انجمن Stack Overflow از زمان تأسیس در سال ۲۰۰۸، برنامه‌نویسان بسیاری را از سردرگمی نجات داده است. از آن زمان به‌بعد، توسعه‌دهندگان میلیون‌ها سؤال مختلف در تمام زمینه‌های برنامه‌نویسی کرده‌اند. بااین‌حال، چه سؤال‌هایی توسعه‌دهندگان را وادار می‌کند تا به انجمن Stack Overflow سر بزنند؟

در این مقاله، ۱۱ زبان از زبان‌های برنامه‌نویسی محبوب را بر‌اساس فراوانی برچسب‌های موجود در Stack Overflow انتخاب کرده‌ایم که برای کشف شباهت‌ها و تفاوت‌های این سؤال‌ها روی آن‌ها مطالعه‌ شده است. قبل از اینکه به این موضوع بپردازیم، اجازه بدهید نکاهی کلی به ۱۱ زبان برنامه‌نویسی انتخاب‌شده بیندازیم.

ازلحاظ حجم خام سؤال‌های مطرح‌شده، جاوااسکریپت بیشترین تعداد سؤال‌ها را از زمان تأسیس این وب‌سایت ازآنِ خود کرده است. این امر احتمالا به‌دلیل کاربرد فراوان جاوااسکریپت در تعداد زیادی از اپلیکیشن‌ها و سرویس‌ها است. اگر به هر نحوی با اینترنت سروکار دارید، باید حداقل اندکی از جاوااسکریپت سر در بیاورد. جاوااسکریپت در صدر فهرست تعداد سؤال‌های مطرح‌شده قرار دارد؛ اما اگر داده‌های موجود را از زمان سپری‌شده جدا کنیم، متوجه پادشاه جدیدی در این عرصه می‌شویم.

در سال ۲۰۱۱، مجله‌ی Harvard Business Review شغل دانشمند داده را جذاب‌ترین شغل قرن بیست‌ویکم نام‌گذاری کرد. از‌آن‌پس، پایتون، یکی از زبان‌های برنامه‌نویسی محبوب برای دانشمندان داده، محبوبیت بیشتری پیدا کرد؛ تاحدی‌که در سال ۲۰۱۹، به‌عنوان بیشترین زبان برنامه‌نویسی سؤال‌شده در Stack Overflow، جایگزین جاوااسکریپت شد.

بنابراین، یا پایتون در‌حال‌تبدیل به محبوب‌ترین زبان برنامه‌نویسی است یا تعداد بیشتری برنامه‌نویس جدید در‌مقایسه‌با سایر زبان‌های برنامه‌نویسی دارد.

توسعه‌دهندگان دقیقا چه سؤال‌هایی می‌کنند؟ بیشترین فریم‌ورک‌ها، پکیج‌ها، توابع و متدهای سؤال‌شده کدام‌اند؟ کدام‌یک از انواع داده‌ها بیشتر مشکل‌ساز بوده‌اند؟ میزان تفاوت این مشکلات پرسیده‌شده در میان زبان‌های مختلف چقدر است؟

برای جمع‌آوری جواب این سؤال‌ها، کارهای زیر انجام شده است:

۱. هزار سؤال با بیشترین تعداد رأی مثبت برای هریک از ۱۱ زبان برنامه‌نویسی منتخب از Stack Overflow استخراج شده است.

۲. تعدادی از داده‌های مربوط‌به پایتون پاک‌سازی شده است.

۳. تمام این سؤال‌ها به الگوریتم ابرکلمه‌ی جاوااسکریپت داده شده تا دیدی کلی از مشکلاتی به‌دست آید که در زبان‌های برنامه‌نویسی مختلف برای توسعه‌دهندگان رخ می‌دهد.

نتایج این تحقیق به‌شرح زیر است:

جاوااسکریپت

جاوااسکریپت ۲۳ ساله و استک اُوِرفِلو ۱۱ ساله است‌. در این ۱۱ سال، جی‌کوئری (jquery) بیشترین فریم‌ورک سؤال‌شده‌ی جاوااسکریپت بوده است.

پایتون

پایتون تقریبا ۶ سال از جاوااسکریپت مسن‌تر است. این زبان را که اولین‌بار گیدو ون‌راسوم در سال ۱۹۹۰ به‌وجود آورد، به یکی از زبان‌های‌ اصلی منتخب دانشمندان داده تبدیل شده است. طبیعتا برخی از سؤال‌های مطرح‌شده‌ی این زبان به کتابخانه‌های پردازش داده مرتبط است؛ ازجمله‌ی آن‌ها می‌توان به پانداس (Pandas) و دیتا‌فریم (Dataframe) اشاره کرد. درهرصورت، پایتون به‌صورت عمومی و در دامنه‌ی وسیعی از فناوری‌ها به‌کار برده می‌شود و این موضوع می‌تواند دلیل پرسش‌‌های مکرر درباره‌ی فریم‌ورک توسعه‌ی وب django را توضیح دهد.

R

شاید دومین زبان برنامه‌نویسی منتخب دانشمندان داده اندکی درمقایسه‌با پایتون متفاوت باشد؛ زیرا تقریبا به‌صورت انحصاری درزمینه‌ی علوم داده به‌کار می‌رود. مفاهیم خاص پردازش داده مانند Datafram و Datatable و Matrix برای برنامه‌نویسان R مشکل‌ساز به‌نظر می‌رسند. پایتون و R هر دو کتابخانه‌های منحصربه‌فردی درزمینه‌ی پردازش داده دارند؛ اما وقتی از ترسیم داده‌ها صحبت می‌شود، برخی عقیده دارند R دراین‌زمینه از پایتون برتر است. باتوجه‌به این موضوع، کتابخانه‌ی ترسیم داده‌ی ggplot ازجمله مفهوم‌های پُرسؤال در زبان برنامه‌نویسی R است. بنابراین، شاید توسعه‌دهندگان پایتون کتابخانه‌ی matplotlib را راحت‌تر بدانند.

روبی

این زبان در اواسط دهه‌ی ۱۹۹۰ پدیدار شد و اکنون، فریم‌ورک سمت‌ سرور آن با نام ruby-on-rails بیشترین پرسش‌های این زبان برنامه‌نویسی است‌.

سی شارپ

در سال ۲۰۰۰، سی شارپ بیشتر به‌دلیل فریم‌ورک دات‌نت آن به‌وسیله‌ی مایکروسافت توسعه یافت. کلمه‌ی net بیشترین آمار پرسش را در این زبان برنامه‌نویسی ازآنِ خود کرده است.

سی پلاس پلاس

در سال ۱۹۸۵، این زبان توسعه یافت و تاکنون، به زبانی محبوب برای سازندگان بازی‌های ویدئویی تبدیل شده است. بخش پایه‌ای تصویری تشکیل‌دهنده‌ی بازی‌های سه‌بعدی Polygon است‌ و بلوک پایه‌ای سازنده‌ی Polygon نیز Vector است.

جاوا

جاوا در سال ۱۹۹۵، به‌عنوان زبانی برای اهداف عمومی توسعه داده شد. این زبان در اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ و اولین روزهای شبکه‌ی جهانی وب محبوبیت پیدا کرد و به‌عنوان نیروی محرک بسیاری از اپلیکیشن‌های ویندوز بود. بااین‌حال، اخیرا به‌منظور توسعه‌ی اپلیکیشن‌های اندروید به‌کار می‌رود. بنابراین، بیشترین پرسش مطرح‌شده درزمینه‌ی جاوا با Android ارتباط دارد.

آبجکتیوسی

یکی از زبان‌های برنامه‌نویسی قدیمی در این تحقیق، یعنی آبجکتیوسی، زبان برنامه‌نویسی غالبی بود که اپل برای سیستم‌عامل OSX از آن پشتیبانی می‌کرد. این زبان اخیرا برای نوشتن اپلیکیشن‌های سیستم‌عامل آی‌او‌اس در گوشی‌های آیفون به‌کار می‌رود.

سوئیفت

سوئیفت اولین‌بار در سال ۲۰۱۴ به‌وجود آمد و اخیرا برای توسعه‌ی اپلیکیشن‌های iOS جایگزین آبجکتیو‌سی شده است. شاید میزان تکرار کلمه Objective-C در پرسش‌های انجمن Stack Overflow که تگ #swift را با خود به‌همراه دارند، نشان‌دهنده‌ی این باشد که هزاران توسعه‌دهنده‌ی آی‌او‌اس برای به‌روزرسانی دانش خود به انجمن Stack Overflow سر می‌زنند.

پی‌‌اچ‌‌پی

پی اچ‌پی در سال ۱۹۹۰ به‌عنوان زبان اسکریپتی سمت‌ سرور برای توسعه‌ی وب طراحی شد. اکنون نیز به‌همین‌منظور به‌کار می‌رود و شواهد این ادعا را می‌توان در میزان تکرار سؤال‌های مربوط‌به فریم‌ورک Laravel مشاهده کرد.

اس‌کیو‌ال

اس‌کیوال برخلاف سایر زبان‌های برنامه‌نویسی ذکرشده در این تحقیق، زبان برنامه‌نویسی با امکانات کاملی نیست؛ بلکه به‌طورویژه برای دست‌کاری داده طراحی شده است. بنابراین به‌دلیل همین ویژگی، بیشترین سؤال‌های مطرح‌شده برای برنامه‌نویسان همگی درباره‌ی دسترسی به پایگاه‌ داده است؛ بنابراین Sever ،Mysql و Database ،Query ،Select ازجمله بیشترین واژه‌های پرسیده‌شده دراین‌زمینه هستند.

هریک از زبان‌های برنامه‌نویسی در طول زمان، برای اهداف ویژه‌ای درزمینه‌ی فناوری طراحی شده‌اند. زبان R در علوم داده و سوئیفت برای توسعه‌ی اپلیکیشن‌های iOS و سی‌پلاس‌پلاس برای ساخت بازی‌های ویدئویی به‌کار می‌روند. این موضوع تفاوت در نوع مشکلاتی را توضیح می‌دهد که ممکن است در زبان‌های مختلف پیش بیاید و روشن می‌سازد مثلا چرا واژه‌ی Database مفهوم پرسیده‌شده‌ی رایجی در زبان اس‌کیو‌ال است؛ اما مثلا در آبجکتیو‌سی چنین پرسشی رایج نیست.

با وجود این تفاوت‌های آشکار، این تصویر‌سازی واژگان چندین شباهت پایه‌ای را در دامنه‌های مختلف نمایان می‌کند. انواع داده سطح پایه مانند رشته‌ها و آرایه‌ها ازجمله مشکلاتی هستند که برنامه‌نویسان را وادار می‌کند برای طرح پرسش خود دراین‌باره‌ به Stack Overflow بروند.

در پایان نیز، ابرکلمه‌ی استخراج‌شده از ۱۱,۰۰۰ پرسش مطرح‌شده در Stack Overflow را مشاهده کنید.

دیدگاه شما درباره‌ی تحقیقات انجام‌شده چیست؟ شما نیز در انجام Stack Overflow فعال هستید؟ برای رفع چه نیازهایی در برنامه‌نویسی به این سرویس مراجعه کرده‌اید؟

پیشرفت‌های باتری عامل مهمی برای افزایش بهره‌وری خودروهای الکتریکی است؛ اما هزاران پیچیدگی کوچک وجود دارد که می‌تواند در‌این‌زمینه به خودروسازان کمک کند. با کنارهم گذاشتن چند ترفند کوچک، آن‌ها می‌توانند تفاوت درخورتوجهی برای خودرو الکتریکی داشته باشند. فورد اروپا در هفته‌ی گذشته خودرو مفهومی تمام‌برقی با نام ترانزیت اسمارت انرژی (Transit Smart Energy Concept) را رونمایی کرد که در جست‌وجوی ایده‌های جدید می‌تواند به بهبود آینده خودروهای برقی کمک کند.

تمرکز اصلی این ون مسافربری ۱۰ صندلی روی گرمایش کابین قرار دارد. به‌گفته‌ی مسئولان فورد، تحقیقات نشان می‌دهد استفاده از کنترل آب‌وهوا در خودرو الکتریکی می‌تواند شعاع حرکتی را تا ۵۰ درصد در آب‌وهوای سرد کاهش دهد. این، یعنی باتری‌‌های خودروهای برقی هم‌اکنون در دماهای کم بسیار بد عمل می‌کنند. گرمایش کابین حتی می‌تواند در وسایل نقلیه‌ای شبیه ون فورد ترانزیت بسیار حیاتی‌تر باشد؛ زیرا تعداد افراد بیشتری در آن سوار می‌شوند و به‌دلیل ورودوخروج مداوم سرنشینان، درها بازوبسته و انرژی بیشتری از داخل کابین تلف خواهد شد. درنتیجه، می‌توان گرمایش کابین را برای ون برقی به‌عنوان یکی از مشکلات مهم‌ مطرح کرد. 

ون مفهومی فورد ترانزیت شعاع حرکتی ۱۴۸ کیلومتر با چهار ساعت شارژ باتری دارد. فورد ترانزیت از همان سیستم محرکه‌ی برقی وانت تجاری StreetScooter WORK XL بهره می‌برد که از ظرفیت باتری ۷۶ کیلووات‌ساعتی برخوردار است و شعاع حرکتی آن به ۲۰۰ کیلومتر محدود می‌شود. 

ون مفهومی ترانزیت هفت ویژگی متمایز دارد که فورد قصد دارد آن‌ها را برای مدل‌های تولیدی آزمایش کند. مهم‌ترین ویژگی نوع جدیدی از سیستم گرما است که باعث افزایش بازدهی خودروی برقی می‌شود. فورد ادعا می‌کند سیستم یادشده با استفاده از گرمای سیستم محرکه و هوای کابین و هوای بیرون، مصرف انرژی سیستم گرمایشی را ۶۵ درصد کاهش می‌دهد. به‌نوبه‌ی خود این بازدهی می‌تواند باعث افزایش شعاع حرکتی تا ۲۰ درصد شود.

ایده‌ی دوم چندان جدید نیست؛ اما هنوز به‌صورت تولید انبوه وارد بازار نشده است. فورد ترانزیت ۶ پنل خورشیدی روی سقف دارد که یک باتری ۱۲ ولت را شارژ می‌کنند. این باتری قدرت موردنیاز برای گرمایش صندلی و روشنایی کابین و امکانات داخل کابین مانند شارژ تلفن همراه را فراهم می‌کند. علاوه‌بر صرفه‌جویی در گرما و انرژی، ون از در کشویی، صندلی‌های گرم‌شونده برای سرنشینان، پوشش پلی‌کربنات بین صندلی‌ها و در، پنجره‌های دوجداره‌ی تهویه برای عایق‌بندی اتاق، سقف و کف عایق‌بندی‌شده در عقب برخوردار است. 

سیستم گرمایشی ون ازطریق صفحه‌نمایش سیستم سرگرمی‌واطلاعاتی لمسی کنترل می‌شود. ون فورد ترانزیت هم‌اکنون در مرحله‌ی مفهومی است؛ اما فورد قصد دارد آن را در آینده‌ی نزدیک در جاده آزمایش کند. 

استارتاپ آریوو (Arrivo) به‌طور تخصصی درزمینه‌ی هایپرلوپ یا همان حمل‌ونقل سریع به‌شیوه‌ی ایلان ماسکفعالیت می‌کرد؛ اما نتوانست به‌اندازه‌ی کافی سرمایه جذب کند و درنتیجه شکست خورد. این شرکت حدود ۳۰ نفر از کارمندان خود را در آذر سال گذشته اخراج کرده بود و سایر کارمندان حدود یک ماه پیش ازطریق پیامک ارسالی یا با خواندن مقاله‌ای در وب‌سایت ورج (Verge)، از تعطیلی این استارتاپ مطلع شدند. با اینکه آریوو تیم مدیریتی قدرتمندی داشت و با شرکتی چینی قراردادی یک‌میلیارد دلاری امضا کرده بود، سرمایه‌ی موردنیاز خود را نتوانست جذب کند و به فعالیت‌هایش پایان داد.

در سال ۲۰۱۷، بروگان بم‌بروگان (Brogan Bambrogan)، یکی از مهندسان سابق اسپیس‌ایکس و یکی از هم‌بنیان‌گذاران سابق هایپرلوپ وان، آریوو را بنیان‌گذاری کرد.

بم‌بروگان در تابستان۲۰۱۶ و بعد از مشکلاتی که با شروین پیشه‌ور، هم‌بنیان‌گذار هایپرلوپ وان، افشین پیشه‌ور، برادر شروین و مدیر ارشد حقوقی هایپرلوپ وان، راب لوید، مدیرعامل هایپرلوپ وان) و سایر مدیران پیدا کرد از این شرکت اخراج شد. بعد از فروکش‌کردن کشمکش‌ها و شکایت‌ها، استارتاپ آریوو از خاکستر رابطه‌ی بم‌بروگان با هایپرلوپ وان متولد شد.

پیش از معرفی بیشتر استارتاپ آریوو، ابتدا کمی درباره‌ی پروژه‌ی هایپرلوپ و شرکت هایپرلوپ وان توضیح می‌دهیم. ایده‌ی اولیه‌ی هایپرلوپ وان بعد از مکالمه‌ی میان ایلان ماسک و شروین پیشه‌ور، یکی از سرمایه‌گذاران سیلیکون‌ولی، در پرواز آن‌ها به‌سمت کوبا و در مأموریتی بشردوستانه شکل گرفت. پیشه‌ور از ماسک درخواست کرد ایده‌ی خود درباره‌ی هایپرلوپ را منتشر کند تا بتواند بیشتر درباره‌اش تحقیق کند.

در سال ۲۰۱۳، ایلان ماسک در مقاله‌ای ایده‌ی جدیدش به‌نام «هایپرلوپ آلفا» را منتشر کرد؛ ایده‌ای که مسافران را با سرعت بسیار سریعی ازطریق لوله‌های خلأ منتقل می‌کرد. چند ماه بعد از انتشار این مقاله، پیشه‌ور شرکتی به‌نام هایپرلوپ تکنولوژی را ثبت کرد که مدتی بعد، به‌نام هایپرلوپ وان تغییر کرد. پیشه‌ور مهندسان باتجربه‌ای ازجمله بروگان بم‌بروگان، مهندس سابق اسپیس‌ایکس را به‌عنوان هم‌بنیان‌گذار و همچنین راب لوید، رئیس سابق سیسکو را به‌عنوان مدیرعامل هایپرلوپ وان انتخاب کرد.

در سال ۲۰۱۷ و بعد از سرمایه‌گذاری بزرگ شرکت ویرجین روی هایپرلوپ وان، نام شرکت به ویرجین هایپرلوپ وان تغییر کرد و ریچارد برنسون به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره‌ی این شرکت انتخاب شد.

بعدازاینکه بم‌بروگان با برادران پیشه‌ور و مدیرعامل شرکت دچار اختلاف شد و آن‌ها را به سوءاستفاده از موقعیت‌شان متهم کرد، کار به جایی رسید که افشین پیشه‌ور طناب دار روی میز بم‌بروگان قرار داد و به این شکل او را به مرگ تهدید کرد. بعد از این ماجرا، بم‌بروگان از پیشه‌ور شکایت کرد و با جدی‌شدن اختلافات، از شرکت اخراج شد و استارتاپ خود به‌نام آریوو (Arrivo) را درزمینه‌ی هایپرلوپ یا حمل‌ونقل سریع و با شعار «پایان ترافیک» بنیان‌گذاری کرد.

آریوو واژه‌ای ایتالیایی و معادل انگلیسی کلمه‌ی Arrive به‌معنای «رسیدن» است. بم‌بروگان قصد داشت پیش از جابه‌جایی انسان‌ها با روشی جدید، پروژه‌ی خود را با حمل‌ونقل کالا آغاز کند تا بدون آسیب‌دیدن شخصی، کارآمدی سیستم خود را ثابت کند. علاوه‌بر بم‌بروگان، پنج نفر از مهندسان و مدیران اجرایی هایپرلوپ وان و دو مهندس سابق اسپیس‌ایکس نیز به‌عنوان بنیان‌گذاران این استارتاپ در شرکت مشغول‌به‌کار شدند.

تفاوت اصلی آریوو با سایر پروژه‌های هایپرلوپ این بود که به‌جای استفاده از لوله‌های خلأ برای انتقال کالا و مردم، قصد داشت تکنولوژی شناور مغناطیسی و انتقال با سرعت سریع را توسعه دهد. وسایل حمل‌ونقل آریوو ایده‌ای شبیه به شرکت بورینگ ایلان ماسک داشتند و از نیروی مغناطیسی برای افزایش سرعت تا ۳۲۰ کیلومتربرساعت استفاده می‌کردند. همچنین، سیستم آن‌ها می‌توانست در انتقال محموله‌ها و حتی وسایل نقلیه‌ی شخصی استفاده شود. تفاوت آریوو با شرکت بورینگ این بود که مسیرهای پیشنهادی آریوو روی سطح زمین قرار می‌گرفتند و مسیرهای پیشنهادی شرکت ایلان ماسک تونل‌هایی هستند که زیرِ زمین ساخته می‌شوند. دو سال پیش، بم‌بروگان در مصاحبه با مجله‌ی ورج گفته بود:

هدف شرکت این است که الگوها را تغییر دهد. «حرکت آزادانه و سریع» و «حمل‌ونقل» هر دو عباراتی هستند که برای جابه‌جایی استفاده می‌شوند و هدف ما این است که مفهوم آن‌ها را یکسان کنیم. این، یعنی حمل‌ونقل به‌اندازه‌ای سریع باشد که مسافت اهمیتی نداشته و مردم در حداقل زمان به مکان دلخواهشان برسند.

مشکلات آریوو

تکنولوژی هایپرلوپ ازنظر علمی شدنی است؛ اما بزرگ‌ترین مشکل بم‌بروگان این بود که هایپرلوپ هنوز در دنیای واقعی وجود نداشت. هنوز شخصی از این روش حمل‌ونقل استفاده نکرده و معلوم نبود مردم حاضرند از لوله‌ای خلأ برای حمل‌ونقل استفاده کنند یا خیر. علاوه‌براین، مشکل دیگر این بود که عملی‌کردن پروژه به هزینه‌ی زیادی نیاز داشت و معلوم نبود سرمایه‌گذاران یا دولت‌ها برای ساخت آن با شرکت همکاری کنند. اطلاعات فاش‌شده از پروژه‌ی هایپرلوپ ایلان ماسک نشان می‌دهد ایجاد مسیری بین دبی و ابوظبی حدود ۴.۸ میلیارد دلار یا به‌عبارتی ۵۲ میلیون دلار به‌ازای هر مایل (حدود ۱.۶ کیلومتر) هزینه دربر خواهد داشت.

بم‌بروگان اعلام کرده بود آریوو در‌حال‌مذاکره با چند شرکت آمریکایی و خارجی است تا پروژه‌ی خود را عملی کند؛ اما ازآنجاکه آریوو استارتاپی آمریکایی است، انتظار می‌رفت اولین هایپرلوپ در آمریکا ساخته شود. این درحالی بود که دو شرکت فعال دیگر درزمینه‌ی تکنولوژی هایپرلوپ، یعنی ویرجین هایپرلوپ وان و تکنولوژی حمل‌ونقل هایپرلوپ، با دولت‌های خارجی مانند دبی و فنلاند و اسلوواکی وارد مذاکره شده و قرارداد همکاری امضا کرده‌اند.

یکی دیگر از مشکلات آریوو این بود که بنیان‌گذار آن به‌تازگی شکایتی حقوقی مربوط‌به دوران کاری‌اش در هایپرلوپ وان را پشت‌سر گذاشته بود. بم‌بروگان درباره‌ی این موضوع به مجله‌ی ورج گفته بود:

ماجرای شکایت قانونی ما تمام شده و اکنون تیم بنیان‌گذار ما دورهم جمع شده و چشم‌انداز خاص آریوو برای مشتریان نهایی، یعنی حمل‌ونقل کالا و مسافر، شکل گرفته است. علاوه‌براین، هر پروژه ارزش اقتصادی زیادی برای ما خواهد داشت.

تیم بنیان‌گذار آریوو عبارت بودند از: نیما بهرامی، معاون ارشد پیشین هایپرلوپ وان، جیدون اسمیت، یکی از مسئولان پیشین اسپیس‌ایکس، اندرو لیو، معاون ارشد شرکت سرمایه‌گذاری AECOM، ویلیام مولهلند، معاون مالی سابق هایپرلوپ وان و دیوی پندرگست، سرمایه‌گذار سابق بانکی و عضو شورای هایپرلوپ وان. آن‌ها حتی قصد داشتند نام استارتاپ خود را هایپرلوپ دوم بگذارند که به‌دلایلی این کار را انجام ندادند.

داستان تغییر نام بم‌بروگان

بعد از راه‌اندازی استارتاپ آریوو و معروف‌شدنش، نام بروگان بم‌بروگان بیش‌ازپیش بر سر زبان‌ها افتاد و وزن آهنگین این نام و نام‌خانوادگی برای همه عجیب و جالب بود. باوجوداین، واقعیت این است که نام و نام‌خانوادگی اصلی بم‌بروگان، کوین بروگان بود که بعد از ازدواج در سال ۲۰۱۳، آن را به بروگان بم‌بروگان تغییر داد. همسر او بمبی لیو نام دارد و آن‌ها بعد از ازدواج، به این فکر افتادند که نام‌خانوادگی خود را با یکدیگر ترکیب کنند تا آهنگ جالب‌تری داشته باشد. بدین‌ترتیب، کوین بروگان نام خود را به بروگان بم‌بروگان تغییر داد و همسرش نیز نام بمبی بم‌بروگان را برای خود انتخاب کرد.

مسیر آزمایشی کلرادو

بم‌بروگان برای تحقق اهدافش همکاری با وزارت حمل‌ونقل کلرادو، یکی از ایالات آمریکا را اعلام کرده و گفته بود اولین مسیر آزمایشی آریوو در یکی از جاده‌های دنور، از شهرهای ایالت کلرادو، ساخته خواهد شد. آن‌ها برنامه‌ریزی کرده بودند ساخت مسیر را در سال ۲۰۱۸ آغاز کنند و اولین وسیله‌ی نقلیه‌ی آریوو تا سال ۲۰۲۱ از این مسیر عبور کند. همچنین، پیش‌بینی شده بود سیستم آریوو مسیر ۷۰ دقیقه‌ای مرکز شهر تا فرودگاه را در ۹ دقیقه طی کند و مسافران برای استفاده از این مسیر باید هزینه پرداخت کنند.

آریوو قرار بود برای این مسیر محفظه‌های مستقلی برای جابه‌جایی انسان و کالاهای مختلف بسازد که در مسیرهای مشخص قرار می‌گیرند و حداکثر ۳۲۰ کیلومتربرساعت سرعت دارند. محفظه‌ها با استفاده از تکنولوژی شناور مغناطیسی حرکت می‌کنند و با شناورشدن در مسیر مخصوص با استفاده از قدرت الکتریسیته رو‌به‌جلو حرکت می‌کنند. این محفظه‌ها قابلیت حمل انسان و محموله‌های مختلفی را داشتند و ایده‌ی کلی جالب و عملی به‌نظر می‌رسید.

اجرای این برنامه قرار بود در سال ۲۰۱۸ آغاز شود و ۵۰ نفر نیروی جدید برای ساخت مسیر استخدام شوند. آریوو قصد داشت ۱۵ میلیون دلار روی ساخت مسیر آزمایشی و ساخت مرکز تحقیق‌وتوسعه‌ی جدیدی در دنور سرمایه‌گذاری کند؛ اما پروژه هیچ‌وقت عملی نشد. به‌گفته‌ی رئیس سازمان حمل‌ونقل کلرادو، تحقیق و بررسی آریوو درباره‌ی امکان عملی‌شدن این پروژه هنوز ادامه داشت؛ اما در طول یک ماه بعد، استارتاپ با سازمان حمل‌ونقل تماس نگرفت.

بعد از این ماجرا، بم‌بروگان درخواست هیچ مصاحبه‌ای را نپذیرفت و این سؤال را در ذهن همه مطرح کرد که وزارت حمل‌ونقل کلرادو بر چه اساسی به استارتاپی اعتماد کرد که نمونه‌‌کاری نداشت و تنها وعده داده بود می‌تواند سرعت حمل‌ونقل را سه تا چهار برابر افزایش دهد.   

اگرچه آریوو با یکی از شرکت‌های زیرساخت چینی به‌نام Genertec قرارداد یک‌میلیارد دلاری بسته بود، به‌دلیل کمبود جذب سرمایه در مرحله‌ی اول سرمایه‌گذاری شکست خورد. Genertec با امضای این قرارداد متعهد شده بود ساخت سیستم کامل حمل‌ونقل را به آریوو بدهد و سرمایه‌گذار مستقیم نبود. درواقع، Genertec موافقت کرده بود خط اعتباری یک‌میلیارد دلاری به پروژه‌هایی مالی اختصاص دهد که در هر جای دنیا، قرار است از تکنولوژی آریوو استفاده شود. یالین لی، رئیس Genertec، در بیانیه‌ای اعلام کرده بود:

آریوو راه‌حل خاصی برای حمل‌ونقل سریع ارائه می‌دهد و از اینکه اولین شریک تجاری برای توسعه‌ی سیستم آریوو هستیم، بسیار هیجان‌زده شده‌ایم. بی‌صبرانه منتظر فرصت‌هایی هستیم تا این روش حمل‌ونقل را در سراسر جهان راه‌اندازی کنیم.

بااین‌حال، ماجرا به همین‌جا ختم نمی‌شود و تعدادی از کارمندان سابق جوّ بد شرکت و نگرانی‌های موجود بابت رشد و توسعه‌ در محیط کار‌ و کمبود راهنمایی را دلیل دیگر شکست استارتاپ آریوو می‌دانند. دو کارمند ناشناس شرکت در مقاله‌ای که در وب‌سایت Glassdoor منتشر شد، نوشته بودند بم‌بروگان از تبر برای کاهش استرس استفاده می‌کرد و با ضربه‌زدن به دیوار با تبر خود را آرام می‌کرد.

آریوو و ویرجین هایپرلوپ وان و تکنولوژی حمل‌ونقل هایپرلوپ سه شرکتی هستند که بعد از مطرح‌شدن ایده‌ی ایلان ماسک، با هدف متحول‌کردن صنعت حمل‌ونقل شکل گرفتند تا زمان جابه‌جایی انسان‌ها و کالاها را به‌حداقل کاهش دهند. بااین‌حال، داستان آریوو به‌دلیل ناتوانی در جذب سرمایه‌ی مدنظر و جوّ پرتنشی به‌پایان رسید که برای کارمندان خود ایجاد کرده بود. حال باید دید سایر شرکت‌ها چقدر در سال‌های آینده پیشرفت خواهند کرد و این روش جدید و سریع برای انتقال انسان‌ها و کالاها عملی می‌شود یا همه‌چیز در حد نظریه و نمونه‌های اولیه باقی می‌ماند.

آنچه نمایشگاه خودرور چین را مثبت نشان می‌دهد، پیش‌نمایش بزرگ‌ترین بازار خودرو در جهان و اهداف خودروسازان این بخش برای صادرکردن محصولات به سایر کشورها است. پیش‌از‌این، خودروهای حاضر در نمایشگاه‌های خودرو چین اغلب کپی‌برداری از محصولات درجه‌یک اروپایی و آمریکایی بودند. این نکته‌ای است که هر بیننده‌ای به‌راحتی می‌توانست در نگاه اول تشخیص دهد. 

بااین‌حال، نمایشگاه خودرو شانگهای ۲۰۱۹ رویداد متفاوتی برای صنعت خودروسازی چین بود که درمقایسه‌با گذشته، اهداف متفاوتی نیز داشت. در این نمایشگاه، خودروسازان محلی می‌توانستند با افتخار محصولات خود را درکنار برندهای غربی نمایش دهند. در بسیاری از مواقع، خودروسازان چینی طرح‌های مفهومی و خلاقانه به‌نمایش گذاشتند که توجه عموم بازدیدکنندگان را به‌خود جلب کرد. به‌عنوان مثال، خودرو مفهومی BYD، جیلی، خودرو الکتریکی جدید نیو (Nio) و سدان ایکس‌پنگ (Xpeng) ازجمله ستاره‌های واقعی نمایشگاه خودرو شانگهای ۲۰۱۹ بودند. 

ده سال پیش، خودروهای چینی کیفیت مطلوبی نداشتند. پس‌از‌آن، کپی‌برداری از محصولات برندهای دیگر آغاز شد. به‌زودی، محصولاتی وارد بازار چین شد که به هوندا سیویک دهه‌ی ۱۹۸۰ شباهت زیادی داشتند. بااین‌حال درنمایشگاه خودرو شانگهای ۲۰۱۷، طرح‌های ارائه‌شده بیشتر بومی شده بودند و حالا کیفیت ساخت باید بهتر می‌شد. هنوزهم کیفیت خودروهای چینی در سطح مطلوبی نیست؛ اما این پیشرفت در چنین دوره‌ی کوتاه درخورتوجه است.

هیچ‌کدام از بازدیدکنندگان نمایشگاه شانگهای نمی‌توانستند خودرو کپی‌برداری‌شده پیدا کنند؛ زیرا اصولا چنین خودروهایی در نمایشگاه حضور نداشتند. آخرین مورد از تخلف آشکار برندهای چینی در کپی‌برداری به استفاده‌ی لندویند (Landwind) از طرح لندرور بازمی‌گردد که با پیروزی دعوی خودروساز بریتانیایی همراه شد. اکنون با پیشرفت خودروسازی، شرکت‌های چینی سعی می‌کردند از ارتباطات واقعی جهانی و فناوری خود برای جلب بازدیدکننده استفاده کنند. 

آخرین نکته این است که خودروسازان چینی در نمایشگاه اخیر از طرح‌های خود برای صادرات مدل‌های تولید بهاروپا صحبت می‌کردند. درواقع، بیشتر برندهای چینی تاریخ‌های دقیقی برای عرضه مدل‌های خود در بازارهای اروپایی ارائه دادند. Wey اولین برند لوکس چینی است که اولین محصول خود را در نمایشگاه خودرو فرانکفورت ۲۰۱۹ برای بازار اروپا عرضه می‌کند. خودروساز الکتریکی Aiways نیز سال آینده را برای حضور در بازار اروپا اعلام کرده و سایر برندها نیز به تاریخ‌هایی پس‌ازآن اشاره کرده‌اند. 

برندهای یادشده اولین خودروسازان چینی بودند که خود را در سطح جهانی مطرح می‌کنند؛ اما قطعا آخرین برندها نخواهند بود. نمایشگاه خودرو شانگهای ۲۰۱۹ نشان می‌دهد چین به یکی از بازارهای اصلی خودروسازی در جهان تبدیل شده است. البته، خودروسازان چین باید بر مشکلات بزرگی مثل برندسازی و افزایش کیفیت سواری غلبه کنند. باوجوداین، باتوجه‌به پیشرفت خودروسازان چینی و موفقیت برندهایی مانند کیا و هیوندای و داچیا در سال‌های اخیر، بعید نیست آن‌ها نیز بتوانند در سال‌های آینده در سطح جهانی عمل کنند.

درادامه، به برخی از خودروسازان چینی و محصولات برجسته‌ی آن‌ها اشاره می‌کنیم. نمایشگاه خودرو شانگهای ۲۰۱۹ میزبان شماری از برندهای تجاری و مدل‌هایی بود که هرگز نام آن‌ها را نشنیده‌اید. در میان آن‌ها، خودرو H5 اسپرت به‌چشم می‌خورد که ساخته‌ی شرکت Hongqi است. Hongqi خودروسازی چینی است که بیشتر به‌دلیل تولید خودروهای لیموزین و سدان باکیفیت برای مقام‌های دولتی شناخته می‌شود. باوجوداین همان‌طورکه می‌بینید، H5 اسپرت به خودروهای رسمی و دولتی شباهتی ندارد. درحقیقت، این خودرو اسپرت که در کلاس سدان اندازه‌متوسط عرضه شده، جایگزینی برای مدل معمولی Hongqi H5 ارائه شده است.

H5 اسپرت در‌مقایسه‌با مدل معمولی، با انبوهی از به‌روزرسانی‌ها در فضای بیرونی مواجه شده است. ازجمله‌ی این به‌روزرسانی‌ها عبارت‌اند از: سپرهای جدید جلو و عقب، جلوپنجره‌ی بازطراحی‌شده، رنگ سیاه براق پایین سپر، اسپویلر و خروجی‌های چهارگانه‌ی اگزوز. یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی این خودرو که در نمایشگاه شانگهای رونمایی شده، رنگ زرد روشن با سقف سیاه است. از پیشرانه‌ی توربوشارژ ۱.۸ لیتری با ۱۷۸ اسب‌بخار قدرت و ۲۵۰ نیوتن‌متر گشتاور در این مدل استفاده شده است. پیشرانه به جعبه‌دنده‌ی اتوماتیک ۶ سرعته متصل می‌شود و مانند مدل معمولی H5، از سیستم محرک جلو بهره می‌برد. هر دو مدل H5 و H5 اسپرت براساس پلتفرم Mazda6 ساخته شده‌اند.

طول و عرض و ارتفاع مدل معمولی H5 به‌ترتیب ۴،۹۴۵ و ۱،۸۴۵ و ۱،۴۷۰ میلی‌متر و فاصله‌ی محوری‌اش ۲،۸۷۵ میلی‌متر است؛ یعنی ۸۰ میلی‌متر طول، ۵ میلی‌متر عرض، ۲۰ میلی‌متر ارتفاع و ۳۵ میلی‌متر فاصله‌ی محوری بیشتری درمقایسه‌با نسل سوم سدان Mazda6 دارد.

برند برقی نیو نیز از سدان مفهومی جدیدی در نمایشگاه شانگهای رونمایی کرد. ای‌تی پریویو (ET Preview) پیش‌نمایشی از سدان برقی بزرگی است که نیو قصد دارد تا سال ۲۰۲۱ راهی بازار کند. ET از طرح بدنه‌ی فست‌بک همراه‌با سقف پانورامیک و رینگ‌های آلومینیومی در ترکیب با قطعات فیبر کربن برای بدنه برخوردار است که باعث بهبود ویژگی‌های آیرودینامیکی خودرو می‌شوند. گفته می‌شود چراغ‌های LED ماتریسی هوشمند با عملکردی مشابه چشم انسان طراحی شده‌اند؛ درحالی‌که چراغ‌های عقب حالتی مشابه ضربان قلب را به‌نمایش می‌گذارند.

در داخل، خودرو الکتریکی نیو ET از قفل الکترومکانیکی به‌جای دستگیره‌های سنّتی استفاده می‌کند و دستیار دیجیتال NOMI برای کمک به راننده ازطریق سیستم سرگرمی‌و‌اطلاعاتی و ناوبری را شامل می‌شود. سیستم سرگرمی‌و‌اطلاعاتی همیشه متصل، از فناوری تشخیص صدا برای عملکرد استفاده می‌کند.

نیو ET از بسته‌ی باتری پرچگالی نیکل-کبالت-منگنز و موتورهای الکتریکی ۲۲۰ کیلووات بهره می‌برد که این شرکت ادعا می‌کند با استاندارد NEDC چین، تا ۵۱۰ کیلومتر شعاع حرکتی را پوشش می‌دهد. موتورهای آهن‌ربایی دائم با بهره‌وری درخورتوجه برای چرخ‌های جلو درکنار موتورهای القایی با عملکرد چشمگیر در عقب قرار دارند. به‌نظر می‌رسد سیستم محرکه شبیه شاسی‌بلند ES6 باشد.

نیو پس از عرضه‌ی نسخه‌ی محدود ابرخودرو برقی EP9، به ساختن مدل‌های شاسی‌بلند روی آورد. شاسی‌بلند ES6 از اواسط سال جاری میلادی وارد بازار خواهد شد و اندازه‌ی آن تقریبا‌ با آئودی Q7 برابری می‌کند. ES6 از بسته‌ی باتری ۸۴ کیلووات‌‌ساعتی با شعاع حرکتی ۵۱۰ کیلومتر طبق استاندارد NEDC بهره می‌برد. 

خودرو مفهومی ET پریویو را تیم طراحی BMW i، ازجمله طراح بیرونی آن، کریس تاماسون، طراحی کرد. ET در مونیخ طراحی شده؛ اما هم‌اکنون فقط برای فروش در بازار چین برنامه‌ریزی شده است. نیو هنوز برنامه‌ای برای صادرات این مدل در آینده نزدیک ندارد.

نیو تاکنون حدود ۱۵,۰۰۰ دستگاه خودرو الکتریکی هفت سرنشین ES8 را در چین تحویل داده است که از اواسط سال گذشته‌ی میلادی، با قیمت حدودا ۶۶,۰۰۰ دلاری عرضه شد. نیو ES6 نیز با قیمتی حدود ۵۳,۰۰۰ دلار بدون محاسبه‌ی یارانه‌ی دولتی عرضه می‌شود. 

افزون‌براین، نیو یکی از شبکه‌های قدرتمند شارژ خودرو برقی را در چین با نام One click for power گسترش داده که مصرف‌کنندگان سایر برندها نیز می‌توانند از آن استفاده کنند. شبکه‌ی شارژ نیو ازطریق پلتفرم پیام‌رسان WeChat به‌ازای هربار سرویس با ۴۰ دلار دردسترس است. تاکنون، مالکان خودروهای الکتریکی نیو از این خدمات بیش از ۹۳,۰۰۰ بار استفاده کرده‌اند. 

بنابر پژوهشی که به‌‌تازگی در نشریه‌ی Science Robotics منتشر شده، ماده‌‌ی زیستی جدیدی در آزمایشگاه مهندسی زیست دانشگاه کورنل ساخته شده‌ که از DNA مصنوعی می‌‌تواند برای سازمان‌‌دهی و مونتاژ و بازسازی خود به‌‌شکلی مداوم و مستقل بهره ببرد. این فرایندی است که به‌‌‌دلیل شباهت بی‌‌نظیرش به‌ نحوه‌‌ی بقای سلول‌ها و بافت‌‌های زیستی، «متابولیسم مصنوعی» نام گرفته است.

قابلیت بازسازی

روشن است دانشمندان مشغول کار روی ایده‌‌ی خلق ماشین‌‌های زنده هستند. آن‌ها از به‌‌زبان‌آوردن عبارت «زنده» برای این نوع زیست‌‌مواد خودداری می‌‌کنند؛ اما این پژوهش در لفافه به فهرستی از مشخصه‌‌های اصلی حیات اشاره می‌‌کند که ماده‌ی ساخته‌شده از آن‌‌ها برخوردار است؛ مشخصه‌هایی همچون خودپیکربندی و سازمان‌دهی ومتابولیسم.

دن لویی، مهندس دانش‌‌آموخته در دانشگاه کورنل، در خبر رسمی منتشرشده از این دانشگاه اعلام کرد:

مشغول معرفی مفهومی جدید و واقعی هستیم که با تکیه بر سوخت‌‌وساز مصنوعی خود کار می‌کند. ما یک چیز زنده را خلق نمی‌‌کنیم؛ اما موادی می‌‌سازیم که بیشتر از آنچه تاکنون دیده‌‌اید، زنده به‌‌نظر می‌‌رسند.

خزنده‌‌ی غیرجاندار

این زیست‌‌ماده‌‌ی تازه می‌‌تواند با انجام چرخه‌‌ای پایان‌‌ناپذیر از جذب انرژی و جایگزین‌‌سازی سلول‌‌های پیر، فرایندی کاملا مشابه با ارگانیسم زیستی را شبیه‌‌سازی کند. وقتی این ماده در محیطی غنی از موادمغذی قرار گرفت، با هدف جذب مواد خام و غذای موردنیاز خود رشد را شروع کرد. این فرایندی است که به‌نظر می‌‌رسد به روش رشد نورون‌‌های مغز در امتداد مولکول‌‌های خاص بی‌‌شباهت نیست.

درهمین‌حال، ماده‌‌ی جدید به دنباله‌‌ی خود اجازه‌‌ می‌‌دهد بمیرد و تجزیه شود؛ درست شبیه‌‌ به الگویی خزنده که به‌‌سمت غذا حرکت می‌‌کند. پژوهشگران می­‌گویند با اینکه این موجود عملکردی براساس دستورالعمل­‌های DNA ساختگی دارد، درمقایسه‌با موجودات زنده بسیار خام و ابتدایی است و تنها به‌‌اندازه‌­ی چند نسل دوام می‌­آورد. همچنین، این موجود واکنشی دربرابر محرک‌­های محیطی از خود نشان نمی­‌دهد. گفتنی است واکنش نشان‌دادن یکی از شاخص‌­های اصلی حیات‌­های زیستی محسوب می‌شود. بااین‌حال، چون ماهیتی مبتنی‌­بر DNA دارد، احتمال آن می‌رود که به‌­زودی، به چنین قابلیت‌هایی دست یابد و جهش­‌های لازم را برای کسب سازگاری تجربه کند.

درواقع، این حباب زیستی زنده نیست؛ اما به‌نظر می‌رسد درست مانند موجودی زنده راه می‌‌رود و رشد می‌کند. این ایده به‌‌طرز شگفت‌‌انگیزی به ما یادآوری می‌‌کند که مرز میان موجودات زنده و ماشین‌‌ها چقدر کم‌رنگ و تشخیص‌ناپذیر شده است. این دستاورد تازه شاید چیزی شبیه به همان اولین ‌عناصر سازنده­‌ی حیات این سیاره در میلیون­‌ها سال قبل باشد.

متن سیاه روی زمینه‌ی سفید نه‌تنها کسل‌کننده، بلکه آزاردهنده است. شب‌ها، نور تلفن‌همراه یا کامپیوتر نیز آزاردهنده است. تنظیم روشنایی به کمتر از صفر تا اندازه‌ای آسیب‌ها را کاهش می‌دهد؛ اما خوشبختانه شرکت‌های متعدد به‌دنبال روش‌های جدیدی برای کاهش نور اپلیکیشن‌های خود هستند. درادامه، روش‌های کاهش نور صفحات نمایش پلتفرم‌ها و برنامه‌های مختلف ارائه شده است.

ویندوز ۱۰

تنظیمات Dark Mode مدتی در ویندوز ۱۰ فعال بود؛ اما این تنظیمات، تنها برای پنل Settings و Microsoft Store امکان‌پذیر بود. با انتشار به‌روزرسانی اکتبر۲۰۱۸ ویندوز ۱۰، مایکروسافت پس‌زمینه‌های خاکستری را برای File Explorer هم توسعه داد. با پس‌زمینه‌ی تیره و Taskbar سیاه، ظاهر دلخواه دسکتاپ خود برای کار در شب را تنظیم کنید. برای این کار اپلیکیشن Settings را بازکنید و به منو Personalization > Colors بروید و تم آن را به Dark تغییر دهید.

به رنگ‌های آرامش‌بخش آبی و خاکستری نگاه کنید. این رنگ‌ها آسیبی به چشم نمی‌رسانند

macOS

اگر کاربر Mac هستید، جدیدترین نسخه‌ی macOS (نسخه‌ی 10.14 Mojave) از Dark Mode برخوردار است که بر نوار منو و بسیاری از اپلیکیشن‌ها هم تأثیر می‌گذارد. برای فعال‌سازی این حالت، System Preferences را باز و روی پنل General کلیک کنید. در قسمت بالای ویندوز، گزینه‌ی Dark را انتخاب کنید.

گوگل‌کروم و فایرفاکس

کاهش نور مرورگر کار ساده‌ای است. کروم و فایرفاکس هر دو تحت‌تأثیر Dark Mode ویندوز ۱۰ و macOS Mojave قرار می‌گیرند؛ بنابراین، اگر سیستم‌عامل خود را روی Dark Mode قرار دهید، مرورگر شما به‌صورت خودکار تابع آن خواهد شد. این ویژگی در تست بتای ویندوز وجود دارد و هنوز برای همه‌ی نسخه‌ها اعمال نشده است.

برای فعال‌سازی Dark Mode در فایرفاکس، روی نوار عنوان راست‌کلیک و Customize را انتخاب کنید. سپس، به منو Themes > Dark بروید. تنظیمات Dark Mode در مرورگرهای دیگر، مانند Microsoft Edge و Opera، هم وجود دارد که می‌توانید در منوهای مرتبط آن‌ها را پیدا کنید.

iPhone و iPad

متأسفانه، اپل هنوز Dark Mode واقعی را برای iOS راه‌اندازی نکرده است؛ اما تعداد زیادی از اپلیکیشن‌های آن از تنظیمات Dark Mode برخوردار هستند. اگر این ویژگی هم شما را راضی نمی‌کند، با ترفندی می‌توانید دستگاه اپل خود را در حالت Dark Mode قرار دهید.

شاید قبلا درباره‌ی گزینه‌ی Invert Color شنیده باشید. با این قابلیت، صفحه‌‌نمایش آیفون مثل نگاتیو عکس به‌نظر می‌رسد؛ ولی اپل این ویژگی را در سال‌های اخیر بهبود داده و گزینه‌ای به‌نام Smart Invert به آن اضافه کرده است که بدون اختلال رنگ، صفحه‌‌نمایش تلفن‌همراه را تاریک می‌کند. در مسیر Settings > General > Accessibility > Display Accommodations > Invert Colors با فعال‌سازی Smart Inverts می‌توانید این ویژگی را فعال کنید.

از منو Accessibility با انتخاب Accessibility Shortcut در قسمت پایین فهرست و فعال‌کردن گزینه‌ی Smart Invert Colors می‌توانید میان‌بری برای تغییر رنگ بسازید. با ساخت این میانبر می‌توانید به‌سرعت Smart Invert را فعال کنید.

اندروید

تلفن‌های هوشمند اندروید معمولا به‌دلیل پوسته‌های مختلف هر شرکت برای سیستم‌‌عامل اندروید متفاوت هستند. اگر تلفن‌همراه شما از جدیدترین نسخه‌ی اندروید (9.9 Pie) برخوردار است، با رفتن به مسیر Settings > Display و تغییر تم دستگاه به Dark، می‌توانید حالت Dark Mode را برای آن فعال کنید. این ویژگی هنوز در وضعیت تست بتا است و بر کل سیستم‌عامل تأثیرگذار نیست. برای مثال، اپ Settings پس از اعمال تغییرات، سفید باقی می‌ماند.

نور دیگر بخش‌های سیستم را هم با بخش Night Mode می‌توانید کاهش دهید که در تنظیمات Developer مخفی شده است. اپلیکیشن Settings را باز و منو About Phone را پیدا کنید و هفت‌بار روی Build Number ضربه بزنید. سپس، در مسیر Settings > System > Advanced > Developer Options می‌توانید این ویژگی را تغییر دهید. اگر بخت یارتان باشد، گوگل این ویژگی را در نسخه‌های آینده‌ی اندروید بهبود خواهد داد. البته، تنظیمات اندروید در انواع گوشی‌ها متفاوت است؛ اما در تنظیمات گوشی خود هم می‌توانید مسیر مشابه را پیدا کنید.

اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌های محبوب

تنظیمات مذکور به سیستم‌عامل‌های اصلی اشاره می‌کردند؛ اما تعداد زیادی از اپلیکیشن‌ها هم از ویژگی Dark Mode برخوردار هستند. درادامه، نمونه‌های متداول را بیان کرده‌ایم:

Gmail: در وب، با کلیک روی آیکن تنظیمات در گوشه‌‌ی صفحه و رفتن به منو Themes می‌توانید تم تیره را فعال کنید. تم‌های Dark و Terminal گزینه‌های مناسبی هستند. اگرچه وقتی ایمیل‌ها را بازمی‌کنید، روی پس‌زمینه‌ی سفید ظاهر می‌شوند. متأسفانه هنوز حالت دارک مودی برای اپلیکیشن موبایل جیمیل ساخته نشده است.

Facebook Messenger: اپلیکیشن موبایل Facebook هنوز از حالت Dark Mode بی‌بهره است؛ اما اپلیکیشن Messenger این ویژگی را دارد. در ابتدا، باید ایموجی هلال ماه را در صفحه‌ی چت یکی از دوستان بدون متن وارد کنید. سپس، روی ماه کلیک کنید و این ویژگی را از حالت قفل خارج کنید. درادامه با مراجعه به تنظیمات Messenger، می‌توانید کلید Dark Mode را پیدا کنید.

توییتر: توییتر اخیرا این ویژگی را به‌روزرسانی کرده و می‌توانید Dark Mode آن را در مسیر Settings > Display and Sound پیدا کنید. در‌حال‌حاضر، دو نسخه برای این کار وجود دارد: Dim که رنگ آبی‌نفتی است و Light Out که رنگ سیاه است. گزینه‌ی دوم به حفظ باتری در تلفن‌های همراه‌با صفحه‌‌نمایش OLED مثل iPhone X کمک می‌کند.

یوتیوب: یوتیوب یکی از امکانات برتر Dark Mode را دارد که روی وب و اپلیکیشن‌های موبایل فعال می‌شود. در وب، روی تصویر پروفایل خود در گوشه‌ی بالا سمت راست، راست‌کلیک کنید و سپس، روی گزینه‌ی Dark Theme کلیک کنید. در اپلیکیشن موبایل، Apps Settings را از تصویر پروفایل خود انتخاب کنید. در iOS، گزینه‌ی دارک مود در سمت راست قرار گرفته است؛ درحالی‌که در اندروید در زیرمنو General قرار دارد.

Reddit: اگر یکی از هواداران فعال Reddit هستید، Dark Mode وب را با کلیک روی نام کاربری و سپس، انتخاب Night Mode می‌توانید فعال کنید. اگر از اپلیکیشن موبایل استفاده می‌کنید، این حالت را می‌توانید در صفحه‌ی اصلی Settings پیدا کنید؛ اگرچه می‌توانید از اپلیکیشن‌های شخص ثالث ردیت مثل Narwhal یا Reddit Is Fun هم برای فعال‌سازی این حالت استفاده کنید. این اپلیکیشن‌ها از امکانات متعددی برای Dark Mode برخوردار هستند.

Slack: قابلیت Dark Mode در اپلیکیشن موبایل Slack در منو Settings آن قرار گرفته است. با کلیک روی سه‌نقطه‌ی گوشه‌ی بالا سمت راست، می‌توانید به تنظیمات دارک مود اسلک دسترسی پیدا کنید. Dark Mode روی نسخه‌ی دسکتاپ هم به‌زودی فعال خواهد شد.

Playstation 4: دارک مود رسمی برای PS4 وجود ندارد؛ اما از مسیر Settings > Themes می‌توانید تم‌های تیره‌تر را انتخاب کنید.

Xbox One: با کلیک روی دکمه‌ی Xbox روی دسته‌ی بازی، Settings را انتخاب کنید و به مسیر Personalization > Theme and Motion بروید. در آنجا، می‌توانید حالت Dark Mode را پیدا کنید.

Nintendo Switch: از منو اصلی، System Settings را پیدا کنید. سپس، به Themes بروید و گزینه‌ی Basic Black را انتخاب کنید.

برنامه‌های دیگر: اگر برنامه‌ی دلخواه شما در این فهرست نبود، از گزینه‌ی Settings می‌توانید به پشتیبانی از Dark Mode پی ببرید. بسیاری از برنامه‌ها ازجمله Wikipedia ،Instapeper ،Pocket ،IMDB ،Waze و بسیاری از دیگر اپلیکیشن‌های آب‌و‌هوایی از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند. وب‌سایت‌های تاریک به‌ندرت پیدا می‌شوند؛ اما افزونه‌‌ی مرورگرها، مثل Dark Mode یا Dark Theme برای کروم، بسیاری از وب‌سایت‌های مدنظر شما را می‌توانند تغییر دهند. دارک مودها کاملا فراگیر نیستند؛ اما محبوبیت آن‌ها در یکی‌دو سال گذشته افزایش پیدا کرده است.

روز شنبه، نسخه‌ای آزمایشی از کرو دراگون، فضاپیمای مسافربری جدید اسپیس‌ایکس، در محل فرود در کیپ کاناورال فلوریدا حین آزمایش موتور خراب شد. به‌نقل از خبرگزاری فلوریدا تودی، این حادثه به انتشار حجم عظیمی از دود از تأسیسات اسپیس‌ایکس در ساحل فلوریدا منجر شد. فضانوردان ناسا قرار بود نخستین پروازشان بهایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) را در تابستان امسال با این فضاپیما انجام دهند.

سخن‌گوی اسپیس‌ایکس در بیانیه‌ای گفت:

ابتدای شنبه، اسپیس‌ایکس در جایگاه آزمایشی‌مان در بخش فرود ۱ در کیپ کاناورال فلوریدا، مجموعه‌ای از آزمایش‌های موتور را روی نسخه‌ای آزمایشی از کرو دراگون انجام داد. این آزمایش‌های اولیه با موفقیت به‌پایان رسیدند؛ اما آزمایش نهایی به اتفاقی غیرعادی در جایگاه آزمایش منجر شد.

واحد فضایی چهل‌وپنجم نیروی هوایی ایالات متحده‌ی آمریکا که بر پرتاب‌ها از کیپ کاناورال نظارت می‌کند، به فلوریدا تودی گفت حادثه‌ی یادشده اکنون مهار شده و به هیچ‌کس آسیبی نرسیده است.

از مدت‌ها پیش، اسپیس‌ایکس به‌عنوان بخشی از برنامه‌ی خدمه‌ی تجاری ناسا مشغول آزمایش کرو دراگون بوده تا آن را برای ارسال فضانوردان سازمان فضایی به ایستگاه فضایی بین‌المللی آماده کند. در اسفند۱۳۹۷، اسپیس‌ایکس نخستین‌بار کپسول کرو دراگون را با موفقیت سوار بر راکت فالکون ۹ خود پرتاب کرد و آن را در پروازی آزمایشی به ISS فرستاد. در این مأموریت بدون سرنشین، کپسول فضایی کمتر از یک هفته به ایستگاه فضایی متصل ماند و سپس، با به‌کارگیری مجموعه‌ای از چترهای نجات با موفقیت در اقیانوس اطلس فرود آمد. این پرواز آزمایشی نشان داد کرو دراگون از توانایی لازم برای انجام تمام وظایف اصلی موردنیاز برخوردار است. با موفقیت این مأموریت، گامی مهم در مسیر ارسال افراد به فضا ازطریق کپسول اسپیس‌ایکس برداشته شد.

از آن زمان تاکنون، اسپیس‌ایکس در‌حال‌آمادگی برای برداشتن گام بزرگ بعدی، یعنی آزمایش سامانه‌ی فرار اضطراری کرو دراگون بوده است. این کپسول به ۸ موتور کوچک به‌نام سوپردریکو (SuperDraco) مجهز است که می‌توانند در حین پرتاب روشن شوند تا اگر راکت پرتابگر پس از پرتاب دچار خرابی شود، کرو دراگون را از آن جدا کنند. اسپیس‌ایکس قصد داشت در ژوئن (خرداد یا تیر)، با پروازی سامانه‌ی یادشده را آزمایش کند و در آن، موتورهای روی کپسول را چند دقیقه پس از برخاستن از زمین روشن کند. به‌نقل از منابع آشنا با اسپیس‌ایکس، این شرکت درصدد آن بود که از همان کپسول کرو دراگونی استفاده کند که در اسفند پرواز کرد و دیروز نیز آزمایش شد. در حادثه‌ی اخیر، اسپیس‌ایکس مشغول آزمایش موتورهای سوپردریکو بود؛ بااین‌حال، این شرکت به‌طورمشخص اعلام نکرد دلیل خرابی چه بود.

کپسول کرو دراگون پس از اتمام نخستین پرواز آزمایشی در اسفند در اقیانوس اطلس فرود آمد

اسپیس‌ایکس می‌گوید به‌کمک ناسا درحال‌بررسی مشکل پیش‌ آمده است. این شرکت در بیانیه‌ی خود گفت:

اطمینان از اینکه سامانه‌های ما به استانداردهای دقیق ایمنی دست پیدا می‌کنند و حوادث نامعمول، نظیر رخداد اخیر، پیش از پرواز شناسایی شوند، دلایل اصلی انجام آزمایش‌ها به‌شمار می‌روند. تیم‌های ما مشغول تحقیق و همکاری نزدیک با ناسا هستند.

جیم برایدنستاین، مدیر ناسا، نیز در توییتر تأیید کرد که این سازمان در‌حال‌بررسی حادثه است. همان‌طورکه اسپیس‌ایکس دلیل حادثه‌ی اخیر را بررسی می‌کند، احتمال دارد زمان‌بندی انجام پروازها را نیز تغییر دهد. در‌همین‌حال، بوئینگ، دومین شریک خدمه‌ی تجاری ناسا، قصد دارد فضاپیمای مسافربری‌اش به‌نام سی‌اس‌تی ۱۰۰ استارلاینر را نخستین‌بار در اوت۲۰۱۹ بدون سرنشین پرتاب کند. کپسول بوئینگ احتمالا نخستین پرواز سرنشین‌دارش را در حوالی تاریخی نامعلوم پیش از پایان سال جاری میلادی انجام خواهد داد. پیش از رویداد اخیر، اسپیس‌ایکس قرار بود نخستین پرواز سرنشین‌دار فضاپیمای مسافربری را از خاک آمریکا پرتاب کند؛ اما به‌نظر می‌رسد زمان‌بندی دو شرکت اکنون بیشتر به یکدیگر نزدیک شده است.

کلید خودروها در سال‌های گذشته تکامل پیدا کرده‌اند و شکل و شمایل جدیدی به‌خود گرفته‌اند؛ اما هیچ‌گاه جزء موضوعات قابل‌توجه نبوده‌اند. اکنون شرکتی با نام آوِین (Awain) با معرفی گران‌ترین کلید خودرو در تاریخ و سری جدید کلید‌های لوکس برای سوپراسپرت‌ها، این دیدگاه را تغییر داده است.

کلید‌های شرکت آوین به‌صورت دست‌ساز در فنلاند توسط تیمی متشکل از ساعت‌سازان، جواهر‌سازان و مهندسان مکانیک ساخته می‌شوند. روند ساخت هرکدام از کلید‌های شرکت آوین به‌علت دقت و جزئیات بالا در طراحی، بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ ساعت زمان می‌برد. خریداران بین ۳ مدل مختلف از کلید‌ها حق انتخاب دارند که ارزان‌ترین آن‌ها سری کوانتوم نام داشته و ۵۵ هزار دلار قیمت دارد.

قیمت ارزان‌ترین کلید ساخته‌شده توسط آوین از بسیاری از خودروهای میان‌رده گران‌تر است؛ اما با این قیمت کلیدی را دریافت می‌کنید که در قسمت داخلی آن از چوب و چرم استفاده شده و دورتادور آن با طلای ۱۸ یا ۲۴ عیار تزیین شده است. علاوه‌بر این در کلید‌ها بیش از ۳۵۴ جواهر به‌‌کار رفته که در مجموع ۳.۴۵ قیرات هستند.

سری Serenity با ابعاد متفاوتش شناخته می‌شود و ۱۰۰ هزار دلار قیمت دارد. در این کلید از ۱۲۵۰ الماس استفاده شده که در مجموع ۲۰ قیرات وزن دارد. سری فانتوم با قیمت ۵۶۲ هزار دلاری خود بیش از ۳۴.۵ قیرات الماس را در خود جای داده است. علاوه‌بر این ۱۷۵ گرم طلای ۱۸ عیار هم در این کلید به‌کار رفته است و خریدارن قادر هستند مواد به‌کاررفته در قسمت میانی کلید را به‌دلخواه انتخاب کنند.

انتخاب‌ رنگ‌های متعددی هم برای پوشش چرمی و چوب به‌کاررفته در بدنه وجود دارد. البته این کلید‌ها برای خودروهای تولیدانبوه طراحی نشده‌اند. فهرست کلید خودروهایی که شرکت آوین می‌سازد، شامل محصولات استون مارتین، بنتلی، بوگاتی، لامبورگینی، مازراتی، مک‌لارن، مرسدس بنز، پورشه و رولزرویس می‌شود که نام آئودی و بی‌ام‌و در این فهرست خالی است. قیمت سری فانتوم کلیدهای شرکت آوین درواقع از یک دستگاه رولزرویس فانتوم واقعی هم بیشتر است.

جالماری ماتیلا، مدیرعامل آوین می‌گوید:

به‌عنوان یک علاقه‌مند به خودرو، معتقدم که بهترین خودروهای جهان شایسته بهترین کلید‌ها هستند و محصولات ما به‌طور حتم نمایانگر برتری هستند.

او در ادامه به این موضوع اشاره می‌کند که این کلید‌ها برای مالکان سوپراسپرت‌های لوکس که خواهان تجربه حس لوکس بودن هستند، مناسب است.

کرفس یکی از سبزیجاتی است که به‌شدت درمعرض توجه افراد دارای رژیم لاغری قرار دارد. این گیاه برگ‌سبز که در ساقه‌های خود کالری بسیار کمی دارد، اغلب به‌عنوان یک سبزی دارای انرژی منفی تلقی می‌شود و گفته می‌شود انرژی مورد نیاز برای خوردن و جذب آن از انرژی که می‌تواند به بدن برساند، بیشتر است. اما این استثنا واقعیت ندارد. در مطالعه‌ی جدیدی که روی مارمولک‌ها انجام شده، وجود غذاهای دارای کالری منفی به‌کلی رد شده است. در رژیم‌های غذایی لاغری، غذاهایی مانند کرفس، کاهو، گریپ‌فروت، خیار و کلم بروکلی با عنوان غذاهای دارای کالری منفی تعریف می‌شوند. استفان سکور، نوسنده‌ی ارشد مقاله از دانشگاه آلاباما گفت:

بدون توجه به مقدار کالری موجود غذا، شما همیشه چیزی از آن به‌دست می‌آورید. این مقدار شاید چندان زیاد نباشد ولی خود غذا همیشه سودی به‌دنبال خواهد داشت.

همان‌طور که ذکر شد، این پژوهش روی انسان انجام نشده است. نویسندگان از ۹ مارمولک بومی استرالیا (Pogona vitticeps) برای مطالعه‌ی خود استفاده کردند. هرچند چنین پژوهشی ممکن است نامعقول به‌نظر برسد، اما این مارمولک‌ها واقعا غذای خود را مانند انسان‌ها هضم و جذب می‌کنند. پس از ۱۰ روز گرسنگی، به مارمولک‌ها کرفس خام خردشده داده شد.

با محاسبه‌ی انرژی مورد نیاز برای هضم و دفع مدفوع و ادرار، ۳۳ درصد از کالری برای هضم استفاده شد و ۴۳ درصد از آن دفع شد. این بدان معنا است که آن‌ها ۲۴ درصد از انرژی یعنی حدود یک‌چهارم از کل انرژی کرفس را ذخیره کردند. پژوهشگران در مقاله‌ی خود نوشتند:

نتایج مطالعه، این ادعا را که کرفس یک غذای دارای کالری منفی است، رد می‌کند و درمورد اصل وجود چنین نوع غذاهایی شک و تردیدهایی به‌وجود می‌آورد.

باتوجه‌به این مطالعه باید پرسید آیا هزینه‌ی هضم کرفس و انرژی ازدست‌رفته طی دفع در آزمایش‌های انجام‌شده روی مارمولک‌ها، معادل مقادیر انسانی است؟ پژوهشگران برای رسیدن به این نتیجه، از برآوردهای محافظ‌کارانه‌ای استفاده کردند. اول اینکه، جویدن و جذب کرفس ۲۵ درصد انرژی می‌گیرد (درصدی که سه برابر مقدار پیشنهادشده در مطالعات انسانی است). دوم، میزان از دست دادن انرژی ازطریق ادرار ۵ درصد است. و سوم، ۳۰ درصد از انرژی فیبر دفع خواهد شد. در این شرایط، نویسندگان محاسبه کردند که چه اتفاقی می‌افتد وقتی انسان غذاهایی نظیر کرفس، کلم بروکلی، سیب، هویج، گریب‌فروت، گوجه‌فرنگی، هندوانه، کاهو و بلوبری را مصرف می‌کند. در هر مورد، آن‌ها حدود ۶۴ درصد انرژی خالص به‌دست می‌آوردند. بنابراین اگر یک انسان ۱۰۰ کالری بلوبری بخورد، ۶۴ کالری برای او ذخیره خواهد شد. حتی وقتی پژوهشگران مقدار انرژی ازدست‌رفته طی هضم و ادرار و نیز فیبر دفع‌شده را دو برابر درنظر گرفتند، باز هم به انرژی خالص ۱۹ درصد رسیدند.

مطمئنا این مقدار انرژی زیاد نیست. متابولسیم یک انسان در حال استراحت این مقدار کالری را به‌سرعت خواهد سوزاند. درواقع برای اینکه انرژی مورد نیاز متابولیسم زمان استراحت یک زن ۶۰ کیلوگرمی تأمین شود، به ۱۲ کیلوگرم کرفس در روز نیاز خواهد بود. به‌همین خاطر است که غذاهایی نظیر کرفس برای کاهش وزن مناسب هستند.

نتیجه نهایی: مصرف سبزیجات کم‌کالری ممکن است به کاهش وزن شما کمک کند ولی شواهدی وجود ندارد که نشان دهد میزان انرژی موجود در این غذاها نسبت‌به آنچه برای هضم و جذب آن‌ها نیاز است، کمتر است.

به‌تازگی دو مقاله در مجله‌ی Cell Metabolism منتشر شده که تأیید می‌کند ساعت زیستی (ریتم‌های شبانه‌روزی) عامل مهمی در نحوه‌ی واکنش بدن به فعالیت جسمانی است. این مطالعات بر مولفه‌های مختلفی از ورزش تمرکز کرده‌اند، بنابراین یکدیگر را تکمیل می‌کنند. البته تنها براساس این اطلاعات، هنوز بسیار زود است بگوییم بهترین زمان برای اینکه به فعالیتی جسمانی نظیر دویدن مشغول شوید، چه هنگامی است. اما حداقل در آزمایشگاه، به‌نظر می‌رسد ورزش در هنگام عصر پربارتر باشد اگرچه سبک زندگی انسان‌ها بسیار پیچیده است و بنابراین این پژوهش تنها شروعی بر این نوع مطالعات محسوب می‌شود. گاد آشر از گروه علوم بیوملکولی مؤسسه‌ی علوم ویزمن که نویسنده‌ی ارشد مطالعه اول می‌گوید:

این موضوع به‌خوبی شناخته شده است که تقریبا هر جنبه‌ای از فیزیولوژی و متابولیسم ما از ساعت زیستی تاثیر می‌گیرد. این مسئله نه‌تنها درمورد انسان، بلکه در هر موجود زنده‌ای که دربرابر نور حساس است، دیده می‌شود. ما می‌خواستیم ببینیم که آیا ارتباطی بین زمان روز و عملکرد ورزشی وجود دارد یا خیر.

پائولو ساسون‌کورسی از مرکز اپی‌ژنتیک و متابولیسم دانشگاه کالیفرنیا که نویسنده‌ی ارشد مقاله‌ی دیگر است، می‌گوید:

ریتم‌های شبانه‌روزی روی هر فعالیتی که ما انجام می‌دهیم، تاثیر دارد. مطالعات قبلی در آزمایشگاه ما نشان داده‌اند که حداقل ۵۰ درصد از متابولیسم ما شبانه‌روزی بوده و ۵۰ درصد از متابولیت‌های موجود در بدن ما براساس چرخه‌ی شبانه‌روزی دچار تغییر می‌شوند. منطقی است که ورزش نیز یکی از مواردی باشد که تحت‌تاثیر این موضوع قرار گیرد.

هر دو گروه پژوهشگران، برای بررسی ارتباط بین زمان روز و عملکرد ورزشی ابتدا به سراغ موش‌ها رفتند. از آنجایی که موش‌ها عمدتا طی شب فعالیت دارند، کاری که پژوهشگران باید انجام می‌دادند، تعریف نتایج براساس زمان‌بندی انسانی بود. گروه آشر با قرار دادن موش‌ها روی تردمیل در زمان‌های مختلف مرحله‌ی فعالیت، پژوهش خود را آغاز کردند. آن‌ها ظرفیت ورزشی موش‌ها را در شدت‌ها و رژیم‌های مختلفی ورزشی مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که عملکرد ورزشی کلی به‌طور چشمگیری درموش‌هایی که در هنگام عصر ورزش می‌کردند، درمقایسه با موش‌هایی که هنگام صبح ورزش می‌کردند، بهتر بود. این تفاوت‌های روزانه، در موش‌هایی که دارای ساعات جهش‌یافته بودند، کاهش یافته بود و این امر نیز از ارتباط احتمالی بین ساعت زیستی و عملکرد ورزشی حمایت می‌کند.

پژوهشگران برای شناسایی عوامل مؤثر روی تغییرات روزانه در عملکرد ورزشی، تجزیه‌و‌تحلیلی گسترده از بیان ژن‌ها و متابولیت‌های موجود در بافت ماهیچه انجام دادند. آن‌ها دریافتند که در پاسخ به ورزش در هنگام عصر، در بدن سطح بالاتری از متابولیتی به نام ZMP تولید می‌شود. ZMP مسیرهای متابولیکی مرتبط با گلیکولیز و اکسیداسیون اسیدهای چرب را ازطریق فعال کردن AMPK فعال می‌کند. AMPK یکی از تنظیم‌کننده‌های مهم متابولیک سلولی است. درنتیجه این امر ممکن است در افزایش ظرفیت ورزش در هنگام عصر تاثیر داشته باشد. آشر می‌گوید:

جالب است که ZMP یک آنالوگ درونی AICAR است؛ همان ترکیبی که برخی ورزشکاران برای دوپینگ از آن استفاده می‌کنند.

پژوهشگران همچنین ۱۲ انسان را مورد مطالعه قرار دادند و اثرات مشابهی را مشاهده کردند. به‌طور کلی، افراد شرکت‌کننده در آزمایش وقتی هنگام عصر ورزش می‌کردند درمقایسه با ورزش صبحگاهی، مصرف اکسیژن کمتری داشتند؛ این به‌مفهوم بازده بهتر ورزشی است.

گروه ساسون‌کورسی نیز موش‌ها را روی تردمیل قرار دادند اما رویکرد دیگری را دنبال کردند. آن‌ها همراه‌با مطالعه‌ی گسترده‌ی بیان ژن‌ها و متابولیت‌ها، تغییر در بافت ماهیچه‌ای موش‌ها را در پاسخ به ورزش مورد مطالعه قرار دادند. این امر به آن‌ها اجازه داد بتوانند فرایندهایی نظیر گلیکولیز (که در متابولیسم قندها و تولید انرژی مشارکت دارد) و اکسیداسیون چربی (سوزاندن چربی) را مورد بررسی قرار دهند. آن‌ها دریافتند که در این فرایند، پروتئین HIF1A نقش مهمی داشته و بسته به زمان روز، به روش‌های مختلفی فعال می‌شود. HIF1Aیک فاکتور رونویسی است که براساس سطح اکسیژن موجود در بافت، ژن‌های متفاوتی را تحریک می‌کند. ساسون‌کورسی می‌گوید:

اینکه HIF1A در این‌جا مهم باشد، منطقی بود ولی ما تاکنون نمی‌دانستیم که سطح آن متناسب با زمان روز دچار نوسان می‌شود.

براساس مطالعه‌ی پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، به‌نظر می‌رسد که ورزش در هنگام آغاز مرحله‌ی فعالیت (که در انسان‌ها همان اواخر صبح است)، درمقایسه با مرحله‌ی استراحت (عصر)، بیشترین اثرات مفید را روی متابولیسم دارد. البته پژوهشگران خاطرنشان کردند که حتی اگر ساعات شبانه‌روزی در طول تکامل حفظ شده باشد، ترجمه‌ی این یافته‌ها به انسان‌ها چندان ساده نیست. یکی از دلایل این است که انسان‌ها درمقایسه با موش‌های موجود در آزمایشگاه، ازنظر میزان سحرخیزی با هم تفاوت زیادی دارند. ساسون‌کورسی می‌گوید:

شما ممکن است یک فرد سحرخیز باشید یا اینکه شب‌ها بیدار بمانید و این عوامل نیز باید درنظر گرفته شوند.