچنین احتمال دارد دولت ژاپن، کره‌ی حنوبی را از فهرست کشورهایی که محدودیت‌های کمتری در تجارت حوزه‌ی فناوری دارند، حذف کند که خود می‌تواند پیامدهایی در موضوع امنیت ملی در پی داشته باشد.

اوایل سال جاری، دیوان عالی کره جنوبی دستور داد کارخانه‌های ژاپنی همچون نیپون استیل و سومیتومو متال و صنایع سنگین میتسوبیشی که زمان جنگ جهانی دوم از شهروندان کره‌ای در اردوگاه‌های کار اجباری استفاده می‌کردند، موظف به پرداخت غرامت به کره‌ی جنوبی هستند. در راستای حکم دیوان عالی کره‌ی جنوبی، بخشی از اموال این شرکت‌ها ضبط شد. اما دولت ژاپن ادعا می‌کند که این موضوع در سال ۱۹۶۵ حل‌و‌فصل شده و از کره‌ای‌ها درخواست کرد به‎جای چنین اقداماتی، موضوع را به یک هیئت داوری بین‌المللی ارجاع دهند.