وان‌پلاس که به عرضه‌ی گوشی‌های پرچم‌دار شهرت دارد، امسال نیز از دو گوشی اندرویدی پرچم‌دار رونمایی کرد. وان‌پلاس ۷ و وان‌پلاس ۷ پرو دو گوشی پرچمداری بودند که دقایقی پیش توسط شرکت چینی رونمایی شدند. این دو گوشی از نظر ظاهری و مشخصات داخلی با هم تفاوت‌هایی دارند که در ادامه آن‌ها را مرور کنیم.

طراحی و نمایشگر

همان‌طور که وان‌پلاس در تیزرها اعلام کرده بود، وان‌پلاس ۷ نسخه‌ی بهبودیافته‌ای برای وان‌پلاس 6T به حساب می‌آید؛ اما وان‌پلاس ۷ پرو قابلیت‌های به مراتب بهتری را دراختیار می‌گذارد؛ برای مثال در طراحی وان‌پلاس ۷ از همان بریدگی بالای نمایشگر موجود در وان‌پلاس 6T بهره گرفته شده است؛ درحالی‌که وان‌پلاس ۷ پرو با تعبیه‌ی دوربین سلفی در بدنه‌ی دستگاه موفق به حذف بریدگی بالای نمایشگر شده است. دوربین سلفی وان‌پلاس ۷ پرو برخلاف وان‌پلاس ۷ از مکانیزم مکانیکی بهره می‌برد و درصورت فعال شدن، دوربین سلفی از بالای دستگاه خارج می‌شود.

نمایشگر وان‌پلاس ۷ پرو، ۶.۶۷ اینچی با رزولوشن ۳۱۲۰ در ۱۴۴۰ است؛ درحالی‌که وان پلاس ۷ نمایشگری ۶.۲ اینچی با رزولوشن ۲۳۴۰ در ۱۰۸۰ پیکسل دارد. بزرگ‌تربودن نسخه‌ی پرو به سنگین‌تربودن آن منجر شده است؛ به‌طوری‌که وزن آن از ۱۸۲ گرم در نسخه‌ی معمولی به ۲۰۶ گرم رسیده است. گفتنی است نمایشگر نسخه‌ی پرو برخلاف نسخه‌ی معمولی از +HDR10 و نرخ بازسازی ۹۰ هرتز پشتیبانی می‌کند. مضاف بر این، نوع پنل به‌کاررفته در نسخه‌ی پرو Fluid AMOLED است؛ درحالی‌که در نسخه‌ی معمولی به همان نمایشگر Optic AMOLED به‌کاررفته در نسل قبل بسنده شده است.

پردازنده

درخصوص پردازنده نیز دو دستگاه جدید وان‌پلاس با هم تفاوتی ندارند. هر دو گوشی از اسنپدراگون ۸۵۵ بهره می‌برند و تراشه‌ی گرافیک آن‌ها آدرنو ۶۴۰ است. درخصوص میزان رم، هر دو محصول دارای نسخه‌های ۶ و ۸ گیگابایتی هستند؛ تنها تفاوت در این بخش وجود یک نسخه با رم ۱۲ گیگابایتی است.

دوربین

وان‌پلاس در نسخه‌ی پرو از سه حسگر برای دوربین اصلی استفاده کرده است. حسگر اصلی در این دستگاه سونیIMX586 و ۴۸ مگاپیکسلی است که با دو حسگر فوق‌عریض ۱۶ مگاپیکسلی و تله‌فوتوی ۸ مگاپیکسلی همراه شده است. شرکت چینی برای نسخه‌ی معمولی دوربین دوگانه را در نظر گرفته است تا وان‌پلاس ۷ یک حسگر ۴۸ مگاپیکسلی و یک حسگر ۵ مگاپیکسلی در پشت خود داشته باشد. در مورد دوربین جلو، هر دو دستگاه از یک دوربین ۱۶ مگاپیکسلی بهره می‌برند؛ اما دوربین سلفی نسخه‌ی پرو دارای مکانیزم پاپ‌آپ مکانیکی است.

باتری و قیمت

باتری وان‌پلاس ۷ ظرفیت ۳۷۰۰ میلی‌آمپری دارد و انتخاب وان‌پلاس برای وان‌پلاس ۷ پرو، باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی بوده است. نکته‌ی قابل‌توجه در این‌باره، پشتیبانی از شارژ سریع ۳۰ واتی است که به نسخه‌ی پرو محدود شده است و نسخه‌ی معمولی شارژ ۲۰ واتی دارد.

درخصوص قیمت گوشی، وان‌پلاس ۷ پرو به‌دلیل ویژگی‌های پیشرفته‌ای که دارد با قیمت پایه‌ی ۶۹۹ یورویی گران‌ترین محصول این شرکت است؛ درخصوص قیمت وان‌پلاس ۷ که مطمئنا پایین‌تر خواهد بود، فعلا اطلاعی در دست نیست.

وان پلاس از آخرین پرچمداران خود در رویدادی رسمی رونمایی کرد. وان پلاس ۷ و وان پلاس ۷ پرو دو گوشی هوشمندی بودند که ساعاتی قبل معرفی شدند ولی هیچ‌کدام از شبکه‌ی اینترنت پرسرعت 5G پشتیبانی نمی‌کنند.

براساس آخرین اخبار، انتظار می‌رود نسخه‌ی 5G وان پلاس ۷ پرو به‌زودی معرفی شود و در برخی بازارها در دسترس کاربران قرار گیرد. وان پلاس معرفی نسخه‌ی 5G وان پلاس ۷ پرو را تأیید کرد، اما تاریخ عرضه و قیمت این نسخه هنوز مشخص نشده است. 

وان پلاس تنها تأیید کرده که نسخه‌ی 5G پرچم‌دار جدیدش به‌زودی به بازار عرضه می‌شود ولی هیچ‌گونه خبری در مورد قیمت این نسخه در دسترس نیست. انتظار می‌رود نسخه‌ی 5G تا حد زیادی شبیه به وان پلاس ۷ پرو باشد. هرچند برای آنکه دستگاه جدید بتواند از اینترنت 5G پشتیبانی کند، وان پلاس مجبور است تغییراتی در دستگاه جدید درنظر بگیرد؛ مثلا برای نسخه‌ی 5G، وان پلاس باید روی آنتن NFC مجددا کار کند.

براساس آخرین اخبار، نسخه‌ی 5G وان پلاس ۷ پرو به‌صورت انحصاری توسط اپراتور تلفن همراه EE انگستان پشتیبانی می‌شود؛ اما هنوز مشخص نیست کدام اپراتورهای تلفن همراه در آمریکا یا استرالیا قرار است از نسخه‌ی 5G این گوشی هوشمند پشتیبانی کنند. البته درنظر داشته باشید که هنوز مشخص نیست که آیا نسخه‌ی 5G در آمریکا و استرالیا در دسترس کاربران قرار خواهد گرفت یا خیر. 

باوجودی که هنوز قیمت نسخه‌ی 5G وان پلاس ۷ پرو مشخص نشده است، اما انتظار نمی‌رود دستگاهی ارزان‌قیمت باشد. پیش‌تر مدیرعامل وان پلاس در مصاحبه‌ای با TechRadar اعلام کرده بود که اولین گوشی هوشمند با قابلیت اتصال به شبکه‌ی 5G شرکت، قیمتی در حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار بیشتر از گوشی‌های هوشمند قبلی شرکت خواهد داشت. باتوجه‌به اینکه وان پلاس ۷ پرو با قیمت‌ پایه‌ی ۶۴۹ پوند و حداکثر قیمت ۷۹۹ پوند در انگستان به‌فروش می‌رسد، انتظار می‌رود نسخه‌ی 5G این گوشی هوشمند قیمتی درحدود ۱۰۰۰ دلار داشته باشد. وان پلاس وعده داده است که به‌زودی جزئیات بیشتری درمورد نسخه‌ی 5G آخرین پرچم‌دار خود منتشر خواهد کرد. 

در دنیای دیجیتال امروزی که کارایی تبلیغات سنتی برندها دائماً در حال کاهش است، بازاریابی تأثیرگذاران یا اینفلوئنسر مارکتینگ (Influencer Marketing) به‌عنوان یکی از پررونق‌ترین روش‌های رو به رشد بازاریابی شناخته می‌شود. مشخصاً مردم مثل گذشته، توجه زیادی به آگهی‌های تبلیغاتی ندارند. به‌علاوه، ازآنجاکه مدت زیادی از وقت آزاد خود را در اپلیکیشن‌های شبکه‌های اجتماعی گوشی همراه می‌گذرانند، اهداف خوبی برای این روش بازاریابی محسوب می‌شوند. اما اینفلوئنسر مارکتینگ دقیقاً چیست، چه مزایایی برای کسب‌وکارهای نوپا دارد و چگونه می‌توان کمپین بازاریابی مؤثری در این زمینه راه‌اندازی کرد؟

بازاریابی با اینفلوئنسرها

اصطلاح اینفلوئنسر مارکتینگ، به‌راحتی مفهوم خود را منتقل می‌کند: هنگامی‌که کسب‌وکارها استراتژی بازاریابی آنلاین خود را با کمک افراد تأثیرگذار اجرا می‌کنند. بنابراین یکی از مهم‌ترین و اولین قدم‌های این راهکار، پیدا کردن افرادی است که می‌توانند نقش اینفلوئنسر را در صنعت یا بازار محصولات و خدمات شما ایفا کنند؛ افرادی که می‌توانند در توسعه و ارتقاء برند شما، تأثیر مثبتی داشته باشند.

باتوجه‌به این مقدمه، اینفلوئنسر فردی است که می‌تواند تصمیم‌های خرید سایر مردم را تحت تأثیر قرار دهد. یک اینفلوئنسر به‌واسطه‌ی اعتبار، دانش، یا موقعیت یا روابط ویژه‌ای که با مخاطبان خود دارد، نظر و ایده‌ی عده‌ی زیادی از کاربران را با خود همراه می‌کند. البته، سایز یا اندازه‌ی نفوذ اینفلوئنسر، به محدوده‌ی «نیچ مارکت» او بستگی دارد. به‌عنوان‌مثال، فالوئرهایی که در صنعت مد حضور دارند، از هواداران فلسفه و اساطیر یونانی بیشتر هستند!

تقابل سلبریتی‌ها و اینفلوئنسرها

در ابتدا، اینفلوئنسر مارکتینگ به‌عنوان زیرشاخه‌ای از بازاریابی سلبریتی‌ها رشد کرد. از دهه‌ها قبل، سلبریتی‌ها با دریافت هزینه‌های سنگین، محصولات شرکت‌های مشهور را تبلیغ می‌کردند. هنوز هم بازاریابی آنلاین سلبریتی‌ها، مثالی از اینفلوئنسر مارکتینگ است. اما اینفلوئنسر مارکتینگ مدرن، بسیار فراتر از یک ستاره‌ی ورزشی یا سینمایی است که هواداران خود را به خرید یک محصول خاص تشویق می‌کند.

درحالی‌که باگذشت زمان، اینترنت هم بالغ‌تر می‌شود، برخی از افراد موفق شده‌اند اعتبار زیادی به‌عنوان ابرستاره‌های آنلاین کسب کنند. این افراد همان اینفلوئنسرهایی هستند که در مباحث بازاریابی موردتوجه قرار می‌گیرند.

اینفلوئنسرها اعتبار خود را به‌عنوان متخصصان حوزه‌های خاص / انحصاری به‌دست آورده‌اند. برای مثال ممکن است وبلاگ موفقی را در مورد یک موضوع خاص راه‌اندازی کرده باشند، یا ویدیوهای خوبی را ساخته و در کانال‌های مرتبط یوتیوب، آپلود کرده باشند. درهرحال اغلب این افراد، حساب‌های فعال و محبوبی در رسانه‌های اجتماعی دارند و نظرات، ایده‌ها، راهنمایی‌ها و مشاوره‌های خود را درزمینه‌ی یک موضوع تخصصی ارائه می‌کنند. ضمن اینکه تأثیرگذاران، مدت‌زمان زیادی را برای ساخت برند و رشد مخاطبان خود صرف می‌کنند.

اگر اینفلوئنسرها بفهمند که محصولات شما، چگونه فالوئرهای آن‌ها را منتفع می‌کند، شاید از همکاری با شما خوشحال شوند. در این صورت، از نام، تخصص و اعتبار خود استفاده می‌کنند تا محصولات شما را بین هواداران تبلیغ کنند.

توجه کنید که اینفلوئنسر مارکتینگ هم مانند سایر روش‌های بازاریابی، فقط زمانی نتیجه‌بخش است که شما محصول باکیفیتی تولید کنید. در غیر این‌صورت، درنظرگرفتن بالاترین نرخ دستمزد برای تأثیرگذاران نیز کمکی به فروش محصولات بدساخت و ناکارآمد شما نمی‌کند.

اینفلوئنسرمارکتینگ  و بازاریابی محتوا

جای تعجب نیست که برخی از مردم، تفاوت اینفلوئنسرمارکتینگ و بازاریابی محتوا را تشخیص نمی‌دهند. زیرا این دو حوزه، شباهت و ارتباط داخلی (همبستگی) زیادی با یکدیگر دارند.

به‌طور خلاصه، بازاریابی محتوا زمانی اجرا می‌شود که شرکت‌ها، محتوای متناسب و ارزشمندی را تولید و در کانال‌های مختلفی توزیع کنند. محتوا، برای جذب و تحریک تعامل مخاطبان تولید می‌شود. هدف نهایی بازاریابی محتوا، هدایت مخاطبان به انجام یک اقدام سودآور، مثل خرید یک محصول خاص است. بازاریابی محتوا همه‌ی مراحل فرایند ایجاد، توزیع و استفاده از محتوا را پوشش می‌دهد تا اهداف بازاریابی شمارا محقق کند.

چنان‌که اشاره کردیم، بازاریابی ازطریق اینفلوئنسرها، به‌معنای همکاری با اشخاص تأثیرگذاری است که در بخش بازار هدف یک شرکت حضور دارند و قادر به توزیع محتوای تولیدی هستند. هدف اصلی این روش بازاریابی هم تشویق مخاطبان به انجام یک اقدام خاص است، با این تفاوت که اینفلوئنسر مارکتینگ فقط روی توزیع محتوا متمرکز می‌شود و نه تولید آن.

بازاریابی محتوا از روش‌ها و راهکارهای گوناگونی برای به‌اشتراک‌گذاری محتوا و افزایش نرخ دیده‌شدن آن استفاده می‌کند. یکی از مؤثرترین روش‌ها، بهره‌گیری از اینفلوئنسر مارکتینگ به‌عنوان بخشی از فرایند توزیع محتوا است.

مصرف‌کنندگان معمولاً سلسله مراحل زیر را طی می‌کنند:

۱- یک مصرف‌کننده، در پست‌ها یا استاتوس‌های رسانه‌های اجتماعی، توصیه‌ای برای مصرف یک کالا یا خدمات خاص مشاهده می‌کند. بیشتر اوقات، توصیه‌ها توسط اینفلوئنسرهایی ارائه می‌شوند که مورد تحسین مصرف‌کنندگان واقع‌ شده‌اند. درهرحال، توصیه‌ی یادشده، توجه مصرف‌کننده را برمی‌انگیزد.

۲- مصرف‌کننده تصمیم می‌گیرد اطلاعات بیشتری در مورد کالا / خدمات فوق به‌دست آورد. بنابراین به وبلاگ، کانال یوتیوب، شبکه اجتماعی یا پادکست اینفلوئنسر محبوب خود مراجعه می‌کند. او با محتوا، ارتباط برقرار می‌کند.

۳- مصرف‌کننده به‌دنبال جزئیات بیشتری درزمینه‌ی ویژگی‌ها، قیمت، دردسترس‌بودن و روش‌های ارسال محصول است. او به‌احتمال‌زیاد این توضیحات را در وب‌سایت خرده‌فروشی یا برند تولیدکننده‌ی محصول به‌دست می‌آورد.

اگر مصرف‌کننده محصولی را که می‌بیند، دوست داشته باشد، برای خرید اقدام می‌کند؛ چه به‌صورت فیزیکی و چه به‌صورت آنلاین.

فرایندی که مرور کردیم، ترکیبی از بازاریابی محتوا و اینفلوئنسر مارکتینگ است که مصرف‌کننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بزرگ‌ترین مزایا و معایب اینفلوئنسر مارکتینگ

گرچه بازاریابی ازطریق اینفلوئنسرها، یکی از روندهای مهم حوزه‌ی بازاریابی است، اما کارشناسان تأکید می‌کنند که این روش برای همه‌ی کسب‌وکارها مناسب نیست. مرور اجمالی مهم‌ترین مزایا و معایب همکاری با تأثیرگذاران رسانه‌های اجتماعی، به ما کمک می‌کند علت این هشدارها را بهتر درک کنیم.

مزایا:

تأثیر اینفلوئنسر مارکتینگ بر تصمیم نهایی مصرف‌کنندگان

اولین و مهم‌ترین مزیت بازاریابی اینفلوئنسرها، نرخ بازدهی آن است. مطالعات متعددی که در این زمینه صورت گرفته است، ثابت می‌کند که ایفلوئنسر مارکتینگ واقعاً تأثیر قابل‌توجهی بر تصمیم‌های خرید مصرف‌کنندگان دارد. به‌عنوان‌مثال، یکی از تحقیقاتی که بازاریابی در شبکه‌ی اجتماعی توییتر را موردبررسی قرار داده است، نشان می‌دهد که اگر توییت‌های یک برند، از زبان اینفلوئنسرها بیان شود، «قصد خرید» کاربران را به‌میزان ۵.۲ برابر افزایش می‌دهد. به‌علاوه، ۴۹ درصد از مردم در زمان تصمیم‌گیری برای خرید، به توصیه‌هایی تکیه می‌کنند که اینفلوئنسرها به اشتراک گذاشته‌اند.

اینفلوئنسر مارکتینگ به‌تدریج اعتماد مخاطبان را جلب می‌کند

تأثیرگذاران افرادی هستند که وفاداری هواداران خود را به‌دست آورده‌اند. این هواداران یا فالوئرها، عمیقاً به توصیه‌های شخصیت‌های محبوب خود بها می‌دهند و به‌گفته‌های آن‌ها اطمینان دارند. بنابراین هنگامی‌که اینفلوئنسر، محصول یک برند خاص را تحسین می‌کند، هواداران بلافاصله متوجه می‌شوند. محصول یا برندی که به‌تازگی وارد بازار شده است، به‌کمک تحسین و تائید تأثیرگذاران، به اعتبار فوق‌العاده‌ای دست پیدا می‌کند؛ زیرا اینفلوئنسرهای خوب، صرفاً به‌خاطر پول محصولی را تبلیغ نمی‌کنند و هواداران نیز از این موضوع آگاه‌اند. ایده‌ی اصلی این است که وقتی تأثیرگذاران محصول یا خدماتی را پیشنهاد می‌دهند، به‌احتمال بالا خودشان از آن استفاده کرده و رضایت داشته‌اند.

دسترسی به طیف عظیم مخاطبان

بیشتر اینفلوئنسرها، صدها هزار فالوئر دارند. همان‌طور که گفتیم، مردم اینفلوئنسرها را به‌دلیل اشتیاق، دیدگاه‌ها، ایده‌ها و اصولی که به اشتراک می‌گذارند، دنبال می‌کنند. مردم منتظر پست‌های جدید تأثیرگذاران محبوب خود می‌مانند. زمانی‌که پست جدیدی منتشر شود، هواداران سریعاً به تعامل با آن مشغول می‌شوند (لایک، نظر دادن، بازنشر).

واضح است که یک برند با همکاری اینفلوئنسرهای مرتبط، به نرخ بالایی از مخاطبان دسترسی پیدا می‌کند. چنانچه اینفلوئنسرها محتوای شما را به‌اشتراک بگذارند، مخاطبان بسیار زیادی این محتوا را مشاهده می‌کنند. تصور کنید که هر یک از این مخاطبان، بار دیگر محتوای شما را بازنشر کند. در‌این‌صورت پیام شما به گروه بسیار بزرگ‌تری از مردم می‌رسد. اگر اینفلوئنسر مارکتینگ را از این فرایند حذف کنیم، شما هرگز قادر نیستید با چنین قشر عظیمی از مخاطبان رابطه برقرار کنید.

هدف قرار دادن مخاطبان مناسب

هنگامی‌که با اینفلوئنسرهای مرتبط بازار خود کار می‌کنید، می‌توانید اطمینان داشته باشید که پیام‌های برند، به مخاطبان مناسب‌تری ارسال می‌شود. به همین دلیل برندهای پوشاک سعی می‌کنند با اینفلوئنسرهای مد و فشن همکاری کنند؛ یا برندهای آرایشی و بهداشتی، با متخصصان پوست و مو کار می‌کنند. شما از این طریق به مخاطبانی دسترسی خواهید داشت که به‌احتمال بیشتری به محصولات شما علاقه‌مند هستند.

عدم نیاز به بودجه‌ی بالا

بسیاری از میکرواینفلوئنسرها حاضرند به‌جای دستمزد، محصولات و خدمات یک برند را دریافت کنند. حتی اگر آن‌ها پولی درخواست کنند، هرگز قابل‌مقایسه با دستمزد سلبریتی‌های مشهور نیست.

معایب

ضررهای انتخاب اینفلوئنسر نامناسب

با انتخاب اینفلوئنسر نامناسب، زمان، تلاش و منابع خود را هدر می‌دهید و کمترین میزان بازگشت سرمایه را به‌دست می‌آورید. به‌علاوه، اگر همکاری شما با یک اینفلوئنسر به‌خوبی پیش نرود، ممکن است شاهد واکنش شدیدی از طرف هواداران او باشید. این موضوع به اعتبار شما در بازار نیز آسیب می‌زند. اطمینان حاصل کنید که اینفلوئنسر مرتبطی را در حوزه‌ی تخصصی خود پیداکرده‌اید که از هواداران وفاداری برخوردار است و همیشه محتوای معتبری منتشر می‌کند.

هر اشتباه، اعتبار برند شما را زیر سؤال می‌برد

یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات برندها درزمینه‌ی اینفلوئنسر مارکتینگ، منتشرنکردن شفاف جزئیات این مشارکت است. در بازارهای امروزی، این امر به‌عنوان گمراه‌کردن و فریب مشتریان تلقی می‌شود و ریسک شکایت‌های قانونی آتی را نیز افزایش می‌دهد.

چالش پیدا کردن اینفلوئنسر

پیداکردن ایفلوئنسری که از هر لحاظ برای تبلیغ محصولات شما مناسب باشد، کار ساده‌ای نیست. شما باید مسئولیت تحقیق و بررسی گزینه‌های پیش‌رو را به عهده‌ی یک تیم بگذارید و پس از اطمینان حاصل کردن از شایستگی اینفلوئنسر، مدت‌ها با او مذاکره کنید. انتخاب و توافق نهایی با یک اینفلوئنسر، مستلزم زمان و تلاش زیادی است.

چالش اندازه‌گیری پیشرفت

پس از راه‌اندازی کمپین اینفلوئنسر مارکتینگ، باید میزان پیشرفت آن را ردیابی کنید. در غیر این صورت، متوجه نمی‌شوید که شخص مناسبی را انتخاب کرده‌اید و بازدهی مقبولی به‌دست می‌آورید یا خیر.

هزینه‌های ارتباط ضعیف برند با اینفلوئنسر

درنهایت، یکی دیگر از اشتباه‌های بزرگ برندها این است که تنها یک‌بار با اینفلوئنسر موردنظر خود مذاکره می‌کنند. اما شما باید روی ایجاد روابط قوی و مؤثر با تأثیرگذاران متمرکز شوید. در این صورت کمپین‌های سودمندتری برگزار می‌کنید و اینفلوئنسرها نیز حداکثر تلاش خود را برای همکاری با شما به کار می‌گیرند.

اینفلوئنسر مارکتینگ چگونه به کسب‌وکار شما کمک می‌کند؟

میزان کمکی که می‌توانید از یک اینفلوئنسر انتظار داشته باشید، به نوع روابط حرفه‌ای بین شما بستگی دارد. اگر طبق یک رویکرد ارگانیک با شخص اینفلوئنسر رابطه برقرار کنید، طبیعتاً کمک کمتری دریافت می‌کنید تا اینکه برای برگزاری یک کمپین متمایز به او پول پرداخت کنید. البته هزینه‌ی این دو حالت نیز باهم متفاوت است. برخی از روش‌های معمول یا رویکردی که آن را ارگانیکمی نامیم، عبارت‌اند از:

• اینفلوئنسر یکی از پست‌های وبلاگ خود را به معرفی محصول شما اختصاص می‌دهد.
• اینفلوئنسر اطلاعات تبلیغات برند شما را در حساب‌های شبکه‌های اجتماعی خود به اشتراک می‌گذارد.
• اینفلوئنسر به شما اجازه می‌دهد به وب‌سایت او دسترسی داشته باشید و یک پست مهمان منتشر کنید.

مطمئناً نباید انتظار داشته باشید که اینفلوئنسرها صراحتاً از محصول شما تعریف و تمجید کنند. آن‌ها به‌دلیل روابط معتبری که با مخاطبان خود دارند، به اینفلوئنسر تبدیل‌ شده‌اند.

فرایند اجرای اینفلوئنسر مارکتینگ

صرفاً به این دلیل که بازاریابی ازطریق افراد تأثیرگذار یکی از روندهای روز بازاریابی است، این معنا را نمی‌دهد که شما هم باید از این روش استفاده کنید. برای برگزاری یک کمپین بازاریابی، باید هدف مشخصی داشته باشید.

مرحله‌ی اول: تعیین اهداف

هدف هر کمپین بازاریابی محتوا، این است که نشان دهد چگونه ارزشی به مخاطبان خود ارائه می‌کند. در اینفلوئنسرمارکتینگ، باید ارزش‌آفرینی برند را به مخاطبان شخص اینفلوئنسر ثابت کنید.

یکی از نقاط ضعف بسیاری از تیم‌های بازاریابی، تماس با افراد تأثیرگذار بدون هیچ هدف مشخصی است. شما باید بدانید که «چرا» می‌خواهید یک کمپین اینفلوئنسر مارکتینگ برگزار کنید. تنها در این صورت می‌توانید موفقیت کمپین خود را اندازه‌گیری کنید. به‌علاوه، در انتخاب اینفلوئنسر مناسب نیز بهتر عمل می‌کنید. ممکن است اهداف شما برای برگزاری کمپین، به‌سادگی موارد زیر باشد:

• افزایش نرخ بازدیدکنندگان از وب‌سایت شرکت به‌میزان X درصد
• افزایش فالوئرهای برند در شبکه‌های اجتماعی
• افزایش میزان دیده‌شدن یا آگاهی از برند
• افزایش نرخ فروش به‌میزان Y درصد

همان‌طور که گفتیم، اهداف شما، نوع اینفلوئنسری را که انتخاب می‌کنید، مشخص می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، اگر به‌دنبال تعامل سریع با مخاطبین‌تان هستید، باید از اینفلوئنسرهای توییتر کمک بگیرید. اگر تأکید بیشتری بر ظاهر و تصویر محصول دارید، روی کانال‌های بصری‌تر مانند اینستاگرام و پینترست متمرکز می‌شوید. اما اگر می‌خواهید آگاهی عمیق‌تری درمورد محصول خود ایجاد کنید، مخصوصاً اگر یک کسب‌وکار B2B را اداره می‌کنید، شاید یک مقاله‌ی فنی را در وبلاگ تخصصی صنعت منتشر کنید و از اینفلوئنسرها بخواهید که آن را به اشتراک بگذارند.

ضروری است که هریک از اهداف شما به یک شاخص کلیدی عملکرد یا KPI متصل شود. در این صورت، ارزیابی کارایی کمپین بازاریابی شما امکان‌پذیر می‌شود. همچنین اهداف شما باید SMART باشند؛ یعنی خاص (Specific)، قابل‌اندازه‌گیری (Measurable)، قابل‌دستیابی (Achievable)، واقع‌بینانه (Realistic) و زمان‌محور (Time-based).

مرحله‌ی دوم: تعریف مخاطبان هدف

اگر هنوز نمی‌دانید که چه افرادی را می‌خواهید تحت تأثیر قرار دهید، هنوز برای برگزاری کمپین آماده نیستید. ولی اگر ایده‌ی واضحی از مشتریان ایده‌آل در ذهن دارید، پرسونای آن‌ها را در هنگام جستجوی اینفلوئنسرها مدنظر داشته باشید. همچنین درصورتی‌که قبلاً کمپین بازاریابی خاصی را در شبکه‌های اجتماعی برگزار کرده‌اید، به شیوه‌ی هدف‌گذاری خود در آن کمپین‌ها توجه کنید.

اگر می‌خواهید اینفلوئنسر مارکتینگ موفقی داشته باشید، باید با افراد تأثیرگذاری کار کنید که مخاطبان هدف شما را تحت تأثیر قرار می‌دهند. هرچه نیچ مارکت خود را به‌صورت دقیق‌تری تعریف کرده باشید، جستجوی بهتری برای اینفلوئنسرهای مناسب خواهید داشت.

مرحله‌ی سوم: بهترین اینفلوئنسر را برای برند خود تعریف کنید

بیشترین نرخ شکست برندها در اجرای اینفلوئنسر مارکتینگ، به این مرحله مربوط می‌شود. تلاش بیشتر شرکت‌ها برای انتخاب اینفلوئنسر متناسب با برند، تلاش موفقی نیست. تحقیقات نشان می‌دهد که ۶۷.۶ درصد از تیم‌های بازاریابی، پیداکردن اینفلوئنسر مرتبط را سخت‌ترین چالش کمپین IM خود می‌دانند. درواقع، همین مسئله بزرگ‌ترین نقطه‌ضعف بازاریابی سنتی ازطریق سلبریتی‌ها نیز بوده است. گرچه برخی از این تبلیغات به‌یادماندنی و کارآمد بودند، ولی در اغلب موارد، یک سؤال ناخوشایند در ذهن مصرف‌کنندگان ایجاد می‌شد: «این سلبریتی چه چیزی در مورد سبک زندگی من می‌داند؟ او در دنیای کاملاً متفاوتی زندگی می‌کند.» نتیجه کاملاً روشن است: باید اینفلوئنسری را انتخاب کنید که فالوئرهای او با مخاطبان هدف شما تطبیق دارند.

گروه‌بندی اینفلوئنسرها

اینفلوئنسرهای سلبریتی: همان‌طور که گفتیم، بازاریابی ازطریق سلبریتی‌ها، قدیمی‌ترین مدل اینفلوئنسرمارکتینگ است. از سال‌ها پیش، شرکت‌ها، دستمزدهای کلانی به سلبریتی‌های مشهور می‌پرداختند تا محصولات آن‌ها را تبلیغ کنند. حتی در برخی موارد، مردم محصولی را با نام سلبریتی تبلیغ‌کننده می‌شناختند (مثل جورج فورمن گریل). بازاریابی ازطریق تأثیر سلبریتی‌ها، چه به روش‌های سنتی و چه به روش‌های مدرن، می‌تواند بسیار موفقیت‌آمیز باشد. اما این روش همیشه با چالش‌های جدی همراه بوده است. از طرفی، سلبریتی‌ها برای تبلیغ محصولات پول بسیار زیادی درخواست می‌کنند و از طرف دیگر، مصرف‌کنندگان در حوزه‌های تخصصی، عمیقاً به محصولاتی که توسط خود افراد مبلغ استفاده نمی‌شوند، بدبین هستند.

ماکرو اینفلوئنسرها: این افراد در شبکه‌های اجتماعی میلیون‌ها فالوئر دارند. مردم غالباً ماکرو اینفلوئنسرها را به‌عنوان متخصص یک حوزه می‌شناسند. تفاوت ماکرو اینفلوئنسر و سلبریتی این است که ماکرو اینفلوئنسر، به‌خاطر تخصص در یک رشته‌ی خاص به شهرت رسیده است و لزوماً عامه‌ی مردم او را نمی‌شناسند. ژورنالیست‌های معروف، فعالان دانشگاهی و مشاوران حرفه‌ای، در این گروه قرار دارند. ماکرو اینفلوئنسرها، از قبل نام خود را تثبیت کرده‌اند و به‌عنوان کارشناسان برتر رشته‌های خاص شناخته می‌شوند؛ بنابراین دستمزد زیادی هم برای تبلیغ محصولات برندها درخواست می‌کنند.

میکرو اینفلوئنسرها: بزرگ‌ترین گروه تأثیرگذاران شبکه‌های اجتماعی را تشکیل می‌دهند. این افراد نیز برخلاف سلبریتی‌ها، بین عامه‌ی مردم شناخته‌شده نیستند؛ اما به‌علت موفقیت‌هایی که در یک زمینه کسب کرده‌اند، کارشناس حوزه‌های خاص محسوب می‌شوند. میکرو اینفلوئنسرها از اعتبار و شهرت کمتری نسبت به ماکرو اینفلوئنسرها برخوردار هستند، ولی بازهم مخاطبان زیادی دارند. آن‌ها اعتماد هواداران خود را به‌دست آورده‌اند و می‌توانند فالوئرهای خود را به مشارکت و تعامل وادارند. به همین دلیل هم در بازاریابی دهان‌به‌دهان و افزایش ترافیک وب‌سایت برند، بسیار مؤثر عمل می‌کنند.

نکته ۱: هرگز یک اینفلوئنسر را صرفاً به‌خاطر شهرت زیاد یا دستمزد کم انتخاب نکنید. به‌دنبال تأثیرگذارانی باشید که از پایگاه حمایتی قدرتمندی برخوردار هستند و این پایگاه حمایتی، مطابق با مخاطبان هدف شما است. 

نکته ۲: در بررسی اینفلوئنسرها، به آمار خام فالوئرهای آن‌ها اکتفا نکنید. راه‌های مختلفی برای بالا بردن نرخ فالوئرها وجود دارد که همه‌ی آن‌ها، مخاطبان ارزشمندی را به برند شما هدایت نمی‌کنند. حتی زمانی‌که اینفلوئنسرها از فالوئرهای واقعی برخوردار هستند، نرخ فالوئرها متریک مناسبی برای میزان تأثیرگذاری افراد نیست. اغلب اوقات بهترین اینفلوئنسرها، جامعه‌ی هواداران کوچک‌تری دارند که نرخ تعامل آن‌ها بسیار بالا است. طبق تحقیقات، نرخ تعامل‌های مؤثر با افزایش تعداد فالوئرها کاهش می‌یابد.

میکرو اینفلوئنسرها چگونه به افزایش فروش کمک می‌کنند؟

معمولاً تعداد فالوئرهای میکرو اینفلوئنسرها، بین هزار تا صد هزار نفر است. ازآنجایی‌که این افراد دسترسی مؤثرتری به جامعه‌ی مخاطبان خود دارند، می‌توانند پیام برندها را بهتر به مردم برسانند. شما با استفاده از قدرت نفوذی که میکرو اینفلوئنسرها بین هواداران دارند، می‌توانید نرخ فروش خود را افزایش دهید.

آن‌ها یک داستان شخصی درباره‌ی محصولات تعریف می‌کنند: میکرو اینفلوئنسرها در سطح بالاتری مورد اعتماد جامعه‌ی هواداران هستند. به همین دلیل هنگامی‌که تجربیات خود را در مورد یک محصول به اشتراک می‌گذارند، هواداران باتوجه‌به این تجربه، محصول موردنظر را قضاوت می‌کنند. همه‌ی بازاریابان به کارایی تکنیک داستان‌سرایی واقف‌ هستند. اگر میکرو اینفلوئنسرها داستانی منحصربه‌فرد و مثبت در مورد یک محصول یا خدمات خاص نقل کنند، تأثیر بسیار بیشتری روی فروش آن خواهند گذاشت؛ تا زمانی‌که صرفاً عکس محصول را به اشتراک می‌گذارند.

تبلیغ کدها و لینک‌های تخفیف: تکنیک «پیشنهاد تخفیف به گروه مخاطبان هدف»، یکی از استراتژی‌های عالی فروش محسوب می‌شود. میکرو اینفلوئنسرها می‌توانند کدها یا لینک‌های تخفیف محصول را در پست‌های خود به‌اشتراک بگذارند و مخاطبان را به آزمودن این محصولات دعوت کنند. همچنین اگر این تکنیک را با ذکر تجربه‌های شخصی از محصول ترکیب کنند، تأثیر بیشتری روی فالوئرها می‌گذارند. به عبارتی، داستان آن‌ها کنجکاوی هواداران نسبت به محصول را تحریک می‌کند و در درجه‌ی بعد، کد یا لینک تخفیف، تمایل مردم به خرید محصول را افزایش می‌دهد.

تبلیغ نمونه‌ی رایگان محصول: زمانی‌که یک محصول به‌تازگی وارد بازار شده است، مردم به دیده‌ی تردید به آن نگاه می‌کنند. ولی میکرو اینفلوئنسرها با تبلیغ نمونه محصولاتی که به‌رایگان برای آن‌ها ارسال کرده‌اید، نقش مهمی در رفع تردید جامعه‌ی فالوئرها بازی می‌کنند. در این صورت، مردم به‌احتمال بیشتری ارزش محصولات را درک کرده و به مشتریانی تبدیل می‌شوند که برای خرید محصولات شما، پول پرداخت می‌کنند.

در بازار گوشی‌های هوشمند چند سالی است که شرکت‌های چینی نقش پررنگی پیدا کرده‌اند. وان‌پلاس یکی از شناخته‌شده‌ترین گوشی‌سازهای چینی است که محصولاتی درخورتوجه تولید می‌کند و از این حیث همواره جزو بهترین‌های بازار بوده است.

درحالی که اخبارِ منتشره از گوشی‌های جدید این شرکت ضدونقیض بودند، نهایتا چینی‌ها گوشی‌های جدیدشان را معرفی کردند تا به‌صورت رسمی مهر تاییدی بر شایعات بزنند. این‌بار وان‌پلاس به‌جای معرفی یک گوشی، دو گوشی را هم‌زمان معرفی کرده است که هردوی آن‌ها را می‌توان در دسته‌ی موبایل‌های رده‌بالا جای داد؛ گرچه مدل پرو قوی‌تر، جذاب‌تر و صدالبته گران‌قیمت‌تر است.

وان‌پلاس 7 به‌عنوان مدل جدید گوشی‌های وان‌پلاس، به جدیدترین نسخه از سیستم‌عامل اندروید (اندروید ۹ پای) با رابط کاربری روان و دوست‌داشتنی اکسیژن اواس (OxygenOS) مجهز شده است و برای پردازش وظایفی که به آن محول می‌شود، از تراشه‌ی قدرتمند ۷ نانومتری اسنپدراگون ۸۵۵کوالکام استفاده می‌کند. با بررسی اجمالی بنچمارک‌ها،‌ حرفی در مورد قدرت بالای اسنپدراگون ۸۵۵ باقی نمی‌ماند؛ این یعنی محصول جدید وان‌پلاس می‌تواند به‌راحتیِ آب خوردن از پس هر کاری که فکرش را بکنید، بر بیاید.

از زمان انتشار نخستین شایعات مرتبط به وان‌پلاس ۷، یکی از مهم‌ترین موضوعات به نمایشگر این گوشی مربوط می‌شد. جدیدترین گوشی وان‌پلاس نمایشگر ۶.۴۱ اینچی از نوع آپتیک AMOLED با وضوح ۲۳۴۰x۱۰۸۰ پیکسل دارد و می‌تواند تجربه‌ی لذت‌بخشی از تماشای محتوای بصری را به‌شما منتقل کند. این نمایشگر دارای نسبت تصویر ۱۹.۵:۹ است.

۶ گیگابایت حافظه‌ی رم درکنار ۱۲۸ گیگابایت حافظه‌ی داخلی و باتری با ظرفیت ۳٬۷۰۰ میلی‌آمپرساعت، از دیگر ویژگی‌های وان‌پلاس ۷ هستند؛ نکته‌ی جالب‌توجه این است که باتری محصول موردبحث، از فناوری شارژ‌ سریع ۲۰ واتی هم پشتیبانی می‌کند. وان‌پلاس ۷ از جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون بهره نمی‌برد؛ درضمن مدل قدرتمندتری از این دستگاه با ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی داخلی و ۸ گیگابایت رم هم قرار است عرضه شود. 

وان‌پلاس ۷ در پنل پشتی میزبان دوربین دوگانه است: یک دوربین اصلی با حسگر ۴۸ مگاپیکسلی و لنز مجهز به دیافراگم f/1.7 درکنار دوربین ثانویه‌ی ۵ مگاپیکسلی. دوربین اصلی وان‌پلاس ۷ از فناوری فوکوس خودکار تشخیص فاز (PDAF) پشتیبانی می‌کند و لرزش‌گیر اپتیکال هم دارد.

این دوربین، ویدیوهای 4K را با نرخ ۳۰ و ۶۰ فریم ضبط می‌کند و توانایی ضبط ویدیوهای HD با نرخ ۴۸۰ فریم و همچنین ویدیوهای فول HD با نرخ ۲۴۰ فریم را دارد. وان‌پلاس ۷ همچنین دارای دوربین سلفی ۱۶ مگاپیکسلی است که در درون بریدگی کوچک بالای نمایشگر جای گرفته و توانایی قابل‌قبولی در ثبت عکس و فیلم دارد. 

وان‌پلاس ۷ قرار است در رنگ‌های خاکستری و قرمز به‌صورت انحصاری در چین و هند عرضه شود. مشخصات فنی وقیمت وان‌پلاس ۷ را به‌همراه دیگر ویژگی‌های مرتبط به این گوشی، در ادامه مطالعه کنید.

شاید اولین باری که باتری خودرویتان خالی شد، چندان به این مشکل توجه نکنید و یک باتری نو برای ماشینتان بخرید. اما اگر این اتفاق دوباره بیفتد، آن‌گاه باید به فکر بررسی‌های بیشتر برای یافتن مشکل باشید.

چرا باتری خودرو خراب می‌شود؟

دلایلی که می‌توانند باعث خالی شدن باتری خودرو شود، آن‌قدر زیاد هستند که در یک مقاله نمی‌گنجند؛ اما اگر بخواهیم به‌طور کلی دلایل خالی شدن باتری را مطرح کنیم، سه نوع ایراد اصلی وجود دارد که شامل ایراد در خود باتری، ایراد در سیستم برقی خودرو و اشتباهات از سوی راننده هستند. برخی از این مشکلات را در خانه و بدون نیاز به مکانیک می‌توان حل کرد؛ ولی برخی از آن‌ها پیچیده‌تر هستند و برای حل آن‌ها به کمک یک متخصص کاردان نیاز خواهد بود.

بیشتر افراد، زمانی متوجه می‌شوند باتری خالی شده است که پس از خاموش کردن خودرو نتوانند دوباره آن را استارت بزنند؛ اما گاهی نیز پیش می‌آید که باتری در حین حرکت خالی می‌شود و این می‌تواند نشانه‌ای از ایراد در سیستم شارژ باتری باشد.

دلایل خالی شدن باتری

وقتی باتری خودرو به‌صورت مداوم به مشکل بر می‌خورد، یکی از نخستین و شایع‌ترین دلایل، خوردگی یا خرابی اتصالات است. پس از آن، دلایل دیگری مثل وجود اتصالی در سیم‌کشی و ایراد در سیستم شارژ باتری نیز به میان می‌آیند. ایراد در شارژ باتری زمانی اتفاق می‌افتد که میزان مصرف باتری بیشتر از میزان شارژ آن باشد. شرایط آب‌وهوایی و دمای خیلی بالا یا خیلی پایین محیط نیز می‌توانند روی باتری اثر منفی داشته باشند. در ادامه، به اصلی‌ترین دلایل خالی شدن باتری می‌پردازیم.

۱. روشن ماندن چراغ‌ها

اولین موردی که در صورت بروز مشکل در باتری خودرو باید چک کنید، روشن ماندن چراغ‌ها است. ممکن است در طول شب، چراغ‌های اصلی یا چراغ سقفی خودرو را روشن گذاشته باشید و این می‌تواند باعث خالی شدن باتری شود. وقتی در شب و هنگام تاریکی، خودرو را ترک می‌کنید، چک کنید که چراغی روشن نمانده باشد. در برخی خودروها، چراغ‌ها تا زمانی پس از خاموش شدن خودرو روشن می‌مانند و سپس به‌طور خودکار خاموش می‌شوند؛ ولی اگر ایرادی در این سیستم به‌وجود بیاید، ممکن است چراغ‌ها روشن بمانند و باتری را خالی کنند.

۲. ضعیف‌شدن باتری

اگر باتری قدیمی شده باشد یا از آن خوب نگه‌داری نشده باشد، به‌سختی شارژ خود را نگه می‌دارد. حتی مشکلات کوچک در سیستم برق مانند سیستم صوتی نیز می‌توانند به‌راحتی یک باتری معیوب را در هنگام خاموش بودن خودرو خالی کنند.

۳. خرابی و فرسودگی اتصالات باتری

خرابی در اتصالات سر باتری می‌تواند از شارژ شدن باتری ممانعت کند و قطع شدن این اتصالات نیز می‌تواند باعث بروز مشکلاتی شود.

۴. اتصالی در سیستم برق

وجود کوچک‌ترین اتصالی در سیستم برقی خودرو می‌تواند باعث حالتی شود که به آن اصطلاحا برق دزدی گرفته می‌شود. پیدا کردن چنین ایراداتی بسیار مشکل است؛ ولی بهتر است درصورت مواجه شدن با آن‌ها، ابتدا چراغ‌های داشبورد و صندوق عقب را چک کنید. ممکن است این چراغ‌ها در زمانی‌که لازم نیست هم روشن باقی بمانند و باعث خالی شدن باتری شوند.

۵. دمای هوا

هوای بیش از حد گرم یا خیلی سرد می‌تواند شرایط را برای کارکرد صحیح باتری مختل کند. به‌خصوص باتری‌های کهنه و قدیمی نسبت‌به دمای محیط حساسیت بیشتری دارند و زودتر آسیب می‌بینند.

۶. مشکل در سیستم شارژ باتری

اگر باتری خودرو در حین حرکت و روشن بودن موتور خودرو خالی شود، ایراد از سیستم دینام و شارژ باتری است. درصورت بروز این مشکل، ابتدا باید تسمه دینام را چک کنید و مطمئن شوید دینام کار می‌کند. درصورت سالم بودن تسمه، خود دینام باید چک شود.

بررسی مصرف‌کننده‌های برق در خودرو

باتری خودرو در زمان خاموش بودن موتور، برق مورد نیاز چراغ‌های اصلی، چراغ سقفی و چند مصرف‌کننده‌ی دیگر مانند سیستم صوتی را تأمین می‌کند. چون در هنگام خاموش بودن موتور باتری دیگر شارژ نمی‌شود، به‌مدت محدودی می‌تواند برق خودرو را تأمین کند و اگر باتری مشکل‌دار یا کهنه باشد، زودتر خالی می‌شود. در اکثر خودروهای جدید، سیستمی به‌نام «چراغ همراهی تا منزل» وجود دارد که با آن می‌توانید پس از خاموش کردن خودرو، چراغ‌ها را تا مدتی روشن نگه دارید و سپس به‌طور خودکار خاموش می‌شوند. پیدا شدن ایرادی در چنین سیستمی می‌تواند باتری را به‌سرعت خالی کند. در خودروهای مدرن، هنگامی که موتور خاموش است و از سیستم صوتی استفاده می‌شود، پس از گذشت مدت زمان مشخصی خود خودرو به شما هشدار می‌دهد که باتری ممکن است خالی شود.

بررسی باتری

اگر تمامی چراغ‌ها را چک کردید و همه‌چیز درست کار می‌کرد، باید خود باتری را تست کنید. ابتدا باید اتصالات را چک کنید و مطمئن شوید همگی به‌درستی و محکم سر جای خود هستند. در باتری‌های قدیمی، باید سطح آب باتری را نیز چک کنید و در صورت نیاز، به آب آن اضافه کنید. برای تست آب باتری، یک دستگاه ارزان‌قیمت به‌نام هیدرومتر وجود دارد که کارکردن با آن آسان است و به‌راحتی می‌توانید از آن استفاده کنید. اگر پس از شارژ کامل باتری، یک یا دو عدد از سلول‌های آن عدد پایینی را نشان دهند، باید باتری را تعویض کنید.

راه دیگر تست خودرو، استفاده از دستگاه تستر (Tester) است. این دستگاه قیمت بالایی دارد و خرید آن برای مصرف‌کنندگان به‌صرفه نیست؛ ولی باتری‌سازها آن را دارند و می‌توانید برای تست باتری به آن‌ها مراجعه کنید. این دستگاه، به‌صورت مجازی باری را روی باتری قرار می‌دهد و شما می‌توانید ولتاژ باتری را در حالت عادی و زیر بار ببینید. معمولا تست باتری با این دستگاه، به‌صورت رایگان یا با هزینه‌ی ناچیز انجام می‌شود.

اگر خودتان این دستگاه را تهیه کرده‌اید و می‌خواهید در منزل باتری را تست کنید، بهتر است حتما دستکش و لوازم ایمنی بپوشید؛ چون گاهی باتری‌های معیوب در هنگام تست منفجر می‌شوند.

سولفاته‌شدن سر باتری‌ها

هنگام بازدید باتری ممکن است متوجه سولفاته‌شدن و جرم‌بستن در ناحیه‌ی سرباتری‌ها شوید. ممکن است این سولفاته‌شدن در حدی باشد که با چشم دیده نشود؛ ولی معمولا شدت آن بالا است و جرمی به رنگ آبی، سفید یا سبز را مشاهده خواهید کرد.

وجود سولفات و جرم در سرباتری‌ها هم می‌تواند از شارژ شدن صحیح باتری جلوگیری کند و هم نمی‌گذارد در هنگام استارت، برق کافی به استارتر برسد و به‌همین‌خاطر ممکن است خودرو روشن نشود.

 پاک‌کردن سولفات

برای پاک کردن سولفات باتری می‌توانید از آب، جوش شیرین و یک برس سخت استفاده کنید. هنگام کار کردن با جوش شیرین نیز بهتر است احتیاط کنید؛ این ماده نباید وارد سلول‌های باتری شود. در بیشتر مواقع، سولفات‌ها تنها با آب جوش و یک برس سخت پاک می‌شوند.

اگر سولفات‌ها خیلی سفت باشند، برای پاک‌کردن آن از روی قطب‌های باتری می‌توانید از سمباده استفاده کنید. درصورتی‌که از سمباده برای پاک کردن سرباتری‌ها استفاده کنید، سطح آن‌ها بسیار صاف و شفاف می‌شود و این بهترین حالت ممکن برای انتقال جریان برق است. سپس باید سر باتری‌ها را محکم و درست ببندید. گاهی می‌بینید ایراد خودرو تنها به‌خاطر شل‌بودن این اتصالات است. در بعضی خودروها، نصب سرباتری‌ها کمی مشکل است و ممکن است به کمک یک متخصص نیاز پیدا کنید.

بررسی اتصالی

اگر باتری خودروی شما مدام خالی می‌شود، باید به‌سراغ سیستم برق بروید. ممکن است برق خودرو از جایی مثل قفل درها یا سوئیچ اتصالی کرده باشد و باتری خالی شود. مدار چراغ‌ها نیز می‌تواند باعث بروز این مشکل شود. برای پیدا کردن اتصالی در سیستم برق باید از دستگاهی به‌نام مولتی‌متر استفاده کنید. برای این کار، باید مولتی‌متر را در حداکثر آمپر خود قرار دهید. برخی نیز برای این کار از لامپ تست استفاده می‌کنند که قیمت پایین‌تری نسبت‌به مولتی‌متر دارد.

بسیاری از چراغ‌هایی که درون خودرو قرار دارند، طوری طراحی شده‌اند که به‌صورت خودکار خاموش می‌شوند. حال، بروز مشکل در سیستم برق خودرو می‌تواند باعث روشن ماندن آن‌ها و خالی شدن باتری شود. اگر باتری خودرو در زمستان‌ نیز دچار افت کارایی می‌شود، می‌توانید یک دستگاه جامپر خریداری کنید تا درصورت روشن نشدن خودرو، آن را به باتری وصل کنید.

درهرصورت، اگر تمهیدات گفته‌شده نتوانند مشکلتان را برطرف کنند، باید حتما به یک برقکار خبره مراجعه کنید.

عصر امروز به‌وقت تهران، وان‌‌پلاس، استارتاپ محبوب چینی، رویدادی را برای رونمایی از محصولات جدید خود در لندن برگزار کرد؛ اما برخلاف گذشته، به‌جای یک گوشی پرچم‌دار، چینی‌ها برای نخستین بار، خانواده‌‌ای با دو عضو را برایمان به‌ارمغان آورده‌اند. خانواده‌ی وان‌ پلاس 7 برای حداقل یک نیم‌سال، مبارزان اصلی وان‌پلاس در کلاس گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار خواهند بود. از بین دو محصول جدید، وان‌ پلاس 7 پرو، همان‌طور که از نام آن برمی‌آید، نقش پرچم‌دار راستین شرکت چینی را برعهده دارد و عمده‌ی توجهات را به‌سوی خود جلب کرده است.

چینی‌ها وان‌پلاس ۷ پرو را مهم‌ترین و بزرگ‌ترین دستاورد تاریخ وان‌پلاس معرفی می‌کنند. به‌گفته‌ی قائم‌مقام وان‌پلاس در فرانسه، طراحان این شرکت در مسیر طراحی وان‌پلاس ۷ پرو بیش از ۱۰۰ نمونه‌ی اولیه‌ی منحصربه‌فرد را با انحناهای متفاوت ایجاد کرده‌اند. وان‌پلاس ۷ پرو نخستین محصول شرکت سازنده با نمایشگر تمام‌صفحه و بدون هیچ‌گونه بریدگی یا روزنه‌‌ی دوربین به‌حساب می‌آید. مهندسان وان‌پلاس برای دستیابی به چنین مشخصه‌ای، دوربین سلفی را به‌صورت پاپ‌آپ درآورده‌اند و در نمایشگر دستگاه نیز از پنلی با نام تجاری Fluid AMOLED استفاده کرده‌اند. 

دوربین سلفی پاپ‌آپ وان‌پلاس ۷ پرو از گوشه‌ی سمت چپ در لبه‌ی بالایی دستگاه خارج می‌شود و براساس ادعای چینی‌ها، کارکرد آن بیش از ۳۰۰ هزار بار مورد آزمایش قرار گرفته است. وان‌پلاس ۷ پرو با شتاب‌سنج و ژیرسکوپ، خطر سقوط روی زمین را تشخیص می‌دهد و براساس ادعای وان‌پلاس، «در کسری از ثانیه»، دوربین پاپ‌آپ خود را به‌داخل دستگاه می‌راند تا بدین ترتیب از شکستن این زائده جلوگیری کند.

وان‌پلاس نمایشگر محصول جدید خود را «فراگیرترین نمایشگر موجود در بازار» می‌داند. این نمایشگر ۶.۶۷ اینچی تقریبا تمام نمای جلویی وان‌پلاس ۷ پرو (نسبت نمایشگر به بدنه بیش از ۹۳ درصد) را در بردارد، برای نخستین‌بار در تاریخ وان‌پلاس، از رزولوشن +QHD یا ۱۴۴۰ × ۳۱۲۰ پیکسل بهره می‌برد و از استاندارد +HDR10 پشتیبانی می‌کند. براساس ادعای وان‌پلاس، نمایشگر فضای رنگی DCI-P3 را پوشش می‌دهد و در بالاترین حالت روشنایی آن به ۸۰۰ نیت می‌رسد. ظاهرا نمایشگر وان‌پلاس ۷ پرو عملکرد بسیار خوبی دارد، چرا که بالاترین امتیاز (+A) را از وب‌سایت دیسپلی‌میت دریافت کرده است.

پرچم‌داران وان‌پلاس همواره عملکرد نرم و روانی را در اختیار کاربر قرار داده‌اند؛ اما اکنون این شرکت در نظر دارد تا تجربه‌ی کاربری وان‌پلاس ۷ پرو را بیش‌ازپیش ارتقاء ببخشد. محصول جدید چینی‌ها نخستین گوشی هوشمند دنیا با نمایشگر ۹۰ هرتزی AMOLED به‌حساب می‌آید که به‌موجب آن ژست‌های حرکتی، اسکرول در صفحات، بسیار نرم‌تر از نمایشگر‌های مرسوم با نرخ نوسازی ۶۰ فریم‌برثانیه صورت خواهد گرفت.

وان‌پلاس ۷ پرو از سیستم تشخیص چهره‌ی سه‌بعدی بهره نمی‌برد؛ اما به‌جای چنین سیستمی، به حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر جدیدی اتکا دارد که فرایند احراز هویت را ظرف ۰.۲۱ ثانیه انجام می‌دهد که ۳۸ درصد سریع‌تر از نمونه‌ی به‌کاررفته در وان‌پلاس 6T محسوب می‌شود و در حقیقت وان‌پلاس ادعا می‌کند که وان‌پلاس ۷ پرو به سریع‌ترین حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر دنیا مجهز است. درکنار نمایشگر بهبودیافته، وان‌پلاس ۷ پرو از اسپیکرهای استریوی دالبی، برای ارائه‌ی تجربه‌ی صوتی فراگیر نیز بهره می‌برد؛ اما متأسفانه چینی‌ها در محصول جدید خود با جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون وداع گفته‌اند.

وان‌پلاس ۷ پرو نخستین گوشی چینی‌ها با دوربین سه‌گانه به‌حساب می‌آید. این مجموعه که با چینشی عمودی در میانه‌ی پنل پشتی دیده می‌شود، یک حسگر ۴۸ مگاپیکسلی IMX586 سونی با لنز f/1.6 و لرزش‌گیر اپتیکال به‌عنوان دوربین اصلی، حسگر ۸ مگاپیکسلی با زوم اپتیکال ۳ برابری، لرزش‌‌گیر اپتیکال و لنز f/2.4 و حسگر ۱۶ مگاپیکسلی ۱۳ میلی‌متری و ۱۱۷ درجه با لنز f/2.2 را برای ثبت عکس‌های اولتراواید دربرمی‌گیرد.

قابلیت جدید UltraShot وان‌پلاس ۷ پرو امکان ثبت و تجمیع چندفریم به‌صورت هم‌زمان را فراهم می‌کند که براساس ادعای وان‌پلاس، باعث ۴ برابر شدن میزان نور جذب‌شده توسط دوربین می‌شود و بدین ترتیب می‌توان انتظار داشت که عملکرد دوربین گوشی در تاریکی، بهبود چشمگیری نسبت به نسل قبل داشته باشد. دوربین پشتی توانایی ضبط ویدیوهای 4K با نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه و ویدیوهای اسلوموشن Full HD با نرخ ۲۴۰ فریم‌برثانیه را نیز دارد.

وان‌پلاس ۷ پرو توان پردازشی موردنیاز خود را با پردازنده‌ی قدرتمند اسنپدراگون ۸۵۵ تأمین می‌کند که با محفظه‌ی بخار ۱۰ لایه‌ای چینی‌ها خنک می‌شود. درکنار پردازنده‌ی یادشده، شما می‌توانید از ۶، ۸ یا ۱۲ گیگابایت رم و ۱۲۸ یا ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی بهره ببرید. وان‌پلاس ۷ پرو نخستین گوشی دنیا با حافظه‌ی سریع UFS 3.0 محسوب می‌شود که به‌نوبه‌ی خود تأثیر چشمگیری بر عملکرد دستگاه خواهد داشت.

برای حصول اطمینان از شارژدهی مناسب گوشی، وان‌پلاس ۷ پرو از باتری نسبتا حجیم ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی بهره می‌برد که سیستم شارژ سریع Warp Charge 30 با توان ۳۰ وات (۵ ولت، ۶ آمپر) می‌تواند تنها ظرف ۲۰ دقیقه‌، ۵۰ درصد از ظرفیت آن را شارژ کند. به‌لطف قابلیت کنترل دما در سیستم Warp Charge و سیستم‌ خنک‌سازی بهبودیافته‌ی پردازنده، کاربر می‌تواند حتی حین شارژ نیز به انجام بازی بپردازد.

وان‌پلاس ۷ پرو در سه رنگ آبی (Nebula Blue)، خاکستری براق (Mirror Gray) و بژ (Almond) با قیمت پایه‌ی ۶۷۰ دلار به‌فروش خواهد رسید. ضمن اینکه نسخه‌های ۸ و ۱۲ گیگابایتی دستگاه نیز به‌ترتیب ۷۰۰ و ۷۵۰ دلار قیمت خواهند داشت.

استفاده از تلفن همراه به سرعت در حال گسترش است. پیش‌بینی می‌شود که برای سال آینده، شمار دارندگان تلفن همراه به ۴٫۶۸ میلیارد نفر برسد. در ایران بازار تلفن همراه طی ۵ سال گذشته با رشد بیش از ۳۸۷ درصدی، افزایش چشمگیری داشته است. در حال حاضر شمار مشترکان تلفن همراه در کشور به ۷۳ میلیون نفر می‌رسند.

البته با احتساب جمعیت ۸۰٫۲۸ میلیونی (سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵) و اینکه برخی چند اشتراک تلفن همراه دارند، مشترکان واقعی احتمالا باید از این کمتر باشند. به همین دلیل، تاثیر تابش آن بر سلامت انسانموضوع پژوهش‌های مختلفی در سراسر جهان بوده است و استانداردهای ایمنی هم توسط نهادها و سازمانی بین‌المللی وضع شده که از سوی بسیاری از کشورهای جهان از جمله ایران پذیرفته شدند. «کمیته بین‌المللی حفاظت از اشعه غیر یونیزه (ICNIRP)» پذیرفته‌ترین سازمان در این زمینه است که تاکنون بیش از ۸۰ کشور دستورالعمل‌های آن را پذیرفتند.

۱. میزان ایمن تشعشعات فرکانس رادیویی چه مقدار است؟

استانداردهای مواجهه با فرکانس‌های رادیویی توسط سازمان‌ها و نهادهای دولتی و بین‌المللی وضع می‌شوند. استانداردهای مدرن به‌طور جداگانه برای مردم عادی (General Public) و همین‌طور مواجه شغلی (Occupational) برای کارکنان صنایع مخابراتی تدوین شده‌اند. در ایالات متحده، نهاد قانون‌گذاری مخابراتی آمریکا که «کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC)» نام دارد و معادل آن در ایران، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ایران (CRA) است، از سال ۱۹۸۵ تاکنون از استانداردهای ایمنی برای ارزیابی اثرات زیست‌محیطی فرکانس‌های رادیویی بهره می‌برد.

سطح آستانه نرخ جذب ویژه (SAR) برای کل بدن، ۴ وات بر کیلوگرم (W/kg) است.

دستورالعمل‌های کمیسیون ارتباطات فدرال برای مواجه با فرکانس‌های رادیویی از توصیه‌های دو سازمان متخصص در این حوزه، یعنی شورای ملی حفاظت و اندازه گیری اشعه (NCRP) و مؤسسه بین‌المللی مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) برگرفته شدند. این دستورالعمل‌ها، آستانه‌ی اثرات نامطلوب شناخته‌شده و حاشیه‌ی احتیاط ایمنی را در بر می‌گیرند. بسیاری از کشورها در اروپا و سایر نقاط جهان از جمله ایران، از دستورالعمل‌های ICNIRP استفاده می‌کنند. یکی از اهداف پروژه‌ی میدان الکترومغناطیسی (EMF) سازمان بهداشت جهانی (WHO) تهیه‌ی یک چارچوب برای هماهنگی بین‌المللی استانداردهای ایمنی فرکانس‌های رادیویی است.

دستورالعمل‌های سازمان‌های NCRP، IEEE و ICNIRP سطح آستانه‌ای را مشخص کرده‌اند که مواجهه با آن ممکن است اثرات بیولوژیکی مضری برای انسان داشته باشد. سطح آستانه نرخ جذب ویژه (SAR) برای کل بدن، ۴ وات بر کیلوگرم (W/kg) است. بااین‌حال، میزان نرخ جذب کل بدن انسان برای انرژی فرکانس‌های رادیویی در سیگنال‌های مختلف متفاوت است. محدودترین میزان برای مواجه تمام بدن در محدوده‌ی فرکانس ۳۰ تا ۳۰۰ مگاهرتز است که در آن تمام بدن انسان به‌طور مؤثر انرژی با فرکانس رادیویی را جذب می‌کند. برای دستگاه‌هایی که تابش آن تنها بخشی از بدن را در بر می‌گیرد، مانند تلفن‌های همراه، محدودیت‌های مختلفی مشخص شده‌اند؛ اما این محدودیت‌‌ها دارای پایه‌ی سطح آستانه‌ای یکسان هستند.

سختگیرانه‌ترین محدودیت‌های کمیسیون ارتباطات فدرال برای مقدار نرخ جذب ویژه فرکانس‌های بین ۱۰۰ کیلوهرتز تا ۱۰۰ گیگاهرتز برای تمام بدن انسان است.

سختگیرانه‌ترین محدودیت‌هایی که توسط کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) به لحاظ مقدار نرخ جذب ویژه (SAR) وضع شده‌اند، فرکانس‌های ۱۰۰ کیلوهرتز تا ۱۰۰ گیگاهرتز برای زمانی است که تمام بدن در مواجه با فرکانس‌های رادیویی قرار می‌گیرد. محدودیت‌های اعمال شده بستگی به نوع منابع (به‌عنوان مثال، یک تلفن همراه یا یک آنتن فرستنده) دارد.

۲. تلفن‌های همراه و تلفن‌های قابل حمل چقدر ایمن هستند؟

در سال‌های اخیر، گمانه‌زنی‌ها و نگرانی‌هایی زیادی که در خصوص اثرات منفی ناشی از فرکانس‌های رادیویی روی سلامتی وجود داشت و همین نیز موجب شد برنامه‌های پژوهشی مختلفی برای بررسی مضررات احتمالی این دستگاه‌ها انجام گیرد. اما تاکنون، هیچ شواهد علمی به دست نیامده که ثابت کند، استفاده از تلفن‌های بی‌سیم می‌تواند منجر به سرطان یا اثرات نامطلوب دیگر روی سلامتی فرد از جمله سردرد، سرگیجه یا از دست دادن حافظه شود.

همان‌طور که گفتیم دستورالعمل‌های کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) برای مواجه با فرکانس‌‌های رادیویی ناشی از تلفن‌های همراه به‌صورت نرخ جذب ویژه (SAR) اندازه‌گیری می‌شود که مقادیر جذب فرکانس ‌های رادیویی توسط بافت‌های بدن است و بر حسب وات بر کیلوگرم اندازه‌‌گیری می ‌شود. محدوده‌ی امن برای یک کاربر تلفن همراه، نرخ جذب ویژه (SAR) ۱٫۶ وات به‌ازای هر کیلوگرم برای ۱ گرم از بافت بدن است. تلفن‌های همراه در ایالات متحده قبل از فروش باید با این میزان مجاز مطابقت داشته باشند. محدودیت‌های کمتر سختگیرانه، ۲ وات به‌ازای هر کیلوگرم برای ۱۰ گرم از بافت بدن است که توسط کمیته بین‌المللی حفاظت از اشعه غیر یونیزان (ICNIRP) در اروپا و اکثر کشورهای دیگر مشخص شده است.

اندازه‌گیری‌ها و تجزیه ‌و ‌تحلیل‌ها روی نرخ جذب ویژه (SAR) در مدل‌های سَر انسان، نشان داده است که در شرایط عادی استفاده از گوشی‌های تلفن همراه و سامانه‌های ارتباطی شخصی (PCS)، بعید است که میزان مواجه از ۱٫۶ وات به‌ازای هر کیلوگرم بافت زنده عبور کند. همین در مورد تلفن‌های بی‌سیم صدق می‌کند که برای برقراری ارتباط از امواج الکترومغناطیس با فرکانس رادیویی بهره می‌برند. آزمایش تلفن‌های دستی به‌طور معمول در شرایط استفاده از حداکثر توان عملیاتی انجام می‌شود، بنابراین حاشیه ایمنی بیشتری را فراهم می‌کنند، زیرا بیشتر استفاده از تلفن‌های بی‌سیم در شرایط حداکثری نیست.

۳. چگونه می‌توانیم از نرخ جذب ویژه (SAR) تلفن همراه خود مطلع شویم؟

نرخ جذب ویژه (SAR) معیار مورد استفاده برای تعیین انطباق تلفن همراه و سامانه‌های ارتباطی شخصی است که به وسیله سازمان‌های مختلف به‌عنوان محدودیت‌های ایمنی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی خبرگزاری‌های آنلاین مانند cnet.com وجود دارند که اطلاعات مربوط‌به نرخ جذب ویژه مدل‌های مختلف تلفن‌های همراه را ارائه می‌دهند. البته اطلاعات این دست وب‌سایت‌ها هنوز مورد تأیید سازمان‌های مربوطه قرار نگرفته است. در هیمن حال، بسیاری از سازندگان تلفن‌های همراه در دفترچه‌های راهنمای محصولات یا در وب‌سایت خود اطلاعاتی در این زمینه به کاربران خود می‌دهند.

۴. آیا شبکه‌های بی‌سیم، دکل‌ها و آنتن‌های ارتباط‌ شخصی ایمن هستند؟

در آمریکا برخی از شبکه‌های بی‌سیم در محدوده‌ی فرکانس‌هایی بین ۸۲۴ و ۸۹۴ مگاهرتز عمل می‌کنند که این طیف برخی خدمات صنعتی حمل‌و‌نقل زمینی، خدمات رادیوتلفن سلولار، خدمات رادیویی ایمنی مردم، خدمات رادیو موبایل خاص (SMR)، خدمات رادیو تلفن تجاری هوا به زمین، و بخشی از عملیات بدون مجوز را در بر می‌گیرد. در همان کشور فرستنده‌های سامانه‌های ارتباط‌ شخصی (PCS) از فرکانس‌های ۱۸۵۰ تا ۱۹۹۰ مگاهرتز بهره می‌برند و اخیرا، سرویس‌های پیشرفته بی‌سیم نیز مورد استفاده قرار گرفته‌اند که از محدوده فرکانس‌های ۶۰۰، ۷۰۰، ۸۰۰، ۱۶۹۵، ۱۷۸۰، ۱۹۲۰، ۲۰۲۰، ۲۱۱۰ تا ۲۰۰۰ مگاهرتز بهره می‌برند.

آنتن‌هایی که برای شبکه‌های ارتباطات مخابراتی و سرویس‌های ارتباط‌ شخصی استفاده می‌شوند، معمولا روی دکل‌ها، مخازن آب یا دیگر سازه‌های بلند، از جمله پشت‌بام‌ها یا اطراف ساختمان‌های بلند نصب می‌شوند. ترکیبی از آنتن‌ها و تجهیزات الکترونیکی مرتبط به آن را یک ایستگاه پایه فرستنده گیرنده (BTS) یا نقاط دسترسی ارتباطات سلولی می‌نامند. ارتفاع معمولی برای ایستگاه‌های پایه یا دکل‌های ارتباطی بین ۱۵ تا ۶۰ متر است. یک ایستگاه پایه ممکن است از چندین آنتن همه طرفه استفاده کند که معمولا به مانند تیرهای چراغ برق هستند و معمولا بین ۳ تا ۵ متر طول دارند. اگرچه این نوع آنتن‌ها در مناطق شهری کمتر به کار می‌روند.

آنتن‌های مخابراتی سطوح پایینی از چگالی توان امواج با فرکانس‌های رادیویی را در سطح زمین منتشر می‌کنند که معمولا صدها برابر کمتر از محدوده‌های ایمنی است.

در مناطق شهری، ارائه‌دهندگان خدمات تلفن همراه و ارتباطات شخصی معمولا از آنتن‌های سکتورال برای ایستگاه‌های پایه خود استفاده می‌کنند. این آنتن ها در داخل پنل‌های مستطیل شکلی قرار می‌گیرند که حدود ۳۰ تا ۱۲۰و اخیرا ۲۷۰ سانتی‌متر اندازه دارند و معمولا روی پشت بام یا دیوار ساختمان‌ها نصب می‌شوند، این نوع آنتن‌ها روی دکل‌ها و تیرهای چراغ برق نیز نصب می‌شوند.

در یک ایستگاه پایه، کل میزان توان موج با فرکانس رادیویی که می‌تواند توسط آنتن‌ها منتشر شود، بستگی به تعداد فرستنده‌های رادیویی نصب شده، قدرت هر فرستنده و نوع آنتن دارد. حداکثر توان عملیاتی ایستگاه‌های پایه (توان موج + توان تغذیه مدارات الکترونیک + توان منابع تغذیه غیر منقطع UPS) معمولا کمتر از ۵۰۰ وات است، بنابراین توان امواج قابل ارسال این ایستگاه‌ها در نسل دوم ۴۰ تا ۸۰ وات و در نسل‌های جدید حدود ۲۰ وات است. در همین حال،‌ الگوی تقریبی هندسی نحوه‌ی پخش چنین توانی در فضا، در شکل زیر نشان داده شده است، و اعداد قید شده در محور افقی و عمودی بر حسب متر هستند، و شدت رنگ آبی نمودار بیانگر چگالی توان موج است.

در این تصویر، حداکثر توان عملیاتی ایستگاه‌های پایه را مشاهده می‌کنید. اعداد ذکرشده در محور افقی و محور عمودی نیز برحسب متر هستند و شدت رنگ آبی نمودار بیانگر چگالی توان موج است. 

برای ذکر جزئیات لازم است بدانید که انتشار فرکانس‌های رادیویی ایستگاه پایه یا ارتباطات شخصی توسط آنتن‌های سکتورال در یک بازه‌ی ۱۲۰ درجه‌ای در جهت افقی و ۲۰ درجه‌ای در جهت عمودی انجام می‌گیرد، و الگوی انتشار فقط در شرایط فضای آزاد نسبتا ساده و به‌صورت شکل زیر است، بنابراین در شرایط یک ناحیه پرتراکم از نظر ساخت و ساز شهری، باتوجه‌به جمع شدن اثر انعکاس‌های مختلف از موانع گوناگون همچون ساختمان‌ها، کفِ خیابان، درختان، خودروهای در حال حرکت، انسان‌ها، و ... الگوی بسیار پیچیده‌ای خواهد داشت که دیگر قابل محاسبه یا شبیه‌سازی نیست و تنها از راه اندازه‌گیری نقطه به نقطه قابل حصول است.

 اگرچه روی محور لوب اصلی آنتن، چگالی توان تشعشعی آنتن به نسبت عکس مجذور فاصله از آنتن با دور شدن از آن کاهش می‌یابد، بدین جهت، به‌دلیل ارتفاع حدود ۲۰ متری آنتن از سطح زمین، و با لحاظ کردن زاویه خمش حدود ۶ درجه‌ای امتداد آنتن در افق به طرف زمین (که زاویه Tilt نامیده می‌شود)، قوی‌ترین میزان گیرندگی آنتن دیگر در محل پایه‌ی دکل نخواهد بود، بلکه قوی‌ترین نقطه گیرندگی در یک فاصله متغییر معمولا بین ۵۰ تا ۱۵۰ متری از پای دکل آنتن قرار خواهد داشت، و پای دکل حداقل میزان گیرندگی ناشی از لوب اصلی را خواهد داشت. درواقع میزان مواجه شدن در سطح زمین بسیار، کمتر از حالتی است که فرد در ارتفاع قرارگیری آنتن، و به‌طور مستقیم در مقابل آنتن قرار گرفته باشد.

در نمودارهای نشان داده‌شده، محور صفر درجه همان محور تقارن الگوها است و آنتن در نقطه‌ی مرکز دایره قرار گرفته است.

اندازه‌گیری‌های انجام گرفته که در نزدیکی دکل‌های مخابراتی و سامانه‌های ارتباط شخصی، نشان می‌دهد که تراکم انرژی در سطح زمین صدها تا هزاران برابر کمتر از محدوده‌های مجازی است که کمیسیون ارتباطات فدرال و دیگر سازمان‌های ذی‌صلاح اعلام کرده‌اند. به این جهت، بعید است که فردی تنها با مواجه با آنتن‌های ایستگاه پایه یا سامانه‌های ارتباط شخصی، در معرض تابش‌هایی بیشتر از حد مجاز قرار گیرد.

هنگامی که آنتن‌های پایه یا سرویس‌های ارتباطات شخصی در مکان‌هایی مانند پشت بام نصب می‌شوند، احتمال دارد که یک فرد که در پشت‌بام و درست روبروی آنتن قرار می‌گیرد با سطوح امواج با فرکانس‌های رادیویی بیشتری نسبت به کسانی که معمولا روی زمین قرار دارند مواجه شود. بااین‌حال، مواجهه با محدوده‌هایی نزدیک یا بالاتر از دستورالعمل‌های ایمنی، تنها زمانی ممکن است که فرد در فاصله‌ی خیلی نزدیک یا مستقیما در مقابل آنتن قرار بگیرد.

در این نمودار، می‌توانید برخی از تلفن‌های همراه‌با بیشترین نرخ جذب ویژه (SAR) را مشاهده کنید.

 باتوجه‌به اینکه مردم در پشت‌بام‌ها زندگی نمی‌کنند، مخاطرات جدی ناشی از چنین مواجه‌ای تقریبا صفر است. برای کارشناسان فنی باید هر چند گاه برای رسیدگی‌های فنی به محل آنتن مراجعه ‌کنند، ابتدا به‌صورت نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری تغذیه پشت آنتن‌ها قطع شده، سپس تعمیرات، بهینه‌سازی‌های لازم یا رسیدگی‌های فنی دوره‌ای صورت می‌گیرد. و به این ترتیب مخاطرات ممکن روی کارشناسان نیز به صفر می‌رسد.

۵. آیا دکل‌های رادیویی و مخابراتی که در نزدیکی نواحی مسکونی و مدارس قرار دارند، برای شهروندان و دانش‌آموزان ایمن هستند؟

همان‌طور که در بخش گذشته گفته شد، آنتن‌های مخابراتی، سطوح پایینی از چگالی توان امواج با فرکانس‌های رادیویی را در سطح زمین منتشر می‌کنند که به‌طور معمول صدها برابر کمتر از محدوده‌های ایمنی است. این محدودیت‌های ایمنی توسط سازمان‌ها و نهادهایی بین‌المللی تصویب شده‌اند و به همین جهت، هیچ دلیلی وجود ندارد که تصور کنیم،‌ آنتن‌های مخابراتی ممکن است اثرات نامطلوبی روی سلامتی ساکنین یا دانش‌آموزان مجاور خود داشته باشند. در همین حال، همان‌طور که در شکل‌های بالا نشان داده شد که چگالی توان تشعشعی ناشی از آنتن در سطح زمین و در پای دکل کمترین مقدار است که با رنگ سفید نشان داده شد.

دیگر آنتن‌ها، مانند آنتن‌هایی که برای پخش رادیو و تلویزیونی مورد استفاده قرار می‌گیرند، سطوح بسیار بالاتری از تشعشات نسبت به آنتن‌های مخابراتی منتشر می‌کنند، به‌خصوص سرویس‌های پخش آنالوگ از قبیل AM و FM در رادیوی آنالوگ و VHF/ UHF ، و در سرویس‌های دیجیتال DVB-T2، زیرا مکانیزم پخش سلولار بوده و آنتن‌های متعدد سکتورال مورد استفاده قرار می‌گیرد، و توان ارسال نیز بسیار کم است. به هر حال، اگرچه در نگاه اول این‌طور به نظر می‌رسد که این تابش‌ها مخاطره بیشتری برای افراد روی زمین داشته باشند، اما باتوجه‌به ارتفاع خیلی بالای دکل‌های این سرویس‌ها (بیش از ۶۰ متر) تابش‌های ناشی از این سرویس‌ها نیز در سطح استانداردهای مربوطه قرار دارد.

۶. در ایران چه سازمان‌هایی بر محدودیت های لازم نظارت می‌کنند؟

 در ایران سازمان ملی استاندارد ایران (INSO) از روی دستورالعمل‌هایی که از سوی سازمان‌های ملی و بین‌المللی تدوین شده، حدود پرتوگيري شغلي و مردم در مواجه با ميدان‌هاي الكترومغناطيسي (EMF) را تعیین می‌کند. حدود پرتوگيري در ميدان‌هاي الكترومغناطيسي توسط کمیته بین‌المللی حفاظت از اشعه غیر یونیزه (ICNIRP) تدوين شده است.

 این سازمان پس از بازنگری‌های مختلفی که در یافته‌های علمی مبنی بر اثرات حرارتي و غيرحرارتي ميدان‌هاي الکترومغناطیسی روی بدن انجام داده است این دستورالعمل‌ها را مجددا بازبینی و مورد تصویب قرار داده است، که نتیجه آن تحت عنوان «حدود پرتوگیری عموم، کد ۸۵۶۷» به چاپ رسیده و استاندارد مرجع قانون حفاظت دربرابر اشعه است. اپراتورهای ارائه‌دهنده خدمات ارتباطات سیار بدون سیم، لازم است از واحد قانونی پروانه اشتغال به کار (خدمات)، و پروانه واردات تجهیزات رادیویی، دریافت کنند. سازمان انرژی اتمی ایران – دفتر امور حفاظت دربرابر اشعه، متولی قانونی اجرای قانون بوده و سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز نظارت بر اجرای صحیح قانون دارد.

روتر Cisco 1001-X از نمونه‌های حرفه‌ای شرکت سیسکو محسوب می‌شود که احتمالا در کاربردهای ساده‌ی خانگی با ابعاد کوچک دیده نشده است. این روتر ابعاد بزرگ‌تر از نمونه‌های خانگی و همچنین قیمتی بسیار بیشتر دارد. از موارد استفاده‌ی روتر حرفه‌ای سیسکو می‌توان به بازار سهام، سازمان‌های بزرگ، فروشگاه‌های زنجیره‌ای و موارد مشابه اشاره کرد. این دستگاه‌ها در مراکز فعالیت نقش‌های مهمی شامل مدیریت اطلاعات حساس دارند.

محققان امنیتی، یک نفوذ از راه دور را کشف کرده‌اند که به هکرها امکان می‌دهد به روترهای سیسکو نفوذ کنند. پس از نفوذ، امکان کنترل و دستکاری اطلاعات به مجرمان اینترنتی داده می‌شود. چنین نفوذ و دستکاری منجر به حملات شدیدتر می‌شود.

گروه امنیتی شرکت Red Balloon آزمایش نفوذ به روترهای سیسکو را انجام داد. آن‌ها از دو آسیب‌پذیری عمده در روترها استفاده کردند. اولین آسیب‌پذیری در سیستم‌عامل سیسکو به‌نام IOS وجود دارد که البته قطعا با iOS اپلمتفاوت است. این آسیب‌پذیری، دسترسی روت را به هکر می‌دهد. اگرچه اشکال مذکور خطرات زیادی دارد، اما چنین آسیب‌پذیری‌هایی در روترها عادی محسوب می‌شود و می‌توان با یک پچ امنیتی نرم‌افزاری آن را اصلاح کرد.

آسیب‌پذیری دوم خطرات بیشتری به‌همراه دارد. وقتی محققان توانستند با استفاده از این ضعف وارد دسترسی‌های روت شوند، یکی از حفاظ‌های اصلی امنیتی سیسکو را رد کردند. قابلیت امنیتی موسوم به Trust Anchor، یکی از برترین حفاظ‌های امنیتی سیسکو در روترها، از سال ۲۰۱۳ در روترهای حرفه‌ای و سازمانی این شرکت استفاده شده است.

رد شدن محققان امنیتی از دیواره‌ی Trust Anchor در یک دستگاه، نشان می‌دهد که شاید بتوان با کمی تغییرات، همین نفوذ را در دیگر روترهای سیسکو هم انجام داد. بدین ترتیب صدها میلیون دستگاه در سرتاسر جهان در معرض خطر قرار می‌گیرند؛ دستگاه‌هایی که انواع کاربری‌ها اعم از روترهای سازمانی تا سوئیچ‌های شبکه و دیواره‌های آتش دارند.

هکری که بتواند از دیواره‌های امنیتی روترهای متعدد رد شود، درنهایت کنترل کل شبکه‌ای را در دست می‌گیرد که روترها در آن فعالیت می‌کنند. به‌همین‌دلیل و باتوجه‌به محبوبیت و سهم بازار بزرگ سیسکو، تأثیرات احتمالی بسیار خطرناک خواهند بود.

نمونه‌ای از روتر Cisco 1001-X

آنگ کوی، بنیان‌گذار و مدیرعامل رد بالون که سابقه‌های متعددی در کشف آسیب‌پذیری روترهای سیسکو دارد، درباره‌ی آسیب‌پذیری جدید می‌گوید:

ما در تحقیقات توانستیم به‌صورت کامل و پایدار، دیواره‌ی امنیتی تراست انکر را غیرفعال کنیم. بدین ترتیب ما می‌توانیم تغییراتی اساسی در روترهای سیسکو انجام دهیم و حفاظ امنیتی در آن حالت هنوز هم وضعیت روتر را امن اعلام می‌کند. همین عدم شناسایی نفوذ، نتایج نگران‌کننده‌ای به‌همراه دارد، چرا که حفاظ تراست انکر در تمامی محصولات سیسکو استفاده شده است.

عبور از حفاظ امنیتی

در سال‌های اخیر، شرکت‌هایی که امنیت کاربران و مشتریان را وظیفه‌ی خود می‌دانند، حفاظ‌های امنیتی متعددی به مادربورد‌ها افزوده‌اند. راهکارهای متعدد آن‌ها به‌ نام‌های گوناگون شناخته می‌شود. به‌عنوان مثال، اینتل، SGX را عرضه می‌کند. شرکت Arms، حفاظ امنیتی به‌نام TrustZoneدارد و سیسکو نیز از تراست انکر استفاده می‌کند.

حفاظ‌های امنیتی در سطح مادربرد یا شامل بخشی امن در حافظه‌ی کامپیوتر می‌شوند یا تراشه‌‌ای منحصر‌به‌فرد دارند. تراشه‌ی مذکور به‌عنوان واسطه عمل می‌کند و خارج از پردازنده‌ی مرکزی کامپیوتر قرار دارد. هیچ کاربر یا مدیر سیستمی نمی‌تواند بخش‌های امنیتی را تغییر دهد و حتی تغییر دسترسی‌ها هم کمکی به این قضیه نمی‌کند. طبیعت این بخش‌های امنیتی‌ به‌گونه‌ای است که می‌توانند همه‌ی بخش‌های دیگر را نظارت کرده و عملکرد آن‌ها را تأیید کنند.

مهندسان امنیتی در شرکت‌ها، با مشاهده‌ی محاسبات تئوری به این نتیجه می‌رسند که حفاظ‌های امنیتی کاربردی خواهند بود. البته در شرایط واقعی، وابسته بودن به یک المان برای بررسی وضعیت امنیتی همه‌ی بخش‌ها، کاربردی محسوب نمی‌شود. عبور از این حفاظ‌ها (که تاکنون در محصولات شرکت‌های متعدد انجام شده است)، حفاظ‌های امنیتی حساس کل سیستم را از بین می‌برد. به‌علاوه با دستکاری در همین بخش‌ها می‌توان این تصور را ایجاد کرد که با وجود انجام گرفتن نفوذ، سیستم هنوز امن است.

سناریوی بالا دقیقا در روتر Cisco 1001-X روی داد. گروه رد بالون توانستند به فرایند بوت امنیتی دستگاه وارد شوند. آن‌ها تابعی از تراست انکر را مورد نفوذ قرار دادند که کدهای بنیادی رابط سخت‌افزار و نرم‌افزار دستگاه را در زمان روشن شدن مدیریت کرده و صحیح و امن بودن آن‌ها را بررسی می‌کند. رویکرد مذکور روشی حیاتی برای حصول اطمینان از این است که هکرها کنترل دستگاه را در دست نگرفته باشند.

سیسکو تا دوشنبه‌ی آینده یک پچ امنیتی برای آسیب‌پذیری از راه دور IOS ارائه می‌کند. به‌علاوه شرکت قول داد که راهکارهایی برای خانواده‌های محصولاتی که در معرض نفوذهای احتمالی قرار دارند، ارائه خواهد کرد. البته آن‌ها اطلاعاتی از زمان‌بندی یا چگونگی ارائه‌ی راهکارهای اصلاحی ندادند. به‌علاوه سیسکو ادعا می‌کند که آسیب‌پذیری کشف‌شده اثری روی تراست انکر ندارد.

باتوجه‌به بولتن امنیتی سیسکو می‌توان نتیجه گرفت که همه‌ی راهکارهای اصلاحی مورد نظر آن‌ها به چند ماه زمان نیاز دارند و درحال‌حاضر هم عملیاتی انجام نمی‌شود. به‌علاوه، پچ امنیتی نباید در لایه‌های بالای روتر نصب شود و سیسکو نمی‌‌تواند امنیت دستگاه‌ها را با به‌روزرسانی‌های از  راه دور تأمین کند.

یکی از سخنگوهای سیسکو در بیانیه‌ای به وایرد گفت:

برای شفاف‌سازی، بهتر است بدانید که سیسکو ظرفیت‌های امنیتی پلتفرمی را در انواع گوناگون مرتبط و مکمل یکدیگر ارائه می‌کند. یکی از آن‌ها که احتمالا به موضوع اخیر مربوط باشد، Cisxo Secure Boot نام دارد که صحت و اعتبار نرم‌افزار سیستم را در سطوح پایه‌ای تأیید می‌کند. یکی دیگر از ظرفیت‌های امنیتی که در پلتفرم‌های متعدد سیسکو عرضه می‌شود، تراست انکر نام دارد. این قابلیت، اعتبار سخت‌افزار دستگاه، امنیت پلتفرم  و دیگر سرویس‌های امنیتی را به سیستم ارائه می‌کند. ماژول تراست انکر به‌صورت مستقیم در تحقیقات رد بالون تحت تأثیر قرار نگرفته است.

به‌نظر می‌رسد سیسکو قابلیت‌های امنیتی خود به‌ نام‌های Trust Anchor Technologies، Trustworthy Systems و ماژول Trust Anchor را از هم مجزا می‌داند. به‌همین دلیل، آن‌ها تنها آسیب‌پذیری بخش سکیور بوت را در تحقیقات اخیر تأیید می‌کنند.

محققان رد بالون با صحبت‌های سیسکو موافق نیستند. آن‌ها ادعا می‌کنند پتنت سیسکو و اسناد آن نشان می‌دهد که تراست انکر وظیفه‌ی اجرای سکیور بوت را بر عهده دارد. اگر سکیور بوت مورد نفوذ قرار بگیرد، یعنی تراست انکر نیز شکست خورده است؛ چرا که همه‌ی ابزارها به‌صورت زنجیره‌ای با هم کار می‌کنند. مدیرعامل رد بالون در توضیح این ادعا می‌گوید که به‌همین دلیل اسم انکر (به‌معنای لنگر) برای قابلیت سیسکو استفاده می‌شود؛ چون به‌عنوان عنصری اصلی همه‌ی بخش‌ها را ثابت نگه می‌دارد.

نفوذ به مدار مجتمع دیجیتال برنامه‌پذیر (FPGA)

گروه امنیتی رد بالون، اعضای باتجربه‌ی متعددی دارد. از میان آن‌ها می‌توان به جاتین کاتاریا، دانشمند ارشد تیم و ریک هوسلی، محقق امنیتی مستقل اشاره کرد. آن‌ها توانستند با ایجاد تغییرات در قطعه‌ی سخت‌افزاری هسته‌ی تراست انکر، محافط سکیور بوت سیسکو را دور بزنند. این دسته از قطعه‌ها، نوعی فرایند پردازش انجام می‌دهند و به‌نام مدارمجتمع دیجیتال برنامه‌پذیر یا FPGA شناخته می‌شوند.

مهندسان کامپیوتر عموما FPGA را قطعه‌ای جادویی می‌دانند که می‌تواند مانند میکروکنترلر عمل کند. بدین ترتیب، برخلاف پردازنده‌های سنتی که پس از ارائه توسط شرکت سازنده قابلیت تغییر ندارند، مدارهای FPGA را می‌توان پس از پیاده‌سازی نیز تغییر داد.

قطعات FPGA عموما برنامه‌های خود را ازطریق فایل‌هایی می‌خوانند که توسط تولیدکننده‌های سخت‌افزار همچون سیسکو شخصی‌سازی شده‌اند. به‌منظور جلوگیری از برنامه‌نویسی FPGA توسط افراد دیگر، نفوذ به جریان اطلاعاتی آن‌ها از بیرون، بسیار دشوار است. آن‌ها شامل تعدادی دستورهای تنظیماتی پیچیده هستند که باز یا بسته بودن دروازه‌های مدار منطقی را تعیین می‌کنند. محققان امنیتی نفوذ به ارتباطات FPGA را بررسی کردند و به این نتیجه رسیده‌اند که برای چنین اقدامی به قدرت پردازشی بسیار بالا نیاز خواهد بود.

محققان رد بالون در جریان نفوذ به روتر سیسکو به این نتیجه رسیدند که برای وارد شدن به FPGA آن‌ها، نیاز به بررسی کل ارتباطات این قطعه‌ی سخت‌افزاری نیست. آن‌ها متوجه شدند وقتی سیستم بوت امن سیسکو متوجه نفوذ به سیستم شود، به‌مدت ۱۰۰ ثانیه صبر می‌کند. چنین توقفی توسط مهندسان سیسکو در فرایند اعمال شده است. شاید آن‌ها با هدف داشتن زمان کافی به‌منظور به‌روزرسانی در جریان عملکرد غلط، چنین وقفه‌ای را در برنامه‌ها لحاظ کرده‌اند. به‌هرحال، دستگاه پس از گذشت ۱۰۰ ثانیه خاموش می‌شود.

در جریان تحقیقات مشخص شد که با دستکاری در دستور خاموش کردن فیزیکی دستگاه، می‌توان فرایند تشخیص نفوذ را تغییر داد. درواقع آن‌ها با ورود به بخشی از ارتباطات FPGA این بخش از دستور را پیدا کردند و آن را دور زدند. درنتیجه دستگاه با وجود تشخیص نفوذ به‌صورت عادی راه‌اندازی می‌شود.

کاتاریا درباره‌ی روند تغییر دستورها FPGA می‌گوید:

کشف فرایند دور زدن بوت امن، اهمیت بالایی دارد. تراست انکر برای اعلام نفوذ، نیاز به یک پین فیزیکی دارد. به‌همین دلیل ما مهندسی معکوس انجام دادیم تا پین‌ها را در وضعیت فیزیکی بُرد الکترونیکی بررسی کنیم. در ادامه، همه‌ی پین‌های یک بخش را غیرفعال کرده و برای راه‌اندازی روتر تلاش کردیم. اگر راه‌اندازی انجام می‌شد، متوجه می‌شدیم که هیچ‌یک از آن پین‌ها، پین مورد نظر نبوده‌اند. همین ترتیب را ادامه دادیم تا درنهایت پین مورد نظر برای آن بخش از جریان اطلاعات به مدار مجتمع را پیدا کردیم.

محققان برای انجام روند سعی‌وخطا با هدف پیدا کردن مسیر نفوذ، ۶ دستگاه روتر Cisco 1001-X را مورد آزمایش قرار دادند. آن‌ها دو دستگاه از روترها را نیز در فرایند مهندسی معکوس خراب کردند. هریک از روترها ۱۰ هزار دلار قیمت دارند و درنتیجه فرایند پرهزینه‌ای برای تحقیقات انجام شد.

مجرمان سایبری هم برای کشف آسیب‌پذیری‌ها و نفوذ به روترهای سیسکو، باید پیش از اجرای کنترل از راه دور، همان روند محققان را در بررسی سخت‌افزارها انجام دهند. در فرایند اصلی هک، هکرها ابتدا از راه دور دسترسی روت به دستگاه پیدا کرده و قدم اول را تثبیت می‌کنند. سپس فرایند بوت امن دستکاری‌شده و نفوذ عمیق‌تر به تراست انکر انجام می‌شود. در چنین مرحله‌ای، قربانیان متوجه نفوذ نمی‌شوند؛ چرا که دستگاه به‌صورت عادی راه‌اندازی می‌شود و روند کاری خود را انجام می‌دهد.

جاش توماس، هم‌بنیان‌گذار و مدیر عملیات شرکت امنیتی Atredis، اظهارنظر جالبی درباره‌ی کشف اخیر دارد. شرکت او در زمینه‌ی سیستم‌های امنیت کنترل در سطوح صنعتی و همچنین سیستم‌های امبدد فعالیت می‌کند. توماس دراین‌باره می‌گوید:

امیدواریم کشف انجام‌شده در تحقیقات اخیر به شرکت‌هایی علاوه‌بر سیسکو نشان دهد که چنین روندهای طراحی امنیتی دیگر کارایی نخواهند داشت. این اطلاعات ثابت می‌کنند که نمی‌توان به‌تنهایی به FPGA متکی شد. به‌علاوه، نفوذ در سطوحی انجام می‌شود که تشخیص آن غیرممکن خواهد بود. وقتی شما بتوانید روند بوت امن را دور بزنید، دیگر تمام اعتماد و امنیت دستگاه از بین می‌رود.

چالش‌های بزرگ‌تر

توماس و محققان رد بالون منتظر ارائه‌ی بسته‌های امنیتی از سوی سیسکو هستند. آن‌ها احتمال می‌دهند که بسته‌ی امنیتی نرم‌افزاری بدون ایجاد تغییرات سخت‌افزاری در معماری دستگاه‌ها، ممکن نباشد. تغییرات سخت‌افزاری می‌تواند شامل استفاده از FPGA به‌ گونه‌ای باشد که اطلاعات آن به‌صورت رمزنگاری‌شده جریان داشته باشند. البته پیاده‌سازی چنین فناوری‌هایی نیاز به هزینه‌ی پولی و پردازشی بیشتر دارد، اما حداقل دستگاه‌ها را دربرابر چنین حملاتی امن می‌کند.

پیامدهای تحقیق مذکور با سیسکو به پایان نمی‌رسد. توماس به‌همراه هم‌بنیان‌گذار شرکتش، ناتان کلتنر، تأکید می‌کنند که تأثیر بزرگ‌تر، مفاهیم نفوذی خواهد بود که در این تحقیق نشان داده شد؛ مفاهیمی که می‌توانند به دستکاری جریان اطلاعات FPGA در دستگاه‌های دیگر هم منجر شوند که درنهایت دستگاه‌هایی بسیار مهم و در شرایط حیاتی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

درحال‌حاضر، آسیب‌پذیری دستگاه‌های کنونی سیسکو در سرتاسر جهان، نگرانی اصلی کوی محسوب می‌شود. سیسکو به وایرد اعلام کرد که هنوز روش یا ابزاری برای بررسی هک شدن یا نشدن دستگاه‌های خود ندارد. به‌علاوه، آن‌ها مدرکی دال بر پیاده‌سازی این نفوذ در ابعاد بزرگ ندارند. درنهایت کوی درباره‌ی تحقیقات می‌گوید:

ده‌ها هزار دلار سرمایه و سه سال تحقیق برای کشف آسیب‌پذیری، هزینه‌ی بالایی است. البته سازمانی با انگیزه‌ و سرمایه‌ی بالا که بتواند تمرکزی کامل روی نفوذ داشته باشد، قطعا زودتر به نتیجه خواهد رسید. نتیجه‌ی تحقیقات و نفوذ نیز برای آن‌ها بسیار باارزش خواهد بود.

اغلب سیاره‌ها عمری طولانی دارند؛ اما تا ابد زنده نمی‌مانند. ستاره‌های گرسنه و همسایه‌های متخاصم می‌توانند به‌طورکامل سیاره را به کام نابودی بکشانند؛ درحالی‌که برخوردها و فعالیت‌های پیوسته‌ی آتش‌فشانی می‌توانند سطح سیاره را برای حیات آماده کنند. نظریه‌های متعددی درباره‌ی مرگ سیاره‌ها وجود دارند. شان ریموند، مدل‌ساز سیاره‌ای در مرکز اخترفیزیک بوردو فرانسه، مقاله‌هایی درباره‌ی چگونگی مرگ سیاره‌ها نوشته است. به‌اعتقاد او، با اینکه تمام سیاره‌ها نمی‌میرند، اغلب آن‌ها روزی به مکانی مُرده و راکد تبدیل می‌شوند.

فاجعه‌ی اقلیمی

چرخه‌ی اقلیمی زمین نقش مهمی در تعادل دمایی و حفظ حیات این سیاره ایفا می‌کند؛ اما ممکن است روزی سیاره‌ای سنگی، مانند زمین، هم دچار بی‌نظمی شود و طی حوادثی به سیاره‌ای به‌شدت داغ یا گلوله‌ای برفی تبدیل شود.

کربن‌دی‌اکسید موجود در جوّ زمین نقش زیادی در تعدیل دمای آن دارد. کربن‌دی‌اکسید و دیگر گازهای گلخانه‌ای موجود در جوّ (ازجمله آب و متان و نیتروس اکسید) مانند پتویی عمل می‌کنند که زمین را گرم نگه‌ می‌دارند و مانع از فرار تشعشعات خورشیدی به داخل فضا می‌شوند. کربن‌دی‌اکسید عامل اصلی گرمایش سطح زمین و افزایش بارندگی است. بارش باران بخشی از کربن‌دی‌اکسید موجود در جوّ را از بین می‌برد و در سنگ‌های کربنات کف دریا رسوب می‌کند و بدین‌ترتیب، دمای سطح زمین تعدیل می‌شود.

تصور هنرمند از دنیایی منجمد. اگر سیاره به‌اندازه‌ی کافی سرد شود، به گلوله‌ی برفی تبدیل خواهد شد.

اگر به دلیلی مثل افزایش فعالیت‌های آتش‌فشانی، سرعت انباشته‌شدن کربن‌دی‌اکسید در جوّ سریع‌تر از سرعت رسوب آن در سنگ‌ها باشد، اثر گریز گلخانه‌ای رخ می‌دهد. در این فرایند، دمای سطح بالاتر از نقطه‌ی جوش آب می‌رود که می‌تواند برای موجودات زنده‌ی آبزی مشکل‌ساز شود. افزایش دما باعث می‌شود بخشی از جوّ از بین برود و به داخل فضا نشر کند. بدین‌ترتیب دیوار محافظتی دربرابر تشعشعات فضایی خورشید و ستاره‌های دیگر از بین می‌رود. ریموند می‌گوید:

گرمایش گلخانه‌ای یکی از دلایل اصلی حفظ حیات جوّ است و تا حد مشخصی مطلوب است؛ اما اگر از کنترل خارج شود، مشکل‌ساز خواهد شد.

شایان ذکر است فقط گرما به مرگ سیاره منجر نمی‌شود. وقتی سیاره تا حد مشخصی سرد شود، به گلوله‌ای برفی یا جسمی سنگی تبدیل می‌شود که با یخ پوشیده شده است. یخ و برف بخش زیادی از نور را به داخل فضا منعکس می‌کنند و دما را بیش‌ازپیش کاهش می‌دهند.

درصورت افزایش فعالیت‌های آتش‌فشانی، کربن‌دی‌اکسید و گازهای دیگر وارد جوّ می‌شوند و سیاره دوباره گرم می‌شود؛ اما اگر یخبندان روی سیاره‌ای فاقد صفحات تکتونیکی و آتش‌فشان‌ها رخ دهد، آن سیاره برای همیشه در شرایط یخبندان باقی خواهد ماند.

به‌گفته‌ی ریموند، تمام سیاره‌هایی که ظرفیت حیات را دارند، درمعرض خطر اقلیمی قرار دارند. خطر اقلیمی سکونت‌پذیری سیاره را تهدید می‌کند؛ ولی به نابودی کامل آن منجر نمی‌شود.

گدازه یا حیات

قدرت سیاره‌های همسایه می‌تواند بر مدار زمین تأثیر بگذارد. بدین‌ترتیب، فشار بر ساختار داخلی زمین و درنتیجه، دمای لایه‌ی میانی آن (گوشته) افزایش می‌یابد. در چنین شرایطی، گرما به‌دنبال راهی برای خروج خواهد بود. آتش‌فشان‌ها متداول‌ترین راه خروج گرما از لایه‌های زیرین سیاره‌ها هستند.

فعالیت‌های آتش‌فشانی به‌شکل چشمگیری بر محیط سیاره تأثیر می‌گذارند. به‌نقل از سازمان پژوهش‌های جوّی، ذرات گاز و غباری که ازطریق فعالیت‌های آتش‌فشانی وارد جوّ می‌شوند، کاهش دمای زمین را سبب می‌شوند و از آن درمقابل تشعشعات محافظت می‌کنند. فوران کوه تامبورا در سال ۱۸۱۵ (بزرگ‌ترین فوران ثبت‌شده در تاریخ زمین) باعث انتشار مقادیر زیادی خاکستر و کاهش دمای سراسری شد؛ به‌طوری‌که سال ۱۸۱۶ به سال بدون تابستان معروف شد.

افزون‌براین، آتش‌فشان‌ها به‌دلیل انتشار گازهای گلخانه‌ای در جوّ زمین، می‌توانند پیامدهای منفی مثل گرمایش جهانی را هم به‌دنبال داشته باشند. فوران‌های بزرگ و مستمر آتش‌فشانی به اثر گریز گلخانه‌ای منجر می‌شوند و می‌توانند دنیای مسکونی مثل زمین را به سیاره‌ای متلاطم و نامسکون مانند زهره تبدیل کنند.

آتشفشان کیلائو از فضا

برخورد دنباله‌دار

سیارک‌های سنگی و دنباله‌دارهای یخی، همواره تهدید بزرگی برای همسایه‌های خود هستند. با قرارگرفتن سیاره‌ها در مدار نهایی پس از شکل‌گیری و انتقال، قدرت جاذبه‌ی آن‌ها می‌تواند دنباله‌دارها و سیارک‌های اطراف را جابه‌جا کند. برخی از این اجرام به اطراف منظومه‌ی سیاره‌ای رانده می‌شوند؛ درحالی‌که برخی دیگر به‌طرف داخل حرکت می‌کنند و احتمال برخورد آن‌ها با سیاره‌های سنگی ازجمله زمین وجود دارد.

برای مثال در منظومه‌ی شمسی، جابه‌جایی‌های نهایی نپتون و استقرار آن در مدار دائمی باعث شد دنباله‌دارهای متعددی به‌سمت داخل منظومه‌ی شمسی حرکت کنند و درنهایت، به مشتری برسند. سیاره‌ی مشتری برخی اجرام یخی را به‌سمت خارج پرتاب کرد؛ اما برخی دیگر هم در دوره‌ای موسوم به آخرین بمباران سنگین به‌سمت زمین حرکت کردند.

تصویر مفهومی هنرمند از تاریخچه‌ی اولیه‌ی زمین، بمباران سطحی زمین بر اثر برخوردهای بزرگ را نشان می‌دهد.

روزانه تقریبا ۱۰۰ تن ماده‌ی میان‌سیاره‌ای ازجمله غبار، جذب جوّ زمین می‌شوند. به‌نقل از ناسا، احتمال برخورد اجرام بزرگ‌تر از ۱۰۰ متر به زمین، یک در ۱۰ هزار سال و احتمال برخورد اجرام بزرگ‌تر از یک کیلومتر، یک در ۱۰۰ هزار سال است.

با دفع این اجرام مخرب به‌وسیله‌ی غول‌های گازی، برخورد رخ می‌دهد. برخورد اجرام متوسط باعث ورود سنگ‌ریزه‌ها و غبار به داخل جوّ سیاره می‌شود؛ اما اجرام غول‌آسا آثار مخرب‌تری به‌دنبال خواهند داشت. یکی از نتایج افزایش برخوردها، تغییرات اقلیمی خواهد بود که درنهایت، ممکن است حیات را از بین ببرد. براساس محاسبه‌ها و بررسی‌های ریموند روی بقایای سیاره‌ها در منظومه‌های ستاره‌ای دیگر، یک‌میلیارد سیاره‌ی شبه‌زمین به چنین سرنوشتی دچار خواهند شد.

برادر بد

مشتری به‌عنوان سنگین‌ترین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی پس از خورشید مثل برادر بزرگ‌تری است که از سیاره‌های سنگی درمقابل برخوردها محافظت می‌کند. سیاره‌های گازی غول‌آسا در منظومه‌های دیگر چنین نقشی ایفا می‌کنند؛ اما اگر غول گازی مشابه مشتری ثبات خود را از دست دهد، آثار مخربی بر دنیاهای اطراف خود خواهد داشت.

پس از شکل‌گیری ستاره‌ها، سیاره‌ها از دیسک گاز و غبار باقی‌مانده تشکیل شدند. به‌دلیل قدرت جاذبه‌ای فراوان دیسک گاز و غبار، سیاره‌های گازی، تنها در طی چندمیلیون سال تشکیل و در مدار خود مستقر شدند. بااین‌حال، سیاره‌ها می‌توانند به‌سادگی مدارشان را تغییر دهند.

ازآنجاکه سیاره‌های غول‌آسا بسیار بزرگ‌تر از سیاره‌های سنگی هستند، قدرت جاذبه‌ی آن‌ها تأثیر چشمگیری بر مدار سیاره‌های کوچک‌تر خواهد گذاشت؛ اما سیاره‌های بزرگ‌تر هم در امان نیستند. دو سیاره‌ی غول‌آسا می‌توانند بر یکدیگر نیرو وارد کنند و حتی بیش‌ازحد به یکدیگر نزدیک شوند. به‌نقل از ریموند، سیاره‌های غول‌آسا به‌ندرت برخورد می‌کنند؛ اما تأثیر جاذبه‌‌‌ی آن‌ها بر یکدیگر چشمگیر است. درنهایت، برخی از سیاره‌ها ممکن است کاملا از مدار خود خارج و به اجرام شناور در فضا تبدیل شوند.

براساس محاسبات ریموند، غول‌های گازی پنج‌میلیارد سیاره‌ی سنگی را نابود کرده‌اند. اغلب فروپاشی‌ها خیلی زود پس از شکل‌گیری سیاره‌ها رخ داده‌اند. بااین‌حال، ممکن است این اتفاقات در زمان حیات سیستم و درست پس از تکامل سیاره رخ دهند. اگر صرفا ۱ درصد از غول‌های گازی در طول عمر سیاره‌ای خود دچار ناپایداری شوند، احتمال نابودی ۵۰ میلیون سیاره‌ی مسکون وجود دارد.

یکی از راه‌های نابودی سیاره‌ها، برخورد آن‌ها با یکدیگر است؛ اما این اتفاق همیشه رخ نمی‌دهد.

فروپاشی به‌وسیله‌ی ستاره‌ها

ستاره‌ها هم مانند سیاره‌ها، دچار فروپاشی می‌شوند و تحولات آن‌ها اثر چشمگیری بر سیاره‌های اطرافشان خواهد گذاشت. برای مثال، پس از ۱۰۰ میلیون سال، درخشش کوتوله‌های سرخ به ۱۰ برابر درخشش خورشید برسد. سیاره‌هایی که در اطراف کوتوله‌های سرخ می‌چرخند، تنها برای چندمیلیون سال در محدوده‌ی مسکون قرار می‌گیرند؛ اما با افزایش درخشش ستاره و دما، آب‌های سطحی سیاره‌های اطراف آن تبخیر می‌شوند. بااین‌حال سیاره‌هایی که در اطراف کوتوله‌ی سرخ داغ می‌چرخند، می‌توانند به حیات ادامه دهند. ریموند می‌گوید:

نمی‌دانیم این فرایند سیاره را به‌طورکامل خشک می‌کند یا تنها لایه‌های بیرونی اقیانوس‌ها را از بین می‌برد. اگر سیاره از آب‌های زیرزمینی برخوردار باشد (آب‌های زیرزمینی زمین چندبرابر بیشتر از آب‌های سطحی هستند)، می‌تواند دربرابر خشک‌شدن اقیانوس‌ها مقاومت کند.

تعامل پیچیده‌ای بین زمین‌شناسی و ستاره‌شناسی وجود دارد و در چنین شرایطی، نتیجه نامشخص است. براساس تخمین‌های ریموند، تاکنون احتمالا کوتوله‌های سرخ،  ۱۰۰ میلیارد سیاره را خشک کرده‌اند.

سیاره‌هایی که در اطراف ستاره‌های شبه‌خورشیدی قرار دارند، زمان بیشتری برای حفظ حیات و آب‌های سطحی خواهند داشت؛ اما دمای خورشید هم در‌حال‌تغییر است و در مدت میلیاردها سال، درخشش آن بیشتر خواهد شد. به‌گفته‌ی ریموند و پس از یک‌میلیارد سال، سیاره‌ی زمین دیگر مسکون نخواهد بود و آب مایعی در سطح زمین وجود نخواهد داشت و زمین هم مانند زهره دستخوش اثر شدید گلخانه‌ای خواهد شد.

وقتی ستاره‌‌های شبه‌خورشید به ۱۰ میلیارد سالگی برسند، هیدروژن آن‌ها به‌پایان می‌رسد و بین ۱۰۰ و ۲۰۰ برابر اندازه‌ی فعلی رشد می‌کنند (سن خورشید ۴.۵ میلیارد سال است؛ بنابراین، زمان زیادی باقی مانده است). پس از طی این مدت، خورشید، زهره و عطارد را می‌بلعد، تغییر جاذبه‌ی خورشید، مریخ و سیاره‌های خارجی را به‌سمت مخالف می‌راند، زمین درست لب مرز قرار می‌گیرد و به سرنوشت بدی دچار خواهد شد. طبق محاسبات ریموند، دقیقا چهارمیلیارد سیاره‌ی سنگی به چنین سرنوشتی دچار می‌شوند.

ستاره‌های غول‌آسای بزرگ‌تر از خورشید، تنها پس از چندمیلیون سال منفجر می‌شوند (سوپرنوا)؛ بنابراین، احتمال شکل‌گیری سیاره در اطراف این ستاره‌ها اندک است. حتی اگر چنین احتمالی وجود داشته باشد، سیاره‌ها به‌دلیل مرگ زودرس ستاره‌ی خود نابود خواهند شد.