حضرت علی اکبر (ع) فرزند امام حسین (ع) در بین سال‌های ۳۳ تا ۳۵ هجری قمری از مادری به نام لیلا دختر ابی مرّه در شهر مدینه به دنیا آمدند و در مکتب انسان ساز پدر خود شیوه‌های صحیح دفاع از مکتب و اطاعت از امامت و حمایت از آرمان‌های مقدس آن را آموخت. او در روز عاشورا اولین نفر از بنی هاشم بود که پس از مبارزه جانانه جام شهادت سر کشید. به همین منظور روز میلاد حضرت علی اکبر علیه السلام (ع) را روز جوان نامگذاری کرده اند.

امام حسین علیه السلام (ع)‌ حضرت علی اکبر (ع) را عصاره بنی هاشم و شبیه‌ترین مردم به پیامبر (ص) دانسته، فرمود هر وقت دلمان برای رسول الله (ص) تنگ می‌شد. مشتاق زیارت علی اکبر می‌شدیم و زیارت و ملاقات علی اکبر ع (ع) بود که دلمان را در فراق پیامبر ص (ص) تسلی می‌بخشید.

پس اگر کسی شیفته جمال و کمال پیامبر (ص) است، می‌تواند از رخسار و فضایل علی اکبر(ع) هم به پیامبر (ص) برسد.

بیشتر بخوانید: خلاصه زندگی حضرت علی اکبر (ع)

حجت الاسلام و المسلمین سید مهدی حائری خطیب و کارشناس امور دینی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره ولادت حضرت علی‌اکبر (ع) و ویژگی‌های ذاتی ایشان اظهار کرد: سن حضرت علی اکبر (ع) از ۲۶ تا ۲۸ سال تخمین زده شده است و ایشان همان شخصیتی است که از سن ۶ سالگی نمازشب‌اش قضا نشده است و تربیت شده مکتب پدر حضرت سید الشهدا (ع) هستند. ولایت پذیری ایشان به نحوی بود که روی صبحت امام (ع) سخنی نمی‌گفتند. امام حسین (ع) به حدی به حضرت علی اکبر علیه السلام اطمینان داشتند که در تمام جلسات خصوصی روز دوم، ششم و حتی در روز عاشورا که امام حسین (ع) با عمربن سعد جلسه داشتند، حضرت علی اکبر علیه السلام را همراه خود می‌بردند.

وی در ادامه بیان کرد: معمولا زیارت امامزادگان از نقل است و روایت معصوم ندارد، اما در شأن و منزلت حضرت علی اکبر علیه السلام همین بس که زیارت ایشان از ناحیه معصوم وارد شده است و در حتی در زیارت وارث، ناحیه و عاشورا هم از حضرت علی اکبر علیه السلام یاد شده و بار‌ها گفتند که در زیارت امام حسین علیه السلام، زیارت پایین پای حضرت علیه السلام فراموش نشود.

این خطیب و کارشناس مذهبی افزود: در آخرین سلام زیارت عاشورا، همه می‌گویند که منسوب به امام سجاد علیه السلام است، اما درواقع این سلام به حضرت علی اکبر علیه السلام می‌رسد.

بیشتر بخوانید: شب ولادت حضرت علی اکبر (ع) هیئت به کجا برویم؟

وی ادامه داد: حضرت علی اکبر علیه السلام شخصیتی بودند که بسیار به اتفاقات پیرامون خود توجه داشتند و هیچ وقت جلوتر از امام، پیغمبر و خدای خود حرکت نکرده است، به همین سبب همیشه پشت سر امام خود حرکت کردند و اولین جوان هاشمی که وارد میدان نبرد شد، این حضرت بودند.

وی درباره چگونگی ولادت حضرت علی اکبر علیه السلام گفت: متاسفانه خیلی در تاریخ درخصوص ولادت ایشان مطلبی بیان نشده است و حتی در بسیاری از کتب تاریخی که درباره حضرت آمده، سند منتغمی تنظیم نشده است. اما مبنی بر روندی که برای همه معصومین وجود داشت، تولد حضرت علی اکبر علیه السلام نیز با سنت نبوی به هنگام ولادت همراه بود. 

حجت الاسلام و المسلمین حائری درباره ویژگی و شباهت حضرت علی اکبر علیه السلام با جد بزرگوارشان پیامبر اکرم (ص) گفت: آنچه که در منابع معتبر درباره این حضرت آمده شباهت بی نظیرشان از نظر خلقی، رفتاری، کلامی و ... با پیامبر اکرم (ص) است و همچنین درباره حضرت محمد مصطفی (ص) داریم که خداوند می فرماید: «ای پیغمبر! تو دارای اخلاق عظیم هستی.»؛ به همین دلیل رمز موفقیت پیامبر (ص) برای رسالت خوشرویی و خوش خلقی ایشان بود.

بدافزارها و حملات سایبری یکی از دغدغه‌های مهم شرکت‌های بزرگ ساخت نرم‌افزار است، چراکه نرم‌افزارها درکنار کارایی بالا باید امنیت تضمین‌شده نیز داشته باشند تا کاربران با خیال راحت از آن‌ها استفاده کند. طبق داده‌های که توسط آزمایشگاه کسپرسکی جمع‌آوری‌شده است، نرم‌افزارهای مایکروسافت آفیس هدف اصلی این روزهای هکرها هستند.

این شرکت در کنفرانس امنیتی خود با عنوان Summit Analyst Summit اعلام کرده که در حدود ۷۰ درصد از حملات به آفیس را در ۴ ماهه ۲۰۱۸ شناسایی کرده است؛ هکرها در این حملات با سواستفاده از آسیب‌پذیری مایکروسافت آفیس، امنیت کاربران این مجموعه نرم‌افزار را به خطر انداخته‌اند.

کسپرسکی افزوده است که حملات سایبری به آفیس بیش از چهار برابر میزانی است که مایکروسافت دو سال پیش شاهد آن بود.

کسپرسکی درباره جزئیات این حملات می‌گوید: «اگر نگاهی به آسیب‌پذیری‌های سال ۲۰۱۸ داشته باشیم، متوجه می‌شویم توسعه‌دهندگان بدافزارها، باگ‌های ساده و منطقی را ترجیح می‌دهند. به همین دلیل است که آسیب‌پذیری‌های CVE-2017-11882 و CVE-2018-0802 اکنون باگ‌هایی هستند که در مایکروسافت آفیس بیشترین میزان را به خود اختصاص داده‌اند و نکته جالب‌توجه این است که این باگ‌ها با تمام نسخه‌های برنامه ورد از مجموعه نرم‌افزارهای آفیس سازگار هستند و همین نکته باعث شده تا نوشتن یک بدافزار برای آفیس زحمت زیادی برای هکر به وجود نیاورد؛ اما همین آسیب‌پذیری به‌ظاهر ساده، کم‌کم پیچیده‌تر شده و وضعیت امنیت آفیس را به خطر انداخته است.»

کسپرسکی در ادامه، ۱۰ مورد از ضعف‌های امنیتی نرم‌افزارها که بیشتر موردحمله هکرها قرار گرفته‌اند را منتشر کرده که ۶ مورد آن متعلق به مایکروسافت آفیس است:

CVE-2018-8174 - مایکروسافت (قابل بهره‌برداری ازطریق فایل‌های آفیس)

CVE-2018-4878 - Adobe

CVE-2017-11882 - مایکروسافت (نقص آفیس)

CVE-2017-8750 - مایکروسافت

CVE-2017-0199 - Microsoft (نقص آفیس)

CVE-2016-0189 - مایکروسافت (قابل‌استفاده ازطریق فایل‌های آفیس)

CVE-2017-8570 - Microsoft (نقص آفیس)

CVE-2018-8373 - مایکروسافت (قابل‌استفاده ازطریق فایل‌های آفیس)

CVE-۲۰۱۲-0158 - مایکروسافت

 CVE-۲۰۱۵-1805 - اندروید

آمازون در حال توسعه‌ی سرویس استریم موسیقی رایگان مبتنی بر تبلیغات است. این سرویس درکنار سرویس‌های غیررایگان Amazon Music Unlimited و Prime Music و برای رقابت با اپل موزیک و اسپاتیفای در دسترس کاربران قرار خواهد گرفت.

براساس گزارش منتشرشده از سوی بیلبورد، آمازون در حال مذاکره برای ایجاد بستری مبتنی بر تبلیغات برای سرویس موسیقی جدیدش است.

در حال حاضر، Amazon Music Unlimited نیز مشابه اپل موزیک و اسپاتیفای هزینه‌ی اشتراک ۱۰ دلار در ماه به‌صورت مستقل دارد. Prime Music نیز برای اعضای آمازون پرایم، امکان دسترسی محدودشده به محتواهای صوتی را بدون دریافت هزینه‌ی اضافی فراهم می‌‌کند. سرویس جدید که ازطریق تبلیغات پشتیبانی می‌کند، پیشنهاد سوم برای کاربران خواهد بود. 

بیلبورد یادآور می‌شود که در حال حاضر هنوز تعداد مشترکان پرداختی آمازون مشخص نیست. به‌نظر می‌رسد سال گذشته، تعداد مشترکان کلیه‌ی سرویس‌های آمازون، ۲۰ میلیون کاربر بوده باشد. اما براساس گزارش‌های منتشرشده، ظاهرا تعداد مشترکان پرداختی اپل موزیک تنها در ایالات متحده، ۲۸ میلیون مشترک است که آمار بالاتری نسبت به اسپاتیفای در آن منطقه‌ی جغرافیایی دارد.

باوجودی که آمازون تعداد مشترکان پرداختی سرویس موسیقی خود را مشخص نکرده است، اما برخی گزارش‌ها تعداد ۲۰ میلیون مشترک را برای تمامی سرویس‌های آمازون برآورد کرده‌اند. به‌لطف یکپارچه‌سازی سرویس‌های موسیقی با اسپیکرهای هوشمند آمازون، انتظار می‌رود این آمار به‌صورت پیوسته افزایش پیدا کند. 

اما وقتی صحبت از سرویس‌های موسیقی به‌میان می‌آید، اسپاتیفای با ۱۰۰ میلیون مشترک (‌رایگان و پرداختی)، به‌عنوان پرطرفدارترین سرویس‌دهنده‌ی موسیقی در سطح جهان شناخته می‌شود. رویکرد جدید آمازون می‌تواند محرکی برای نصب اسپیکرهای آمازون اکو باشد و انتظار می‌رود مشتریان بیشتری تمایل به استفاده از سرویس رایگان آمازون باشند. درنظر داشته باشید که اپل موزیک جز اشتراک سه‌ماهه‌ی آزمایشی رایگان، هیچ‌گونه سرویس رایگانی دراختیار کاربران قرار نمی‌دهد.

همچنین براساس آخرین گزارش‌ها، آمازون در حال توسعه‌ی رقیب ایرپاد است و قصد دارد محصولی با کیفیت بالاتر و البته قیمت پایین‌تر نسبت به هدفون کاملا بی‌سیم اپل به بازار عرضه کند. انتظار می‌رود هدفون جدید با قابلیت حذف نویز و مقاوم دربرابر نفوذ آب، نیمه‌ی دوم سال جاری میلادی معرفی شود. طبیعی است که هدفون جدید ازالکسا آمازون پشتیبانی کند. 

فروش نمونه‌های جدید کامپیوترهای شخصی، همیشه ادامه دارد. به‌احتمال زیاد، هرکدام از ما امروز یک یا چند عدد کامپیوتر دسکتاپ یا لپ‌تاپ قدیمی داریم که شاید استفاده‌ای از آن‌ها نداشته باشیم. شاید هم تصمیم گرفته‌ایم نسل جدیدی از دستگاه‌ها مانند لپ‌تاپ‌های هیبرید یا تبلت‌های قدرتمند را برای کارهای رایانشی خود انتخاب کنیم و کامپیوتر قدیمی، انتظار سرنوشتی همچون سطل بازیافت، فروش به قیمت بسیار پایین یا خاک خوردن در انباری را می‌کشد.

به‌جای سرنوشت‌های بالا، می‌توان کاربردهایی بهینه‌تر از کامپیوترهای شخصی داشت. اگر کامپیوتر قدیمی شما عمری کمتر از یک دهه داشته باشد، هنوز ابزاری نسبتا مناسب محسوب می‌شود و خروجی‌های بسیار زیادی می‌توان از آن گرفت. منظور از کاربردها، استفاده‌های عادی یا کم‌کاربرد نیست، بلکه می‌توان از همان لپ‌تاپ یا دسکتاپ قدیمی، سیستمی کاملا بهینه و جذاب ساخت.

برای استفاده‌ی مجدد و بهینه از کامپیوترهای قدیمی، شاید به‌روزرسانی‌های جزئی نیاز باشد. اضافه کردن رم حافظه‌ی ذخیره‌سازی، به‌روزرسانی‌های مهم‌تر هستند که شاید در اجرای همه‌ی راهکارهای این مقاله، به شما و کامپیوتر قدیمی کمک کنند. در برخی از روش‌ها، اتصال به اینترنت باید به کامپیوتر قدیمی اضافه شده یا نرم‌افزاری روی یک درایو USB کپی شود. به‌هرحال، همه‌ی راهکارها ارزش امتحان کردن و آزمایش راه‌های جدید بهره‌برداری از کامپیوتر قدیمی را دارند. پس از خواندن این روش‌ها، قطعا از نگه‌داشتن کامپیوتر قدیمی خوشحال خواهید شد.

تجربه‌ی سیستم‌عامل سبک‌تر

اگر شما هم جزو علاقه‌مندان به تجربه‌ی پدیده‌های جدید باشید، کامپیوتر قدیمی ابزاری مناسب برای این کار است. می‌توانید با نصب سیستم‌های عامل‌ جدید و سبک روی دستگاه قدیمی، فعالیت‌های جدیدی را تجربه کنید که حتی شاید نظرتان را هم نسبت به ضعیف بودن کامپیوتر قدیمی تغییر دهد.

اکثر سیستم‌های عامل‌ جایگزین (یعنی هر سیستم‌عامل به‌جز ویندوز و مک)، بر پایه‌ی لینوکس نوشته شده‌اند. لینوکس نیز در توزیع‌های متنوع از اوبونتو و مینت تا المنتاری و بسیاری نام‌های دیگر، در دسترس قرار دارد. به‌علاوه، سیستم‌های عامل‌ با ظاهر ویندوز هم وجود دارند که با پکیج‌های نرم‌افزاری شبیه‌به نرم‌افزارهای محبوب عرضه می‌شوند. از میان آن‌ها می‌توان به LibreOffice اشاره کرد که به‌صورت رایگان در دسترس عموم قرار دارد. اکثر نسخه‌های جایگزین در کامپیوترهایی با حافظه‌ی رم ۴ گیگابایت و بیشتر، به‌راحتی اجرا می‌شوند. البته بهتر است پیش از نصب سیستم‌عامل، پیش‌نیازهای آن را مطالعه کنید.

انتخاب دیگر در بخش سیستم‌عامل، تجربه‌ی کروم‌بوک با کامپیوتر قدیمی است. در توضیح ساده‌ی کروم‌بوک باید کامپیوتری را تصور کنید که مرورگر کروم، به‌نوعی به‌صورت سیستم‌عامل برای آن عمل می‌کند. متاسفانه گوگلسیستم‌عامل کروم را به‌صورت آزاد یا حتی فروشی در اختیار افراد و شرکت‌ها قرار نمی‌دهد. البته، پروژه‌ی متن‌بازی تحت کنترل گوگل به‌نام کرومیوم وجود دارد که بر پایه‌ی کد همان سیستم‌عامل نوشته شده است. حتی دانلود نسخه‌ی متن‌باز نیز دشواری‌های خاص خود را دارد. درنهایت، کاربران کروم همیشه به خریدن کروم‌بوک جدید تشویق می‌شوند و امکان کمی برای تجربه‌ی سیستم‌عامل گوگل روی لپ‌تاپ‌های دیگر دارند.

با وجود تمام موانعی که بر سر راه نصب سیستم‌عامل کروم وجود دارد، می‌توان از Neverware with CloudReady استفاده کرد. این ابزار نصب‌کننده، امکان ایجاد کروم‌بوک و کروم‌باکس را به کاربران می‌دهد. برای این منظور، تنها به‌جز کامپیوتر قدیمی، به یک درایو USB برای کپی کردن ابزار نصب‌کننده نیاز دارید. راهنمای نصب نیز در این لینک قابل مشاهده است.

عاشقان دنیای بازی، می‌توانند از سیستم‌عامل جایگزینی به‌نام SteamOS استفاده کنند. سیستم‌عاملی مبتنی بر لینوکس که برای اجرای بازی‌های خریداری و دانلودشده از Steam کاربرد دارد. البته از آنجایی که سیستم‌عامل مذکور، مبتنی بر لینوکس است، همه‌ی بازی‌ها در آن قابل اجرا نیستند. از لحاظ پیش‌نیازهای سخت‌افزاری هم به پردازنده‌ی ۶۴ بیت اینتل یا AMD، حداقل ۴ گیگابایت رم، ۲۰۰ گیگابایت فضای هارد و کارت گرافیک اینتل، انویدیا و AMD نیاز خواهید داشت.

سرور خانگی NAS

سرورهای NAS یا Network-Attached Storage می‌توانند به‌عنوان سروری برای شبکه‌ی خانگی یا کسب‌وکار مورد استفاده قرار بگیرند. آن‌ها به‌عنوان مرکزی برای اشتراک فایل‌ها بین کامپیوترهای شبکه، کار می‌کنند. حتی می‌توان سرورهای NAS را به شبکه‌ی اینترنت نیز متصل کرده و کاربرد گسترده‌تری از آن‌ها گرفت. نسخه‌های گوناگون با قیمت‌های متنوعی از این نوع سرورهای ذخیره‌سازی در بازار وجود دارند. اگر شما کامپیوتری قدیمی با فضای ذخیره‌سازی بالا دارید، می‌توانید به‌جای خریدن سرور NAS،‌ یکی از آن‌ها را برای خود بسازید.

نرم‌افزار FreeNAS یکی از مفیدترین ابزارها برای ساختن سرورهای NAS محسوب می‌شود. این نرم‌افزار را می‌توان با هر سیستم‌عاملی اجرا کرد و از کاربردهای متنوع آن لذت برد. علاوه‌بر تبدیل کردن کامپیوتر مقصد به مکانی برای پشتیبان‌گیری و اشتراک‌گذاری فایل‌های کامپیوترهای داخل شبکه، می‌توان با استفاده از FreeNAS،‌ محتوای رسانه‌ای را هم به سیستم‌های عامل‌ موبایلی اندروید و iOS استریم کرد. برای اجرای مناسب نرم‌افزار، به ۸ گیگابایت رم و پردازنده‌ی ۶۴ بیتی احتیاج خواهید داشت.

یکی دیگر از راهکارهای ذخیره‌سازی، به‌نام Tonido در بازار وجود دارد که کامپیوتر را بیشتر به سرور NAS با قابلیت دسترسی از راه دور تبدیل می‌کند. به‌بیان دیگر، می‌توان با استفاده از Tonido، شبکه‌ی خصوصی ساخت که کامپیوتر قدیمی را به مرکز ذخیره‌سازی برای دسترسی به فایل‌ها از هر مکان و با هر ابزار، تبدیل می‌کند. می‌توان در خانه و با استفاده از اتصال DLNA یا حتی ازطریق گوشی هوشمند، محتوای رسانه‌ای از سرور جدید استریم کرد. به‌علاوه اپلیکیشن‌های Tonido هم برای انواع ابزارهای از آیفون و آیپد تا گوشی‌ها و تبلت‌های اندرویدی و حتی مجهز به ویندوز یا بلک‌بری هم وجود دارد.

Tonido، امکان هم‌گام‌سازی فایل‌ها تا ۲ گیگابایت را به کاربران عرضه می‌کند. شرکت سازنده پیشنهاد می‌کند که نرم‌افزار را روی کامپیوتر اصلی خود نصب کنید، اما نصب کردن آن روی کامپیوتر قدیمی، کاربرد پشتیبان‌گیری را به‌صورت بهینه‌تری ارائه می‌کند. درنهایت فراموش نکنید که Tonido سیستم‌عامل نیست و برای اجرا، به ویندوز، لینوکس یا مک روی کامپیوتر قدیمی نیاز دارد. از دیگر نرم‌افزارهای مشابه برای ساختن سرورهای ذخیره‌سازی نیز می‌توان به Rockstor و XigmaNAS اشاره کرد.

محتوای رسانه‌ای

حتی اگر عاشق و معتاد سرویس‌های استریم آنلاین امروزی شده باشید، هنوز ساعت‌ها موسیقی، پادکست، برنامه‌ی تلویزیونی و فیلم سینمایی در آرشیو دیجیتال خود دارید. شاید تمایل داشته باشید که ازطریق ابزارهای گوناگون همچون کامپیوتر شخصی، کنسول بازی یا گوشی هوشمند، به آرشیو دیجیتال خود دسترسی داشته باشید. برای چنان هدفی، نیاز به یک مدیاسنتر دارید.

نرم‌افزارهای متنوعی برای ساختن مدیاسنتر وجود دارند. از میان آن‌ها می‌توان به Kodi اشاره کرد. کافی است نرم‌افزار سرور آن را روی دستگاه مبدأ با سیستم‌عامل ویندوز، لینوکس، مک، iOS جیلبریک شده، حتی Rasperry Pi یا اندروید روت شده نصب کرده و ازطریق نرم‌افزار کنترلی در دستگاه‌های دیگر برای تماشای محتوای رسانه‌ای استفاده کنید. نرم‌افزارهای کنترلی بدون نیاز به روت هم برای سیستم‌عامل‌های موبایلی در دسترس هستند.

ابزار دیگر برای ساختن مدیاسنتر، Plex نام دارد که امکاناتی همچون نمونه‌ی فوق به کاربر ارائه می‌کند. سرور را می‌توان روی کامپیوتری با سیستم‌عامل ویندوز، مک، لینوکس، FreeBSD یا حتی سرورهای NAS از شرکت‌هایی همچون Synology، Netgear، QNAP، و Drobo نصب کرد. نرم‌افزار پخش رسانه‌ی این ابزار نیز تقریبا برای همه‌ی دستگاه‌های موجود، قابل استفاده است. علاوه‌بر همه‌ی انواع کامپیوترهای شخصی و گوشی‌های هوشمند، دستگاه‌های متعددی همچون Apple TV،‌Roku، TiVo، Amazon Fire TV، Google Chromecast، AndroidTv، Android Auto، Nvidia Shield، Oculus Go، Samsung Gear و اکثر تلویزیون‌های هوشمند، از پلکس پشتیبانی می‌کنند.این نرم‌افزار، همچنین پخش زنده‌ی تلویزیون را نیز در کانال‌های محدود به کاربر ارائه می‌کند.

برای افزایش بهره‌وری از مدیاسنتری که با کامپیوتر قدیمی می‌سازید، نرم‌افزار سرور رسانه‌ای را روی سیستم‌عاملی نو و تمیز روی آن نصب کنید. به‌علاوه، کامپیوتر قدیمی را فقط به پخش محتوای رسانه اختصاص دهید و فشار دیگری روی آن وارد نکنید.

دوربین امنیتی

اگر لپ‌تاپ قدیمی شما مجهز به وب‌کم بود یا کامپیوتری با قابلیت نصب وب‌کم داشتید، می‌توانید از آن‌ها به‌عنوان چشمان امنیتی استفاده کنید. نسخه‌ی تمیزی از ویندوز را به‌همراه نرم‌افزاری همچون iSpy روی کامپیوتری قدیمی نصب کنید. با همین مراحل ساده می‌توانید با هر بار روشن کردن کامپیوتر قدیمی، از هر نقطه‌ی مورد نظر به دوربین مداربسته‌ی جدید خود متصل شوید. درصورت به‌کارگیری میکروفن در کامپیوتر نیز می‌توانید صداها را شنیده یا ضبط کنید.

دوربینی که با تغییر کاربری کامپیوتر قدیمی می‌سازید، می‌تواند برای مشاهده‌ی خانه، اتاق کودک، دفتر کار و حتی حیات وحش مورد استفاده قرار بگیرد. نرم‌افزار مذکور، امکان تماشای زنده‌ی دوربین را هم در مرورگر و هم در اپلیکیشن‌های iOS و اندروید به کاربر می‌دهد. البته برخی از امکانات نرم‌افزار پولی هستند، اما می‌توان نسخه‌های رایگان را نیز خریداری کرد. شاید این دوربین جدید، هزینه‌های کمتری نسبت به پیاده‌سازی دوربین مداربسته داشته باشد.

کامپیوتری ساده برای خانواده و دوستان

همه‌ی ما افرادی در بین خانواده و دوستان داریم که مهارت‌های اولیه در استفاده از کامپیوتر را ندارند و بسیاری اوقات، از ما درخواست کمک می‌کنند. پاسخ دادن تلفنی به مشکلات آن‌ها، احتمالا برای همه تجربه‌ای ناخوشایند محسوب می‌شود. به‌علاوه، مشکلات متعدد کامپیوتری، استفاده از فناوری‌های جدید را برای همان دوستان و آشنایان نیز نه‌چندان دلچسب می‌کند.

می‌توانید با استفاده از کامپیوتر یا لپ‌تاپ قدیمی خود، به اعضای خانواده و دوستان کمک کنید. به‌جای دور انداختن یا بازیافت کردن لپ‌تاپ قدیمی، هارد آن را کاملا پاک‌سازی کرده و نسخه‌ای جدید از ویندوز ۱۰ را روی آن نصب کنید. سپس، برای جلوگیری از نصب نرم‌افزارهای اضافه و کاهش عملکرد سیستم، آن را قفل کنید. برای این منظور، وارد تنظیمات حساب کاربری در ویندوز شوید و از بخش Family & other users، روی Add someone else ti this pc کلیک کنید. یک حساب کاربری Administrator برای خودتان و یک حساب Standard User برای فرد مورد نظر ایجاد کنید تا امکان ایجاد تغییرات در سیستم‌عامل را نداشته باشد.

پس از ایجاد حساب‌های کاربری، با جستجوی UAC در منوی ویندوز، وارد بخش User Account Control شوید و تنظیماتی متعادل برای حساب کاربری فرد مورد نظر تنظیم کنید. برای محدود کردن کامل او می‌توانید حساب کاربری او را از بخش Family & Uther Users و زیرمنوی Add a family member و درنهایت Add a child ایجاد کنید تا دسترسی‌های کاملا محدودی داشته باشد.

مایکروسافت به کاربران امکان می‌دهد تا با ورود به بخش اعضای خانواده در حساب کاربری، فعالیت آن‌ها را رصد کنند و حتی بازی‌ها و وبسایت‌هایی را مسدود سازند. برای مسدودسازی بسیار شدیدتر (مثلا فقط دسترسی به مرورگر را به فرد مورد نظر بدهید) می‌توانید در حساب کاربری وارد بخش Assigned Access شوید. به‌هرحال، این تنظیمات باید بسته به آشنایی دوست یا عضو خانواده‌ی شما با کامپیوتر انجام شود تا از بروز مشکلات جلوگیری کنید.

درنهایت، پیش از تحویل کامپیوتر نوسازی‌شده به دوستتان، نرم‌افزاری همچون TeamViewer یا AnyDesk برای دسترسی از راه دور روی آن نصب کنید. این نرم‌افزارهای به شما امکان می‌دهند تا در صورت بروز هرگونه مشکل احتمالی، ازطریق اینترنت به سیستم مورد نظر متصل شوید و مشکل ایجادشده را حل کنید. با استفاده از دسترسی راه دور، به‌نوعی شیوه‌ی حل مشکل یا انجام کاری خاص در کامپیوتر را نیز به فرد مورد نظر، آموزش می‌دهید.

راه‌اندازی هات‌اسپات

پوشش شبکه‌ی وای‌فای، یکی از نیازهای حیاتی کاربران امروزی دنیای فناوری محسوب می‌شود. می‌توان کامپیوترهای بلااستفاده و قدیمی را به ابزاری برای بهبود پوشش تبدیل کرد. هرچند روترهای مخصوصی برای این کار تولید شده‌اند، اما به‌هرحال با چنین راهکاری، کامپیوتر قدیمی هم با داشتن قابلیت وای‌فای، می‌تواند کاربردی جدید پیدا کند. ابتدا باید نرم‌افزاری همچون Connectify Hotspot روی دستگاه مورد نظر نصب کرده و با اتصال آن به‌صورت اترنت، شبکه‌ی وای‌فای جدیدی با همان اینترنت قبلی، در خانه یا محل کار راه‌اندازی کنید. فراموش نکنید که بخش‌هایی نرم‌افزار مورد نظر پولی هستند.

اگر روی کامپیوتر قدیمی خود از ویندوز ۱۰ استفاده کنید، می‌توان با برخی تنظیمات و بدون نرم‌افزار اضافه، قابلیت‌های هات‌اسپات را در آن اجرا کرد. کافی است جست‌وجویی ساده در گوگل یا یوتیوب داشته باشید تا با جزئیات پیاده‌سازی هات‌اسپات در ویندوز ۱۰ آشناشوید.

اشتراک قدرت پردازشی

حتی قدیمی‌ترین و کهنه‌ترین کامپیوترها نیز کمی قدرت پردازشی برای به اشتراک گذاشتن دارند. در پروژه‌های پردازشی اشتراکی، می‌توان از توان پردازشی کامپیوتر قدیمی استفاده کرد. در چنین برنامه‌هایی، نرم‌افزار مورد نظر از چند کامپیوتر متصل به اینترنت برای حل چالش‌های بزرگ نیازمند به پردازش‌های قوی، استفاده می‌کند. به‌عنوان نمونه‌‌ای از پروژه‌های پردازش اشتراکی می‌توان به SETI@home اشاره کرد که از دهه‌ی ۱۹۹۰، به‌کمک کامپیوترهای داوطلب، سیگنال‌های دریافت شده از فضا را پردازش می‌کند.

افرادی که علاقه‌مند به حضور در پروژه‌های داوطلبانه هستند، می‌توانند کامپیوتر خود را به منبعی پردازشی برای پروژه‌های مذکور تبدیل کنند. به‌عنوان مثال برای مشارکت در پروژه‌ی SETI می‌توانید با استفاده از نرم‌افزار BOINC، قدرت پردازشی کامپیوتر قدیمی خود را به اشتراک بگذارید. پروژه‌ی مذکور، برای اهداف دیگر همچون درمان، پیش‌بینی آب‌وهوا و مدل‌سازی جهان هستی هم استفاده می‌شود. به‌هرحال، با نصب نرم‌افزار و اجرای آن در زمان بیکار بودن کامپیوتر، می‌توانید به دیگران در اجرای پروژه‌ها کمک کنید.

اجرای بازی‌های قدیمی

کامپیوترهای قدیمی، قطعا توانایی اجرای بازی‌های قدیمی را نیز دارند. به‌علاوه، تعداد زیادی از بازی‌های نوستالژیک اکنون برای اجرا روی کامپیوترهای شخصی پورت شده‌اند. با نصب نسخه‌ای تازه از ویندوز ۱۰ می‌توانید کامپیوتر قدیمی خود را به سیستمی مخصوص بازی تبدیل کنید. برای دریافت بازی‌ها نیز منابع متعددی در اینترنت وجود دارد. می‌توانید از استیم برای دریافت برخی از آن‌ها استفاده کنید. وبسایت‌های داخلی نیز بازی‌های پورت‌شده را به‌صورت رایگان برای دانلود قرار می‌دهند. شاید نصب نسخه‌ی اولیه از وارکرافت و امتحان کردن مجدد آن روی کامپیوتر قدیمی، حس خوبی برای شما به‌همراه داشته باشد.

شبیه‌سازهای زیادی وجود دارند که اجرای بازی‌های کنسول‌های قدیمی را روی کامپیوتر ممکن می‌کنند. قطعا از جذاب‌ترین نمونه‌های آن‌ها می‌توان به امولاتورهای نینتندو ۶۴ اشاره کرد که گستره‌ی وسیعی از شاهکارهای نینتندو را در اختیار شما قرار می‌دهند.

ساختن تبلت

اگر عاشق تجربه‌های کارگاهی شخصی (DIY) و ساختن گجتباشید، می‌توانید از لپ‌تاپ قدیمی و بلااستفاده برای ساختن یک تبلت استفاده کنید. با خرید چند قطعه‌ی الکترونیکی و ایجاد تغییرات در سخت‌افزار صفحه‌نمایش لپ‌تاپ قدیمی، می‌توان آن را به تبلتی بزرگ تبدیل کرد. البته، قطعا نباید انتظار کیفیت بالای لمس یا تجربه‌ی تبلتی واقعی را از دستگاه جدید داشته باشید، اما به‌هرحال آزمایش آن خالی از لطف نیست.

وبسایت Instructables منبع مناسبی برای آموزش‌های DIY است. با کمی جست‌وجو در آن می‌توانید آموزش‌های متنوعی در ارتباط با ساختن تبلت از یک صفحه‌نمایش قدیمی پیدا کنید. به‌هرحال شاید امتحان کردن قابلیت‌های جدید، بهتر از دور ریختن یک سخت‌افزار الکترونیکی باشد.

ابزار کاربردی موسیقی

اگر از علاقه‌مندان به موسیقی و خصوصا گیتار برقی باشید، می‌توانید کامپیوتر قدیمی را به آمپلی‌فایری برای گیتار خود تبدیل کنید. با استفاده از کابل ارتباطی و تبدیل USB،‌ می‌توان گیتار راه به کامپیوتر قدیمی متصل کرد. از لحاظ نرم‌افزاری نیز با انتخاب‌های متعددی روبه‌رو هستید که Guitar Rig 5 یکی از بهترین نمونه‌های آن‌ها محسوب می‌شود. نسخه‌ی حرفه‌ای این نرم‌افزار نیز با قیمت ۱۹۹ دلار، قابلیت‌های بسیار بیشتری را در اختیار شما قرار خواهد داد.

ساختن اثر هنری

اگر کامپیوتر شما هیچ قابلیت نرم‌افزاری و توان پردازشی ندارد و به‌نوعی کاملا خراب شده است، می‌توانید از بدنه‌ی آن برای ساختن آثار هنری خاص استفاده کنید. اگر جست‌وجویی در Pinterest و خصوصا بخش Computer Repurposed آن داشته باشید، ایده‌هایی جالب برای تغییر ماهیت دادن کامپیوتر خود پیدا خواهید کرد. به‌هرحال شاید بتوان وسیله‌ای دکوری از آن قطعات کهنه ساخت تا سرنوشتی زیباتر از سطل زباله داشته باشند.

تماس و چت تصویری

با نصب یک سیستم‌عامل تازه روی هر لپ‌تاپ و کامپیوتر قدیمی، می‌توانید کاربردی بهینه با کمترین نیاز به قدرت پردازشی را از آن استخراج کنید. به‌عنوان مثال، برای کنفرانس‌های ویدئویی، تماس‌‌های تصویری خانوادگی و موارد مشابه می‌توان از لپ‌تاپ و دسکتاپ قدیمی به‌عنوان ابزار اختصاصی استفاده کرد.

با نصب نسخه‌ای جدید از ویندوز ۱۰ روی کامپیوتر قدیمی، به اسکایپ نیز دسترسی خواهید داشت. درصورت نصب لینوکس هم نسخه‌ی سازگار اسکایپ با آن در دسترس شما خواهد بود. به‌هرحال، با هر ابزاری می‌توانید این کاربرد حداقلی را از کامپیوتر قدیمی خود داشته باشید.

کامپیوترهای قدیمی مک نیز می‌توانند به‌عنوان ابزاری برای تماس‌های FaceTime با کاربران سیستم‌عامل iOS استفاده شوند. به‌هرحال، ابزارهای تماس تصویری نیاز به پردازش یا ذخیره‌سازی بالا ندارند و می‌توان انواع آن‌ها را در کامپیوتر قدیمی نصب کرد.

کامپیوتر میهمان یا مخصوص کارهای محدود

بسته به ابعاد و وضعیت سلامت کامپیوتر قدیمی، می‌توان آن را به ابزاری برای کارهای محدود تبدیل کرد. به‌عنوان مثال می‌توانید لپ‌تاپ قدیمی را در آشپزخانه و تنها برای دیدن فیلم‌های آموزشی یا دستور پخت غذا استفاده کنید. به‌علاوه، می‌توان از آن به‌عنوان سیستمی اضافه برای میهمانان بهره برد که نیاز به استفاده‌ی کوتاه‌مدت از کامپیوتر و اینترنت دارند.

با نصب توزیعی سبک از لینوکس همچون Zorin، می‌توانید ظاهر شبیه به ویندوز و مک را با حجم و فشاری کمتر روی کامپیوتر قدیمی تجربه کنید. به‌علاوه، این توزیع نیاز به آموزش خاصی ندارد و قطعا برای کاربردهای ساده، مفید خواهد بود.

دمونتاژ و یادگیری اصول سخت‌افزار

اگر هیچ استفاده‌ی نرم‌افزاری یا خدماتی از کامپیوتر قدیمی (خصوصا دسکتاپ) خود ندارید، می‌توانید از آن به‌عنوان نمونه‌ای برای یادگیری اصول سخت‌افزاری استفاده کنید. تنها کافی است با ترس قدیمی خود مقابله کنید و با باز کردن کیس قدیمی، بخش‌های مختلف سخت‌افزاری را مشاهده و مطالعه کنید. با دمونتاژ کردن و مونتاژ مجدد و امتحان حالت‌های مختلف، می‌توانید اصول اولیه‌ی ساخت کامپیوترهای شخصی را درک کنید. به‌علاوه، می‌توانید با خرید مادربورد و چند قطعه‌ی جدید، از مونتاژ کامپیوتری جدید و ساختن ابزاری کمی قدرتمندتر لذت ببرید.

شرکت لکسوس به‌تازگی محصولی رونمایی کرده که با تمامی خودروهایش تفاوت دارد و تعجب همگان را برمی‌انگیزد. همان‌گونه که از تیزر‌های این خودرو مشخص بود، لکسوس ون لوکس جدیدی معرفی کرده است. جلوپنجره این خودرو آن‌قدر بزرگ است که جلوپنجره‌ی بی‌ام‌و سری ۷ درمقابل آن به‌چشم نمی‌آید.

زه‌های کرومی قرار گرفته در جلو و کنار و عقب بدنه نشان از آن دارد که با ون معمولی سروکار نداریم. مانند تمامی خودروهای لوکس دیگر، جادوی لکسوس در داخل این ون نمایان می‌شود که لکسوس از آن به‌عنوان «چینش چهارنفره‌ی مزین‌شده» نام می‌برد. با تمرکز بر سفرهای کاری داخل شهری برای صاحبان کسب‌و‌کار، نسخه‌ی چهارسرنشین این خودرو به‌همراه دو صندلی قابل‌تنظیم با تهویه‌ی هوا عرضه می‌شود که با بهره‌گیری از فوم مخصوص، راحتی‌ مبل را دراختیار سرنشین قرار می‌دهد.

نسخه‌ی هفت‌سرنشین از ون LM لکسوس را هم می‌توان سفارش داد که از دو صندلی در دو ردیف اول و ۳ صندلی در ردیف آخر بهره می‌برد. به‌گفته‌ی لکسوس، این نسخه از ون LM هم برای استفاده‌ی راحت از سفر‌های کاری کاربرد دارد؛ اما بیشتر برای مسافرت‌های خانوادگی طراحی شده است. با بهره‌گیری از سیستم تعلیق لکسوس ES سدان، به‌ویژه کمک‌فنر‌های مخصوص، سرنشینان این ون لوکس به‌سختی متوجه پستی‌وبلندی‌های جاده خواهند شد.

از ویژگی‌های جذاب ون لکسوس LM می‌توان به صفحه‌نمایش ۲۶ اینچی، پارتیشن‌بندی شیشه‌ای برای سرنشینان عقب، ساعت آنالوگ با طراحی کلاسیک و فضای قراردهی چتر مانند خودروهای رولزرویس اشاره کرد. همچنین، با استفاده از یخچالی کوچک، فضای مناسب برای قراردادن نوشیدنی و مواد خوراکی وجود دارد.

باتوجه‌به بازار، خریداران ون لوکس LM می‌توانند این خودرو را در دو نمونه‌ی LM 350 با موتور ۳.۵ لیتری و LM 300h با موتور ۲.۵ لیتری هیبریدی ۴ سیلندر و در دو نسخه‌ی دیفرانسیل‌جلو یا چهارچرخ متحرک سفارش دهند. شرکت لکسوس در ابتدا ون لوکس LM را برای بازار چین و سپس، سایر کشورهای آسیایی با رنگ‌های سفیدوسیاه عرضه خواهد کرد. قیمت این خودرو هنوز مشخص نیست؛ اما حتما قیمت این خودرو تفاوت چشمگیری با ون معمولی تویوتا خواهد داشت.

برخی بحث‌های کارشناسی و کاربری آنلاین به این سؤال می‌پردازند: با استفاده از لنزی ۳۵ یا ۵۰ میلی‌متری در دوربین فول فریم می‌توان به کیفیتی برابر با چشمان انسان دست پیدا کرد؟ با کمی تفکر درباره‌ی این سؤال، به خصوصیات فیزیکی اپتیک چشم انسان می‌رسیم که آن‌ها را مانند دوربین و لنز می‌توانیم تفسیر کنیم. درواقع، چشم نیز مانند دوربین بخش جلویی (قرنیه) و دهانه‌ی دیافراگم (عنبیه و قرنیه) و لنز و حسگر (شبکیه) دارد.

محاسبات ریاضی و مهندسی متعددی برای درک ساختار چشم انسان و مقایسه‌ی آن با دوربین انجام می‌شود که شاید اکثر آن‌ها کمکی به بهبود مقایسه نکنند. این مقاله ارتباطی باعکاسی بهتر ندارد و فقط پدیده‌ای طبیعی را با ساخته‌‌ای از دست انسان مقایسه می‌کند.

مقایسه‌ی چشم انسان با انواع دوربین بیش‌ازهمه یک حقیقت را به ما اثبات می‌کند. بینایی انسان با عکس تفاوت دارد؛ به‌همین‌دلیل، برخی اوقات عکسی از منظره را زیباتر از مشاهده‌ی زنده‌ی آن می‌بینیم. طبق گفته‌ی گری وینوگرند، عکاس مشهور، عکس، تنها توضیحی از وضعیتی است که دوربین منظره را می‌بیند. به‌علاوه او می‌گوید عکس بیش از آنکه به زیبایی سوژه مرتبط باشد، با زیبایی ظاهر سوژه در عکس ارتباط دارد.

چشم به‌عنوان دوربین

مقایسه‌ی چشم انسان با دوربین روندی منطقی و عقلانی محسوب می‌شود. می‌توانیم ابعاد جلو تا پشت چشم را اندازه‌گیری کنیم (حدود ۲۵ میلی‌متر از قرنیه تا شبکیه). به‌علاوه، قطر مردمک را نیز بین ۲ تا ۷ یا ۸ میلی‌متر اندازه‌گیری کرده‌اند. با همین اعداد می‌توان خصوصیاتی شبیه به لنز را برای چشم انسان محاسبه کرد.

درباره‌ی فاصله‌ی کانونی چشم، اعداد متفاوتی وجود دارد. برخی از آن‌ها حاصل محاسبه‌ی ابعاد فیزیکی ساختار آناتومیک چشم هستند و برخی دیگر با محاسبات اپتومتری به‌دست می‌آیند. به‌علاوه در دسته‌ای از محاسبات، تغییر ابعاد فاصله‌ی کانونی به‌‌دلیل انبساط و انقباض ماهیچه‌های متعدد در نظر گرفته می‌شود. به‌هرحال، می‌توان از تفاوت اندازه‌گیری‌ها چشم‌پوشی کرد و برای مقایسه‌ی ساده‌تر، عدد ۱۷ میلی‌‌متر را از محاسبات اپتومتری پذیرفت. دیگر اعداد مطرح‌شده برای فاصله‌ی کانونی چشم، ۲۲ تا ۲۴ میلی‌متر هستند که از اندازه‌گیری فیزیکی به‌دست می‌آیند. در برخی اوقات و موقعیت‌های خاص نیز، فاصله‌ی کانونی بیش از این اعداد تصور می‌شود.

با دانستن فاصله‌ی کانونی حدودی و ابعاد مردمک می‌توان دهانه‌ی دیافراگم (f-stop) چشم را با دقتی مناسب محاسبه کرد. با درنظرگرفتن ۱۷ میلی‌متر برای فاصله‌ی کانونی و ۸ میلی‌متر برای حداکثر قطر مردمک، چشم را می‌توان لنزی با f/2.1 در نظر گرفت. اگر فاصله‌ی کانونی ۲۴ و قطر مردمک ۸ میلی‌متر را در نظر بگیریم، دهانه‌ی دیافراگم f/3.5 می‌شود. در میانه‌ی قرن بیستم، ستاره‌شناسان به‌منظور درک بهتر ابعاد دهانه‌ی دیافراگم برای چشم مطالعاتی کردند که اعداد f/3.2 و f/3.5 را برای آن بیان می‌کردند.

باتوجه‌به آنچه گفتیم، به این سؤال می‌رسیم که اگر فاصله‌ی کانونی چشم انسان ۱۷ یا ۲۴ میلی‌متر باشد، چرا افراد برای شبیه‌سازی آن، لنزهای ۳۵ یا ۵۰ میلی‌متری را پیشنهاد می‌دهند؟ دلیل اولیه آن است که فاصله‌ی کانونی چشم انسان مشخص‌کننده‌ی زاویه‌ی دید بینایی نیست. درادامه، به جزئیات این توضیح اشاره می‌کنیم؛ اما اکنون فقط بدانید تنها بخشی از شبکیه تصویر اصلی دیده‌شده‌ی ما را پردازش می‌کند. شایان ذکر است بینایی انسان به دو بخش تقسیم می‌شود: یکی مخروط اصلی تمرکز بینایی و دیگری بینایی پیرامونی.

مطالعات متعدد ابعاد مخروط بینایی اصلی را بررسی و آن را حدود ۵۵ درجه بیان می‌کنند. با دوربین فول‌فریم ۳۵ میلی‌متری و استفاده از لنز ۴۳ میلی‌متری، می‌توان به زاویه‌ی دید ۵۵ درجه‌ای دست یافت. درنتیجه، فاصله‌ی کانونی ایجادشده دقیقا همان زاویه‌ی دید انسان‌ها را ایجاد خواهد کرد. ابعاد لنز محاسبه‌شده بین ۳۵ و ۵۰ میلی‌متر قرار می‌گیرد.

درنتیجه‌ی این محاسبات، به پاسخ پرسش ابتدای مقاله می‌رسیم. برای رسیدن به کیفیت تصویر مشاهده‌‌شده‌ی چشم انسان در دوربین ۳۵ میلی‌متری SLR، لنز ۳۵ یا ۵۰ میلی‌متری نیاز نیست؛ بلکه عدد بهینه بین آن‌ها قرار دارد (۴۳ میلی‌متر).

سیستم چشم با دوربین تفاوت دارد

محاسبات بخش‌های قبل برای درک کامل و مقایسه‌ی چشم و دوربین کافی نیستند. درواقع، هنوز سؤال‌های زیادی برای مقایسه وجود دارد. به‌عنوان مثال، اندازه‌گیری دیافراگم و لنز برای پاسخ به پرسش‌های همیشگی درباره‌ی تفاوت و شباهت چشم و دوربین کافی نیست.

حسگر تصویری شبکیه‌ی چشم را در نظر بگیرید. شبکیه ابعادی (قطر ۳۲ میلی‌متری) نزدیک به حسگر دوربین فول‌فریم دارد (۳۵ میلی‌متر). به‌جز این شباهت اولیه، تقریبا تمامی بخش‌های حسگر طبیعی و حسگر ساخته‌ی دست انسان تفاوت دارند.

اولین تفاوت شبکیه با حسگر دوربین را می‌توان با نگاهی ساده درک کرد. شبکیه سطحی خمیده دارد که در پشت کره‌ی چشم قرار گرفته است؛ درحالی‌که حسگر دوربین‌ها صفحه‌ای از جنس سیلیکون و ساختار تخت دارد. همان انحنای شبکیه مزیت مهمی برای چشم انسان محسوب می‌شود. به‌‌دلیل انحنا فاصله‌ی لبه‌های شبکیه با فاصله‌ی مرکز آن از لنز برابر می‌شود. در حسگر تخت، لبه‌های حسگر فاصله‌ی بیشتری با لنز دارند و مرکز در فاصله‌ی نزدیک‌تر قرار می‌گیرد. درنهایت، شبکیه وضوح بیشتری در لبه‌ها ارائه می‌کند.

چشم انسان پیکسل‌هایی بسیار بیشتر از دوربین دارد. گزارش‌های علمی ۱۳۰ میلیون پیکسل را برای چشم بیان می‌کنند که قطعا بسیار بیشتر از حرفه‌ای‌ترین دوربین‌های کنونی می‌شود. البته، تنها ۶ میلیون پیکسل در بخش مخروطی قرار دارند که رنگ را تشخیص می‌دهند و سایر آن‌ها، تنها برای دیدن رنگ‌های سیاه‌وسفید کاربرد دارند. به‌هرحال، بازهم شبکیه درمقایسه‌با دوربین برتری دارد.

با نگاهی دقیق‌تر، متوجه تفاوت‌های بنیادی‌تر چشم و دوربین نیز می‌شویم. در حسگر دوربین، هر پیکسل در الگویی خطی قرار می‌گیرد؛ درنتیجه، هر میلی‌مترمربع از حسگر، الگو و تعداد پیکسل برابری با بخش‌های دیگر دارد. در شبکیه، بخش مرکزی کوچکی با ابعاد حدود ۶ میلی‌متر به‌نام «ماکولا» (لکه‌ی زرد) وجود دارد که بیشترین گیرنده‌های تصویری چشم در آن قرار دارند. بخش مرکزی ماکولا به‌نام گوده‌ی مرکزی (Fovea) هم فقط به سلول‌های دریافت‌کننده‌ی رنگ مجهز است. بخش‌های دیگر ماکولا نیز ترکیبی از یاخته‌های مخروطی و استوانه‌ای دارند.

ماکولا در هر یک میلی‌مترمربع، حدود ۱۵۰,۰۰۰ پیکسل دارد. در مقام مقایسه، باید بدانید دوربینی حرفه‌ای همچون 5DMkll یا D3x در حسگری با ابعاد ۳۵ در ۲۴ میلی‌متر، ۲۴ میلیون پیکسل دارد. به‌هرحال، ۱۵۰,۰۰۰ پیکسل مذکور بینایی مرکزی، یعنی همان مخروط ۵۵ میلی‌متری تمرکز اصلی بینایی را پردازش می‌کند. به‌علاوه، بخش مرکزی دامنه‌ی دید ما قابلیت‌های بسیار بیشتری درمقایسه‌با دوربین‌های برتر کنونی دارد.

سایر بخش‌های شبکیه پیکسل‌های کمتری دارند و به‌صورت اختصاصی وظیفه‌ی حسگری را برای رنگ‌های سیاه‌و‌سفید برعهده می‌گیرند. درواقع، آن بخش‌ها همان بیانی پیرامونی را شکل می‌دهند (همان تصویری که در گوشه‌ی چشم خود می‌بینید). بخش‌های پیرامونی شبکیه اجسام متحرک را هم به‌خوبی تشخیص می‌دهد؛ اما قطعا رزولوشن بالا برای انجام کارهای دقیق، همچون خواندن کتاب را ارائه نمی‌دهند.

کل بخش بینایی چشم انسان، یعنی همان زاویه‌ای که می‌توانیم تحرک را در آن تشخیص دهیم، زاویه‌ی ۱۶۰ درجه‌ای دارد. البته، فراموش نکنید خارج از زاویه‌ی ۵۵ درجه‌ی اصلی، بینایی با جزئیات بالا نداریم و تنها، کلیت شکل‌ها و حرکت‌ها را درک می‌کنیم.

اگر بررسی شبکیه و حسگر را کنار بگذاریم و کمی عقب‌تر، مغز انسان را به‌عنوان بخشی برای مقایسه‌ی چشم و دوربین در نظر بگیریم، تفاوت‌ها کمتر می‌شوند. دوربین داده‌ی هر پیکسل را از حسگر دریافت و برای پردازش به تراشه‌ی کامپیوتری ارسال می‌کند. چشم ۱۳۰ میلیون حسگر در شبکیه دارد؛ اما عصب بینایی که سیگنال‌های حسگرها را به مغز می‌برد، تنها ۱.۲ میلیون فیبر دارد. درنتیجه، کمتر از ۱۰ درصد داده‌های شبکیه در هر لحظه برای پردازش به مغز می‌روند. بخشی از این کاهش به‌‌دلیل آن است که حسگرهای نوری شیمیایی شبکیه برای شارژ دوباره به کمی زمان نیاز دارند. به‌علاوه، مغز هم توانایی پردازش چنان حجمی از اطلاعات را به‌صورت کامل ندارد؛ به‌همین‌دلیل، تنها ۱۰ درصد از داده‌ها به مغز می‌رود.

مغز انسان با روندی کاملا متفاوت از دوربین عکاسی سیگنال‌ها را پردازش می‌کند. برخلاف دوربین که با هر صدای شاتر سیگنال‌ها را به تراشه می‌فرستد، مغز انسان همواره ویدئویی زنده دریافت می‌کند که به‌صورت همیشگی پردازش می‌شود و به آنچه می‌بینیم، تبدیل می‌شود. بخشی ناخودآگاه از مغز وظیفه‌ی سیگنال‌های دریافت‌شده از دو چشم را برعهده می‌گیرد. سپس، بخش‌های مهم‌تر را به تصویری سه‌بعدی تبدیل می‌کند. در مرحله‌ی بعدی، تصویر سه‌بعدی به بخش خودآگاه مغز می‌رسد که در آنجا فرایندهای تشخیص تصویر و پردازش‌های بیشتر رخ خواهد داد.

بخش ناخودآگاه مغز علاوه‌بر دریافت، سیگنال‌هایی را نیز به چشم ارسال می‌کند که به حرکت اسکن کره‌ی چشم و تمرکز بینایی اصلی ماکولا روی سوژه‌ی مدنظر منجر خواهد شد. در طول چند ثانیه، چشم چندین تصویر را ارسال می‌کند و مغز با پردازش آن‌ها به تصویری جزئی‌تر و دقیق‌تر می‌رسد.

وظیفه‌ی دیگر بخش ناخودآگاه مغز ردکردن حجم فراوانی از ترافیک دریافتی چشم است. درنتیجه، تنها درصد کمی از ورودی‌ها به بخش خودآگاه می‌رود. البته، می‌توان تاحدودی درصد مدنظر را کنترل کرد. به‌عنوان مثال، اکنون مغز خودآگاه شما از بخش ناخودآگاه می‌خواهد که تنها اطلاعات بینایی مرکزی را ارسال کند و روی کلمات متمرکز شود. به‌علاوه، حرکت کره‌ی چشم به چپ‌وراست برای خواندن بهتر هم در همین دستور قرار می‌گیرد. لحظه‌ای خواندن را متوقف و سعی کنید روی بینایی پیرامونی متمرکز شوید. یک ثانیه پیش، شاید اجسام موجود در گوشه‌ی چشم را نمی‌دیدید؛ اما با تغییر تمرکز، اکنون آن‌ها را نیز به‌خوبی تشخیص می‌دهید.

تنها با متمرکزشدن روی بینایی پیرامونی و بدون نیاز به حرکت‌دادن کره‌ی چشم، می‌توان اجسام موجود در گوشه‌ها را تشخیص داد. با سیگنالی دیگر از سمت مغز، می‌توان تمرکز بینایی را نیز به اجسام انتقال داد و جزئیات آن‌ها را درک کرد. به‌هرحال، حتما در این آزمایش متوجه شده‌اید که نمی‌توان به‌صورت هم‌زمان هم متن را خواند و هم روی اجسام پیرامونی متمرکز شد. دلیل آن نیز ناتوانی مغز در پردازش حجم فراوان داده است.

پس‌ازآنکه تصویر به بخش خودآگاه مغز (کورتکس بینایی) می‌رسد، فعالیت مغز متوقف نمی‌شود. این منطقه با بخش‌های حافظه‌ای مغز ارتباطی قوی دارد و قابلیت تشخیص موارد موجود در تصاویر را به انسان می‌دهد. همه‌ی ما در زمانی تجربه کرده‌ایم که جسمی را ببینیم؛ اما برای چند لحظه آن را تشخیص ندهیم. پس از تشخیص، از خود می‌پرسیم واقعا چرا در نگاه اول، جزئیات جسم را تشخیص ندادیم. دلیل تأخیر در تشخیص، کسری از ثانیه تأخیر در فرایندهای مغز است که برخی اوقات تا دسترسی به فایل‌های تشخیص تصویر طول می‌کشد.

درحقیقت، بینایی انسان را می‌توان با فیلم و نه عکس مقایسه کرد. حتی وقتی به تصویری ثابت نگاه می‌کنیم، مغز با تغییر موقعیت مرکز توجه بینایی، تصاویر پشت‌سرهم و به‌نوعی ویدئو از آن می‌سازد. ترکیب تصاویر پشت‌سرهم نمای نهایی را در مغز تشکیل می‌دهد. کافی است چند ثانیه به تصویری خیره شوید. قطعا متوجه خواهید شد چشم روی بخش‌ها و ابعاد مختلف عکس حرکت می‌کند تا دیدی کلی از آن به‌دست بیاورد. تمرکز بینایی نیز روی بخش‌های مختلف کم‌وزیاد می‌شود تا جزئیات دیده‌نشده در نگاه اول کشف شوند.

نتیجه‌گیری

با مطالعه‌ی بخش‌های قبلی به این نتیجه رسیدیم که نمی‌توان پاسخی روشن برای موضوع «بهترین لنز با هدف نزدیک‌شدن به بینایی انسان» پیدا کرد. البته، همین تحقیقات تاحدودی ثابت کرد چرا برخی از عکس‌ها در نظر ما زیباتر از سایر هستند. ما برای نگاه‌کردن به عکس‌های دلخواهمان مدتی را به بررسی دقیق آن‌ها اختصاص می‌دهیم تا بینایی انسانی به‌خوبی فرایند اسکن را انجام دهد. با چنین اسکن‌هایی، قصد داریم جزئیات بیشتری از عکس را درک کنیم و حتی برخی اوقات نگران جزئیاتی هستیم که از نظر بازبمانند.

عکس‌هایی که با دید معمولی (۳۵ تا ۵۰ میلی‌متر) ثبت می‌شوند، صرف‌نظر از ابعاد، ظاهر مناسب خود را حفظ می‌کنند. حتی عکس‌های بی‌کیفیت در فضای وب که با چنین زاویه‌ای ثبت شده باشند، ماهیت خود را به‌خوبی نشان می‌دهند. به‌عنوان مثال، عکس پایین که در ابعاد ۳۵ میلی‌متری ثبت شده، در صورت مشاهده‌ی ابعاد اصلی، جزئیات زیادی را نشان می‌دهد. البته، در همین ابعاد کوچک و در فضای وب نیز ماهیت اصلی آن را به‌خوبی تشخیص می‌دهیم.

دلیل مناسب‌بودن ابعاد ۳۵ تا ۵۰ میلی‌متری آن است که احتمالا پردازش مغز در شناسایی عکس‌هایی موفق‌تر عمل می‌کند که با اندازه‌ی طبیعی محدوده‌ی دید ثبت شده‌اند. احتمالا عکاسان هم در زمان ثبت تصویر، تلاش می‌کنند ترکیب جسم‌ها و موضوع‌ها را در زاویه‌ی دید طبیعی حفظ کنند.

با نگاهی عمیق‌تر به عکس بالا، به سؤالی جالب درباره‌ی علاقه‌ی انسان‌ها به عکس‌های سیاه‌وسفید می‌رسیم: آیا تمایل بیشتر ما به عکس‌های سیاه‌وسفید بدین‌دلیل است که بخش هسته‌ای بینایی را به ارسال سیگنال‌های بدون رنگ مجبور می‌کنند؟ شاید هم مغز دوست دارد فقط لحن و بافت عکس را درک کند و از مزاحمت سیگنال‌های رنگی در پهنای باند محدود بین چشم و خودش خسته می‌شود.

عکس‌های تله‌فوتو و ماکرو نیز مانند عکس‌های با زاویه‌ی طبیعی، حتی در ابعاد کوچک و فضای وب هم جذاب و زیبا هستند. قطعا شما هم تجربه‌ی مشاهده‌ی چنین عکس‌هایی را در وب‌سایت‌ها داشته‌ و به آن‌ها علاقه‌مند شده‌اید. حتی اگر ترکیب‌بندی یا عامل خاصی در چنان عکس‌هایی نباشد، شاید مغز ما به‌‌دلیل دریافت جزئیات زیاد از آن‌ها (حتی در ابعاد کوچک) لذت می‌برد.

درمقابل انواع بالا، عکس‌های واید وجود دارند که حتی برخی از عکاسان به بارگذاری آن‌ها در وب یا چاپ‌کردن در ابعاد کوچک تمایلی ندارند. از دیدگاه آن‌ها، عکس واید باید با ابعاد بزرگ چاپ شود تا تمامی جزئیات مدنظر با دقت فراوان مشاهده‌شدنی باشند. نگاه‌کردن چندباره به همان عکس‌های چاپ‌شده‌ی بزرگ جزئیات بیشتری در هر مرتبه به ذهن منتقل می‌کند و شاید به‌همین‌دلیل، چنین عکس‌های چاپ‌شده‌ای همیشه جذابیت خود را در ابعاد بزرگ حفظ می‌کنند.

درنهایت، به این تصور می‌رسیم که شاید عکاسان ماهر درکنار تکنیک‌های فراوان، روند پردازش مغز را نیز به‌خوبی درک کرده‌اند. آن‌ها تصاویری ثبت می‌کنند که مغز از پردازش جزئیاتشان لذت می‌برد. به‌هرحال، باید بدانیم عکس با آنچه در لحظه عکاس می‌بیند، تفاوت خواهد داشت. شاید نتیجه‌ی بهتر و نتیجه‌ی نه‌چندان جذاب، پس از ثبت عکس به‌دست بیاید.

گوشی‌های خانواده‌ی P هواوی ازلحاظ عکاسی و فیلم‌برداری همواره جزو برترین‌های بازار بوده‌اند و این قانون نانوشته درباره‌ی پی ۳۰ پرو هم صدق می‌کند. همان‌طورکه انتظارش را داشتیم،‌ این گوشی به دوربینی مجهز شده که می‌تواند در وضعیت نوری ضعیف، تصاویر بسیار باکیفیتی ثبت کند. درضمن به‌طورکلی، کیفیت تصاویر ثبت‌شده‌ی پی ۳۰ پرو هواوی از هر گوشی دیگری بهتر است.

هواوی از همان زمان معرفی پرچم‌دار جدیدش، گفته بود دوربین چهارگانه‌ی آن با همکاری لایکا مهندسی شده است؛ اما حقیقت مهمی که کسی تاکنون از آن خبر نداشت، این است که تمامی حسگرهای دوربین این گوشی ساخت شرکت سونی هستند. 

رسانه‌ی EE تایمز اخیرا به‌صورت اختصاصی گوشی هواوی پی ۳۰ پرو را کالبدشکافی کرده و به حقیقت مهم و جالبی درباره‌ی دوربین آن پی برده است. این رسانه در گزارشش می‌نویسد:

دوربین چهارگانه‌ی به‌کاررفته در پی ۳۰ پرو هواوی، بیش از هر ویژگی دیگر این گوشی را از سایر رقبا متمایز می‌کند. این گوشی واقعا به چهار دوربین مجزا مجهز شده است. این دوربین‌ها عبارت‌اند از: یک دوربین اصلی، یک دوربین مجهز به لنز فوق‌عریض، یک دوربین مدت‌پرواز (ToF) و یک دوربین پریسکوپی. تمامی دوربین‌های مذکور از حسگرهای CMOS سونی استفاده می‌کنند.

استفانی الیزابت، تحلیلگر شرکت System Plus Consulting، در گفت‌و‌گو با رسانه‌ی EE تایمز گفته است که این دوربین‌ها موفقیت کامل سونی را درزمینه‌ی طراحی حسگر دوربین نشان می‌دهند. جالب است بدانید دوربین پی ۳۰ پرو برخلاف دوربین‌های معمول که از فیلتر RGB بهره می‌برند، از فیلتر جدیدی به‌نام RYYB (مخفف واژه‌های قرمز و زرد و زردومشکی) استفاده می‌کند تا ازاین‌طریق بتواند در محیط‌های کم‌نور، عملکرد بهتری از خود نشان دهد.

درواقع، آمار می‌گوید این تصمیم هواوی باعث شده دوربین پی ۳۰ پرو بتواند ۴۰ درصد نور بیشتری جذب کند که رقم درخورتوجهی به‌شمار می‌آید. بررسی عمیق زومیت از گوشی پی ۳۰ پرو هم قدرت چشمگیر این گوشی درزمینه‌ی عکاسی شبانه را به‌خوبی به‌تصویر کشید. نکته‌ی مهم دیگر این است که پی ۳۰ پرو نخستین گوشی دنیا محسوب می‌شود که از دوربین ToF سونی برای دستیابی به توانایی درخورتوجه درزمینه‌ی فوکوس خودکار استفاده می‌کند.

پرچم‌دار خوش‌قیافه و پرقدرت چینی‌ها ازلحاظ مجموعه‌دوربینِ موجود در پنل پشتی، بی‌شک بهترین گوشی بازار است و برای عکاسی و فیلم‌برداری از مجموعه‌ی قدرتمندی از دوربین‌ها استفاده می‌کند. مؤسسه‌ی DxOMark که قطعا برای شمار زیادی از کاربران شناخته‌ شده است،‌ مدتی پیش به دوربین پی ۳۰ پرو امتیاز ۱۱۲ داد تا این گوشی در صدر بهترین‌ها جای بگیرد. البته در لحظه‌ی نگارش این خبر، مدل فایو جی گوشی گلکسی اس ۱۰ نیز توانسته به امتیاز مشابهی دست پیدا کند و به‌طورمشترک با پی ۳۰ پرو در رده‌ی نخست جای بگیرد.

پی ۳۰ پرو به‌لطف داشتن درجه‌ی حساسیت ISO معادل ۴۰۹,۶۰۰،‌ در محیط‌های کم‌نوری که چشم غیرمسلح انسان می‌تواند فقط تاریکی را ببیند، تصاویر بسیار جذابی ثبت می‌کند. نمونه‌ی این موضوع را می‌توانید در این تصویرببینید. 

با فهمیدن این حقیقت که سونی توانسته حسگرهای قدرتمند پی ۳۰ پرو را بسازد، سؤال مهمی برای بیشتر کاربران پیش می‌آید: اگر سونی چنین قدرتی دارد، پس چرا گوشی‌های ساخت خود این شرکت نمی‌توانند برترین‌های بازار ازلحاظ دوربین باشند؟ این شرکت مدتی پیش، به این موضوع واکنش نشان داده است. درواقع، سونی می‌گوید احتمالا برخی سیاست‌های داخلی و ترس از خودخواه‌شدن دلیل این اتفاق هستند. گفتنی است مدتی پیش در خبری رسمی اعلام شد که بخش موبایل سونی با دیگر بخش‌های این شرکت ادغام می‌شود.

پژوهشگران در پیشرفت برجسته‌ی پزشکی، نخستین قلب سه‌بعدی مهندسی‌شده دارای عروق را با استفاده از سلول‌ها و بافت بیولوژیکی خودِ بیمار چاپ کردند. تاکنون، دانشمندان شاخه‌ی پزشکی ترمیمی (تلفیقی از زیست‌شناسی و فناوری) فقط در چاپ بافت‌های ساده‌ی بدون عروق خونی موفق بوده‌اند. پروفسور تال دویر، مسئول این مطالعه می‌گوید:

این نخستین‌بار است که در جهان کسی در مهندسی و چاپ قلب کامل به‌همراه سلول‌ها، عروق خونی، بطن‌ها و فضاهای درون قلب موفق می‌شود.

بیماری قلبی یکی از عوامل اصلی‌ مرگ‌و‌‌میر در میان مردان و زنان سرتاسر جهان محسوب می‌شود. در‌حال‌حاضر، پیوند قلب، تنها درمان موجود برای بیمارانی است که دچار نارسایی قلبی پیشرفته هستند. باتوجه‌به کمبود اهداکننده‌ی قلب، توسعه‌ی رویکردهای جدیدی برای احیای مجدد قلب بیمار ضروری است. پروفسور دویر می‌گوید:

این قلب از سلول‌های انسانی و بافت بیولوژیکی خاص بیمار ساخته شده است. در فرایند ما، این مواد مانند جوهر زیستی عمل می‌کنند؛ یعنی موادی از جنس قند و پروتئین‌ که می‌توانند برای چاپ سه‌بعدی مدل‌ بافت‌های پیچیده به‌کار روند. قبلا هم افرادی به چاپ سه‌بعدی قلب روی آوردند؛ اما قلب چاپ‌شده‌ی آن‌ها حاوی سلول یا عروق خونی نبود. نتایج ما نشان‌دهنده‌ی قابلیت رویکردمان برای مهندسی بافت‌های شخصی و جایگزینی اندام‌ها در آینده است. در این مرحله، قلب سه‌بعدی ما کوچک و به‌اندازه‌ی قلب خرگوش است؛ ولی قلب‌های بزرگ‌تر انسانی نیز با همین فناوری تولید می‌شوند.

قلب انسانی کوچک سه‌بعدی مهندسی‌شده از مواد و سلول‌های خود بیمار

برای این پژوهش، نمونه‌ای از بافت چربی بیماران برداشته شد. سپس، مواد سلولی و غیرسلولی بافت ازهم جدا شدند. این سلول‌ها طوری برنامه‌ریزی شدند که به سلول‌های بنیادی چندتوان تبدیل شوند و در همین حین، ماتریکس خارج سلولی (شبکه‌ای سه‌بعدی از ماکروملکول‌های خارج سلولی مانند کلاژن و گلیکوپروتئین‌ها) به هیدروژل‌های شخصی تبدیل شدند که نقش جوهر چاپ را داشتند. سلول‌ها پس از مخلوط‌شدن با هیدروژل، به‌طور کارآمدی به سلول‌های قلبی یا اندوتلیال تبدیل شدند. حاصل این کار ایجاد تکه‌های قلب شخصی و سازگار و درنهایت، قلب کامل بود. طبق گفته‌ی پروفسور دویر، استفاده از بافت بومی خاص بیمار برای مهندسی موفقیت‌آمیز بافت‌ها و اندام‌ها ضروری است. پروفسور دویر می‌گوید:

سازگاری زیستی بافت مهندسی‌شده برای حذف خطر رد پیوندی حیاتی است که موفقیت این چنین درمان‌هایی را به‌خطر می‌اندازد. به‌طور ایده‌ال، بافت زیستی باید همان خصوصیات بیوشیمیایی و مکانیکی و توپوگرافی بافت خود بیمار را داشته باشد. اینجا می‌توانیم روش ساده‌ای برای چاپ بافت‌های قلبی ضخیم و دارای عروق خونی و قابلیت خون‌یاری را معرفی کنیم که کاملا با خصوصیات ایمونولوژیکی، سلولی، بیوشیمیایی و آناتومیکی بیمار هم‌خوانی دارد.

پژوهشگران اکنون مشغول برنامه‌ریزی روی کشت قلب‌های چاپ‌شده در آزمایشگاه و آموزش‌دادن به آن‌ها برای داشتن رفتاری مانند قلب هستند. سپس، آن‌ها قصد دارند این قلب‌های سه‌بعدی چاپ‌شده را به مدل‌های حیوانی پیوند بزنند.

درپایان، دویر نتیجه‌گیری می‌کند:

باید قلب‌های چاپ‌شده را بیشتر توسعه دهیم. سلول‌ها باید توانایی پمپاژ را به‌دست آورند. در‌حال‌حاضر، آن‌ها می‌توانند منقبض شوند؛ اما نیاز داریم آن‌ها باهم کار کنند. امیدواریم بتوانیم کارآمدی و سودمندی روش خود را ثابت کنیم. شاید در ۱۰ سال آینده، چنین چاپگرهایی در بهترین بیمارستان‌های سرتاسر جهان دیده شوند و این کار به‌طور مرتب در آنجا انجام شود.

گفتنی است یافته‌های پژوهشگران در نشریه‌ی Advanced Science منتشر شده است.

رن ژنگفی، بنیان‌گذار هواوی اعلام کرد که شرکتش قصد دارد مودم‌ 5G به اپل بفروشد. وی در صحبت‌های خود ضمن تأیید استیو جابز و محصولات باکیفیت اپل، تأیید کرد که هواوی تمایل به فروش تراشه‌ی 5G به کوپرتینویی‌ها دارد.

چند روز قبل خبری در مورد فروش مودم 5G هواوی به اپل منتشر شد. ظاهرا منبعی آگاه اعلام کرده بود که هواوی قصد دارد تراشه‌ی 5G را تنها به اپل بفروشد. زمانی‌که این خبر منتشر شد، برخی گمان می‌کردند شایعه‌ای بیش نیست ولی ظاهرا خبر جدید، شایعه‌ی قبلی را تأیید می‌کند. 

رن ژنگفی، بنیان‌گذار هواوی در مصاحبه‌ی جدیدی با شبکه‌ی CNBC اعلام کرد که هواوی استراتژی جدیدی را در پیش گرفته و قصد دارد مودم 5G را به شرکت‌هایی که به چنین تراشه‌ای نیاز دارند، بفروشد. وی در ادامه‌ی صحبت‌های خود گفت: «در این حوزه ما روی باز به اپل نشان می‌دهیم.»

رن ژنگفی توضیحات بیشتری در مورد شکل قرارداد احتمالی هواوی با اپل مطرح نکرد ولی از فرصت ایجادشده استفاده کرد و اپل و بنیانگذار اپل را مورد تعریف و تمجید قرار داد و گفت: 

به‌نظر من آقای جابز، مرد فو‌ق‌العاده‌ای بود. نه به این خاطر اینکه شرکتی همچون اپل را بنا نهاد، بلکه به‌دلیل اینکه توانست عصر جدیدی به نام عصر ارتباطات اینترنتی مبتنی بر گوشی هوشمند ایجاد کند. آقای جابز واقعا منحصر‌به‌فرد است و به‌نظر من فوق‌العاده عالی است.

به‌علاوه، اپل نیز شرکت بزرگی است که همواره سعی دارد تا بازار را به‌سمت رشد راهبرد کند. اپل، محصولات خود را با کیفیت بالا و البته قیمت بالایی به‌ بازار عرضه می‌کند و همین رویکرد باعث رشد بازار شده است. همچنین اپل باعث شده که بسیاری از شرکت‌ها بتوانند به فعالیت خود در بازار ادامه بدهند. 

هما‌ن‌طور که گفته شد، پیش‌تر نیز شایعه‌هایی در مورد فروش مودم 5G هواوی به اپل مطرح شده بود. اما این اولین باری است که بنیانگذار هواوی به‌صورت رسمی و در رسانه‌ی همگانی در مورد این موضوع توضیح می‌دهد. رن ژنگفی در ادامه‌ی صحبت‌های خود به این موضوع اشاره کرد که رویکرد اپل برای فروش دستگاه‌های خود با قیمت بالا مناسب است و حتی ممکن است هواوی نیز همین ایده را در دنبال کند. رن ژنگفی ادعا می‌کند: 

ما واقعا برخی اشتباهات را نیز در مسیر خود داشته‌ایم؛ قیمتی که برای محصولات خود تعیین می‌کنیم برمبنای هزینه‌های انجام شده، تعیین می‌شود که عموما قیمت پایینی است و این موضوع انعکاس بالایی داشته است؛ با افزایش قیمت‌ها، درآمد بیشتری کسب می‌کنیم ولی این درآمد بیشتر صرف کارمندان یا سهام‌داران هواوی نمی‌شود، بلکه صرف سرمایه‌گذاری برای تحقیقات دانشگاهی و دانشمندان خواهد شد. بدین ترتیب می‌توانیم محصولاتی پیشرو در جهان تولید کنیم.

در حال حاضر اپل هنوز هیچ‌گونه‌ اظهارنظری در مورد قرارداد احتمالی با هواوی مطرح نکرده است. اما باتوجه‌به ممنوعیت خرید محصولات هواوی توسط در ایالات متحده، به‌نظر نمی‌رسد کوپرتینویی‌ها محصولات خود را با تراشه‌ی مودم 5G هواوی به بازار عرضه کنند. پیش‌تر هواوی متهم به کلونینگ یا شبیه‌سازی برخی قطعات اپل وهمچنین متقاعد ساختن کارمندان پیشین اپل برای افشای فناوری‌های توسعه یافته توسط کوپرتینویی‌ها بوده است. 

کوالکام نیز به‌همین شکل علاقه‌مند است تا تراشه‌ی 5G آیفون‌های بعدی اپل را تأمین کند. کریستیانو امون، نائب رئیس اجرایی کوالکام پیش‌تر گفته بود: «آن‌ها شماره‌ی تماس ما را دارند.» درنظر داشته باشید که اظهارنظر هواوی و کوالکام در مورد تأمین تراشه‌ی 5G برای اپل، بعد از تلاش کوپرتینویی‌ها برای تأمین تراشه توسط اینتل مطرح شده که تامل‌برانگیز است. 

فصل هشتم سریال بازی تاج و تخت پس از انتظار طولانی، سرانجام آغاز شد. در طول هفت فصل گذشته،‌ مرگ شخصیت‌های حاضر در سریال، یکی از غیرقابل‌پیش‌بینی‌ترین موضوعات مربوط‌به آن بوده است. سازندگان GOT همواره نشان داده‌اند که امکان مرگ یکایک شخصیت‌ها وجود دارد و همین موضوع جذابیت تماشای سریال را دوچندان کرده است.

درواقع هربار که بیننده‌ها با شخصیتی ارتباط برقرار می‌کنند و به سرنوشت او اهمیت می‌دهند، این ترس در دل‌شان وجود دارد که نکند آن شخصیت سرنوشت شومی نظیر از دست دادن سرش در انتظارش باشد. این قانون نانوشته‌ی حاکم بر سریال،‌ باعث شده است سؤال مهمی پیرامون فصل هشتم شکل بگیرد؛ در آخرین فصل از ماجراجویی‌های وستروس، مرگ به استقبال کدام‌یک از شخصیت‌ها خواهد آمد؟

با آغاز فصل هشتم بازی تاج و تخت، گروهی از محققان در دانشگاه فنی مونیخ (TUM) تلاش کرده‌اند تا با طراحی نوعی الگورتیم خاص، این سؤال را تاحد زیادی به‌ جواب برسانند. الگوریتم موردبحث براساس علوم داده و همچنینیادگیری ماشین طراحی شده است.

شخصیت بران، با بازی جروم فلین

براساس ادعاهای این الگوریتم، دنریس تارگرین یا همان مادر اژدهایان (با بازی امیلیا کلارک) با تنها ۰.۹ درصد امکان مرگ در فصل هشتم، بیشتر از همه‌ی شخصیت‌های دیگر شانس زنده ماندن دارد. این یعنی احتمالا دنریس از جنگ با وایت‌واکرها جان سالم به در خواهد برد. از طرفی، الگوریتم محققان دانشگاه مونیخ، امکان مرگ سر بران (Ser Bronn) از بلک‌واتر را ۹۳.۵ درصد می‌داند. 

تیم دانشگاه مونیخ برای طراحی این الگوریتم جالب، به جمع‌آوری برخی اطلاعات آماری در مورد زمان زنده بودن شخصیت‌ها و برخی داده‌هایی که ممکن است روی زمان مرگ آن‌ها تأثیرگذار باشد، پرداختند. این داده‌ها شامل مواردی نظیر خاندان هر شخصیت، متحدان آن‌ها، مجرد یا متأهل بودن و... می‌شود.

این گروه توانستند به‌کمک صفحات متعدد مربوط‌به بازی تاج و تخت در سایت‌های مختلف اینترنتی،‌ به کندوکاو در سیر زندگی صدها شخصیت بپردازند و داده‌های مربوط‌به آن‌ها را نظیر جنسیت و موقعیت مکانی مشخص کنند. این محققان همچنین به جمع‌آوری متادیتای شخصیت‌ها هم روی آوردند؛ به‌گفته‌ی آن‌ها، متادیتای شخصیت‌های بازی تاج و تخت شامل چنین مواردی است: «شخصیت موردنظر، جزو شخصیت‌های اصلی و محوری است یا شخصیت‌های حاشیه‌ای؟ در صفحات طرفداری مربوط‌به سریال، هرچندوقت یک‌بار به آن شخصیت اشاره شده است؟» و موارد مشابه.

این داده‌های استخراج‌شده توانستند برخی حقایق جالب را در مورد میزان مرگ‌و‌میر دنیای بازی تاج و تخت برملا کنند. برای مثال، در این دنیا، مردها بیشتر از زنان در خطر کشته شدن قرار دارند (نرخ مرگ مردان، ۲۲ درصد و نرخ مرگ زنان، ۱۱ درصد اعلام شده است). از طرفی برخی خاندان‌ها توانسته‌اند نسبت به خاندان‌های دیگر، برای مدت‌زمان طولانی‌تری حکومت کنند؛ به‌طور کلی شانس زنده‌ماندن افراد حاضر از خاندان‌های اصلی در وستروس، بیشتر از سایر است. مثلا امکان مرگ اعضای خاندان باراتیون به‌میزان ۵ درصد بیشتر از دیگر شخصیت‌های سریال است؛ از طرفی اعضای خاندان لنیستر‌، ۴۵ درصد شانس زنده‌ماندن بیشتری دارند.

شخصیت سانسا استارک، با بازی سوفی ترنر

طراحان الگوریتم موردبحث، برای پیش‌بینی سرنوشت هر شخصیت،‌ داده‌های جمع‌آوری‌شده را به دو‌ شکل مختلف با دقت بالا موردبررسی قرار دادند. براساس نتایج این تحلیل، شخصیت دنریس تارگرین بیشتر از سایر شانس زنده ماندن دارد. به‌علاوه تیرین لنیستر (شانس مرگ: ۲.۵ درصد)، واریس (شانس مرگ: ۳.۲ درصد) و سمول تارلی (شانس مرگ: ۳.۳ درصد) در رتبه‌های بعدی جای گرفته‌اند.

از طرفی دیگر، امکان مرگ شخصیت بران بیشتر از سایر است؛ گرگور کلگین (شانس مرگ: ۸۰.۳ درصد)، سانسا استارک (شانس مرگ: ۷۳.۳ درصد) و برن استارک (شانس مرگ: ۵۷.۸ درصد) به‌ترتیب در رده‌های بعدی جای می‌گیرند. برای دیدن فهرست کامل پیش‌بینی‌ها، می‌توانید از این وب‌سایت بازدید کنید. 

سؤال مهم این است که پیش‌بینی‌های این الگوریتم، تا چه میزان دقت دارند؟ گرچه نمی‌توانیم از لفظ «اطمینان» در اینجا استفاده کنیم، اما حداقل با درنظرگرفتن کارهایی که محققان دانشگاه مونیخ انجام داده‌اند، می‌توانیم بگوییم که به‌احتمال قوی، این پیش‌بینی‌ها تا حد زیادی درست از آب درخواهند آمد.

این گروه تحقیقاتی، پیش‌تر در سال ۲۰۱۶ نیز الگوریتم مشابهی را طراحی کرده بودند؛ در آن زمان، الگوریتم یادشده مدعی شده بود که تامن باراتیون (با شانس مرگ ۹۷ درصد)، استنیس باراتیون (با شانس مرگ ۹۶ درصد)، دنریس تارگرین (با شانس مرگ ۹۵ درصد)، داووس سی‌ورث (با شانس مرگ ۹۱ درصد) و نهایتا پیتر بیلیش (با شانس مرگ ۹۱ درصد) در صدر فهرست شخصیت‌هایی قرار می‌گیرند که امکان مرگ‌شان از سایر بیشتر است.

حال که هفت فصل از سریال به‌اتمام رسیده، می‌توانیم پیش‌بینی‌های سال ۲۰۱۶ را موردبررسی قرار دهیم. با نگاهی گذرا متوجه می‌شویم که بیشتر این پیش‌بینی‌ها رنگ حقیقت به‌ خود گرفتند. تامن باراتیون در پایان فصل ششم از پنجره‌ای خودش را به بیرون پرت کرد، برین از تارث کار استنیس باراتیون را در پایان فصل پنجم یک‌سره کرد و پیتر بیلیش هم در پایان فصل هفتم به‌دست آریا استارک به‌قتل رسید. بااین‌حال دنریس و داووس هنوز در سریال حضور دارند و شانس زنده‌ماندنشان هم بالا است.