در شرایط کنونی، تغییر سیستم غذایی جهانی یک ضرورت است، از آن‌جایی که بیش از سه میلیارد نفر در جهان دچار سوء تغذیه هستند (شامل افراد دارای تغذیه‌ی بیش از حد و تغذیه کمتر از حد) و تولید غذا از مرزهای سیاره فراتر رفته است و موجب بروز تغییرات اقلیمی، کاهش تنوع زیستی، آلودگی ناشی از مصرف بیش از حد کودهای نیتروژنی و فسفری و تغییرات ناپایدار در استفاده از آب و زمین شده است.

این یافته‌ها حاصل مطالعه‌ی کمیته‌ی EAT-Lancet است که در آن نخستین اهداف علمی را برای یک رژیم غذایی سالم براساس سیستم تولید غذای پایداری که بتواند درمحدوده‌ی مرزهای سیاره عمل کند، معرفی شده است. رژیم‌های غذایی توصیه شده شامل انواع مختلفی از غذاهای مبتنی بر گیاهان به‌همراه مقادیر ناچیزی از غذاهای دامی، غلات تصفیه‌شده، غذاهای فرآوری شده، قندهای افزودنی و چربی‌های غیراشباع (به‌جای چربی‌های اشباع) هستند. این رژیم‌های غذایی ارتباط جدایی‌ناپذیری بین سلامت انسان و پایداری زیست‌محیطی پدید می‌آورند و دارای پتانسیل پرورش هر دو هستند. رژیم‌های غذایی کنونی از مرزهای زمین خارج شده و حتی ازنظر سلامتی انسان نیز خطرساز هستند. این رژیم‌های غذایی هم انسان‌ها و هم سیاره را در معرض خطر قرار می‌دهند.

مصرف بیش از حد کودها در کشاورزی از مصادیق تاثیرات نامطلوب اقلیمی است

تامین رژیم‌های غذایی سالم با استفاده از سیستم‌های غذایی چالش فوری است، زیرا جمعیت جهان در حال رشد است و پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۵۰ تعداد ساکنان کره‌ی خاکی به ده میلیارد نفر برسد و رفاه آن‌ها نیز افزایش یابد (با انتظار مصرف بیشتر غذاهای مبتنی بر دام‌ها). برای مقابله با این چالش‌ها تغییرات رژیم غذایی باید با بهبود تولید غذا و کاهش ضایعات کشاورزی همراه شود. نویسندگان بر این نکته تاکید می‌کنند که برای حل این مشکلات در کنار تغییرات فوری مانند تمرکز دوباره روی کشاورزی در جهت تولید محصولات غنی از مواد مغذی و افزایش کنترل روی استفاده از زمین و اقیانوس، به همکاری و تعهد بی‌سابقه‌ی جهانی نیاز است. تیم‌لانگ یکی از اعضای کمیسیون، می‌گوید:

غذایی که ما می‌خوریم و اینکه ما چگونه آن را تولید می‌کنیم، تعیین‌کننده‌ی سلامت انسان‌ها و سیاره است و ما در حال حاضر این راه را اشتباه رفته‌ایم. ما نیاز به یک بازنگری قابل توجه داریم که سیستم غذایی جهانی را در مقیاسی بی‌سابقه، به‌نحوی که مناسب شرایط هر کشور باشد، تغییر دهیم. در حالی‌که این محدوده یک محدوده‌ی سیاسی ناشناخته است و این مشکلات به‌راحتی حل نمی‌شوند، این هدف در دسترس است و فرصت‌هایی برای تنظیم سیاست‌های بین‌المللی، منطقه‌ای و تجاری وجود دارد. اهداف علمی که ما آن‌ها را برای یک رژیم غذایی سالم و پایدار ارائه کرده‌ایم، اساس مهمی برای پی‌ریزی و پیش بردن این تغییرات هستند. در این کمیسیون که یک پروژه‌ی سه ساله است، ۳۷ کارشناس و ۱۶ کشور با تخصص در زمینه‌ی سلامت، تغذیه، پایداری محیطی، سیستم‌های غذایی، زمامداری اقتصادی و سیاسی گرد هم آمده‌اند.

یکی از پیامدهای نامطلوب کشاورزی ناپایدار، جنگل‌زدایی است

اهداف علمی برای یک رژیم غذایی سالم از نظر انسان و زمین

با اینکه افزایش تولید غذا طی پنجاه سال گذشته موجب افزایش امید به زندگی، کاهش گرسنگی، کاهش مرگ‌و‌میر نوزادان و کودکان و کاهش فقر شده است ولی در حال حاضر این مزایا با تغییر درجهت رژیم‌های غذایی ناسالم دارای کالری بالا، قند، نشاسته‌های تصفیه شده، غذاهای دامی و کاهش مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، حبوبات، مغزها، بذرها و ماهی‌ها خنثی می‌شود. نویسندگان استدلال می‌کنند که نبود اهداف علمی برای یک رژیم غذایی سالم مانعی بر سر راه تغییر سیستم‌های غذایی است. براساس شواهد موجود، این کمیسیون یک الگوی رژیمی را پیشنهاد می‌کند که نیازمندی‌های تغذیه‌ای را برآورده می‌سازد، باعث بهبود سلامتی می‌شود و نیز در محدوده‌ی توان زمین است. درمقایسه با رژیم‌های حاضر، پذیرش جهانی توصیه‌های جدید تا سال ۲۰۵۰، نیازمند این است که مصرف جهانی غذاهایی مانند گوشت قرمز و شکر تا بیش از پنجاه درصد کاهش پیدا کند و در همین‌حال مصرف میوه‌ها، سبزیجات و حبوبات به بیش از دو برابر برسد. این اهداف جهانی باید به‌طور محلی اعمال شوند، برای مثال کشورهای آمریکای شمالی تقریبا ۶/۵ برابر مقادیر توصیه شده از گوشت قرمز را مصرف می‌کنند در حالی‌که کشورهای جنوب آسیا تقریبا نیمی از مقدار توصیه‌شده را مصرف می‌کنند. همه‌ی کشورها نسبت‌به مقادیر توصیه شده، مقادیر بیشتری از سبزیجات نشاسته‌ای (سیب‌زمینی و کاساوا) را مصرف می‌کنند؛ میزان مصرف این غذاها دارای دامنه‌ای از حدود ۱/۵ برابر حد توصیه‌شده در جنوب آسیا تا ۷/۵ برابر حد توصیه شده در کشورهای جنوب آفریقا است. دکتر والتر‌ ویلت از دانشگاه هاروارد می‌گوید:

رژیم‌های غذایی دنیا باید به‌طور قابل‌توجهی تغییر کنند. بیش از هشتصد میلیون نفر دسترسی به غذای کافی ندارند در حالی‌که بسیاری از مردم یک رژیم غذایی ناسالم را مصرف می‌کنند که باعث مرگ زودهنگام و بیماری در آن‌ها می‌شود. یک رژیم غذایی سالم باید مقدار متناسبی انرژی داشته باشد و از انواع مختلف غذاهای مبتنی بر گیاه، مقادیر کمی از غذاهای دامی، چربی‌های غیراشباع و مقدار کمی از غلات تصفیه‌شده، غذاهای فرآوری‌شده و قندهای افزودنی تشکیل شده باشد. گروه‌های غذایی‌ای که ما پیشنهاد می‌کنیم، دارای قابلیت انطباق با انواع مختلفی از غذاها، سیستم‌های کشاورزی، فرهنگ‌ها و ترجیحات غذایی شخصی مختلف هستند.

این اهداف رژیمی براساس یک رژیم غذایی ۲۵۰۰ کیلوکالری در روز تعریف شده‌اند(۱). طبق ارزیابی نویسندگان، پذیرش جهانی چنین رژیم غذایی‌ موجب بهبود وضعیت مصرف مواد مغذی مختلف خواهد شد. این رژیم غذایی افزایش مصرف اسیدهای چرب غیراشباع مونو و پلی و کاهش مصرف چربی‌های اشباع غیرسالم را به‌دنبال دارد. این رژیم غذایی همچنین میزان مصرف ریزمغذی‌های ضروری (مانند آهن، فولات، ویتامین A و همچنین کلسیم) را افزایش می‌دهد.

اتلاف آب در بخش کشاورزی

پژوهشگران همچنین اثرات احتمالی پذیرش جهانی این رژیم غذایی را روی مرگ حاصل از بیماری‌های مرتبط با رژیم‌های غذایی شبیه‌سازی کردند. هر سه مدل مورد بررسی نشان می‌داد که پذیرش جهانی رژیم غذایی جدید می‌تواند سالیانه مانع از مرگ زودهنگام ۱۰/۹ الی ۱۱/۶ میلیون نفر شود.

نویسندگان بر این نکته نیز تاکید می‌کنند که شواهد مرتبط‌ با رژیم غذایی، سلامت انسان و پایداری زیست‌محیطی به‌طور مداوم در حال تکامل هستند و اگرچه برآوردهای آن‌ها دارای یک دامنه‌ی اطمینان است و قدری عدم اطمینان با خود دارد ولی تصویر کلی حاصل از این برآوردها معتبر است. پروفسور لانگ می‌گوید:

تغییرات عمده در سیستم غذایی طی قرن بیستم در چین، برزیل، ویتنام و فنلاند اتفاق افتاده است و این امر نشان می‌دهد که رژیم غذایی می‌تواند با سرعت بی‌سابقه‌ای تغییر کند. قبل از این بشریت هرگز به‌دنبال تغییر در سیستم غذایی با چنین سرعت و مقیاسی نبوده است. برخی افراد ممکن است نسبت‌به پیامدهای ناخواسته مشکوک باشند یا استدلال کنند که هنوز برای این کار زود است اما شواهد به‌قدری کافی و قوی هستند که حکم به انجام این عمل بدهد و هر تاخیری در این تغییر افزایش احتمال عدم دستیابی به اهداف سلامتی و اهداف اقلیمی را به‌همراه خواهد داشت.

تولید گازهای گلخانه‌ای در نتیجه‌ی فعالیت‌های کشاورزی

پایداری غذایی

از اواسط دهه‌ی ۱۹۵۰، سرعت و مقیاس تغییرات زیست‌محیطی دارای رشد زیادی بوده است. تولید مواد غذایی بزرگ‌ترین علت تخریب محیط زیست است. برای پایدار بودن، فرایند تولید غذا باید در محدوده‌های زمینی مرتبط برای تغییرات اقلیمی، کاهش تنوع زیستی، استفاده از زمین و آب و نیز برای چرخه‌های نیتروژن و فسفر اتفاق افتد. در همین حال لازم است میزان تولید غذا به‌طور پایدارای برای رفع نیاز غذایی جمعیت رو به رشد جهان افزایش یابد. این امر نیازمند کربن‌زدایی از تولیدات کشاورزی توسط حذف سوخت‌های فسیلی و توقف تغییر کاربری زمین به‌منظور کشاورزی است. علاوه بر این، به توقف روند کاهش تنوع زیستی، ممانعت از پیشروی زمین‌های کشاورزی در اکوسیستم‌های طبیعی و پیشرفت قابل‌توجه در بهره‌وری درزمینه‌ی مصرف کود و آب نیاز است.

براین اساس حداقل انتشارات گازی غیرقابل اجتناب در وضعیتی که قرار باشد غذاهای سالمی برای ده میلیارد نفر فراهم شود، برآورد شده است(۲). طبق این برآوردها میزان انتشارات گازهای گلخانه‌ای متان و نیتروس‌اکسید (۳) در سال ۲۰۱۵ در حدود ۴/۷  الی ۵/۴ گیگاتن در سال باقی خواهد ماند (میزان انتشارات فعلی ۵/۲ گیگاتن برآورد شده است). این امر نشان می‌دهد کربن‌زدایی از سیستم انرژی دنیا باید سریع‌تر از پیش‌بینی‌ها حرکت کند تا بدون آسیب بیشتر به سیاره، نیاز انسان‌ها به یک رژیم غذایی سالم تامین شود. استفاده از فسفر نیز باید کاهش پیدا کند و روند کاهش تنوع زیستی نیز باید کم شود. براساس برآوردهای پژوهشگران، سطوح کنونی نیتروژن، استفاده از زمین و آب می‌تواند در مرزهای پیش‌بینی شده‌ی سال ۲۰۵۰ باشد. با استفاده از این اهداف مرزی، پژوهشگران سناریوهای مختلفی را برای توسعه‌ی یک سیستم غذایی پایدار و تحویل رژیم‌های غذایی سالم تا سال ۲۰۵۰ اجرا کردند.

به‌منظور ماندن در محدوده‌های سیاره‌ای به ترکیبی از تغییرات عمده‌ی رژیم غذایی، بهبود تولید غذا از طریق افزایش پیشرفت در کشاورزی و تکنولوژی (۴) و کاهش ضایعات غذایی در جریان تولید و در نقطه‌ی مصرف نیاز خواهد بود و برای ماندن درون این محدوده‌ها فقط یک اقدام کافی نخواهد بود. طراحی و راه‌اندازی سیستم‌های غذایی پایدار که بتوانند رژیم‌های غذایی سالمی را برای یک جمعیت رو به افزایش و ثروتمندتر مهیا کنند، چالش دشواری بوده و چیزی کمتر از یک انقلاب جهانی کشاورزی جدید نیست. یوهان روکستروم می‌گوید:

انسان در حال‌حاضر تهدیدی برای ثبات سیاره ایجاد کرده است و باید پایداری سیستم غذایی از منظر سیاره تعریف شود. ما شواهدی زیادی داریم که نشان می‌دهد این امر می‌تواند با روش‌هایی که به‌نفع کشاورز، مصرف‌کننده و سیاره است، به دست آید.

تعریف ما از تولید مواد غذایی پایدار مستلزم این است که از زمین‌های بیشتری برای کشاورزی استفاده نکنیم، از تنوع زیستی حاضر محافظت کنیم، مصرف آب را کاهش داده ومدیریت مصرف آب داشته باشیم، از آلودگی نیتروژن و فسفر به میزان قابل‌توجه بکاهیم، میزان انتشارات کربن‌دی‌اکسید را به صفر برسانیم و از هرگونه افزایش در انتشارات متان و نیتروس‌اکسید جلوگیری کنیم. روکستروم ادامه می‌دهد:

هیچ گلوله‌ی جادویی برای مقابله با فعالیت‌های مضر تولید غذا وجود ندارد اما با تعریف و تعیین یک فضای عملیاتی ایمن برای سیستم‌های غذایی، رژیم‌های غذایی را می‌توان شناسایی کرد تا سلامت انسان و حمایت از پایداری سیستم‌های زیست‌محیطی حاصل شود.

تبدیل سیستم غذای جهانی

کمیسیون استراتژی‌هایی را برای تنظیم اینکه مردم چه غذایی بخورند و چگونه آن غذا تولید شود، پیشنهاد می‌کند. اولا باید سیاست‌هایی برای تشویق مردم درجهت انتخاب رژیم‌های غذایی سالم شامل افزایش دسترسی به غذای سالم از طریق پیشرفت در روش‌های ذخیره‌سازی، افزایش امنیت غذایی و نیز سیاست‌هایی که خرید از منابع پایدار را ترویج می‌کنند، اتخاذ شود. درکنار مباحث تبلیغاتی و کمپین‌های آموزشی، موضوع مقرون‌به ‌صرفه بودن نیز مهم است و قیمت غذاها باید منعکس‌کننده‌ی هزینه‌های تولیدی و هزینه‌های زیست‌محیطی باشد. از آن‌جایی که این امر ممکن است موجب افزایش هزینه‌ی مصرف‌کنندگان شود، برای اجتناب از تداوم تغذیه‌ی ضعیف درمیان افراد کم‌درآمد، ممکن است به حمایت اجتماعی برای گروه‌های آسیب‌پذیر نیاز باشد. از طرف دیگر استراتژی‌هایی برای تغییر در سیستم‌های کشاورزی از تولید مقادیر عظیم محصولات به‌سوی تولید محصولات غنی از مواد مغذی نیز لازمند. در حال‌حاضر تامین جهانی بیش از پنجاه درصد از مواد مغذی ضروری بر دوش مزارع کوچک و متوسط است.

سیاست‌های جهانی کشاورزی باید تولید‌کنندگان را در جهت پرورش محصولاتی غنی از مواد مغذی و غذاهای گیاهی تشویق کنند و به توسعه‌ی برنامه‌هایی در حمایت از سیستم‌های تولید متنوع و تامین مالی پروژه‌های علمی با هدف یافتن راه‌هایی برای افزایش تغذیه و پایداری توجه کنند. در برخی از شرایط، پرورش دام برای تغذیه مهم است و اکوسیستم و مزایا و خطرات مرتبط با پرورش دام باید به‌صورت موردی تحت بررسی قرار گیرد. کشاورزی متراکم، در نظر گرفتن شرایط محلی و مدیریت موثر استفاده از زمین و دریا برای حفاظت از اکوسیستم‌های طبیعی و تضمین ذخایر غذایی نیز مهم‌اند. این امر می‌تواند با حفاظت از مناطق طبیعی دست‌نخورده‌ی روی زمین، ممنوعیت پاک‌سازی زمین، بازیابی زمین‌های تخریب‌شده، حذف یارانه‌های مضر ماهیگیری و بستن حداقل ده درصد از مناطق دریایی ماهیگیری (برای ایجاد بانک‌های ماهی) ممکن شود.

برای رسیدن به هدف پایداری در زمینه‌ی تولید غذا لازم است از میزان ضایعات بخش کشاورزی کاسته شود

درنهایت ضایعات غذایی باید حداقل نصف شود. عمده‌ی ضایعات غذایی در کشورهای کم‌درآمد و در کشورهای دارای درآمد متوسط در فرایند تولید غذا ناشی از برداشت نامناسب مواد غذایی، عدم دسترسی به بازارهای فروش و نبود زیرساخت‌هایی برای ذخیره و فرآوری مواد غذایی است. ضایعات غذایی در کشورهای دارای درآمد بالا نیز وجود دارد؛ جایی که علت آن عمدتا مربوط به مصرف‌کنندگان است و می‌تواند از طریق کمپین‌هایی برای بهبود عادات خرید،‌ بهبود روش‌های ذخیره‌سازی غذا، آماده‌سازی، اندازه‌ی قطعات مصرفی غذا و استفاده از بقایای غذایی اصلاح شود. دکتر ریچارد هورتون می‌گوید:

تغذیه‌ی ضعیف عامل خطر مهمی برای ابتلا به بیماری‌ها است، اگرچه دنیا در پرداختن به این مساله ناتوان بوده است. این مشکل همه و هیچ‌کس است. تحولاتی که این کمیسیون خواستار آن هستند، سطحی یا ساده نبوده و نیازمند تمرکز روی سیستم‌های پیچیده، مشوق‌ها و مقررات و عمل جوامع و دولت‌ها در سطوحی چندگانه است. ارتباط ما با طبیعت، جواب را در دست دارد و اگر ما بتوانیم به شیوه‌ای تغذیه کنیم که برای سیاره‌ی ما و نیز بدن ما سودمند باشد، تعادل طبیعی منابع سیاره بازیابی خواهد شد. طبیعتی که در حال ناپدید شدن است، کلید بقای انسان و سیاره است.

کمیسیون EAT-Lancet یکی از چندین گزارشی است که درمورد تغذیه توسط The Lancet در سال ۲۰۱۹ منتشر شده است. کمیسیون بعدی اواخر این ماه منتشر خواهد شد.

دام‌ها سهم زیادی در انتشار گازهای گلخانه‌ای دارند

پانوشت‌ها:

۱- این مقدار میانگین مصرف انرژی جهانی را بر اساس وزن‌های خاص هر کشور درحدود ۲۳۷۰ کیلوکالری در روز درنظر می‌گیرد (برخی از کشورها دارای سطوح بالاتری هستند). رژیم غذایی منطبق با متوسط مصرف انرژی مربوط‌به نیاز یک مرد ۷۰ کیلوگرمی سی‌ساله و یک زن ۶۰ کیلوگرمی ۳۰ ساله است که سطح فعالیت فیزیکی آن‌ها متوسط به بالا باشد. این مقدار برای تامین نیازهای تغذیه‌ای افراد سالم بالای دوسال (با مصرف انرژی که بستگی به سن، اندازه بدن و فعالیت فیزیکی دارد) درنظر گرفته شده است، اما نویسندگان بر این نکته نیز اشاره می‌کنند که ملاحظات خاصی نیز برای کودکان کم‌سن، سالخوردگان و زنان باردار و شیرده منظور شده است.

۲- این برآوردها بر مبنای انتظاری است که تعهدات جوامع برای کربن‌زدایی از سیستم انرژی تا سال ۲۰۵۰ برآورده خواهد ساخت (عدم استفاده از سوخت‌های فسیلی برای ماشین‌های کشاورزی و تامین انرژی‌ الکتریسته و گرمایی)، میزان انتشار کربن‌دی‌اکسید خالص صفر ناشی از تغییر کاربری زمین (از طریق مدیریت پایدار زمین) و بهبودی در بهره‌وری استفاده از نیتروژن و کاهش انتشارات متان از حاصل از دام‌های نشخوارکننده است.

۳- این مطالعه روی متان و نیتروس‌اکسید تاکید دارد و شامل کربن‌دی‌اکسید نمی‌شود، به این علت که تولید غذا یکی از منابع اصلی تولید متان و نیتروس‌اکسید است؛ گازهایی که پتانسیل گرم کردن آن‌ها نسبت‌به کربن‌دی‌اکسید، ۵۶ برابر (متان) و ۲۸۰ برابر (نیتروس اکسید) بیشتر است و نیز به‌علت اینکه فرض می‌شود هیچ ورودی خالص کربن‌دی‌اکسید حاصل از سوخت‌های فسیلی در بخش کشاورزی تا سال ۲۰۵۰ وجود ندارد.

۴- این برآوردها تنها شامل فناوری‌هایی می‌شوند که در حال‌حاضر در دسترس و تایید شده هستند.

اولین مدل سدان مرسدس بنز کلاس A برای خریداران آمریکایی در دسترس قرار گرفت. پیش از این مرسدس بنز اعلام کرده بود که مدل تازه و جدید اوایل سال ۲۰۱۹ وارد نمایندگی‌های فروش در ایالات متحده خواهد شد که به نظر می‌رسد بسیار نزدیک باشد. البته هنوز تاریخ دقیق برای آغاز فروش آن اعلام نشده است، اما قیمت این مدل به‌تازگی توسط خودروساز آلمانی اعلام شد.

قیمت مرسدس بنز A220 مجهز به سیستم محرک جلو ۳۲ هزار و ۵۰۰ دلار است و مدل‌های 4MATIC با سیستم چهارچرخ محرک نیز با قیمت ۳۴ هزار و ۵۰۰ دلار به فروش می‌رسند. البته قیمت این مدل‌ها شامل ۹۹۵ دلار اضافی برای هزینه‌های نمایندگی در مقصد نیست، اما حتی باتوجه‌به این موارد هم، سدان کلاس A یکی از محصولات مقرون‌به‌صرفه در دنیای خودروهای لوکس مرسدس بنز به شمار می‌رود.

قیمت مدل پایه در ازای دریافت چه امکاناتی خواهد بود؟ نسخه‌ی استاندارد مرسدس بنز A220 دارای چراغ‌های LED در جلو و عقب، رینگ‌های ۱۷ اینچی و سقف پانورامیک برای روشنایی داخل کابین است. در فضای داخل نیز کابین کاملاً دیجیتال با داشبورد دیجیتال ۷ اینچی و صفحه‌نمایش لمسی ۷ اینچی وجود دارد. سیستم کنترل هوای دوناحیه‌ای در میان امکانات استاندارد قرار دارد؛ همان‌طور که اهرم تعویض دنده دستی (paddle shifter) روی غربیلک فرمان و امکان سازگاری کامل گوشی هوشمند با Android Auto و Apple Carplay نیز به همین منوال عرضه می‌شوند. از جمله سیستم‌های ایمنی نیز می‌توان به دستیار ترمز فعال و ترمز انطباقی اشاره کرد. درنهایت سیستم پیشرفته‌ی MBUX مرسدس بنز مجهز به کنترل صوتی نیز در دسترس مشتریان خواهد بود. 

توان تولیدی ۱۸۸ اسب بخاری پیشرانه‌ی ۲.۰ لیتری چهار سیلندر و مجهز به توربوشارژر از طریق جعبه‌دنده‌ی ۷ سرعته‌ی دوکلاچه به سمت محور جلو یا هرچهار چرخ، هدایت می‌شود. با وجود مناسب نبودن برای فعالیت‌های اسپرت، توان تولیدی این خودرو برای رفت‌و‌آمد روزانه کاملاً‌ مناسب است. البته در صورتی که از مدل‌های دارای پیشرانه AMG استفاده شود، می‌تواند تجربه‌ی رانندگی بسیار هیجان‌انگیزی داشته باشد.

 پس از رونمایی ای‌ام‌دی (AMD) از کارت گرافیک Radeon VII با فناوری ساخت ۷ نانومتری و عملکردی تحسین برانگیز، مدیرعامل انویدیا جن‌سون هوانگ به محصول جدید AMD اصلا روی خوشی نشان نداد. هوانگ در صحبت‌های خود کارایی کارت گرافیک پرچم‌دار AMD را ناامید کننده دانست و گفت: «هیچ چیز جدیدی در مورد این کارت وجود ندارد». هوانگ در گفت‌وگو با PC WORLD می‌گوید: «این کارت نه از تکنیک رهگیری پرتو استفاده می‌کند و نه از هوش مصنوعی. حتی با چنگ زدن به فناوری ساخت ۷ نانومتری و حافظه‌ی فوق سریع HBM به سختی با کارت RTX 2080 برابری می‌کند‌»

مدیرعامل انویدیا البته بسیار معترض بود؛ اما شاید این‌ صحبت‌ها ناشی از نگرانی‌های هوانگ باشد. بنابر آزمایشاتی که در خلال نمایشگاه CES به اجرا درآمد‌، کارت Radeon VII AMD در اجرای انیمیشن سه‌بعدی و ویرایش ویدئو با اختلاف RTX 2080 را پشت سر گذاشت. کارت گرافیک پرچم‌دار AMD حتی به هنگام اجرای بازی Strange Brigade و یک سری عناوین دیگر در رزولوشن 4K بهتر از RTX 2080 ظاهر شد.

از طرف دیگر، در حالی‌که انویدیا به‌تازگی از فناوری ۱۲ نانومتری در سری جدید کارت‌های گرافیک ‌‌RTX استفاده کرده است، تنها رقیب درخور وی AMD، در کارت‌های جدید خود به سمت فناوری ساخت ۷ نانومتری حرکت کرده است. انویدیا گذشته از نقد سطح کارایی کارت گرافیک حریف، به فقدان قابلیت‌هایی (که در انحصار اوست) نظیر تکنیک رهگیری پرتو، G-sync و DLSS Anti-Aliasing خود که مبتنی بر هوش مصنوعی است، در کارت Radeon VII یورش برد.

بااین‌حال، این فناوری‌ها هنوز خود را برای گیمرها به اثبات نرسانده و به هیچ وجه به تولید‌کنندگان محتوا کمکی نمی‌کند. اگر قابلیت‌های رهگیری پرتو نتواند آنطور که باید و شاید خود را نشان دهد و AMD بر حرکت طراحی و تولید خود با قیمت کمتری ادامه دهد، سال‌های آینده برای انویدیا چندان خوشایند نخواهد بود.

انویدیا همچنان بر بازار غلبه دارد

با تمام این حرف‌ها، انویدیا همچنان بر بازار پردازنده‌های گرافیکی استیلا دارد و سطح کارایی محصولات آن در CES 2019 به وضوح دیده شد. انویدیا امسال بازار لپ‌تاپ‌های گیمینگ را نیز با طراحی کاملاً جدید RTX Max-Q در دست خود دارد. خیلی از سازندگان مطرح لپ‌تاپ محصولاتی سریع و سبک را بر پایه‌ی پردازنده‌های انویدیا معرفی کرده‌اند. انویدیا توانسته تراشه‌های خود را آن‌قدر جمع و جور بسازد که جایگذاری تراشه‌ی گرافیکی RTX 2080 Max-Q در یک نوت‌بوک ۲ کیلوگرمی به‌راحتی امکان‌پذیر است که البته شاهکاری تحسین برانگیز است.

هوانگ در آخرین نطق رسمی خود در CES 2019 بیشتر درباره‌ی تکنیک رهگیری پرتو صحبت کرد تا تراشه‌های Max-Q. 

او در آغاز تعدادی تصویر گرافیکی از رهگیری پرتو را به حضار نشان داد و سپس تاثیر این فناوری را در افزایش کیفیت اجرا و جلوه‌های بصری بازی Atomic Heart در معرض نمایش قرار داد. پس از آن هوانگ توان تکنیک DLSS Anti-Aliasing مبتنی بر هوش مصنوعی انویدیا را در نرم کردن لبه‌های خشن ناشی از پیکسلیشن در رزولوشن 1440p به رخ مخاطبانش کشید و در پایان دمویی دیدنی را از بازتاب و پراکنش نور از سطوح صیقلی و آینه‌ای در بازی Justice به نمایش درآورد.

انویدیا پس از رونمائی از کارت گرافیک میان‌رده‌ی RTX 2060 خود که برچسب قیمت نه‌چندان ارزان ۳۴۵ دلاری خورده، با شور و هیجان در مورد اضافه شدن امکان اجرای G-Sync در برخی از مانیتورهای برخوردار از فناوری Freesync AMD سخن گفت. جن‌سون هوانگ از پشتیبانی تعداد انگشت‌شماری از مانیتورهای Freesync از قابلیت G-sync خبر داد، اما گفت که این پایان راه نخواهد بود. وی تصریح کرد که اختراع همگام‌سازی تطبیق‌پذیر ‌‌(Adaptive Sync) متعلق به انویدیا است و نسبت به کارکرد صحیح بسیاری از مانیتورهای Freesync ابراز تردید کرده و افزود: «آن‌ها حتی با کارت‌های گرافیک انویدیا هم درست کار نمی‌کنند». 

با تمام این اوصاف، تاکنون با آمیخته‌ای از نظرات و رویکردهای مختلف به فناوری نوظهور رهگیری پرتو رو‌به‌رو هستیم. بسته‌ی به‌روزرسانی جدیدی که برای بازی Battlefield V عرضه شد، پرش‌های فریم ناگهانی (Stuttering) و برخی مشکلات دیگر بازی را تا حدودی رفع کرد، اما همچنان نرخ فریم بازی با غیر‌فعال کردن RTX تا حدوداً دو برابر افزایش می‌یابد. قابلیت DLSS هم بر جذابیت صحنه‌های بازی می‌افزاید، اما کماکان از اجرای روان بازی می‌کاهد. نتیجه نهایی با فعال کردن این تکنیک‌ها می‌تواند باعث ایجاد تصاویر گرافیکی زیباتری شود؛ اما شرکت‌های سازنده بازی‌های PC باید تلاش بسیار بیشتری بکنند تا هر دو قابلیت به‌صورت روان به اجرا درآید و البته در گوشه‌ی ذهن خود اطلاع داشته باشند که تکنیک‌های یاد شده روی کارت‌های AMD کار نخواهد کرد.

هوانگ می‌گوید فناوری Freesync حتی روی مانیتورهایی که از آن پشتیبانی می‌کنند هم مشکل‌ساز است؛ اما این گفته‌های مدیر انویدیا با تجربیات کاربران همخوانی چندانی ندارد. قابلیت G-sync به‌خصوص با کاهش نرخ تازه‌سازی تصویر مانیتور قطعا بهتر کار می‌کند و خیلی از گیمرها و کارشناسان بررسی‌گر چنین نظری دارند. بااین‌حال خیلی‌ها فکر می‌کنند مبالغ زیادی که صرف خرید مانیتورهای G-sync انویدیا می‌شود، ارزش آن را ندارد. این هم روش دیگری است که انویدیا کاربرانش را در اکوسیستم خود محصور می‌کند، قدرت بیشتری ارائه می‌دهد و بهایش را مطالبه می‌کند(البته هر دو شرکت به‌تازگی از استانداردهای جدید همگام‌سازی خود Freesync 2 و G-sync Ultimate رونمائی کرده‌اند).

انویدیا اصلا نمی‌تواند روی فروش پردازنده‌های گرافیکی خود به کاربران ورک‌استیشن‌ها برای ویرایش ویدئو، ساخت انیمیشن ۳ بعدی و کارهای سخت گرافیکی حساب باز کند. با اینکه انویدیا خیلی روی امکان ویرایش آنی ویدیوهای 8K مانور می‌دهد، فناوری‌های رهگیری پرتو و DLSS هنوز نمی‌تواند کمکی به تولید‌کنندگان محتوا بکند. 

پاسخ متقابل AMD به انویدیا با فناوری ساخت ۷ نانومتری

امسال ‌AMD نه‌تنها با معرفی نسل سوم رایزن با فناوری ساخت ۷ نانومتری خواب آرام اینتل را برهم زد، بلکه با رونمائی از کارت گرافیک پرچم‌دار خود یعنی Radeon VII با برچسب قیمت ۶۹۹ دلاری عرصه را بر انویدیا تنگ‌تر از گذشته کرد. کارت گرافیک پرچم‌دار AMD به کمک قلبِ تپنده‌ی تراشه‌ی Vega 20 با لیتوگرافی ۷ نانومتری، احتمالاً توانی برابر با RTX 2080 با قیمت ۷۹۹ دلاری خواهد داشت؛ هرچند این کارت فاقد ویژگی‌هایی مثل رهگیری پرتو و DLSS است که فعلاً در انحصار شرکت رقیب است. Radeon VII همچنان اولین پردازنده‌ی گرافیکی جهان است که از فناوری ساخت ۷ نانومتری استفاده می‌کند؛ یعنی درحال حاضر از لحاظ فناوری تولید فرسنگ‌ها جلوتر از فناوری ۱۲ نانومتری رقیب حرکت می‌کند.

AMD مدعی است که کارایی کارت گرافیک پرچم‌دار خود در زمینه‌ی گیمینگ در همان حد و اندازه‌های RTX 2080 است و حتی در خیلی از عناوین گیم بهتر از رقیب عمل می‌کند. علاوه‌بر این، AMD اثبات می‌کند که عملکرد پردازنده‌ی گرافیکی Radeon VII این شرکت هنگام ویرایش ویدیوهای 8K و فرآیندهای تصحیح رنگ و وظایفی از این دست بهتر از کارت پرچم‌دار انویدیا عمل می‌کند. با تمام این اوصاف، همه‌ی آن چیزی که در CES 2019 از AMD در حوزه‌ی لپ‌تاپ‌های گیمینگ دیدیم، لپ‌تاپ‌های TUF ایسوس (ASUS) بود که به پردازنده‌های رایزن ۵ و پردازنده گرافیکی مجزای RX 560 مجهز بود. تصور می‌شود که به‌زودی AMD پردازنده‌های گرافیکی موبایل بیشتری را روانه‌ی بازار مصرف کند؛ اما در حال حاضر این بازار تماماً در تسخیر انویدیا است. 

گفتیم که کارت Radeon VII از تکنیک رهگیری پرتو و و ترفندهای رندرینگ بر پایه‌ی هوش مصنوعی پشتیبانی ‌‌نمی‌کند؛ اگرچه هنوز تاثیرات قابل توجهی از این فناوری‌ها در عرصه‌ی گیمینگ ندیده‌ایم. AMD تصدیق کرده است که RTX بالاخره به ویژگی کلیدی و مهمی برای گیمرها در زمینه‌ی گیمینگ تبدیل خواهد شد. دکتر لیزا سو مدیرعامل AMD می‌گوید:

رهگیری پرتو در حال حاضر عمیقا در دست توسعه است و این توسعه در هر دو حیطه‌ی نرم‌افزار و سخت‌افزار در جریان است. در حال حاضر مصرف‌کننده‌ی نهایی مزایای زیادی در استفاده از این فناوری نمی‌بیند؛ چرا که تمام بخش‌های این اکوسیستم هنوز آماده نیست.

تکلیف گیمرها چیست

دیدن اینکه AMD با فناوری ساخت تراشه‌ی ۷ نانومتری خود، حداقل بر حسب چگالی ترانزیستورها از رقیب دیرینه‌اش انویدیا جلوتر است، موضوع دلگرم‌کننده‌ای است. با نگاهی به نوع قیمت‌گذاری کارت‌های مجهز به فناوری RTX انویدیا نسبت به کارت های نسل قبلی GTX این شرکت (RTX 2060 در بدو انتشار برچسب قیمت ۳۴۵ دلاری خورد، درحالی‌که GTX 1060 در بدو ورود به بازار ۱۰۰ دلار ارزان‌تر بود)، مشخص است که هر نیرویی که انویدیا را به رقابت وادارد، به نفع مصرف‌کننده‌ی نهایی عمل خواهد کرد.

به نظر می‌رسد Radeon VII به خوبی با RTX 2080 از نظر توان پردازشی برابری می‌کند. ولی با این وجود خیلی از کاربران برای بهره‌مندی از مزایای فناوری‌های جدید انویدیا یعنی رهگیری پرتو و Anti-Aliasing بر پایه‌ی هوش مصنوعی قید این ۱۰۰ دلار اضافه‌تر را می‌زنند. 

اگر AMD عرصه را در قیمت بر رقیب خود تنگ‌تر کند، انویدیا انگیزه‌ی لازم برای کاهش قیمت محصولاتش را پیدا می‌کند و نبرد قیمت‌ها میان شرکت‌ها همواره به نفع مصرف‌کنندگان نهایی بوده است. 

AMD به احتمال زیاد مدت زیادی پیشتاز رقابت در زمینه‌ی لیتوگرافی تراشه‌های خود نخواهد ماند و انتظار می‌رود انویدیا به‌زودی وارد عرصه‌ی تولید پردازنده‌های ۷ نانومتری شود (خوب است بدانید تراشه‌های هر دو شرکت AMD و انویدیا را شرکت تایوانی TSMC می‌سازد).

مشکلی که دراین‌میان وجود دارد این است که بازار به سمت چند پاره شدن به پیش می‌رود. انویدیا در تلاش برای حفظ برتری و استیلای خود در بازار پردازنده‌های گرافیکی، بر فناوری‌های انحصاری‌اش مثل رهگیری پرتو، DLSS و G-sync تاکید خیلی زیادی دارد. در عین حال انویدیا تاکید کمتری بر مواردی مثل ترافلاپس‌ها و پهنای باند حافظه گرافیکی دارد که در آن AMD توان رقابت مستقیم با وی را دارد. مصرف‌کنندگان نهایی و طراحان گیم سرانجام باید یکی از این دو اکوسیستم جداگانه را برگزینند و دیگری را کنار بگذارند.

با از دست رفتن بازار ارزهای دیجیتال، هر دو شرکت در تلاش برای تصاحب اندکی سهم بیشتر از بازار پردازنده‌های گرافیکی هستند. گیمرهای رایانه‌های شخصی هنوز به‌خاطر دوران رواج بیت‌کوین‌ها که باعث افزایش شدید قیمت کارت‌های گرافیک شد، دلخور هستند. در چنین شرایطی هر دو شرکت، بخصوص انویدیا که صدرنشین این بازار است، باید به هر شکل ممکن مشتریان خود را حفظ کنند و به آن‌ها برای خریدن کارت‌های جدید خود انگیزه بدهد. ولی در عوض شاهد آن هستیم که در دور‌ه‌ی فناوری‌های گرافیکی نو‌ظهور، کاربران بیش از گذشته سردر‌گم شده‌اند (و البته مورد سواستفاده قرار گرفته‌اند).

پژوهشگران با مقایسه‌ی تغییرات ژنتیکی در فرزندان نخستی‌های مختلف نشان داده‌اند که سرعت جهش در انسان‌ها از زمانی که مسیرهای تکاملی جداگانه‌ای را پیش گرفته‌اند، کاهش یافته است. این نتایج می‌تواند در یافتن پاسخ سوالاتی درمورد گذشته‌ی انسان سودمند باشد.

ما از زمانی که توانستیم ماده‌ی ژنتیکی خود را مطالعه کنیم، مجذوب آن شدیم و کارهای خوبی نه‌تنها درمورد نقشه‌یابی ژن‌ها بلکه در زمینه‌ی تعیین سرعتی که ژن‌های ما دچار تغییر می‌شوند، انجام دادیم. سورن بسنباچر از دانشگاه آرهوس می‌گوید:

در طول شش سال گذشته چندین مطالعه‌ی بزرگ این کار را برای انسان‌ها انجام داده‌اند و ما دانش وسیعی درمورد تعداد جهش‌های جدیدی که هر ساله در ژنوم انسان‌ها رخ می‌دهد، به‌دست آورده‌ایم. با این حال تاکنون برآورد خوبی درمورد سرعت جهش‌های ژنتیکی در نخستی‌هایی که خویشاوندی نزدیکی با ما دارند، نداشته‌ایم.

پژوهشگران دانشگاه آرهوس و باغ وحش کپنهاگ، اطلاعات ژنتیکی والدین و فرزندان شامپانزه‌ها، گوریل‌ها و اورانگوتان‌ها را جمع‌آوری کردند تا بتوانند سرعت جهش در آن‌ها را با سرعت جهش در ژنوم انسان مقایسه کنند. براساس تجزیه‌و‌تحلیل توالی‌های DNA آن‌ها، تعداد جهش‌های جدیدی که در هر نسل اتفاق می‌افتاد، مشخص شد و پژوهشگران این تعداد را بین شاخه‌های مختلف درخت خانوادگی نخستی‌ها مقایسه کردند.

درمقایسه با داده‌های مشابهی که از انسان‌ها جمع‌آوری شده بود و با به حساب آوردن تفاوت‌های نسبی در سن والدین، سرعت جهش در هر ده خانواده‌ی میمون مورد مطالعه، به‌طور میانگین ۱۵۰ درصد بیشتر از میانگین سرعت جهش در انسان‌ها بود. نتایج همچنین نشان می‌دهد که این کاهش تقریبا در اواخر تاریخچه‌ی ما آغاز شده است، شاید درحدود چهارصد هزار سال پیش که خیلی قبل‌تر از زمانی نیست که انسان مدرن روی زمین پراکنده شد.

وقتی ما از ژن‌های خود به‌عنوان یک ابزار اندازه‌گیری برای نقشه‌یابی گذشته‌ی تکاملی خود استفاده می‌کنیم، این تغییر دارای پیامدهای قابل‌توجهی است. مانند تیک تاک یک مترونوم، ما می‌توانیم از «ضربه در هر دقیقه‌ی» DNA جهش‌یافته‌ی خود برای کشف زمانی که دو گونه‌ی خویشاوند، آخرین اعضای یک گروه بوده‌اند، استفاده کنیم.

اگر ما طبق خط سیر انسان مدرن پیش برویم، زمان وجود آخرین جد مشترک ما و نزدیک‌ترین خویشاوندانمان یعنی شامپانزه‌ها به حدود ده میلیون سال پیش برمی‌گردد. اگرچه نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که ما در حدود ۱۳ میلیون سال پیش از هم جدا شده‌ایم. حتی برخی از سنجه‌های ژنتیکی تاریخ جدا شدن را چهار میلیون سال پیش نشان می‌دهند. برای اینکه به این سردرگمی‌ها بیفزاییم بد نیست بگوییم که شواهد فسیلی با هر دوی این برآوردها مخالف بوده و زمان جدایی را هشت میلیون سال پیش نشان می‌دهند. نتایج جدید می‌توانند به حل این تضادها کمک کنند و زمان جدایی را درحدود ۷-۶ میلیون سال پیش تخمین می‌زنند. میکل هید اسکروپ از دانشگاه آرهوس می‌گوید:

زمان جدایی گونه‌ها که ما بر اساس سرعت جهش جدید برآورد کرده‌ایم، با زمان جدایشی که براساس اطلاعات فسیلی انتظار داریم، مطابقت بیشتری دارند.

این یافته‌ها همچنین می‌تواند ما را تشویق کند که درمورد جدایی اجداد نئاندرتال و انسان‌های مدرن دوباره فکر کنیم و لازم است که این برآوردها را براساس سرعت جهشی که کمی بیشتر از مقادیر پیشین است، مجددا به‌دست آوریم.

اما چه‌چیزی موجب کاهش سرعت جهش در انسان شده است؟ پژوهشگران حدس می‌زنند که این امر می‌تواند ناشی از افزایش سن بلوغ و فاصله‌ی نسل طولانی‌تر یا حتی تغییر در محیط و سبک زندگی انسان باشد. با این حال بعید است که این موضوع روی سرعت پراکندگی ژن‌های ما تاثیری داشته باشد یا به سازگاری ما کمکی کرده باشد.

کسب آگاهی بیشتر درمورد ارتباط بین تغییر ژنتیکی و سازگاری می‌تواند به‌جز افزایش دانش درمورد گذشته، مزایای دیگری نیز داشته باشد. این امر می‌تواند آینده‌ی تمام شاخه‌های درخت خانوادگی ما را تشریح کند. کریستینا هیلسوم از باغ وحش کپنهاگ می‌گوید:

تمام گونه‌های میمون‌های بزرگ در طبیعت در معرض خطر قرار دارند. با تعیین دقیق‌تر تغییرات جمعیت‌ها در ارتباط با اقلیم، می‌توانیم تصویری درمورد اینکه گونه‌ها چگونه می‌توانند با تغییرات اقلیمی آینده رو‌به‌رو شوند، به‌دست آوریم.

چرا دنیا به کفش مجهز به بند خودکار نیاز دارد؟ آیا تاکنون چیزی در مورد ولکرو شنیده‌اید؟ چگونه می‌توان در صورت غیرفعال بودن وای‌فای، بند کفش را بست؟

محصول جدید نایک، Adapt BB به این سؤال‌ها پاسخ می‌دهد. این کفش، مجهز به بندهای قدرتمندی است که به صورت خودکار روی پا بسته می‌شوند. Adapt BB،  مدل تکامل‌یافته‌ی Hyper Adapt 1.0 است که خود مدل تجاری Air Mag است. ایرمگ پروژه‌‌ای بود که با الهام از کفش‌های فیلم بازگشت به آینده‌ی ۲ ساخته شد.

اما در مدل جدید اداپت، امکان بستن بندها از طریق تلفن همراه فراهم شده است. به دنبال معرفی این مدل، در یک مجموعه از توییت‌ها از آن انتقاد شده بود و این سؤال مطرح شده بود که چرا سخت‌افزار و امکانات غیرضروری باید به این کفش اضافه شوند؟

این واکنش دقیقا مشابه واکنش‌ها پس از عرضه‌ی اولین مدل کفش بند خودکار نایک بود. اما این بار خبر عرضه‌ی این مدل خیلی زود به CES (نمایشگاه وسایل و گجت‌های الکترونیکی) رسید. مردم هنوز از شنیدن خبر توالت‌های هوشمند شوکه بودند که خبر اضافه شدن سخت افزار جدید به کفش‌ها را شنیدند. راه‌حل رسیدن به یک طراحی بدون بند اضافه کردن نیمی از سخت افزار به تلفن هوشمند و توانایی مکالمه  با کفش است.

بدون بند

در حال حاضر، یکی از چالش‌های تولیدکنندگان کفش، طراحی قفل بدون بند برای بازیکنان بسکتبال است. در این مدل نه‌تنها بندی در کار نیست بلکه قفل و بست کفش هم بهبود یافته است. این قفل حتی در موقعیت‌های توقف ناگهانی  از نوسان پای ورزشکار داخل کشف جلوگیری می‌کند. 

نایک از یک سیم و موتور برای جابه‌جایی بندها استفاده می‌کند. آدیداس، رقیب نایک هم به روشی متفاوت این کار را انجام می‌دهد و از پارچه‌های بافت‌دار و بافت‌های خودکار در کفش بسکتبال مدل N3XT L3V3L استفاده کرده است.

حذف بندها، صرف‌نظر از روش ساخت، مزایای قابل‌توجهی را به دنبال خواهد داشت. شاید ناظر معمولی متوجه مشکلات بندها و قفل آن‌ها برای ورزشکاران حرفه‌ای نشود.  یک بازیکن معمولی در رختکن، کفش‌های خود را محکم می‌بندد و تا پایان بازی به همین شکل ادامه می‌دهند مگر این‌که به هر دلیلی از زمین خارج شود و نیاز به تنظیم کفش خود داشته باشد. در عین حال مربی به آن‌ها در بستن بندها کمک می‌کند زیرا دسترسی به انقباض کافی برای قفل کامل کفش‌های ورزشی بدون کمک مربی امکان‌پذیر نیست.

این میزان سفتی کفش برای ساعت‌ها بازی، باعث خستگی پا می‌شود. سفتی بیش‌ازحد کفش برای بازیکنانی که دچار مشکل استخوانی هستند و به‌طورکلی برای هیچ‌کس خوب نیست زیرا این گردش خون مناسب است که به درمان و پیشگیری از جراحت‌ها کمک می‌کند.

نایک در حال کار روی یک پژوهش دانشگاهی با موضوع کارایی سیستم قفل Adapt BB است. این سیستم نسبت به گذشته ۴۰ درصد بهبود یافته است و ورزشکارانی که قبلا این مدل را امتحان کرده‌اند (ورزشکاران تحت حمایت نایک)، آن را به دیگران هم توصیه می‌کنند. به‌طور خلاصه تمام آن‌ها یک نظر مشترک دارند: سیستم قفل کفش‌ها بهبود یافته است و یک مزیت مفید آن تنظیمات مختلف سفتی کفش و انتخاب میزان باز و بسته شدن آن است.

نایک، برنامه‌های طولانی‌مدتی برای این مدل کفش دارد و اولین نقطه‌ی تمرکز آن، ورزشکاران حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای هستند. ازآنجاکه این مدل هواداران معمولی زیادی هم دارد؛ نایک برای تولید کفش‌های معمولی روی پلتفرم اداپت هم در حال برنامه‌ریزی است.

سخت‌افزار

سخت‌افزار اصلی Adapt BB و دستگاهی که امکان استفاده از پلتفرم نایک را می‌دهد، یک پلاستیک مستطیل‌شکل  است که زیر قوس کفش قرار گرفته است. این بخش مجهز به یک موتور محرکه‌ی کرم مانند همراه با محافظ است که امکان بستن بندها با استحکام دلخواه را می‌دهد و برای پیشگیری از لغزیدن یا سر خوردن در طول بازی آن‌ها را به صورت مکانیکی قفل می‌کند.

این بخش به همراه سیمی که در یک مسیر پرپیچ تا بالای پا کشیده می‌شود زیر یک بخش چتر مانند موسوم به فناوری FitAdapt قرار می‌گیرد. این قطعه یکی از اجزای اتوفیت یا تطبیق خودکار مدل  Adapt BB است. البته یک باتری و یک سیم‌پیچ برای القای شارج از صفحه‌ی شارج کفش در نظر گرفته شده‌اند  و یک ماژول بلوتوث هم در این کفش تعبیه شده است که امکان برقراری ارتباط با تلفن همراه را فراهم می‌کند.

دیگر قطعات داخل کفش هم به همین اندازه جذاب هستند. برای مثال میدسول (لایه‌ی چرمی یا لاستیکی که بین کفی کفش  و زیره‌ی کفش قرار می‌گیرد) کفش از فوم کاشلون نایک ساخته شده است. این فوم یک نوع لایه‌ی متراکم است که مانند نمونه‌های جدیدتری مثل Zoom فشرده نمی‌شود. به این صورت امکان قرار دادن ماژول زیر کفش وجود دارد.

بخش کفی کفش هم از یک فوم جدید ساکلاینر ساخته شده است (ساک لاینر یک بخش چرمی باریک است که روی کفی کفش قرار می‌گیرد)، این بخش فشار را از هر نقطه‌ی میدسول به سطح پا منتقل می‌کند. به زبان ساده‌تر، موتور کفش را حس نمی‌کنید.

ناریسا چانگ، مهندس مکانیکی ارشد و جردن رایس مدیر ارشد مهندسی سیستم‌های هوشمند در نایک، تست‌های زیادی را برای اطمینان از عملکرد ماژول در شرایط پرفشار و پراستهلاک انجام دادند. دوام موتور از خود کفش بیشتر است بنابراین احتمال شکست کم است. زیره‌ی کفش محکم است و با کشش مناسب و کنترل دقیق هدایت می‌شود.

عملکرد سیستم کفش به این صورت است: در ابتدا پای خود را داخل کفش قرار می‌دهید. اگر قبلا میزان سفتی بندها را تنظیم کرده باشید، سیستم مغناطیسی تعبیه‌شده در کفش (این سیستم  جدید مانند مدل اولیه‌ی Adapt وابسته به فشار نیست) حضور پای شما در کفش را درک می‌کند و کفش را محکم می‌کند.

اگر اولین بار است که کفش را می‌پوشید، می‌توانید آن را با اپلیکیشن Adapt BB روی تلفن همراه خود همگام کنید. این اپلیکیشن را می‌توانید از اپ‌استور یا پلی استور دانلود کنید. پس از همگام‌سازی کفش با اپلیکیشن، کفش‌ها به صورت مستقیم به حساب Nike+ وصل می‌شوند بنابراین شخص دیگری نمی‌تواند کفش‌ها را کنترل کند. بدون لاگین در حساب امکان کنترل کفش‌ها از طریق اپلیکیشن وجود نخواهد داشت.

پس از همگام شدن اپلیکیشن با کفش، می‌توانید رنگ دلخواه را برای شناسایی کفش‌ خود انتخاب کنید، رنگ موردنظر روی LED-های موجود کنار کفش ظاهر می‌شود.LED-ها یکی از شاخصه‌های شناسایی کفش هستند و قابلیت سفارشی‌سازی را دارند اما می‌توان برای تنظیم بندها هم از آن‌ها استفاده کرد. یکی از امکانات اپلیکیشن که چند هفته‌ی دیگر فعال خواهد شد، امکان تنظیم میزان سفتی کفش از طریق صفحه‌ی نمایش است.

بااین‌حال در صورت تمایل می‌توانید بدون نصب اپلیکیشن هم از کفش‌ها استفاده کنید. پس از پوشیدن کفش می‌توانید میزان سفتی بندها را تنظیم کنید یا با یک دکمه آن‌ها را کاملا باز کنید. همچنین می‌توانید با دکمه‌های کنترلی تنظیمات کوچکی را انجام دهید. وقتی پای شما در کفش قرار دارد، سیستم  مکانیکی بند خودکار،  آن را متناسب با پای شما تنظیم می‌کند اما می‌توانید تنظیمات دلخواه خود را هم روی آن انجام دهید.

به این صورت ورزشکارها در زمین بازی و تنها با یک دکمه می‌توانند کفش خود را به‌سرعت تنظیم کنند. اما این نکته از چشم بسیاری از کاربران توییتر دور ماند. قابلیتی که برای ورزشکاران تا قبل از این غیرممکن بود.

برای مثال، پای بازیکنان تقریبا پس از سی دقیقه فعالیت در زمین بازی شروع به انبساط می‌کند. درنتیجه میزان راحتی کفش تغییر می‌کند آن‌ها در این شرایط می‌توانند درجه‌ی سفتی کفش را تغییر دهند.

در بازی‌های NBA استفاده از تلفن همراه غیرقانونی است به همین دلیل وجود دکمه روی کفش‌ ضروری است. این کفش و فناوری آن برای بازی‌های رسمی تأیید شده‌اند  به‌طوری‌که چند روز پیش جیسون تاتوم در بازی سلتیکز، راپتورز از آن‌ها استفاده کرد.

اما جدای از مزایای این کفش برای ورزشکارها، این مدل دورنمایی از آینده‌ی کفش‌های بدون بند را نمایش می‌دهد. از اجرای دیگر موتور می‌توان به یک ژیروسکوپ سه‌بعدی (ژیروسکوپ از یک چرخ تشکیل شده است که می‌تواند دور یک محور بچرخد و برای اندازه‌گیری جهت‌گیری و سرعت زاویه‌ای از آن استفاده می‌شود) و سرعت‌سنج‌هایی برای اندازه‌گیری محورهای مختلف اشاره کرد. این کفش می‌تواند مواردی مثل گام برداشتن، فشار وارد شده بر پا، آهنگ حرکت و حتی حرکات هوایی پا را انتخاب کند.

فرض کنید، مربی به شما می‌گوید پای خود را بیش از حد جلو یا عقب قرار دادید یا دیر حرکت کردید یا خیلی خم شده‌اید. تمام این نکات را سخت افزار نایک می‌تواند به شما بگوید. اگرچه این امکانات هنوز در مدل فعلی نایک تعبیه نشده‌اند. اما نایک معتقد است مزایایی مثل سیستم انعطاف‌پذیر و قابل تنظیم بندها و قفل بهبودیافته، برای انگیزه‌ی ساخت این مدل کافی بوده‌اند.

امکانات دیگر زمینه ای برای طرح‌های آینده‌ی نایک هستند.  نایک نسبت به افشای طرح‌ها و برنامه‌های آینده‌ی خود بی‌میل است اما مدل‌های فعلی می‌توانند نشانه‌ای برای مدل‌های آینده‌ی نایک باشند: نسل جدید پوشاکی که می‌تواند به ساعت‌ها و هدفون‌ها وصل شود و برای مثال بازخوردی از حرکات بدن در یک کنسرت نشان دهد. به گفته‌ی اریک آور، معاون بخش نوآوری طراحی نایک:

وقتی این کفش را به عنوان یک پلتفرم درنظر می‌گیریم کار را با  معیار تناسب شروع می‌کنیم. به گفته‌ی بیل بورمن، تناسب مبنای همه چیز است. اگر تناسبی در کار نباشد، ویژگی‌های کاربردی محصول هم به خطر خواهند افتاد.

یکی از دیگر مؤلفه‌هایی که آور هم بر آن تأکید می‌کند و به یکی از ویژگی‌های اصلی مدل اداپت تبدیل شده است، نوع لایه‌گذاری کفش است:

می‌توانید لایه‌گذاری قابل تطبیق را در آینده تصور کنید. بنابراین وقتی از پلتفرم سخن می‌گوییم، دیدگاه جامعی نسبت به ویژگی‌های کاربردی کفش داریم و البته به پوشش و ظاهر آن هم دقت می‌کنیم.

دیگر ویژگی‌های سخت‌افزاری این مدل به شرح ذیل است:

• به نقل از نایک عمر باتری با تنظیمات روزانه‌ی مختلف بین ۱۰ تا ۱۴ روز متغیر است.
• برای باز شدن کفش و خارج شدن پا از آن، به ۵ درصد توان باتری نیاز است.
• با کمتر از سه ساعت شارج بی‌سیم، شارج کفش کامل خواهد شد.
• هیچ اپلیکیشنی برای اپل واچ وجود ندارد اما نایک در حال کار روی آن است.

طراحی و راحتی

کنترل و امکانات این مدل در افزایش حس راحتی و آسایش آن مؤثر هستند. سطح راحتی این کفش از نظر طراحی  به اندازه‌ی اسنیکرهای معمولی نیست اما به گفته‌ی نایک، مدل اداپت در سال ۲۰۱۹ به سطح موردنظر خواهد رسید.  افرادی که پاهای عریض یا پاشنه  بلندی دارند هم می‌توانند به راحتی از این مدل استفاده کنند. این در حالی است،  مدل قبلی یعنی Adapt 1.0 سنگین و خشک بود.

در کنار خاصیت لایه‌ای که قبلا به آن اشاره شد، می‌توان به جزئیات جذاب دیگری هم اشاره کرد.  طراحی این کفش تا حدودی یادآوری کفش‌های بسکتبال نایک در گذشته است. طرح کلی، مدل Kobe AD را به یاد می‌آورد که الهام بخش اریک اور، مدیرعامل و مدیر نوآوری خلاق نایک برای خلق این مدل بود. پاشنه‌ی درخشان این کفش هم یادآور نوار چرمی Jordan 11 است.

این مدل با ظاهری مناسب و با هدف جلب رضایت طرفداران و بازیکنان بسکتبال ساخته شده است و در عین حال برای هواداران مدل اداپت جذاب است.

فناوری توان‌بخش

یکی از هیجان‌انگیزترین پیامدهای  فرعی یک کفش بند خودکار، کمک به افراد معلول و ناتوان حرکتی است. کفشی که بندهای آن به صورت خودکار بسته می‌شوند، می‌تواند سهولت کار را برای افراد معلول به شدت افزایش دهد.

البته پروژه‌ی Adapt با هدف کمک به ناتوانی‌های حرکتی طراحی نشده است بلکه هدف کلی کمک به افراد برای بستن کفش در شرایط سخت و اضطراری است. مدل Adapt BB  با قیمت ۳۵۰ دلار عرضه شده است که نسبت به مدل ۷۵۰ دلاری Adapt 1.0 پائین‌تر است. این کاهش قیمت قابل توجه است و به مرور کمتر خواهد شد.

چانگ و رایس در پاسخ به این سؤال که آیا توان‌بخشی قسمتی از طراحی آن‌ها بوده می‌گویند مدل Adapt 1.0 تنها یک آزمایش برای تجاری سازی طرح بدون بند بود اما پس از عمومی شدن، هزاران بازخورد در رابطه با توان‌بخشی  و کمک به افراد معلول دریافت کرد. به این ترتیب تیم مهندسی کار روی قابلیت‌های توان‌بخشی برای تمام ورزشکاران را آغاز کرد. بنابراین بااینکه قابلیت توانبخشی از اهداف اولیه و اصلی نایک در این مدل نبود اما تأثیر زیادی در موفقیت آن دارد و خواهد داشت.

نواقص و پتانسیل‌ها

قطعا مدل جدید نایک از مزایای زیادی برخوردار است. نایک از گذشته زیر ذره‌بین بسیاری از تولیدکنندگان قرار داشته است  و در آینده محصولات پرسودی را تولید خواهد کرد.

اما آینده‌ی مدل جدید نایک کمی مبهم است. برای مثال می‌توان چنین امکاناتی را برای آن درنظر گرفت:  فرض کنید در حین عبور از در اتوبوس، کفش به صورت خودکار هزینه را پرداخت کند. موتورسیکلتی که تنها وقتی پاهای شما روی آن قرار بگیرد از حالت قفل خارج می‌شود یا پیراهنی که می‌تواند با اپلیکیشن سلامت  تلفن همراه ارتباط برقرار کند و آماری دقیق از میزان آب بدن را نمایش دهد.

Adapt BB اولین مدل نایک با نرم‌افزار قابل ارتقا است. گرچه کفش‌های الکترونیکی متعددی در گذشته طراحی شده‌اند اما این اولین بار است که یک مدل به سرعت بهبود پیدا می‌کند. ورزشکاران حرفه‌ای می‌توانند به سرعت کفش خود را عوض کنند.

نرم‌افزار قابل ارتقا، قابلیت‌هایی را به کفش اضافه می‌کند که آن را از دسته‌ی مواد مصرفی با عمر محدود خارج خواهد کرد. خرید پوشاکی که با گذشت زمان بهتر شود چیز جدیدی نیست، همان‌طور که چکمه‌های چرمی و دیگر پوشاک تهیه‌شده از پوست حیوانات برای متناسب شدن و تطبیق با بدن نیاز به گذشت زمان دارند. اما به غیر از محصولات حیوانی، این اولین بار است که یک لباس می‌تواند چنین عملکردی داشته باشد.

البته تفاوت زیادی بین این دو گروه وجود دارد و نایک در مواردی مثل اجرا، توسعه یا متقاعد کردن مردم برای جمع‌آوری و استفاده از داده‌های آن‌ها دچار مشکل می‌شود.لازم است با دقت بیشتری در مورد این محصول سخن گفته شود و بر مزایای واقعی آن تأکید شود که آن را به گزینه‌ی بهتری نسبت به محصولات آنالوگ تبدیل می‌کند. همچنین نایک باید بحث نظارت بر داده‌های کاربر را بیشتر جدی بگیرد. البته نایک بارها در ارائه‌های رسمی و غیر رسمی خود به این مسأله اشاره کرده است و این نشانه ی خوبی است.

مردم داده‌های خود را در ازای دریافت خدمات در اختیار نایک قرار می‌دهند. داده‌ها نباید برای اهدافی غیر از این مورد سواستفاده قرار بگیرند. بررسی انگیزه‌های استفاده از داده‌ها در دنیایی که به سمت دیجیتالی شدن و قابل حمل شدن پیش می‌رود، حائز اهمیت است. اما باید در این راه، قدم‌به‌قدم پیش رفت. پس از رونمایی نایک از پلتفرم اداپت، حالا  این شرکت باید به صورت دقیق‌تر به نظارت بر داده‌های کاربر می‌پردازد.

فرهنگ

یکی از ویژگی‌هایی که نایک در مجموعه لباس‌های هوشمند می‌تواند به توسعه‌ی آن بپردازند، فرهنگ است. این فرهنگ می‌تواند به شکل‌های مختلف برای مثال در طرفداران اسنیکر، هواداران بسکتبال، فرهنگ هیپ‌هاپ و هنر و مد نمود پیدا کند. مثال‌های زیادی برای تلاش‌های شکست خورده در جهت تبدیل لباس‌های هوشمند به لباس‌های جذاب ، کاربردی و تطبیق‌یافته وجود دارد. در اغلب این سناریوهای شکست، شرکت‌ها  در برقراری ارتباط قوی بین فرهنگ و فناوری دچار مشکل شدند.

فرهنگ به عنوان یک موجود زنده و در حال رشد، یکی از بزرگ‌ترین شاخص‌های ظاهری است. در این شرایط فرقی ندارد که یک  فناوری تا چه اندازه خوب باشد یا یک مدل کسب‌وکار تا چه اندازه‌ نوآورانه باشد، برای ایجاد تغییر در رفتار مشتری،  (هدفی که نایک دنبال می‌کند) فناوری باید با فرهنگ همراه شود. این ارتباط را می‌توان از طریق علاقه‌مندان اسنیکر یا از طریق نهادهایی با هواداران متعصب مثل NBA یا فعالان عرصه‌ی مد یا هنرمندانی که به دنبال تازگی محصول هستند، ایجاد کرد.

این مسأله یکی از نقاط کور و نادیده در سیلیکون ولی است، جایی که فرهنگ از دریچه‌ی مهندسی دیده می‌شود نه هنر یا مد. شرکت‌های متعددی در این راستا تلاش کرده‌اند و بسیاری از آن‌ها به ویژه در زمینه‌ی تلفن همراهنتوانستند حداکثر استفاده از فرهنگ را ببرند.

آینده‌ی منفی یا مثبت

واکنش مردم نسبت به Adapt BB  دو جریان متضاد است. در درجه‌ی اول نشان می‌دهد مردم به سمت تنبلی و عشرت‌طلبی بیشتر در حرکت هستند از طرفی هم می‌تواند نشانه‌ای از حرکت به سمت یک نوع آرمان‌شهر باشد. هیچکدام از این احتمالات کاملا درست نیستند، اما بهتر است نیمه‌ی پر لیوان و ویژگی‌های مثبت این فناوری را درنظر گرفت.

یکی از درس‌های خوبی که می‌توان از فناوری‌های ده سال اخیر گرفت این است که فناوری‌های آینده با مشارکت فعال و پشتیبانی قوی، تحقق پیدا می‌کنند.به زبان ساده‌تر، نایک با دستگاه‌هایی که به بهبود کیفیت زندگی مردم کمک می‌کنند، بر ارزش مشتری تاکید می‌کند. این شرکت در طولانی‌مدت به دنبال طراحی یک چارچوب پوشیدنی است که بر مبنای روابط صادقانه با مشتریان و نظارت دقیق داده‌های آن‌ها بنا شده است. تنها تعداد کمی از شرکت‌های جهان قادر به اجرای این ایده‌ها هستند که نایک هم یکی از آن‌ها است.

پس از معرفی دوربین فیلمبرداری XF705 کانن در سپتامبر سال گذشته‌ی میلادی، حال نوبت به پاناسونیک رسیده است تا پرچم‌دار دوربین‌های فیلمبرداری حرفه‌ای خود را به بازار عرضه کند. دوربین AG-CX350 با توانایی فیلمبرداری ۱۰ بیت 4K تا حداکثر نرخ ۴۰۰ مگابیت‌بر‌ثانیه، خود را به عنوان گزینه‌ای توانمند برای کاربران حرفه‌ای معرفی می‌کند. 

پاناسونیک در CX350 از سنسور یک اینچی MOS با رزولوشن ۱۵ مگاپیکسل بهره برده است که توانایی فیلمبرداری ۱۰ بیت ۴:۲:۲: با رزولوشن 4K در نرخ ۳۰ فریم‌بر‌ثانیه و ۴۰۰ مگابیت‌بر‌ثانیه را دارد. کاربرانی که به دنبال نرخ ۶۰ فریم‌بر‌ثانیه هستند، گزینه‌ای جز رنگ‌برداری ۴:۲:۰ را نخواهند داشت که در این حالت نرخ انتقال اطلاعات به ۲۰۰ مگابیت‌بر‌ثانیه کاهش می‌یابد. هم‌چنین امکان فیلمبرداری ۱۰ بیت ۴:۲:۲ با رزولوشن Full HD و نرخ ۱۲۰ فریم‌بر‌ثانیه و ۲۰۰ مگابیت‌بر‌ثانیه در دسترس خواهد بود که با کدک All-I ذخیره می‌شود. CX350 برای فیلمبرداری از تمام مساحت سنسور بهره می‌برد تا بهترین کیفیت ممکن به ارمغان بیاید. فیلتر ND داخلی نیز حالات ۱/۴، ۱/۱۶ و ۱/۶۴ را در اختیار کاربران قرار می‌دهد. 

پاناسونیک در دوربین فیلمبرداری حرفه‌ای جدید خود از لنز ۴۹۰-۲۴.۵ میلی‌متری F2.8-4.5 بهره برده است که شباهت زیادی به نمونه‌ی به کار رفته در دوربین HC-X1 این شرکت است. این لنز که از لرزشگیر اپتیکال بهره می‌برد، توانایی زوم اپتیکال ۲۰ برابری را به همراه دارد. حلقه‌های کنترلی فوکوس، زوم و دیافراگم نیز روی لنز تعبیه شده است.

دوربین فیلمبرداری CX350 از سیستم فوکوس Intelligent AF پاناسونیک بهره می‌برد که به ادعای این شرکت، قابلیت فوکوس دقیق و نرم را روی سوژه‌ها دارد. امکان انتخاب سوژه‌ی مورد نظر برای فوکوس نیز از طریق نمایشگر لمسی در کنار قابلیت‌های کمکی اعم از بزرگنمایی ناحیه‌ی فوکوس دسترس است. 

پاناسونیک CX350 از دو درگاه کارت حافظه‌ی SD بهره می‌برد که به کاربران امکان فیلمبرداری بی‌پایان را می‌دهد؛ در صورتی که یکی از کارت‌های حافظه پر شود، دوربین به صورت خودکار اقدام به ضبط روی کارت حافظه‌ی دوم می‌کند و فیلمبرداری در همین حین می‌تواند با تعویض نمونه‌ی اول، به ضبط محتوای خود ادامه دهد.  قابلیت ضبط هم‌زمان پشتیبان روی هر دو کارت حافظه نیز در دسترس است. پاناسونیک هم‌چنین امکان ضبط کلیپ‌های ۱۰ بیت 4K با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه را از طریق کدک HEVC روی کارت حافظه، فراهم کرده است تا نیازی به ضبط‌کننده‌های خارجی نباشد.

پاناسونیک در AG-CX350 تمامی مولفه‌های مورد نیاز فیلمبرداران حرفه‌ای را به کار برده است. بدنه‌ای کوچک (به وزن ۲.۳ کیلوگرم)، دستگیره‌ی بالای بدنه در کنار نمونه‌ی متداول کناری، کلید‌های کنترلی متعدد، نمایشگر لمسی ۱.۷ میلیون و منظره‌یاب ۲.۳ میلیون نقطه، برخی از مشخصه‌های طراحی CX350 است. 

در بخش اتصالات نیز دوربین جدید پاناسونیک در کنار تجهیز به میکروفن استریو داخلی، به دو ورودی XLR، ورودی/خروجی TC، شبکه، درگاه‌های USB نوع C و USB 2.0، اسپیکر، جک هدفون و خروجی SDI و HDMI مجهز شده است. باتری AG-VBR59 این دوربین نیز قابلیت ضبط پیاپی به مدت ۳ ساعت ۲۰ دقیقه را فراهم می‌کند. ورودی برق ۱۲ ولت نیز امکان فیلمبرداری پیاپی و بدون نیاز به باتری را در دسترس کاربران قرار می‌دهد.

از دیگر قابلیت‌های دوربین فیلمبرداری حرفه‌ای جدید پاناسونیک می‌تواند به استریم RTMP/RTSP، پشتیبانی از IP Streming، کنترل از راه‌دور با اپلیکیشن موبایل و تبلت، استاندارد تصویر پخش تلویزیونی با قابلیت تصحیح رنگ در ۱۶ مرحله و فیلمبرداری ۱۰ بیت HLG، اشاره کرد. 

پاناسونیک دوربین فیلمبرداری AG-CX350 را از ماه‌ آینده میلادی و با قیمت ۳٬۶۹۵ دلار به فروش می‌رساند.

آیفون‌های اپل یکی از محبوب‌ترین گوشی‌های بازار هستند و در ایران نیز طرفداران به‌خصوص خود را دارند. از سال گذشته و به‌دنبال جهش قیمت دلار، قیمت آیفون‌ها نیز به‌صورت تصاعدی سیری صعودی گرفت و تهیه‌ی آن‌ها برای عده‌ی کثیری از کاربران ایرانی تبدیل به رؤیا شد.

در همین حین بود که برخی فروشندگان برای جلب‌توجه کاربران، شروع به واردات آیفون‌های ریفربیش‌شده کردند و شمار درخورتوجهی از آن‌ها (نه همه‌ی‌شان) گوشی‌های ریفربیش‌شده را به نرخ گوشی‌های آکبند روانه‌ی بازار کردند.

با در نظر گرفتن چنین رخدادهایی، بهترین کار ممکن این است که خود ما به‌عنوان کاربر، نحوه‌ی تشخیص آیفون ریفربیشد را یاد بگیریم تا برخی فروشندگان سودجو نتوانند چنین دستگاه‌‌هایی را به‌قیمت آیفون آکبند به ما بفروشند. سؤال اصلی اینجا است که چگونه می‌توانیم از آکبند بودن آیفون‌مان مطمئن باشیم؟ یا این‌که اگر به‌دنبال خرید آیفون جدید هستیم، چگونه می‌توانیم ریفربیشد بودن آن را تشخیص دهیم؟

آیفون‌های ریفربیش‌شده (Refurbished iPhone) در واقع آیفون‌هایی هستند که پس از رفع نقص، مجددا توسط اپل بسته‌بندی‌شده و به‌فروش رسیده‌اند. این آیفون‌ها معمولا جزو دستگاه‌هایی هستند که به هر دلیلی توسط کاربران اپل به نمایندگی‌های این شرکت بازگردانده شده‌اند. به‌هنگام بازگردانده‌شدن این دستگاه‌ها، مهندسین اپل دست به‌کار می‌شوند و با رفع مشکلات، آن‌ها را مجددا به‌عنوان یک آیفون سالم، بسته‌بندی می‌کنند و این‌بار با قیمتی پایین‌تر به‌فروش می‌رسانند.

این یعنی آیفون ریفربیش‌شده عملا مشکلی در عملکرد کلی ندارد و برخلاف تفکر بعضی افراد، آیفون تقلبی به‌شمار نمی‌آیند. موضوع اصلی به سودجو بودن برخی افراد بر می‌گردد، جایی که برخی از فروشنده‌ها سعی می‌کنند آیفون‌های ریفربیش‌شده را با قیمت آیفون آکبند، به کاربران بفروشند. 

آیفون ریفربیش‌شده از نگاه وب‌سایت اپل

اپل در سایت رسمی خودش توضیحات مهمی را در مورد آیفون‌های ریفربیشد ارائه داده است که در ادامه‌ توجه شما را به‌ آن جلب می‌کنیم:

تمامی آیفون‌های ریفربیش‌شده دارای باتری و قاب جدید هستند و تا یک‌سال از سوی خود اپل، گارانتی دارند. هزینه‌ی ارسال این دستگاه‌ها [در آمریکا و دیگر کشورهایی که اپل در آنجا فروشگاه رسمی دارد] رایگان است و در‌صورت معیوب‌بودن، کاربر می‌تواند آن‌ها را بازگرداند. 

آیفون‌های ریفربیش‌شده‌ای که به بازار عرضه می‌شوند، تمامی آزمایش‌های مربوط به عملکرد صحیح را با موفقیت گذرانده‌اند و قطعات جدید به‌کار رفته در آن‌ها توسط خود اپل ساخته‌شده و اصل است (البته تعویض‌ قطعات فقط در موارد ضروری انجام می‌گیرد). به‌علاوه این آیفون‌ها به‌صورت کامل در جعبه‌ای جدید با تمامی لوازم جانبی و کابل‌ها، بسته‌بندی شده‌اند.

از همین‌رو دانستن نحوه‌ی تشخیص آیفون ریفربیشد امری مهم است و همه باید به آن توجه کنند. اما پیش از بررسی این موضوع، بهتر است نگاهی به معایب خرید آیفون‌های ریفربیشد بیاندازیم. جدول زیر می‌تواند در این زمینه کمک‌یار شما باشد:

روش‌های کلی تشخیص آیفون ریفربیش‌شده

۱. بررسی شماره‌مدل دستگاه

در حالت کلی تشخیص این‌که یک آیفون ریفربیش‌شده است یا خیر، کاری سختی نیست. شما می‌توانید به‌سادگی با نگاهی به شماره‌مدل دستگاه‌تان به این موضوع پی ببرید. در واقع اگر یک آیفون از نوع ریفربیش‌شده باشد، پسوند خاصی در شماره‌مدل آن دیده می‌شود که این موضوع را به‌خوبی برای‌مان مشخص می‌کند. گفتنی است که این آموزش برای آیپد هم صدق می‌کند.

ابتدا منوی تنظیمات را باز کنید، سپس وارد بخش Generalشوید و روی About ضربه بزنید؛ با این کار، وارد صفحه‌ای جدید خواهید شد که در آن‌جا اطلاعات مختلفی در مورد مدل دستگاه، نسخه‌ی سیستم‌عامل و موارد دیگر دیده می‌شوند. 

در این صفحه به‌دنبال عبارت Model بگردید، وقتی آن را پیدا کردید عبارت دیگری را در کنار آن خواهید دید که در واقع مدل‌نامبر دستگاه شما است؛ عبارت موردبحث چیزی شبیه به MN572LL/A خواهد بود. حرف اول این عبارت (در اینجا: M) مشخص می‌کند که دستگاه شما تازه، ریفربیش‌شده، تعویض‌شده یا حتی شخصی‌سازی‌شده است (منظور از آیفون شخصی‌سازی‌شده، آن‌دسته از آیفون‌ها است که به‌صورت محدود تولید شده‌اند و گاهی اوقات روی بدنه‌ی آن‌ها حکاکی به‌چشم می‌خورد).

جدول زیر می‌توانید در این زمینه شما را راهنمایی کند:

۲. بررسی شماره‌سریال دستگاه

در این روش کافی است وارد منوی تنظیمات شوید، به بخش General بروید و در آنجا روی About ضربه بزنید. در این بخش دنبال عبارت Serial Number بگردید، در کنار آن عبارتی متشکل از چندین حرف و عدد را به‌فرم ABCDEFG8HJ84 خواهید دید. این عبارت را یادداشت کنید.

در مرحله‌ی بعد باید وارد آدرس checkcoverage.apple.com شوید و شماره‌سریال دستگاه خود را در باکس وسط صفحه وارد کنید. در نهایت کد انتهای صفحه را در باکس مخصوص به‌خودش وارد کنید و روی گزینه‌ی Continue کلید کنید تا وارد مرحله‌ی بعد شوید.

در صفحه‌ی نهایی برخی عبارت‌ها را خواهید دید؛ به‌طور کلی اگر آیفون شما آکبند باشد، عبارتی نظیر «This phone has not been activated» را در بالای صفحه مشاهده خواهید کرد. 

البته ما در هر صورت روش نخست را بیشتر پیشنهاد می‌کنیم؛ چرا که اگر آیفونی قبلا اکتیو شده باشد، لزوما به این معنی نیست که آن دستگاه ریفربیش‌شده است؛ با این‌حال این روش می‌تواند دست سودجویانی را که قصد دارند آیفونِ استفاده‌شده را به‌عنوان آیفون نو به شما بفروشند، رو می‌کند.

آیا تاکنون آیفون ریفربیش‌شده خریداری کرده‌اید؟ نظر شما در این زمینه چیست؟ تجربیات خود را با زومیت و کاربران دیگر در میان بگذارید.

AMD خود را آماده‌ی رونمایی از پردازنده‌های ۷ نانومتری معماری جدید Navi، در سال جاری میلادی می‌کند. اطلاعات موجود بروزرسانی جدید سیستم‌عامل مک‌او‌اس موهاوی، مهری بر تایید این موضوع است. کارشناسان در کد جدید‌ترین بروزرسانی سیستم‌عامل کامپیوتر‌های مک، نام چهار پردازنده‌ی گرافیکی با معماری Navi‌ را مشاهده کرده‌اند که به معنای عرضه‌ی آن‌ها در آینده‌ی نزدیک است.

این موضوع برای اولین بار توسط کاربری با نام Gigamaxx در فروم‌ TonyMacx86 مشاهده شد. کد منبع سیستم‌عامل مک‌او‌اس از پشتیبانی از چهار پردازنده‌ی گرافیک با معماری نَوی و نام‌های Navi 12 ،Navi 10 ،Navi 9 و Navi 16 خبر می‌دهد. با توجه به نام‌گذاری پیشین AMD، احتمالا اعداد موجود در نام این پردازنده‌ها، به معنای تعداد هسته‌های گرافیکی موجود در آن‌ها باشد. هنوز مشخص نیست که پردازنده‌های نام‌برده، با هنوان واحدی جداگانه به کار گرفته خواهند شد، یا در کنار پردازنده‌ی اصلی و به صورت یکپارچه در لپ‌تاپ‌های اپل حضور خواهند داشت. با توجه به گزارشات منتشر شده، می‌توان در تابستان سال ۲۰۱۹ منتظر رونمایی رسمی نسل جدید پردازنده‌های گرافیکی AMD بود.

سری جدید رادئون نوی 

پیش‌‌تر شایعاتی مبنی بر عرضه‌ی نسل جدید پردازنده‌های گرافیکی AMD با معماری و لیتوگرافی ۷ نانومتری برای رقابت با سری RTX انویدیا منتشر شده بود. این شایعات خبر از رونمایی این محصولات در نمایشگاه CES 2019می‌داد؛ با این حال AMD در این رویداد از کارت گرافیک رادئون VII با معماری وگا رونمایی کرد. هنوز مشخص نیست که پس از رونمایی و عرضه‌ی محصولات جدید این شرکت با معماری Navi، رادئون VII در چه جایگاهی قرار خواهد گرفت. اما شایعات موجود از بهبود ۱۵ درصدی قوی‌ترین نمونه‌ی آن‌ها با نام RX 3080 و قیمت تنها ۲۴۹ دلاری خبر می‌دهد که بدین ترتیب در سطح یکسانی با رادئون VII قرار می‌گیرد. 

پس از معرفی رادئون VII، بسیاری از پیش‌بینی‌های کارشناسان طی ماه‌های گذشته، نقض شد. اگر RX 3080 کارت گرافیک جدید AMD باشد، یا توان پردازشی آن بسیار کمتر از مقادیر پیش‌بینی شده است، یا قیمت فاش شده‌ با واقعیت تفاوت زیادی خواهد داشت. در ادامه می‌توانید مشخصات فنی شایعه‌‌شده‌ی نسل جدید کارت‌های گرافیک AMD که پیش‌تر منتشر شده بود، را مشاهده کنید.

با این حال، موردی که می‌توان با اطمینان از آن سخن گفت، رونمایی نسل جدید معماری پردازنده‌ی گرافیکی AMD طی‌ ماه‌های پیش‌رو است. این شرکت در حال برنامه‌‌ی گسترده‌ای برای به چالش کشیدن انویدیا در این بازار دارد؛ امری که پیش‌تر با پردازنده‌های رایزن، موفق به انجام آن در برابر اینتل شده است.

المپوس به عنوان یکی از بازیگران کلیدی سیستم میکروچهارسوم دوربین‌های عکاسی بدون آینه، به تازگی نقشه‌ی راه جدید لنز‌های خود را منتشر کرد. المپوس در این نقشه‌ی راه تاریخ دقیقی را برای عرضه‌ی لنز‌های خود تعیین نکرده است. با این حال نقشه‌ی منتشر شده، از عرضه‌ی ۸ لنز جدید المپوس در کنار ۲۳ نمونه‌ی فعلی (۹ لنز سری M.ZUIKO Pro و ۱۴ لنز M.ZUIKO) طی سال‌های پیش‌رو خبر می‌دهد.

برای مشاهده ابعاد بزرگ‌تر، روی تصویر کلیک کنید

المپوس در جریان کنفرانس روز گذشته‌ی خود، مشخصات یکی از اعضای جدید خانواده‌ی لنز‌های M.ZUIKO خود را منتشر کرد. لنز تله و حرفه‌ای ۴۰۰-۱۵۰ میلی‌متری F4.5 با تله‌کانورتر داخلی ۱.۲۵ برابر، سال آینده در اختیار کاربران دوربین‌های میکرو چهارسوم قرار خواهد گرفت. این لنز فاصله‌ی کانونی ۸۰۰-۳۰۰ میلی‌متری را در استاندارد ۳۵ میلی‌متری ارایه می‌دهد که به لطف تله‌کانورتر داخلی خود، امکان افزایش آن به بازه‌ی فوق‌العاده‌ی ۱۰۰۰-۳۷۵ میلی‌متری نیز در دسترس خواهد بود. المپوس خبر خوشحال‌کننده‌ای برای عکاسانی که به فاصله‌ی کانونی بیشتر از مقادیر بالا محتاج هستند، دارد؛ این لنز با تله‌کانورتر ۲ برابری MC20 المپوس نیز سازگار است تا فاصله‌ی کانونی آن به حداکثر ۲۰۰۰ میلی‌متر برسد!

لنز تله‌فوتوی جدید المپوس با لرزشگیر‌های پنج محوره‌ی موجود در دوربین‌های این شرکت سازگار خواهد بود تا عکاسان قادر به عکاسی از سوژه‌ها دور و بدون نیاز به سه‌پایه باشند. این لنز هم‌چنین در برابر شرایط محیطی اعم از نفوذ باران و گرد‌و‌غبار مقاوم است و توانایی فعالیت تا ۱۰- درجه‌ی سانتی‌گراد را نیز دارد. المپوس این لنز را سال آینده به بازار عرضه خواهد کرد.

غول ژاپنی دنیای تصویربرداری، هم‌چنین از تله‌کانورتر جدید ۲ برابری خود با نام MC20 نیز رونمایی کرد. این تله‌کانورتر با لنز‌های تله ۱۵۰-۴۰ میلی‌متری F2.8 و ۳۰۰ میلی‌متری F4 سازگار است. به گفته‌ی مدیران المپوس، این تله‌کانورتر نیز نیز همانند لنز و دوربین‌های حرفه‌ای این شرکت، در برابر شرایط محیطی مختلف مقاوم است تا عکاسان بدون نگرانی قادر به عکاسی در شرایط جوی مختلف باشند.