بيشتر خونريزي‌هاي بيني به دليل تحريكات كوچك و نيز سرما بروز مي‌كنند كه معمولا خطر ساز نيستند، ولي در موارد نادر مي‌توانند مهلك باشند. بيني انسان و بسياري از حيوانات عروق خوني زيادي دارد و از آنجا كه بيني درست وسط صورت قرار گرفته احتمال بروز خونريزي را افزايش مي‌دهد. حركت جريان هوا داخل بيني مي‌تواند مخاط پوششي داخل بيني را خشك و تحريك و پوسته سفتي ايجاد كند. اين پوسته‌ها از طريق سايش، دستكاري، تحريكات شيميايي يا جريان محكم هوا در بيني تحريك مي‌شوند و احتمال خونريزي را ايجاد مي‌كنند. پوشش داخل بيني به خاطر كاهش رطوبت هوا، آلرژي، سرماخوردگي‌هاي همراه با سرفه و عطسه و نيز سينوزيت در معرض خشك‌شدن قرار مي‌گيرد. بنابراين در زمستان كه ويروس‌هاي محيط زياد است و هواي داخل منزل هم خشك مي‌شود، خشكي مخاط بيني افزايش مي‌يابد. انحراف تيغه بيني، وجود جسم خارجي در بيني يا ساير مواردي كه باعث انسداد راه بيني مي‌شود، مي‌تواند خونريزي بيني ايجاد كند. برخي موارد، صدمات وارد شده به بيني، صورت يا سر و حتي شكستگي بيني مي‌تواند موجب خونريزي بيني شود كه در اين شرايط سريع بايد به پزشك مراجعه كنيد. در موارد نادر هم اين مشكل به دليل بروز اختلالي در سيستم انعقاد خون رخ مي‌دهد. استفاده بيش از حد اسپري‌هاي ضد احتقان، عطسه‌هاي پي در پي، جراحي صورت و بيني، مصرف دوز بالاي آسپيرين و داروهاي رقيق‌كننده خون، مصرف داروهاي ضد التهابي، عفونت دستگاه تنفسي فوقاني و سينوسي، قرار گرفتن طولاني‌مدت در معرض هواي گرم و مصرف كوكائين از ديگر دلايل خونريزي بيني محسوب مي‌شود. بيماران مسني كه دچار مشكل انعقادي هستند و از داروهاي ضد انعقادي استفاده مي‌كنند و افراد مبتلا به فشار خون بالا بيشتر دچار خونريزي بيني مي‌شوند و خونريزي‌شان ديرتر متوقف شده، بيش از 20 دقيقه طول مي‌كشد.بيماري كبدي به دليل تداخل در لخته خون منجر به خونريزي پي‌ در پي مي‌شود. افزايش ارتفاع هم مي‌تواند خطر بروز خونريزي بيني را افزايش دهد چرا كه با افزايش ارتفاع، ميزان اكسيژن كاهش يافته، هوا رقيق‌تر و خشك‌تر مي‌شود و همين خشكي احتمال خونريزي بيني را زياد مي‌كند.

به خاطر داريد كه در دوران كودكي هر وقت خون دماغ مي‌شديم، اولين راهكاري كه اطرافيان توصيه مي‌كردند، بالا نگه داشتن سر به عقب بود. شايد اين غلط‌ترين راهكاري بود كه پيشنهاد مي‌شد چون از اين طريق، حجم زيادي خون وارد حلق مي‌شد و مي‌توانست باعث تهوع شود. با اين همه، خونريزي بيني اگر علت جدي نداشته باشد براحتي قابل پيشگيري و كنترل است.ـ هرگز دراز نكشيد، بلكه بنشينيد يا بايستيد. صاف نشستن، فشار خون عروق شما را كاهش مي‌دهد و خونريزي كم مي‌شود. بالاتر قرار دادن سر از سطح قلب، خونريزي را كاهش مي‌دهد.

ـ فرد را كمي به جلو خم كنيد تا خون وارد حلق او نشود.

ـ از دستمال براي تميز كردن خونريزي استفاده كنيد.

ـ با دو انگشت اشاره و سبابه، محل نرم و غضروفي بالاي منافذ بيني را محكم بگيريد و 5 دقيقه فشار دهيد تا خون بند بيايد. در اين بين اصلا دستتان را بر نداريد. بعد از 5 دقيقه چك كنيد كه خونريزي متوقف شده يا خير. در صورت ادامه خونريزي، اين مراحل را بار ديگر به مدت 10 دقيقه تكرار كنيد و بعد از هر بار چك كردن، در صورت لزوم اين كار را تكرار كنيد. در اين حالت از دهان نفس بكشيد. بسياري از خونريزي‌هاي بيني با اين روش ساده قطع مي‌شود.

ـ تداوم خونريزي به مدت زياد و از دست دادن خون ممكن است باعث سبكي سر، گيجي و ضعف شود. در اين حالت با 115 تماس بگيريد. در صورت ادامه اين حالت فرد دچار شوك مي‌شود.

ـ قرار دادن بسته حاوي يخ روي بيني و همان محل اعمال فشار عروق خوني را منقبض مي‌كند و خونريزي را كاهش مي‌دهد.

ـ بعد از كنترل خونريزي، جريان هوا را بشدت از بيني عبور ندهيد و بيني خود را محكم نگيريد و تا 4 ساعت پس از خونريزي، از تميز كردن منافذ بيني خودداري كنيد، چراكه باعث كنده شدن لخته‌هاي خون و ادامه خونريزي مي‌شود.

ـ در صورت مواجهه با فردي كه دچار خونريزي مكرر مي‌شود، او را براي بررسي‌ بيشتر به مركز درماني منتقل كنيد.

ـ براي جلوگيري از خشك شدن مخاط بيني در زمستان از يك دستگاه بخور يا رطوبت‌ساز در منزل استفاده كنيد يا به جاي آن يك كتري آب جوش روي حرارت بگذاريد تا بخار كرده، محيط را مرطوب سازد.

بعد از پايان خونريزي، رعايت برخي اصول مي‌تواند مانع از برگشت خونريزي شود.پس از بند آمدن خونريزي بنشينيد و به مدت 30 تا 60 دقيقه استراحت كنيد تا احتمال شروع دوباره خونريزي را كاهش دهيد. تا مدتي بعد از خونريزي از انجام كارهاي سنگين مانند ورزش‌هاي سنگين خودداري كنيد و براي برداشتن اجسام سنگين خم نشويد. سيگار نكشيد و سر خود را از سطح قلب بالاتر قرار دهيد. تا حدود 24 ساعت از غذاهاي نرم و خنك استفاده كنيد و مايعات خنك بنوشيد. حتي الامكان از مصرف داروهاي رقيق‌كننده خون مانند آسپرين و ايبوپروفن خودداري كنيد. براي مرطوب كردن مخاط داخل بيني از اسپري‌هاي نمكي بيني يا پمادهاي چرب‌كننده استفاده كرده و از استعمال سيگار پرهيز كنيد و هميشه ناخن‌هايتان را كوتاه نگه داريد.گاهي خونريزي ساده بيني مي‌تواند به معضلي تبديل شود. بهتر است با آگاهي بيشتر چنين شرايطي را مديريت كرده و واكنش درستي نشان دهيد. چنانچه با هر يك از موارد زير مواجه شديد، فرد را سريع به مركز درماني منتقل كنيد تا بسته به نظر پزشك، درمان مناسب براي وي انجام شود:ادامه خونريزي بيني بيش از 20 تا 30 دقيقه، خونريزي ناشي از ضربه وارد شده به سر و شكستگي بيني، تكرار مداوم خونريزي، احساس گيجي يا غش، بيهوشي، ضربان قلب سريع يا تنفس تند، حالت تهوع، استفراغ خون، تب بالاي 5/38 درجه، مشاهده خونريزي از نقاط ديگري از بدن مانند وجود خون در ادرار و مدفوع، خروج خونابه رقيق و آبكي از بيني بخصوص به دنبال ضربه به سر، مصرف داروهاي رقيق‌كننده خون توسط فرد، ابتلاي فرد به بيماري‌هاي زمينه‌اي چون بيماري كبدي، كليوي يا هموفيلي و نيز وقتي كسي بتازگي تحت با شيمي‌درماني بوده است.

مصرف مواد مخدر به گذشته‌هاي بسيار دور برمي‌گردد. در گذشته مردم به دلايل مختلف اقدام به مصرف مواد مخدر مي‌كردند كه بسياري از آنها باورهاي غلطي بوده كه گاه با حقايقي آميخته مي‌شدند. يكي از اين باورها، تسكين درد بوده است. مردم به اشتباه مي‌پندارند، مواد مخدر با كاهش درد، علت درد را از بين مي‌برد، ‌در حالي كه مواد مخدر روي گيرنده‌هاي خاصي نشسته و مسير انتقال و درك درد را تحت تاثير قرار مي‌دهد. نكته‌اي كه بايد در نظر داشت، اين است كه بدن خود ضد دردهايي ترشح مي‌كند كه مصرف مواد مخدر، توليد آنها را متوقف مي‌كند و باعث بروز اعتياد و مشكلات ديگر مي‌شود. به مرور زمان نسبت به مواد مخدر تحمل ايجاد مي‌شود و براي رفع دردي با همان شدت اوليه به مصرف مقادير بسيار بيشتر مواد مخدر نياز است. به مرور زمان و با پيشرفت علم، راه‌هاي جديدي براي تسكين درد كشف شده كه عوارض كمتر و اثرات بيشتري دارند. با وجود اين راه‌هاي بي‌ضرر، نيازي به استفاده از مواد مخدر نيست.باور نادرست ديگر اين است كه مواد مخدر، براي مرض قند يا همان ديابت مفيد است. به نظر مي‌رسد، چنين باورهاي غلطي را قاچاقچيان دامن مي‌زنند تا سود مالي بيشتري نصيب آنها شود. حتي برخي معتادان براي اين‌كه از گناه خود بكاهند، از اين بهانه‌ها استفاده مي‌كنند. گفتني است، چنين تاثير مثبتي در هيچ تحقيق و پروژه علمي به اثبات نرسيده و مواد مخدر اثر درماني يا پيشگيري‌كننده در اين زمينه ندارد.باور نادرست ديگر درباره اثر مواد مخدر بر كاهش مشكلات روحي، افسردگي و ساير بيماري‌هاي رواني است كه ممكن است فرد را با مشكلات زيادي روبه‌رو سازد. مشكلات روحي علل بسياري مي‌تواند داشته باشد و بدون شك، جسم فرد را نيز آزار مي‌دهد. مواد مخدر با تاثير بر مراكز عصبي باعث توهم مي‌شود و فرد را از دنياي واقعي دور مي‌كند، ولي به هيچ عنوان جايگزين درمان مناسب نخواهد بود. با مصرف مواد مخدر، ناآرامي روحي بيمار ممكن است كاهش يافته، فرد احساس آرامش كند، ولي حقيقت اثبات شده اين است كه نه‌تنها خود مواد مخدر پس از مدت زمان محدودي منجر به افسردگي و ايجاد اضطراب مي‌شود، بلكه خطر اعتياد نيز در افراد مضطراب و ناآرام پس از اولين مصرف، بسيار بالاست. اثرات خوشايند مواد مخدر در اكثر اوقات محدود به اوايل مصرف بوده و با گذشت زمان وابستگي روحي به مواد مخدر ايجاد مي‌شود.به خاطر داشته باشيد، اثرات مواد مخدر گذراست و هيچ اثر مفيدي از مصرف مواد مخدر در كاهش آلام روحي مشاهده نشده است. در اين شرايط اگر نمي‌توانيد بيماري خود را درمان كنيد بهترين كار اين است كه مشكلي به مشكلات خود اضافه نكنيد. مصرف مواد مخدر يعني مرگ تدريجي همراه با عذاب بيشتر.برخي افراد ناآگاه مصرف مواد مخدر را در حل مشكلات جنسي بخصوص در مردان جوان، موثر مي‌دانند و به افراد مختلف توصيه مي‌كنند براي رفع اين مشكلات به مواد مخدر روي آورند. اين مشكلات ممكن است از اضطراب فرد ناشي شود و در موارد خاص و فقط به صورت كوتاه‌مدت به مصرف مواد مخدر پاسخ دهد، ولي در طولاني‌مدت مصرف اين مواد باعث افسردگي و مشكلات بيشتري در زمينه‌هاي مختلف مي‌شود. مدتي است، مصرف مواد مخدر، خود عاملي در ايجاد مشكلات جنسي معرفي و در تحقيقات بسياري نيز اين مسأله اثبات شده است.يكي از عوارض جانبي مصرف مواد مخدر، كاهش فعاليت دستگاه گوارش اعم از فعاليت حركتي و ترشحي است. در برخي افراد به دلايل مختلف تغيير الگوي حركات روده‌اي باعث دردهاي مزمن شكمي مي‌شود. اين افراد احتمالا به بيماري روده تحريك‌پذير يا IBS مبتلا هستند.

اين بيماران گاه به توصيه‌هاي نادرستي مثل مصرف مواد مخدر گوش مي‌دهند و در دام اعتياد مي‌افتند كه خطرات جبران‌ناپذيري براي آنها در بر خواهد داشت.برخي افراد نيز شغل‌هاي خاصي دارند و براي مثال بايد مسافت زيادي را بدون استراحت رانندگي كنند. اين افراد دچار خستگي مزمن مي‌شوند و از خواب آلودگي مداوم رنج مي‌برند. برخي معتادان به اين رانندگان توصيه مي‌كنند، براي كاهش اين حالت به مصرف مواد مخدر روي آورند. مصرف مواد مخدر در اين افراد سرخوشي كاذبي ايجاد مي‌كند و باعث مي‌شود اوايل مصرف متوجه خستگي خود نشوند، ولي در ادامه عوارض بمراتب سنگين‌تري براي آنها در برخواهد داشت. برخي از اين مواد نيز توهم‌زا بوده، ممكن است منجر به حوادث رانندگي شود. بعلاوه بدن در طول شبانه‌روز به خواب و غذاي كافي نياز دارد و با بيداري بيش از حد، سلامت بدن به خطر مي‌افتد و در صورت مصرف مواد مخدر، عوارض آن به مشكلات ديگر فرد افزوده مي‌شود. مصرف طولاني‌مدت اين مواد، نه‌تنها از خواب‌آلودگي نمي‌كاهد، بلكه منجر به خواب آلودگي بيشتر مي‌شود.

علل جسمي و رواني گرايش به مواد مخدر

براي مبارزه با هر مشكلي بهتر آن است، ابتدا علت آن را بيابيم. وقتي علت مشكل را بدانيد بخوبي مي‌توانيد با آن مقابله كنيد و با آگاه‌سازي ديگر مردم جامعه آنها را نيز از خطر حفظ كنيد. والدين مهم‌ترين نقش را در تربيت و حفاظت فرزندان در مقابل اعتياد دارند و بايد بيشترين توجه را داشته باشند و علائم مصرف مواد را بخوبي شناخته، به محض شناسايي آنها در فرزند خود اقدام به درمان فرزندشان كنند.يكي از دلايل مصرف مواد مخدر، فرار از استرس، اضطراب و درد است. وقتي فرزند شما مهارت مديريت استرس را نداشته باشد يا در ميان درد و اضطراب فراوان تنها رها شود، ممكن است به سمت كساني كشيده شود كه در گذشته اين مشكل را داشته‌اند و به مواد مخدر پناه آورده‌اند، دريغ از اين‌كه نه‌تنها رهايي نيافته‌اند، بلكه از چاله به چاه افتاده‌اند. بهترين راه مقابله با اين مشكل، اين است كه فرزندان خود را از كودكي طوري آموزش دهيم كه در مقابل هر استرسي بر شرايط مسلط شوند و از روش‌هاي مفيدي مثل ورزش يا مراجعه به مشاور كمك بگيرند. بعلاوه نبايد فرزندان خود را در شرايط سخت تنها بگذاريد تا در دام افراد خطرناك بيفتند. بايد آنها را با كارهاي سالمي آشنا سازيد كه مي‌تواند آرامش را به فرزندتان برگرداند.يكي از ويژگي‌هاي انسان كنجكاوي است. كنجكاوي حس مثبتي است و اگر بخوبي هدايت شود مي‌تواند به شكوفايي بينجامد، ولي مثل هر حس ديگري، بايد تحت كنترل شما باشد و حتي در مواقع خاص متوقف شود. كنجكاوي در مورد لذت بسيار پرهزينه و مخرب مواد مخدر نيز بايد با آگاهي دادن به افراد، كنترل شود.گاهي فرزندان ما سرگرمي مناسبي نمي‌يابند يا بيش از حد بيكار هستند و براي اوقات فراغت خود برنامه‌اي ندارند. اين شرايط ممكن است آنها را به سمت سرگرمي‌هايي بكشد كه عاقبت بدي براي آنها در پي دارد.گاهي نوجوان براي اين‌كه در گروه خاصي پذيرفته شود، اقدام به تقليد از آنها و مصرف مواد مخدر مي‌كند. اين نوجوانان معمولا در خانواده مورد توجه لازم نيستند و مي‌خواهند نياز به توجه و محبت را از اين طريق جبران كنند.يكي از دلايل مهم تمايل به مواد مخدر، ابتلا به بيماري‌هاي خاص و مزمني است كه فرد را با مشكلات بسياري مواجه مي‌سازد. يكي از اين مشكلات درد مزمن است كه به بسياري از مسكن‌ها پاسخ نمي‌دهد. در اين مواقع بايد به بيمار اطلاعات درستي در زمينه كنترل درد داد و با يك متخصص در اين زمينه مشورت كرد. امروزه راه‌هاي زيادي براي كاهش درد وجود دارد و در بسياري از موارد دارو اساس درمان نبوده، حتي ممكن است نياز شود مسيرهاي عصبي ادراك درد ‌را قطع كرد. بنابراين با اطلاعات درست مي‌توان فرد را از گرفتاري در دام اعتياد نجات داد.

شايد شما از آن دسته والديني هستيد كه بسيار نگران فرزندان خود و دنبال راهي هستند كه فرزند را از بلاي خانمانسوز اعتياد در امان بدارند. اولين و مهم‌ترين اصل در جلوگيري از اعتياد فرزندان شما اين است كه اطلاعات درست و كافي در اختيار آنها قرار داده، با ابزار دانش آنها را بيمه سازيد. تمام اطلاعات مورد نياز در مورد ساختار مواد مخدر و چگونگي عملكرد اين مواد را به فرزندان خود آموزش داده، عوارض جبران‌ناپذير و مخرب آن را براي آنها بيان كنيد.دومين راه موثر پيشگيري از اعتياد، اين است كه روابط خود را با فرزندانتان افزايش داده و با آنها صميمي شويد.همان‌طور كه بخوبي مي‌دانيد، نوجوانان و جوانان هنگام بلوغ و به دليل ويژگي‌هاي خاص سنين خود در بحران قرار دارند و بكرات اضطراب را تجربه مي‌كنند و در اين زمان بشدت مستعد گرفتاري در دام اعتياد هستند. در اين مواقع بايد محيط خانوادگي مناسبي ايجاد كنيد و با فرزند خود دوست باشيد تا به مديريت اضطراب وي كمك كرده، از گرايش وي به اعتياد بكاهيد.هيچ‌گاه نگذاريد مشغله‌هاي مختلف يا حتي اختلاف سني مانع ايجاد ارتباط موثر بين شما شود. در مورد دوره‌هاي مختلف رشد، اطلاعات كافي به دست آوريد و در صورت نياز به مشاور مراجعه كنيد تا به شما در حل مسائل خانوادگي كمك كند. سنين بلوغ سنين حساسي است و بايد توجه بيشتري به فرزندان خود داشته باشيد.راه بعدي استفاده از ورزش به عنوان يك ابزار بسيار مناسب در جهت كاهش خطر اعتياد است. ورزش با تاثير بر فيزيولوژي بدن باعث افزايش تعريق، افزايش ضربان قلب، كاهش اضطراب و افسردگي مي‌شود.وقتي شما به طور مداوم ورزش كنيد، البته ورزشي كه در آن تعريق بدن افزايش يابد، تراوش آنزيم‌هاي آندورفين، انكفالين و هورمون‌هاي ديگر ـ كه خاصيت تسكين‌دهندگي دارند ـ در بدن بيشتر مي‌شود و به شادابي بيشتر بدن كمك مي‌كند.ورزش از طريق افزايش ترشح هورمون‌هاي مختلف باعث تقويت روحيه فرد و انبساط خاطر وي مي‌شود. يكي از اين هورمون‌هاي مهم هورمون رشد است كه در سنين جواني در بيشترين حد ترشح مي‌شود و با افزايش سن ترشح آن كاهش مي‌يابد. هورمون رشد باعث شور و شوق و افزايش انگيزه در فرد مي‌شود.انجام ورزش مرتب شايد كار كوچكي به نظر بيايد، ولي اثر عظيمي بر بدن ما دارد و مي‌تواند سلاح مناسبي براي مبارزه با اعتياد باشد. زماني كه فرد به وسيله ورزش به روحيه‌اي شاداب دست يابد، بخوبي مي‌تواند بر شرايط دشوار زندگي خود پيروز شده، بر اضطراب‌ها و افسردگي‌هاي خود غلبه كند،‌ در اين صورت هيچ نيازي به مواد مخدر ندارد. ورزش‌هايي مثل كوهنوردي عزم فرد را تقويت كرده، به وي شجاعت مي‌دهد تا در شرايط سخت بخوبي مقاومت كند.

گرما و رطوبت، عمده‌ترين دلايل بروز عفونت‌هاي قارچي پا بخصوص در فصل تابستان به شمار مي‌رود. محيط‌هاي گرم و مرطوب چون داخل كفش، جوراب‌هايي كه تهويه هواي مناسب ندارند و پابرهنه راه رفتن در محيط‌ استخرهاي ورزشي و حمام‌هاي عمومي كه رطوبت زيادي دارند، عواملي است كه بر رشد قارچ‌ها بسيار مؤثرند. اگر كفش‌ تنگ به پا مي‌كنيد يا زياد به استخر عمومي مي‌رويد، بيشتر در معرض ابتلا به اين قارچ‌ها قرار مي‌گيريد و بالطبع بايد بيشتر مراقب قلب‌ دوم‌تان باشيد. بيماري پاي ورزشكاران الزاماً افراد ورزشكار را مبتلا نمي‌كند، بلكه پا كردن كفش‌ مرطوب، گرمخانه مناسبي براي رشد قارچ‌ها پديد مي‌آورد.براي جلوگيري از ابتلا به عفونت قارچي پا نمي‌توانيد جلوي گرماي هوا را بگيريد، ولي با انجام كارهاي ساده و شايد پيش پا افتاده مي‌توانيد مانع ايجاد چنين مشكلي شويد.هر روز بعد از فعاليت، پاهايتان را بشوييد و خوب خشك كنيد. خشك‌كردن ميان انگشتان پا اهميت زيادي دارد.

پا برهنه راه نرويد. راه رفتن با پاي پياده بويژه در فصل تابستان، مخاطراتي مانند بروز زگيل و عفونت‌هاي قارچي را افزايش مي‌دهد.در ضمن بهتر است جوراب مناسب پا كنيد. جوراب‌هايي كه جنس نايلون، آكريليك و الياف مصنوعي دارند، امكان عفونت قارچي را در پا افزايش مي‌دهند. رطوبت ايجاد شده در پا به دليل پوشيدن چنين جوراب‌هايي محيطي گرم و مرطوب براي رشد قارچ‌ها به وجود مي‌آورد. جوراب‌هاي نخي يا پشمي بهترين جوراب‌ها هستند. در صورت تعريق پاها، هر روز جوراب هايتان را عوض كنيد.از طرف ديگر، از پوشيدن كفش رو بسته خودداري كنيد تا جايي كه مي‌توانيد در تابستان از كفش‌هاي روباز و صندل استفاده كنيد. همچنين اگر در محيط كار هستيد و امكانش براي شما فراهم است، پاهايتان را از كفش خارج كنيد تا جريان هوا به پاهايتان برسد و مانع بالا رفتن حرارت و تعريق زياد شود. اين كار عرق پاها را خشك مي‌كند و احتمال بروز عفونت قارچي را كاهش مي‌دهد.پاها را مرطوب نگه داريد. اشتباه نكنيد، اين رطوبت با رطوبت ايجاد شده بر اثر تعريق پاها فرق دارد. تعريق پاها در تابستان بخصوص در صورت نپوشيدن جوراب، باعث خشكي بيشتر آنها مي‌شود. براي اين كه پاهايي به نرمي پاي كودكان داشته باشيد، روزي چند بار پاي خود را با كرم مرطوب‌كننده چرب كنيد.از كفش يا دمپايي مناسب استفاده كنيد. براي فعاليت‌هاي تابستاني از كفش و دمپايي مناسب همان فعاليت استفاده كنيد. به عنوان مثال، براي شنا كردن يا راه رفتن كنار استخر و حمام عمومي حتما كفش يا دمپايي پا كنيد.

كفش و جورابتان را خشك نگه داريد. در تابستان به خاطر تعريق زياد پاها، داخل كفش و جوراب مرطوب مي‌شود و عرق مي‌كند. براي جلوگيري از ابتلا به عفونت‌هاي قارچي، قبل از پوشيدن مجدد كفش و جوراب‌، آنها را خشك كنيد يا در صورت امكان كفش و جوراب جايگزين داشته باشيد كه از آنها استفاده كنيد.بعد از شنا در استخر يا رودخانه پاها را در آب تميز بشوييد و كاملا خشك كنيد. آب‌هاي راكد درياچه‌ها، رودخانه‌ها و چاله‌هاي آب، حاوي باكتري‌هايي است كه خطر ابتلا به عفونت‌ قارچي را افزايش مي‌دهد.براي جلوگيري از تعريق پا در كفش، پودر بچه در آن بريزيد. به حنا آغشتن پاها هم تعريق پاها و بوي بد آن را كاهش مي‌دهد.رعايت اين نكات ساده به شما كمك مي‌كند تا به عفونت‌هاي قارچي پا مبتلا نشويد. اين موارد شايد تنها راه پيشگيري به نظر برسد، ولي درمان مناسبي به شمار مي‌رود. استفاده از كرم‌هاي ضدقارچ يا اسپري‌هاي تجويزي پزشكان نيز يكي از بهترين راه‌هاي درماني محسوب مي‌شود. در موارد شديدتر، بايد تحت درمان دارويي قرار گيريد. با تمام مواردي كه اشاره شد، اگر باز هم دچار عفونت قارچي پا شديد، پاهايتان را در محلول آب سرد و نمك قرار دهيد و بعد آنها را كاملا خشك كرده، از كرم‌هاي تجويز شده توسط پزشك استفاده كنيد.