تاکنون عادت داشتیم که از تیونر هنسی خودروهای عضلانی و شاسی‌بلند‌های ۸ سیلندر را ببینیم. سوپراسپرت‌هایی همچون مک‌لارن 720S هم توسط این تیونر تقویت شده‌اند اما تا امروز هنسی هیچ‌گاه به سراغ یک سوپراسپرت ایتالیایی نرفته بود. ویدیویی که به‌تازگی از فراری F12 هنسی منتشر شده، با تمامی ویدیوهای منتشرشده از این تیونر متفاوت است.

در مرحله اول باید بگوییم که هنسی این‌بار به سراغ فراری F12 رفته که از رینگ، لاستیک و بدنه فابریک کارخانه بهره می‌برد. هنسی تاکنون اطلاعات فنی دقیقی را از این خودرو منتشر نکرده اما باتوجه‌به نام HPE800 در نظر گرفته‌شده برای خودرو می‌دانیم که تیونر قدرت موتور ۶.۳ لیتری ۱۲ سیلندر را تا ۸۰۰ اسب‌بخار ارتقاء داده است. هنوز مشخص نیست که هنسی برای افزایش قدرت چه تغییراتی را در قوای محرکه انجام داده است اما می‌توان حدس زد که سیستم اگزوز اسپرت قسمتی از این تغییرات باشد.

فراری F12 HPE800 نسبت به سایر خودروهای هنسی، افزایش قدرت کمتری را تجربه کرده و از ۷۳۰ اسب‌بخار به ۸۰۰ اسب‌بخار رسیده است؛ اما به احتمال زیاد هنسی تغییراتی را در سیستم تعلیق خودرو هم انجام داده تا قابلیت فرمان‌پذیری آن را افزایش دهد. باتوجه‌به اطلاعاتی که از محصولات گذشته تیونر هنسی داریم، نسخه HPE800 از فراری F12 نمونه پایه‌ای است و بعد‌ها نسخه HPE1000 با ۱۰۰۰ اسب‌بخار قدرت هم معرفی خواهد شد.

در سایت تیونر هنسی هنوز نامی از محصولات فراری وجود ندارد و تیزر منتشرشده از این خودرو هم با عنوان تست وجود چنین محصولی پخش شده است. بنابراین می‌توان گفت که این خودرو هنوز در مسیر توسعه‌ای خود قرار دارد و تکمیل نشده است. اکنون شما را دعوت می‌کنیم تا از غرش و صدای موتور ۶.۳ لیتری ۱۲ سیلندر فراری F12 HPE800 لذت ببرید.

اکنون مالکان وانت‌های فورد F-250 و F-350 قادر خواهند بود تا پکیج جدید سفارشی Roush را خریداری کنند. در این پکیج که سوپردیوتی نام دارد، علاقه‌مندان دو انتخاب موتور ۶.۲ لیتری بنزینی یا ۶.۷ لیتری دیزلی Powerstroke را پیش رو دارند. fi خریدارانی که موتور دیزلی سفارش بدهند، یک کیت اگزوز پرقدرت با سر اگزوز‌های ۵ اینچی تعلق می‌گیرد. در اطلاعات اولیه منتشرشده از پکیج سوپردیوتی اشاره‌ای به سایر جزئیات فنی نشده و بیشتر تمرکز روی سیستم تعلیق و زیبایی بدنه گذاشته شده است.

سیستم تعلیق جدید توسط کمک‌فنر‌های جدید ساخته‌شده توسط Roush و فاکس بهبودیافته و علاوه‌بر افزایش قابلیت‌های آفرودی، در عملکرد روزمره و توانایی حمل بار این وانت‌ها هم خللی ایجاد نمی‌کند. در کیت زیربندی در نظر گرفته‌شده کیت افزایش ارتفاع هم دیده می‌شود که ظاهر جذاب‌تری به این وانت‌ها می‌بخشد. پکیج سوپردیوتی با رینگ‌های ۲۰ اینچی آفرود عرضه می‌شود و برای خریداران دو انتخاب رنگ برای رینگ‌ها در نظر گرفته شده است. رینگ‌های اسپرت با لاستیک‌های BFGoodrich عرضه می‌شوند.

از نظر ظاهری، آپشن‌های فراوانی برای سوپردیوتی در نظر گرفته شده تا وانت‌های Roush را از مدل‌های استاندارد متمایز کند. به‌همین منظور، پکیج‌های گرافیکی مختلفی هم برای بدنه در نظر گرفته شده است. مدل‌های سوپردیوتی از سپر جلو و جلوپنجره مخصوص، دور‌گلگیر‌های هم‌رنگ با بدنه و البته نشانه‌های مخصوص Roush در بدنه عرضه خواهند شد. در کابین، برای هر نمونه یک پلاک با شماره مخصوص به خود، پشت‌سری‌های نشان دار و کف‌پایی‌های مخصوص تیونر در نظر گرفته شده است. خریدارانی که نمونه دیزلی را سفارش بدهند، علاوه‌بر این‌ّها، پشت آمپر مخصوصی دریافت می‌کنند. قیمت پایه‌ای در نظر گرفته‌شده برای پکیج سوپردیوتی، ۱۵,۶۸۵ دلار بیشتر از قیمت یک نمونه نو وانت F-250 یا F-350 است. اگر فردی به‌دنبال یک کِشنده برای خودرو ‌مسابقه‌ای خود باشد، وانت سوپردیوتی Roush انتخاب مناسبی برای او خواهد بود. البته با انتخاب نسخه دیزلی با گشتاوری بیش از ۱۲۱۵ نیوتن‌متر، هیچ مانعی برای حمل وسایل مختلف وجود نخواهد داشت.

سازمان ملل طی هشداری اعلام کرده که سطح آب دریاها در اقصی‌نقاط دنیا سریع‌تر از قبل درحال بالاآمدن است و درنتیجه اقدامات جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی باید افزایش یابد. سازمان جهانی هواشناسی که یکی از آژانس‌های سازمان ملل است، در این گزارش، تصویری تکان‌دهنده از تمام شاخص‌های اصلی گرمایش زمین را نشان می‌دهد. چهار سال گذشته گرم‌ترین سال‌های ثبت‌شده بوده‌اند و غلظت دی‌اکسید کربن در اتمسفر درحال افزایش بی‌سابقه بوده، علاوه‌براین، میانگین جهانی ۳٫۷ میلی‌متری افزایش سطح آب دریا در سال ۲۰۱۸ از میانگین سالانه‌ی افزایش آب دریا در سه دهه‌ی گذشته پیشی گرفته است.

نتایج گزارش سالانه‌ی وضعیت آب‌وهوای سازمان جهانی هواشناسی، پشتوانه‌ی خوبی برای تلاش‌های دبیرکل سازمان ملل، آنتونیو گوترش است تا کشورهای جهان را در نشست ماه سپتامبر به تعهد بیشتر برای کاهش کربنمتقاعد کند. او می‌گوید: «دیگر زمانی برای درنگ و تأخیر باقی نمانده است.»

سال گذشته به‌عنوان چهارمین سال گرم دنیا ثبت شد، به‌طوری‌که دمای جهانی یک درجه گرم‌تر از میانگین دمای هوا پیش از انقلاب صنعتی شد. حدود ۲۰۰ کشور دنیا، طبق توافق‌نامه‌ی پاریس برای محدودکردن افزایش دمای جهانی درحد ۱٫۵ درجه سانتیگراد توافق کرده بودند، به‌این‌ترتیب شواهد نشان می‌دهد که فاصله‌ی زیادی تا این دما نداریم.

طبق گزارش سازمان جهانی هواشناسی، سال گذشته افزایش میانگین دمای هوا در برخی از نقاط دنیا بسیار بیشتر بوده است. به‌عنوان‌ مثال میانگین دمای سالانه‌ی هوا در شمالگان دو درجه‌ و در تعدادی از نقاط آن تا سه درجه‌ی سانتیگراد بالاتر بود. برخی از عجیب‌ترین شرایط هوایی در امواج گرمایی شمال اروپا اتفاق افتاد که منجر به آتش‌سوزی‌ ۲۵ هزار هکتار جنگل‌ در سوئد و همینطور آتش‌سوزی‌هایی در انگلستان، نروژ و آلمان شد. بااینکه فرانسه و آلمان نیز گرم‌ترین سال خود را سپری کردند، اما رکوردهای جدیدی در ژاپن به ثبت رسیده است.

مقایسه‌ی دمای هوا با دوران پیش از انقلاب صنعتی، از گرمایش زمین حکایت دارد

بخش اعظم انرژی‌ای که به‌خاطر گازهای گلخانه‌ای محبوس ‌شده است، توسط اقیانوس‌ها جذب می‌شود و به‌همین دلیل روند بلندمدت افزایش دمای اقیانوس‌ها با ثبت رکوردی جدید در سال ۲۰۱۸ همراه بود. حجم جهانی یخچال‌ها نیز برای سی‌و‌یکمین سال کاهش یافته است. یخ‌های دریای شمالگان کمتر از حدمیانگین بوده و این الگو در سال ۲۰۱۹ نیز ادامه پیدا کرده است،‌ به‌طوری‌که حداکثر میزان یخ دریا در زمستان، هفتمین رکورد پایین‌ترین میزان را به ثبت رساند.

باتوجه به گرمایش ناشی از تغییرات اقلیمی، سازمان جهانی هواشناسی انتظار دارد که دمای کره‌ی زمین در سال ۲۰۱۹ از حد نرمال بالاتر برود. برخی کشورها در کاهش انتشار کربن پیشرفت‌هایی داشته‌اند؛ به‌عنوان مثال طبق آمار و ارقام کشور انگلستان انتشار کربن در سال ۲۰۱۸ را ۲٫۴ درصد کاهش داده؛ هرچند تصویر جهانی این موضوع نشان می‌دهد که انتشار کربن در سال گذشته با افزایش ۱٫۷ درصدی همراه بوده است.

دبیرکل سازمان ملل امیدوار است کشورهایی مثل چین، ایالات متحده و هند که کربن بسیار زیادی تولید می‌کنند، با برنامه‌هایی قوی‌تر برای کاهش انتشار کربن در نشست ماه سپتامبر حاضر شوند. سال آینده که کشورها قرار است برنامه‌های جدیدی تحت مکانیسم چرخ ضامن‌دار توافق پاریس (که هدفش افزایش تعهد کشورها برای مقابله با تغییرات اقلیمی است) منتشر کنند، این مقوله در رأس مذاکرات اصلی آب‌و‌هوایی سازمان ملل خواهد بود.

شرکت‌های دایملر و جیلی توافق کرده‌اند که به‌منظور توسعه‌ی محصولات آینده‌ی برند اسمارت، شرکتی را ازطریق سرمایه‌گذاری مشترک تشکیل دهند. دایملر و جیلی هرکدام در هیئت‌مدیره‌ی این شرکت سه کرسی داشته و ۵۰ درصد از سهام آن‌را در اختیار دارند. همان‌طور که پیش‌ازاین اعلام شده بود، اسمارت از سال ۲۰۲۰ به بعد به برندی تمام الکتریکی تبدیل خواهد شد. البته این شرکت همچنان روی ساخت خودروهای کوچک شهری تمرکز خواهد داشت اما در نظر دارد به بخش خودروی ساب‌کامپکت نیز وارد شود. محصولات جدید اسمارت توسط مرسدس بنزطراحی و توسط جیلی مهندسی می‌شوند.

تولید نسل آینده‌ی محصولات اسمارت در سال ۲۰۲۲ در کارخانه‌ی جدیدی در چین آغاز خواهد شد. این کارخانه‌ی جدید از ابتدا برای تولید خودروهای الکتریکی طراحی و ساخته می‌شود. خودروهای تولید این کارخانه، هم در چین و هم در بازارهای جهانی عرضه خواهند شد. اما اسمارت تا آن زمان به تولید مدل فورتو در فرانسه ادامه خواهد داد؛ درحالی‌که تولید مدل فورفور نیز درکنار همزاد فرانسوی‌اش، رنو توئینگو، در کارخانه‌ی رنو در اسلوونی ادامه پیدا خواهد کرد. در همین حال، دایملر با سرمایه‌گذاری ۵۰۰ میلیون یورویی در کارخانه‌ی اصلی اسمارت در فرانسه، از این تأسیسات برای تولید خودروی الکتریکی کامپکت جدیدی استفاده خواهد کرد.

شرکت اسمارت در سال ۱۹۹۷ ازطریق سرمایه‌گذاری مشترک میان دایملر و شرکت ساعت‌سازی سوئیسی سواچ تأسیس شد. هرچند این شرکت از زمان تأسیسش همواره برای رسیدن به سود تلاش کرده است اما اسمارت هیچ‌گاه برند سوددهی برای دایملر نبوده، زیرا نتوانست به هدف اصلی خود که فروش سالانه ۲۰۰ هزار دستگاه خودرو در سراسر جهان بود، دست پیدا کند. به همین دلیل، طبق برآورد تحلیلگران صنعتی، اسمارت سالانه بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون یورو ضرر می‌دهد. اما حالا دایملر با فروش ۵۰ درصد از سهام این برند به جیلی، قصد دارد با همکاری چینی‌ها وضعیت اسمارت را تغییر دهد. این در حالی است که در سال ۲۰۱۸ جیلی ۹.۷ درصد از سهام دایملر را هم خریداری کرده و به بزرگ‌ترین سهام‌دار این شرکت تبدیل شد.

کم نیستند افرادی که تصور می‌‌کنند که ما در یک شبیه‌سازی رایانه‌ای عظیم زندگی می‌کنیم؛ برنامه‌‌ای دقیق و به‌‌غایت پیچیده که توسط یک هوش پیشرفته‌‌ی بیگانه طراحی شده است. اما گویی دانشمندان در مرکز METI  (سازمان تبادل پیام با هوش فرازمینی) به این میزان از تخیل اعتقاد چندانی ندارند؛ آن‌‌ها می‌‌گویند که حقیقت احتمالا بسیار ساده‌‌تر از این حرف‌‌هاست.

METI، یک سازمان تحقیقاتی در سان‌فرانسیسکو است که وظیفه‌‌ی تولید و ارسال پیام‌‌هایی برای بیگانگان را در فضای میان‌‌ستاره‌‌ای به‌‌عهده دارد. اعضای این سازمان هفته‌‌ی گذشته در پاریس گرد هم آمدند تا باردیگر درباره‌‌ی موجودات فضایی بحث و تبادل‌نظر کنند. آن‌‌ها می‌‌کوشند تا دریابند که چرا علی‌‌رغم دهه‌‌ها جست‌‌وجو، هنوز هیچ نشانه‌‌ای دال بر وجود فرازمینی‌ها نیافته‌‌اند.

این معمای لاینحل معمولا به‌‌عنوان «پارادوکس فرمی» شناخته می‌شود؛ معمایی که این پرسش را مطرح می‌‌کند که چرا باوجود میلیاردها میلیارد ستاره‌‌ای که ما را احاطه کرده‌‌اند، ما هنوز کوچک‌ترین نشانه‌‌ای از یک حیات بیگانه ندیده‌ایم.

برای سال‌ها بشر در جست‌وجوی کوچک‌ترین سیگنال‌های ارسالی ازسوی موجودات فرازمینی بوده است

برای این پرسش، پاسخ‌های فرضی بی‌‌شماری مطرح شده است. شاید گونه‌‌ی حیات بیگانه با معضلی مواجه شده است که هنوز برای ما قابل‌‌درک نیست. شاید همه‌‌ی آن‌‌ها در خواب باشند. شاید پیش‌‌تر منقرض شده‌اند یا اصلا شاید آن‌‌ها تمایلی به برقراری ارتباط با ما نداشته‌‌اند.

اما ممکن است پاسخ دیگری نیز برای پارادکس فرمی وجود داشته باشد که تاکنون بدان نیندیشیده بودیم. این موضوع طی هفته‌‌ی گذشته توسط پژوهشگران METI در پاریس مطرح شد: آیا ممکن است دلیل اینکه ما اثری از این موجودات نمی‌‌بینیم و چیزی هم نمی‌‌شنویم، این باشد که ما به‌‌نوعی توسط آن‌‌ها قرنطینه شده‌ایم؟ چیزی شبیه‌به زندگی یک نمونه‌‌ی جانوری در باغ‌‌وحشی کیهانی؟

فلورنس راولین سرسیو، مدیر METI و کارشناس زیست‌‌اخترشناسی در این مراسم که در موزه علوم شهر علم و صنت پاریس برگزار شد، گفت:

این معما که چرا ما هنوز حیات فرازمینی را کشف نکرده‌‌ایم،  اغلب مورد بحث قرار گرفته است. اما کانون توجه این کارگاه حول گفت‌وگو درمورد توضیحی بحث‌‌برانگیز بود که برای اولین‌‌بار در دهه‌‌ی ۱۹۷۰‌‌ تحت‌‌عنوان «فرضیه‌‌ی باغ‌وحش» مطرح شد.

فرضیه‌‌ی باغ‌وحش ممکن است مانند داستان‌های علمی تخیلی به نظر برسد و واقعا هم همین‌‌طوراست! دیدگاهی غیرمتعارف که می‌‌توان آن را دست‌‌مایه‌‌ی رمان‌‌های علمی‌‌تخیلی، برنامه‌‌های تلویزیونی، فیلم‌‌ها و حتی بازی‌‌های رایانه‌‌ای تلقی کرد.

اما به هر روی، این فرضیه را واقعا می‌‌توان پاسخی جدی (هرچند کاملا فرضی) برای پارادوکس فرمی درنظر گرفت؛ مسئله‌‌ای که گاهی از آن به‌‌عنوان «سکوت بزرگ» نیز تعبیر می‌‌شود. داگلاس وکوچ، رئیس‌ METI می‌‌گوید:

شاید فرازمینی‌‌ها در حال تماشای انسان‌ها روی زمین باشند، همان‌‌گونه که ما حیوانات را در باغ‌‌وحش تماشا می‌‌کنیم. حال چگونه می‌‌توان این صاحبان باغ‌‌وحش کیهانی را مجاب کرد تا خود را به ما نشان دهند؟

اما این پرسشی نیست که METI به‌‌دنبال پاسخ آن است. هدف اصلی این سازمان، درواقع یافتن راه‌هایی برای برقراری ارتباط با حیات بیگانه است که خود شاخه‌‌ای از تحقیقات فعال درزمینه‌‌ی جست‌وجو برای هوش فرازمینی محسوب می‌‌شود.

آیا واقعا ممکن است بیگانگان نیز در حال تماشای ما در یک باغ‌وحش کیهانی باشند؟

تاریخچه‌‌ی فرضیه‌‌ی باغ‌وحش کیهانی به یک مقاله در سال ۱۹۷۳ بازمی‌‌گردد که پژوهشگری از ام‌‌آی‌‌تی با نام جان بال آن را نگاشته است. بال در این مقاله می‌‌نویسد:

ممکن است حیات هوشمند فرازمینی در همه‌‌جا حضور داشته باشد. عدم موفقیت ظاهری ما در برقراری ارتباط با این نوع حیات بیگانه را می‌‌توان درقالب این فرضیه توجیه کرد که احتمالا این موجودات ما را در یک محیط وحشی یا باغ‌‌وحش قرنطینه کرده‌‌اند.

به‌‌عبارت دیگر، فرضیه‌‌ی باغ‌وحش می‌‌گوید که زندگی بیگانه‌ای در جایی بیرون از اینجا وجود دارد؛ اما این‌گونه بسیار پیشرفته هستند و علاقه‌‌ای با تعامل با ما ندارند. این امر یا به‌دلیل آن است که نمی‌خواهند تاثیری روی جامعه‌‌ی ما بگذارند یا اینکه مایل هستند ما را تنها از راه دور تحت نظارت قرار دهند. ما نمی‌‌توانیم از دلایل واقعی حضور خود در چنین باغ‌‌وحش عظیمی مطمئن شویم، بااین‌حال، همچنان امکان گمانه‌‌زنی برای چنین فرضیه‌‌ای برایمان فراهم است.

بال در پژوهش‌‌های بعدی خود می‌نویسد:

ممکن است حیات بیگانه‌‌ی هوشمند به‌‌شکلی دقیق و نامحسوس در حال رصدکردن ما باشند ولی نه از سر تفنن و سرگرمی. فرهنگ و زیست‌‌بوم ما قطعا مورد علاقه آن‌‌ها است و ممکن است حتی سیاره‌‌ی زمین برای چند نفر از دانشمندان آن‌‌ها ارزش مطالعه را داشته باشد.

درست است که فرضیه‌‌ی باغ‌وحش قادر نیست پاسخی برای بسیاری از پرسش‌‌های دیگر ما ارائه دهد؛ اما دست‌‌کم می‌‌تواند یک توضیح فرضی دیگر برای این پرسش باشد که چرا گاهی تا این‌‌ اندازه در جهان تنها به نظر می‌‌رسیم.

پژوهشگر دیگری با نام جین‌‌پیر روسپارس که در این کارگاه حضور داشته، بر این باور است که فرازمینی‌‌ها نوعی قرنطینه‌‌ی کهکشانی را برای ما اعمال کرده‌‌اند چراکه می‌‌اندیشند اطلاع از حضور آن‌‌ها از نظر فرهنگی برای ما مخرب است:

هیچ دلیلی وجود ندارد که تصور کنیم ما انسان‌ها به بالاترین سطح شناختی ممکن دست‌‌ یافته‌‌ایم. در آینده ممکن است سطوح بالاتری از (این آگاهی) روی زمین تکامل یابد و شاید قبلا در جایی خارج از اینجا نیز بدان دست یافته باشند.

براساس آخرین گزارش‌ها، سونی قصد دارد بخشی از سرمایه‌ی خود را از حوزه‌ی کسب‌وکار گوشی‌های هوشمند خارج کند. براساس گزارش Nikkei Asian Review، غول فناوری ژاپنی قصد دارد تا سال ۲۰۲۰ نیمی از پرسنل بخش موبایل را تعدیل کند.

اگر سونی تصمیم خود را اجرایی کند، حدود ۲۰۰۰ نفر از کارمندان این بخش بیکار خواهند شد. البته انتظار می‌رود ژاپنی‌ها، تعدادی از کارمندان بخش موبایل را به سایر قسمت‌های شرکت منتقل کنند؛ ولی درهرصورت تعدادی از کارمندان بخش موبایل تعدیل و درنهایت بیکار خواهند شد. 

اتخاذ چنین تصمیمی از سوی سونی، چندان تعجب‌آور نیست. غول فناوری ژاپنی طی سال‌های اخیر نتوانسته جای پای خود را در صنعت گوشی‌های هوشمند محکم کند. درنتیجه آن‌طور که باید، نتوانسته در این صنعت حضور پررنگ و قابل‌قبولی داشته باشد. درحالی‌که نزدیک به ۱.۶ میلیارد گوشی هوشمند در سال ۲۰۱۸ میلادی به بازار عرضه شد، سهم گوشی‌های هوشمند سونی از تعداد یادشده، تنها ۱۰ میلیون دستگاه بود. با‌این‌وجود، سونی دست از مبارزه و تلاش برنداشت و گوشی هوشمند پرچم‌دار سونی اکسپریا وان را در جریان کنگره جهانی موبایل رونمایی کرد. سونی اکسپریا وان، نخستین گوشی هوشمند دنیا با نمایشگر 4K اولد اوایل اسفندماه معرفی شد. 

اگر خبر منتشرشده صحت داشته باشد، نخستین‌بار نخواهد بود که در بخش موبایل سونی شاهد تعدیل نیرو هستیم. در سال ۲۰۰۹ و بعد از تعطیلی چهار کارخانه‌ی تولید گوشی‌های هوشمند سونی، نزدیک به ۲۰۰۰ نفر از پرسنل بخش موبایل سونی بیکار شدند. در سال ۲۰۱۲ نیز سونی در راستای بازسازی شرکت، بیش از ۲۸۰۰ کارمند خود در ژاپن را اخراج  کرد. در سال ۲۰۱۵ و به‌دلیل افت درآمد شرکت، مجددا هزار نفر از کارمندان بخش موبایل تعدیل شدند. باتوجه به افت فروش سونی، جای تعجب نیست اگر پیش از بسته شدن کامل در‌های بخش موبایل، سیاست‌های انقباضی دیگری برای این بخش درنظر گرفته شود. 

براساس آخرین گزارش منتشرشده از سوی Sensor Tower، به‌نظر می‌رسد درآمد اپ استور در حال افزایش است و کاربران بیش از گذشته در اپ استور هزینه می‌کنند. انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۳ میلادی، درآمد اپ استور دوبرابر شود.

باتوجه‌به اطلاعات آماری منتشرشده، درآمد اپ استور با رشد ۱۰۴ درصدی،‌ از ۴۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ میلادی به ۹۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ میلادی افزایش خواهد یافت. همچنین Sensor Tower تخمین زده است درآمدگوگل پلی نیز با رشد ۱۴۰ درصدی از ۲۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ به ۶۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ افزایش یابد.

پیش‌بینی‌‌های انجام‌شده نشان می‌دهد ظاهرا گوگل پلی رشد درآمد بیشتری نسبت به اپ استور برای خود رقم خواهد زد؛ اما Sensor Tower پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۲۳ میلادی درحدود ۶۲ درصد درآمد حاصل از اشتراک کلیه‌ی اپلیکیشن‌های گوشی‌های هوشمند متعلق به اپ‌استور خواهد بود. 

پیش‌بینی می‌شود که درآمد اپ استور طی ۵ سال آینده با رشد ۱۰۴ درصدی و نرخ رشد مرکب سالانه (CAGR) برابر با ۱۵.۶ درصدی، از رقم ۴۷ میلیارد دلاری سال ۲۰۱۸ میلادی به رقم ۹۶ میلیارد دلاری در سال ۲۰۲۳ افزایش پیدا کند. در مقایسه، گوگل پلی نیز با رشد ۱۴۰ درصدی و نرخ رشد مرکب سالانه (CAGR) برابر با ۱۹ درصد به درآمد ۶۰ میلیارد دلاری در سال ۲۰۲۳ دست خواهد یافت.

در نتیجه، فاصله‌ی درآمدی بین گوگل پلی و اپ استور کاهش پیدا می‌کند. اما پلتفرم اپل، حدود ۶۲ درصد کل درآمد اپ استور و گوگل پلی را از آن خود خواهد کرد. 

از نظر منطقه‌ی جغرافیایی، آمارهای Sensor Tower حاکی از آن است که کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین، بیشترین رشد درآمد را بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۲۳ برای اپ استور و گوگل پلی رقم خواهند زد. انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۳ میلادی شاهد رشد ۲۶۹ درصدی درآمد پلتفرم‌های مختلف در منطقه‌یآفریقا باشیم؛ درنتیجه درآمد گوگل پلی و اپ استور تا سال ۲۰۲۳ میلادی تا سال ۲۰۱۳ به رقمی درحدود ۴۲۰ میلیون دلار خواهد رسید. این در حالی است که  درآمد این دو پلتفرم در آمریکای لاتین با رشد ۲۹۶ درصدی به رقمی در حدود ۴۳۰ میلیون دلار می‌رسد. 

در حالی‌که رشد درآمد گوگل‌پلی و اپ‌استور در مناطقی همچون آمریکای لاتین و آفریقا به‌صورت نمایی افزایش می‌یابد، کشورهای دیگری از جمله ایالات متحده و چین نیز جزو بزرگ‌ترین بازارها برای هر دو پلتفرم محسوب می‌شوند و حاشیه‌ی سود خوبی را به همراه خواهند داشت. براساس گزارش Sensor Tower، درآمد گوگل‌پلی و اپ‌استور با رشد ۱۱۰ درصدی، از ۱۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸ میلادی به رقمی بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ افزایش خواهد یافت.

از سوی دیگر، همان‌طور که پیش‌تر TechCrunch نیز به این موضوع اشاره کرده بود، درآمد اپ استور در ایالات متحده از درآمد اپ‌استور در چین پیشی خواهد گرفت:

برآوردهای Sensor Tower نشان می‌دهد باتوجه به فروش کمتر گوشی‌های آیفون در بازار چین، درآمد اپ‌استور تا سال ۲۰۲۰ در آمریکا کمی بیشتر از درآمد اپ استور در بازار چین خواهد بود. درنتیجه انتظار می‌رود درآمد اپ‌استور در بازار چین کمتر شود. از طرفی، بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ میلادی، در نتیجه‌ی محدودیت‌هایی که برای لایسنس بازی‌ها در بازار چین به‌وجود آمد، شاهد افت ۴ درصدی دانلود چنین اپلیکیشن‌هایی در بازار چین بودیم. این در حالی است که یک سال قبل‌تر، دانلود بازی‌ها در بازار چین رشدی درحدود ۸ درصد را از آن خود کرده بود. درنظر داشته باشید که در سال ۲۰۱۸ میلادی درآمد اپ استور در بازار چین رشد ۱۴ درصدی را نشان می‌دهد. در صورتی که یک سال قبل‌ یعنی سال ۲۰۱۷ میلادی، شاهد رشد ۶۰ درصدی درآمد اپ استور در بازار چین بودیم.

درنهایت، داده‌های آماری Sensor Tower نشان می‌دهد افزایش اشتراک اپلیکیشن‌های حوزه‌ی سرگرمی (Entertainment)، یکی از عوامل موفقیت اپ‌استور است. انتظار می‌رود طی ۵ سال آینده، شاهد افزایش ۲۴ درصدی اشتراک اپلیکیشن‌های سرگرمی و افزایش ۲۴ درصد اشتراک اپلیکیشن‌های بازی در اپ‌استور باشیم. 

وجود آب در سطح جاده یکی از تهدید‌های بزرگ برای رانندگان است و به همین سبب و به دلیل حضور در فصل پاییز، در این گزارش قصد داریم نکات مهم و کلیدی پیرامون رانندگی در هوای بارانی را شرح دهیم.

یکی از بهترین لحظات رانندگی برای خیلی ها، بارش باران است، اما رانندگی در برف و باران مهارت بیشتری می‌خواهد. چرا که خیابان‌های خیس یکی از عوامل مهم تصادفات رانندگی محسوب می‌شوند و تنها رعایت نکات ایمنی است که از این لحظات، خاطرات خوب بارانی می‌سازد.

هنوز هم هستند افراد زیادی که با تجربه بسیار بالا در رانندگی، گاهی هنگام باران و یا برف در رانندگی دچار لغزش شده و با این اشتباه، جان خود و دیگر رانندگان را به خطر می‌اندازند. در واقع هر کسی با هر تجربه‌ای در رانندگی، برای راندن خودرو اش در باران باید راهکار‌های ویژه‌ای را در نظر داشته باشد تا اتفاقی برایش رخ ندهد.

نکات مهم در خصوص رانندگی در هوای بارانی: 
۱- هر دو دست را بر روی فرمان نگه دارید
تمام چیز‌های که حواس شما را پرت می‌کنند مانند: تلفن همراه، رادیو، ضبط و ... را خاموش و یا از خود دور کنید. در حالی که تمام تمرکز و حواس شما به جلو است، هراز چند گاهی آینه‌های کنار و عقب را نیز چک کنید، زیرا ممکن است درختی سقوط کرده باشد و یا سیم برقی قطع و به زمین نزدیک شده باشد؛ بنابراین حواستان به اطراف نیز باشد.

۲- روشن کردن چراغ‌های ماشین
در برخی کشور‌ها روشن کردن چراغ‌های جلو هنگام بارندگی حتی در روز روشن جزء قوانین است، زیرا طرفین همدیگر را راحتتر خواهند دید و از حادثه جلوگیری می‌شود.

۳- تنظیم برف پاکن خودرو
درحین رانندگی در هوای بارانی مهمترین نکته، دید کامل راننده است، بنابراین بایستی متناسب با سرعت بارش باران اقدام به روشن و تنظیم کردن برف پاک‌کن‌های جلو و عقب کرد. همچنین لازمه‌ی نبود بخار بر سطح داخلی شیشه‌های جلو و عقب خودرو نیز استفاده مداوم از سیتسم گرمایش شیشه یا همان گرمگن شیشه است.

۴- پاک کردن بخار از روی شیشه‌های خودرو:
سیستم تهویه هوا را در حالت سرد قرار دهید، به طوری که هوای خنک فقط از خروجی‌های منتهی به شیشه جلو خارج شود. البته تا محو شدن بخار روی شیشه جلو اگر در حال رانندگی هستید و ضروری است، می‌توانید از پارچه یا حوله برای پاک کردن شیشه جلو استفاده کنید.

۵- توجه ویژه به تایر‌ها
تایر‌ها نقشی بسیار مهم‌تر و جدی‌تر در جلوگیری از سوانح، به خصوص در جاده‌های لغزنده دارند. با از بین رفتن شیار‌ها و آج تایر‌ها شما شانس اندکی برای کنترل خوب خودروی خود در شرایط بارندگی دارید. از تنظیم باد لاستیک‌ها هر گز غافل نشوید و باید بدانید که فشار و یا باد تایر‌ها در شرایط دمایی مختلف متفاوت است که با تغییر فصول باید تغییر کند.

۶- حفظ فاصله
در بارندگی باید حداقل فاصله‌ی مابین ماشین‌ها اندازه‌ی ۵ ماشین باشد. در آب و هوای بد، حفظ کردن این فاصله‌ی طولی باعث می‌شود، هنگام حادثه، شما فرصت کنترل و نگه داشتن ماشین برای جلوگیری از برخورد را داشته باشید.

۷- سرعت مجاز
رانندگی در هوای بارانی با سرعت پایین و مجاز باعث میشود شما کنترل بیشتری بر روی خودرو داشته باشید. سرعت زیاد منجر به لیز خوردن لاستیک‌ها و از دست دادن کنترل می‌شود.

۸- اجتناب از رانندگی در مناطق آب گرفته
هرگز از مناطقی که آب جمع شده رد نشوید، زیرا از عمق آب و یا وجود چاله یا گودالی عمیق در آن قسمت مطلع نیستید، مگر اینکه مجبور باشید. همچنین رفتن آب زیاد از پایین به قسمت موتور، ممکن است باعث توقف ماشین و کار موتور شود.

۹- ترمز کردن
باید بدانید که وجود آب باعث می‌شود هنگام ترمز کردن لاستیک‌ها کشیده شوند. پس باید آهسته و با چند حرکت ترمز کنید، به یکباره ترمز نکنید.

عکس العمل به هنگام سر خوردن خودرو
لیز و لغزنده بودن جاده‌های بارانی به راحتی باعث لیز و سُر خوردن خودرو می‌شود که شراط دلهره آوری را پدید می‌آورد، به هنگام مواجه با این مشکل شما باید نکات و عکسالعمل‌های زیر را انجام دهید
- خونسردی و آرامش کلید موفقیت شما برای خروج از این وضعیت است
- پای خود را از روی پدال گاز بردارید
- هرگز ترمز نزنید
- به آرامی فرمان را به سمت مکانی که میخواهید خودرو را متوقف کنید بچرخانید
- به هیچ عنوان ترمز‌های کوتاه و سبک نزنید
- برای جلوگیری از سُر خوردن خودرو همیشه پیش از رسیدن به پیچ‌ها از سرعت بکاهید و ترمز بزنید

عکس العمل به هنگام آکواپلنینگ:
در صورت مواجهه با پدیده آکواپلنینگ (aquaplaning) هیچ گونه واکنش خاصی نشان ندهید و تنها پای خود را از روی پدال گاز بردارید و فرمان خودرو را ثابت نگه دارید. این پدیده هنگامی رخ می‌دهد که آب بر جای مانده بر روی سطح جاده، جلوی تایر خودرو شما انباشته می‌شود، به گونه‌ای که می‌تواند وزن خودرو شما را بر روی خودش تحمل کند و در نهایت منجر به منحرف کردن خودروی شما از مسیر اصلی خود شود.

ارتباطات، کلید اصلی پیشرفت بشر محسوب می‌شود. انسان‌ها از قرن‌ها پیش، انواع روش‌های ارتباطی بهینه را تجربه کرده‌اند و امروز، به درک سیگنال‌ها و علائم گوناگون رسیده‌اند. یونانی‌ها، چینی‌ها، سرخپوست‌ها و بسیاری اقوام باستانی، از دود برای انتشار اخبار و سیگنال‌ها استفاده می‌کردند. امروز، سیگنال‌ها به‌صورت دیجیتال در آمده‌اند و کسب اطلاعات از رخدادهای پیش‌رو، آسان‌تر از همیشه شده است. سیگنال‌های طبیعی نیز همیشه وجود داشته‌اند و تنها انسان، باید با دقت بیشتری به آن‌ها نگاه کند. سیگنال‌های اقتصادی، دسته‌ی مهم دیگری هستند که برای فعالان کسب‌وکارها اهمیت پیدا می‌کنند. با نگاهی به آن‌ها، شاید بتوان آینده‌ی حوزه‌های مختلف را پیش‌بینی کرد. در ادامه‌ای این مطلب زومیت، نگاهی به سیگنال‌های هشداردهنده برای آینده‌ی رسانه و درآمد از آن خواهیم داشت.

رسانه در سطح جهانی به کسب‌وکاری با رشد نزدیک به صفر تبدیل شد. به‌علاوه، در سال پیش رو، درآمد ۲۴۵ میلیارد دلاری از تبلیغات برای ۳ غول اصلی، گوگل، فیسبوک و گروه رسانه‌ای آمازون پیش‌بینی می‌شود. درنتیجه، می‌توان ادعا کرد که آخرین سرمایه‌ها نیز در حال خارج شدن هستند. به‌علاوه، آنچه بیش‌از‌پیش در دنیای رسانه دیده می‌شود، کسب درآمد مستقیم از کاربران است که توسط غول‌هایی همچون نتفلیکس و اسپاتیفای انجام می‌شود.

برخی کارشناسان اعتقاد دارند ۳ غول بزرگ دنیای تبلیغات، در وضعیت کنونی ماسک اکسیژن دارند و سایر بازیگران، به‌مرور در حال مرگ هستند. در سال پیش‌رو، شاید شاهد کسب‌وکارهای جوان یا حتی سابقه‌داری در صنعت رسانه باشیم که رو به تعطیلی می‌روند. بیش از همه‌ی بخش‌ها، رسانه‌های مبتنی بر درآمدهای تبلیغاتی، از روندهای پیش‌رو زیان خواهند دید.

خطر اصلی دنیای رسانه زمانی رخ داد که منابع مورد نیاز آن، دیگر مانند گذشته از بخش‌های خصوصی و عمومی تأمین نشد. کاهش سرمایه‌گذاری‌ها در ژورنالیسم تحقیقی، خطر مهمی محسوب می‌شود که درکنار حمله‌ی شبکه‌های اجتماعی، آینده‌ی نگران‌کننده‌ای را برای رسانه‌ها ترسیم می‌کند. البته، سرمایه‌گذاران بزرگ به‌مرور در حال ورود به رسانه‌های بزرگ هستند، اما همین وضعیت، نگرانی را به‌وجود می‌آورد که کنترل و نظارت و بر استقلال و صداقت رسانه‌ها، دشوارتر خواهد شد.

فناوری، بازوی قدرتمند دهه‌های اخیر، با المان‌های گوناگون خود تاحدودی جرم‌های سنتی را کاهش داد. البته، به‌جای آن موارد، جرم‌های مدرن و حتی خطر سقوط سرمایه‌گذاری‌های سازنده نیز ظهور یافتند. در نمونه‌ای از آن جرم‌ها، می‌توان درعدم پرداخت مالیات توسط ثروتمندترین فرد جهان (جف بزوس) و برند بزرگ تحت مدیریتش، آمازون، اشاره کرد. همین جرم‌ها باعث شد تا با وجود خسارت‌های میلیون‌دلاری سال‌های گذشته به شرکت‌های کوچک و متوسط، ۲۲۰۰ میلیارد جهان، ثروت خود را به‌اندازه‌ی ۱۲ درصد در سال گذشته‌ی میلادی افزایش دهند.

اجلاس داوس، یکی از رخدادهای مهم سرمایه‌داری در جهان محسوب می‌شود که انتقادهای متعددی را هم از سوی کارشناسان مالی به‌همراه دارد. آن‌ها می‌‌گویند داوس (اجلاسی که توسط انجمن جهانی اقتصاد برگزار می‌شود)، افرادی را گردهم می‌آورد که با وجود بیشترین کسب درآمد در جهان، بیشترین خسارت‌ها را هم به آن وارد کرده‌اند. در نمونه‌‌ای از آن‌ها، شریل سندبرگ، مدیر عملیات فیسبوک، صحبت‌هایی پیرامون بهبود اینترنت داشت، اما در شرکتی کار می‌کند که شاید بیشترین خسارت‌ها را به سلامت اینترنت وارد کرده است.

مصرف‌کننده‌ها همیشه امیدوار هستند که شرکت‌های بزرگ، روند کاری خود را بهبود دهند. برخی از آن‌ها هم در آن مسیر حرکت می‌کنند، اما به‌هرحال نمی‌توان موفقیت آن‌چنانی برایشان متصور شد. کارشناسان می‌گویند همیشه افراد، در طول تاریخ بشریت را نجات داده‌اند و هیچ‌گاه نمی‌توان شرکت‌ها را به‌عنوان ناجی تصور کرد. به‌عنوان مثال، فیسبوک با ادعای بهبود خبرنگاری و فعالیت‌های ژورنالیستی، سال گذشته ۳۰۰ میلیون دلار در آن صنعت سرمایه‌گذاری کرد؛ اما در مقابل، آن‌ها سالانه ۸ میلیارد دلار از همان صنعتی پول خارج می‌کنند که باعث رونق ژورنالیسم حقیقت‌گرا می‌شود. صنعتی رو به افول به‌نام رسانه.

ادعای بیداری و آگاهی‌سازی از سوی شرکت‌های بزرگ، به‌عنوان یک استراتژی کسب‌وکاری، روندی مثبت تلقی می‌شود. البته، عموما به اجرای کاری خاص در جهت بهبود اوضاع جهان، نمی‌انجامد. برخی اوقات، شرکت‌های بزرگ تلاش می‌کنند تا در حضور رسانه‌ای خود، اهمیت دادن به مسائل جامعه را نشان دهند. به‌احتمال زیاد، آن فعالیت‌ها هم عموما در جهت سودآوری خواهد بود، اما از همه بدتر، اجرای اشتباه همان برنامه‌های ظاهری است که به‌جای کمک به پیشرفت جامعه، رقبا را به پیش خواهد راند.

مردم هم در مقابل سخنرانی‌های اغواکننده‌ی مدیران شرکت‌های بزرگ، رویکردهایی با امیدواری واهی دارند. آن‌ها امید دارند که آن غول‌های تجاری، روزی بتوانند وضعیت زندگی‌شان را بهبود ببخشند. درحالی‌که همان شرکت‌ها، بیشترین تأثیرات را در وخامت زندگی داشته‌اند. درواقع، آن شرکت‌ها تنها تلاش می‌کنند تا امنیت اقتصادی را برای کارمندان و سهام‌دارن خود فراهم کنند و سایر موارد، شاید تنها ظاهری برای آن هدف باشند.

به‌عنوان مثالی از اظهارنظرهای مثبت مدیران شرکت‌های بزرگ و تأثیرگذاری آن بر رشد اقتصادی خودشان، می‌توان صحبت‌های مدیرعامل توییتر را مثال زد. جک دورسی زمانی گفته بود که باید ماهیت و اهداف محصولات شرکت‌های بزرگ، با دقت بیشتری بررسی شود و همین اظهارنظر زیبا، ارزش سهام توییتر را ۶ درصد افزایش داد. به‌علاوه، هیچ اقدام مثبتی هم از سوی توییتر در جهت بهبود محصولش انجام نشد.

شرکت‌های بزرگ دنیای فناوری، آن‌هایی که بیشترین درآمد را از رسانه‌ی تبلیغاتی کسب می‌کنند، همیشه بین فعالیت‌های مثبت برای جامعه و افزایش درآمد، دومی را انتخاب کرده‌اند. آن‌ها در سال گذشته‌ی میلادی نیز عملکرد خوبی داشتند و سوددهی خود را به حداکثر جدیدی در نمودارها رساندند. قانون‌گذاری و خصوصا قوانین ضد انحصار (آنتی‌تراست) می‌توانند جلوی عملکردهای نگران‌کننده‌تر چنان شرکت‌هایی را بگیرند؛ اما رخدادهای اخیر نشان می‌دهد که آن غول‌ها، با لابی‌های متعدد، از آن قوانین نیز به سلامت عبور می‌کنند.

درنهایت، کارشناسان اقتصادی و اجتماعی (خصوصا در آمریکا) پیشنهاد می‌دهند که دولت باید با قوانین جدید، حتی غول‌های امروز دنیای فناوری را به شرکت‌های کوچک‌تر تقسیم کند و مانع از سلطه‌ی هرچه بیشتر آن‌ها بر جهان شود. روندی که شاید مانع از رویکردهای بحث‌برانگیز آن‌ها و تجاوزهای گسترده به حقوق مردم شود. به‌هرحال روندهای کاری چنان شرکت‌هایی، امروز رسانه‌هایی را ایجاد کرده است که به‌مرور، اعتماد مردم را از دست می‌دهند و شاید، رسانه به‌معنای واقعی، در آینده‌ی نزدیک از بین برود.

 سال ۹۷ سال بسیار پرباری برای صنعت دفاعی کشور بوده است؛ یکی از عرصه‌هایی که در سال ۹۷ نتیجه ۴۰ سال تلاش خودباوری و اعتماد به دانش تخصصی در آن نمود عینی پیدا کرد، عرصه هوایی و ساخت جنگنده تمام ایرانی «کوثر» بود. این جنگنده، بسیار پیشرفته و در کلاس روز جهان است و تعجب همگان را از این پیشرفت برانگیخت.

در سال ۹۷ عرصه هوایی، در کنار جنگنده بومی کوثر دستاوردهای دیگری مانند پهباد کمان ۱۲، پهباد «خودکار» اولین پهباد «پهن پیکر» ایرانی، پهباد «سایه» و سامانه‌های آتش نشانی پیشرفته به دست آمد که این عرصه را به یکی از درخشان‌ترین عرصه‌های توسعه کشور تبدیل کرده است.

در ادامه مروری هرچند کوتاه به این دستاوردها داریم:

۱- جنگنده کوثر

۳۰ مرداد ماه سال ۱۳۹۷ با حضور رئیس جمهور و وزیر دفاع، از هواپیمای جنگنده کوثر رونمایی شد. هواپیمای کوثر یک هواپیمای جنگنده پیشرفته با مأموریت پشتیبانی نزدیک هوایی است که به صورت کاملاً بومی ساخته شده است و ایران را در زمره معدود کشورهای دارای فناوری طراحی و ساخت هواپیمای جنگنده با سامانه‌های اویونیک و کنترل آتش نسل ۴ قرار داده است.

ویژگی‌های فنی

این هواپیما در ۲ نوع تک کابین و دو کابین قابل تبدیل خواهد بود که نوع دوکابینه علاوه بر قابلیت رزمی، برای آموزش خلبانان در مرحله پیشرفته کاربرد دارد.

از مهمترین اتفاقاتی که در پروژه کوثر رخ داده، می‌توان از نصب «موتور توربوجت بومی اوج» روی جنگنده کوثر نام برد؛ اوج اولین موتور جت ساخت ایران است که همتای موتور J-۸۵ به‌شمار می‌رود و متخصصان کشورمان آن‌قدر به این محصول اطمینان داشته‌اند که حالا آن را برای اولین بار روی یک جنگنده سوار کرده‌اند.

موتور توربوجت ملی اوج، قابلیت عملکرد پروازی تا ارتفاع ۵۰ هزار پا را دارا بوده و مجهز به سامانه‌های متعددی است که در شرایط مختلف عملیاتی و آب‌وهوایی از توانمندی بالایی برخوردار است و قابلیت نصب به‌روی انواع پرنده‌های با وزن برخاست حداکثر ۱۰ تن را داراست.

دستاوردها

ارتقا توان رزم و آموزش خلبانی نیروی هوایی ارتش، بومی‌سازی سامانه‌های اویونیک و کنترل آتش پیشرفته نسل ۴ و سامانه‌های مکانیکی و هیدرولیکی و موتور با به‌کارگیری شبکه گسترده شرکت‌های دانش‌بنیان و سازمان‌های صنعتی وزارت دفاع، مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی، بهره‌گیری از معماری یکپارچه پیشرفته اویونیک و کنترل آتش با استفاده از شبکه داده دیجیتال نظامی منطبق با نسل ۴، بهره‌گیری از فناوری نمایشگرهای چندمنظوره تمام دیجیتال، بهره‌گیری از کامپیوتر محاسبات بالستیک سلاح و سامانه پیشرفته نشانه‌روی مقابل خلبانان (HUD) به منظور افزایش دقت اصابت سلاح و مهمات، بهره‌گیری از رادار پیشرفته چندمنظوره کنترل آتش جهت بالا بردن کشف اهداف و تهدیدات و همچنین بهره‌گیری از ناوبری دقیق به صورت رادیویی و مستقل و استفاده از سامانه نقشه متحرک هوشمند، مهمترین دستاوردهای تولید جنگنده کوثر محسوب می‌شوند.

چند روز بعد از رونمایی از این جنگنده هوایی، امیر «محمد حسین دادرس» جانشین فرمانده کل ارتش در جمع خبرنگاران اظهار کرد: «جنگنده کوثر با مشابه‌های خارجی خود قابل قیاس نیست و به مراتب بروز شده و توانمندتر از آنهاست. امروز ما جت‌های جنگی را از صفر تا صد تماماً خودمان می‌سازیم و حتی به اندازه ذره‌ای کم هم نیازمند خارج نیستیم».

به گفته تولید کنندگان، تمام ۱۱ هزار قطعه جنگنده کوثر توسط محققان ایرانی طراحی و تولید شده است.

صرفه‌جویی

با تولید جنگنده کوثر، در کل هواپیما ۱۶ و نیم میلیون دلار و در بخش اویونیک ۷ و نیم میلیون دلار صرفه جویی شد. در پروژه کوثر، ۱۰ دانشگاه برتر کشور، ۷۲ شرکت پیمانکار، ۴۴ شرکت تأمین کننده ۶۳ شرکت دانش بنیان همکاری داشته‌اند.

۲ - «کمان ۱۲» جدیدترین پهپاد ایرانی

«کمان ۱۲» جدیدترین پهپاد ساخت ایران که در نمایشگاه اقتدار ۴۰ و در مصلی امام خمینی (ره) رونمایی شد.

این پهپاد با سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت و مداومت پروازی ۱۰ ساعت قابلیت برخاست از باندهایی با حداقل طول ۴۰۰ متر را دارد.

کمان ۱۲ با شعاع عملیاتی یک‌هزار کیلومتر، قابلیت حمل محموله‌هایی با وزن ۱۰۰ کیلوگرم را دارد و حداکثر وزن آن هنگام برخاست ۴۵۰ کیلوگرم است.

حداکثر سرعت پرواز این پهپاد در سطح دریا ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت، سرعت گشت آن ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت و برد پروازی آن یک هزار کیلومتر است.

۳ - «خودکار» اولین پهپاد پهن پیکر ایران

پهپاد «خودکار»، به عنوان اولین پهپاد پهن پیکر یکی دیگر از دستاوردهای صنعت هوایی کشور در سال ۹۷ بود که به مناسبت دهه مبارک فجر و در نمایشگاه اقتدار هوایی نیروهای مسلح رونمایی در پایگاه یکم شکاری شد. این پهپاد از تبدیل جت آموزشی به پهپاد پهن پیکر ساخته شده است.

از قابلیت‌های این پهپاد می‌توان به قابلیت کنترل زمینی، سرعت بالا، وزن سبک و هزینه کم تولید آن اشاره کرد.

۴- سامانه آتش‌نشانی هوایی پیشرفته سنگین

سامانه آتش نشانی هوایی پیشرفته سنگین برای اطفا آتش سوزی‌های گسترده توسط هواپیماهای جت یکی از مهمترین دستاوردهای حوزه صنعتی کشور در سال ۹۷ بود که در سال حمایت از کالای ایرانی و همزمان با ۷ مهر روز آتش‌نشانی و ایمنی، متخصصان صنایع هوایی وزارت دفاع برای نخستین بار در کشور موفق به طراحی و ساخت شده اند رونمایی شد.

فناوری و قابلیت طراحی و ساخت چنین سامانه‌ای در حال حاضر در انحصار کشورهای معدودی قرار دارد. این سامانه به گونه‌ای طراحی شده که آب پرحجمی را در مخازن تحت فشار با جداره‌های نازک نگهداری و حمل می‌کند.

نصب این سامانه بر روی هواپیماهای مختلف سنگین میسر است و با ساخت این سامانه کشورمان می‌تواند با آتش سوزی‌های گسترده و پرحجم با سهولت و قدرت مقابله کند. این دستاورد مهم با مشارکت شبکه همکاران صنعتی و محققان دانشگاهی و حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع به دست آمده است.

۵- شبیه ساز پایه ثابت ارتقا یافته بالگرد ۲۰۶

شبیه سازها امروز به عنوان یکی از وسایل کمک آموزشی مدرن در دنیا محسوب می‌شوند و تمامی کشورهای سازنده بالگردها که دارای بزرگترین فناوری این سیستم هستند با استفاده از همین شبیه سازها بخشی از آموزش‌ها و مهارت‌های خلبانان خود را تکمیل می‌کنند.

امروزه دیگر برای هیچ کشوری مقرون به صرفه نیست که برای آموزش خلبانان از بالگردهای واقعی استفاده کنند زیرا هزینه‌های زیادی دربر دارد و بر این اساس هوانیروز به ویژه طی یک دهه اخیر در زمینه ساخت شبیه سازها اقدامات خوبی را انجام داده است.

از سوی دیگر پرواز با شبیه ساز موجب می‌شود که ما بتوانیم در زمینه مصرف قطعات واقعی بالگرد، عمر واقعی بالگرد و سوخت صرفه جویی کنیم.

استفاده از شبیه سازهای بالگرد زمینه کاهش خطرات و ریسک پذیری، تلفات جانی و مالی و افزایش کیفیت آموزش‌ها را برای دانشجویان خلبانی فراهم می‌کند.

با توجه به اینکه شبیه سازهای بالگرد به صورت نرم افزاری برنامه ریزی شده و قابل اجرا هستند خلبان می‌تواند با استفاده از این شبیه سازها پرواز در شب، هوای مه آلود، بارندگی، برفی و در تمامی شرایط بد جوی را تجربه کند، در صورتی که اگر این پروازها در شرایط واقعی انجام شود هزاران حادثه و اتفاق درکمین خلبانان است.