تبادل لینک هوشمند حدود 165 ميليون سال قبل، جهان ميزبان اصوات بسيار متنوعي بود. جيرجيرك‌هاي بوته‌زار و دوزيستاني همچون وزغ، اولين جانوراني بودند كه با استفاده از ماليدن برخي اعضاي بدن خود به يكديگر صدا توليد كردند. جيرجيرك‌هاي امروزي با مالش يك رديف از دندان‌ها روي يك بال و مضراب مخالف روي بال ديگر هنگام جفتگيري صداهايي را توليد مي‌كنند. اما روش توليد صدا توسط اجداد نخستين آنها و اين‌كه اين صدا واقعا چه آهنگي داشته تا به حال ناشناخته مانده بود.به دنبال كشف چند فسيل حشره توسط گروهي از متخصصان چيني در پكن، پروفسور دونگ رن با دكتر فرناندو زاپاتا و پروفسور دانيل روبرت، دو نفر از متخصصان بيومكانيك آواز در دانشگاه بريستول و و دكتر مايكل انجل يكي از كارشناسان برجسته تكامل حشرات در دانشگاه كانزاس ايالات متحده تماس گرفت.محققان، اين فسيل استثنايي جيرجيرك متعلق به اواسط دوران ژوراسيك را در چين كشف كردند. بال‌هاي اين فسيل آنقدر خوب حفظ شده كه مي‌توان جزئيات اندام‌هاي توليد صدا را بوضوح و زير يك ميكروسكوپ نوري مشاهده كرد. چنين اطلاعاتي در مورد فسيل يك حشره پيش از اين هرگز مشاهده نشده بود. محققان نام اين فسيل جديد را Archaboilus musicus گذاشته‌اند. دكتر زاپاتا و پروفسور رابرت ساختار آناتوميك دستگاه آهنگساز اين فسيل را با 59 گونه جيرجيرك زنده بوته‌زار مقايسه كرده و به اين نتيجه رسيدند كه اين حيوان فسيل شده آهنگ‌هايي با فركانس‌هاي منفرد توليد و پخش مي‌كرده است.اين كشف نشان مي‌دهد ارتباط به وسيله آهنگ‌هاي ناب و خالص با همنوع پيش از اين توسط جانوراني اواسط دوره ژوراسيك يعني حدود 165 ميليون سال قبل استفاده مي‌شده است. همچون جيرجيرك‌هاي امروزي براي اركابيلوس آواز خواندن مولفه مهمي براي جذب همسر بوده است. خواندن با صداي بلند و واضح علاوه بر اعلام حضور و محل، كيفيت خواننده را نشان مي‌داد و پيامي بود كه ممكن بود جنس مخالف آن را انتخاب كند يا نكند. استفاده از يك تون ويژه علاوه بر اين‌كه باعث مي‌شد صداي جنس نر بهتر و باكيفيت تر به ماده‌ها برسد، شباهت زيادي به سر دادن آواز شبانه و عاشقانه داشت. اگر چه اين كار باعث مي‌شد محل اختفاي جيرجيرك نر با توليد صدا براي شكارچياني كه قادر به استراق سمع چنين صدايي بودند آشكار شده و در معرض خطر قرار گيرد.بعلاوه تحقيقات نشان مي‌دهد محيط صوتي 165 ميليون سال قبل در نتيجه صداهاي همزمان حيوانات مختلفي همچون دوزيستان و بندپايان بسيار شلوغ و پر سرو صدا بوده و پس زمينه اين صداها هم صداي باد، رودخانه و نهرها بوده است.
نكته: چين در راه فضايي شدن همان را هي را طي مي‌كند كه آمريكا و شوروي رفتند با اين تفاوت كه اين مسير را سريع‌تر و مطمئن‌تر طي مي‌كنند
شنجو 9 در عين حال كه قدم بعدي در اين سلسله عمليات بود، از نظر ديگري نيز براي چيني‌ها اهميت داشت. خدمه اين ماموريت را جينگ هيپينگ، لئو وانگ و لئو يانگ تشكيل مي‌دادند. نه تنها جينگ هيپينگ در اين سفر به اولين چيني بدل شد كه براي بار دوم به فضا سفر كرده است كه لئو يانگ 33 ساله نيز نام خود را به عنوان اولين بانوي فضانورد چيني در تاريخ ثبت كرد. بدين ترتيب نام او در كنار والنتينا ترشكوا، نخستين زن فضانورد شوروي و سالي رايد، نخستين فضانورد زن آمريكايي قرار گرفت. (البته منظور زنان فضانورداني است كه با كمك پرتابگرهاي كشور خود به مدار زمين رفته‌اند). در حالي كه عمده خبرهاي اين ماموريت حول و حوش پرواز نخستين بانوي فضانورد چيني مطرح شد، اما عمليات پيش‌بيني شده براي اين ماموريت بسيار مهم بود. در اين ماموريت فضاپيماي شنجو به طور خودكار به بدنه ايستگاه فضايي چين ملحق مي‌شد و سپس فضانوردان با باز كردن دريچه بخشي از ابزارهاي علمي خود را به اين ايستگاه منتقل كرده و مدت 13 روز به آزمايش‌هاي مختلف مي‌پردازند. الحاق اوليه به صورت كامپيوتري و همانند ماموريت شنجو 8 صورت مي‌گرفت، اما در پايان ماموريت و پس از جدا شدن از ايستگاه، فضانوردان يك بار ديگر الحاق را به صورت دستي انجام خواهند داد تا خود را براي ماموريت‌هاي آينده آماده كنند. اين ماموريت در عين حال طولاني‌ترين ماموريت چيني‌ها در مدار زمين تاكنون خواهد بود.اما اين آخر كار نيست. سال آينده چين ماموريت سرنشين‌دار شنجو 10 را در دستور كار دارد كه طي آن فضانوردان به اين ايستگاه ملحق مي‌شوند. ماموريت ايستگاه فضايي تيانگونگ ـ 1 در سال 2013 و پس از اين ماموريت به پايان مي‌رسد و اين ايستگاه به زمين سقوط مي‌كند. احتمالا در همان سال نسخه دوم اين ايستگاه به نام تيانگونگ ـ 2 به مدار زمين مي‌رود و روي آن نيز آزمايش‌هايي انجام مي‌شود. اين ايستگاه نيز حدود دو سال در مدار خواهد بود و سپس چين حدود سال 2015 ساخت ايستگاه فضايي 60 تني خود در مدار را كه ايستگاه دائمي خواهد بود، آغاز خواهد كرد. در اين دوره اين ايستگاه نه‌تنها به پايگاهي دائمي براي آزمايش‌هاي علمي چيني‌ها درخواهد آمد، كه احتمالا در برنامه‌هاي فضايي مشترك در اختيار فضانوردان كشورهاي ديگر نيز قرار مي‌گيرد و به اين ترتيب در حالي كه جامعه جهاني به رهبري آمريكا و ناسا با بحران بودجه روبه‌رو هستند و روند ادامه حيات ايستگاه بين‌المللي فضايي را به كندي دنبال مي‌كنند، چين ايستگاهي ملي در اختيار خواهد داشت.اين ايستگاه مي‌تواند نقش چين در آينده پروژه‌هاي فضايي را تحكيم كند و در عين حال بازاري براي اين كشور باز كند تا نياز كشورهايي را كه تازه در آستانه قدم گذاشتن به فضا هستند نيز تامين كند. اما چيني‌ها برنامه طولاني‌تري نيز در سر دارند. كاوش‌هاي رباتيك ماه و در نهايت سفر انسان به ماه و سفر به مريخ مهم‌ترين چشم‌اندازهاي فضايي چين را تشكيل مي‌دهد.چين در راه فضايي شدن همان را هي را طي مي‌كند كه آمريكا و شوروي رفتند با اين تفاوت كه اين مسير را سريع‌تر و مطمئن‌تر طي مي‌كنند. در روزهايي كه پيشگامان برنامه‌هاي فضايي جهان بودجه‌هاي تحقيقاتي و فضايي خود را كاهش مي‌دهند و برنامه‌هاي فضايي در كشورهايي مانند آمريكا و روسيه بايد براي كسب بودجه خود مبارزه‌اي سخت را پشت سر بگذارند، چيني‌ها گام‌هاي محكمي در اين راه بر مي‌دارند. شايد حضور پرقدرت چيني‌ها در فضا ـ كه توسعه نفوذشان روي زمين بسياري از كشورها را نگران جايگاه خود كرده است ـ باعث شود برنامه‌ريزان و سياستمداران كشورهاي پيشرو فضايي در سياست بودجه خود تجديد نظر كنند و براي اين‌كه مانع عقب افتادن در فضا از رقيب خود شوند، سرعت بيشتري به برنامه‌هاي فضايي دهند. اگر چنين اتفاقي بيفتد شايد نسخه ملايم‌تري از آنچه در دوران جنگ سرد در برنامه‌هاي فضايي اتفاق افتاد بار ديگر تكرار شود. رقابتي كه در نهايت به گسترده تر شدن افق‌هاي پيش روي نوع بشر در جهان منجر مي‌شود.اما فعلا و در همين روزها كاخ آسماني چيني‌ها ميزبان نخستين مهمانان خود است و در حالي مدار خود را دور مي‌زند كه با هر گذرش از فراز سرزمين پهناور چين چشم‌هاي بسياري با اميد آن را در آسمان دنبال مي‌كنند.
| هفته گذشته یک خرده سیاره با فاصله اندکی از کنار زمین عبور کرد، این درحالی است که دانشمندان اخیرا اعلام کردند اندازه این خرده سیاره دوبرابر چیزی بوده که پیشتر تصور کرده بودند. | |
|
خرده سیاره 2012 LZ1 با فاصله 5.3 میلیون کیلومتر مربع از زمین حرکت می کرد و روز 14 ژوئن به نزدیک ترین فاصله خود به زمین رسید. از آنجا که این فاصله تقریبا 14 برابر فاصله میان زمین و خورشید است، این خرده سیاره مستطیلی شکل نمی توانست تهدیدی برای برخورد با سیاره ما باشد.این درحالی است که عبور نزدیک این خرده سیاره از کنار زمین فرصتی را برای ستاره شناسان فراهم کرد تا با استفاده از سیستمهای رادار سیاره ای خود در رصدخانه آرسیبو (تلسکوپ رادیویی بزرگی در پرتوریکو) اندازه این خرده سیاره را بررسی کرده و اعلام کرده است که اندازه آن به واقع دست کم گرفته شده است.دانشمندان ابتدا تصور می کردند که 2012 LZ1 اندازه یک محله شهری است اما براساس نور آن، درحالی که از کنار زمین عبور می کرده دانشمندان اظهار داشته اند که اندازه واقعی این خرده سیاره دوبرابر اندازه درنظر گرفته شده است و گفته می شود که در وسیع ترین بخش خود یک کیلومتر وسعت داشته است.
الن هاول از رصدخانه آرسیبو به عنوان یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی اظهار داشت: این جسم بزرگتر از چیزی بود که ما انتظار آن را داشتیم و این امر نشان می دهد که چقدر رادارهای رصدخانه ها حاضر اهمیت هستند چرا که ما هنوز هم در حال دریافت اطلاعاتی درباره تعداد خرده سیاره ها هستیم.آنها افزودند که در صورت برخورد چنین جسم بزرگی به زمین می تواند تبعات جدی جهانی به دنبال داشته باشد. اما اندازه گیری های رادار نشان داده است که این جسم هیچ گونه شانسی برای برخورد با زمین طی 750 سال آینده ندارد.براساس گزارش اسپیس، مایک نسلون مدیر علوم رادارهای بین سیاره ای در رصد خانه آرسبو اظهار داشت: حساسیت رادار ما این فرصت را فراهم می کند که ویژگیهای فیزیکی این خرده سیاره را اندازه گیری کنیم و به بررسی این موضوع بپردازیم که آیا این خرده سیاره در 750 سال آینده بر زمین تأثیر می گذارد یا خیر.این خرده سیاره تازه کشف شده نخستین بار 10 ژوئن در رصد خانه سایدین اسپرینگ استرالیا مشاهده شد، از آن زمان این جسم نزدیک زمین با فاصله اندکی از کنار زمین گذشت و ستاره شناسان اندازه های تقریبی از آن در اختیار داشتند.تحقیق در رابطه با حفظ زمین از برخورد با سنگهای فضایی همواره از موضوعات مورد علاقه محققان بوده است. طی تاریخ 4/5 میلیارد ساله زمین به کرات مورد اصابت خرده سیاره ها قرار گرفته که در برخی از موارد این ضربات درصد قابل توجهی از حیات در زمین را نابود کرده است.ستاره شناسان حدود 9 هزار خرده سیاره نزدیک به زمین را شناسایی کرده اند اما اعتقاد دارند که تعداد آنها بسیار بیشتر است و هنوز شناسایی نشده اند. |
ستاره‌شناسان دانشگاه واشنگتن و هاروارد موفق به شناسايي يك نمونه بزرگتر از زمين درون يك مدار جنگي با سياره بزرگتر از نپتون شدند كه در فاصله 1200 سال نوري در محدوده بسيار نزديكي به يكديگر مي‌چرخند. اين سيارات تقريبا يك مدار هوايي مشابه را اشغال كرده و در نزديكترين رويكرد به هم، به حدود 1.9 ميليون كيلومتري، يعني حدود پنج برابر فاصله ماه تا زمين و 20 برابر نزديكتر از هر دو سياره به يكديگر در كل منظومه شمسي مي‌رسند.اما زمان‌بندي مدار آنها باعث شده تا هيچ گاه با يكديگر برخورد نداشته باشند. به گفته دانشمندان اين دو سياره،نزديكترين اجسام شناخته شده تا كنون به يكديگر هستند.اين سيارات در صورت فلکی ماکیان در منظومه موسوم به كپلر-36a قرار دارند كه دو سياره آن به كپلر-36b و -36c شناخته شده هستند. كپلر-36b يك سياره خاكي مانند زمين و حدود 4.5 عظيمتر با شعاع 1.5 برابر است. كپلر-36c كه احتمالا مانند مشتري به شكل گاز يا مايع است، 8.1 برابر زمين با شعاع 3.7 برابر است.سياره بزرگتر ابتدا با استفاده از اطلاعات ماهواره كپلر ناسا كشف شد كه از ابزاري موسوم به نورسنج براي اندازه‌گيري نور اجسام كيهاني دور و شناسايي سيارات در حال گذر از برابر ستاره ميزبان استفاده مي‌كند.اين محققان با استفاده از الگوريتمي موسوم به شناسايي پالس شبه تناوبي موفق به كشف اين سيارات شده‌اند.به گفته محققان، سياره كوچكتر از حدود 30 درصد آهن، كمتر از يك درصد هيدروژن جوي و هليوم و احتمالا كمتر از 15 درصد آب برخوردار است. با اين وجود سياره ديگر احتمالا از يك هسته صخره‌اي با ميزان كافي هيدروژن و هليوم برخوردار است.طبق محاسبات دانشمندان، ستاره كپلر-36a از جرم مشابه با خورشيد اما تنها 25 درصد چگالي آن برخوردار بوده و همچنين كمي داغتر با ميزان فلز كمتر است.
نوعي عينك خودتنظيم‌گر جديد براي تعيين نمره چشم بدون مراجعه به بينايي‌سنج طراحي شد. هر فردي به منظور تعيين نمره مناسب عينك به مركز بينايي‌سنجي مراجعه مي‌كند اما در بسياري از كشورهاي در حال توسعه اين امر امكان‌پذير نيست.يك كمپاني انگليسي نوعي عينك ارزان و خودتنظيم‌كننده به نام Eyejusters طراحي كرده است.تيم چهارنفره سازنده اين عينك از نوعي فناوري لنز خودتنظيم‌كننده به نام SlideLens استفاده كرده‌اند. عينك جديد داراي دو لنز است كه با يكديگر به منظور تنظيم ميزان بينايي يك فرد عمل مي‌كنند.با لغزيدن يكي از لنزها بر روي ديگري از سمت چپ به راست نمره چشم تا زمان بدست آمدن عدد درست تغيير مي‌كند.دو نوع SlideLens مختلف وجود دارد: نيروي مثبت براي افراد دوربين و نيروي منفي براي اشخاص نزديك‌بين. طيف لنزهاي با قدرت مثبت از +4.5 تا 0 ديوپتر بوده در حالي كه طيف نيروي منفي از 0 تا – 5.0 است. اين طيف بخش اعظمي از موارد رايج نمره چشم را تشكيل مي‌دهد.بهاي عينك جديد براي هر فرد خريدار 39 دلار و 95 سنت بوده با اين حال هدف اصلي اين شركت توزيع اين عينك‌ها در كشورهاي در حال توسعه عنوان شده است.اين فناوري نخستين عينك‌هاي خودتنظيم‌گر نيست و نوع ديگري ازعينك‌هاي Eyecare Adaptive نيز پيشتر توسط پروفسور «جاشوا سيلور» به همين منظور ابداع شده بودند.تلاش‌هاي قبلي از نوعي لنز مملو از مايع براي تنظيم نمره چشم استفاده مي‌كردند اما روش به كاربرده شده در عينك جديد آن را ارزان‌تر و شيك‌تر كرده است.گفته مي‌شود، 670 ميليون نفر در سراسر جهان به عينك نياز داشته اما از داشتن آن محرومند و نزديك به 95 درصد از اين تعداد در كشورهاي پايين‌تر از صحراي آفريقا زندگي مي‌كنند.
پس از يك دهه تلاش، قايق جديد پرنده مينياتوري برقي توانست اولين پرواز آزمايشي خود را بر روي درياچه‌هاي منجمد فنلاند به انجام برساند. قايق «فلاي‌نانو(FlyNano)» يك طراحي جديد براي هواپيماي شخصي سبك با وزن كمتر از 70 كيلوگرم است كه به معني عدم نياز به گواهينامه براي استفاده از آن است.نمونه پيش‌ساخت ففلاي‌نانو در اولين پرواز آزمايشي خود بر روي درياچه هپاري فنلاند توانست براي چند ثانيه در فضا معلق بماند.طول بال اين هواپيما در مقايسه با ديگر هواپيماهاي برقي بسيار كوچك بوده و از لحاظ بهره‌وري مانند هواپيماهاي بدون موتور است.به ادعاي آكي سوكاس، سازنده اين محصول، حداكثر سرعت اين هواپيما 140 كيلومتر بر ساعت، محدوده پروازي آن تا 64 كيلومتر بوده و تا سه كيلومتر قابليت ارتفاع گيري دارد.اين هواپيما به شكل سنتي از اطاقك پرواز يا حتي شيشه جلو برخوردار نبوده، از اين رو خلبان بايد از كلاه ايمني لبه دار و حتي ععينك‌هاي سنتي پرواز استفاده كند.فلاي‌نانو از ساختار كامپوزيتي الياف كربن ساخته شده است. طول بال اين هواپيما نزديك به پنج متر، از دماغه تا دم 3.5 متر و ارتفاع آن 1.3 متر است. بيشينه وزن برخاست اين محصول 200 كيلوگرم است.طرح مفهومي فلاي‌نانو سال گذشته در نمايشگاه تجاري آئرو 2011 در آلمان ارائه شد و قرار بود ابتدا با موتور احتراقي كار كند.با اين حال به دليل پيشرفتهاي بيشتر در موتورهاي الكتريكي طي سال گذشته، اين تصميم به شكل يك نيروي باتري تقريبا ساكت‌تر ارتقا پيدا كرده است.اولين گروه اين محصول كه شامل 35 فروند است، از سال 2013 با قيمت ابتدايي 32 هزار يورو وارد بازار خواهد شد.
«آلن فريمن» از عكاسان خورشيدي رصدخانه Mount Wilson تصاوير ديدني از سطح سوزان و پر تلاطم خورشيد را روز قبل و در زمان گذر ناهيد از مقابل خورشيد تهيه كرده است. «فريمن» براي تهيه اين تصاوير ديدني از دوربين شش مگاپيكسلي Grasshopper Express، عدسي نور شكن نجومي Stowaway و فيلتر Solarmax 90 استفاده كرده است.اين تصاوير يك روز قبل و در زمان پديده ديدني گذر ناهيد از مقابل خورشيد تهيه شده است و مي توان لايه هاي بالايي خورشيد به نام هاي «فتوسفر» و «كروموسفر» را در اين تصاوير مشاهده كرد.لايه «كروموسفر» به عمق دو هزار كيلومتر تنها بخشي كوچكي از قطر يك ميليون و 380 هزار كيلومتري خورشيد است كه 110 برابر قطر زمين است.
گروهي از دانشجويان دانشگاه هاروارد نوعي توپ فوتبال طراحي كرده‌اند كه در طول بازي قادر به توليد انرژي الكتريسيته است. اين توپ كه Soccket نام دارد، قادر است انرژي‌هاي توليد شده توسط نيروهايي كه طي بازي بر روي آن اعمال مي‌شوند، را جذب كند.اين وسيله ضد آب از نوعي سيم‌پيچ القايي تعبيه شده در مركز خود استفاده مي‌كند و مجهز به آهن‌ربايي است كه به هنگام حركت توپ با سرعت بالا شروع به نوسان مي‌كند، به يك موتور نيرو بخشيده و جريان الكتريسيته در درون و بخش فوقاني اين باتري نوسانگر ذخيره مي‌شود.يك آداپتور AC در عقب يكي از پانل‌هاي سوكت جاسازي شده كه امكان نيرو بخشيدن به بسياري از لوازم برقي را فراهم مي‌كند. با اين حال مخترعان اين فناوري مدعي‌اند كه بهترين استفاده توپ طراحي شده شارژ كردن موبايل و چراغ‌هاي برق است. اين سيستم قادر است فقط با 30 دقيقه بازي فوتبال انرژي سه ساعته يك لامپ را توليد كند.توپ طراحي شده از موادي ساخته شده كه در كشورهاي كمتر توسعه يافته نيز يافته مي‌شود و بنابراين مي‌توان از آن براي توليد انرژي الكتريسيته مورد نياز منابع گرمايي و لامپ‌ها در اين كشورها كه با كمبود برق نيز مواجهند، استفاده كرد.
محققان در حال طراحي ماهواره‌هاي كوچكي هستند كه امكان انجام تحقيقات در فضا را براي عموم علاقه‌مندان فراهم مي‌كند. «پيتر پلاتسر» محقق فيزيك و از فضانوردان ناسا با همكاري دو مهندس، طراحي ماهواره كوچك ArduSat را در ابعاد 10 سانتي‌متر آغاز كرده‌اند و اميدوارند كه با تأمين بودجه مورد نياز اين ماهواره را تا سال آينده به فضا پرتاب كنند.ماهواره ArduSat با تأمين بودجه تحقيقاتي و تكميل مراحل نهايي ساخت، بيش از 25 حسگر شامل دوربين، شمارنده گايگر، دستگاهي براي اندازه گيري ميدان مغناطيسي و نخستين طيف سنج منبع باز جهان به نام Spectrino را به فضا منتقل كرده و براي تحقيقات فضايي مورد استفاده قرار مي گيرد.هدف اصلي طراحان، ساخت ماهواره اي ارزان قيمت و كاربردي براي استفاده تمامي علاقه‌مندان به حوزه علوم فضا عنوان شده است.افرادي كه مايل به مشاركت در اين پروژه هستند، مي توانند با پرداخت مبلغ 325 دلار به عنوان هزينه خريد فرصت تحقيقاتي، پس از پرتاب ماهواره به مدت سه روز از تمامي حسگرهاي ماهواره براي انجام آزمايشات خود به صورت آنلاين استفاده كنند.افرادي هم كه قصد انجام تحقيقات علمي را نداشته و تنها علاقه مند به حضور در اين پروژه هستند، با پرداخت مبلغ 150 دلار مي توانند سال آينده 15 عكس فضايي تهيه شده توسط اين ماهواره را دريافت كنند.
شركت هواپيمايي ملي اير كانادا در اولين پرواز سوخت‌زيستي خود از تورنتو به مكزيكوسيتي قصد دارد با استفاده از سوخت جت بدست آمده از روغن پخت و پز بازيافتي، تا حداقل 40 درصد انتشار آلاينده كمتر داشته باشد. پرواز AC991 كه از سوي شركت ايرباس حمايت شده، بخشي از يك نمايش زيستي سازمان بين‌المللي هواپیمایی کشوری كانادا بوده كه با اجلاس ريوي سازمان ملل متحد مصادف شده است.اين پرواز يك تلاش عادي با هواپيماي A319 ايرباس با استفاده از يك تركيب 50-50 از سوخت عادي و سوخت زيستي بدست آمده از روغن پخت و پز بازيافتي خواهد بود.اين تركيب كه توسط شركت SkyNRG توليد شده، با استاندارهاي سوخت جت تاييد شده و و بدون اصلاح در سيستمهاي هواپيما مي‌تواند بطور ايمن از آن استفاده كرد.دونكان دي، معاون مديراجرايي و افسر ارشد عامل اير كانادا اظهار كرد: اين شركت بطور كامل مسئوليت كاهش اثرات آلاينده خود را بر عهده گرفته و اولين پرواز ما با استفاده از سوخت زيستي بطور ملموسي نشان‌دهنده تعهد ادامه‌دار ما در مورد محيط زيست است.وي افزود: از سال 1990 شركت هواپيمايي ما تا 30 درصد بهره‌وري سوخت داشته و ما قصد داريم اين دستاورد را با كاهش اقداماتي مانند آنچه در اين پرواز به نمايش درآمده، افزايش دهيم.به گفته دي، اين پرواز با پروازهاي سوخت زيستي ديگر از كانادا به ريودژانيرو تحت توجهات سازمان بين‌المللي هواپیمایی کشوری مرتبط خواهد شد تا بر تعهدات صنعت هوايي بر محيط زيست در نشست پايداري سازمان ملل تاكيد شود.
.: Weblog Themes By Pichak :.