در تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۱۸ (۸ آبان ۹۷)، کپلر، تلسکوپ شکارچی سیارات فراخورشیدی ناسا آخرین سیگنال خود را بهزمین ارسال کرد. این تلسکوپ در سال‌های پایانی عمرش به‌دلیل آسیب چرخ‌های واکنشی، دچار اختلال در عملکرد بود؛‌ اما مهندسان موفق به حفظ فعالیت آن شده بودند. این وضعیت ادامه داشت تا اینکه سرانجام در سال پایانی، سوخت کپلر به اتمام رسید.

مأموریت کپلر در ابتدا برای ۳/۵ سال برنامه‌ریزی شده بود؛ اما این تلسکوپ در عمل ۹ سال و ۷ ماه و ۲۳ روز دوام آورد و در درک ما از سیارات فراخورشیدی تحولی اساسی ایجاد کرد. کپلر تا واپسین دقایق عمرش همچنان به رصد فضای پیرامونش پرداخت.

وقتی تلسکوپی نخستین تصویر نجومی‌ خود را ثبت می‌کند، به آن نخستین نور (سپیده‌دم) گفته می‌شود. نخستین تصویر سپیده‌دم کپلر در تاریخ ۸ آوریل ۲۰۰۹ (۱۹ فروردین ۸۸) به ثبت رسید. تلسکوپ پرافتخار ناسا آخرین تصویر (واپسین نورش) را نیز در تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۸ (سوم مهر ۹۷) به ثبت رساند.

آخرین نور کپلر

دوربین کپلر از ۴۲ حسگر تصویر از نوع دستگاه بارجفت‌شده (CCD) ساخته شده که وضوح تصویر هرکدام ۱۰۲۴ در ۲۲۰۰ پیکسل بود. علت آنکه تصاویر کپلر به شکل آرایه‌بندی هستند،‌ طرح دستگاه‌های بارجفت‌شده است که در زیر می‌توانید آن را مشاهده کنید.

همان‌طور که در تصویر آخرین نور می‌توان مشاهده کرد، چند مربع خالی وجود دارند که نشان‌دهنده‌ی ازکارافتادن CCD-ها در طول زمان است. امکان تعمیر یک تلسکوپ فضایی که میلیون‌ها کیلومتر از زمین فاصله دارد، امکان‌پذیر نیست؛ در نتیجه مهندسان آرایه‌ای ماژولار را برای کپلر طراحی کردند تا در صورت توقف فعالیت یک حسگر، کل مجموعه‌ی حسگرها از کار نیفتند.

این بدین معنی است که آخرین میدان دید کاملی که کپلر پیش از بستن چشمانش برای آخرین بار مشاهده کرد، همچنان تصویر پرباری محسوب می‌شود. آلیسون هاوکس از ناسا در این‌باره نوشت:

برای این میدان دید نهایی و واپسین کارزار رصد کپلر در مأموریت تمدیدشده‌اش، تلسکوپ در جهت صورت فلکی دلو نشانه رفته بود.

کپلر به منظومه‌ی شناخته‌شده تراپیست ۱ با هفت سیاره‌ی سنگی‌اش نگاهی گذرا انداخت؛‌ سامانه‌ای که انتظار می‌رود دست‌کم سه سیاره‌اش، جهان‌های معتدلی باشند. هدف دیگر، منظومه‌ی GJ 9827 بود؛ سامانه‌ای که در آن یک خورشید درخشان نزدیک از سیاره‌ای میزبانی می‌کند که فرصتی بی‌نظیر برای رصدهای بعدی با دیگر تلسکوپ‌ها و مطالعه‌ی اتمسفر جهانی دوردست محسوب می‌شود.

نخستین نور (چپ) و واپسین نور درکنار یکدیگر

لبه‌ی واپسین تصویر نیز با مشاهدات ثبت‌شده توسط تس، تلکسوپ جانشین کپلر همپوشانی دارد. تس رصدهای علمی‌اش را به‌صورت رسمی در اوت ۲۰۱۸ آغاز کرد؛ بدین معنی که هر دو تلکسوپ برای مدتی بسیار کوتاه به‌صورت همزمان فعالیت کردند.

این همپوشانی بدان معنا است که دانشمندان حاضر روی زمین می‌توانند با مقایسه‌ی دو تصویر، تلاش کنند تا داده‌ها را به نحو بهتری درک کنند. بااین‌حال، این میدان دید، واپسین چشم‌اندازی نیست که کپلر مشاهده کرد. این تلسکوپ ویدئویی نیز از منظومه‌های تراپیست ۱، کی ۲ – ۱۳۸ و جی‌جِی۹۸۲۷ ضبط کرد که نوسانات در روشنایی آن‌ها را نشان می‌دهد. این ویدئوها را می‌توانید از این نشانی تماشا کنید.

کپلر با نظارت پیوسته بر ستارگان در یک میدان دید ثابت، به جستجوی سیارات پرداخت و به‌دنبال یک اثر آشکارساز – افت نوری جزئی، تکرارشونده و منظم – گشت که نمایانگر عبور یک جرم در حال چرخش از بین ما و ستاره‌ی مرکزی‌اش است. این شیوه، روش گذری نامیده می‌شود و اکنون تس از همین راه وظیفه‌اش را انجام می‌دهد.

اما تس برای انجام فعالیت صاحب چرخ‌های واکنشی بزرگی است. کپلر در طول دوران فعالیتش، ۵۳۰٬۵۰۶ ستاره را رصد کرد و موفق به شناسایی ۲۶۶۲ سیاره‌ی فراخورشیدی شد. هرچند عمر این تلکسوپ اکنون دیگر به پایان رسیده است؛ اما میراث آن هنوز پابرجا و فراموش‌ناشدنی است. اخترشناسان در سال‌های پیش‌رو از داده‌های به‌دست‌آمده توسط کپلر همچنان استفاده خواهند کرد.

وقتی اروپایی‌ها قرن‌ها قبل پا به خاک آمریکا گذاشتند، بیماری طاعون و مرگ را به این سرزمین آوردند. طبق پژوهشی جدید،‌ ورود آن‌ها به‌حدی ویرانگر بود که احتمالاً به سرمایش زمین منجر شد. این پژوهش می‌خواهد نشان دهد که فعالیت‌های انسان بسیار پیشتر از انقلاب صنعتی و گرمایش زمین،‌ بر آب‌ و‌ هوا تأثیر گذاشته بود. نویسندگان پژوهش مذکور دریافتند که بیماری و جنگ موجب مرگ ۹۰ درصد از جمعیت بومی آمریکا معادل حدود ۵۵ میلیون نفر شد. آن‌ها معتقدند سرزمینی که این استعمارگران رها کردند، مجدداً خود را احیا کرد و پوشش گیاهی جدید،‌ دی‌اکسید کربن هوا که گرمای زمین را محبوس کرده بود به سمت خاک کشید و به گفته‌ی دانشمندان «عصر یخبندان کوچک» را رقم زد. الکساندر کوخ، ‌نویسنده‌ی ارشد این پژوهش و استاد کالج دانشگاهی لندن، می‌گوید:

عصر یخبندان کوچک، تغییری بزرگ در سیستم زمین بود.

سه سال قبل کوخ بحثی در علوم زمین‌شناسی درباره‌ی نحوه‌ی تعیین آغاز عصر آنتروپوسین به راه انداخت. این نام به تازه‌ترین دوره‌ی زمین‌شناسی اشاره دارد که سرآغاز تاثیر گسترده‌ی فعالیت‌های انسانی است. در آن زمان او پژوهش‌های پایان‌نامه‌ی خود را تازه آغاز کرده بود و با پژوهشی مواجه شد که کاهش دی‌اکسید کربن هوا در قرن‌ها قبل را به کربن محبوس در زمین مرتبط می‌دانست. اگر استعمارگری منجر به بروز این کاهش شده، پس آن دوره احتمالاً می‌تواند آغازگر عصر آنتروپوسین باشد. کوخ می‌گوید:

فکر می‌کردم که این موضوع بسیار جالبی برای پژوهش به‌حساب می‌آید و موضوعی کاملاً بین‌رشته‌ای است.

کوخ و همکارانش درنهایت طیف گسترده‌ای از رشته‌ها را برای این پژوهش درنظر گرفتند و به‌ بررسی جدیدترین آمارگیری جمعیت، میزان ‌استفاده از زمین،‌ مرگ‌و‌میر و کربن مصرفی گیاهان و درختان در سراسر آمریکا پرداختند.

این نویسندگان براساس ۱۱۹ برآورد منطقه‌ای به نتیجه رسیدند که قبل از ورود کریستوف کلمب در سال ۱۴۹۲ به باهاماس،‌ ۶۰٫۵ میلیون نفر در آمریکای شمالی و جنوبی زندگی می‌کردند و تا سال ۱۶۰۰ این جمعیت جان خود را از دست دادند. درهمین دوران بود که ذخیره‌ی کربن در زمین افزایش و دی‌اکسید کربن هوا کاهش یافت، این نتیجه‌گیری مؤید فرضیه‌ای است که می‌گوید، استعمارگری می‌تواند عامل بروز آن باشد.

این رویکرد نقص‌هایی دارد، اما تعدادی از دانشمندانی که به بررسی آب‌و‌هوای دوران گذشته پرداخته‌اند، ‌معتقدند پژوهش مذکور مرور دقیق و جذاب ادبیات بوده است. بیانکا پرن،‌ یکی از این دانشمندان است که می‌گوید:

به‌سختی می‌توان فهمید دنیا در گذشته به چه شکل بوده است. موضوع مطرح‌شده نیز قطعه‌ای دیگر به این پازل اضافه می‌کند.

این پژوهش منتقدانی نیز داشته است. رابرت روهد، ‌دانشمند ارشد گروه مستقل پژوهش اقلیمی برکلی ارث، می‌گوید:

درحالی‌که نویسندگان بادقت زیاد به جمع‌آوری آمارها پرداختند، اما در نقشی که استعمارگری در عصر یخبندان کوچک داشته، ‌اغراق شده است. در بهترین حالت فقط بخشی از عصر یخبندان کوچک را توضیح می‌دهد. قرن‌ها طول کشید تا این عصر اتفاق بیفتد و سایر عوامل نظیر فعالیت ضعیف خورشید و افزایش فعالیت‌های آتشفشانی در وقوع آن دخیل بودند.

اختلاف‌نظرهایی درباره‌ی زمان آغاز و پایان عصر یخبندان کوچک وجود دارد، هرچند برخی زمان وقوع آن را ۱۴۰۰ تا ۱۹۰۰ بعد از میلاد می‌دانند. آقای کوخ و همکارانش نقش این عوامل در کاهش حدود نیمی از دی‌اکسید کربن در هوا را تأیید می‌کنند؛ اما معتقدند نیمی دیگر را می‌توان به افزایش قابل‌توجه پوشش گیاهی ناشی از تأثیرات استعمارگری نسبت داد. آن‌ها درنهایت دریافتند که مرگ‌و‌میر ناشی از استعمارگری منجر به کاهش حدود ۳٫۵ بخش در میلیون دی‌اکسید کربن هوا شد.

این یافته می‌تواند مفید و آموزنده باشد و بیانکا پرن معتقد است نه‌تنها این نظریه را تقویت می‌کند که فعالیت انسان‌ها می‌تواند بر آب و هوا تأثیر بگذارد،‌ بلکه نشان می‌دهد راه‌هایی طبیعی برای مقابله با مشکلات گرمایش زمین وجود دارد. او می‌گوید:

همیشه به‌دنبال فناوری‌های بزرگی هستیم که در مقیاس بزرگ کارایی داشته باشند، اما کارآمدترین روش برای جذب دی‌اکسید کربن هوا از طریق درختان است.

درحالی‌که تأثیرات ادامه‌دار استعمارگری منجر به کاهش حدود ۳٫۵ بخش در میلیون دی‌اکسید کربن هوا در بیش از یک قرن شده بود، امروزه در اثر گرمایش زمین دی‌اکسید کربن با نرخ ۲٫۳ قسمت در میلیون در سال روبه افزایش است.

همه‌ی ما می‌دانیم که بسیاری از مردم مجبورند در طول روز کاری خود به صفحه‌ی کامپیوتر نگاه کنند؛ اما میزان زمانی‌که در خانه جلوی صفحه‌های نمایش (تلویزیون،‌ کامپیوتر،‌ تبلت و تلفن همراه) می‌گذرانیم، تأثیرات منفی روی مغز، بدن و روابط شخصی ما دارد. فناوری در زندگی روزمره‌ و همه‌ی فعالیت‌های ما رخنه کرده است و به‌همین دلیل نوع رسانه‌ها و اطلاعاتی که از آن‌ها دریافت می‌کنیم، متحول شده‌اند.

باوجود تغییرات اساسی که در نحوه‌ی دریافت اطلاعات در هر گروه سنی و جمعیت‌شناسی آمریکا اتفاق افتاده است،‌ پژوهش‌ها فقط نشان می‌دهند که این تغییرات چه معنایی برای مغز انسان دارند. باتوجه به ناقص‌بودن اطلاعاتی که جمع‌آوری شده،‌ نتایج پژوهش‌ها چندان مشخص نیست؛ اما فارغ از اینکه استفاده از صفحات نمایش می‌تواند برای مغز ما خوب یا بد باشد، ‌یک مسئله واضح است که این تغییرات عملاً نحوه تفکر و پیشرفت ما را تغییر می‌دهند.

امروزه افراد بالغ در مقایسه با هم‌سن‌و‌سال‌های خود در ۵۰ سال قبل، به‌طور متوسط پنج برابر بیشتر اطلاعات دریافت می‌کنند. علاوه‌براین، ما حدود ۱۲ ساعت در روز را جلوی تلویزیون و کامپیوتر سپری می‌کنیم،‌ درحالی‌که تمام این مدت را در خانه هستیم! باتوجه به تمرکزی که روی صفحه‌ها داریم و نحوه‌ی تعامل ما با دیگران و تکامل دنیای اطراف‌مان،‌ پژوهش‌ها نشان می‌دهند که میزان زمانی‌که صرف رسانه‌های اجتماعی می‌کنیم، به تفاوت‌های قابل ارزیابی و علیتی در سلامت روان ما اشاره دارند.

این موضوع در مورد نوجوانان نیز صدق می‌کند؛ چراکه هر روز بیشتر از این دستگاه‌ها در امور مختلف زندگی‌شان استفاده می‌کنند. باتوجه به اینکه مغز ما می‌تواند حدود ۱۲۰ بیت بر ثانیه را پردازش کند، فیلترهایی که به ما در انتخاب اطلاعات مورد نظرمان کمک می‌کنند، بیشتر از گذشته مشغول فعالیت هستند تا مشخص کنند که چه اطلاعاتی برای ما لازم و کدام غیرضروری هستند (زمانی را تصور کنید که صدها کیلومتر بدون توجه به مناظر اطراف رانندگی کرده‌اید).

متأسفانه آنچه که باعث توسعه مغز می‌شود، تغییر کرده و درنتیجه نحوه‌ی تأثیر فیلترهای اطلاعات مغز بر سلامتی ما نیز دستخوش تحولاتی شده است. به‌عنوان مثال، نوجوانانی که زمان بیشتری را صرف تلفن‌های همراه خود می‌کنند، نرخ بالاتری از افسردگی و تنهایی را گزارش کرده‌اند؛ هرچند که ۸۱ درصد از آن‌ها گفته‌اند هنگام استفاده از تلفن همراه، حس ارتباط بیشتری با دیگران پیدا می‌کنند.

بزرگ‌ترین شوک این پژوهش از تحلیل کودکان به‌دست‌آمده که مغزشان درحال رشد است و در هر ثانیه میلیون‌ها نورون را به هم متصل می‌کنند. درواقع پژوهشی جدید از تفاوت قابل‌توجه بین مغز اطفال و کودکانی که بیش از هفت ساعت در روز از تلفن‌های هوشمند، تبلت یا بازی‌های ویدئویی استفاده می‌کنند و آن‌هایی که از این وسایل استفاده نمی‌کنند، حکایت دارد؛ هرچند این رقم همچنان پنج ساعت کمتر از متوسط استفاده بزرگسالان از این دستگاه‌ها است. پژوهش مشابهی از مؤسسه ملی سلامت نیز نشان می‌دهد، کودکانی که روزی دو ساعت از این رسانه‌ها استفاده می‌کنند، در مقایسه با همسالانی که با این رسانه‌ها کاری ندارند، نمره‌ی زبان‌ و تفکر پایین‌تری در آزمون‌ها می‌گیرند.

مدت‌زمان تماشای صفحه‌های نمایش ظاهراً اعتیادآور است و والدین باید تصمیم قاطعی درباره‌ی نحوه‌ی استفاده از دستگاه‌های خود بگیرند، ‌به‌خصوص که این رفتار والدین مثل هر ماده‌ی اعتیادآور دیگری موجب بروز چرخه‌ای شوم برای فرزندان‌شان و فرزندان فرزندان‌شان می‌شود. به‌همین دلیل آکادمی پزشکی اطفال آمریکا به فکر نگارش جدیدترین دستورالعمل خود برای مدت‌زمان تماشای صفحه‌ی نمایش برای کودکان افتاده است و توصیه‌هایی برای والدین دارد مبنی بر اینکه اجازه‌ی استفاده از رسانه‌های دیجیتالی، به استثنای گفتگوی ویدئویی را به کودکان کوچک‌تر از ۱۸ تا ۲۴ماه ندهند و برای انتخاب بهترین اسباب‌بازی به سراغ همان وسایل بازی قدیمی بروند.

والدین باید زمان تماشای صفحات نمایش برای کودکان بین دو تا پنج سال را به یک ساعت در روز محدود کنند و هنگام معاشرت با کودکان در هر سن‌و‌سالی که باشند، میزان استفاده از دستگاه‌های خود را کاهش دهند. حتی در خانواده‌هایی که به‌لحاظ اقتصادی مشکل دارند، کودکان و خردسالان بسیار بیشتر از قبل از فناوری‌های دیجیتال استفاده می‌کنند. این روند برخلاف دهه‌ها تأکید بر لزوم رابطه‌ و تماس بین‌شخصی در نوجوانان و جوانان است و پژوهش‌های متعددی به رابطه‌ی بین مدت‌زمان تماشای صفحات نمایش توسط کودکان در طول روز،‌ با افزایش شاخص توده‌ی بدنی، ‌کاهش زمان خواب شبانه، ‌تأخیر در توانایی شناخت، ‌زبان و پیشرفت اجتماعی-عاطفی اشاره دارند.

درحالی‌که اپلیکیشن‌ها و دستگاه‌های دیجیتالی می‌توانند تعدادی مهارت حل مشکل، سواد پایه، توانایی شمارش اعداد و ارتباط بین کودکان را به آن‌ها آموزش دهند،‌ اما این موضوع مورد تأیید جدی جوامع دانشگاهی یا پزشکی نیست. به‌عنوان‌ مثال در مصاحبه‌ی اخیر اندرسون کوپر در برنامه‌ی شصت دقیقه،‌ یک پژوهشگر گفت:

تصور ما از بازی کودکان با آیپد این است که آن‌ها آنچه که در آ‌یپد می‌بینند، به دنیای واقعی منتقل نمی‌کنند؛ پس اگر اپلیکیشنی را در اختیار کودکی قرار دهید تا با لگوهای مجازی بازی کند و بعد لگوهای واقعی را مقابل او بگذارید، او باز هم به بازی خود مشغول می‌شود.

این یافته‌ی اولیه با گزارش‌های آکادمی پزشکی اطفال آمریکا در سال ۲۰۱۶ مطابقت دارد که ادعا می‌کند کودکان در حدود ۲۴ ماهگی شروع به یادگیری کلماتی از گفتگوهای ویدئویی زنده می‌کنند؛ اما در تبدیل آنچه که در صفحه‌ی نمایش می‌بینند به دنیای واقعی مشکل دارند. شواهد کافی برای سن دو سالگی و بیشتر وجود دارد که به مدت‌زمان مجاز تماشای صفحات نمایش اشاره دارد، هرچند نگرانی‌های فراوانی درباره‌ی سلامت و رشد خردسالانی که برای چندین ساعت در روز از این دستگاه‌ها استفاده می‌کنند، مطرح است. به‌همین دلیل مؤسسه ملی سلامت بررسی خود درباره‌ی تأثیرات مثبت و منفی تلویزیون،‌ تلفن همراه، کامپیوتر و تبلت بر کم‌سن‌و‌سال‌ترین قشر جامعه را آغاز کرده و متعهد شده است تا نتایج آن در کل یک دهه‌ی آینده را در اولین فرصت ممکن منتشر کند، به این امید که رفتار افراد، رویکردهای اجتماعی و سیستم‌های تحصیلی را تغییر دهد. دانشمندان نیز می‌خواهند درک بهتری از تأثیر دستگاه‌های دیجیتالی بر ساختار فیزیکی مغز،‌ مهارت‌های اجتماعی-عاطفی،‌ شناختی و رشد حرکتی در مغز کودکان پیدا کنند. به‌همین دلیل این مؤسسه، پژوهشی ۳۰۰ میلیون دلاری را در ۲۱ نقطه از آمریکا آغاز کرده است.

درحال‌حاضر این پژوهش درصدد بررسی ۱۱ هزار کودک (که در سال ۲۰۱۸ ثبت‌نام کرده‌اند) طی ۱۰ سال آینده است. باوجود انتشار داده‌های اولیه، داده‌های بیشتر در سال ۲۰۱۹ منتشر خواهد شد و مطمئناً پژوهش‌های متخصصان علوم اعصاب و کارشناسان رشد کودک در سراسر دنیا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درضمن پژوهش مذکور می‌تواند بر نحوه‌ی تغییر روش‌ والدین و مربیان برای تعامل و آموزش کودکان تأثیر زیادی بگذارد.

شرکت آمریکایی AMD با ساخت تراشه‌ی EPYC، نبرد بر سر پردازنده‌های سِرور میان دو تراشه‌ساز بزرگ آمریکایی، یعنی اینتل و AMD را شدیدتر کرد. درحالی‌‌که بیشترین تمرکز رسانه‌های خبری بر تراشه‌های ساخته‌شده برای مصارف عام و گیمینگ است، این پردازنده‌های سِرور هستند که درآمدهای هنگفتی برای شرکت‌های مادر به‌بار می‌آورند. به‌جای اظهارنظر درباره‌ی سطح عملکرد پردازنده‌های سِرور، با بیان نتایج عملی بنچمارک‌هایی که روی آن‌ها در مرکز داده آمازون انجام شده، بهتر می‌توان واقعیت‌ها را بیان کرد.

 مقایسه‌ی سطح عملکرد سِرورهای رایانش ابری آمازون (Iaas) با پردازنده‌های اینتل و AMD

سرویس رایانش ابری آمازون AWS EC2 در نوامبر۲۰۱۸، Instanceهای مبتنی‌بر پردازنده‌های EPYC از AMD را معرفی کرد. Instance‌ قسمتی از منابع سِرور اعم از پردازنده و حافظه مجازی است که دراختیار هر کلاینت قرار می‌گیرد. این Instance‌ها از همان تعداد پردازنده‌ی مجازی و ظرفیت حافظه‌ی مجازی نمونه‌های اینتل استفاده می‌کنند. Instanceهای EPYC می‌توانند در تمام مدت پردازش از ۲ تا ۹۶ پردازنده‌ی مجازی را بهره‌برداری کنند. به‌طور کلی، آمازون خدمات Instance‌های AMD خود را ۱۰ درصد ارزان‌تر از Instance‌های اینتل دراختیار رایانش ابری قرار می‌دهد.

در این مطلب، قصد داریم نگاهی به گستره‌ی وسیع موارد کاربرد زیرساخت‌های ابری بیندازیم و Instance‌های اشاره‌شده را جزءبه‌جزء مقایسه کنیم. به‌خاطر داشته باشید هرچند از نوع معماری پردازنده‌های AMD به‌کاررفته در سِرورهای آمازون اطمینان داریم، از معماری Instance‌های اینتل اطلاع چندانی نداریم. آمازون در زمینه‌ی معماری تراشه‌های این Instance‌ها اطلاعاتی منتشر نکرده؛ اما ازآنجاکه انجام برخی از این آزمایش‌ها مستلزم اجرای کدهای AVX512 است، می‌توان تصور کرد این Instanceها از آخرین معماری اینتل برخوردار باشند.

در زیر، فهرست کامل انواع آزمون‌های بارکاری (workload) را ارائه می‌کنیم که در این بررسی، روی Instance‌های اینتل و AMD اعمال شده است:

بارکاری int/FP

• (SPEC*rate2017_int_base 1 copy (Estimated
• (SPEC*rate2017_fp_base 1 copy (Estimated
• (SPEC*rate2017_int_base (Estimated
• (SPEC*rate2017_fp_base (Estimated

 بارکاری پهنای باند حافظه

•  STREAM_OMP Triad

بارکاری web/java

• Server Side Java* 1 JVM
• WordPress* PHP/HHVM

بارکاری database

• HammerDB PostgreSQL
• MongoDB

بارکاری (High-Performance Compute (HPC

• (LAMMPS (Molecular Dynamics
• High Perf. Linpack

بی‌هیچ توضیح اضافه‌تری، بیایید نگاهی به نتایج بنچمارک‌های انجام‌شده روی این Instance‌ها بیندازیم. اولین آزمایش بین Instance‌هایی با ۱۶ پردازنده‌ی مجازی بود. این آزمایش در محیط سیستم عامل Linux 7.5 و با به‌کارگیری کامپایلر ICC اجرا شده است. Instance‌های اینتل برتری اندکی در بارکاری web/java و برتری کاملی در اجرای وظایف HPC (محاسبات سطح بالا) دارند. با درنظرگرفتن اینکه از پردازنده‌ی EPYC دو واحد 128bit-FMA و پردازنده‌های Skylake و بالاتر دو واحد 512bit-FMA برخوردارند، این برتری اینتل چندان تعجب‌برانگیز نیست؛ چراکه دست بالا را در انجام وظایف HPC خواهد داشت.

در اینجا، ذکر دو نکته ضروری است: ۱. برخی از این Instance‌ها، به‌ویژه در سمت سِرور، NUMA-binded به دسترسی غیریکنواخت به حافظه مقید نشده‌اند؛ چراکه انجام چنین کاری نیازمند تنظیمات زیادی است؛ ۲. استفاده از کامپایلرهای متفاوت، همچون GCC، ممکن است باعث بهبود نتایج عملکرد پردازنده شود.

این قابلیت‌ها روش‌های بهینه‌سازی گران‌قیمتی محسوب می‌شوند و اگرچه شکاف میان داده‌های سمت سِرور را کاهش می‌دهد، همچنان برای غلبه بر پردازنده‌های اینتل کافی نخواهد بود.

در تصویر زیر، ارقام به‌دست‌آمده‌ی Instanceهایی با ۹۶ پردازنده‌ی مجازی نشان داده شده که بازهم نسخه‌های سِرور اینتل بر نسخه‌های سِرور AMD برتری دارند. در این آزمایش هم اختلاف در اجرای وظایف HPC همچنان زیاد است؛ اما در بخش آزمایش‌های پهنای باند از میزان این اختلاف کاسته می‌شود.

در آخرین بخش، عملکرد را برحسب بهای پرداختی خدمات سِرور با مدل قیمت‌گذاری رایانش ابری آمازون (در تاریخ ۱۲‌ژانویه۲۰۱۹) آزموده‌ایم. نتایج این آزمایش در شکل زیر آورده شده است. به‌طور متوسط نسخه‌های اینتل در اجرای وظایف HPC از ارزش پرداخت بیشتری از ۱.۲۵ تا ۴.۱ برابر بیشتر از نسخه‌های AMD برخوردار هستند.

آنچه از برآیند این آزمایش‌ها می‌خواهیم بگوییم، این است که Instance‌های اینتل چه ازنظر ارزش پرداخت و چه ازنظر سطح عملکرد در بین تمام موارد رایانش ابری، در جایگاه بالاتری ایستاده‌اند.

مجددا یادآوری می‌کنیم که ممکن است با به‌کارگیری کامپایلرهای مختلف و انجام بهینه‌سازی‌هایی روی بارکاری تخصیص‌یافته در محل سِرور (مثل Numa-binding) نسخه‌های AMD به سطح عملکرد بهتری دست پیدا کنند؛ اما این میزان بهبود برای غلبه بر تفاوت‌های سخت‌افزاری نهفته در تراشه‌های اینتل کافی نخواهد بود. برخی از این تفاوت‌ها استفاده از تراشه‌های یکپارچه در نسخه‌ی اینتل به‌جای ماژول‌های چند‌تراشه‌ای در نسخه‌های AMD و نیز اختلاف در FMA‌ها است که در پردازش HPC بسیار مهم خواهد بود. برمبنای ارقام به‌دست‌آمده، به‌نظر می‌رسد اینتل همچنان بازار مراکز داده را در تصاحب خود داشته باشد. بااین‌حال در سمت دیگر ماجرا، بازارهای حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای ویرایش ویدئو وجود دارد که پردازنده‌های EPYC با درنظرگرفتن هزینه‌های ارزان‌تر خدماتِ سِرورهای مجهز به آن، می‌تواند درخشش بیشتری داشته باشد.

چای نوعی نوشیدنی‌ است که باید در زمان و مکان خاصی کِشت شود. استان یوننان در جنوب‌غرب چین محل تولید حجم فراوانی از چای معروفی به‌نام «پوئر» است. استان یوننان در فصل تابستان، بارش‌های موسمی و بهار نسبتا خشکی دارد. برگ‌های چای که در فصل بهار برداشت می‌شوند،‌ ازنظر کیفیت با برگ‌های برداشت‌شده در تابستان متفاوت‌اند. آلبرت ربات، شیمی‌دان دانشگاه توفتس در مدفورد معتقد است هر برگ چای حدود ۵۰ ماده‌ی شیمیایی دارد که به همان فصل برداشت منحصر است.

گیاهان چای دربرابر محیط رشدشان حساس‌اند و کارشناسان این حوزه می‌توانند آن دسته از ویژگی‌های طعم را تشخیص دهند که به شرایط رشد وابسته هستند. بااین‌حال، مشکل اینجا است که همین حساسیت، ‌این گیاه را درمقابل تأثیرات تغییرات اقلیمی آسیب‌پذیر می‌کند. تغییر در دما و میزان بارندگی بر چای تأثیر می‌گذارد و تعادل پیچیده‌ی مواد شیمیایی چای را دستخوش تغییراتی می‌کند. گفتنی است مواد شیمیایی به چای طعم می‌دهند و فواید بالقوه‌ی سلامتی را به‌همراه دارند.

کمّیّت و کیفیت

تغییرات آب‌و‌هوایی اغلب بر میزان تولید چای تأثیر می‌گذارند. هند و چین بیشترین چای جهان را تولید می‌کنند؛ اما این کشورها مناطقی با آب‌و‌هوای متنوع دارند. تغییرات اقلیمی تأثیر متفاوتی بر هر منطقه می‌گذارد؛ اما به‌طورکلی، بر بازدهی چای در سراسر این دو کشور اثر می‌گذارد و موجب تغییر در میزان بارندگی،‌ افزایش دمای هوا، تغییر زمان فصل‌ها و ایجاد آفت‌های حشرات شده است. حدود یک‌چهارم چای جهان در هند و بیش از نیمی از آن در آسام، استانی در شمال‌شرق این کشور تولید می‌شود. در پژوهشی که در سال ۲۰۱۸ از کارگران آسام انجام شد،‌ ۸۸ درصد مدیران صنعت کشاورزی و ۹۷ درصد مالکان زمین‌های کشاورزی بیان کردند شرایط نامساعد آب‌وهوایی تهدیدی جدی برای فرایند پرورش چای به‌شمار می‌رود. تغییرات اقلیمی به کاهش کلی بارش و افزایش خشک‌سالی و باران‌های سهمگین در آسام منجر شده است. بارش‌های شدید موجب فرسایش و خیس‌‌شدن فراوان خاک می‌شود که به رشد ریشه‌ها آسیب می‌زند و بازدهی گیاهان چای را کاهش می‌دهد.

پژوهشی در سال ۲۰۱۶ در آسام به این نتیجه رسید که خشک‌سالی تأثیری بر بازدهی چای نمی‌گذارد؛ اما سایر پژوهش‌ها حاکی از آن است که خشک‌سالی، این گیاهان را دربرابر آفت‌های حشرات آسیب‌پذیرتر می‌کند. سلنا احمد، متخصص گیاه‌شناسی در دانشگاه ایالتی مونتانا، بیش از یک دهه قبل کارش را روی چای آغاز و برای پژوهش درباره‌ی روش‌های مدیریت مزارع چای به یوننان سفر کرد. چای پوئر که ویژه‌ی این منطقه است، تخمیر و سپس، به‌شکل کیک‌هایی آماده و گاهی‌ اوقات برای چندین سال کنار گذاشته می‌شود. تعدادی از کشاورزانی که با سلنا احمد صحبت کردند، اغلب به تأثیرات ناشی از تغییرات اقلیمی اشاره می‌کردند. آنان می‌گفتند این موضوع چگونه بر تصمیم‌گیری‌های آن‌ها برای رسیدگی به مزارع کوچکشان تأثیر گذاشته؛ ‌به‌طوری‌که با افزایش بارندگی‌های فصلی در یوننان، بازدهی گیاهان چای کاهش یافته است. اکثر مناطق تولید چای چین در بخش جنوبی قرار دارند که افزایش کلی بارندگی را شاهد بوده‌اند و میزان باران‌های سهمگین بیشتر شده است. این باران‌ها ممکن است به محصولات چای آسیب بزند.

تغییرات اقلیمی در چین و هند ظاهرا زمان فصل‌ها را تغییر داده است. فصل موسمی در یوننان زودتر شروع می‌شود که بدین‌ترتیب، فصل بهار را کوتاه‌تر می‌کند. مجمع بین‌المللی تغییرات آب‌و‌هوایی پیش‌بینی کرده در ۵۰ سال آینده، فصل موسم بارندگی در انتهای شرقی آسیا طولانی‌تر خواهد شد. متأسفانه داده‌های جمع‌آوری‌شده بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۱ در چین نشان می‌دهد پایان دیرهنگام فصل بارندگی نشان‌دهنده‌ی کاهش بازدهی چای است. مدیران کِشت‌و‌زرع در آسام دریافته‌اند تغییر فصول می‌تواند به کوتاه‌ترشدن فصل رشد چای و درنتیجه، کاهش بازدهی برداشت اول و دوم چای منجر شود.

دما در چین و هند درحال‌افزایش است و مدیران کِشت‌وزرع در آسام می‌گویند افزایش مکرر هوای گرم به بازدهی چای آسیب می‌زند. امواج گرما حتی برای کارگران مزرعه نیز خطرناک است. به‌مرور زمان، گیاهان چای بیشتر درمعرض نور خورشید قرار می‌گیرند که ممکن است به آن‌ها آسیب بزند. این تغییرات اقلیمی به افزایش آفت‌های حشرات نیز منتهی شده است؛ چراکه دمای هوای بیشتر باعث حمله‌ی حشرات به گیاهان چای می‌شود تا بتوانند در زمستان زنده بمانند و زمان بیشتری برای تولیدمثل پیدا کنند. مدیران مزارع آسام افزایش درخورتوجه آفت‌های حشرات در گیاهان چای را تجربه کرده‌اند. کالین اوریانس،‌ بوم‌شناس دانشگاه توفتس می‌گوید:

با افزایش دمای هوا،‌ حشرات شروع به بیرون‌آمدن می‌کنند.

فواید چای

صرف‌نظر از اینکه آیا کشاورزان می‌توانند در شرایط تغییرات اقلیمی،‌ چای کافی تولید کنند یا خیر، این سؤال مطرح می‌شود: «مثل گذشته، چای خوش‌طعم خواهد بود و همان مزایای سلامتی را خواهد داشت؟» ربات و اوریانس و همکارانشان در دانشگاه توفتس مشغول بررسی تأثیر تغییرات اقلیمی بر کیفیت چای هستند.

حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از حجم چای از مواد شیمیایی موسوم به آنتی‌اکسیدان تشکیل شده که مولکول‌های بسیار واکنشی یا همان رادیکال‌های آزاد در بدن را خنثی می‌کنند تا آسیبی به سلول‌ها وارد نشود. این آنتی‌اکسیدان‌ها انواع ترکیبات فنلی، مانند تانین‌ها و کاتچین‌ها را شامل می‌شوند که برخی از آن‌ها به فواید سلامتی چای مربوط می‌شوند و طعم تلخ‌تر و خاصیت قابض‌کنندگی به چای می‌دهند. محتوای آنتی‌اکسیدانی چای تحت‌تأثیر دما و بارندگی است و تیم ربات دریافتند بارندگی بیشتر به افزایش کلی آنتی‌اکسیدان منجر می‌شود؛ هرچند سطح آنتی‌اکسیدان‌های خاصی کاهش می‌یابد. افزون‌براین، پژوهش آن‌ها مشخص کرد گیاهان چای که در سطح بالاتر و دمای پایین‌تری رشد می‌کنند، ترکیباتی دارند که به‌طور بالقوه برای سلامتی مفید هستند. این ترکیبات در گیاهانی دیده نمی‌شود که در همان محل، ولی در سطح پایین‌تر قرار دارند. این موضوع نشان می‌دهد این گیاهان برخی از فواید سلامتی خود را دراثرِ افزایش دما از دست می‌دهند.

مهم‌ترین مواد شیمیایی موجود در چای، ترکیبات فرّاری هستند که بر طعم آنتی‌اکسیدان‌ها تأثیر می‌گذارند. چای حاوی صدها مواد شیمیایی طعم‌دهنده است؛ اما اکثر پژوهش‌ها کمتر از ۱۰۰ نوع را بررسی کرده‌اند و هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند چای از چه موادی تشکیل شده است. تیم ربات به‌لطف روش رنگ‌نگاری گازی می‌تواند ترکیبات پیچیده‌ی چای را با دقت بیشتری اندازه‌گیری کند. آن‌ها از این روش برای شناسایی مواد شیمیایی موجود در این نوشیدنی استفاده می‌کنند؛ اما پژوهش ربات به عنصر دیگری به‌نام «بینی انسان» نیز پرداخته است. تیم ربات از شیمی‌دانی که کنار این سیستم نشسته، می‌خواهد عطر و بوی هر نمونه مثلا بوی توت فرنگی، عسل، گل‌ها یا تخم‌مرغ گندیده را شرح دهد‌ و درهمین‌حال، توده‌های عناصر تشکیل‌دهنده‌ی آن را مشخص می‌کند. تیم پژوهشی مذکور با استفاده از این رویکرد موفق شد ۷۵۰ ماده‌ی شیمیایی منحصر‌به‌فرد را در چای کشف کند. آن‌ها با تطبیق این ترکیبات با مواد شیمیایی مرجع دردسترس،‌ هویت بیش از نیمی از آن‌ها را تأیید کرده‌اند.

کشاورزان یوننان به سلنا احمد گفتند مقدار چای آن‌ها روبه‌کاهش است و مشتری به‌اندازه‌ی سابق به آن‌ها پول نمی‌دهد؛ به‌طوری‌که قیمت چای ۵۰ درصد کاهش یافته و این موضوع بر امرارمعاش این کشاورزان تأثیر گذاشته است. سلنا احمد کاهش مقدار چای را به شروع زودهنگام فصل موسم بارندگی مرتبط می‌داند. این کاهش مقدار تولید تاحدودی به رقیق‌شدن مواد شیمیایی طعم‌دهنده‌ی چای ارتباط دارد؛ زیرا به‌‌دلیل بارندگی‌های شدید، برگ‌های چای آب بیشتری جذب می‌کنند؛ اما تأثیر این موضوع بر مواد شیمیایی منجر‌شده به فواید سلامتی چای بسیار پیچیده‌تر است. وقتی موسم بارندگی زودتر آغاز می‌شود و دمای هوا گرم‌تر است، با وجود آنکه مقدار کلی ترکیبات چای افزایش می‌یابد، سطح برخی از مواد شیمیایی خاص با کاهش همراه است. افزون‌براین، سلنا احمد متوجه شد گیاهان چای که تحت‌تأثیر شرایط اقلیمی قرار می‌گیرند،‌ فعالیت آنتی‌اکسیدان کمتری دارند. این موضوع از احتمال تأثیر منفی بارندگی‌های زودهنگام بر فواید بالقوه‌ی سلامتی در چای حکایت می‌کند.

حشرات چای

بسیاری از کشاورزان سعی می‌کنند روش‌هایی مطابق با تغییرات اقلیمی درپیش بگیرند. سلنا احمد به رویکرد جدید و امیدوار‌کننده‌ی «جنگل زراعی» اشاره می‌کند که گیاهان چای به‌جای کِشت در باغ‌های تراس‌مانند، در اکوسیستمی مشابه جنگل و درکنار درخت‌ها و درختچه‌ها کِشت می‌شوند. جنگل زراعی به‌لطف درختان می‌تواند سایه‌ی بیشتری برای گیاهان چای به‌وجود آورد و بدین‌ترتیب، از گرمای خورشید در امان می‌مانند. علاوه‌براین، میزان رطوبتی را کم می‌کند که این گیاهان ازطریق تعریق ازدست می‌دهند و از یخ‌زدگی و فرسایش خاک جلوگیری می‌کند.

چنانچه حبوبات در این جنگل‌ها کِشت شود، ازطریق میکروارگانیسم‌های تثبیت‌کننده‌ی نیتروژن که در ریشه‌ی این گیاهان وجود دارد، خاک جنگل را غنی می‌کنند. سلنا احمد معتقد است جنگل زراعی می‌تواند با تأثیری که بر سطح ترکیبات فنلی چای می‌گذارد، کیفیت چای نهایی را بهتر کند. او می‌گوید:

با کِشت چای در جنگل زراعی در‌مقایسه‌با باغ‌های تراس‌مانند، کاهش کمتری در سطح اپی گالوکاتچین گالات و سایر کاتچین‌ها اتفاق می‌افتد.

همچنین، کشاورزان می‌توانند به‌جای قلمه‌ی گیاهان چای، آن‌ها را ازطریق بذر بکارند. در این روش، ریشه‌ی گیاهان عمیق‌تر و قوی‌تر می‌شود که به ادامه‌ی حیات گیاه در دوران خشک‌سالی کمک می‌کند و مانع از فرسایش خاک می‌شود. بسیاری از کشاورزان چای در آسام اقداماتی به‌منظور کاهش اثرهای تغییرات آب‌و‌هوایی انجام داده‌اند. «حفاظت از خاک» رایج‌ترین روش در میان این کشاورزان به‌شمار می‌رود. برای حفاظت از خاک کارهایی ازاین‌دست انجام می‌شوند: ۱. پوشاندن خاک با مالچ برای حفظ رطوبت خاک؛ ۲. کِشت تراز که در آن، شخم و کِشت روی خطوط تراز انجام می‌شود و درنتیجه، میزان جذب آب در خاک را بهتر می‌کند و مانع از فرسایش می‌شود؛ ۳. ایجاد سایه برای گیاهان؛ ۴. پرکردن زمین‌های خالی با پوشش‌های گیاهی. علاوه‌براین، برخی از مدیران کِشت‌و‌زرع با ذخیره‌ی آب در حوضچه‌ها یا پشت سدها، ‌از آب آن برای آبیاری استفاده می‌کنند.

کشاورزان چای در آسام با اشتیاق به یافته‌های گروه‌های مشاور و انجمن‌های پژوهشی گوش می‌دهند؛ به‌طوری‌که ۹۵ درصد از مالکان زمین‌های زراعی کوچک گفته‌اند پیشنهاد‌های چنین سازمان‌هایی را سرلوحه‌ی خود قرار داده‌اند. انجمن پژوهش چای در جورات آسام اعلام کرده برای کاهش تأثیرات تغییرات اقلیمی، ازجمله مدیریت منابع آب در کل حوزه‌های آبخیز تلاش‌های منطقه‌ای بیشتری باید شود. این انجمن به پژوهشگران توصیه می‌کند تمرکز بیشتری بر مناطقی داشته باشند که احتمالا کِشت چای باید به آن نقاط منتقل شود (به‌طور کلی، نقاط مرتفع‌تر و در سطح بالاتر).

به‌هرحال، تأثیر تغییرات اقلیمی بر کِشت چای پیچیده است و اثر آن بر حشرات موجود در این مزارع نیز اهمیت دارد. کشاورزان سعی می‌کنند اکثر حشراتی را ازبین ببرند که به محصول چای آسیب می‌زنند؛ اما درواقع، حشره‌ی سبز «زنجرک» چای را خوش‌طعم‌تر و مفیدتر می‌کند. این حشرات از گیاهان جوان و درحال‌رشد چای تغذیه می‌کنند و با سوراخ‌کردن برگ‌ها و ساقه‌ها، شهد آن‌ها را می‌مکند. گیاهان چای برای مقابله با این آسیب،‌ ترکیباتی تولید می‌‌کنند که بخشی از سازوکاری دفاعی است. برخی از این ترکیبات مواد شیمیایی فرّار با طعم دلپذیر را شامل می‌شوند. کشاورزان دریافتند وقتی حشرات برگ چای را گاز می‌زنند، این گیاهان طعم خاصی پیدا می‌کنند؛ به‌همین‌دلیل از دهه‌ی ۱۹۳۰، کِشت تجاری آن را شروع کردند.

هزینه‌ای که مردم برای این نوع چای پرداخت می‌کنند، به‌حدی است که سود کشاورزان را می‌تواند تا ۱۰۰ درصد افزایش دهد؛ هرچند میزان بازدهی این گیاهان حدود ۱۵ تا ۵۰ درصد کمتر می‌شود. این روش در تایوان آغاز شد و در کشور چین رواج یافته است. در دنیایی که تحت‌تأثیر تغییرات اقلیمی قرار دارد، مردم احتمالا به نوشیدن این نوع چای‌ها روی می‌آورند که خود را با تغییرات اقلیمی هماهنگ کرده‌اند. برخی چای‌ها شاید حتی خوش‌طعم‌تر و سالم‌تر از انواع کنونی باشند. این احتمال هم وجود دارد که شاید چای کافی به‌اندازه‌ی تقاضا موجود نباشد. به‌هرحال، واکنش مردم به تغییرات آب‌و‌هوایی مشخص خواهد کرد که این نوشیدنی همچنان به بقای خود ادامه می‌دهد یا خیر.

پهپادها هنوز با مشکلاتی اساسی در طراحی روبه‌رو هستند. در این صنعت، پهپادهایی که بسته‌های حجیم را به‌سرعت در فواصل طولانی جابه‌جا می‌کنند، تفاوت‌های عمده‌ای با پهپادهایی دارند که در فضاهای کوچک پرواز می‌کنند. یکی از تفاوت‌های اصلی آن است که مدل اول به بال‌های ثابت نیاز دارد و مدل دوم با پره پرواز می‌کند.

مشکلات گفته‌شده به طراحی پهپادهایی با ترکیب ۲ طراحی مذکور منجر شد. آن پهپادها با هدف بهره‌برداری از ترکیب مزایای دو نوع طراحی بال‌های ثابت و پره (روتور) طراحی شدند. به‌عنوان مثال، پهپادهایی با قابلیت عمودپرواز و تغییر حالت به پرواز افقی طراحی شدند. در فهرست این نوع طراحی‌ها، پهپادهایی با سیستم‌های پره‌ای با قابلیت تغییر زاویه نیز قرار گرفتند. به‌علاوه، پهپادهایی به‌صورت ۴ پره‌ای نیز طراحی شدند که با اتصال به بال‌های ثبات، توانایی اوج‌گیری و فرودآمدن عمودی را داشتند.

این طراحی‌ها همگی تاحدودی کاربردی بودند؛ اما همه‌ی آن‌ها هزینه و وزن و پیچیدگی غیرضروری را به محصول اضافه می‌کردند تا بتوانند همه‌ی کارایی‌های موردنیاز را از پهپاد به‌دست آورند. یکی از استارتاپهای مستقر در آفریقای‌جنوبی با نام پسرین (Passerine) ایده‌ی بهتری برای پهپادهای ترکیبی ارائه کرده است. این استارتاپ از فعالیت پرنده‌ها برای طراحی محصول خود استفاده کرد. در تعریف ساده، از بال‌های ثابت برای پرواز و از پاها برای فرودآمدن و اوج‌گرفتن بهره برده می‌شود.

تصویر پایین، رندری از پهپاد شرکت پسرین را نشان می‌دهد که با نام اسپارو (Sparrow) به‌معنای «گنجشک» طراحی شد. اولین نکته‌ای که در طراحی این پهپاد توجه را جلب می‌کند، همان پاها هستند که در این مقاله‌ی زومیت، به آن خواهیم پرداخت. البته، طراحی بال‌ها نیز ویژگی‌های خاص خود را دارد که باید به جزئیات آن اشاره کنیم. موتورهایی که در بالای بال‌ها قرار گرفته‌اند، آن‌ها را به بالی با ترکیب دمندگی تبدیل می‌کند.

هوایی که با جریان بالا و استفاده از دمنده‌ها در بال‌ها جریان پیدا می‌کند، نیروی لیفت (برآر) ۲ تا ۳ برابر بال‌های عادی ایجاد می‌کند. ازآنجاکه هوا ازطریق موتورها ایجاد می‌شود، حتی با حرکت کم هواپیما نیز نیروی لیفت را شاهد خواهیم بود. چنین روندی، برخلاف بال‌های سنّتی و نیروهای لیفت آن‌ها است که به حرکت سریع‌تر هواپیما وابسته هستند. مزیت نهایی آن است که هواپیما یا پهپاد مجهز به بال‌های دمنده، با سرعت بیشتری فرایند اوج‌گرفتن و فرودآمدن را انجام می‌دهند و به فضای کمتری نیاز دارند. به‌علاوه، آن‌ها پیش از فرودآمدن با سرعت کمتری هم پرواز می‌کنند.

ایده‌ی استفاده از بال‌های مجهز به موتور دمنده، مخصوص استارتاپ پسرین نیست. پیش از آن‌ها، شرکت اوکراینی «آنتونوف» هواپیماهایی با طراحی مشابه تولید کرده بود. به‌علاوه در دهه‌ی ۱۹۷۰، ناسا نیز انواع مجهز به دمنده را با عنوان کیواس‌آرای (QSRA) معرفی کرد.

بال‌های مجهز به دمنده هیچ‌گاه به شهرت و کاربرد آن‌چنانی در دنیای هوافضا دست نیافتند. دو دلیل اصلی این امر عبارت است از: ۱. هزینه‌ی گران ساخت و نگه‌داری از آن‌ها؛ ۲. خطر فراوان استفاده از این نوع طراحی. درواقع، ازآنجاکه موتور نیروی لیفت موردنیاز را تأمین می‌کند، از‌دست‌دادن یکی از آن‌ها خطر‌های زیادی در مراحل اوج‌گرفتن و فرودآمدن به‌همراه خواهد داشت. البته، دلیل اصلی استفاده‌نکردن از بال‌های مجهز به موتور آن است که نیازی به آن‌ها احساس نمی‌شود. فضاهای دردسترس هواپیماها به‌اندازه‌ای بزرگ و دردسترس هستند که به اجرای آن استراتژی و به‌جان‌خریدن خطر‌های آن احتیاجی نیست.

ضعف‌های بال‌های مجهز به دمنده برای پهپادها کم‌اند. در ابعاد کوچک، نگه‌داری بال‌های مجهز به موتور بالایی آسان‌تر می‌شود. البته، خطر از‌دست‌دادن یکی از موتورها در اوج‌گرفتن یا فرودآمدن هنوز به‌قوت خود باقی می‌ماند؛ اما ازآنجاکه محموله‌ها عموما باری هستند، خطرها کمتر می‌شود. به‌علاوه، برای اکثر پروازهای پهپادی زیرساخت وسیعی برای شروع پرواز یا فرودآمدن دردسترس نیست و اوج‌گرفتن‌های کوتاه مزیت مهمی محسوب می‌شود.

بال‌های موتوری که پسرین در پهپاد اسپارو استفاده کرده، توانایی بلندکردن پهپاد بدون نیروی اولیه را ندارند. در این مرحله، پاها به‌کمک پهپاد می‌آیند. پاهای این پهپاد را می‌توان واحد نیروی محرکه‌ی قوی اولیه نامید که همیشه همراه آن هستند. آن‌ها به‌مدد نیروی فنر فعال می‌شوند و حدود ۸۰ درصد از نیروی اولیه‌ی موردنیاز پهپاد را تأمین می‌کنند.

پاهای اسپارو پس از اوج‌گرفتن زیر بدنه‌ی آن جمع می‌شوند تا از ایجاد نیروی مقاوم ناخواسته در جریان پرواز جلوگیری شود. ادامه‌ی پرواز آن، شبیه به دیگر پهپادهای مجهز به بال‌های ثابت می‌شود. وقتی اسپارو به مقصد می‌رسد، پاها در روندی برعکس استفاده می‌شوند. پهپاد با استفاده از دمنده‌های موجود روی بال‌ها سرعتش را تاحدممکن کم و پاها را باز‌می‌کند و درنهایت، به‌عنوان جذب‌کننده‌ی شوک فرود از آن‌ها استفاده می‌کند.

سیستمی که این استارتاپ آفریقایی طراحی کرده، حداکثر استفاده را از مزایای پهپادی با بال‌های ثابت می‌کند؛ استفاده‌‌هایی همچون ظرفیت درخورتوجه ترابری، سرعت، مسافت و بازدهی فراوان. به‌علاوه، ظرفیت‌های مهم فرود پهپاد مجهز به پره نیز در محصول جدید پسرین به‌چشم می‌خورد. از همه مهم‌تر، طراحی هیبردی یا دوگانه‌ی خاصی نیز در آن به‌کار گرفته نشده است.

طراحی پهپاد اسپارو به‌گونه‌ای است که آن را برای برخی مأموریت‌ها نامناسب می‌کند. درواقع، این پهپاد توانایی مانور شبیه به پهپادهای موتوردار را ندارد و در مأموریت‌هایی همچون فیلم‌برداری، انتخاب مناسبی نیست. البته، چنین محدودیت‌هایی مانع از کار گروه پسرین نمی‌شود؛ چون آن‌ها هدفشان را بازار پهپادهای حمل‌ونقل بار و کالا درنظر گرفته‌اند. در آن بازار، توانایی جابه‌جایی بار، طول پرواز، سرعت و توانایی اوج‌گرفتن و فرودآمدن بدون نیاز به زیرساخت بزرگ، مزیت محسوب می‌شود.

در ادامه‌ی مطلب، مصاحبه‌ی متیو والی، بنیان‌گذار و مدیرعامل پسرین را می‌خوانیم.

لطفا توضیحی درباره‌ی فرایند آزمایش اوج‌گرفتن پهپاد دهید.

ویدئوِ آزمایشی با چهارچوب‌های آزمایشی انجام شده است. این ویدئو نشان می‌دهد برای شروع پرواز، نیروی لازم را فراهم می‌کنیم. البته، سیستم ادامه‌ی پرواز و اوج‌گرفتن نهایی روی فریم‌ها نصب نشده است. تغییر حالت از آنچه در ویدئوِ آزمایشی می‌بینید تا پرواز واقعی، همگی برعهده‌ی واحد کنترل خواهد بود. پس از این مرحله، پهپاد پاهایش را جمع می‌کند و با زاویه‌ی ۳۰ درجه به اوج‌گرفتن ادامه می‌دهد. در مراحل بعدی، نیروی لازم را موتورها تأمین می‌کنند و اوج‌گرفتن کامل می‌شود. البته، آن مراحل جذابیتی بیش از آنچه در ویدئوِ آزمایشی می‌بینید، ندارند.

پس از پرواز، پهپاد چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

در شروع پرواز، جهش به‌سمت بالا را مشاهده می‌کنیم. آن مرحله بسیار شبیه به شروع پرواز پرنده است. اکثر مردم نمی‌دانند پرنده‌ها در مرحله‌ی اول پرواز، از بال‌ها برای اوج‌گرفتن استفاده نمی‌کنند. اکثر نیرو و شتاب موردنیاز در مرحله‌ی اول، از جهش ابتدایی ایجاد می‌شود. اکثر پرنده‌های کوچک جهشی حدود 5g را برای رسیدن به‌سرعت لازم پیش از بال‌زدن انجام می‌دهند.

پهپاد ما نیز عملکردی تقریبا مشابه پرنده‌های کوچک دارد. پرش اولیه‌ی آن به‌منظور رسیدن به ارتفاع مدنظر نیست. هدف آن شروع پرواز پهپاد به‌سمت جلو است تا سرعتش از حداقل سرعت موردنیاز برای ادامه‌ی پرواز بیشتر شود. پس از رسیدن به آن سرعت، پهپاد مانند هواپیمای سنّتی به پرواز ادامه می‌دهد.

ایده‌ی پهپاد از کجا به ذهنتان رسید؟

پهپادی که قابلیت حمل بارهای بزرگ و سنگین داشته باشد، در دانشگاه و زمانی به ذهنم رسید که مشکل حمل‌ونقل را در آفریقا و مناطق بدون زیرساخت لازم پرواز حس کردم. آفریقای‌جنوبی اولین منطقه‌ای بود که از ۱۵ سال پیش و با هدف ارسال کالاهای پزشکی، استفاده از حمل‌ونقل با پهپاد را شروع کرد. درنهایت، پایه‌های اصلی و ظرفیت‌های موردنیاز برای پهپادم را درک کردم.

پس از نتیجه‌گیری نهایی مبنی بر نیاز به پهپاد با بال‌های ثابت، به این حقیقت رسیدم که در آفریقا و اکثر مناطق در‌حال‌توسعه‌ی جهان، زیرساخت لازم برای استفاده از هواپیماها و پهپادهای بال ثابت به میزان زیاد وجود ندارد. درنتیجه، به وسیله‌ی پروازی نیاز دارید که با حداقل زیرساخت فعالیتش را انجام دهد. سپس، ایده‌ی پاها به‌عنوان راهکاری به‌ذهنم رسید که برای اوج‌گرفتن و فرودآمدن بهتر از اتصال چند پره به پهپاد خواهند بود.

طراحی پاهای پهپاد چقدر به پاهای واقعی پرندگان نزدیک است؟

داستان جالبی در طراحی پاها رخ داد. ابتدا به طرحی رسیدیم که هیچ شباهتی به پاهای پرنده‌های واقعی نداشت. می‌دانستیم برای رسیدن به سرعت پرواز، به شتاب زیادی نیاز داریم. به‌مرور، هرچه به طراحی‌های با بازدهی بیشتری نزدیک می‌شدیم، طراحی نیز به پاهای واقعی شبیه‌تر می‌شد. پاهای کنونی که شباهت زیادی هم به پاهای واقعی دارند، نتیجه‌ی فرایند تکراری طراحی هستند. از ابتدا نمی‌خواستیم پاهایی شبیه به پرنده‌ها طراحی کنیم؛ اما در مسیر، متوجه شدیم این طراحی بهترین بازدهی را دارد.

مزیت پهپاد شما درمقایسه‌با رقبا چیست؟

تفاوت‌های متعددی دراین‌میان وجود دارد. حرکت اولیه برای اوج‌گرفتن و کسب نیروی لیفت، کمترین بازده را در بین مراحل پرواز دارد. با استفاده از طراحی‌مان آن بخش را تاحدودی حذف کردیم. درنتیجه، نیاز به انرژی و باتری‌های زیاد برای پهپاد ازبین رفت. به‌علاوه، همه‌ی بخش‌ها سبک‌تر شدند و درنتیجه، مسافت پرواز و حجم بار قابل‌جابه‌جایی نیز بیشتر شد.

طراحی شما چقدر بر مزیت رقابتی با دیگر تولیدکننده‌های پهپاد تأثیر گذاشت؟

مزیت ما به مأموریت و سیستم استفاده‌شده‌ی پهپاد بستگی دارد. البته، به‌صورت کلی بازدهی ما حدود ۱۰ درصد بیشتر از پهپادهای هیبریدی است. مزیت پهپاد ما ارتباط مستقیمی با مأموریت پهپاد دارد. در مأموریت‌های نظارتی با ارتفاع پایین، مزیت به ۱۰ درصد می‌رسد. در بحث تحویل کالا، مزیت چشمگیری داریم. در آن بخش، سرعت پهپاد اسپارو با مصرف انرژی مشابه ۵۰ درصد بیشتر از پهپادهای دیگر است. می‌توانیم کالا را با سرعت بیشتری تحویل و سریع‌تر به درخواست‌های اورژانسی پاسخ دهیم. درنتیحه، مزیت ما درمقایسه‌با پهپادهای هیبریدی کاملا بیشتر می‌شود.

متیو والی، بنیان‌گذار پسرین

سرعت بیشتر پهپاد شما از کجا به‌دست می‌آید؟

مزیت محصول ما در‌مقایسه‌با اکثر پهپادهای بال ثابت موجود، طراحی چیدمان موتورها است. با استفاده از این طراحی، نه‌تنها به‌سرعت کم‌نظیری می‌رسیم؛ بلکه توانایی کاهش درخورتوجه سرعت و آماده‌شدن برای فرود خودکار را نیز در اسپارو گنجانده‌ایم. این ترکیب، یعنی توانایی رسیدن به سرعت‌های زیاد و سپس، کاهش چشمگیر سرعت برای بهبود کنترل، مزیت اصلی ما درمقایسه‌با رقبا محسوب می‌شود.

از این سیستم در فرود هم استفاده می‌شود؟

با نگاهی ساده به شیوه‌ی فرود پرنده‌ها یا گلایدرها، می‌توان روند فرود اسپارو را نیز شبیه‌سازی کرد. در فرود، شتاب با بهره‌گیری از طراحی موتورها کاهش پیدا می‌کند. درواقع، سرعت در زمان فرود کاهش می‌یابد تا خطرهای آن به‌حداقل برسد. در مرحله‌ی آخر، پاها باز می‌شوند تا جلوی شوک وارده براثر ضربه به زمین را بگیرند.

توانایی فرود چقدر در طراحی اهمیت داشت؟

عقیده‌ی شخصی من بر آن است که فرود اهمیتی حیاتی در پرواز پهپاد دارد. وقتی محموله حساس یا حیاتی باشد، اهمیت فرود بیشتر می‌شود. به‌عنوان مثال، محموله‌هایی همچون خون نباید در زمان پرواز و فرود ضربه‌ی زیادی دریافت کنند. درواقع، آن محموله‌ها را باید با دقت فراوان به فرد مناسب و در محیطی امن تحویل داد.

می‌توانید چنین امنیتی را با مقدار بار زیاد تأمین کنید؟

بله، اعتماد زیادی به سیستم فرودی خود داریم.

طراحی شما ضعف هم دارد؟ به‌عنوان مثال، پاها وزن پهپاد را اضافه کنند یا کنترل خودکار آن بسیار پیچیده شود؟

مهم‌ترین ضعف طراحی ما آن است که توانایی مانور چندانی ندارد. دربرخی از مأموریت‌ها، به مانور در جهت‌های مختلف نیاز پیدا خواهید کرد. البته، هدف طراحی‌مان انجام آن مأموریت‌ها نیست. مشکل دیگر، قطعا وزن پاها است که بالاخره مقداری به وزن اصلی اضافه می‌کند؛ اما مشکل بزرگی محسوب نمی‌شود. سیستم کنترلی نیز پیچیده‌تر می‌شود؛ ولی مسئله‌ای حل‌نشدنی نیست.

می‌توان اعدادی کلی درباره‌ی سرعت و حجم بار و مسافت پرواز ارائه کنید؟

برای اولین پهپاد مدنظر که احتمالا از همه‌ی آن‌ها هم کوچک‌تر خواهد بود، سرعت ۱۲۰ کیلومتر‌برساعت را درنظر گرفته‌ایم. وزن بار نیز تا ۲ کیلوگرم برنامه‌ریزی می‌شود و مدت پرواز نیز تا یک ساعت خواهد بود. هدف بعدی ما رسیدن به وزن بار ۱۰۰ کیلوگرم با بال‌هایی به‌طول ۶ متر است. این هدف بزرگ‌ترین طراحی ما روی کاغذ محسوب می‌شود و در آینده‌ی نزدیک، به آن خواهیم رسید.

والی در مصاحبه‌‌اش عنوان کرد پسرین برنامه‌های ابتدایی خود را در سه‌ماهه‌ی دوم سال ۲۰۱۹ شروع می‌کند و در مکان‌های متعددی در آفریقا، برنامه‌های آموزشی اجرا خواهد کرد. آن‌ها هنوز موفق نشده‌اند فرایند پرواز کامل را انجام دهند؛ اما یک یا دو ماه آینده به‌عنوان هدف شرکت تعیین شده است.

پهپادها ظرفیت چشمگیری برای تبدیل به ابزارهای لجستیکی کاربردی در آفریقا دارند. به‌علاوه، باتوجه‌به وضعیت کنونی آن مناطق، به‌نظر می‌رسد توانایی برای اوج‌گرفتن و فرودآمدن در فضاهای کوچک، تأثیر زیادی روی کاربردی‌ترشدن آن‌ها داشته باشد؛ به‌ویژه در مناطقی که بیشترین نیاز را به پهپادها دارند، چنین قابلیتی حیاتی‌تر هم می‌شود. پسرین، تنها شرکت تولیدکننده‌ی پهپاد نیست که این ظرفیت‌ها را نشانه رفته است؛ اما آن‌ها یکی از شرکت‌های نوآور محسوب می‌شوند. به‌هرحال، باید منتظر نهایی‌شدن پهپاد شرکت پسرین باشیم و اولین پروازهای عملیاتی ظرفیت طراحی آن‌ها را بهتر نشان خواهد داد.

اگر مداوم از فروشگاه‌های اینترنتی خرید می‌کنید، قطعا گاهی پیش آمده که کالاهای سفارش داده‌شده با آنچه فکر می‌کردید، مطابقت نداشته است. در بسیاری از مواقع نیز، محصول دریافتی ممکن است معیوب باشد. این موضوع در ابتدا ممکن است کمی نگران‌کننده به‌نظر برسد. ممکن است از خود بپرسید: «فروشگاه اینترنتی محصول را پس می‌گیرد؟» «ممکن است کالای معیوب را با کالای سالم تعویض کند؟» «این فرایند چه مدت طول خواهد کشید؟»

برای پاسخ به پرسش‌های مذکور باید بدانید هنگام خرید از فروشگاه اینترنتی، در جایگاه خریدار چه حقوقی دارید. در‌این‌صورت، می‌توانید با خیالی آسوده خرید کنید. در ادامه‌ی این مطلب، حقوق مصرف‌کنندگان یا خریداران کالاهای اینترنتی را در قوانین ایران ازجمله قانون تجارت الکترونیک و قانون حمایت از مصرف‌کنندگان بررسی خواهیم کرد.

نماد اعتماد الکترونیکی

پیش از خرید از فروشگاه اینترنتی، باید مطمئن شوید آن فروشگاه نماد اعتماد الکترونیکی دارد. مرکز تجارت الکترونیکی این نماد را پس از بررسی وب‌سایت و احراز هویت مالک یا مالکان درصورت وجود استانداردهای لازم، به فروشگاه‌های معتبر می‌دهد. درادامه، تصویر نماد الکترونیکی را مشاهده می‌کنید.

برای اینکه مطمئن شوید از فروشگاه معتبری خرید می‌کنید، روی نماد اعتماد الکترونیکی کلیک کنید. سپس، باید وارد صفحه‌ای شوید که اطلاعاتی مانند آدرس ‌وب‌سایت، وضعیت نماد، آدرس شرکت، تلفن و ایمیل و هویت صاحب‌امتیاز نمایش داده شود. اگر فروشگاهی این نماد را نداشته باشد، باید از خرید محصولاتش خودداری کنید؛ درغیر این‌صورت ممکن است دچار دردسر شوید.

معاملات ازراه‌دور چه مواردی را شامل می‌شود؟

در قانون تجارت الکترونیک، در چند مورد به اصطلاح معامله‌ی ازراه‌دور اشاره شده است. سؤالی که پیش می‌آید این است: «معامله‌ی ازراه‌دور چه نوع معاملاتی را شامل می‌شود؟» خرید محصولات و خدمات ازطریق وب‌سایت‌ها، برنامه‌های موبایلی، ایمیل، پیامک و رسانه‌های اجتماعی، همچون اینستاگرام و تلگرام، معامله‌ی ازراه‌دور را شامل می‌شود.

مقررات حمایتی

در قانون تجارت الکترونیک، به‌منظور حمایت از مصرف‌کنندگان مقرراتی وضع شده که درادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

۱. لزوم ارائه‌ی اطلاعات کالا و خدمات

فروشندگان کالا و ارائه‌دهندگان خدمات باید اطلاعات مؤثر در‌ تصمیم‌گیری مصرف‌کنندگان برای خرید یا قبول شرایط را از زمان مناسبی قبل از عقد ‌دراختیار مصرف‌کنندگان قرار دهند. برخی از اطلاعات مهمی که باید برای مصرف‌کننده نمایش داده شود، عبارت است از:

• مشخصات فنی و ویژگی‌های کاربردی کالا یا خدمات: برای مثال، اگر کالای مدنظر تلفن هوشمند است، باید مشخص شود حافظه‌ی آن چقدر است یا باتری آن با هر بار شارژ، چند ساعت می‌تواند برای مصرف‌کننده کار کند.
• هویت تأمین‌کننده: نامی تجاری است که با آن، فروشنده به فعالیت مشغول است. همچنین، نشانی تأمین‌کننده باید به مصرف‌کننده اعلام شود. برای مثال، وقتی تلفنی هوشمند می‌خرید، دقیقا باید مشخص شود آن تلفن تولید شرکت سامسونگ یا تنها مشابه آن است و تولیدکننده‌ی دیگری تأمین کرده است.
• ایمیل و شماره‌تلفن یا هر روشی که درصورت نیاز، مشتری ‌باید از آن طریق با فروشنده ارتباط برقرار کند: معمولا فروشگاه‌های اینترنتی اطلاعات تماس را در «بخش خدمات مشتریان» در وب‌سایت قرار می‌دهند تا درصورت وجود هرگونه سؤال و مشکل، با کارشناسان این بخش ارتباط برقرار کنند.
• تمامی هزینه‌های برعهده‌ی مشتری برای خرید کالا: ‌ازجمله قیمت‌ کالا یا خدمات، میزان مالیات، هزینه‌ی حمل، هزینه‌ی تماس و موارد مشابه. البته، بسیاری از فروشندگان گاهی مثلا وقتی میزان خرید مشتری بیش از ۱۰۰،۰۰۰ باشد، هزینه‌ی حمل را از مشتری دریافت نمی‌کنند. این موضوع نیز باید واضح برای مشتری نمایش داده شود.
• مدت معتبربودن پیشنهاد ارائه‌شده: بسیاری از فروشندگان اینترنتی برخی کالاها را با تخفیف‌های موقتی ارائه می‌کنند. مدت تخفیف باید برای مصرف‌کننده نمایش داده شود؛ چراکه ممکن است بسیاری از مشتریان پس از اتمام مدت تخفیف، با این تصور که کالا هنوز تخفیف دارد، آن را بخرند و در آینده، مشکلاتی برایشان پیش بیاید.
• شرایط و فرایند عقد قرارداد: ازجمله ترتیب و نحوه‌ی پرداخت، تحویل یا اجرا، فسخ، ‌ارجاع و خدمات پس‌ازفروش.

تأمین‌کننده ضمن تأیید اطلاعات مقدماتی، ‌باید جداگانه اطلاعات زیر را ارسال کند:

• اطلاعات راجع به ضمانت و پشتیبانی پس‌از‌فروش
• شرایط و مدت زمان فسخ

۲. حق انصراف

در هر معامله‌ی از‌راه‌دور، مصرف‌کننده باید حداقل «۷ روز کاری» زمان برای انصراف از خرید کالا یا خدمت خود بدون تحمل جریمه یا ارائه‌ی دلیل داشته باشد (‌حق انصراف).‌ تنها هزینه‌ی تحمیلی بر مصرف‌کننده، هزینه‌ی بازپس‌فرستادن کالا خواهد بود. البته، بسیاری از فروشندگان معتبر اینترنتی به‌دلیل افزایش فروش و اطمینان مشتری از خرید، هزینه‌ی بازپس‌فرستادن کالا را نیز برعهده می‌گیرند. زمان شروع حق انصراف در فروش کالا، از تاریخ تسلیم آن است و بر فرض فروش خدمات، از روز انعقاد عقد است.

نکته‌ی درخورتوجه این است که برخی از کالاها به‌دلیل ماهیت خاصشان بازگشت‌پذیر نیستند یا نحوه‌ی بازگشت آن‌ها در وضعیت خاصی ممکن است. برای مثال، نرم‌افزاری که پلمپ آن ازبین‌رفته، حتی اگر دقیقا نرم‌افزار دلخواهتان نباشد، بازپس‌فرستادنی نیست. البته، معمولا فروشگاه‌های اینترنتی بخشی را به‌عنوان سیاست‌های بازگشت کالا تعیین می‌کنند که به‌‌تفصیل توضیحاتی دراین‌باره به مصرف‌کننده ارائه می‌کنند. به‌محض استفاده‌ی مصرف‌کننده از حق انصراف، تأمین‌کننده مکلف است ‌بدون مطالبه‌ی هیچ‌ وجهی، مبلغ دریافتی را در سریع‌ترین زمان به مصرف‌کننده پس دهد.

۳. کالا یا خدمت مشابه

تأمین‌کننده می‌تواند کالا یا خدمت مشابه آنچه به مصرف‌کننده ‌وعده کرده، تحویل یا ارائه کند، مشروط بر آنکه قبل از معامله یا درحین انجام معامله، آن را‌ اعلام کرده باشد. درصورتی‌که تأمین‌کننده‌ کالا یا خدمات دیگری غیر از موضوع معامله ‌یا تعهد برای مخاطب ارسال کند، کالا یا خدمت ارجاع داده می‌شود و هزینه‌ی ارجاع‌ برعهده‌ی تأمین‌کننده است. چنانچه تأمین‌کننده کالا یا خدمت ارسالی مذکور را به‌عنوان معامله یا ‌تعهد دیگری ایجاب کند، مخاطب می‌تواند آن را قبول کند.

۴. اعتبارنداشتن توافق برخلاف قانون

مطابق ماده‌ی چهل‌وششم قانون تجارت الکترونیکی، استفاده از شروط قرارداد خلاف مقررات این فصل است و همچنین اعمال‌ شروط غیرمنصفانه به‌ضرر مصرف‌کننده مؤثر نیست. برای مثال، اگر فروشنده ازطریق توافق مدت حق انصراف را کمتر از ۷ روز تعیین کند، این توافق معتبر نخواهد بود.

۵. قواعد تبلیغ

در فضای اینترنت، تبلیغات تأثیر بسیاری بر ترغیب مخاطبان برای خرید کالا و خدمات آن فروشگاه می‌گذارد. به‌دلیل اهمیت موضوع تبلیغات و جلوگیری از فریب مشتری، قانون‌گذار قواعدی برای تبلیغات در فضای اینترنتی مقرر کرده است. درادامه، این مقررات را بیان می‌کنیم:

۱. تأمین‌کنندگان در تبلیغ کالا و خدمات خود نباید فعلی را مرتکب شوند یا فعلی را ترک کنند که سبب مشتبه‌شدن یا فریب مخاطب ازحیث کمّیّت و کیفیت شود. برای مثال، لپ‌تاپی با نمایشگر ۱۴ اینچی را ۱۵ اینچی معرفی کنند یا اطلاعات نادرستی درباره‌ی جنس پارچه ارائه کنند.

۲. تأمین‌کنندگانی که برای فروش کالا و خدمات خود تبلیغ می‌کنند، ‌سلامتی افراد را نباید به‌خطر اندازند. برای مثال، نمی‌توان دخانیات یا موادمخدر را تبلیغ کرد. صرف تبلیغ این محصولات بدون توجه به نتیجه، جرم محسوب می‌شود.

۳. تأمین‌کننده باید به‌نحوی تبلیغ کند که مصرف‌کننده دقیق و صحیح و روشن اطلاعات مربوط به کالا و خدمات را درک کند.

۴. در تبلیغات و بازاریابی، باید هویت شخص یا بنگاهی روشن و صریح باشد که تبلیغات به‌‌نفع ‌اوست.

۵. تأمین‌کنندگان نباید از خصوصیات ویژه‌ی معاملات به روش الکترونیکی‌ برای مخفی‌کردن حقایق مربوط به هویت یا محل کسب خود سوء‌استفاده کنند.

۶. تأمین‌کنندگان باید تمهیداتی برای مصرف‌کنندگان درنظر بگیرند تا ‌آنان درباره‌ی دریافت تبلیغات ازطریق نشانی پستی یا ایمیل خود تصمیم بگیرند.

۷. تأمین‌کنندگان در تبلیغات باید مطابق رویه‌ی حرفه‌ای عمل کنند.

تعهدات عرضه‌کنندگان کالا و خدمات و تولیدکنندگان

در قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان، به‌صورت کلی برای تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان کالا و خدمات مقرراتی وضع شده که باید کسانی رعایتشان کنند که محصولات و خدمات را تولید و عرضه می‌کنند. مطابق بخش تعاریف قانون حمایت از مصرف‌کنندگان، منظور از عرضه‌کنندگان کالا و خدمات تمامی تولیدکنندگان، واردکنندگان، توزیع‌کنندگان، فروشندگان کالا و ارائه‌کنندگان خدمات، اعم از فنی‌و‌حرفه‌ای و نیز همه‌ی دستگاه‌ها، مؤسسه‌ها و شرکت‌هایی است که شمول قانون بر آن‌ها مستلزم ذکر یا تصریح نام است و مستقیم یا غیرمستقیم به‌طور کلی یا جزئی کالا یا خدمت به مصرف‌کننده ارائه می‌کنند. بنابراین، فروشگاه‌ اینترنتی نیز مشمول مقررات این قانون هستند. گفتنی است مقرراتی به‌منظور حمایت از مصرف‌کننده در این قانون ذکر شده که درادامه، به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

۱. ضمانت‌نامه

ضمانت‌نامه‌ی کالا یا خدمات سندی است که تولیدکننده، واردکننده، عرضه‌کننده یا تعمیرکننده‌ی هر دستگاه فنی به خریدار یا سفارش‌دهنده‌ی کالا و خدمات می‌دهد تا چنانچه در مدتی معین عیب یا نقص فنی در کالای فروخته‌شده یا خدمات ارائه‌شده مشاهده شود، بدون أخذ وجه از خریدار یا پرداخت خسارت از طرف وی، آن عیب را رفع یا قطعه‌ی معیوب را تعویض کند.

در همین زمینه، عرضه‌کنندگان کالا و خدمات و تولیدکنندگان مکلف‌اند ضمانت‌نامه‌ای به مصرف‌کنندگان ارائه دهند که دربردارنده‌ی مدت و نوع ضمانت است. شایان ذکر است این ضمانت‌نامه همراه‌با صورت‌حساب فروش است که در آن قیمت کالا یا اجرت خدمات و تاریخ عرضه درج شده است. البته باید توجه کرد صدور ضمانت‌نامه صرفا در زمینه‌ی برخی از کالاها و خدمات الزامی است.

۲. منع فروش اجباری

فروش اجباری یک یا چند نوع کالا یا خدمت به‌همراه کالا یا خدمت دیگر ممنوع است. برای مثال، چنانچه در فروشگاهی اینترنتی کفش را فقط با کت‌وشلوار بفروشند، این اقدام فروش اجباری و ممنوع است.

۳. نشان استاندارد

نشان استاندارد علامتی است که براساس آن، مقام‌‌های دولتی میزان کیفیت و مرغوبیت کالاهایی را تأیید می‌کنند. در زمینه‌ی کالا و خدمات مشمول استاندارد اجباری، داشتن نشان استاندارد الزامی است.

۴. قیمت کالا یا خدمات

مطابق ماده‌ی پنجم قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان، تمامی عرضه‌کنندگان کالا و خدمات موظف‌اند با الصاق برچسب روی کالا یا نصب تابلو در محل کسب یا حرفه، قیمت واحد کالا یا دستمزد خدمت را روشن و مکتوب اعلام کنند؛ به‌گونه‌ای که برای همگان مشاهده‌کردنی باشد.

ضمانت اجرا

اگر فروشندگان کالا و ارائه‌کنندگان خدمات مقررات مربوط‌به ارائه‌ی اطلاعات مؤثر در تصمیم‌گیری یا اطلاعات اولیه مانند آدرس محل تجاری یا قواعد تبلیغ را نقض کنند، مطابق ماده شصت‌ونهم و هفتادم قانون تجارت الکترونیک، به مجازات جریمه‌ی نقدی محکوم خواهند شد.

مطابق ماده‌ی هجدهم قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان، چنانچه کالا یا خدمات عرضه‌شده‌ی عرضه‌کنندگان کالا یا خدمات معیوب باشد و به‌واسطه‌ی آن عیب، خساراتی به مصرف‌کننده وارد شود، متخلف علاوه‌بر جبران خسارات، به پرداخت جزای نقدی حداکثر تا معادل ۴ برابر خسارت محکوم خواهد شد.

افزون‌براین، مطابق ماده‌ی نوزدهم قانون مذکور، تخلف از مقررات مربوط‌به ضمانت‌نامه، فروش اجباری، نشان استاندارد و قیمت کالا و خدمات موجب می‌شود درصورت ورود خسارات ناشی از مصرف همان کالا و خدمات به مصرف‌کنندگان، علاوه‌بر جبران خسارت وارده، به جزای نقدی حداکثر معادل ۲ برابر خسارت وارده محکوم خواهند شد.

سرطان بیماری وحشتناکی است که معمولا راه درمان مطمئن و بی‌خطری ندارد. عوارض سمّی شیمی‌درمانی و اشعه‌درمانی اغلب موجب می‌شوند درمان نیز به‌اندازه‌ی خود بیماری بد باشد و نیز خطر عود و انتشار تومور ایجاد شود.

درمان‌های سرطان هنوزهم مبتنی بر روش‌های بریدن و سوزاندن یا استفاده از سموم است که در قرون وسطی استفاده می‌شد. اگر غده‌ی سرطانی با جراحی برداشتنی نباشد، ممکن است به‌کمک سوزاندن با اشعه یا سمّی‌شدن به‌وسیله‌ی داروهای شیمی‌درمانی درمان شود. براین‌اساس، درمان سرطان نیز همچون تشخیص، برای بیماران مسئله‌ی دلهره‌آوری به‌شمار می‌رود و به‌نظر می‌رسد این گزینه‌های درمانی برای این بیماری محدود باشند. در جهان، سرطان مسئول مرگ‌و‌میر زیادی است.

شکست در زمینه‌ی نوآوری درمان‌های سرطان شاید به موفقیت بسیار اندک آزمایش‌های بالینی مربوط‌ باشد. درحدود ۹۵ تا ۹۸ درصد از داروهای ضدسرطان جدید در مرحله‌ی سوم آزمایش‌ها بالینی شکست می‌خورند. این مرحله، مرحله‌ای است که در آن، درمان‌های جدید با گزینه‌های درمانی موجود مقایسه می‌شوند. این، آماری تکان‌دهنده است. هیچ تجارتی قادر نخواهد بود با چنین میزان موفقیت ناامیدکننده‌ای سرپا بماند.

شیمی‌درمانی و اشعه‌درمانی از درمان‌های رایج سرطان هستند که به توده‌های سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند؛ ولی ممکن است به بافت‌های سالم نیز آسیب برسانند

اغلب داروهای ضدسرطان موجود به توده‌ی سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند، نه ریشه‌ی اصلی مشکل. «سلول‌های بنیادی سرطان» با عنوان «سلول‌های آغازکننده‌ی تومور» نیز شناخته می‌شوند و تنها سلول‌های موجود در تومور هستند که می‌توانند تومور جدید بسازند.

برای پیشگیری از رشد و گسترش سرطان، به طراحی درمان‌های جدیدی نیاز است که فقط به سلول‌های بنیادی سرطان حمله و آن‌ها را ریشه‌کن کنند؛ اما برای این کار باید هدف را بهتر بشناسیم. پژوهش جدیدی ممکن است چنین هدفی را کشف کرده باشد. پژوهشگران سلول‌هایی در توده‌های سرطانی مختلف شناسایی و جداسازی کرده‌اند که به آن‌ها «سلول‌های منشأ» می‌گویند.

آزمایش‌های این پژوهش که روی سلول‌های سرطانی تومورهای سینه‌ی انسان انجام شده، نشان می‌دهد سلول‌های بنیادی سرطانی ویژگی‌های خاصی دارند. این سلول‌ها تقریبا ۰/۲ درصد از کل جمعیت سلول‌های سرطانی توده را تشکیل می‌دهند.

برخی از ویژگی‌های سلول‌های بنیادی سرطانی عبارت‌است از: ۱. مقادیر زیادی انرژی تولید می‌کنند و به‌سرعت تقسیم می‌شوند؛ ۲. از فرایند طبیعی پیری سلولی فرار می‌کنند؛ ۳. تصور می‌شود نخستین سلول‌های سرطانی باشند که روند تکثیر کنترل‌نشده‌ی سلول را آغاز می‌کنند و موجب تشکیل تومور می‌شوند؛ ۴. رشد کنترل‌نشده‌ی مستقل و معلقی را بدون ایجاد پیوند بافتی می‌گذرانند و بدین‌ترتیب متاستاز رخ می‌دهد: انتشار ازطریق عروق لنفاوی و خونی. این ویژگی‌ها موجب می‌شود آن‌ها در کانون توجه طراحی داروهای جدید ضدسرطان قرار گیرند.

سلول‌های بنیادی سرطانی به‌صورت معلق در جریانِ‌خون رشد می‌کنند و در کل بدن پراکنده می‌شوند

این سلول‌های بنیادی سرطانی پرانرژی مشخصه‌های رنگی خاصی دارند که یافتنشان را آسان می‌کند. حال که پژوهشگران این موضوع و نیز نحوه‌ی رفتار این سلول‌ها را پیدا کرده‌اند، یافتن داروهایی که بتوانند این سلول‌ها را هدف قرار دهند، نباید کار دشواری باشد.

پژوهشگران نشان داده‌اند این سلول‌ها را می‌توان با استفاده از مهارکننده‌ی میتوکندریایی یا مهار‌کننده‌ی چرخه‌ی سلولی، مانند ریبوسیکلیب هدف قرار داد. ریبوسیکلیب داروی تأیید‌شده‌ی سازمان غذا و داروی آمریکا است و از تکثیر این سلول‌ها جلوگیری می‌کند. درواقع، اگر پژوهشگران روی این سلول‌های بنیادی پرانرژی سرطانی تمرکز کنند، شاید بتوانند مستقیما خودِ هدف را نشانه بگیرند و شاید روزی برسد مدیریت و درمان سرطان نیز مانند بیماری مزمنی همچون دیابت ممکن شود. پژوهشگران در آغاز راهی جدید و پربار برای درمان سرطان قرار گرفته‌اند.

به‌اعتقاد دکتر راثر، نور خورشید حاوی ویتامین D نیست و درواقع، وقتی پوستمان درمعرض اشعه‌های فرابنفش خورشید قرار می‌گیرد، بدن تولید ویتامین D را شروع می‌کند. کبد و کلیه ازنظر بیولوژیکی شکل غیرفعال ویتامین D را به شکل‌های فعال استفاده‌‌شده‌ی بدن تبدیل می‌کنند تا بدین‌ترتیب، جذب کلسیم و سلامت استخوان‌ها بهتر شود.

نور خورشید حاوی نور فرابنفش A و نور فرابنفش B است. نورفرابنفش A در لایه‌های پوست نفوذ می‌کند و می‌تواند به پیری زودرس بینجامد. نور فرابنفش B باعث قرمزشدن پوست دراثر آفتاب‌سوختگی و نیز سنتز ویتامین D در بدن می‌شود. بسیای از افراد می‌توانند ویتامین D موردنیاز بدن‌ خود را با قرارگرفتن مستقیم دربرابر خورشید در طول ماه‌های تابستان جذب کنند. حداقل ۱۰ دقیقه زمان برای جذب این ویتامین معمولا کفایت می‌کند؛ اما برای بسیاری از افرادی که در مناطق شمالی زندگی می‌کنند، تولید ویتامین D در طول ماه‌های سرد زمستان کافی نخواهد بود.

علاوه‌براین، وقتی افراد در داخل ساختمان یا خودرو باشند، نمی‌توانند به‌اندازه‌ی کافی درمعرض نور فرابنفش B قرار بگیرند. درواقع، تمام شیشه‌های خودرو و شیشه‌های تجاری مانع از ورود فرابنفش B می‌شوند. درنتیجه، با نشستن درمقابل پنجره‌ در روز آفتابی، نمی‌توانید سطح ویتامین D بدن را افزایش دهید. درضمن، بخش اعظم نور فرابنفش B وارد شیشه می‌شود و ممکن است مضر باشد. دکتر مایکل هالیک، استاد پزشکی و فیزیولوژی و بیوفیزیک در دانشکده‌ی پزشکی بوستون می‌گوید:

مهم نیست فصل تابستان یا زمستان باشد، ‌شما با نشستن پشت پنجره نمی‌توانید ویتامین D جذب کنید.

کسانی که نگران سطح پایین ویتامین D بدن خود هستند، می‌توانند ویتامین بیشتر را ازطریق غذا به‌دست آورند. بهترین منبع غذایی ویتامین D، روغن کبد ماهی است. از سایر منابع این ویتامین، می‌توان به اره‌ماهی، سالمون، شیر غنی‌شده، آب پرتقال، ماست، کنسرو ماهی ساردین در روغن، زرده‌ی تخم‌مرغ و غلات غنی‌شده اشاره کرد. علاوه‌براین، مردم می‌توانند از مکمل‌های غذایی هم استفاده کنند.

برای افراد مبتلا به دیابت نوع دو تزریق‌های معمولی انسولین بخشی از زندگی روزمره محسوب می‌شوند که البته کار راحتی نیستند. پژوهش‌های زیادی برای توسعه‌ی قرص انسولین به‌عنوان روش جایگزین کمتر تهاجمی انجام شده؛ اما این پژوهش‌ها نیز با مشکلاتی رو‌به‌رو شده‌اند.

اکنون گروهی از پژوهشگران مؤسسه‌ی فناوری ماساچوست (MIT) کپسولی جدید طراحی کرده‌اند که ریزسوزنی از جنس انسولین در خود جای می‌دهد و این ریزسوزن هورمون را درون دیواره‌ی معده تزریق می‌کند.

شاید با درنظرگرفتن قرص‌های زیاد موجود برای درمان بیماری‌های مختلف، تحویل انسولین کار ساده‌ای به‌نظر برسد؛ اما محیط معده، محیطی خصمانه است و اسیدهای موجود در آن بسیاری از ترکیبات دارویی را قبل از تأثیرگذاری خنثی می‌کنند.

کپسول‌های جدید تحویل انسولین حاوی ریزسوزنی هستند که هورمون را ازطریق دیواره‌ی معده وارد جریان خون می‌کنند

در بیشتر مطالعات انجام‌شده در زمینه‌ی طراحی قرص‌های انسولین، بر ساخت پوشش‌های حفاظتی تمرکز شده که به ماندگاری قرص کمک می‌کنند؛ اما پژوهشگران MIT رویکرد دیگری دنبال کرده‌اند. چند سال پیش، گروهی پژوهشی قرصی طراحی کردند که ریزسوزن‌هایی روی پوشش آن وجود داشت که هنگام ورود به روده، دارو را به پوشش روده تزریق می‌کرد. اکنون، این طرح بهبود یافته و فقط یک ریزسوزن دارد و دارو را به دیواره‌ی معده تزریق می‌کند. کپسول جدید تقریبا به‌اندازه‌ی یک نخود است و از پلیمری ساخته شده که ازلحاظ زیستی تجزیه‌پذیر است. اجزای مکانیکی داخل این کپسول کاملا پیچیده هستند؛ به‌گونه‌ای که در آن، ریزسوزنی از جنس انسولینِ خشک و منجمد و فنری از جنس فولاد ضدزنگ قرار گرفته که صفحه‌ای از جنس شکر را به‌سمت عقب نگه داشته است. وقتی شکر در اسید معده حل می‌شود، فنر بیرون می‌پرد و ریزسوزن‌ را به درون پوشش معده فشار می‌دهد.

وقتی نوک سوزن وارد شود، انسولین با سرعت ثابتی حل و وارد جریان خون می‌شود. این کار در این آزمایش یک ساعت طول می‌کشید؛ اما پژوهشگران می‌توانند این سرعت را تغییر دهند. پس از اینکه بار تحویل داده شد، کپسول بدون هیچ ضرری از دستگاه گوارش عبور می‌کند.

برای اطمینان از اینکه سوزن‌ در تماس با دیواره‌ی معده قرار می‌گیرد و در آنجا می‌ماند، کپسول‌ها گنبد شیب‌داری دارند که وقتی غلت می‌خورند، همیشه روی سمت هموارشان تکیه می‌کنند؛ یعنی جایی‌که سوزن‌ها از آن خارج می‌شوند.

پژوهشگران می‌گویند آن‌ها این طراحی را از لاک‌پشت‌های لئوپارد الهام گرفته‌اند. این لاک‌پشت‌ها لاکی به‌همین شکل دارند و به هر وضعیت که بیفتند، درنهایت دوباره روی پاهایشان قرار می‌گیرند.

پژوهشگران این کپسول‌ها را روی خوک آزمایش کرده‌ و متوجه شده‌اند هرکدام از این کپسول‌ها برای تحویل پنج میلی‌گرم انسولین به جریان خون حیوان کاملا مؤثر هستند. این سطح از انسولین با مقدار انسولین یک تزریق معمولی مقایسه‌شدنی است. پژوهشگران می‌گویند این آزمایش‌ها نشان می‌دهند این روش می‌تواند جایگزین مؤثری برای تزریق انسولین و دیگر درمان‌های مشابه باشد. رابرت لانگر، نویسنده‌ی مقاله می‌گوید:

واقعا امیدواریم این کپسول جدید روزی بتواند به بیماران دیابتی و دیگر بیماران نیازمند به تزریق مکرر کمک کند.

البته این کپسول‌ها، تنها روش‌های درمانی امیدوارکننده‌ی درحال‌توسعه نیستند. شرکت اورامد مشغول طراحی قرص‌های ساده‌ی حامل انسولین است. اگر روش آن‌ها نتیجه‌بخش باشد، سادگی آن درمقایسه‌با روش کپسول MIT می‌تواند موجب برتری‌اش باشد. به‌هرحال، به‌نظر می‌رسد به‌زودی بتوان تزریق روزانه‌ی انسولین را کنار گذاشت.