رزمایش بزرگ پهپاد تهاجمی - رزمی نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با نام " الی بیت المقدس 1" در منطقه عمومی خلیج فارس برگزار شد.

در این رزمایش که با حضور سردار سرلشکر پاسدار غلامعلی رشید فرمانده قرارگاه مرکزی حضرت خاتم الانبیا (ص)، سردار سرتیپ پاسدار حسین سلامی جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سردار سرتیپ پاسدار امیرعلی حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه و جمعی دیگر از فرماندهان عالی رتبه نیروهای مسلح در منطقه عمومی خلیج فارس برگزار شد، برای نخستین بار تعداد 50 فروند هواپیمای بدون سرنشین تهاجمی 170 RQ ایرانی همراه با تعدادی دیگر از پهپادهای تهاجمی و رزمی شرکت کردند.

این برای اولین بار در کشور ما و نیز کشورهای دیگر است که این تعداد پهپاد همزمان در یک عملیات تهاجمی - رزمی، در فاصله بیش از هزار کیلومتر دورتر از هدف همزمان پرواز و در یک زمان مشخص با حضور روی اهداف از پیش تعیین شده آنها را با دقت بالا مورد اصابت قرار داده و منهدم کرد.

سرلشکر غلامعلی رشید در این رزمایش با بیان اینکه امروز شاهد قوی ترین رزمایش های نیروی هوافضای سپاه با نام الی بیت المقدس بودیم، گفت: امریکایی ها که وعده می‌دادند جشن 40 سالگی انقلاب اسلامی برگزار نخواهد شد، با دیدن حضور دهها میلیونی مردم ایران در صحنه راهپیمایی 22 بهمن سال 97 و پرواز دهها فروند هواپیمای بدون سرنشین نیروی هوافضای سپاه با پرواز از کیلومترها دورتر از نقاط مختلف و هجوم به یک نقطه به عنوان پایگاه نمادین دشمن، اهداف خود را  به طور دقیق مورد اصابت و انهدام قرار دادند، باید احساس حقارت و شرمساری کنند.

سردار حسین سلامی جانشین فرمانده کل سپاه نیز با  تحسین اقدام و اراده نیروی هوافضای سپاه در قدرت‌نمایی امروز خاطرنشان کرد: تحریم جواب داد و به رغم آمال و آرزوهای پوچ و شیطانی امریکا و دیگر بدخواهان ملت ایران، شاهد پرواز ده ها فروند پهپاد رزمی مدرن و پیشرفته بومی RQ 170 ایرانی و پهپادهای تهاجمی - رزمی دیگر در یک رزمایش بزرگ و عملیات تهاجمی منحصربه‌فرد بودیم.

وی افزود: نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب به اذن الله بر خود می بالد که خط مقدم و طلایه دار تولید پهپادهای پیشرفته و مدرن با ویژگی کاملاً ایرانی و بومی در شرایط تحریم قرار گرفته است.

سردار سلامی تاکید کرد: همه پرنده های شرکت کننده در این رزمایش، اهداف خود را به دقت منهدم کردند، این پهپاد ها پدیده ای نوظهور در حوزه اقتدار دفاعی و صنعت نظامی کشور ما هستند که برای اولین بار و به صورت همزمان و تهاجمی در یک رزمایش افتخارآمیز در منطقه خلیج فارس به نمایش گذارده می شوند.

 سردار سرتیپ پاسدار امیرعلی حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه با اشاره به اینکه همه فناوری های توسعه این پهپادها در مرکز تحقیقات و سازمان خودکفایی این نیرو طراحی، تولید و عملیاتی شده است، گفت: خدای بزرگ را شاکریم که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سایه تدابیر و منویات حکیمانه و دوراندیشانه مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا امروز دارنده بزرگترین ناوگان هواپیمای بدون سرنشین بمب افکن تهاجمی در منطقه است.

سردار حاجی زاده تصریح کرد: یکی از ویژگی‌های این رزمایش قدرت طراحی و برنامه‌ریزی پرواز همزمان پهپادها در یک منطقه جغرافیایی بسیار کوچک است که طلوع یک قدرت هوایی جدید را در ایران اسلامی رقم زده است.

 وی با اشاره به اینکه نیروها و پرنده های شرکت کننده در این رزمایش شامل یگان‌های پهپادی سپاه در استان های خوزستان، بوشهر ، فارس و هرمزگان می باشد افزود: پهپاد های شرکت کننده در نقاط متعدد به صورت همزمان به سمت منطقه تعیین شده در جزیره بنی فارو حرکت کردند و اهداف مورد نظر را با دقت بالا مورد اصابت قرار دادند و آنها را منهدم کردند.

 فرمانده نیروی هوافضای سپاه با اشاره به شرکت برخی پهپادهای مدل مشابه MQ1 امریکایی در این رزمایش تاکید کرد: این اقدام سیلی محکمی به گوش استکبار است و به آنها یادآوری می کند پول‌های گزافی که در منطقه هزینه می‌کنند، این نتایج را برای شما به بار می آورد.

انتهای پیام/

هواوی چندین ویدیوی تبلیغاتی جدید از هواوی پی ۳۰ به‌اشتراک گذاشته است. در اولین تیزر، عبارت «Super Bright» دیده می‌شود. ولی مشخص نیست که این کلمه به نمایشگر گوشی برمی‌گردد یا اشاره به حالت شب دوربین دارد. 

درنظر داشته باشید که گوشی‌های هوشمند هواوی پی ۲۰ و هواوی میت ۲۰ از این زاویه بسیار قوی هستند. چند روز قبل تصاویری منتسب به دوربین هواوی پی ۳۰ منتشر شده بود که هواوی اعلام کرد هیچ‌کدام متعلق به این گوشی نیست. 

در ویدئو دوم عبارت «Super Close» دیده می‌شود که احتمالا  به قابلیت زوم ۵ برابری دوربین گوشی هواوی پی ۳۰ پرو اشاره دارد. قابلیت‌های بزرگنمایی یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که هواوی در تیزرهای تبلیغاتی خود روی آن تمرکز کرده است.

تیزر سوم که شباهت زیادی به تیزرهای رسمی ندارد، تصویری از ماه را نشان می‌دهد. نوشته‌های تیزر به زبان اسپانیایی به این جملات اشاره دارد: «اتفاقی بزرگ در راه است» و «۱۰ سال کافی نیست» و جمله‌ی‌ سوم «برای مرحله‌ی بعدی در توسعه‌ی گوشی‌های هوشمند آمده باشید.» 

آیا تابه‌حال به این موضوع فکر کرده‌اید که سرانجام ضایعات بازیافتی کاغذی در اروپا و آمریکا چیست؟ از آنجایی کهچین به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مقصدهای جهانی بازیافت کاغذ در سال گذشته محدودیت‌های جدیدی درمورد واردات ضایعات کاغذ اعمال کرد، اکنون بخش قابل‌توجهی از این ضایعات برای فرآوری مجدد به هند ارسال می‌شود.

ضایعات کاغذی وارداتی در هند به‌شدت رو به افزایش است

در کارخانه‌ی بازیافت NR Agarwal در غرب ایالت گجرات، کوه‌های عظیمی از ضایعات کاغذی جمع شده‌اند که تقریبا به سقف می‌رسند. این کارخانه که در یک منطقه‌ی صنعتی در شهر واپی قرار دارد، در نوع خود یکی از بزرگ‌ترین این نوع کارخانه‌ها است و مقیاس عملیاتی قابل‌توجهی دارد. کارگران برای شکستن توده‌های عظیم ضایعات کاغذی، از بولدوزر استفاده می‌کنند و گروهی از زنان، کاغذها را به انواع مختلف دسته‌بندی می‌کنند.

روزنامه‌های بریتانیا نیز بخش قابل‌توجهی از واردات ضایعات کاغذی در هند را تشکیل می‌دهند

در یکی از پشته‌های کاغذ، صفحه‌ی نخست نسخه‌ای از روزنامه‌ی ساندی تلگراف به چشم می‌خورد و در پشته‌ای دیگر بخشی از یک روزانه‌ی محلی انگلیسی به نام Forest of Dean and Wye Valley Review دیده می‌شود. آشوک بانسال، مدیر اجرایی کارخانه می‌گوید: «بیشتر واردات ما از انگلستان و آمریکا می‌آید.»

او به ما نشان می‌دهد که چگونه کاغذها، درجه‌بندی شده و برای اینکه به خمیر تبدیل شوند، روی یک نوار نقاله بار می‌شوند. توده‌ی آبی‌رنگ حاصل با مواد شیمیایی تیمار می‌شود و با استفاده از غلتک‌های بزرگی دوباره به کاغذ سفید و تمیز قابل استفاده تبدیل می‌شود. همان‌طور که ما در حال صحبت بودیم، یک کامیون حاوی ضایعات کاغذی از بلژیک رسید. هر روز، شمار کامیون‌هایی که از لنگرگاه‌های نزدیک به این کارخانه می‌آیند، بیشتر می‌شود و کوه‌های کاغذی کارخانه‌ی آقای بانسال بزرگ‌تر.

علت رونق گرفتن بازیافت کاغذ در این منطقه این است که چین (که زمانی مقصد بیش از نیمی از ضایعات قابل بازیافت کاغذ، فلز و پلاستیک در جهان بود)، محدودیت‌های جدیدی درمورد واردات ضایعات اعمال کرده است. مقامات مربوطه اعلام کرده‌اند که این کار را در حمایت از سلامت عمومی و محیط زیست انجام داده‌اند. این تصمیم که در تاریخ اول ژانویه‌ی سال ۲۰۱۸ اعلام شد، موجب شد که کشورهای غربی برای ضایعات قابل بازیافت خود به‌دنبال خانه‌ی جدیدی بگردند.

ضایعات کاغذی قبل از بازیافت به انوع مختلف تقسیم می‌شوند

بسیاری از آن‌ها با انتخاب انباشت ضایعات در محل‌های انباشت زباله یا سوزاندن روبه‌رو شدند تا اینکه کارخانه‌های بازیافت هندی نظیر همین کارخانه‌ی آقای بانسال، وارد کار شدند. طبق گزارش کنفدراسیون صنایع کاغذ اروپا، در طول نیمه‌ی نخست سال گذشته، میزان صادرات کاغذ از اتحادیه‌ی اروپا به هند ۲۰۰ درصد افزایش داشته است. میزان صادرات این ضایعات از آمریکا به هند نیز در طول ماه‌های ژانویه تا اکتبر سال گذشته درمقایسه با دوره‌ی مشابه سال ۲۰۱۷، صد درصد افزایش داشته است. رانجیت باکسی، رئیس یک شرکت بزرگ بازیافت در انگلستان می‌گوید:

ما اکنون از کشتی‌های بزرگ‌تری برای صادرات به هند استفاده می‌کنیم زیرا حجم کاغذهای قابل بازیافت به میزان‌توجهی افزایش یافته است. ما فکر می‌کنیم که هند به‌عنوان بازاری برای ما همچنان رشد خواهد کرد. برای شرکت‌های هندی این یک موقعیت دوسر برد است.

مقاله‌های مرتبط:

• چه بر سر پلاستیک‌های بازیافتی صادراتی می‌آید
• ۱۳ داستان دلگرم‌کننده از نجات‌دهندگان سیاره زمین
• نیاز فوری به انجام اقداماتی جهت مبارزه با بحران پلاستیک در جهان

آقای بانسال می‌گوید:

هند کشوری است که در آن مواد خام کمیاب هستند. ما درختان و جنگل‌های زیادی نداریم که آن‌ها را به چوپ و خمیر تبدیل کنیم. ما عمدتا به ضایعات کاغذ وابسته هستیم و این تقاضا می‌تواند توسط دنیای غرب برآورده شود.

در میان ازدحام و هیاهوی بازار کاغذ در دهلی قدیم، نیاز هند برای کالاهای کاغذی به‌وضوح قابل مشاهده است. در بازار همه چیز، از کتاب‌های رمان و ورزشی گرفته تا کاغذ برای طرح‌های فنی و نقشه‌ به فروش می‌رسد. خریداران و فروشندگان برای یافتن فضایی در پیاده‌روهای باریک به هم تنه می‌زنند. شبیر حسین که یک فروشنده‌ی کتاب است، می‌گوید:

شلوغی اینجا هر لحظه بیشتر می‌شود. گاهی من اصلا نمی‌توانم از عهده‌ی تقاضاها برآیم.

بیشتر کاغذی که در هند تولید می‌شود، برای تولید کتاب‌ها، مخصوصا کتاب‌های مورد نیاز مدارس برای جمعیت در حال رشد هند مصرف می‌شود و بخشی نیز برای تولید جعبه‌های مقوایی و دیگر انواع بسته‌بندی به کار می‌رود. بخش قابل‌توجهی از این کاغذها نیز برای چاپ روزنامه استفاده می‌شود. هند شاید به‌عنوان یک مرکز تکنولوژی پیشرفته شناخته شود اما در عین حال کشوری است که در آن رسانه‌های چاپی در حال شکوفا شدن هستند. فروش سالانه‌ی روزنامه و مجله از ۴۰ میلیون در سال ۲۰۰۶ به حدود ۶۳ میلیون در سال ۲۰۱۶ رسیده است. کارشناسان می‌گویند که دلیل اصلی چنین روندی این است که اگرچه دسترسی به اینترنت ازطریق تلفن‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌ها گسترده شده است ولی بسیاری از هندی‌ها هنوز هم ترجیح می‌دهند که اخبار را هر روز به شکل روزنامه در منزلشان تحویل بگیرند.

بازیافت داخلی هند تنها ۳۰ درصد از کل تقاضای این کشور برای کاغذ را تأمین می‌کند

هجوم واردات ضایعات کاغذی از خارج از کشور به صنعت کاغذ هند که در چند سال گذشته به‌علت کمیابی مواد اولیه و هزینه‌ی بالای ضایعات کاغذ فلج شده بود، جان تازه‌ای بخشید. آمان ستی که یک کارآفرین هندی است، می‌گوید:

در سال‌های گذشته بیش از یک‌چهارم از کارخانه‌های کاغذ به‌علت گران بودن ضایعات کاغذ تعطیل شدند. اکنون با افزایش واردات ضایعات کاغذ، قیمت کاهش یافته و این کارخانه‌ها دوباره در حال فعال شدن هستند.

این موضوع برای اقتصاد محلی به‌معنای ایجاد شغل‌های جدید است؛ نه‌تنها در کارخانه‌های بازیافت بلکه همچنین در بندرگاه‌ها و شرکت‌های حمل‌و‌نقلی که کاغذ را در این مسیرها جابه‌جا می‌کنند. به‌نظر می‌رسد که این روند همچنان ادامه داشته باشد. صنعت بازیافت هند برای برآورده کردن تقاضای فعلی، نیاز به حدود ۱۴ میلیون تُن ضایعات کاغذ دارد. بازیافت داخلی تنها ۳۰ درصد از آن مقدار را تأمین می‌کند و سطوح بازیافت در این کشور در حال حاضر فقط برابر نصف متوسط جهانی است. بنابراین تقاضا برای ضایعات کاغذی از خارج از کشور احتمالا همچنان قوی باقی خواهد ماند.

اما چالش پیش روی واردکنندگان هندی وضع قوانین سختگیرانه‌ای است که باید درمورد نوع ضایعاتی که آن‌ها قبول می‌کنند، اعمال شود. طی چند ماه نخست سال گذشته، چندین محموله‌ی غیر قابل استفاده‌ی کاغذ برای آن‌ها آمد که حاوی پلاستیک بود و کارخانه‌های کاغذ حتی برخی از تأمین‌کنندگان انگلیسی و آمریکایی را وارد فهرست سیاه کردند. ساجیت سامادار از سازمان برنامه‌ریزی هند می‌گوید:

هرکسی قصد دارد ضایعات کاغذی به هند صادر کند، باید قوانین ما را رعایت کند. قرار نیست هر نوع کاغذ کهنه‌ای به هند سرازیر شود.

روزنامه محلی میدل تاون در نیویورک، در سال ۲۰۱۳ تصمیم گرفت بخش عکاسی خود را تعطیل کند و به‌جای عکس‌هایی که عکاسان این روزنامه تهیه می‌کردند، از مجموعه‌ی عکس‌های حرفه‌ای متعلق به خبرگزاری‌های بزرگ و عکس‌هایی که توسط افراد غیرحرفه‌ای گرفته شده است، استفاده کند. این تصمیم تجاری سال‌ها بر نتیجه‌ی فعالیت این روزنامه تأثیر گذاشت و اخیراً یک مطالعه نشان داد که با این تصمیم و به‌مرور زمان، کیفیت عکس‌ها بسیار متحول شده است. نتیجه‌ی این مطالعه به‌تازگی در مجله‌ی خبرنگاری و ارتباطات جمعی چاپ شده است.

در این پژوهش ۴۸۸ عکس حرفه‌ای و ۴۰۹ عکس غیرحرفه‌ای که قبلاً در روزنامه چاپ شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفت. این عکس‌ها براساس چهار ویژگی بررسی شدند: میزان اطلاع‌رسانی، جذابیت گرافیکی، جذابیت احساسی و محبوبیت.

نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که ۸۰ درصد عکس‌های غیرحرفه‌ای در ویژگی اطلاع‌رسانی در وضعیت خوبی قرار داشتند و می‌توان آن‌ها را به‌عنوان عکس‌های اطلاع‌رسان معرفی کرد، اما از نظر خلاقیت و احساس دچار ضعف بودند. در مقابل عکس‌های حرفه‌ای با اینکه از نظر خلاقیت و احساس در وضعیت خوبی قرار داشتند، اما به لحاظ اطلاع‌رسانی ضعیف‌تر بودند و ۴۹ درصد آن‌ها را می‌توان به‌عنوان عکس اطلاع‌رسان دسته‌بندی کرد.

این دو دسته عکس به همین ترتیب، به‌لحاظ میزان احساس بررسی شدند و نتیجه نشان داد ۱۰٫۳ درصد عکس‌های غیرحرفه‌ای و ۲۵٫۴ درصد عکس‌های حرفه‌ای، در دسته‌ی عکس‌های احساسی قرار می‌گیرند. در عین حال با اینکه ۲۳٫۶ درصد از عکس‌های حرفه‌ای به لحاظ گرافیکی جذاب هستند، تنها ۷٫۶ درصد از عکس‌های غیرحرفه‌ای این ویژگی را دارند. آخرین ویژگی که مورد بررسی قرار گرفت، میزان محبوبیت است که نتیجه نشان می‌دهد ۱٫۸ درصد از عکس‌های حرفه‌ای محبوبیت دارند اما هیچ‌کدام از عکس‌های غیرحرفه‌ای محبوبیتی نداشته‌اند.

محققان این مطالعه همچنین تفاوت‌های دیگری را هم بین این دو دسته عکس مشخص کردند. به‌عنوان نمونه، آن‌ها دریافتند که عکس‌های حرفه‌ای بیشتر مورد توجه روزنامه قرار می‌گیرند و در بیشتر مواقع عکس‌های حرفه‌ای چاپ می‌شوند.

یکی از سؤالات دیگری که در این زمینه می‌توان مطرح کرد این است که آیا وقتی قرار است یک عکاس حرفه‌ای عکس بگیرد، آزادی عمل بیشتری دارد یا خیر؟

سؤالاتی مشابه سؤال بالا، از جمله مواردی است که برای تکمیل این مطالعه لازم است اما نتیجه‌ی فعلی مطالعه نشان می‌دهد عکس‌هایی که توسط عکاسان غیرحرفه‌ای گرفته می‌شود، معمولاً بسیار ساده و بدون ویژگی‌های زیبایی‌شناسی و جذابیت احساسی هستند؛ اما هنوز نمی‌توان مطمئن بود که آیا نتیجه‌ی این مطالعه باعث راه‌اندازی مجدد بخش عکاسی روزنامه مذکور خواهد شد یا خیر.

نتیجه‌ی این مطالعه زیاد دور از انتظار نبود، اما بهتر است یک‌بار دیگر یک موضوع کلی را مرور کنیم. حتی اگر عکاس بهترین دوربین موجود در بازار را در اختیار داشته باشد، تنها زمانی می‌تواند عکس‌های تأثیرگذار، احساسی و با رنگ‌بندی عالی خلق کند که ماهر و حرفه‌ای باشد. درواقع داشتن بهترین دوربین تضمین‌کننده بهترین نتیجه نیست، حضور یک عکاس حرفه‌ای و با ابزار مناسب ضامن خلق عکس‌های بدیع است.

اگر به تصاویر ماهیندرا تار سری ادونچر نگاه کنید، نخست شاید فکر کنید این یک جیپ CJ7 است اما سخت در اشتباهید؛ با دقت در جزییات این مدل متوجه نوشته‌ی ماهیندرا خواهید شد که یک خودروساز هندی است و این محصول را با نام Thar Adventure Series برای عرضه در بازار آفریقای جنوبی طراحی کرده است. ماهیندرا با وجود اینکه یک کپی جیپ به محسوب می‌شود اما سازنده آن را به امکاناتی مجهز کرده که از نظر توانایی‌های خارج جاده‌‌ای نیز بتواند عملکردی مانند جیپ داشته باشد.

پیشینه‌ی ماهیندرا تار به ۷۰ سال پیش یعنی زمانی‌که ماهیندرا جیپ ویلیز را تحت لیسانس جیپ در هند تولید می‌کرد، باز می‌گردد. در سال ۱۹۶۹، ماهیندرا صادرات این مدل به یوگوسلاوی را شروع کرد و پس از آن نیز نسخه‌های گوناگونی از آن را تولید کرد و حتی نمونه‌ای مخصوص نیروهای نظامی هند ساخته شد.

ماهیندار تار جدید به یک پیشرانه‌ی ۲.۵ لیتری ۴ سیلندر از نوع توربودیزل مجهز است که توانایی تولید ۱۰۵ اسب‌بخار قدرت و ۲۴۷ نیوتون‌متر گشتاور دارد.  جعبه‌دنده‌ی این خودرو نیز از نوع پنج سرعته‌ی دستی بوده و به دنده‌ی کمکی نیز مجهز شده است. دنده‌های کمکی این خودرو را همانند جیپ می‌توانید در هنگام حرکت با سرعت پایین نیز جا بزنید و دیگر نیازی به توقف کامل وجود ندارد. برای هرچه بهتر شدن توانایی‌های خودرو در آفرود ماهیندرا این مدل را به دیفرانسیل قفل‌شونده در عقب نیز مجهز کرده است.

طراحی خاص سپر ماهیندرا تار برای این خودرو، زاویه‌ی ورود به شیب ۴۴ درجه‌ای را به ارمغان آورده است. چراغ‌های LEDنیز روی این سپر نصب شده‌اند که دید بهتری در اختیار راننده قرار می‌دهند. یک میله محافظ در جلو وجود دارد که از آسیب دیدن جلوپنجره پیشگیری می‌کند. در سمت شاگرد یک اسنورکل بزرگ از گلگلیر بیرون آمده است و تا بالای سقف ادامه دارد. ماهیندرا تار به سینی زیر فلزی هم مجهز است تا کف اتاق آسیب نبیند.

در قسمت عقب نیز طراحی جدیدی برای سپر به چشم می‌خورد و روی سپر نیز نقاطی برای بکسل کردن و نصب تجهیزات مربوط‌به یدک‌کشی پیش‌بینی شده است. سقف قسمت عقب قابلیت جدا شدن دارد و به‌راحتی می‌توان آن را جدا کرد اما در جلو از سقف فلزی ثابت استفاده شده است.

در انتها نیز ماهیندرا از رینگ‌های آلومینیومی استفاده کرده که روی آن‌ها تایرهای هانکوک مخصوص آفرود نصب شده‌اند. قیمت شاسی‌بلند ماهیندرا ۲۹۳ هزار و ۹۹۹ رند آفریقای جنوبی (حدود ۲۰ هزار و ۴۹۹ دلار) است و در سه رنگ مختلف عرضه می‌شود.

آئودی به‌تازگی جدیدترین شاسی‌بلند لوکس خود یعنی مدل Q8 را روانه بازار کرده است اما از بدو ورود Q8 به بازار این خودرو مورد توجه تیونرها قرار گرفته و بسیاری از تینرهای مشهور این مدل را زیر نظر دارند تا برنامه‌ی تیونینگ خود را برای آن ارائه کنند. یکی از این تیونرها لوما دیزاین (Lumma Design) است که از تابستان آینده کیت ارتقای اساسی خود را برای Q8 به بازار عرضه خواهد کرد. به‌گفته‌ی این تیونر آلمانی، آئودی Q8 از هر نظر ارتقا پیدا خواهد کرد و تبدیل به خودرویی خاص خواهد شد.

اولین تصاویر رندر که از پروژه‌ی لوما دیزاین منتشر شده‌اند، نشان می‌دهند که لوما طراحی جدیدی را برای نمای جلو، دیفیوزر عقب، رکاب‌های  و گلگیرها در نظر گرفته است. این کیت به‌خصوص در بخش گلگیرها بیشتر خود را نشان می‌دهد و Q8 را تبدیل به یک خودروی شاسی‌بلند کوپه‌ی بسیار پهن کرده است. به این موارد باید باله‌های کوچک آیرودینامیکی از جنس فیبرکربن را نیز اضافه کرد. قسمت‌های نصب‌شده روی کاپوت، دیفیورز عقب و باله‌ی نصب‌شده در عقب نیز همگی از فیبرکربن ساخته شده‌اند.

کیت تیونینگ لوما دیزاین شامل رینگ‌های اسپرت جدیدی نیز هستند که در سه ابعاد ۲۲، ۲۳ و ۲۴ اینچی توسط مشتری قابل انتخابند. این رینگ‌ها برخلاف کیت بدنه که ابعادی بزرگ دارد، دارای عرض استاندارد رینگ‌های Q8 هستند.

تیونر فعلا برنامه‌ای برای ارتقای بخش فنی Q8 ندارد و خریداران این خودرو باید برای افزایش قدرت، به سایر تیونرها نظیر ABT مراجعه کنند. پیشرانه‌ی Q8 در حالت استاندارد ۲۸۲ اسب‌بخار قدرت و ۶۰۰ نیوتون‌متر گشتاور دارد. این پیشرانه‌ی V6 دیزلی که ۳ لیتر حجم دارد، در نسخه‌ی تیونینگ‌شده توسط ABT می‌تواند ۳۲۵ اسب‌بخار قدرت و ۶۵۰ نیوتون‌متر گشتاور تولید کند.

براساس مطالب گفته‌شده در کتب زیست‌شناسی قدیمی، اکثر سلول‌های بنیادی تنها می‌توانند به سلول‌های هم‌جنس و هم‌عملکرد خود تمایز شوند. اما مطالعاتی که توسط پژوهشگران دانشگاه پزشکی هاروارد، تیم پژوهشی دانشگاه برگن وتیم پژوهشی دانشگاه جنو (UNIGE) و مرکز تشخیص سلول‌های بنیادی (OHSU) به‌دست آمده است، نظریه‌های مطرح‌شده در آن کتاب‌ها را تأیید نمی‌کنند.

پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند که سلول‌های بدن انسان توانایی تمایز به انواع سلول‌های مختلف را دارند. این گروه اولین تیم پژوهشی بودند که تاثیر و ردیابی سیگنال در سلول‌های ویژه را بررسی کرده و توانایی تغییر عملکرد سلول‌ها به‌وسیله‌ی خودشان را مشاهده کردند.

تیم پژوهشی پروفسور هلگه ریدر، سرپرست گروه علوم بالینی مرکز یوآی‌بی (UiB) با بررسی تاثیر سلول‌های تولیدکننده‌ی هورمون گلوکاگون (هورمونی که در لوزالعمده ترشح می‌شود و عملکردی متضاد با انسولین دارد) متوجه شدند این سلول‌ها توانایی تولید هورمون انسولین را هم دارا هستند.

کشف موردبحث می‌تواند دریچه‌ای نو برای درمان بیماری دیابت باشد. پژوهشگران با انجام آزمایشاتی روی موش‌های آزمایشگاهی به نتایج جالبی دست یافتند. آن‌ها متوجه شدند زمانی‌که سلول‌های تنظیم‌شده‌ی بدن انسان به غده‌ی پانکراس موش‌ها پیونده زده شد، از دام بیماری دیابت خلاص شدند و به محض برداشت سلول‌های پیوندی؛ بیماری دیابت به سراغشان آمد!

سلول‌های مقاوم (پایدار)

مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهد سلول‌های تولیدکننده‌ی گلوکاگونی که توانایی تولید انسولین دارند، دربرابر سیستم ایمنی بدن مقاوم هستند و معمولا به سوی سلول‌های تولیدکننده‌ی هورمون انسولین حمله‌ور می‌شوند.

این دانشمند در این‌باره می‌گوید: «احتمالا این امکان فراهم شود که بدون نگرانی بابت نابود شدن سلول‌های تغییریافته توسط سیستم ایمنی بدن، بتوان از همان سلول‌های فرد مبتلا به دیابت برای درمان بیماری‌اش استفاده کرد. اما این روش تنها برای بخش کوچکی از جامعه‌ی مبتلایان به دیابت کاربردی است.»

به نظر ریدر، روش‌های جدید تنها محدود به عملکرد سلول‌های پانکراس نیست و قابلیت تغییر عملکرد در بسیاری از سلول‌های مختلف بدن انسان وجود دارد به‌طوری‌که دانشمندان را به دستیابی روش‌های نوین درمانی نوید می‌دهند. توانایی سلول‌ها در تغییر عملکردشان می‌تواند در بهبود بیماری‌هایی مانند حملات قلبی، سرطان‌ها و بیماری‌هایی عصبی که مرگ سلول رخ داده است، تأثیرگذار باشد.

دیابت و لوزالمعده (پانکراس)

سه نوع مختلف سلول در پانکراس وجود دارد: سلول‌های آلفا، سلول‌های بتا و سلول‌های دلتا. این سه خوشه‌های سلولی را تشکیل می‌دهند و انواع مختلفی از هورمون‌ها را برای تنظیم قندخون تولید می‌کنند.

سلول‌های آلفا، وظیفه‌ی تولید گلوکاگون را برعهده دارند که موجب افزایش سطح گلوکز خون می‌شود. در مقابل سلول‌های بتا، انسولینی را تولید می‌کنند که میزان گلوکاگون خون را کاهش می‌دهد و درنهایت پای سلول‌های دلتا به میان می‌آید که وظیفه‌ی تنظیم هر دو نوع سلول‌های آلفا و بتا را برعهده دارد.

در افراد مبتلا به دیابت، نوع ۲ سلول‌های بتا آسیب دیده و عملکرد خود را از دست داده‌اند و به همین دلیل، میزان قند خون در این گروه از افراد بالا می‌رود که برای رفع این مشکل نیاز به تزریق انسولین است.

اگر به خودروی جدید شرکت فروکس (Ferox) که آزاریس (Azaris) نام دارد نگاه کنید، از ظاهر آن می‌توانید حدس بزنید که با یک خودروی آفرودی با توانایی‌های بالا طرف هستید اما آزاریس فعلا یک نمونه‌ی آزمایشی است و شرکت سازنده در حال تست ایده‌ی جدید خود روی این خودرو است. ایده‌ی جدیدی که از آن صحبت می‌کنیم مربوط‌به نحوه‌ی خاص انتقال قدرت می‌شود به این شکل که در آزاریس به‌عنوان یک خودروی شش چرخ نیروی موتور با روش خاصی به هر یک از چرخ‌ها منتقل می‌شود.

چنین طرحی به ادعای سازنده می‌تواند راندمان ۹۸ درصدی داشته باشد و قابلیت بالای نیز به سیستم تعلیق از نظر انعطاف‌پذیری می‌دهد. آزاریس طراحی زیبایی دارد و آن را باید یک ATV نسبتا بزرگ سه محور دانست. قدرت آزاریس حدود ۱۰۰ اسب‌بخار است که از پیشرانه‌ی بی‌ام‌و R1200GS تأمین می‌شود. دو محور عقبی این خودرو دارای سیستم تعلیق بسیاری خاصی مشابه سیستم تعلیق خودروی مریخ پیمای (Mars Rover) هستند.

این نوع سیستم تعلیق نه‌تنها سواری بسیار خوبی دارد بلکه پایداری بالایی را نیز فراهم می‌کند و در پستی و بلندی‌ها همواره همه‌ی چرخ‌های خودرو روی زمین قرار دارند. اما سیستم تعلیق این چنینی یک مشکل بزرگ نیز دارد و آن مشکل بودن انتقال نیروی موتور به چرخ‌ها در این سیستم است. به همین دلیل سازندگان آزاریس ایده‌ی جدیدی داده‌اند و آن جای دادن موتورهای مستقل درون هر چرخ است.

فروکس نام این طرح جدید خود را انتقال قدرت روان (Fluid Drivetrain) گذاشته است. در این طرح پیشرانه‌ی بنزینی بی‌ام‌و R1200GS درون شاسی قرار دارد و به یک پمپ مخصوص متصل شده است. وظیفه‌ی پیشرانه فقط چرخاندن پمپ است و کار دیگری نمی‌کند. این پمپ به شلنگ‌هایی به سیستم تعلیق و از آنجا به چرخ‌ها متصل است و مایع پمپ‌شده را انتقال می‌دهد. درون هر چرخ یک سیستم پره و توربین مدار بسته قرار دارد و به‌محض ورود آب پمپ‌شده به این بخش توربین شروع به چرخش کرده و در نتیجه چرخ نیز می‌چرخد. سپس از یک مسیر برگشت آب دوباره به پمپ باز می‌گردد تا دوباره به سمت چرخ‌ها پمپ شود. یک سیستم کنترل جریان آب نیز در هر چرخ وجود دارد که می‌تواند جهت چرخش را مشخص یا حتی اقدام به ترمزگیری کند.

به‌گفته‌ی تروی ویلر، مدیر اجرایی فروکس، این سیستم می‌تواند گشتاور بسیار بالا تا ۶۷۸ نیوتون‌متر در هر چرخ را تحمل کند. حتی تیم سازنده نسخه‌ی قوی‌تری با گشتاور ۱۱۵۲ نیوتون‌متر را نیز تست کرده‌اند. این سیستم جدید راندمان بسیار بالایی نیز دارد به‌طوری‌که مشکلات مربوط‌به فشار و دمای بالا سیستم‌های هیدرولیکی وجود ندارند و همین سبب دستیابی به راندمان ۹۸ درصدی شده است.

به‌گفته‌ی ویلر، سیستم‌های هیدرولیکی به‌دلیل دمای بالا، فشار بالا و مشکلاتی از قبیل نشتی چندان خوشنام نیستند اما به کمک استفاده ۹۵ درصد آب و ۵ درصد مایع افزودنی سیستم متفاوتی ایجاد شده است. سیستم جدید تنها فشاری بین ۲۰۰ تا ۱۵۰۰ psi دارد و این بسیار کم‌تر از فشار معمول سیستم‌های هیدرولیکی که معمولا بین ۳۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ psi است.

سرعت پاسخگویی این سیستم جدید نیز بسیار خوب و همانند موتورهای برقی بسیار سریع به پدال گاز واکنش نشان می‌دهد. به‌گفته‌ی ویلر، چنین طرحی در آینده می‌تواند در سایر وسایل نقلیه مانند خودروها نیز اجرا شود. این سیستم تعلیق با موتورهای برقی نیز همخوانی دارد و می‌توان به‌جای سیستم هیدرولیکی از موتورهای برقی مستقل برای هر چرخ استفاده کرد. مزیت سیستم هیدرولیکی این است که می‌توان با استفاده از چاپگرهای سه‌بعدی به‌راحتی کانال‌های مایع هیدرولیک را طراحی کرد. مزیت دیگر سیستم هیدرولیکی به موتورهای برقی مربوط‌به وزن است چون موتورهای هیدرولیکی که درون هر چرخ قرار دارند، تنها ۱۱ کیلوگرم هستند اما یک موتور الکتریکی با سایز مشابه می‌تواند تا ۳۰ کیلوگرم وزن داشته باشد. همچنین سیستم هیدرولیکی به‌دلیل خاصیت مایعات تعادل ذاتی دارد و عملکرد دیفرانسیل نیز شبیه‌سازی می‌شود.

آزاریس هنوز تست‌های آفرود خود را انجام نداده و عکس‌هایی هم که می‌بینید، متعلق به چند ماه پیش و زمانی‌که هنوز توسعه‌ی خودرو تمام نشده بود هستند. اما در ماه آینده تیم سازنده قرار است تست‌های آفرودی را نیز شروع کنند و قول داده‌اند که ویدئو‌های آن را نیز منتشر کنند.

اگر همه چیز به خوبی پیش رود و تولید آزاریس آغاز شود، در ابتدا به‌صورت محدود تولید خواهد شد و احتمالا در فاز نخست تنها ۱۰۰ دستگاه از آن به تولید خواهد رسید. البته سازنده برنامه‌ی بلندپروازانه‌تری در سر دارد و به استفاده از این سیستم انتقال قدرت جدید در ربات‌های کشاورزی فکر می‌کند. همچنین طرح دیگری که آن‌ها در سر دارند، استفاده از پلتفرم‌های ماژولار است به‌طوری‌که در یک خودرو براساس نیاز امکان اضافه و کم کردن محورها وجود داشته باشد.

سیستم انتقال نیروی جدید آزاریس می‌تواند در خودروهای نظامی نیز مورد استفاده قرار گیرد. به‌خصوص در جنگ‌هایی که از سلاح‌های الکترونیکی (EMP)‌ استفاده شود، چنین سیستمی می‌تواند ماندگاری بالایی در میدان نبرد داشته باشد. البته فعلا تا زمان عملیاتی شدن چنین چیزهایی زمان زیادی باقی مانده است. آزاریس به‌زودی رونمایی رسمی خود را تجربه خواهد کرد و نسخه‌ی تولیدی آن در استرالیا به بازار عرضه خواهد شد.

آژانس فضایی اروپا و آکادمی علوم چین در خصوص پروژه‌ای مشترک موسوم به "اسمایل"(Smile) با یکدیگر همکاری می‌کنند.

مریخ‌نورد "فرصت" به تازگی تصاویری از مریخ منتشر کرده که از آخرین محل استقرار این کاوشگر روی سیاره سرخ به ثبت رسیده است.