نیم قرن پیش، وقتی که نیل آمسترانگ در حال آماده شدن برای ترک ماه بود، با خود فکر کرد که جعبه‌ی حاوی نمونه سنگ‌های جمع‌آوری‌شده توسط تیم، اندکی خالی به‌نظر می‌رسد. بنابراین او سطح خالی جعبه را با ریختن خاک پر کرد.

عواقب این تصمیم خودجوش تا به امروز ادامه دارد. همه‌ی آن خاک‌ها به همراه سنگ‌های جمع‌آوری‌شده، بخش اول از ۶ بخش نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از سطح ماه هستند که توسط برنامه آپولو به زمین آورده شدند. برخلاف سوغاتی‌های سفر تعطیلاتی شما، همه این نمونه‌ها حتی بعد از گذشت ۵ دهه از بازگشت به زمین، همچنان تحت مطالعه قرار دارند. این نمونه‌ها، تنها نمونه‌های سیاره‌ای هستند که توسط انسان‌ها جمع‌آوری شدند. این ویژگی آن‌ها را به یک مجموعه‌ی بی‌نظیر و با ارزش از مواد تبدیل می‌کند.

باز آلدرین در سمت چپ تصویر، در حال تمرین برداشتن یک نمونه و  نیل آمسترانگ، در سمت راست تصویر، در حال عکس‌برداری از نمونه‌های جمع‌آوری‌شده در یک جلسه تمرینی قبل از مأموریت آپولو ۱۱

رایان زیگلر، نگه‌دارنده نمونه‌های مأموریت آپولو و مدیر بخش مالکیت مواد فضایی ناسا (NASA's Astromaterials Acquisition) و دفتر نگه‌داری نمونه‌ها، ماه گذشته در گفت‌وگویی در کنفرانس سالانه‌ی اتحادیه‌ی ژئوفیزیک آمریکا، به خبرگزاری اسپیس‌دات‌کام گفت:

شاید این جمله کلیشه‌ای به‌نظر برسد؛ اما انسان‌ها توانمندترین ابزاری هستند که در اختیار داریم. ساخت یک کاوشگر که بتواند یک کار را انجام دهد، یک سال طول می‌کشد. در حالی‌که انسان می‌تواند همان کار را صرفا به این دلیل که می‌تواند، انجام دهد.

جیمز ایروین، فضانورد آپولو ۱۵، از یک بیل مخصوص برای حفاری در خاک ماه در مقابل کوه هادلی استفاده می‌کند

انسان‌ها، برخلاف ربات‌ها به‌سادگی می‌توانند به گستره‌ی وسیع‌تری از تجهیزات مجهز شوند. همچنین آن‌ها می‌توانند تصمیمات خودشان را بگیرند؛ مانند برداشتن ۶ کیلوگرم خاک اضافی از سطح ماه. روی‌هم‌رفته، مأموریت فرود روی سطح ماه، با آوردن ۳۸۲ کیلوگرم از مواد به زمین همراه بود؛ به مدت ۸ سال، شغل زیگلر این بود که از نمونه‌هایی که ناسا برای تحقیقات علمی نگه داشته بود، نگه‌داری کند.

زیگلر گفت:

من گمان می‌کنم مردم عموماً فکر می‌کنند که مدت زمان زیادی است که نمونه‌های پروژه آپولو در اختیار ماست، پس چرا هنوز مشغول مطالعه‌ی آن‌ها هستیم؟ در حال حاضر مطالعه‌ی جدیدی روی آن‌ها انجام می‌شود که صرفاً تکرار آن چیزی نیست که ده‌ها سال پیش انجام شد.

این مزیت اصلی آوردن نمونه‌ها به زمین است. بعد از تمام این مدت، به‌جای داشتن اطلاعات تولیدشده توسط یک مدارگرد و یا سطح‌نشین در یک زمان خاص، دانشمندان می‌توانند فناوری‌های جدید را به منظور پاسخ به سوال‌های جدید در این نمونه‌ها به‌کار بگیرند.

یک نمونه آورده شده از مأموریت آپولو ۱۲ زیر نور قطبی‌شده متقاطع با بزرگ‌نمایی ۲.۵ برابر 

دانشمندان می‌توانند از فناوری‌های جدید زیادی، مانند اسکنر سی‌تی اشعه ایکس (X-ray CT Scanner) که به‌تازگی ساخته شده است نیز بهره ببرند. با شناخت ساختارهای درون نمونه‌ها، این ابزار می‌تواند راهنمای دانشمندان در هنگام برش سنگ باشد، تا از نابود کردن ساختارهایی که آن‌ها می‌خواهند مطالعه کنند، جلوگیری کند. این ایده جدیدی نیست، ولی این ابزار به‌خصوص نسبت به نمونه‌های گذشته کاربردی‌تر است.

زیگر می‌گوید:

دانشمندان به مدت یک دهه یا ۱۵ سال در حال تلاش روی مطالعات سنگ‌شناسی بودند. آن‌ها قبلاً از اسکنرهای پزشکی سی‌تی برای اسکن کردن سنگ‌ها استفاده می‌کردند، ولی این  اسکنرها خوب کار نمی‌کردند.

کارکنان آزمایشگاه نمونه‌های ماه در حال مطالعه سنگ‌های جمع‌آوری شده از سطح ماه در آزمایشگاه نمونه‌های ناسا در پریستین

زیگلر اضافه کرد:

اما تنها فناوری‌های جدید نیستند که فرصت‌های جدید را برای علوم مربوط به نمونه‌های ماه ایجاد می‌کنند. در حال حاضر تمرکز ناسا روی بازگرداندن انسان به ماه است که با برنامه دستورالعمل سیاست فضایی ۱ در ماه دسامبر سال ۲۰۱۷ آغاز شده است. این برنامه باعث افزایش اشتیاق برای تجزیه‌وتحلیل مجموعه شده است.

به‌زودی، دانشمندان نمونه‌های بیشتری برای ارزیابی خواهند داشت. زیرا ناسا تصمیم گرفته است که نمونه‌های جدیدی از مأموریت آپولو را که بعد از اتمام برنامه آپولو هرگز توسط هیچ دانشمندی حتی لمس هم نشده‌اند، در اختیار دانشمندان قرار دهد. زیگلر در این‌باره گفت:

ما در ۵۰ سال گذشته مشغول حفظ و نگه‌داری از این نمونه‌ها بودیم تا مطمئن شویم که ابزار دقیق‌تری در دست داریم تا بتوانیم به سوالاتی پاسخ دهیم که در سال ۱۹۷۲ زمانی‌که آن‌ها مهر و موم شده بودند، نمی‌توانستیم پاسخ دهیم.

یک نمونه سنگ جمع‌آوری شده توسط فضانوردان مأموریت آپولو ۱۷

این نمونه‌ها در مدت زمان مأموریت در ماه و همچنین با بازگشت به زمین، به‌صورت خلاء مهرم وموم شده بودند. اما دانشمندان مطمئن نیستند که این مهروموم چقدر آن‌ها را در طول دهه‌های گذشته سالم نگه داشته است. اگر مهروموم‌ها باقی مانده باشند، این نمونه‌ها هنوز باید مواد فرّاری را که شامل آب، هیدروژن و متان هستند و عمیقاً به اکتشافات انسان‌ها مربوط‌اند، نگاه داشته باشند.

زیگلر در این‌باره گفت:

ممکن است موادی از این نمونه‌ها خارج شده باشند که حتی به اکتشافات آینده در ماه کمک کنند.

مطالعه‌ی مصونیت دربرابر سرطان از زمانی به مشکلی جهانی تبدیل شد که ویلیام کولی در اواخر قرن نوزدهم، بیماران را با استفاده از سمّی شناخته‌شده درمان کرد. با تکامل دانش در زمینه‌ی سیستم ایمنی، نقش آن در مبارزه علیه سرطان به‌میزان زیادی آشکار شده است.

در تاریخ علم پزشکی عطفگاه‌های مهمی وجود دارد که به طراحی درمان‌هایی برای بیماری سرطان منجر شده است. ازجمله این عطفگاه‌ها عبارت‌اند از: آزمایش‌های استیون روزنبرگ در زمینه‌ی لنفوسیت‌های نفوذکننده به تومور در دهه‌ی ۱۹۸۰ و تلاش هانس کولب در درمان لوکمی با استفاده از سلول‌های T در دهه‌ی ۱۹۹۰. از دیگر عطف‌گاه‌ها، کشف جیم آلیسون در زمینه‌ی تحریک توانایی ذاتی سیستم ایمنی بود که به جایزه‌ی نوبل و تحول در حوزه‌ی ایمنی‌درمانی جهان منجر شد.

تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از تقسیم سلول‌های لنفوم

تمرکز روی ایمنی‌درمانی موجب می‌شود این موضوع مهم را فراموش کنیم که نقش اصلی سیستم ایمنی، نظارت روی تومور است. همچنین، حذف بیماری‌های درحال‌توسعه حتی قبل از اینکه از خطر آن آگاه شویم.

سرطان ناشی از رشد کنترل‌نشده‌ی سلول‌های توموری است که از نظارت سیستم ایمنی فرار می‌کنند و براین‌اساس، درمانگرهای مرتبط‌با ایمنی‌شناسی به‌دنبال این هدف هستند که بتوانند پاسخ ضدسرطانی طبیعی بدن را احیا کنند. باوجوداین‌، علی‌رغم برخی از نتایج اولیه‌، رویکردهای ایمنی‌درمانی‌ کنونی فقط در درصد کمی از بیماران مؤثر هستند. علت این امر آن است که در اکثر چنین درمان‌هایی، تنها یکی از دو طرف سیستم ایمنی موردهدف قرار می‌گیرد: پاسخ سازشی و نه پاسخ ذاتی.

البته، بسیاری از ایمنی‌شناسان قصد دارند گزینه‌های درمانی را به‌سوی بهره‌گیری از پاسخ ذاتی ببرند و به بیماران این فرصت را بدهند تا بتوانند با بیماری‌شان مبارزه کنند. ایمنی سازشی که با نام «ایمنی اکتسابی» نیز شناخته می‌شود، پاسخ ایمنی خاصِ آنتی‌ژنی است که ممکن است سلول‌های سرطانی را بِکُشد و سپس، حافظه‌ی ایمونولوژیکی از آنتی‌ژن مرتبط‌با تومور ایجاد کند. این امر موجب ایجاد مخزنی از سلول‌های ایمنی می‌شود که دربرابر سلول‌های سرطانیِ دارای همان آنتی‌ژن خاص می‌تواند واکنش نشان دهد.

در ایمنی سازشی، لنفوسیت‌های نوع T و B حضور دارند. این لنفوسیت‌ها سلول‌های تومور را ازهم می‌شکافند و آنتی‌بادی‌هایی را علیه برخی از آنتی‌ژن‌های تومور ایجاد می‌کنند. فرایند ایمنی سازشی اساس ساخت واکسن‌هایی مانند واکسن HPV است که ویروس‌های مسبب بیشترِ سرطان‌های دهانه‌ی رحم را موردهدف قرار می‌دهد.

چرا ممکن است ایمنی‌درمانی مرتبط‌با ایمنی ذاتی موجب بهبود نتایج درمانی شود؟ ایمنی ذاتی نخستین خط دفاعی بدن دربرابر عفونت و سرطان است. درحدود ۱۰ درصد از لنفوسیت‌های موجود در گردش خون محیطی بخشی از پاسخ سیستم ایمنی ذاتی هستند و درحدود ۹۰ درصد از آن‌ها سلول‌های کُشنده‌ی طبیعی هستند.

هرکدام از این سلول‌های کُشنده (NK) می‌توانند سلول‌های مضر را شناسایی کنند و موردهدف قرار دهند و بِکُشند. این سلول‌ها این کار را ازطریق شناسایی پروتئین‌ها و گلیکوپروتئین‌هایی انجام می‌دهند که روی سلول‌های زیرفشار مانند سلول‌های تومور یا سلول‌های عفونی‌شده به‌وسیله‌ی ویروس‌ها بیان می‌شوند.

درمقایسه‌با پاسخ سلولی اختصاصی آنتی‌ژنی T از سیستم ایمنی سازشی، سیستم ذاتی نسبتا غیراختصاصی است و می‌تواند موجب بُروز پاسخ سریعی شود. درحالی‌که در برخی از آزمایش‌های ایمنی‌درمانی اولیه در زمینه‌ی سرطان، روی سیستم ایمنی ذاتی کار می‌شد، بسیاری معتقد بودند پاسخ ذاتی برای کنترل سرطان کافی نیست و به‌جای آن، به درمان‌هایی روی آوردند که بر پاسخ ایمنی سازشی تسهیل‌شده‌ی سلول‌های T متکی بودند.

از دیدگاه بالینی، ایمنی ذاتی و ایمنی سازشی با همکاری هم از ما دربرابر عفونت و سرطان حفاظت می‌کنند. بااین‌حال، هنوز درک ما از سیستم ایمنی ذاتی درمقایسه‌با دانش ما از سیستم ایمنی سازشی نسبتا کمتر است. ازلحاط تکنیکی، مطالعه‌ی سلول‌های کُشنده‌ی طبیعی درمقایسه‌با سلول‌های T و B دشوارتر است.

اهمیت پاسخ ذاتی در بی‌مُهرگان که به ایمنی سازشی مجهز نیستند، کاملا پذیرفتنی است؛ اما باید دانست این سیستم درباره‌ی انسان هم ضروری است. سلول‌های کُشنده‌ی طبیعی انسانی ازلحاظ تکاملی محافظت شده‌اند و حتی مولکول‌های مشترک زیادی با سلول‌های کُشنده‌ی طبیعی بی‌مُهرگانی، نظیر زالو و خارپشت دریایی دارند.

طی روزهای اولیه‌ی عفونت HIV، متوجه می‌شویم بیمارانِ مبتلا به سیستم ایمنی سازشی آسیب‌دیده، هنوز به‌وسیله‌ی سیستم ایمنی ذاتی خود حفاظت می‌شوند و فقط دربرابر برخی از عفونت‌های باکتریایی داخل سلولی و تومورهای کمیاب تسلیم می‌شوند. این سلول‌ها دراثرِ عفونت‌های معمول یا تومورهای کنترل‌نشده ازبین نمی‌روند.

امروزه، شواهد حمایت‌کننده‌ی زیادی در زمینه‌ی اهمیت سلو‌ل‌های کُشنده‌ی طبیعی و پاسخ ذاتی در محافظت دربرابر سرطان داریم. سلول‌های سرطانی به‌عنوان پیامدی از جهش‌های ژنتیکی تصادفی به‌طور مداوم در بدن ما در‌حال‌افزایش هستند و برخی از آن‌ها به سلول، ازنظر ماندگاری یا تکثیر مزیت می‌دهند. این تغییرات تصادفی اغلب جدید هستند و قبل از آن، سیستم ایمنی سازشی هرگز آن‌ها را مشاهده نکردند.

تنها سلول‌های قدرتمند در شناسایی سیگنال‌های استرس حاصل از سلول تومور در‌حال‌تقسیم بیش‌از‌اندازه‌، سلول‌های کُشنده‌ی طبیعی هستند که سلول‌های تومور را قبل از تبدیل‌شدن به سرطان تشخیص‌دادنی حذف می‌کنند.

در مطالعه‌ی که در سال ۲۰۰۰ در ژاپن منتشر شد و بیش از ۳۵۰۰ نفر شرکت‌کننده داشت، طی یک روز، پاسخ سلول‌های کُشنده‌ی طبیعی به یک خط سلولی سرطانی در زمان استراحت سلولی اندازه‌گیری شد. سپس، افراد مطالعه‌شده برای بیش از ۱۱ سال زیرنظر قرار گرفتند. افراد دارای ضعیف‌ترین پاسخ استراحت سلول‌های کُشنده‌ی طبیعی در یک روز، دربرابر همه‌ی انواع سرطان ضعیف‌تر بودند.

اهمیت نظارت ایمنی ذاتی در موش‌های دچار کمبود سلول‌های کُشنده‌ی طبیعی نیز تأیید شده و کمبود این سلول‌ها خود‌به‌خود ایجاد لنفوم بدخیم می‌کند. درواقع، ایمنی ذاتی ازنظر بقای موجود زنده بسیار مهم است.

با افزایش آگاهی در زمینه‌ی پاسخ ایمنی ذاتی، یاد خواهیم گرفت چگونه آن را به بهترین نحو دست‌کاری کنیم. حتی به پیشرفت‌های بیشتری در زمینه‌ی ایمنی‌درمانی سرطان با استفاده از درمان مبتنی بر سلول‌های کُشنده‌ خواهیم رسید و استفاده از هر دو روش درمان برای مبارزه با سرطان نتایج درخورتوجهی در زمینه‌ی درمان سرطان به‌همراه خواهد داشت.

منابع آگاه از قصد سامسونگ برای خرید شرکت کورفوتونیکس (Corephotonics) به ارزش ۱۵۰،۰۰۰،۰۰۰ دلار خبر داده‌اند. پیش‌ازاین، شرکت مذکور موفق شده بود دوربین پریسکوپ با قابلیت بزرگ‌نمایی ۵ برابری بدون افت کیفیت را برای یکی از گوشی‌های هوشمند اوپو بسازد. این فناوری شگفت‌انگیز امکان بزرگ‌نمایی با دوربین گوشی را بدون افت کیفیت تصاویر فراهم می‌کند. همچنین، به‌لطف بهره‌مندی از این قابلیت، به استفاده از لنزهای بزرگ در گوشی‌های هوشمند نیازی نخواهد بود.

چند سالی است همکاریِ میان شرکت اوپو و کورفوتونیکس ادامه دارد و فعلا مشخص نیست فروخته‌شدن به سامسونگ، موجب پایان این همکاری می‌شود یا نه. احتمالا قابلیت بزرگ‌نمایی ۱۰ برابری که اخیرا اوپو آن را معرفی کرده، با همکاری با کورفوتونیکس توسعه یافته باشد. شواهد نشان می‌دهد سامسونگ با خرید این شرکت به‌دنبال تصاحب فناوری خیره‌کننده‌ی به‌کاررفته در گوشی‌های اوپو است.

آخرین محصول شرکت کورفوتونیکس دوربینی سه‌گانه است که به بزرگ‌نمایی ۲۵ برابری می‌تواند دست پیدا کند؛ هرچند مشخصات کامل این محصول هنوز مشخص نشده است.

درحال‌حاضر، این شرکت نبردی حقوقی با اپل‌ درپیش دارد. کوپرتینویی‌ها ادعا کرده‌اند شرکت کورفوتونیکس پتنت‌های دوربین‌های دوگانه‌ی سری گوشی‌های آیفون را نقض کرده است.

احتمالا گوگل به‌زودی برای تکمیل دستیار صوتی‌اش سیستم تشخیص هویت مبتنی بر چهره را به سرویس Assistant اضافه می‌کند. شواهد این خبر از جدیدترین نسخه‌ی آزمایشی اپلیکیشن Google به‌دست آمده که کدهایی در آن به قابلیتی به‌نام تطبیق چهره (Face Match) اشاره می‌کنند.

متأسفانه جزئیات دقیقی از این سیستم دردسترس نیست؛ ولی باتوجه‌به معنی نام آن، می‌توان حدس زد که این قابلیت روش جدیدی به دستیار گوگل (Google Assistant) برای تشخیص هویت صاحب خود اضافه کند. کاربران می‌توانند درست مانند قابلیت تطبیق صدا (Voice Match) به دستیار گوگل آموزش دهند تا چهره‌‌ی آن‌ها را تشخیص و با استفاده از آن، اقداماتی مثل تأیید هویت هنگام ورود به دستگاه‌های مختلف را انجام دهند.

کدهای به‌دست‌آمده از جدیدترین نسخه‌ی آزمایشی اپلیکیشن گوگل نشان می‌دهد این قابلیت، تنها به یک دستگاه محدود نیست؛ بلکه کاربران می‌توانند در دستگاه‌های متعددی از آن بهره ببرند که دستیار گوگل آن‌‌ها را می‌تواند تشخیص دهد. این سیستم حتی ممکن است به افراد مختلفی که از یک حساب گوگل استفاده می‌کنند، اجازه‌ی بهره‌مندی از قابلیت تطبیق چهره را بدهد. مسلما برای استفاده از این سرویس به دستگاهی نیاز است که به دوربین مجهز باشد. بنابراین، تقریبا هر گوشی یا تبلتی می‌تواند از این سرویس جدید برخوردار شود؛ ولی از آنجاکه دستیار شخصی Google Home Hub از دوربین بی‌بهره است، امکان استفاده از آن را نخواهد داشت.

فعلا مشخص نیست قابلیت تطبیق چهره چه زمانی به دستیار گوگل اضافه می‌شود. حتی ارائه‌ی این سرویس قطعی نیز نیست؛ ولی مشخص است گوگل در‌حال‌کار روی آن است. احتمالا مدت‌ها است که این قابلیت درحال‌توسعه‌دهی است و شاید این فرایند تا مدتی طولانی ادامه داشته باشد. باتوجه‌به نگرانی‌های امنیتی بالقوه‌ی این فناوری جدید نمی‌توان درباره‌ی زمان عرضه‌ی آن نظر قطعی داد.

عصب‌شناسان پس از ثبت فعالیت‌های تک‌نورون‌ها در اعماق مغز می‌گویند نتایج یافته‌های آن‌ها ممکن است علت هوش فراوان انسان و استعدادش در ابتلا به اختلالات روانی را توضیح دهد.

برای اولین‌بار دانشمندان علوم اعصاب توانستند تفاوت‌های بین نرم‌افزار مغز انسان و میمون‌ را با استفاده از روش ردیابی سیگنال‌های تک‌نورون کشف کنند. آن‌ها دریافتند مغز انسان شدت سیگنال‌ها را قربانی کارآمدی بیشتر در پردازش اطلاعات می‌کند. باید گفت پژوهشگران شدت را شاخصی تعریف کرده‌اند که همگامی و هماهنگی سیگنال‌های نورون را نشان می‌دهد. پژوهشگران گمان می‌کنند نتایج این مطالعه می‌تواند به ما در توضیح هوش فراوان انسان و البته استعداد درخورتوجه مغز وی در ابتلا به اختلالات روانی کمک کند. نتایج این پژوهش‌ها در ۱۷ژانویه در ژورنال Cell منتشر شده است.

دانشمندان بر این باورند انجام پژوهش‌های غیرمعمولی این‌چنینی از جنبه‌های مختلفی به آن‌ها کمک می‌کند. برای مثال، با تکیه بر یافته‌های این نوع مطالعات، بهتر می‌توان نتایج به‌دست‌آمده از پژوهش‌های مرتبط‌با اختلالات روانی حیوانات را در مطالعات کلینیکی استفاده کرد.

در این تحقیق، از اطلاعات بسیار کم‌یابِ به‌دست‌آمده از فعالیت‌ تک‌نورون‌ها در اعماق مغز مبتلایان به بیماری صرع استفاده شده است. این بیماران به‌منظور تشخیص منشأ بیماری، مغزشان عمل جراحی شده است. به‌کاربستن این روش درمانی به‌اندازه‌ای پیچیده است که فقط تعداد انگشت‌شماری از کلینیک‌ها در سراسر جهان می‌توانستند در این مطالعه شرکت کنند. همچنین در این تحقیق، از داده‌های موجود مغز سه میمون و داده‌های حاصل‌شده از سیگنال‌های نورونی دو میمون دیگر استفاده شده است.

انسان درمقابل میمون

در چند دهه‌ی گذشته، عصب‌شناسان توانسته‌اند تفاوت‌های کوچک و بزرگی در آناتومی (سخت‌افزار) مغز انسان‌ها و دیگر میمون‌ها بیابند. باوجوداین در تحقیق اخیر، تفاوت‌ سیگنال‌های مغزی انسان و میمون بررسی شده است.

مارک هارنت از مؤسسه‌ی تکنولوژی ماساچوست در کمبریج در‌حال‌مطالعه‌ی تأثیر بیوفیزیک نورون‌‌ها در پردازش عصبی است. وی دراین‌باره می‌گوید:

تفاوت آشکاری بین رفتار و روان‌شناسی انسان‌ها و دیگر نخستی‌سانان وجود دارد. ما این تفاوت را در بیولوژی مغز آن‌ها نیز می‌بینیم. این مطالعه بسیار باارزش است.

پژوهش مذکور نتیجه‌ی همکاری رونی پاز از مؤسسه‌ی علوم ویزمن در اسرائیل و ایتژاک فراید، جراح مغز و اعصاب از دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس است. رونی پاز درحال‌مطالعه درباره‌ی مدار عصبی مرتبط‌با فرایند یادگیری در مغز نوعی از میمون‌ها به‌نام ماکاک است.

مطالعات پاز بر دو قسمت مختلف از مغز میمون‌ها متمرکز است: ۱. ناحیه‌ی آمیگدال، از نواحی اولیه‌ی مغز است که در مغز حیوانات نه‌چندان باهوش نیز دیده می‌شود و درواقع، منشأ مهارت‌های زندگی به‌شمار می‌رود. برای مثال، حس فرارکردن از دست ببری که به‌سوی شما می‌دود، ناشی از فعالیت همین ناحیه از مغز است؛ ۲. ناحیه‌ی دیگر از مغز که تکامل‌‌یافته‌تر از آمیگدال است، «قشر زرد مغز» نام دارد که وظیفه‌ی پردازش رفتارهای ذهنی پیچیده‌تر، مانند یادگیری را برعهده دارد.

هدف مطالعه‌ی پاز این بود که دریابد نورون‌های موجود در این نواحی از مغز میمون‌ها چه تفاوتی با نورون‌های موجود در مناطق مشابه مغز انسان دارد. ازاین‌رو، او با فراید تماس گرفت. ایتژاک فراید پیش‌گام است در زمینه‌ی روش‌های ضبط فعالیت‌های تک‌نورورن‌ها در افراد مبتلا به بیماری صرع که به درمان دارویی پاسخ نمی‌دهند.

آن دسته از بیماران مبتلا به صرع که به دارو پاسخ نمی‌دهند، از روش درمانی دیگری می‌توانند استفاده کنند. در این روش، در عمل جراحی تعدادی الکترودهای کوچک در مغز جای‌گذاری می‌شود تا فعالیت عصبی آن ثبت شود و منشأ دقیق حملات عصبی بیمار شناسایی شود. بعد از کاشت الکترودها، بیماران تا زمان دچارشدن به حمله‌ی صرع در بیمارستان بستری می‌شوند. بعد از وقوع حمله و شناسایی منشأ آن، بیمار دوباره عمل جراحی می‌شود تا الکترودها و بافت آسیب‌دیده‌ی مغز آن‌ها که منشأ حملات است، از مغز جدا شود. بااین‌حال، وقتی بیماران مبتلا به صرع منتظر حمله هستند که ممکن است این انتظار مدتی طولانی طول بکشد، در برخی از پژوهش‌های مربوط‌به فعالیت‌های مغزی شرکت کند.

الگوهای مغزی نخستی‌سانان

پاز و فراید داده‌های مربوط‌به فعالیت تک‌نورون‌های موجود در نواحی آمیگدال و قشر زرد مغز را شناسایی کردند. این داده‌ها از بیمارانی استخراج شدند که قبلا در مغزشان به‌عنوان بخشی از روند عادی درمان الکترود کاشته شده بود و ازقضا، این الکترودها در نزدیکی نواحی مدنظر پاز و فراید بود. همچنین، این بیماران باید در مطالعات مربوط‌به حافظه نیز شرکت می‌کردند. سپس، این دو پژوهشگران داده‌های به‌دست‌آمده از بیماران را با فعالیت‌ نورون‌های مغز میمون‌هایی مقایسه کردند که پاز روی آن‌ها مطالعه کرده بود. این مقایسه از دو بُعد انجام گرفت: شدت و کارآمدی.

این اطلاعات از حدود ۷۵۰ نورون موجود در نواحی آمیگدال و قشر زرد مغز‌های ۵ میمون و ۷ انسان جمع‌آوری شده است. درواقع، این داده‌ها از توالی‌های طولانی متشکل از اوج‌هایی تشکیل شده بودند که از ارسال سیگنال و حضیض‌ها یا خطوط افقی که نشانگر نبود فعالیت عصبی یا سکوت سیگنالی ناشی بودند و پس از چند ساعت ثبت فعالیت‌های نورون‌ها استخراج شدند.

پژوهشگران داده‌ها را از دو منظر بررسی کردند: یکی از این ویژگی‌ها «شدت» بود که نورون‌ها یا تعداد تکرار الگوی اوج‌ها آن را به‌صورت سطح هماهنگی کامل یا شبه‌هماهنگی در ارسال سیگنال‌ها تعریف کردند. ویژگی دیگر «کارآمدی» بود که به‌صورت تعداد ترکیب الگو‌های فعالیت‌های مغزی تعریف شد.

پژوهشگران دریافتند سیگنال‌های نشئت‌گرفته از ناحیه‌ی آمیگدال هم در انسان‌ها و هم در میمون درمقایسه‌با سیگنال‌های قشر زرد مغز شدت بیشتری دارند؛ اما سیگنال‌های قشر زرد کارآمدتر بودند. سیگنال‌های هر دو ناحیه‌ی مغز در انسان‌ها درمقایسه‌با سیگنال‌های مغز میمون‌ها شدت کمتر، اما کارآمدی بیشتری داشتند. درواقع، می‌توان نتیجه گرفت انسان‌ها شدت سیگنال‌ها را قربانی کارآمدی آن‌ها کرده‌اند.

پاز معتقد است این موضوع کاملا با عقل جور درمی‌آید. سیگنال هرچه نیرومندتر باشد، احتمال مبهم‌‌بودن آن یا وقوع اشتباه در دریافت و تفسیر آن، کمتر خواهد بود. او می‌گوید:

اگر ببری را ببینم که به‌سوی من می‌آید، درآن‌صورت می‌خواهم همه‌ی نورون‌های آمیگدال مغزم فریاد بزنند که سریع فرار کن. باوجوداین در گونه‌های تکامل‌‌یافته‌تر، مانند نخستی‌سانان، مغز نواحی‌ انعطاف‌پذیرتری مانند کورتکس دارد که به آن‌ها اجازه می‌دهد پاسخ‌های سنجیده و پیچیده‌تری به محیط‌زیست حیوانات بدهند.

پیامدهای روان‌پزشکی

برتری ویژگی کارآمدی سیگنال‌های مغزی درمقایسه‌با شدت آن‌ها در همه‌ی نخستی‌سانان مشهود است؛ اما این برتری در یک گونه از آنان برجسته‌تر است: انسان‌ها. انسان‌ها باهوش‌ترند؛ اما مغز آن‌ها خطاپذیرتر است. پاز می‌گوید شاید توضیح آسیب‌پذیری مغز انسان درباره‌ی اخلالات روانی را بتوان در کورتکس مغز جست‌وجو کرد.

این یافته‌ی پاز و همکارانش با دیگر نظریه‌های اعصاب‌ و‌ روان هم‌خوانی دارد. روبرت نایت، عصب‌شناس متخصص در مهارت‌های شناختی از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، درباره‌ی یکی از این نظریه‌ها می‌گوید:

پیش‌ازاین، پژوهشگران نظریه‌هایی درباره‌ی رابطه‌ی احتمالی بین هماهنگی فعالیت‌های عصبی در مغز انسان با احتمال بُروز روان‌پریشی و افسردگی ارائه کرده بودند. این نوع پژوهش‌ها بسیار مهم‌اند؛ چراکه بیشترِ مطالعات عصب‌شناسان روی حیوانات بر این فرض استوار بود که الگوی مرکزی فعالیت‌های عصبی در گونه‌ها، ازجمله انسان، یکی است.

همچنین، کریستوفر پتکوف، دانشمند علوم اعصاب از دانشگاه نیوکسل در بریتانیا، معتقد است نظریه‌ی توازن شدت‌کارآمدی فعالیت عصبی بسیار مهم است که نیاز به انجام مطالعات بیشتر در این زمینه را می‌طلبد. بااین‌حال، وی می‌گوید مقایسه‌ی مستقیم داده‌های به‌‌دست‌آمده از مغز انسان و میمون مشکل ساز است؛ چراکه اطمینان از این موضوع مشکل است که این دو گونه‌ی آزمایش‌شده در زمان جمع‌آوری داده‌ها در حالت ذهنی و روانی مشابهی قرار داشته‌اند. باوجوداین‌، به‌گفته‌ی او انجام چنین مقایسه‌هایی اهمیت بسیاری دارد.

پاز معتقد است مدت‌زمان ثبت فعالیت‌های مغزی در مطالعه‌ی او به‌قدری طولانی بوده است که می‌توان از تأثیرها و تفاوت‌های حالت روانی نمونه‌های آزمایش‌شده صرف‌نظر کرد. بااین‌حال، پاز مشغول برنامه‌ریزی برای انجام پژوهشی است که در آن داده‌های نورون هنگامی از مغز انسان‌ها و میمون‌ها استخراج می‌شود که هر دو در‌حال‌انجام کارهای مشترکی باشند؛ ازاین‌رو، هر دو گونه حالات ذهنی یکسان، مانند نگرانی، خواهند داشت.

سازمان‌دهی این چنین مطالعاتی روی مغز انسان مشکلات خاص خود را دارد. برای مثال، تعداد افراد واجدِشرایط شرکت در این مطالعه در سطح جهان بسیار کم است. در بیماران مبتلا به صرع نیز، جراحان فقط در آن نواحی از مغز الکترود جای‌گذاری می‌کنند که گمان می‌کنند منشأ شروع حملات صرع باشد. این نواحی لزوما در نزدیکی آمیگدال و قشر زرد مغز نیست؛ ازاین‌رو، این بیماران برای پژوهش‌های پاز مناسب نیستند. فراید می‌گوید هرسال فقط ۱۰ تا ۱۵ بیمار از کلینیک او در این مطالعه شرکت می‌کنند. بیشتر بیماران واجدِشرایط شرکت در مطالعه با آمادگی کامل به آن ملحق می‌شوند؛ چون به‌گفته‌ی فراید، منتظرماندن برای وقوع حمله‌ی صرع در بیمارستان برای آن‌ها خسته‌کننده است. همچنین، آن‌ها می‌خواهند چیزهای بیشتری درباره‌ی مغز یاد بگیرند.

مؤسسه‌ی ملی سلامت ایالات متحده‌ی آمریکا پشتوانه‌ی مالی مناسبی برای مطالعات عصب‌شناسی اختصاص داده است و از انجام پژوهش‌ها درباره‌ی مغز انسان تا زمانی‌ حمایت می‌کند که سلامتی جسمی و روانی آن‌ها به‌خطر نیفتد. باوجوداین، داده‌های به‌دست‌آمده از ثبت فعالیت‌های تک‌نورون‌ها در بیماران مبتلا به صرع برای درک بهتر خودِ بیماری نیز اهمیت زیادی دارد. این موضوع را آندرس شولز، متخصص صرع‌شناسی از دانشگاه فرایبورگ آلمان بیان می‌کند. شولز هم‌اکنون مشغول مطالعه درباره‌ی تأثیر بیماری صرع بر توانایی‌های ذهنی است. او درباره‌ی اهمیت مطالعات عصبی می‌گوید:

درمجموع، هرچه‌بیشتر درباره‌ی مغز انسان یاد می‌گیریم، گزینه‌های ما برای درمان بیماری‌ها بیشتر می‌شود.

شاید شما هم جزو آن دسته از افرادی باشید که تصور می‌کنند کروم‌بوک (Chromebook) پیچیده نیست و ویژگی‌های مخفی چندانی هم ندارد. درحقیقت این‌چنین نیست و این لپ‌تاپ‌ها ویژگی‌های مخفی پیشرفته‌ی زیادی دارند که کمتر کسی از آن‌ها خبر دارد. درادامه، برای افزایش کارایی سیستم‌عامل کروم‌بوک (Chrome OS)، مدیریت بهتر اپلیکیشن‌ها و پنجره‌ها و فایل‌ها، بهبود تجربه‌ی وب‌گردی، استفاده بهتر از صفحه‌کلید و قلم دیجیتالی، استفاده راحت‌تر از ویژگی‌های امنیتی، استفاده بهتر از ابزارهای سیستم و درنهایت ارتباط بهتر دستگاه با دستگاه‌هایی با سیستم‌عامل‌های دیگر، ترفندهای مختلفی را بیان می‌کنیم. این ترفندها درمجموع، تجربه‌ی کاربری این دستگاه‌های محبوب را تا حد درخورتوجهی افزایش می‌دهد.

افزایش کارایی سیستم‌عامل

۱. لانچر سیستم‌عامل کروم ابزاری جهانی برای جست‌وجو است؛ رابط‌ کاربری کِشومانندی که زمانی ظاهر می‌شود که دکمه‌ی جست‌وجو (دکمه‌ای با آیکون ذره‌بین) در صفحه‌کلید را می‌زنید یا آیکون دایره را در پایین گوشه‌ی سمت چپ صفحه‌نمایش می‌زنید. تنها با تایپ چند کلمه در این لانچر می‌توانید اپلیکیشن‌های مختلف را بیابید و در اینترنت جست‌وجو کنید و حتی به پاسخ برخی از پرسش‌های خاص برسید.

۲. این لانچر ویژگی‌های مخفی دیگری هم دارد که بیشتر کاربران از آن بی‌اطلاع هستند. می‌توانید در قسمت محاسبات (Calculations) و تبدیل واحدها (Unit Conversion)، از موتور جست‌وجوی گوگل به‌عنوان ماشین‌حساب یا ابزار تبدیل واحد استفاده کنید.

۳. چنانچه از گوشی اندرویدی استفاده می‌کنید، وقتی مقاله‌ای را در مرورگر گوگل‌کروم گوشی بازمی‌کنید، عنوان آن مقاله به‌عنوان اولین گزینه‌ی پیشنهادی در زیر نوار جست‌وجوی لانچر نمایش داده می‌شود. اگر عنوان مقاله را لمس یا روی آن کلیک کنید، مقاله بازمی‌شود و آن قسمتی نمایش داده می‌شود که برای آخرین‌بار درحال‌مطالعه‌‌ی آن بوده‌اید.

۴. در سیستم‌عامل کروم، ژست حالتی برای دسترسی راحت به لانچر وجود دارد. این قابلیت وقتی می‌تواند مفید باشد که از کروم‌بوک به‌عنوان تبلت استفاده می‌کنید. برای استفاده از این ژست باید از فضای خالی در پایین صفحه به سمت بالا سوایپ کنید تا لانچر مانند لانچر گوشی‌های پیکسل گوگل اجرا شود.

۵. شلف نواری شبیه نوار وظیفه‌ی ویندوز است که می‌‌توانید اپلیکیشن‌های دلخواهتان را در آن سنجاق (Pin) کنید. برای پنهان‌کردن شلف باید روی آن راست‌کلیک (کلیک روی آن با دو انگشت) یا آن را برای چند لحظه لمس کنید و درنهایت، گزینه‌ی پنهان‌کردن خودکار شلف (Autohide Shelf) را انتخاب کنید. با انجام این کار هنگام بازبودن پنجره یا اپلیکیشن، شلف مخفی می‌شود و هنگام قراردادن ماوس روی فضای مختص نوار یا هنگام سوایپ‌کردن از پایین صفحه به‌سمت بالا، شلف ظاهر می‌شود. درضمن، زمانی‌که دسکتاپ کروم‌بوک را بررسی می‌کنید، این نوار نمایش داده می‌شود.

۶. با فشردن هم‌زمان کلید Alt با یکی از دکمه‌های اعداد صفحه‌کلید، می‌توانید اپلیکیشن مدنظر خود را در شلف بازکنید؛ مثلا با زدن دکمه یک، نخستین اپلیکیشن و با زدن دکمه دو، دومین اپلیکیشن بازمی‌شود.

۷. با راست‌کلیک روی هر اپلیکیشن‌ در شلف یا لانچر اصلی یا لمس آن‌ها برای چند لحظه، میان‌برهای مختص آن اپلیکیشن نمایش داده می‌شود. بدین‌ترتیب، می‌توانید از تمام قابلیت‌های اپلیکیشن‌های اندرویدی استفاده کنید. با استفاده از برخی از این میان‌برها و فقط با یک‌بار لمس آن‌ها، می‌توانید کارهای مختلفی مثل نوشتن پیام و ایجاد سند جدید و بازکردن حساب‌‌های کاربری یا پوشه‌های خاص را انجام دهید.

۸. از سال ۲۰۱۸ پنلی شبیه پنل اعلان‌های اندروید در سیستم‌عامل کروم به‌منظور اطلاع از اعلان‌ها و انجام برخی از تنظیمات سریع ایجاد شده که در سمت راست پایین صفحه‌نمایش قرار دارد. برای استفاده از این پنل فقط باید سه کلید N و Alt و Shift را باهم بزنید.

۹. در سیستم‌عامل کروم نیز مانند اندروید امکان پاک‌کردن تمام اعلان‌ها فقط با لمس یک دکمه وجود دارد. البته دسترسی به این دکمه کمی دشوار است و برای یافتن آن باید تا جایی که اعلان‌ها وجود دارند، به‌سمت پایین اسکرول کنید. وقتی به آخرین اعلان رسیدید، دکمه‌ی Clear All را مشاهده می‌کنید که با لمس آن می‌توانید تمام اعلان‌ها را پاک کنید.

۱۰. چنانچه کروم‌بوک شما به قلم دیجیتالی مجهز باشد، با نصب اپلیکیشن Google Keep Android App، از آن برای یادداشت‌نویسی در صفحه‌ی لاک‌اسکرین می‌توانید استفاده کنید. برای بهره‌مندی از این ویژگی پس از نصب اپلیکیشن، به تنظیمات مربوط به قلم دیجیتالی مراجعه و پس از یافتن گزینه یادداشت‌نویسی در صفحه‌ی لاک‌اسکرین (Lock-Screen Note-Taking) را فعال کنید. البته ممکن است این گزینه به‌صورت پیش‌فرض فعال باشد. پس از فعال‌کردن این گزینه، آیکونی در سمت راست بالای صفحه‌ی لاک‌‌اسکرین دیده می‌شود که با انتخاب آن می‌توانید یادداشت‌های خود را بنویسید.

مدیریت اپلیکیشن‌ها و پنجره‌ها

۱۱. در کروم‌‌بوک رابط‌ کاربری کاربردی با عنوان «بررسی اجمالی» (Overview) ایجاد شده است که ازطریق آن می‌توانید تمام اپلیکیشن‌ها و پنجره‌های باز را در یک صفحه مشاهده کنید. برای دسترسی به این رابط کاربری، باید دکمه‌ای شبیه به شبیه به یک جعبه با دو خط در صفحه‌‌کلید را بزنید. این دکمه در ردیف دکمه‌های F در سمت چپ دکمه‌های کم و زیاد کردن روشنایی صفحه‌‌نمایش قرار دارد. همچنین، وقتی از کروم‌بوک به‌عنوان تبلت استفاده می‌‌کنید، دکمه‌ای شبیه به دکمه‌ی ذکرشده را در بالای سمت راست صفحه‌نمایش لمس کنید.

۱۲. چنانچه از تاچ‌‌‌پد کروم‌بوک استفاده می‌کنید، در هر بخشی از سیستم‌عامل، با سوایپ‌کردن روی تاچ‌پد به‌سمت پایین با سه انگشت می‌توانید Overview را باز و اپلیکیشن‌های در‌حال‌اجرا را مشاهده کنید. چنانچه دوباره با سه انگشت به‌سمت بالا سوایپ کنید، اپلیکیشن‌هایی را می‌توانید مشاهده کنید که اخیرا استفاده شده‌اند.

۱۳. برای دسترسی به Overview ترفند کاربردی دیگری نیز وجود دارد. چنانچه کروم‌بوک در حالت تبلت قرار داشته باشد، چه وقتی صفحه‌کلید به آن متصل نباشد و چه وقتی صفحه‌کلید در پشت آن قرار داشته باشد، در‌صورتی‌که اپلیکیشنی باز باشد و از بالای صفحه به پایین آن سوایپ کنید، آن اپلیکیشن در صفحه‌ی Overview کوچک می‌شود و می‌توانید هر اپلیکیشن یا پنجره‌ی فعال دیگری را انتخاب کنید.

۱۴. با استفاده از ترفند قبلی، می‌توانید صفحه‌نمایش را به دو قسمت تقسیم کنید (حالت اسپلیت اسکرین) و دو اپلیکیشن را درکنارهم اجرا کنید. باوجوداین، برای انجام این کار باید اپلیکیشن‌های مدنظر خود را با سوایپ‌کردن به سمت چپ یا راست بکشید. وقتی نیمی از صفحه‌نمایش روشن شد، یکی از اپلیکیشن‌های مدنظر خود را از Overview یا اپلیکیشن جدیدی از لانچر انتخاب کنید. همچنین، می‌توانید ترکیبی از صفحات وب، اپلیکیشن‌های کروم، اپلیکیشن‌های اندروید و حتی اپلیکیشن‌های لینوکس را درکنارهم بازکنید.

۱۵. زمانی‌که حالت اسپلیت اسکرین فعال است، خط مشکی میان صفحه‌نمایش را به‌سمت راست یا چپ می‌توانید بکشید تا پنجره‌ی اختصاصی برای هر اپلیکیشن یا صفحه افزایش یا کاهش پیدا کند.

۱۶. اگر اپلیکیشن‌ها یا پنجره‌های زیادی در سیستم باز هستند، وقتی Overview را بازمی‌کنید و نام پنجره یا اپلیکیشن‌ مدنظرتان را تایپ می‌کنید، اپلیکیشن‌ها و پنجره‌هایی که مدنظرتان نیستند، کم‌رنگ و غیرفعال می‌شوند و اپلیکیشن‌ها و پنجره‌هایی برجسته می‌شوند که نام‌شان دربردارنده‌ی حروف درحال‌تایپ هستند.

۱۷. با زدن دکمه‌های Alt و Tab به‌صورت هم‌زمان، می‌توانید سریع‌تر بین اپلیکیشن‌ها و پنجره‌ها سوییچ کنید. همچنین، درصورتی‌که این دو دکمه را هم‌زمان باهم بزنید و آن‌ها را برای چند ثانیه نگه دارید، بین تمام اپلیکیشن‌ها فعال می‌توانید سوییچ کنید.

۱۸. درصورتی‌که می‌خواهید با زدن دکمه‌های Tab و Alt به‌جای اینکه بین اپلیکیشن‌ها و پنجره‌ها از سمت راست به چپ سوییچ کنید، از سمت چپ به راست این کار را انجام دهید، کلید Shift را نیز باید هم‌زمان با آن‌ها بزنید.

۱۹. برای حرکت‌دادن هر پنجره یا اپلیکیشن به‌سمت راست یا چپ صفحه‌نمایش، کلید Alt را با دکمه‌های براکت سمت راست یا چپ ([]) بزنید. چنانچه این عمل را برای بار دوم تکرار کنید، اپلیکیشن به مکان اولیه‌ی خود، یعنی مرکز صفحه‌نمایش بازمی‌گردد.

۲۰. برای کوچک‌کردن (Minimize) اپلیکیشن یا پنجره، دکمه Alt و کلید منها (-) را روی صفحه‌کلید بزنید و برای بازگرداندن آن به حالت اولیه‌ی خود، دوباره همان کلید را بزنید.

۲۱. برای بزرگ‌کردن (Maximize) اپلیکیشن یا پنجره، دکمه‌های Alt و مساوی (=) را هم‌زمان باهم بزنید و برای بازگرداندن آن به حالت اولیه‌ی خود، دوباره این کار را انجام بدهید.

۲۲. با قراردادن اپلیکیشن‌های مختلف در پوشه‌های جداگانه، بهتر می‌توانید آن‌ها را مرتب و سازمان‌دهی کنید. برای انجام این کار فقط باید روی اپلیکشن کلیک یا آن را لمس کنید و آن را به‌سمت آیکون اپلیکیشن دیگری بکشانید. سپس، باید برای ساخت پوشه و نام‌گذاری آن، روی اپلیکیشن‌ها کلیک یا آن‌ها را لمس کنید. چنانچه می‌خواهید اپلیکشنی را از پوشه خارج کنید، فقط باید آن را انتخاب کنید و به‌سمت بیرون بکشید.

وب‌گردی

۲۳. وقتی در یکی از صفحات معمولی مرورگرتان هستید، با سوایپ‌کردن به‌سمت چپ یا راست صفحه، می‌توانید در صفحات تاریخچه (History) مرورگر تان یک صفحه به عقب یا جلو بروید. درضمن، با سوایپ‌کردن به‌سمت عقب یا جلو با دو انگشت روی تاچ‌پد نیز می‌توانید این کار را انجام دهید.

۲۴. عملیات بالا را می‌توانید با زدن دکمه Alt و دکمه‌های چپ یا راست دکمه‌های مکان‌نما نیز این کار را انجام دهید.

۲۵. در پنجره‌ای که چندین سربرگ (Tab) دارد، با سوایپ‌کردن روی تاچ‌پد به‌سمت چپ یا راست با سه انگشت می‌توانید بین تب‌ها سوییچ کنید.

۲۶. چنانچه می‌‌خواهید لینکی را در سربرگ جدیدی بازکنید، فقط باید با تاچ‌پد با سه انگشت روی آن کلیک کنید تا لینک به‌صورت خودکار در سربرگ جدیدی بازشود. دراین‌صورت، نیازی نیست روی لینک راست‌کلیک یا منوی جدیدی را انتخاب کنید.

۲۷. برای بستن سربرگ، تنها کافی است نشانگر ماوس را روی عنوان آن قرار دهید و سپس، با سه انگشت روی تاچ‌‌‌پد کلیک کنید.

۲۸. برای بازکردن منوی اصلی مرورگر در یک لحظه، فقط باید وقتی این اپلیکیشن باز است، دکمه‌های Alt و E را باهم بزنید.

۲۹. برای بازکردن مرورگر در دسکتاپ یا هر بخش دیگری، فقط کافی است کلیدهای Alt و N را باهم بزنید.

۳۰. برای اینکه وب‌سایت‌هایی که بیشتر مواقع از آن‌ها بازدید می‌کنید، به شلف اضافه کنید تا در هنگام نیاز و در زمان بازکردن منوی گوگل‌کروم بتوانید به آن‌ها دسترسی پیدا کنید، تنها کافی است در شلف روی گزینه‌ی More Tools و سپس، روی گزینه‌ی Create Shortcut کلیک کنید تا میان‌بری برای آن صفحه ایجاد شود.

۳۱. درصورتی‌که میان‌بری برای وب‌سایتی در شلف ایجاد کرده‌اید و می‌خواهید آن وب‌سایت شبیه به اپلیکیشن به‌نظر برسد (بدون عناصری که در مرورگر به آن اضافه می‌شود)، روی آیکون وب‌سایت راست‌کلیک یا چند لحظه آن را لمس کنید. سپس، نشانگر ماوس را روی فلشی نگه دارید که نزدیک گزینه‌ی New Tab است. پس‌از‌آن، گزینه‌ی New Window را از پنل ظاهرشده انتخاب کنید. درضمن می‌توانید یک قدم بالاتر بروید و هر وب‌سایتی را به اپلیکیشن کروم واقعی با آیکون و طرح رنگ دلخواهتان تبدیل کنید.

۳۲. برخی از وب‌سایت‌ها هنوز کروم‌بوک را به‌عنوان کامپیوتر رسمی نمی‌شناسند و طبیعتا اجازه‌ی ورود و استفاده از خدمات وب‌سایت را نیز به آن نمی‌دهند. برای رفع این مشکل، می‌توانید افزونه‌ی رایگان User-Agent Switcher for Google Chrome را نصب و در منوی آن سیستم‌عامل دیگری را انتخاب کنید. با این ترفند، سیستم وب‌سایت تصور می‌کند شما با سیستم‌عامل دیگری وارد شده‌اید و بدین‌ترتیب می‌توانید از تمامی خدمات و امکانات آن استفاده کنید.

استفاده بهتر از صفحه‌کلید

۳۴. برخی از کاربران کروم‌بوک تصور می‌کنند وقتی دستگاه در حالت تبلت قرار دارد، نمی‌توانند اندازه‌ی بزرگ صفحه‌کلید آن را تغییر دهند؛ اما به‌راحتی می‌توان این کار را انجام داد. برای تغییر اندازه‌‌ی صفحه‌کلید، کاربران ابتدا باید آیکونی را لمس کنند که در ردیف بالای صفحه‌کلید قرار دارد و شبیه به مستطیلی است که مستطیل کوچک و سیاه دیگری در آن قرار دارد. با لمس این آیکون، صفحه‌کلید به‌اندازه‌ی صفحه‌کلید گوشی کوچک‌تر می‌شود و با استفاده از دکمه‌ی Handle که در پایین آن قرار دارد، صفحه‌کلید را به‌سمت دلخواه می‌توانید حرکت دهید.

۳۵. چنانچه ترجیح می‌دهید مطالب را با دست‌خط خودتان بنویسید، چه با انگشتانتان و چه با قلم دیجیتالی، نخستین آیکون در ردیف بالای صفحه‌کلید را لمس کنید که شبیه خط مارپیچ کشیده‌شده با دست است. با لمس این دکمه، کادری شبیه بوم نقاشی بازمی‌شود که در آن، متن دلخواهتان را می‌توانید تایپ کنید. نوشته‌های شما پس از نوشته‌شدن به متن تبدیل می‌شود.

۳۶. وقتی کروم‌بوک در حالت تبلت قرار دارد، در صفحه‌کلید لمسی آن میکروفونی به‌منظور تبدیل گفتار به متن وجود دارد. همچنین، زمانی‌که از دستگاه با صفحه‌کلید فیزیکی آن استفاده می‌کنید، می‌توانید از قابلیت عالی دیکته استفاده کنید. برای استفاده از این قابلیت به قسمت تنظیمات کروم‌بوک مراجعه و گزینه‌ی Advanced را انتخاب کنید و سپس، در بخش Accessibility گزینه‌ی «Manage Accessibility Features را انتخاب کنید. در مرحله‌ی بعد، گزینه‌ی (Enable Dictation (Speak to Type در زیر بخش Keyboard and Text Input را انتخاب کنید. با انجام این کار، آیکون میکروفونی کوچک در سمت راست پایین صفحه‌نمایش درکنار پنل اعلان‌ها ظاهر می‌شود. با لمس این آیکون، وقتی صحبت می‌کنید، سخنان شما در هر مکانی که نشانگر ماوس فعال باشد، به متن تبدیل می‌شود.

۳۷. برای استفاده از دکمه‌ی جست‌وجو به‌عنوان Caps Lock به‌منظور تایپ حروف بزرگ، دکمه‌ی Alt را هم‌زمان با این دکمه بزنید. برای غیرفعال‌کردن Caps Lock نیز دوباره این کار را انجام دهید.

۳۸. اگر به هر دلیلی نمی‌توانید از دکمه‌ی جست‌وجو به‌عنوان Caps Lock استفاده کنید، اصلا نگران نباشید؛ زیرا می‌توانید دکمه‌ی دیگری را ریمپ کنید و از آن به‌جای Caps Lock استفاده کنید. برای انجام این کار، به تنظیمات کروم‌بوک مراجعه و با انتخاب گزینه‌ی Keyboard در زیر Device، دکمه‌ی مدنظر خود را ریمپ کنید.

۳۹. برای بهره‌گیری از تعداد بیشتری از قابلیت‌های تایپ هوشمند، از افزونه‌ی Text Blaze استفاده کنید. این افزونه امکان ایجاد ماکروهای سفارشی نسبتا پیچیده را فراهم می‌کند. درواقع، این ماکروها دستورهایی هستند که با استفاده از آن‌ها عبارت‌هایی که بارها آن‌ها را تایپ می‌کنید، به‌صورت خودکار تایپ می‌شوند. به‌عنوان مثال، وقتی کد /add را تایپ می‌کنید، آدرس ایمیل به‌صورت خودکار وارد می‌شود یا حتی می‌توانید برای پرکردن برخی از قسمت‌ها در قالب ایمیل پیچیده از کد *go استفاده کنید. با استفاده از ماکروها می‌توانید کارهای زیاد دیگری نیز انجام دهید و به این شکل در زمان صرفه‌جویی کنید.

مدیریت فایل‌ها

۴۰. بخش عمده‌ای از اطلاعات کروم‌‌بوک‌ها می‌توانند در سرویس‌های اَبری ذخیره و همیشه همگام‌سازی ‌شوند؛ اما در حالت پیش‌فرض، تمام اطلاعات روی هارد سیستم ذخیره می‌شوند. برای اینکه اطلاعات شما علاوه‌بر هارد سیستم در سرویس‌های اَبری هم ذخیره شوند، به تنظیمات کروم‌بوک مراجعه کنید و پس از انتخاب گزینه‌‌ی Advanced در پایین صفحه‌ی تنظیمات، خطی را پیدا کنید که با برچسب Location مشخص شده و در زیر بخش Downloads قرار دارد. سپس، روی گزینه‌ی Change کلیک و پوشه‌ای را در گوگل‌درایو انتخاب کنید؛ حتی می‌توانید پوشه‌ای اختصاصی برای فایل‌های دانلودشده ایجاد کنید. ازاین‌پس، تمام فایل‌های دانلود‌‌شده به‌صورت خودکار در این سرویس اَبری ذخیره می‌شوند و می‌توانید در هر سیستمی با ورود به حساب‌کاری گوگل‌درایو، به فایل‌هایتان دسترسی پیدا کنید.

۴۱. چنانچه قصد دارید میزان دسترسی به اطلاعات ذخیره‌شده در گوگل‌درایو را بیشتر کنید، از قابلیت همگام‌سازی اطلاعات دانلودشده در کامپیوتر ویندوز یا مک یا دستگاه‌های اندرویدی و ذخیره‌ی این فایل‌ها در پوشه‌ی گوگل‌درایو می‌توانید استفاده کنید. با بهره‌گیری از این قابلیت، تمام فایل‌های دانلود‌شده در هر دستگاهی همیشه دردسترس خواهد بود.

۴۲. کاربران کروم‌بوک می‌توانند علاوه بر گوگل‌درایو از خدمات سایر سرویس‌های اَبری نیز استفاده کنند. برای انجام این کار پس از بازکردن اپلیکیشن Files (اپلیکیشن فایل‌های سیستم‌عامل کروم)، باید روی منوی سه‌نقطه‌ی آن در قسمت راست بالای صفحه‌نمایش کلیک کنید و گزینه‌ی Add New Service را از منوی ظاهرشده انتخاب کنید. درضمن، می‌توانید بلوک پیام سِرور (SMB) جدیدی نیز انتخاب کنید. بلوک پیام سِرور (SMB) پروتکلی برای کنترل ازراه‌دور فایل‌های کامپیوتر و به‌اشتراک‌گذاری فایل‌ها بدون نیاز به نصب نرم‌افزار است. در‌صورتی‌که می‌خواهید دراپ‌باکس یا گوگل‌درایو یا سایر سرویس‌های اَبری ذخیره‌سازی اطلاعات را با اپلیکیشن Files به‌منظور استفاده از سیستم‌های متنوع ادغام کنید، سرویس جدیدی نصب کنید.

۴۳. یکی از قابلیت‌های اپلیکیشن Files، ایجاد میان‌بر در پنل سمت چپ آن به‌منظور دسترسی به پوشه‌هایی است که اغلب اوقات از آن‌ها استفاده می‌شود؛ از پوشه‌های هارد سیستم گرفته تا پوشه‌های ایجاد‌شده در سرویس‌های اَبری. برای استفاده از این قابلیت باید روی پوشه راست‌کلیک و گزینه‌ی Create Shortcut را انتخاب کنید تا میان‌بر آن در اپلیکیشن ایجاد شود.

۴۴. برای بازکردن اپلیکیشن Files در هر بخشی از سیستم‌عامل، فقط باید کلیدهای Shift و Alt و M را باهم بزنید.

۴۵. برای سوییچ‌کردن بین بخش‌های مختلف این اپلیکیشن، باید کلید Ctrl را همراه‌با کلید عددهایی بزنید که با هر بخش مطابقت دارد؛ مثلا کلید ۱ مربوط به فایل‌هایی است که تازه استفاده شده‌اند و کلید ۳ مربوط به تصاویر است.

۴۶. در اپلیکیشن Files، ابزاری برای ویرایش ساده‌ی اطلاعات نیز وجود دارد. برای استفاده از این ابزار، تنها باید روی آیکون مدادمانند سمت راست بالای صفحه‌نمایش کلیک کنید یا فقط کلید E را بزنید.

۴۷. برای مدیریت بهتر فایل‌ها در کروم‌بوک، از اپلیکیشن اندرویدی Solid Explorer می‌‌توانید استفاده کنید. این اپلیکیشن که برای استفاده در سیستم‌عامل کروم بهینه‌سازی شده، از دو پنل تشکیل شده است و می‌توان از آن برای کشاندن و رهاکردن سریع فایل‌ها در بخش‌های مختلف استفاده کرد. این پنل‌ها محل ذخیره‌سازی فایل‌های سیستم‌عامل کروم، فضای اختصاصی برای ذخیره‌سازی اپلیکیشن‌های اندرویدی و مجموعه‌ای گسترده از حساب‌های کاربری سرویس‌های اَبری را شامل می‌شود که امکان انتخاب از میان آن‌ها نیز وجود دارد. از دیگر قایلیت‌های این اپلیکیشن، امکان رمزگذاری فایل‌ها و تبدیل آن‌ها به فایل‌هایی با پسوند Zip و 7ZIP است. استفاده از Solid Explorer، تنها برای دو هفته رایگان است و پس از آن باید ۲ دلار پرداخت کنید.

استفاده راحت‌تر و بهینه‌تر از ویژگی‌های امنیتی

۴۸. یکی از ویژگی‌های جالب کروم‌بوک، امکان استفاده از گوشی اندرویدی به‌عنوان کلید مجازی برای بازکردن قفل آن است. اگر گوشی اندرویدی دارید و در بخش Security & Location تنظیمات آن گزینه‌ای با نام قفل هوشمند (Smart Lock) وجود دارد، از آن برای بازکردن قفل گوشی خود می‌توانید استفاده کنید. با استفاده از قابلیت Smart Lock، گذرواژه را در گوشی خود می‌توانید وارد کنید و پس از بازشدن قفل گوشی، قفل وسایل دیگری نیز بازمی‌شود که ازطریق بلوتوث به آن متصل شده‌‌اند و در نزدیکی آن قرار دارند. برای فعال‌کردن این ویژگی و انجام تنظیمات مربوط به آن، باید به بخش Connected Devices در تنظیمات کروم‌بوک مراجعه کنید.

۴۹. چنانچه از کروم‌بوک تبدیل‌پذیر به‌عنوان تبلت استفاده می‌‌کنید، قطعا نمی‌خواهید برای هربار بازکردن قفل، گذرواژه‌ی طولانی را به‌طور کامل با صفحه‌کلیدی بزرگ تایپ کنید؛ به‌ویژه وقتی در مکانی عمومی هستید و نمی‌خواهید فردی از رمزعبور شما مطلع شود. برای برطرف‌کردن این مشکل، باید در بخشی با عنوان Screen Lock and Sign-in در قسمت People، به‌دنبال گزینه‌ای برای ایجاد PIN باشید. پس از ایجاد PIN، به‌راحتی می‌توانید قفل دستگاه را بسیار سریع و بدون جلب‌توجه مانند قفل گوشی بازکنید.

۵۰. چنانچه قصد دارید کروم‌‌بوک خود دراختیار فرد دیگری قرار دهید و نمی‌خواهید آن فرد به تمام اطلاعات آن دسترسی داشته باشد، از قابلیت حالت مهمان (Guest Mode) می‌توانید استفاده کنید. با فعال‌شدن حالت مهمان، محیطی شبیه به محیط ناشناس گوگل‌کروم (Incognito Window) ایجاد می‌شود که کاربر در آن به هیچ‌یک از اطلاعات شخصی کاربر اصلی یا اطلاعات مرتبط‌با حساب‌های کاربری او دسترسی ندارد و هیچ اطلاعاتی در این محیط ذخیره نمی‌شود.

۵۱. در حالت پیش‌فرض، ایجاد حساب‌ کاربری و ورود به سیستم ازطریق صفحه‌ی لاک‌اسکرین در کروم‌بوک کاملا راحت است؛ اما برخی از کارمندان نمی‌خواهند ورود کاربران دیگر به کروم‌بوک محل کارشان کاملا راحت باشد. برای غیرفعال‌کردن این ویژگی، باید در تنظیمات دستگاه به بخش Manage Other People مراجعه و گزینه‌ی Restrict Sign-in to the Following Users را فعال کنید و از وجود حساب‌ کاربری خود و سایر حساب‌های کاربری در فهرست این بخش مطمئن شوید یا آن‌ها را وارد کنید.

۵۲. وقتی دکمه‌ی جست‌وجو و L را هم‌زمان باهم بزنید، به صفحه‌ی لاک‌اسکرین و بخش ورود به سیستم Sign-in بازمی‌گردید.

۵۳. چنانچه دکمه‌های Ctrl و Shift و Q را دوبار هم‌زمان باهم بزنید، از کروم‌بوک کامل خارج می‌شوید و اپلیکیشن‌ها و پنجره‌ها بسته می‌شوند.

استفاده بهتر از ابزار سیستم  

۵۴. برای گرفتن اسکرین‌شات از صفحه‌نمایش کروم‌بوک، راه‌های زیادی وجود دارد که ۳ راه از آن‌ها کاملا کاربردی هستند: ۱. درصورتی‌که از صفحه‌کلید استفاده می‌کنید، برای گرفتن اسکرین‌شات کامل دکمه‌های Ctrl و Overview را باهم بزنید؛ ۲. چنانچه دستگاه درحالت تبلت قرار دارد، برای انجام این کار دکمه‌های پاور و کاهش صدا را باهم بزنید؛ ۳. در‌صورتی‌که می‌خواهید فقط از بخشی از صفحه‌نمایش اسکرین‌شات بگیرید، دکمه‌های Ctrl و Shift و Overview را باهم بزنید و سپس، با استفاده از دستورالعمل‌های نمایش داده‌شده روی نمایشگر، از قسمت‌های مدنظر خود اسکرین‌شات بگیرید.

۵۵. در مواقعی که در‌حال‌تمرکز روی کار خاصی هستید و نمی‌خواهید اعلان‌ها حواستان را پرت کند، از حالت مزاحم‌نشدن (Do Not Disturb) استفاده کنید. برای استفاده از این حالت که با فعال‌شدن آن هیچ اعلانی نمایش داده نمی‌شود، پنل اعلان‌ها در سمت راست پایین صفحه‌نمایش را بازکنید و روی آیکونی کلیک کنید که شبیه به‌ دایره‌ای با یک خط روی آن است و بالای کلمه‌ی Notifications قرار دارد.

۵۶. چنانچه می‌خواهید فقط برای برخی از پنجره‌ها و اعلان‌های باز، اعلان نمایش داده شود، روی گزینه‌ی Notification در پنل اعلان‌ها کلیک کنید و تیک عناوینی را بردارید که نمی‌خواهید اعلان برای آن‌ها نمایش داده شود.

۵۷. اگر شب‌‌ها زیاد از کروم‌‌بوک خود استفاده می‌کنید و نور زیاد صفحه‌نمایش چشمانتان را آزار می‌دهد، توصیه می‌کنیم از حالت نور شب (Night Light) استفاده کنید. با فعال‌شدن این حالت، دمای رنگ‌های صفحه‌‌نمایش کاهش می‌یابد که باعث می‌شود صفحه‌نمایش در نور کم کمتر چشم‌های شما را اذیت کند. این ویژگی باهمین نام در برخی از گوشی‌های اندرویدی مانند گوشی‌های پیکسل گوگل نیز وجود دارد. برای فعال‌کردن حالت نور شب، به پنل تنظیمات سریع دستگاه باید مراجعه کنید. درضمن در بخش Displays تنظیمات، امکان سفارشی‌سازی ظاهر این حالت و فعال‌سازی خودکار آن براساس زمان وجود دارد.

۵۸. آیا شما هم موافق‌اید که محیط کار جذاب، خلاقیت را نیز تقویت می‌کند و استفاده از تصاویر پس‌زمینه‌ی جالب نیز نقش مهمی در افزایش جذابیت ظاهر سیستم ایفا می‌کند؟ در سیستم‌عامل کروم، امکان استفاده از جدیدترین تصاویر پس‌زمینه با موضوعات مختلف همچون چشم‌اندازهای شهری و مناظر طبیعی و تصاویر هنری و نیز تغییر و نمایش آن‌ها به‌صورت خودکار در فواصل زمانی مشخص وجود دارد. برای استفاده از این ویژگی جذاب، روی نقطه‌ای از دسکتاپ راست‌کلیک یا آن را چند لحظه لمس کنید و گزینه‌ی Set Wallpaper را انتخاب کنید.

۵۹. چنانچه دستگاه شما کُند است یا اپلیکیشنی عملکرد خوبی ندارد، دکمه‌ی جست‌وجو و Esc را هم‌زمان باهم بزنید تا تسک‌منیجر سیستم‌عامل بازشود. در این بخش فضایی را مشاهده می‌کنید که هریک از اپلیکیشن‌ها و نرم‌افزارها از حافظه رم و سی‌پی‌یو اشغال کرده‌اند و درصورت لزوم، نرم‌افزاری را ببندید که بیشترین فضا را اشغال کرده است.

۶۰. در‌صورتی‌که صفحه‌کلید کروم‌بوک شما به نور پس‌زمینه مجهز است، می‌توانید با زدن دکمه‌ی Alt و دکمه‌های افزایش یا کاهش نور صفحه‌نمایش که در ردیف کلیدهای F قرار دارند، نور پس‌زمینه‌ی صفحه‌کلید را کم یا زیاد کنید.

۶۱. در‌صورتی‌که دستگاه قلم دیجیتالی دارد، می‌توانید در منوی مختص قلم‌ دیجیتالی در سمت راست پایین صفحه‌نمایش درکنار پنل‌های اعلان‌ها و تنظیمات، با استفاده از تنظیمات سریع از تمام قابلیت‌های آن بهره‌مند شوید.

ارتباط بهتر با سایر دستگاه‌های مجهز به سیستم‌عامل متفاوت

۶۲. سرویس Chrome Remote Desktop روشی ساده و کارآمد برای برقراری ارتباط بین کروم‌‌بوک و سایر دستگاه‌ها با سیستم‌عامل ویندوز، مک، لینوکس و حتی سیستم‌عامل کروم بدون نیاز به استفاده از نرم‌افزارهای گران‌قیمت و پیچیده است.

۶۳. چنانچه قصد دارید کروم‌بوک خود را به نمایشگری بزرگ‌تر مثل تلویزیون‌های کروم‌کست در اداره‌ها، مراکز اجلاس یا منازل مسکونی متصل کنید، گزینه‌ی کَست (Cast) را در پنل تنظیمات سریع سیستم‌عامل کروم پیدا کنید. با استفاده از این گزینه تمام ابزارهایی که قابلیت کست را دارند و به شبکه‌ی بی‌سیم متصل هستند، به‌صورت خودکار شناسایی می‌شوند و تنها با یک لمس، تمام محتوای صفحه‌نمایش دستگاه در صفحه‌نمایش بزرگ‌تر میرور (آینه) و نمایش داده می‌شود.

۶۴. امکان اجرای برخی از اپلیکیشن‌های لینوکس در کروم‌بوک نیز وجود دارد. شاید این ویژگی برای بسیاری از مردم چندان مهم و ضروری نباشد؛ اما می‌تواند ویژگی مثبتی برای سیستم‌عامل کروم باشد و زمینه‌ی گسترش آن در آینده را فراهم کند.

۶۵. به‌لطف پشتیبانی سیستم‌عامل کروم از گوگل‌پلی استور و اپلیکیشن‌های اندرویدی، علاوه‌بر گوگل‌کروم امکان استفاده از سایر مرورگرها مانند فایرفاکس و اپرا و مرورگرهای دیگری مثل مرورگرهای دلفین (Dolphin) و پافین (Puffin) نیز وجود دارد. حتی می‌توان از اپلیکیشن اندرویدی گوگل‌کروم کروم‌بوک استفاده کرد.

بانک مرکزی ساعاتی پیش، سندی را با عنوان الزامات و ضوابط فعالیت در حوزه‌ی رمزارزها در کشور منتشر کرد. براساس اطلاعات ارائه‌شده، این سند به‌منظور انتظام‌بخشی به فعالیت‌های در جریان و فراهم‌آوردن امکان برنامه‌ریزی برای فعالان حوزه‌ی رمزارزها آماده شده است. این پیش‌نویس با هدف کسب نظر کارشناسان و صاحب‌نظران منتشر شده است؛ به‌طوری‌که متخصصان این حوزه می‌توانند در یک ماه آینده، دیدگاه‌هایشان را درباره‌ی این پیش‌نویس ازطریق آدرس ایمیل cryptocurrency@cbi.ir منتشر کنند. 

بانک مرکزی در این سند ۱۳ صفحه‌ای، انواع رمزارزها و مفاهیم ارزهای دیجیتال را تعریف کرده است. براساس آنچه در این سند گفته شده، باتوجه‌به گسترش استفاده از رمزارزها و تأثیر بالقوه‌ی این پدیده بر سیاست‌های پولی و ارزی کشور، لزوم تبیین سیاست‌هایی در این حوزه احساس شده است؛ چراکه به‌اعتقاد بانک مرکزی، رمزارزها علاوه‌بر ایجاد فرصت‌ها، تهدید‌هایی نیز متوجه عموم مردم و سازمان‌های استفاده‌کننده از آن می‌کنند. در این سند چهار تعریف کلی به شرح زیر بررسی شده است:

• رمزارز
• کیف پول رمزارزی
• صرافی رمزارزی 
• استخراج

بانک مرکزی رمزارزها را در چهار دسته‌ طبقه‌بندی کرده است: رمزارزهای جهان‌روا، رمزارز بانک مرکزی (ملی)، رمزارز منطقه‌ای و رمزارز حاصل از عرصه‌ی اولیه‌ی سکه یا توکن. بانک مرکزی با اشاره به اینکه اختیار رمزارزهای جهان‌روا برعهده‌ی توسعه‌دهندگان آن است، دراین‌باره هیچ مسئولیت و نقشی نمی‌پذیرد. ازجمله‌ رمزارزهای جهان‌روا براساس تعریف بانک مرکزی، به اغلب ارزهای دیجیتال ازقبیل بیت‌کوین و اتریوم است که به مرز جغرافیایی محدود نیست و توسعه‌دهندگان این رمزارزها آن‌ها را کنترل می‌کنند. بانک مرکزی استفاده از رمزارزهای دیجیتال به‌عنوان ابزار پرداخت در کشور را نیز ممنوع اعلام کرده است. 

یکی از نکات مهم در این پیش‌نویس، بی‌مانع‌بودن توسعه‌ی کیفِ‌پول رمزارزها است. در پیش‌نویس مذکور، به‌صورت گسترده به رمزارز ملی نیز پرداخته شده است. ضمنا بانک ملی به حوزه‌ی استخراج نیز در این پیش‌نویس اشاره کرده است. براساس اطلاعات موجود در این پیش‌نویس، استخراج رمزارزها در کشور صنعت به‌شمار می‌رود؛ از‌این‌رو قانون‌گذاری در این حوزه از حیطه‌ی وظایف بانک مرکزی خارج است. 

نسخه‌ی کامل پیش‌نویس سیاستنامه‌ی بانک مرکزی درباره‌ی رمزارزها را در وب‌سایت بانک مرکزی می‌توانید مطالعه کنید. 

کارل فریدریش بنز (Karl Friedrich Benz) مهندس آلمانی طراح موتور و اتومبیل بود که در تاریخ به‌نام مخترع اولین خودروِ گازوییلی شناخته می‌شود. اگرچه افراد دیگری هم در همان سال‌های فعالیت کارل، روی طرح‌های مشابه اتومبیل کار می‌کردند، او اولین نفری بود که پتنت خودرو را به‌نام خود ثبت کرد. پتنت‌های بعدی او، همگی در مسیر ساخت اتومبیل‌های تجاری بودند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، موتور احتراق داخلی مخصوص خودرو بود. 

مخترع اولین اتومبیل تجاری تاریخ، در سال ۱۸۸۵ اولین خودروِ خود را با نام Motorwagen معرفی کرد. خودروِ او ۳ چرخ داشت و با استفاده از فرمان برای چرخ جلو حرکت می‌کرد. بار موتور گازوییلی ۴ زمانه و مسافران این خودرو را نیز چرخ‌های عقبی تحمل می‌کردند. بنز علاوه‌بر این خودرو، اختراعات مهم دیگری همچون سیستم کنترل سرعت خودرو، شعله‌ورکردن سوخت با استفاده از جرقه‌های باتری، شمع خودرو، سیستم کلاچ، تعویض دنده، رادیاتور آبی و کاربراتور نیز در کارنامه‌‌اش دارد.

کارل بنز شرکت خودروسازی خود را با نام Benz Company تأسیس کرد که وارثانی همچون دایملربنز و مرسدس‌بنزو دایملرکرایسلر دارد. او پیش از مرگش، انفجار صنعت خودرو و افزایش شدید استفاده از آن در سال ۱۹۲۰ را شاهد بود؛ رخدادی که به‌نوعی خودش شروع‌کننده‌ی آن محسوب می‌شد.

امضای منتسب به کارل بنز

تولد و تحصیل

کارل بنز با نام کارل فریدریش مایکل وایلانت در ۲۵نوامبر۱۸۴۴ در کارلسروهه متولد شد. مادرش جوزفین وایلانت و پدرش یوهان جورج بنز نام داشتند. یوهان لکوموتیورانی بود که در ۲ سالگی بنز، در حادثه‌ی قطار ازدنیا رفت. کارل پس از مرگ پدرش، به‌احترام او کارل فریدریش بنز نامیده شد.

پس از مرگ پدر، بنز و مادرش با فقر و تنگ‌دستی زندگی می‌کردند؛ اما جوزفین تمام تلاشش را می‌کرد تا پسرش به تحصیل ادامه دهد. بنر در مدرسه‌ی محلی در کارلسروهه تحصیل می‌کرد و از همان کودکی، استعداد علمی خود را نشان داد. او در ۹ سالگی به مدرسه‌ی علمی موسوم به Lyzeum تحصیل کرد.

کارل بنز برای ادامه‌ی مطالعات دلخواهش، به دانشگاه پلی‌تکنیک رفت و زیرنظر فردیناند رتن‌باخر آموزش دید. یکی از زمینه‌های تمرکز تحصیلات بنز، قفل‌سازی بود؛ اما پس از مدتی راه پدر را ادامه داد و به مهندسی لکوموتیو جذب شد. بنز در ۳۰سپتامبر۱۸۶۰ و در ۱۵ سالگی، در آزمون وردی دانشگاه کارلسروهه در رشته‌ی مهندسی مکانیک پذیرفته شد و برای ادامه‌ی تحصیل به آنجا رفت. این دانشجوی بااستعداد و جوان، در ۱۹ سالگی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد.

در سال‌های تحصیل، بنز با دوچرخه به دانشگاه می‌رفت و در همان زمان، با بررسی ساختار این وسیله‌ی نقلیه به‌فکر ساخت کالسکه‌ی بدون اسب افتاد. او پس از تحصیلات دانشگاهی، ۷ سال را به یادگیری فنون و مهارت‌های ساخت‌وتولید در شرکت‌های مختلف گذراند. البته، او در هیچ‌یک از شرکت‌ها احساس راحتی نمی‌کرد و با فرهنگ آن‌ها عجین نمی‌شد.

کارل بنز در جوانی

شروع فعالیت کاری و اختراعات

سال‌های تمرین و کارآموزی کارل بنز در صنعت مکانیک، با دو سال فعالیت شغلی در چند شرکت مختلف مهندسی مکانیک در کارلسروهه شروع شد. سپس، به مانهایم رفت و در جایگاه مهندس نقشه‌کش در یکی از شرکت‌های تولیدکننده‌ی ترازو مشغول به‌کار شد. در سال ۱۸۶۸، بنز به فورتسهایم رفت تا در شرکت پل‌سازی Gebruder کار کند. درنهایت، مسیر او به وین و شرکتی فعال در صنعت آهن ختم شد.

کارل بنز پس از سال‌ها فعالیت در شرکت‌ها و صنعت‌های مختلف، بالاخره در ۲۷ سالگی و در سال ۱۸۷۱، با همکاری اوت ریتر کارگاه مکانیکی در مانهایم راه‌اندازی کرد. یکی از زمینه‌های کاری آن‌ها، عرضه‌ی مواداولیه‌ی ساخت‌وتولید به کارگاه‌های دیگر بود. نام کارگاه بنز ابتدا Iron Foundry and Mechanical Workshop بود که بعدها به Factory for Sheet-Metal Working تغییر کرد.

سال اول فعالیت کارگاه بنز، با شکست تمام‌عیار همراه بود. ریتر در کسب‌وکار ماهر نبود و مقام‌های محلی به‌نوعی شرکت آن‌ها را با مشکلات متعددی رو‌به‌رو می‌کردند. درنهایت، بنز سهم ریتر را در شرکت خرید و هزینه‌ای آن را ازطریق سرمایه‌ای پرداخت که به‌مناسب نامزدی از پدر همسرش دریافت کرده بود.

اولین خط‌تولید بنز

کارل بنز پس از استقلال در کسب‌وکار، با وجود تمام مشکلات بر سر راهش طراحی و توسعه‌ی موتور را در دستورکار خود قرار داد. او برای افزایش درآمد، کار روی پتنت‌های جدید را در سال ۱۸۷۸ شروع کرد. او ابتدا تمرکزش را روی طراحی موتور ۲ زمانه‌ی گازی معطوف کرد. اساس کار او، طراحی‌های نیکولاس اوتو برای موتور ۴ زمانه بود. پیش‌ازآن، اوتو برای ثبت پتنت طراحی‌اش اقدام کرده بود که موفق نشد. طراحی موتور ۲ زمانه‌ی بنز در ۳۱دسامبر۱۸۷۸ تمام و پتنت نیز در سال ۱۸۷۹ ثبت شد.

یکی از نکاتی که خلاقیت و نبوغ بنز را بیش‌ازپیش بین مخترعان و فعالان صنعت نشان داد، مسیر او برای موتور ۲ زمانه بود. نوآوری‌هایی که او در مسیر طراحی موتور خود اجرا و ثبت کرد، بعدها به استانداردی برای تولید موتورهای ۲ زمانه تبدیل شد. او به‌سرعت پس از ثبت پتنت موتور ۲ زمانه، پتنت سیستم کنترل سرعت را ثبت کرد و پس‌ازآن، نوآوری‌هایی همچون سیستم احتراق با جرقه‌ی باتری، شمع، کاربراتور، کلاچ، سیستم تعویض دنده و رادیاتور آبی به فهرست اختراعات این مهندس آلمانی اضافه شدند.

پتنت اولین خودروِ بنز

شروع مشکلات بنز در صنعت، از زمانی بود که بانک‌ها او را مجبور کردند شرکتش را به‌صورت رسمی و به‌عنوان شرکتی بزرگ با هزینه‌های هنگفت ثبت کند. درواقع، او مجبور بود شرکای خود را افزایش دهد. به‌همین‌دلیل، کارل با امیل بوهلر، عکاس و برادر تاجر پنیرش، وارد شراکت شد. درنهایت، شرکت به‌صورت سهامی و با نام Gasmoteren Fabrik Mannheim در سال ۱۸۸۲ ثبت شد.

کارل بنز پس از تأسیس شرکت سهامی جدید، از وضعیت موجود ناراضی نبود. او فقط ۵ درصد از سهام مالکیت را داشت و مقام محدود مدیریت اجرایی را برازنده‌ی خود نمی‌دانست. بدتر از همه، ایده‌هایی که در مراحل طراحی ارائه می‌داد، عموما درنظر گرفته نمی‌شدند. مخترع آلمانی درنهایت در سال ۱۸۸۳ از آن شرکت خارج شد.

شرکت Benz و اختراع اولین خودروِ تجاری

بنز پس از ترک شرکتی که خودش تأسیس کرده بود، به سرگرمی همیشگی زندگی‌اش، یعنی تعمیر دوچرخه بازگشت. او به کارگاه تعمیری مک رز و فریدریش ویلهلم اسلینگر در مانهایم رفت. این ۳ نفر در سال ۱۸۸۳ شرکتی با هدف تولید ماشین‌های صنعتی با نام Benz & Company Rheinische Gasmotoren-Fabrik تأسیس کردند که عموما با نام Benz & Cie شناخته می‌شد. آن‌ها به‌سرعت شرکت خود را رشد دادند و پس از استخدام حدود ۲۵ کارمند و کارگر، تولید موتورهای گازی را شروع کردند.

تصویری اولیه از کارمندان و کارگران Benz & Cie

شرکت جدید فرصت طراحی بیشتری به بنز می‌داد و او زمان بیشتری برای توسعه‌ی کالسکه‌ی بدون اسب صرف می‌کرد. علاقه و اشتیاق بنز به دوچرخه‌ها باعث شد در طراحی‌های بعدی خود، از اصول اولیه‌ی دوچرخه حتی برای ساخت اتومبیل نیز استفاده کند که به ساخت خودرویی با موتور ۴ زمانه و کنترل شبیه به دوچرخه در چرخ‌های عقب منجر شد. قدرت حرکتی اتومبیل او با استفاده از دو زنجیر به محور عقب منتقل می‌شد.

کارل بنز طراحی خود را در سال ۱۸۸۵ به‌پایان رساند و نمونه‌ای اولیه از خودروِ سوختی خود را تولید کرد. نام خودروِ او Benz Patent Motorwagen بود که در نوع خود اولین محسوب می‌شد. درواقع، طراحی او برخلاف نمونه‌های قبلی، فقط کالسکه‌ای موتوردار نبود و نوآوری‌های متعددی در آن لحاظ شد. به‌همین‌دلیل، بسیاری بنز را مخترع اولین اتومبیل با ساختار امروزی می‌دانند.

استقبال اولیه از موتورواگن بنز چندان چشمگیر نبود. تماشاگرانی که مراحل آزمایش خودروِ بنز را مشاهده می‌کردند، عموما تصادف‌های گاه‌وبی‌گاه آن را به سخره می‌گرفتند که به‌دلیل دشواری در کنترل رخ می‌داد. پتنت موتورواگن درنهایت در ۲۹ژانویه‌ی۱۸۸۶ ثبت و شماره‌ی پتنت DRP-37435 و عنوان «اتومبیل سوختی» برای آن انتخاب شد.

اولین نمونه‌ی موتورواگن بنز

اولین آزمایش‌های موفقیت‌آمیز موتورواگن در تابستان۱۸۸۶ و در جاده‌های عمومی انجام شد. بنز سال بعد Motorwagen Model 2 را تولید کرد که درمقایسه‌با نسل قبل، بهبودهای فراوانی داشت. در سال ۱۸۸۷، نسخه‌ی سوم اتومبیل بنز نیز با چرخ‌های چوبی عرضه شد.

 اولین خودروِ تجاری تاریخ

بنز پس از آزمایش‌های موفقیت‌آمیز روی نسخه‌های مختلف اتومبیلش، فروش آن را شروع کرد. او نام Benz Patent Motorwagen را برای محصولش انتخاب کرد و به‌نوعی افتخار فروش اولین خودروِ تجاری تاریخ به‌نام وی ثبت شد. درباره‌ی اولین خریدار محصول بنز اطلاعات زیادی دردست نیست و فقط ادعا می‌شود که او در بیمارستانی روانی کار می‌کرده است. خریدار دوم Parisian Emile Roger نام داشت که نسخه‌ی سال ۱۸۸۸ بنز را خرید. او تأثیر زیادی بر موفقیت‌های آتی بنز گذاشت.

راجر از مدت‌ها پیش موتورهای بنز را با گواهی کارل تولید می‌کرد. او در سال ۱۸۸۸ تصمیم گرفت اتومبیل‌های بنز را نیز به خط‌تولید خود اضافه کند. درواقع، راجر بسیاری از خودروهای بنز را در ابتدا در فرانسه تولید می‌کرد. یکی از دلایل نیز آن بود که اهالی پاریس در آن زمان ثروت‌مندتر بودند و بیش از آلمانی‌ها توانایی خرید اتومبیل داشتند.

نسخه‌ی سوم موتورواگن

خریداران اولین محصولات بنز مانند اکثر کاربران اولیه‌ی همه‌ی محصولات نوآورانه، با مشکلات متعددی روبه‌رو بودند. یکی از مشکلات اصلی، تهیه‌ی گازوییل بود که در آن زمان فقط از داروخانه و به‌عنوان محصول پاک‌کننده خریدنی بود. درنتیجه، مقدار زیادی از این سوخت نیز دردسترس قرار نمی‌گرفت. نسحه‌ی اولیه‌ی موتورواگن قدرت زیادی نداشت و برای بالارفتن از شیب باید آن را هُل می‌دادند. 

برتا بنز، همسر کارل، تأثیر زیادی بر شهرت و حتی بهبود اتومبیل‌های بنز گذاشت. او داستان مشهوری دارد که براساس آن، خودروِ کارل را در مسافتی طولانی راند و مشکلات آن را به همسرش گزارش داد. داستان این‌گونه نقل می‌شود که برتا ۵اوت۱۸۸۸، اتومبیل را بدون اطلاع همسرش روشن و مسافتی ۱۰۶ کیلومتری را از مانهایم تا فورتسهایم رانندگی کرد. او برای ملاقات مادرش به این سفر رفت و پسرانش، یعنی یوجین و ریچارد را نیز با خود برد.

کارل بنز و همسرش بتا بنز

همسر کارل بنز در سفر تاریخی‌اش، چند عیب اصلی خودروهای همسرش را رفع کرد. او در مسیر، از داروخانه‌های بین‌راهی گازوییل خرید و علاوه‌بر آن، تعدادی از مشکلات فنی را نیز در حین حرکت برطرف کرد و شب به مقصد رسید. برتا با تلگراف رسیدن خود را به‌اطلاع همسرش رساند. امروزه، این رویداد تاریخی‌ملی با حضور خودروهای کلاسیک جشن گرفته می‌شود.

نسخه‌ی سوم از اولین اتومبیل بنز در نمایشگاه بین‌المللی پاریس در ۱۸۸۹ نمایش داده شد و به شهرتی جهانی رسید تا سال ۱۸۹۳، حدود ۲۵ موتورواگن تولید شد.

موتور اولین خودروِ اختراع‌شده‌ی بنز

توسعه‌ی کسب‌وکار

کارل بنز پس از رونمایی خودروهای انقلابی‌اش، با درخواست‌های فراوانی برای موتورهای احتراق داخلی روبه‌رو شد. او کارخانه‌ی خود را در مانهایم توسعه داد و در سال ۱۸۸۶، ساختمانی را در منطقه‌ی Waldhofstrasse تأسیس کرد. تا سال ۱۸۹۹، تعداد کارمندان شرکت بنز به ۴۳۰ نفر رسید و در سال‌های پایانی قرن نوزدهم، بزرگ‌ترین شرکت خودروسازی جهان بود.

توسعه‌ی کسب‌وکار بنز باردیگر او را مجبور کرد سهام شرکت را بفروشد. خودروسازی او که در سال ۱۸۹۹ به سازمانی گسترده تبدیل شده بود، دو شریک جدید به تیم مالکیت خود اضافه کرد. شرکای جدید، یعنی فریدریش فون‌فیشر و جولیوس گانس، مدیر جدید بخش تجاری‌سازی، به بنز پیشنهاد دادند خودروهایی ارزان‌تر و مناسب برای عموم مردم تولید کند.

خودروِ Velo شرکت بنز

Victoria و Velo

کارل بنز در سال ۱۸۹۳، خودروِ جدید و ارزان‌ترش به‌نام Victoria را به بازار عرضه کرد. محصول جدید برای ۲ مسافر مناسب بود و با موتور ۳ اسب‌بخار تولید می‌شد. حداکثر سرعت ویکتوریا ۱۷ کیلومتر‌بر‌ساعت بود که با فروش ۴۵ دستگاه در سال ۱۸۹۳، به موفقیتی نسبی رسید.

در سال ۱۸۹۴، طراحی خودروهای بنز بازهم بهبود پیدا کرد و این‌بار خودرویی با نام Velo عرضه شد. تیراژ تولید خودروِ جدید،در آن زمان تیراژی رکوردشکن محسوب می‌شد. از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۰۱، حدود ۱۲۰۰ دستگاه خودروِ Velo تولید شد که لقب اولین خودروِ تولید انبوه تاریخ را ازآنِ خود کرد. به‌علاوه، اتومبیل Velo شرکت بنز در اولین مسابقه‌ی اتومبیل‌رانی تاریخ به‌نام Paris to Rouen در سال ۱۸۹۴ نیز شرکت کرد.

اولین کامیون تاریخ در شرکت بنز طراحی و ساخته شد. در سال ۱۸۹۵، این محصول معرفی شد و بعدها، شرکت NetPhener از برخی قطعات آن برای ساخت اولین اتوبوس تاریخ استفاده کرد.

اولین اتوبوس تاریخ که از طراحی کامیون بنز استفاده کرد

در سال ۱۸۹۶، کارل بنز پتنتی برای طراحی اولین موتور تخت تاریخ با پیستون‌های افقی دریافت کرد. طراحی او یکی از ساختارهای انقلابی‌ را وارد صنعت موتورسازی کرد که تا‌به‌امروز نیز در خودروهای پیشرفته‌ی مسابقه‌ای استفاده می‌شود.

رقابت و اتحاد با دایملر

گاتلیب دایملر یکی دیگر از مخترعان پیش‌گام در صنعت خودرو بود که البته ارتباط خاصی با بنز نداشت. درواقع، سندی مبنی بر این موضوع وجود ندارد که بنز و دایملر باهم آشنا یا حتی از دستاوردهای ابتدایی یکدیگر آگاه بوده‌اند. به‌هرحال، گاتلیب دایملر نیز که از فعالان صنعت خودرو و جدی‌ترین رقیب بنز در آلمان محسوب می‌شد، در سال ۱۹۰۰ ازدنیا رفت. رقابت با شرکت Daimler Motors در اشتوتگارت بالاخره با شروع قرن بیستم، فشارهایی بر شرکت بنز وارد کرد.

رقابت میان دایملر و بنز، به‌ویژه در بحث طراحی موتور جدی بود. در سال‌های ابتدایی قرن بیستم، هرکدام از این دو شرکت در بحث‌های متنوع طراحی و ساخت موتور خودرو، پیروزی‌هایی به‌دست آوردند. در یکی از رقابت‌ها، کارل بنز نیز از موقعیت مدیریت طراحی در شرکت خودش استعفا داد و از سال ۱۹۰۳، به‌عنوان عضوی از هیئت‌مدیره مشغول شد. او در فرایند ادغام شرکتش با بنز و شکل‌گیری دایملر‌بنز در سال ۱۹۲۶ هم حضور داشت.

کارل بنز و همسرش در سال ۱۹۱۴

شرکت Benz Söhne و سال‌های پایانی فعالیت

کارل بنز درکنار عضویت در هیئت‌مدیره‌ی شرکت Benz & Cie، به‌همراه پسرش، یوجین، شرکتی خانوادگی برای طراحی و ساخت اتومبیل تأسیس کرد. آن‌ها برند دیگری را نیز برای شرکت جدید خود انتخاب کردند که از املای فرانسوی نام کارل در آن استفاده شده بود. نام شرکت جدید C. Benz Sons بود که از املای Carl در آن استفاده شده بود. تمرکز این شرکت نیز تولید خودرو و موتورهای سوختی بود.

شرکت جدید کارل بنز و پسران که در لادنبرگ قرار داشت، هیچ‌گاه سهام خود را به‌صورت عمومی عرضه نکرد. به‌علاوه، آن‌ها خط‌تولید خود را نیز مستقل از دیگر شرکت بنز تأسیس و مدیریت کردند. اتومبیل‌های شرکت خانوادگی بنز کیفیت چشمگیری داشتند و خصوصا در شهر لندن، به‌عنوان تاکسی استفاده شدند.

کارل در سال ۱۹۱۲، تمام سهامش در شرکت خانوادگی را فروخت و آن را به پسرانش، یوجین و ریچارد واگذار کرد. البته، او به عضویت در هیئت‌مدیره‌ی شرکت اصلی بنز ادامه داد.

در جنگ جهانی اول، دو شرکت بنز و دایملر تولید محصولات خود را به‌شدت افزایش دادند. پس از پایان جنگ، اقتصاد آلمان وضعیت نگران‌کننده‌ای داشت و اتومبیل محصولی لوکس محسوب می‌شد و ۱۵ درصد مالیات اضافه در پی داشت. در آن زمان، آلمان با مشکل کمبود سوخت نیز روبه‌رو بود. به‌هرحال در سال ۱۹۱۹، شرکت Benz & Cie طبق پیشنهاد کارل بنز و با نمایندگی کارل جان، رقیب دیرینه، یعنی دایملر، پیشنهاد همکاری داد که با مخالفت آن‌ها روبه‌رو شد.

آخرین خانه‌ی محل زندگی کارل و بتا بنز

اقتصاد آلمان در سال‌های بعد، بیشتر سقوط‌ کرد و تولید هر دو شرکت دایملر و بنز کاهش یافت. درنتیجه، مذاکرات در سال ۱۹۲۴ بین دو شرکت ادامه یافت و در همان سال، قرارداد منافع مشترک تا سال ۲۰۰۰ بین دو غول خودروسازی آن سال‌ها امضا شد. طبق قرارداد امضاشده، آن دو برند طراحی، تولید، خرید‌وفروش و تبلیغات خودروهای خود را با همکاری یکدیگر انجام می‌دادند؛ اما کاملا مستقل ماندند.

همکاری نزدیک دایملر و بنز در همان سال‌های اولیه باعث شد این دو شرکت در سال ۱۹۲۶، باهم ادغام شدند و Daimler-Benz را تأسیس کنند. کارل بنز در شرکت جدید نیز عضو هیئت‌مدیره بود.

زندگی شخصی و مرگ

کارل بنز در ۲۰ژوئیه‌‌ی۱۸۷۲ با برتا رینگر ازدواج کرد. آن‌ها ۵ فرزند داشتند که پسرانشان، یعنی یوجین و ریچارد، مدتی را در شرکت پدر مشغول به‌کار بودند و بعدا نیز شرکت خانوادگی را اداره کردند. همچنین، دختران خانواده‌ی بنز، ملارا و فیلدا و الن نام داشتند.

یادبود کارل بنز در مانهایم

مخترع اولین خودروِ تجاری تاریخ، در ۴آوریل‌۱۹۲۹ در خانه‌اش در لادنبرگ ازدنیا رفت. در زمان مرگ، کارل بنز ۸۴ سال داشت و به بیماری برونشیت مبتلا بود. برتا بنز تا زمان مرگش در سال ۱۹۴۴، در همان خانه زندگی کرد. دیگر اعضای خانواده به‌مدت ۳۰ سال دیگر در آنجا سکونت داشتند. امروزه، خانه‌ی بنز به‌عنوان مکانی تاریخی شناخته و برای جلسه‌های مهم سازمان‌ غیرانتفاعی گاتیلب دایملر و کارل بنز استفاده می‌شود.

وقتی رضوانی موتورز شاسی‌بلند تانک را رونمایی کرد، توجه بسیاری از رسانه‌های دنیای خودرو را به‌خود جلب کرد. بااین‌حال، این خودروساز کالیفرنیایی به همین نسخه قانع نشد و تصمیم گرفت نسخه‌ای نظامی از شاسی‌بلند تانک را نیز معرفی کند. اضافه‌شدن چنین نامی به شاسی‌بلند قدرتمند رضوانی به این معنی است که در آن، با امکاناتی روبه‌رو خواهید شد که در خودروهای معمولی نمی‌بینید. ازجمله امکانات مهم این خودرو عبارت‌اند از: دید‌درشب حرارتی، دیوار آتش، سیستم تعلیق تقویت‌شده، سیستم دودزا، سیستم حفاظت از انفجار بمب و زره‌پوش B7. سیستم حفاظت از بمب یکی از ویژگی‌هایی است که به‌سختی در خودروها استفاده می‌شود؛ به‌همین‌دلیل کانالیوتیوب Vehicle Virgins تصمیم گرفت پنجره‌های ضدگلوله‌ی نسخه‌ی نظامی شاسی‌بلند رضوانی تانک را آزمایش کند.

علاوه‌بر چنین امکاناتی که خریداران را از جنگ‌های آخرالزمانی نجات می‌دهد، نسخه‌ی نظامی تانک رضوانی نیز از پیشرانه‌ی ۷۰۷ اسب‌بخاری خورجینی ۸ سیلندر هل‌کت بهره می‌برد. بااین‌حال، در فضای کابین نیز از مواداولیه و قطعاتی استفاده می‌شود که با طراحی بیرونی هم‌خوانی ندارند. البته، شوک الکتریکی دستگیره‌ها جزو این قابلیت‌ها نیست.

برای آزمایش قابلیت ضدگلوله در شاسی‌بلند رضوانی تانک، از SIG Sauer SIG516 استفاده شد. در این آزمایش، گلوله‌های ۵.۵۶ در ۴۵ میلی‌متری به‌کار گرفته شد تا مقاومت واقعی شیشه‌های ضدگلوله مشخص شود. از دیدگاه شما، نسخه‌ی نظامی شاسی‌بلند ۳۰۰،۰۰۰ دلاری رضوانی می‌تواند دربرابر گلوله‌های واقعی مقاومت کند؟

دانلود    360P      720P

از زمان شکل‌گیری مسابقات فرمول یک در چند دهه‌ی پیش، تیم‌های مهندسی شرکت‌های خودروسازی به‌دنبال عرضه‌ی فناوری پیشرفته‌ی این رقابت‌ها در خودروهای جاده‌ای بوده‌اند. تیم مرسدس بنز پس از قهرمانی‌های سال‌های اخیر در بخش تیمی و راننده‌، به‌زودی این رؤیا را بهتر و کامل‌تر از گذشته به واقعیت تبدیل می‌کند. اَبَرخودروِ جدید مرسدس AMG نزدیک‌ترین نمونه به خودروِ فرمول یک است که با مجور تردد در خیابان‌ها تولید می‌شود.

هایپرکار Mercedes AMG Project One که حالا با نام رسمی Mercedes-AMG One همراه شده، پیش‌نمایش نسل جدید خودروهای جاده‌ای جهان با فناوری خودروهای هیبرید فرمول یک خواهد بود. اَبَرخودروِ موردانتظار مرسدس AMG با قیمت پایه‌ی ۳،۳۰۰،۰۰۰ دلار در اواسط سال ۲۰۲۰ به ۲۷۵ نفر از مشتریانی تحویل داده خواهد شد که هم‌اکنون پیش‌خرید خود را تکمیل کرده‌اند. در این مقاله، تمام اطلاعات لازم درباره‌ی یکی از نمایندگان قدرتمند نسل جدید از هایپرکارهای صنعت خودروسازی جمع‌آوری شده است.

پیشرانه‌ی فرمول یک در خودروِ جاده‌ای

مرسدس AMG One دقیقا از پیشرانه‌ی ۶ سیلندر Vشکل ۱.۶ لیتری توربوشارژ خودروِ فرمول یک لوئیس همیلتون در فصل ۲۰۱۵ استفاده می‌کند. این پیشرانه با نهایت ۱۱،۰۰۰ دوربردقیقه و ۱،۲۰۰ دوربردقیقه در حالت توقف کامل خودرو، محور عقب AMG One را به‌حرکت درمی‌آورد. البته، این پیشرانه در خودروِ فرمول یک تا ۱۴،۰۰۰ دوربردقیقه حرکت می‌کند و در حالت توقف خودرو، عملکردش به ۴،۰۰۰ دوربردقیقه می‌رسد. تیم مهندسی AMG اشاره می‌کند که به‌لطف وجود موتور برقی در سیستم هیبرید به‌منظور چرخاندن سریع توربوشارژر، حساسیت و پاسخ‌گویی پدال گاز AMG One از خودروِ مجهز به پیشرانه‌ی V8 تنفس طبیعی بیشتر است.

علاوه‌براین، اگر موتور برقی به فعال‌کردن سریع توربوشارژرمشغول نباشد، تمام انرژی‌های اضافی و هدررفت را دوباره به سیستم هیبرید بازمی‌گرداند. دقیقا مشابه خودروهای فرمول یک، سیستم هیبرید AMG One به‌دنبال جلوگیری از هدررفتن هرگونه انرژی و سپس، استفاده از آن در شرایط موردنیاز است. درکنار پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری، ۳ موتور برقی با نهایت ۵۰،۰۰۰ دوربردقیقه قرار دارند که هریک می‌توانند ۱۶۰ اسب‌بخار قدرت تولید کنند. یکی از موتورها روی میل‌لنگ و دو موتور دیگر روی یک چرخ محور جلو نصب شده‌اند تا بهترین تورک ویکتورینگ (Torque vectoring) یا گشتاور متغیر در هر چرخ وجود داشته باشد. بسته‌ی باتری لیتیوم‌یون که در پشت صندلی‌ها قرار دارد، تکمیل‌کننده‌ی سیستم محرکه‌ی مرسدس AMG One با حداقل قدرت ۱،۰۰۰ اسب‌بخار است. هنوز مشخصات فنی به‌صورت کامل منتشر نشده؛ اما وجود حالت رانندگی تمام‌برقی تأیید شده است. AMG One در حالت تمام‌برقی که به خودروِ محورجلو تبدیل می‌شود، حداکثر تا ۸۰ کیلومتر حرکت می‌کند.

سرعت‌گیری بهتر از اَبَرخودروهای پورشه و بوگاتی

مرسدس AMG One در زمانی بین ۲ تا ۲.۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت و کمتر از ۶ ثانیه به سرعت ۲۰۰ کیلومتربرساعت می‌رسد. همچنین، نهایت سرعت این اَبَرخودرو به ۳۵۰ کیلومتربرساعت محدود می‌شود. عملکرد AMG One از سرعت صفر تا ۲۰۰ کیلومتربر‌ساعت خیره‌کننده است. درحقیقت، اَبَرخودروِ مرسدس ۱.۲ ثانیه از پورشه 918 اسپایدر و ۰.۵ ثانیه هم از بوگاتی شیرون، عملکرد بهتری دارد. یکی از هدف‌های اصلی طراحی و تولید AMG One رانندگی پرسرعت و رکوردگیری در پیست‌های مختلف است که به‌زودی با پیداکردن راننده‌ای بادل‌وجرأت، این هایپرکار متفاوت در نوربرگ‌رینگ قطعا جنجال‌آفرین می‌شود. جالب این است که براساس ادعای مدیرعامل AMG، عملکرد این اَبَرخودرو در پیستی با مسافت کوتاه‎تر از جهنم سبز دربرابر خودروِ فرمول یک تفاوت بزرگی ندارد.  

طراحی بدنه به‌زیبایی افزایش عملکرد فنی

تک‌تک بخش‌های بدنه‌ی AMG One با هدف افزایش عملکرد فنی بخش‌های مختلف طراحی شده است. رینگ‌های ۱۰ پره‌ی آلومینیوم یا منیزم با اتصال مرکزی فیبرکربن همراه شده‌اند تا ضریب دِرَگ به‌حداقل برسد. حتی نشان مرسدس بنز روی کاپوت با قلم بادی طراحی می‌شود تا در وزن صرفه‌جویی و مقاومت هوا در برخورد با بدنه کمتر شود. همان‌طورکه انتظار می‌رود، سیستم آیرودینامیک AMG One کاملا هوشمند است و در سپر جلو، ورودی‌های هوای بزرگ با بالچه‌های محرک وجود دارند. بالچه‌های سپر جلو باتوجه‌به شرایط، سرعت، چسبندگی یا خنک‌کنندگی موردنیاز باز‌و‌بسته می‌شوند. در بالای چرخ‌های جلو و روی گِل‌گیرها، چند دریچه‌ هوای کوچک تعبیه شده است. وقتی دانفورس بیشتر روی محور جلو نیاز باشد، این دریچه‌ها بازمی‌شوند و ظاهر AMG One تهاجمی‌تر می‌شود. روی سقف، دریچه‌ی بزرگ ورودی هوا برای پیشرانه جلب‌توجه می‌کند. بین این دریچه و سقف فاصله‌ی کمی قرار دارد که باعث کاهش جریان گردابی و افزایش ورودی هوا به پیشرانه می‌شود.

دو دریچه‌ی کوچک دیگر هم روی پوشش پیشرانه قرار دارند که مسئولیت آن‌ها رساندن هوای سرد به سیستم خنک‌کننده‌ی روغن موتور است. در ادامه‌ی دریچه‌ی هوای سقفی، باله‌ی کوسه‌ای بزرگی طراحی شده که نقش بسیار مهمی در دانفورس محور عقب و ثبات خودرو در سرعت‌های سرسام‌آور و پیچ‌ها دارد. باله‌ی کوسه‌ای پیوندی بین جریان هوا و اسپویلر دوگانه‌ی عقب AMG One هم محسوب می‌شود و اسپویلر عریض عقب به‌صورت برقی بالا‌‌و‌پایین می‌رود. در حالتی که به نهایت دانفورس نیاز باشد، هر دو بخش اسپویلر عقب تا انتها بالا می‌روند. پایان‌بخش سیستم آیرودینامیک AMG One، دیفیوزر بسیار بزرگ عقب است. همان‌طورکه مشخص است، از دماغه تا دیفیوزر عقب این اَبَرخودروِ ارزشمند، برای ایجاد نهایت دانفورس و ثبات در سرعت‌های زیاد با تکیه بر ویژگی‌های آیرودینامیکی طراحی شده است. هنوز عدد رسمی دانفورس AMG One اعلام نشده؛ اما مقدار آن بیشتر از خودروهای مسابقه‌ای کلاس GT3 خواهد بود. تیم مهندسی AMG تأیید کرده که دانفورس بیشتر فشار زیادی به لاستیک‌های استاندارد جاده‌ای خواهد آورد.

فضای داخلی اَبَرخودروِ ۳ میلیون دلاری

فضای داخلی مرسدس AMG One درمقایسه‌با رقیب بریتانیایی‌اش استون مارتین والکری (Valkyrie)، ساده‌تر و آشنا‌تر و راحت‌تر است. درست مانند فورد GT جدید، صندلی‌های این اَبَرخودرو ثابت و به شاسی تمام فیبرکربن متصل هستند و برای ایجاد وضعیت ایده‌آل رانندگی، فرمان و پدال‌ها را باید جلو و عقب برد. روبه‌روی راننده دو نمایشگر ۱۰ اینچی و دو دریچه‌ی سیستم تهویه و فرمان مستطیلی فرمول یک با انواع دکمه‌های کنترلی قرار دارد. مشابه خودروهای اسپرت مدرن، حالت‌های رانندگی AMG One شامل تمام‌برقی و هیبرید و مسابقه‌ ازطریق دکمه‌ی روی فرمان تغییر می‌یابد. سیستم پایداری الکترونیکی حالت اسپرت هم دارد. AMG One مناسب دریفت و حرکات نمایشی نیست؛ ولی می‌توان کاملا سیستم پایداری الکترونیکی را غیرفعال کرد. در بالای کابین، نمایشگر دید‌به‌عقب وجود دارد که تصاویر دوربین نصب‌شده در باله‌ی کوسه‌ای را پخش می‌کند. محفظه‌ی کوچک کنسول مرکزی پایان‌بخش تمام امکانات رفاهی داخلی AMG One است.

عصر جدید اَبَرخودروها

بدون شک، ارزش هیچ قهرمانی بدون وجود رقیب مشخص نمی‌شود. مرسدس AMG One باید با استون مارتین والکری رقابت کند. هر دو خودرو نماینده‌ی فناوری‌های دوران هیبرید فرمول یک هستند؛ اما AMG One نمونه‌ی آشنا‌تر و والکری نمایش آینده‌نگرانه‌تر است. برای صنعت خودروسازی پیروزی محصول مرسدس یا استون مارتین مهم نیست؛ بلکه تولید دو خودروِ متفاوت با قدرت بیشتر از ۱،۰۰۰ اسب‌بخار، سیستم آیرودینامیک پیشرفته، وزن بسیار سبک و اساسا طراحی نسل جدید خودروهای مسابقه‌ای متفاوت مجاز به تردد در خیابان‌ها است. اَبَرخودروهای آینده‌ی آلمان و بریتانیا ادامه‌دهنده‌ی راه مک‌لارن P1 و پورشه 918 اسپایدر و فراری لافراری هستند. باید دید کدام مدل عملکرد بهتری خواهد داشت. آیا مهندسان آلمانی مانند رقابت‌های فرمول یکِ پنج سال اخیر، بازهم پیروز خواهند شد؟