باتوجه به اینکه کره‌ای‌ها قصد دارند دستگاه‌های میان‌رده‌ی سری گلکسی A خود را با تمام فناوری‌های جدید به بازار عرضه کنند؛ در نتیجه گوشی‌های هوشمند سری گلکسی A از اهمیت ویژه‌ای برای سامسونگ برخوردار هستند.

هیچ‌کدام از گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار سامسونگ، با دوربین سه‌گانه به بازار معرفی نشدند، ولی سال گذشته‌ی میلادی، گلکسی A7 ۲۰۱۸ سامسونگ با دوربین سه‌گانه معرفی شد. همچنین گلکسی A9 سامسونگ، نخستین گوشی هوشمند دنیا با دوربین چهارگانه در ماه مهر رونمایی شد. 

سامسونگ برای رقابت بهتر با رقبای چینی خود، ناگزیر است تا استراتژ‌ی‌های خود را تغییر دهد تا در بخش گوشی‌های اقتصادی حرفی برای گفتن در بازار داشته باشد.  پیش‌تر گفته شده بود که سامسونگ، سری گلکسی M را جایگزین گلکسی J و گلکسی C می‌کند. تلاش سامسونگ به همین نقطه ختم نمی‌شود و علاوه‌بر اینکه قصد دارد به‌زودی سه مدل گوشی هوشمند جدید سری گلکسی M سامسونگ به بازار هند معرفی کند؛ به‌نظر می‌رسد در نیمه‌ی اول سال ۲۰۱۹ میلادی نیز شاهد رونمایی از ۱۰ مدل مختلف گوشی هوشمند از سری گلکسی A خواهیم بود. 

تمام دستگاه‌های سری گلکسی A در ۶ ماه اول سال جاری میلادی معرفی خواهند شد

براساس آخرین اخبار انتظار می‌رود که تمامی ۱۰ مدل گوشی هوشمند جدید ظرف ۶ ماه اول سال ۲۰۱۹ به بازار عرضه شوند. شماره مدل این دستگاه‌ها عبارت‌اند از:  SM-A105، SM-A202، SM-A205، SM-A260، SM-A305، SM-A405، SM-A505، SM-A705 و SM-A905 

براساس اطلاعاتی که تاکنون در مورد این گوشی‌های هوشمند منتشر شده است، به‌نظر می‌رسد سامسونگ قصد ندارد میان‌رده‌‌های گلکسی A خود را در همه‌ی بازارها به‌فروش برساند. ظاهرا کره‌ای بر فروش گوشی‌های هوشمند جدید خود در بازار آسیا تمرکز بیشتری دارند و میزان در دسترس بودن مدل‌های مختلف در بازارهای مختلف، متفاوت خواهد بود. سامسونگ در بازارهایی مانند هند و چین، رقبای سرسختی دارد و با هدف رویارویی با رقاب سرسخت خود، گوشی‌های هوشمند سری گلکسی A را در این بازارها به‌فروش خواهد رساند. 

به‌محض انتشار هر خبری در مورد مشخصات و ویژگی‌های این سری گوشی‌های هوشمند سری گلکسی A، اخبار آن پوشش داده خواهد شد. اما انتظار می‌رود که همه‌ی ۱۰ مدل با ساختار DNA مشترک گلکسی A به بازار عرضه شوند. یکی از ویژگی‌های مشترک این سری گوشی‌های هوشمند آن است که از نظر طراحی ظاهری، شباهت زیادی به مدل‌های بالارده دارند. به‌احتمال زیاد سامسونگ، دستگاه‌های جدید خود را با قیمت رقابتی به بازار عرضه خواهد کرد. چینی‌ها از نظر عرضه‌ی گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه رقیب سامسونگ محسوب می‌شوند و اگر کره‌ای‌ها بتوانند گوشی با قیمت اقتصادی به بازار عرضه کنند، احتمال دارد بتوانند حرف‌های تازه‌ای برای بازار رقابتی داشته باشند.

سرانجام دانشمندان پس از مدت‌‌ها تلاش برای یافتن نشانه‌‌هایی از وقوع طوفان‌های فصلی در تیتان، اولین شواهد قطعی را در اثبات این پدیده به‌دست آوردند. نورهای درخشان دیده‌‌شده در قطب شمال این قمر از زحل، گواهی بر بارش باران در این منطقه است؛ گویی تابستان در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی تیتان آغاز شده است.

از سال ۲۰۰۴ که کاوشگر کاسینی برای نخستین‌‌بار در مدار زحل قرار گرفت، ستاره‌‌شناسان تمام این سال‌‌ها در انتظار یافتن چنین شواهدی بودند.

در زمان رسیدن این کاوشگر به زحل، تابستان در نیم‌‌کره‌‌ی جنوبی تیتان فرا رسیده بود و دانشمندان با اشتیاق در انتظار دیدن نشانه‌های تغییرات فصلی در سطح سیاره بودند. اگرچه ماهیت تیتان به‌‌کلی متفاوت از سیاره‌‌ی زمیناست؛ اما اقلیم این دو سیاره شباهت‌‌های قابل‌‌توجهی با یکدیگر دارد.

هر روز روی تیتان معادل ۱۵.۹ روز روی سیاره‌‌ی ماست؛ این میزان برابر با همان مدت‌‌زمانی است که طول می‌‌کشد تا تیتان یک‌‌بار به‌‌دور زحل بچرخد. وضعیت گردش تیتان به‌‌ دور زحل، دقیقا مشابه وضعیت گردش ماه به‌‌ دور زمین است؛ هر دو قمر از لحاظ کشندی قفل شده‌‌اند. یک سال تیتانی حدود ۲۹.۵ سال زمینی زمان می‌‌برد. انحراف محوری تیتان در حدود ۲۷ درجه است؛ این در حالی است که این میزان برای سیاره‌‌ی ما ۲۳.۵ درجه محاسبه شده است.

بنابراین می‌‌توان انتظار داشت گذر هر فصل در تیتان تقریبا ۷.۵ سال برای ما زمان ببرد. البته این مدت‌‌زمان به‌‌علت ناهم‌‌محوری مداری زحل مقداری ثابت نیست که باعث شده است تابستان‌‌ها در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی بلندتر و از سوی دیگر زمستان‌ها در نیم‌‌کره‌‌ی جنوبی طولانی‌‌تر باشند.

اعتدال بهاری تیتان در خلال سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ رخ‌‌ داد؛ تغییرات جوی مشاهده‌‌شده به‌‌عنوان نشانه‌‌ای بر آغاز زمستان در نیم‌‌کره‌‌ی جنوبی تعبیر شدند. اما تاکنون هیچ نشانه‌‌ای مبنی‌بر وقوع باران در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی دیده نشده بود.راجاری دینگرا، فیزیکدان از دانشگاه آیداهو می‌‌گوید:

تمامی پژوهشگران تیتان به‌‌دنبال یافتن نشانه‌‌هایی از ابر و باران در قطب شمال این سیاره بودند؛ اما علی‌‌رغم تمامی پیش‌‌بینی‌‌های موردانتظار در مدل‌های آب‌‌و‌‌هوایی، ما حتی کوچک‌ترین شواهدی مبنی بر وجود یک تکه ابر هم نیافته بودیم. افراد گاهی این مورد را با نام‌‌هایی نظیر «مورد عجیب ابرهای گم‌‌شده» خطاب می‌‌کردند.

پس از بررسی دقیق اطلاعات ارسالی از پژوهشگر کاسینی، تیم پژوهشی نهایتا در یکی از تصاویر ثبت‌‌شده در هفتم ژوئیه‌‌ی سال ۲۰۱۶، همان چیزی را کشف کرد که مدت‌‌ها به‌‌دنبال آن بودند. این تصویر با استفاده از اسپکترومتر نگاشت بصری و فروسرخ (VIMS) نصب‌‌شده روی کاوشگر ثبت شد؛ این ابزار خاص قادر است تصاویری را از سطح سیاره‌‌ از پس اتمسفر غلیظ و مه‌‌آلود آن تهیه کند.

در این تصاویر، منطقه‌ای با وسعت ۱۲۰ هزار کیلومتر مربع (معادل وسعت ایالت پنسیلوانیای آمریکا) دیده می‌شود که در آن نواحی درخشانی به‌‌چشم می‌‌خورد. چنین پدیده‌ای در تصاویر قبل یا بعد از آن هرگز دیده نشده بود. پژوهشگران طی مقاله‌‌ای نوشتند:

براساس درخشندگی دیده‌‌شده، خصوصیات طیفی و اطلاعات زمین‌شناسی، ما این ویژگی جدید را به بازتاب طیفی ناشی از یک سطح باران‌‌زده نسبت می‌دهیم؛ مشابه همان منظره‌‌ای که هنگام تابش آفتاب روی سطح پیاده‌‌روهای خیس در زمین شاهد آن هستیم.

طبق آنالیز آن‌ها، درخشش این ناحیه از تصویر ناشی از بارش متان روی یک سطح ناهموار و ریگزار مانند است که به‌‌احتمال زیاد در پس آن، سیاره با یک دوره‌ی تبخیر روی سطح خود مواجه شده است. این اولین شواهد مبنی بر بارش باران‌‌های تابستانی در سطح نیم‌کره‌‌ی شمالی است.

بارش باران در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی تیتان

وقوع این بارندگی پیش‌بینی شده ‌بود؛ اما دانشمندان انتظار داشتند که زودتر از این، شاهد وقوع آن باشند. به‌‌خصوص اینکه براساس مدل‌‌های نظری، انتظار می‌‌رفت بیشترین تعداد دریاچه‌‌ها و اقیانوس‌‌ها نیز در همین نیم‌‌کره از تیتان قرار گرفته باشند.

علاوه‌بر این، پیش‌‌تر در طول دوره‌‌ی تابستانی سیاره، وقوع بارش باران در نیم‌کره‌‌ی جنوبی مشاهده شده ‌بود؛ بنابراین دانشمندان انتظار داشتند که بارش باران در نیم‌‌کره‌‌ی شمالی سال‌‌ها قبل از وقوع انقلاب تابستانی سال ۲۰۱۷ مشاهده شود.

بنابراین عدم وقوع باران، برای پژوهشگران چیزی شبیه به یک معما شده بود. اکنون که این باران رویت شده است و پژوهشگران توانستند قطعه‌‌ی دیگری از پازل مدل آب‌‌وهوایی این سیاره را به‌‌دست آورند؛ اگرچه همین تاخیر رخ‌‌داده در وقوع بارش، خود مسئله‌‌ای دیگر است که همچنان بدون‌‌توضیح باقی ماند. دینگرا می‌‌گوید:

ما می‌‌خواهیم پیش‌بینی‌های مدل فرضی ‌‌ما با مشاهدات واقعی تطابق داشته باشد. کشف این بارندگی ثابت می‌کند که اقلیم تیتان همان‌‌گونه بوده است که در مدل‌‌های نظری خود انتظار آن را داشتیم. تابستان [در تیتان] فرا رسیده است. گرچه وقوع آن با تاخیر همراه بود؛ اما بالاخره این اتفاق رخ داد. با این حال، ما باید بفهمیم که چه عاملی باعث تاخیر در وقوع آن شده است.

در همین حال، دینگرا در حال استفاده از اثر موسوم‌به «پیاده‌رو خیس» است تا بلکه بتواند نشانه‌‌های بیشتری از وقوع باران را در تیتان بیابد؛ نشانه‌‌هایی که شاید طی این سال‌‌ها از دید ما پنهان مانده است.

معمولاً خودروسازان جهان سعی می‌کنند که تمام تدابیر ایمنی را روی محصولات خود پیاده کنند تا خریداران در انواع شرایط جاده با مشکل روبه‌رو نشوند. بااین‌حال در روزهای برفی زمستان، خودروهای سواری معمولی نمی‌توانند عملکرد مناسبی از خود نشان دهند. در این وضعیت، شرکت‌های خدمات پس از فروش و قطعات یدکی مختلفی به عرضه‌ی کیت‌های تبدیل برای انواع خودرو اقدام می‌کنند. البته این مورد استثنا هم دارد و در صورتی که محصول ساخت نیسان باشد، پکیج‌هایی برای شرایط رانندگی در برف نیز برای مشتریان عرضه می‌شود.

سدان نیسان آلتیما ۲۰۱۹ برای سرکشی به انواع مسیرهای برفی در مدلی کاملاً جدید و همراه‌با امکانات جانبی ارائه شده است. بخشی از این پکیج شامل کیت تبدیل به اسنوموبیل است که درکنار سیستم تمام چرخ محرک (AWD) برای مشتریان عرضه می‌شود. 

تبدیل نیسان آلتیما به اسنوموبیل به آن سادگی هم که فکر می‌کنید ممکن نیست و تنها با نصب چرخ‌های ممتد انجام نمی‌شود. نیسان می‌گوید که این پروژه‌ی داخلی ویژه نیاز به کار ساخت زیادی دارد و تکمیل آن ۲۵۰ ساعت طول کشید. گلگیرهای سدان نیسان برش داده شد و ۱۸ سانتی‌متر به سمت بیرون آمدند. البته این میزان فاصله، دلیل دیگری هم دارد و نیسان آن را برای کاهش میزان پرت شدن برف در مسیر خط دید راننده ایجاد کرده است.

سیستم تعلیق با تغییر اسکلت‌بندی حدود ۸ سانتی‌متر بالا برده شد. این فرایند بسیار حساس است زیرا باید از قطعات مستحکم و مطمئنی استفاده شود که هنگام تحت بار قرار گرفتن، از موقعیت خود خارج نشوند. 

چرخ‌های ممتد Dominator متعلق به شرکت اَمریکن ترک تراک (American Track Truck) هستند و طول هر کدام از آن‌ها تقریبا‌ً به ۱۲۲ سانتی‌متر می‌رسد. درحالی‌که عرض آن‌ها ۳۸ سانتی‌متر است، به نظر می‌رسد که سدان نیسان آلتیما بدون هیچ مشکلی می‌تواند وارد مسیرهای برفی با عمق زیاد شود. 

نیسان Altima-te AWD به جمع محصولات مجهز به چرخ ممتد خودروساز ژاپنی می‌پیوندد که شامل شاسی‌بلندRogue Warrior و رودستر  370Zki می‌شوند. اخیراً نیسان حتی مدل جوک را هم با این سیستم به نمایشگاه خودرو توکیو ۲۰۱۹ آورد و با استقبال خوبی نیز مواجه شد. این مدل خاص از آلتیما به‌زودی در نمایشگاه خودروی مونترال کانادا برای بازدید علاقه‌مندان به نمایش گذاشته خواهد شد. 

دانلود

مایکروسافت معتقد است که دستیارهای صوتی هوشمندی همچون الکسا آمازون و گوگل اسیستنت رقیبکورتانا نیستند. ساتیا نادلا مدیرعامل مایکروسافت در حال دنبال کردن برنامه‌ای است تا دستیار صوتی کورتانا در همه‌ی سیستم‌ها و پلتفرم‌ها مورد استفاده قرار گیرد. 

سال گذشته‌ی میلادی، دستیار صوتی کورتانا در جایگاهی بعد از گوگل اسیستنت و الکسا آمازون قرار گرفت. اما به‌نظر می‌رسد مایکروسافت رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته تا بتواند در بازار رقابتی با موفقیت ظاهر شود. در رویداد رسانه‌ای که اوایل هفته‌ی قبل با حضور خبرگزاری The Verge برگزار شد، ساتیا نادلا مدیرعامل مایکروسافت اعلام کرد دستیار صوتی کورتانا را، ابزاری در رقابت با الکسا یا گوگل اسیستنت نمی‌بیند.

ساتیا نادلا توضیح داد:

دستیار صوتی کورتانا، ابزاری است که می‌تواند توسط هرکسی که اشتراک مایکروسافت ۳۶۵ را دارد، مورد استفاده قرار گیرد.

ساتیا نادلا در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به برنامه‌ی اشتراک مشتریان جدید مایکروسافت اضافه کرد:

شما باید بتوانید از کورتانا در گوگل اسیستنت استفاده کنید، شما باید بتوانید از آن روی الکسا استفاده کنید. درست همان‌طور که از اپلیکیشن‌های مایکروسافت روی سیستم‌عامل اندروید و iOS استفاده می‌کنید. این مسیری است که ما می‌خواهیم کورتانا در آن حرکت کند و به آن نقطه برسد. 

پیش‌تر نیز گفته شده بود که مایکروسافت کورتانا را با نسخه‌های آی او اس و اندروید اوت‌ لوک یکپارچه می‌کند. شهریورماه، مایکروسافت و آمازون برای یکپارچه‌‌سازی کورتانا و الکسا همکاری  خود را آغاز کردند. در همان زمان ساتیا نادلا دستیارهای دیجیتالی را با مرورگرهای وب که نیاز به دسترسی به اطلاعات مشابهی دارند و در همکاری با سایر بخش‌ها عمل می‌کنند، مقایسه کرد. در حال حاضر مشخص است که نادلا، کورتانا را اپلیکیشن یا سرویسی می‌بیند که با سیستم‌عامل‌های مختلف کار خواهد کرد. در اصل مایکروسافت قصد ندارد از نظر سخت‌افزاری وارد بازار رقابتی دستیار صوتی هوشمند خود یعنی کورتانا شود. از سوی دیگر مایکروسافت همچنان نیاز دارد تا گوگل را متقاعد کند که یکپارچگی دو دستیار هوشمند ایده‌ی خوبی است.

نادلا معتقد است که به‌جای رقابت با الکسا، چالش اصلی مایکروسافت توسعه‌ی سخت‌افزار و نرم‌افزاری منحصربه‌فرد است که وارد بازار رقابتی می‌شود. مایکروسافت تصمیم گرفته کورتانا را به‌‌عنوان ابزاری ارزشمند در اختیار کاربرانی که از الکسا استفاده می‌کنند قرار دهد. شاید یکی از دلایلی که باعث شده میکروسافت اسپیکرهای هوشمند مبتنی بر دستیار صوتی خود یعنی کورتانا را به بازار عرضه نکند، همین موضوع باشد که اصولا مایکروسافت اعتقادی به رقابت در بازار اسپیکرهای هوشمند ندارد. به‌احتمال زیاد در آینده شاهد همگام‌سازی کورتانا با سخت‌افزاهای دیگری همچون سرفیس هدفون خواهیم بود. مهرماه ، سرفیس هدفون با همگام‌سازی کامل با کورتانا و قیمت ۳۴۹ دلار معرفی شد. 

همان‌طور که گفته شد نادلا قصد دارد کورتانا در پلتفرم‌های مختلف و در محصولات متنوع مورد استفاده قرار گیرد. در راستای رسیدن به همین هدف، مایکروسافت سال گذشته‌ی میلادی، توسعه‌ی کورتانا را از بخش تحقیقاتی هوش مصنوعی به گروه ابزارها و تیم کاربری (Experiences and Devices) منتقل کرد. همزمان با این انتقال، مدیر بخش کورتانا، مایکروسافت را ترک کرد. سال گذشته‌ی میلادی، دستیاردیجیتالی مایکروسافت، سختی‌ها و فراز و فرودهای بسیاری را پشت سر گذاشته است. سال گذشته‌ی میلادی و در ماه نوامبر مشخص شد که مایکروسافت و آمازون به همکاری با یکدیگر ادامه می‌‌دهند و مایکروسافت از تماس اسکایپ روی الکسا پشتیبانی کرد. شهریور ماه گفته شد که مایکروسافت پشتیبانی از الکسا را به ایکس‌باکس وان می‌آورد. در حال حاضر مایکروسافت در میانه‌ی مسیری است تا بتواند کورتانا را مجددا روی ویندوز ۱۰ قرار دهد. هرچند مایکروسافت قصد جداسازی کورتانا از جستجوی ویندوز در نسخه‌ی جدید ویندوز ۱۰ را دارد و همچنین پیش‌تر نیز گفته شده بود که مایکروسافت، کورتانا را هنگام نصب ویندوز ۱۰ غیرفعال می‌کند. 

پیش‌‌تر در مقاله‌‌ای در زومیت درمورد اهمیت داستان‌‌های علمی‌ تخیلی و علت نیاز بشر به این ژانر ادبی توضیح دادیم. گویی رسالت داستان‌‌های علمی‌تخیلی آن است که ما را با خود به دنیاهایی خیالی در آینده ببرند؛ دنیاهایی که به نظر می‌‌رسند تنها محصولی غیرواقعی از یک ذهن خلاق باشند.

بشریت در طی ۱۰۰ سال اخیر، پیشرفت‌های فناورانه‌ی فوق‌العاده‌ای را تجربه کرده و شگفت اینکه بسیاری از ایده‌های پیش‌بینی‌شده در داستان‌های علمی‌تخیلی چند دهه‌ی پیش اکنون در قالب فناوری‌های نوین، رنگ واقعیت به خود گرفته‌اند.

گرچه برخی از آن پیش‌بینی‌های پررنگ‌‌ولعاب نظیر اتومبیل‌‌های خودران هنوز چند گام تا پیاده‌‌سازی کامل فاصله دارند؛ اما باید بدانید که دانشمندان و مهندسان توانسته‌‌اند به بسیاری از همین ایده‌‌هایی که اولین بار در کتاب‌‌هایعلمی تخیلی مطرح شده بودند، جامعه‌‌ی عمل بپوشانند؛  ایده‌‌هایی مانند فرستادن انسان به کره‌‌ی ماه.

از شما همراهان زومیت دعوت می‌‌کنیم تا نگاهی به پیش‌بینی‌های تخیلی باورناپذیری بیندازید که همگی از ژانر علمی تخیلی سر بر آورده‌‌اند.

۱- در سال ۱۸۶۵ ژول ورن، نویسنده‌‌ی شهیر فرانسوی، رمانی را با نام «از زمین تا ماه» منتشر کرد؛ این کتاب داستان ماموریت سه آمریکایی را برای پرتاب یک فضاپیما از زمین و فرود آن را روی کره‌‌ی ماه روایت می‌‌کرد. نکته‌‌ی حیرت‌انگیز آنکه بخش‌‌هایی از این رمان درست شبیه اولین فرود واقعی بشر روی ماه بود که ۱۰۴ سال بعد از این داستان محقق شد.

از زمین تا ماه

هم فضانوردان ناسا و هم شخصیت‌های رمان ژول ورن از فلوریدا عازم سفر به ماه شدند. ماژول فرماندهی ناسا با نام «کلمبیا» نیز را تشابه نامی نزدیک با فضاپیمای درون رمان ژول‌ورن با نام «کلمبیاد» داشت. فضانوردان ناسا سه تن بودند که در میان آن‌‌ها نیل آرمسترانگ و باز آلدرین موفق به گام‌‌نهادن روی سطح ماه شدند ولی مایکل کالینز داخل سفینه ماند. فضانوردان رمان ژول ورن نیز سه تن بودند که البته هیچ‌‌کدام از آن‌‌ها قدم روی ماه نگذاشتند.

به‌علاوه، ناسا بر شباهت‌های دیگری میان ماموریت آپولو ۱۱ و رمان ژول‌ ورن صحه گذاشته است. برای مثال، آژانس فضایی اعلام کرد که شکل و اندازه‌‌ی سفینه‌‌ی کلمبیاد شباهت فراوانی با فضاپیمای مورداستفاده در ماموریت آپولو داشته است.

ژول ورن در رمان خود آورده بود که یک تلسکوپ از زمین می‌توانسته شاهد انجام این ماموریت روی سطح ماه باشد. در واقعیت نیز وقوع خرابی ناشی از یک انفجار در ماموریت آپولو ۱۳ توسط تلسکوپی در مرکز فضایی جانسون رصد شد. این در حالی بود که محل رصد حادثه در فاصله‌‌ی ۳۰۰ هزار کیلومتری واقع شده بود.

۲- وسیله‌‌ی ارتباطی نمادینی که اولین‌‌بار در مجموعه‌‌ی تلویزیونی پیشتازان فضا (Star Trek) در سال ۱۹۶۶ به نمایش درآمد، شباهت کم‌‌نظیری با یک تلفن همراه تاشو داشت. البته باید اذعان کرد که مهندسان از دهه‌‌ی ۱۹۶۰ میلادی در حال کار روی توسعه‌‌ی فناوری تلفن همراه بوده‌‌اند؛ با این حال، رونمایی موتورولا از اولین تلفن همراه تا پیش از سال ۱۹۷۳ محقق نشد.

ده سال پس از آن، اولین تلفن‌‌های همراه موتورولا به بازار وارد شد. این تجهیزات بسیار بزرگ، سنگین و گران‌‌قیمت بودند؛ اما موتورولا طی چندین سال متوالی به بهبود طراحی دستگاه‌‌های خود ادامه داد. تا اینکه بالاخره اولین تلفن همراه تاشوی این شرکت با ظاهری مشابه با آنچه در مجموعه‌‌ی تلویزیونی پیشتازان فضا دیده شده بود، به بازار آمد.

در سال‌های اخیر، شرکت وند یک کپی مدرن از این وسیله‌‌ی ارتباطی مشهور را تولید کرد. این دستگاه که در سال ۲۰۱۵ رونمایی شد، از جنس آلومینیوم بوده و یک پایه‌‌‌‌ی مغناطیسی برای شارژ بی‌‌سیم نیز داشت. این وسیله علاوه‌بر قابلیت بلوتوث، دارای چند فایل صوتی ضبط‌‌شده از مجموعه‌‌ی پیشتازان فضا در حافظه‌‌ی خود بود.

۳- از اولین ظهور مفهوم هولوگرام‌‌های سه‌‌بعدی در مجموعه‌‌های علمی تخیلی بیش از چند دهه می‌‌گذرد. در سال ۲۰۱۷، یک شرکت استرالیایی ادعا کرد که موفق به تولید یک میز هولوگرام شده است؛ میزی که شباهت زیادی با هولوگرم‌‌های تخیلی معرفی‌‌شده در فیلم «جنگ ستارگان» دارد.

آن‌‌گونه که در این فیلم ساخته‌‌شده در سال ۱۹۷۷ روایت می‌‌شود، شاهزاده لیا از لوک اسکای‌‌واکر می‌‌خواهد که به او در نمایش یک پیغام هولوگرافیک کمک کند. از آن زمان تاکنون دانشمندان پیوسته تلاش داشتند تا بتوانند به این فناوری خیالی رنگ واقعیت ببخشند. Euclideon، نام این شرکت استرالیایی است که ادعا می‌‌کند اولین میز هولوگرام چندکاربره در جهان را طراحی کرده است. مطابق این طراحی، تا چهار نفر می‌توانند به‌‌صورت همزمان با استفاده از عینک‌‌های ردیابی حرکتی با این فناوری تعامل داشته باشند.

گرچه ادعای این شرکت هم‌‌اینک با برخی سوءظن‌‌ها مواجه شده ‌است؛ اما بنابه گزارش نیواطلس که در نوامبر ۲۰۱۸ منتشر شد، این شرکت به‌‌زودی آماده می‌‌شود تا فناوری هولوگرام خود را رسما به بازار عرضه کند.

۴- در مجموعه‌‌ی تلویزیونی پیشتازان فضا، همچنین ما شاهد معرفی دستگاه‌‌های کپی‌‌سازی بودیم که در عرض چند ثانیه می‌‌توانست مواد غذایی یا هر شی دیگری را به‌‌صورت سه‌‌بعدی چاپ کند. دانشمندان در حال حاضر از فناوری چاپ سه‌بعدی برای ساخت اشیایی از جنس پلاستیک، فلز و شیشه استفاده می‌‌کنند؛ هرچند فرآیند ساخت این اشیا هنوز به آن سرعتی نرسیده که در آن سریال محبوب شاهد بودیم.

Mattershift نام یک بنیاد غیرانتفاعی مستقر در نیویورک است که ادعا می‌‌کند موفق به طراحی نوعی غشا از جنس نانوتیوب‌‌های کربن شده است که قابلیت جداسازی و چیدمان مولکول‌‌های مجزا را در کنار یکدیگر دارد. بنابه گزارش فوربس،راب مک‌‌گینیس، مدیر‌‌عامل Mattershift اعلام کرده که با کمک این غشاها دانشمندان قادر خواهند بود تا هرچیزی را با استفاده از مجموعه‌‌ای از بلوک‌‌های مولکولی پایه طراحی کرده و بسازند. مک‌‌گینیس می‌‌گوید:

آنچه که ما درباره‌‌ی آن صحبت می‌‌کنیم، عملا ساخت مواد از صفر است. تصور کنید یکی از این نوع دستگاه‌‌ها را با خود در مریخ داشته باشید. شما قادر خواهید بود مواد غذایی، سوخت‌، مصالح ساختمانی و حتی داروها را از اتمسفر، خاک یا قطعات بازیافت‌‌شده در سیاره و بدون نیاز به حمل آن‌ها از زمین، در همان محل چاپ کنید.

به‌‌علاوه، شرکت‌های نوپایی مانند نچرال ماشینز در حال کار روی ساخت چاپگرهای سه‌‌بعدی غذا هستند که به‌‌صورت تجاری در دسترس قرار خواهند گرفت.

۵- از همان باری اولی که مرد آهنی با لباس مخصوص خود در داستان‌‌های مصور کمپانی ماروِل ظاهر شد، بسیاری در رویای ساخت این لباس افسانه‌‌ای فرو رفتند. البته قرار نیست مردم به این زودی‌‌ها با چنین لباس‌‌هایی به این سو و آن سو پرواز کنند؛ اما ارتش آمریکا در حال ساخت لباس‌های با فناوری‌‌هایی پیشرفته است که برخی از قابلیت‌های خاص مرد آهنی را دربرخواهد داشت.

پروژه‌‌ی «لباس اپراتور سبک برای حملات تاکتیکی» یا به‌‌اختصار TALOS، برنامه‌ای است که ارتش ایالات متحده‌‌ی آمریکا با هدف افزایش قابلیت‌‌های نبرد انسانی روی آن کار می‌‌کند.

به گزارش میلیتاری تایمز، TALOS قادر است مقادیر عظیمی از داده‌ها را از هواپیماهای بدون‌‌سرنشین، سنسورهای دریایی و هواپیماهای جاسوسی دریافت کند و آن را در اختیار سربازان قرار دهد. انتظار می‌رود که این لباس ضمن سبک بودن، دربرگیرنده‌‌ی سیستم‌های نظارتی حیات نیز باشد تا بتواند علائم حیاتی سربازان را رصد و مخابره کند.

سیستم گزارش صوتی سه‌‌بعدی تعبیه‌‌شده در این لباس قادر است به سربازان کمک کند تا مسیر شلیک گلوله‌‌ها و نیز فاصله‌ی وسایل نقلیه‌‌ی مجاور را شناسایی کنند. براساس گزارش میلیتاری تایمز،  ایالات‌ متحده آماده می‌‌شود تا در اوایل تابستان ۲۰۱۹ این لباس‌‌های پیشرفته را آزمایش کند.

۶- ژول ورن در سال ۱۸۷۰ میلادی، رمان «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» را منتشر کرد. او در این رمان، از یک زیردریایی یاد می‌‌کند که انرژی خود را به‌‌طور کامل از برق تامین می‌‌کند. در آن زمان، تنها زیردریایی‌هایی با نیروی محرکه‌‌ی مکانیکی مورد استفاده قرار می‌‌گرفتند.

در سال ۱۸۸۸، یک زیردریایی فرانسوی با نام Gymnote طراحی شد که با استفاده از نیروی الکتریکی کار می‌‌کرد. این وسیله شباهت غیرقابل انکاری با زیردریایی خیالی ژول ورن با نام «ناتیلوس» داشت.

روزالیند ویلیامز، مورخ فناوری در دانشگاه MIT می‌‌گوید که ناتیلوس تفاوت چندانی با زیردریایی‌های امروزی ندارد و طراحی آن درست مشابه زیردریایی‌‌هایی نظیر آلوین بود که در دهه‌‌ی ۱۹۶۰ میلادی ساخته شد و از باتری‌‌های سرب-اسیدی بهره می‌‌برد.

۷- ژول ورن همچنین در یک پیش‌بینی تاریخی می‌‌گوید روزی فرا خواهد رسید که مردم به‌‌جای خواندن روزنامه، به اخبار گوش فرا می‌‌دهند. او این پیش‌بینی را در سال ۱۸۸۹ مطرح کرد؛ یعنی ۳۰ سال پیش از آنکه اولین برنامه‌‌ی رادیویی در دهه‌‌ی ۱۹۲۰ روی آنتن برود. ژول ورن در سال ۱۸۸۹ داستان کوتاهی را درمورد اتفاقات پیرامون سال ۲۸۸۹ نقل می‌‌کند: «به‌‌جای چاپ اخبار، مطالب هر روز صبح از طریق مصاحبه‌‌های گزارشگران، سیاستمداران و دانشمندان برای مشترکین بازگو می‌‌شود تا در جریان اخبار روز قرار گیرند.»

از زمان پخش اولین برنامه‌‌ی رادیویی، نزدیک به ۳۰ سال گذشت تا اینکه بالاخره اولین برنامه‌‌ی تلویزیونی روی آنتن رفت. از آن زمان به بعد، آمریکایی‌ها توانستند بسیاری از لحظات مهم تاریخ را در قاب تلویزیون تماشا کنند.

۸- «دنیای قشنگ نو» نام رمانی از آلدوس هاکسلی است که در سال ۱۹۳۱ منتشر شد. نویسنده در این رمان از یک داروی ضدافسردگی و توهم‌‌زا به نام سوما یاد می‌‌کند. بد نیست بدانید که تنها دو دهه پس از انتشار این رمان، دانشمندان تحقیقات خود را درمورد تولید اولین داروهای ضدافسردگی آغاز کردند.

در رمان دنیای قشنگ نو، تقریبا تمام اهالی از قرص سوما استفاده می‌‌کردند تا بتوانند بر احساس ناخرسندی خود غلبه کنند. در سال ۱۹۵۱ نیز اولین نشانه‌‌های واقعی از ارتباط میان افسردگی و ترکیبات شیمیایی در مغز کشف شد.

داستان از آنجا آغاز شد که گروهی از پزشکان مستقر در منطقه‌‌ی استیتن آیلند از شهر نیویورک متوجه تغییرات ناگهانی در خلق‌‌وخوی بیماران مبتلا به سل پس از مصرف داروهایی تحت عنوان آیپرونایزید (iproniazid) شدند. بیماران بی‌حال و درمانده با مصرف این دارو، ناگهان احساس خوشبختی می‌‌کردند.

سه سال بعد نیز در کارولینای شمالی، برخی از بیمارن پس از تجویز داروی رادیکسین (Raudixin) برای کنترل فشار خون، عوارض جانبی دیگری را تجربه کردند. طبق گزارش نیویورک‌تایمز، یکی از بیماران پس از مصرف رادیکسین دست به خودکشی زد.

این قضایا موجب شد که دانشمندان در پی یافتن ارتباط بین مواد شیمیایی درون مغز و بروز افسردگی برآیند که نتیجه‌‌ی این پژوهش‌‌ها، کشف داروهای جدیدی بود که به بهبود شرایط زندگی بسیاری از افراد کمک کرد.

از آن زمان، میلیون‌‌ها نفر در سراسر جهان به مصرف داروهای ضد‌افسردگی روی آورده‌‌اند. در سال ۱۹۸۸ فلوکستین یا پروزاک (Prozac) توانست تاییدیه‌‌ی اداره‌‌ی غذا و داروی آمریکا را به‌‌دست آورد و بنابه گزارش نیویورک‌‌تایمز، این دارو در سال ۲۰۰۸ به سومین داروی تجویزشده در سراسر ایالات ‌متحده تبدیل شد.

۹- «جهان آزاد» نام رمانی از اچ.جی.ولز است که در سال ۱۹۱۴ منتشر شد. نکته‌‌ی عجیبی که در این رمان به چشم می‌‌خورد این است که در جایی از این کتاب، نویسنده از یک نارنجک دستی اورانیومی یاد می‌‌کند که منجر به انفجاری بی‌‌پایان می‌‌شود. سه دهه‌‌ی بعد، ایالات ‌متحده دو شهر از ژاپن (با نام‌های هیروشیما و ناگازاکی) را با بمب‌‌های هسته‌‌ای مورد هدف قرار داد.

شگفت‌‌آورتر اینکه ولز در توصیف خود از بمب اتمی حتی عنوان کرده این سلاح انفجاری از یک هواپیما به پایین انداخته خواهد شد.

به نظر می‌‌رسد که نویسنده به‌‌خوبی از قدرت ویرانگری یک سلاح هسته‌‌ای در جهان آگاه بوده است. در رمان جهان آزاد، روایت شده است که بمب‌های اتمی منجر به وقوع یک جنگ ویرانگر خواهد شد که نهایتا بازماندگان آن اقدام به تشکیل یک دولت جهانی برای حفظ اتحاد و پیشگیری از از ویرانی‌‌های بعدی خواهند کرد.

آن‌‌گونه که ژورنال اسمیت‌‌سونیان گزارش می‌‌دهد، بمب‌های اتمی ولز از آن انواعی که در طول جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفتند، متفاوت بوده‌‌اند. در این ژورنال آمده است:

[این بمب‌‌ها] بسته به ابعاد خود می‌‌توانستند روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها به‌‌صورت پیوسته منفجر شوند؛ زیرا عناصر موجود در آن‌ها طی فروپاشی تشعشعات شدیدی را از خود ساطع می‌‌کردند و طی این فرآیند آتشفشان‌‌هایی کوچک از مرگ و نابودی را به ارمغان می‌‌آوردند.

۱۰- جتسانز (The Jetsons) مجموعه‌‌ای کارتونی در سال ۱۹۶۲ بود که در آن برای اولین‌‌بار ساعت‌‌هایی با فناوری پیشرفته به نمایش گذاشته شد که قابلیت پخش ویدئوهای رنگی را داشتند. با اینکه ساعت‌‌های هوشمند امروزی هنوز چنین قابلیتی را ندارند؛ اما می‌‌توان گفت ساعت‌‌های دیده‌شده در این مجموعه‌‌ی کارتونی به‌نوعی طراحی مشابه با ساعت‌‌های امروزی را دارند.

جالب اینکه یکی از شخصیت‌‌های این مجموعه با نام اِلروی جتسان از ساعتش برای تماشای کارتون «عصر حجر» و نیز برقراری ارتباط با خانواده‌‌اش استفاده می‌‌کرد.

هرچند ساعت‌‌های هوشمند امروزی نظیر اپل واچ، دارای قابلیت‌‌های ویدیویی مشابهی با آن نمونه‌‌های کارتونی نیستند؛ اما امروزه نیز می‌‌بینیم که مردم از این ساعت‌‌ها برای برقراری تماس یا تماشای تصاویر بهره می‌‌برند.

همچنین در این مجموعه‌‌ی کارتونی چندین فناوری دیگر نیز به تصویر کشیده شد که بعدها اختراع شدند. بنابر گزارش مجله‌‌ی Entrepreneur، این مجموعه به‌‌خوبی توانست پیدایش هواپیماهای بدون‌‌سرنشین و فناوری هولوگرام را نیز پیش‌‌بینی کند.

۱۱- جک کاور، فیزیکدان هسته‌ای در دهه‌‌ی ۱۹۷۰ موفق شد اولین نمونه از شوکرهای الکتریکی را با موفقیت تولید کند. او نام این سلاح را Taser گذاشت که برگرفته از نام یک رمان با نام Thomas A.Swift's Electric Rifle بود؛ رمانی که در آن برای اولین‌‌بار از کاربرد سلاحی با کاربردی مشابه پرده برداشته شده بود.

در پی وقوع یک سری هواپیماربایی‌‌ در خلال دهه‌‌ی ۱۹۶۰، مقامات مجبور شدند مجوز حمل سلاح را به داخل هواپیما صادر کنند. کاور با مشاهده‌‌ی این وقایع، به فکر ساخت سلاحی مشابه با شوکر الکتریکی افتاد. هدف کاور این بود که ضمن جلوگیری از وارد‌‌شدن هرگونه آسیبی به مسافران یا هواپیما، مانع از وقوع اتفاقاتی نظیر هواپیماربایی‌‌ شود.

در سال‌‌های اخیر، کاربرد وسیع شوکرها و باتوم‌‌های برقی، بحث‌‌های زیادی را میان کارشناسان برانگیخته است؛ چراکه برخی کاربرد بیش‌‌ازحد این سلاح را با خطراتی نظیر وقوع ایست قلبی در افراد مرتبط می‌‌دانند.

۱۲- این روزها برقراری تماس‌‌های ویدئویی از طریق پلتفرم‌هایی نظیر اسکایپ و فیس‌‌تایم ممکن شده است؛ با این وجود، دهه‌‌هاست که این روش از برقراری تماس در فیلم‌‌ها نمایش داده می‌‌شود. یکی از قدیمی‌ترین این موارد، مربوط به فیلم متروپلیس محصول سال ۱۹۲۷ است که در سکانسی از آن، یک تلفن ویدئویی آنالوگ نصب‌‌شده روی دیوار دیده می‌‌شود.

طراحی با نام جو مالیا در یک پست از وبلاگ خود می‌‌نویسد که یکی شخصیت‌‌های فیلم متروپلیس از چهار صفحه‌‌ی تنظیم مختلف بهره می‌‌گیرد تا فرکانسی مناسب را برای برقرای تماس ویدئویی بیابد.

به مرور زمان، شکل تماس‌‌های ویدئویی نشان‌‌داده‌‌شده در فیلم‌ها هم به‌‌طور فزاینده‌ای پیچیده‌تر شدند. به‌‌عنوان مثال، در فیلم «۲۰۰۱: ادیسه‌‌ی فضایی» محصول سال ۱۹۶۸، تماس‌های ویدئویی با وارد کردن یک شماره تلفن در یک صفحه‌‌ی کلید متصل به یک تلفن بزرگ انجام می‌‌شد. اما در سال ۱۹۸۹، در فیلم «بازگشت به آینده: قسمت دوم»، یک سیستم تماس ویدئویی پیچیده به‌‌همراه پنل اطلاعات شخصی مخاطب (مانند نوشیدنی‌ها و سرگرمی‌های موردعلاقه)  به تصویر کشیده شد.

۱۳- واژه‌‌ی «کارت اعتباری» اولین‌‌بار در رمانی با نام «نگاه به گذشته» نوشته‌‌ی ادوارد بلامی در سال ۱۸۸۷ به‌‌کار رفت؛ این در حالی است که استفاده از رسمی کارت‌های اعتباری در ایالات ‌متحده از دهه‌‌ی ۱۹۲۰ آغاز شد. در رمان یادشده، شخصیت اصلی داستان در سال ۱۸۸۷ به خوابی عمیق فرو می‌رود و ۱۱۳ سال بعد (یعنی در سال ۲۰۰۰) بیدار می‌شود و می‌‌بیند که کشورش، آمریکا دارای حکومتی کاملا سوسیالیستی شده است.

در آن زمان، تصور اینکه یک نفر بتواند از کارت اعتباری خود برای پرداخت‌های روزمره استفاده کرده و درازای هر تراکنش یک رسید دریافت کند، موضوعی کاملا علمی‌‌تخیلی محسوب می‌‌شد. اما بسیاری از تصورات بلامی درست از آب درآمد؛ او حتی توانست پیش‌بینی کند که استفاده از کارت‌‌های اعتباری حتی در کشورهای دیگر نیز رواج خواهد یافت.

اولین کارت اعتباری بین‌المللی که می ‌توان از آن در طیف گسترده‌ای از مکان‌ها استفاده کرد، در سال ۱۹۵۰ رونمایی شد؛ با این حال چندین سال طول کشید تا کارت‌های اعتباری تبدیل به بخش جدایی‌ناپذیر از اقتصاد و جامعه‌‌ی آمریکا شوند.

۱۴- در رمان «فارنهایت ۴۵۱» که در سال ۱۹۵۳ توسط ری بردبری نگاشته شد، به اصطلاحاتی نظیر «صدف دریایی» و «رادیوهای بند انگشتی» اشاره شده است که شباهت بسیاری با مفهوم ایربادها و هدست‌‌های امروزی با قابلیت بلوتوث دارند. امروزه میلیون‌‌ها نفر با استفاده از ایرپادهای بی‌‌سیم اپل به موسیقی دلخواه خود گوش می‌‌دهند و تماس تلفنی برقرار می‌‌کنند.

به نقل از نیویورک‌تایمز، بردبری مفهوم صدف دریایی را وسیله‌‌ای با توانایی تولید «اقیانوسی الکترونیکی از صدا» توصیف کرده که می‌‌تواند موسیقی و گفتگو را به ذهن بیدار کاربر منتقل کند.  

فارنهایت ۴۵۱ به نوآوری‌‌های دیگری نیز اشاره داشته است که برخی از آن‌‌ها به‌‌تازگی رواج یافته‌‌اند. برای مثال، این رمان افرادی را توصیف می‌کند که با دوستان خود از طریق یک دیوار دیجیتالی ارتباط برقرار می‌کنند. این مفهوم تا حد زیادی یادآور سامانه‌‌ی اشتراک‌‌گذاری پیام‌ها در پلتفرم‌‌هایی نظیر فیسبوک است.

۱۵- آیزاک آسیموف، نویسنده‌‌ی شهیر ژانر علمی‌تخیلی، در پی بازدیدی که از نمایشگاه جهانی سال ۱۹۶۴ داشت، ظهور قریب‌‌الوقوع خودروهایی با مغز رباتیک را پیش‌‌بینی کرد. اکنون پس از گذشت بیش از ۵۰ سال، شرکت‌‌های نظیر Waymo و سایرین در حال آزمایش سامانه‌‌های خودران روی اتومبیل‌‌های امروزی هستند.

مقاله‌‌ای در نیویورک‌تایمز این‌‌گونه نقل می‌‌کند که گویی آسیموف آن روزها درحال قدم‌‌زدن در نمایشگاهی در ۵۰ سال بعد از زمان خود بوده است. آسیموف می‌‌نویسد:

تلاش‌های زیادی برای طراحی وسایل نقلیه‌‌ای مجهز به مغزهای رباتیک انجام خواهد شد؛ خودروهایی که می‌توانند باهدف حرکت به‌‌سوی مقاصدی خاص برنامه‌‌ریزی شوند و سپس بدون نیاز به هرگونه دخالتی ازسوی واکنشگرهای کُند انسانی به حرکت خود ادامه دهند.

اتومبیل‌‌های خودران هنوز در مرحله‌‌ی آزمون هستند؛ اما هواداران آن می‌‌گویند که این فناوری می‌تواند به کاهش ترافیک و آمار تصادفات کمک چشمگیری کند. مجله‌‌یبیزینس اینسایدر در گزارشی آورده است که بسیاری از شرکت‌ها تصمیم دارند تا پیش از سال ۲۰۳۰، بتوانند اتومبیل‌‌های خودران خود را راهی جاده‌‌ها کنند.

این فهرستی ۱۵گانه از مهم‌ترین پیش‌بینی‌های علمی تخیلی بود که با دقتی مثال‌زدنی رنگ واقعیت به خود گرفتند. برخی از آن‌ها بسیار زودتر از آنچه که نگارندگان این مطالب تصور می‌‌کردند، رواج یافتند. حال اگر نگاهی به پیش‌‌بینی‌‌های بزرگ این روزها بیاندازید، می‌‌بینید که دیگر کمتر کسی را مانند ژول ورن می‌‌توان یافت که این‌‌قدر بی‌‌پروایانه سخن از صدها سال پس از خود به میان ‌‌آورد. گویی این روزها بیشتر ما نمی‌‌توانیم بیشتر از چند سال فراتر از زمان خود را ببینیم. کسی نمی‌‌داند. آیا افق دید نسل ما محدودتر شده یا زمان برای ما آن‌‌چنان دیوانه‌‌وار سرعت گرفته است که دیگر آینده‌‌های دور در بصیرت ما نمی‌‌گنجد؟ شما چه فکر می‌‌کنید؟

مایکروسافت قصد دارد در ماه دسامبر به پشتیبانی از دستگاه‌های ویندوز ۱۰ موبایل پایان دهد. هرچند، ردموندی‌ها در سال ۲۰۱۷ اعلام کردند که هیچ ویژگی یا دستگاه جدیدی را برای ویندوز ۱۰ موبایل توسعه نخواهند داد؛ اما انتشار به‌روزرسانی‌های امنیتی و نرم‌افزاری تا به امروز تداوم داشته‌اند. اکنون،‌ این به‌روزرسانی‌های امنیتی در تاریخ دهم دسامبر ۲۰۱۹ (۱۹ آذر ۹۸) متوقف خواهند شد و دستگاه‌ها از این تاریخ به بعد بدون پشتیبانی خواهند ماند. مایکروسافت به‌تازگی در به‌روزرسانی صفحه‌ی پشتیبانی خود نوشت:

ویندوز ۱۰ موبایل، نسخه‌ی ۱۷۰۹ (منتشرشده در اکتبر ۲۰۱۷)، آخرین نسخه‌ی ویندوز ۱۰ موبایل محسوب می‌شود و مایکروسافت در دهم دسامبر ۲۰۱۹ به پشتیبانی از آن خاتمه خواهد داد.

مایکروسافت اکنون پیشنهاد می‌دهد که کاربران ویندوز ۱۰ موبایل به دستگاه‌های iOS و اندروید مهاجرت کنند. رموندی‌ها در بخش سوالات متداول درباره‌ی پایان عمر ویندوز ۱۰ موبایل می‌نویسند:

با پایان پشتیبانی از سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ موبایل، ما پیشنهاد می‌کنیم که مشتریان به یک دستگاه پشتیبانی‌شده‌ی اندروید یا iOS مهاجرت کنند.

پس از توقف پشتیبانی مایکروسافت از سیستم‌عامل موبایل در ماه دسامبر، پشتیبان‌گیری دستگاه برای تنظیمات و دیگر اپلیکیشن‌ها به‌مدت سه ماه تا دهم مارس ۲۰۲۰ (۱۹ اسفند ۹۸) ادامه خواهد داشت. مایکروسافت اشاره می‌کند که «برخی از خدمات از جمله بارگذاری تصاویر و بازیابی دستگاهی از یک پشتیبان موجود احتمالا تا ۱۲ ماه پس از پایان پشتیبانی همچنان در دسترس خواهد بود.»

مایکروسافت پیش از این پشتیبانی از ویندوز فون ۸.۱ را در یازدهم ژوئیه‌ی ۲۰۱۷ پایان داده بود؛ بنابراین خاتمه‌ی پشتیبانی از ویندوز ۱۰ موبایل اتفاق غیرمنتظره‌ای محسوب نمی‌شود. مایکروسافت اکنون تلاش‌هایش در حوزه‌ی موبایل را به ساخت اپلیکیشن‌ها و خدمات برای دستگاه‌های iOS و اندروید معطوف کرده است. این غول نرم‌افزاری با انتشار یک لانچر اندروید و پشتیبانی آتی از ویژگی app mirroring، اندروید را به‌عنوان نسخه‌ی موبایل ویندوز پذیرفته است کاربران فعلی ویندوز ۱۰ موبایل اکنون برای تهیه‌ی گوشی هوشمند جدید خود باید از بین iOS و اندروید دست به انتخاب بزنند.

DJI با نام کامل SZ DJI Technology Co یک شرکت چینی فعال در صنعت فناوری است که مرکز مدیریت آن در شهر شن‌ژن قرار دارد. مراکز تولیدی دی‌جی‌آی در تمامی مناطق جهان گسترده هستند. شهرت اصلی این برند چینی، تولید وسایل نقلیه‌ی هوایی بدون راننده (UAV) مشهور به پهپاد است. به‌علاوه، محصولاتی همچون گیمبال‌های فیلم‌برداری و عکس‌برداری، پلتفرم‌های پروازی، انواع دوربین، سیستم‌های سوخت‌رسانی، تجهیزات لرزش‌گیر دوربین و سیستم‌های کنترل پرواز، در سبد محصولات و خدمات DJI قرار دارند.

برند چینی DJI،‌ به‌نوعی پیش‌گام بازار مصرف‌کننده در حوزه‌ی پهپاد محسوب می‌شود. بیش از ۷۰ درصد از بازار صنعت، در اختیار آنها قرار دارد و محصولات متنوع این شرکت، در صنایع فیلم، موسیقی و سینما، کاربرد دارند. بسیاری از محصولات صوتی‌تصویری مشهور جهان که جوایز متعددی ازجمله امی را کسب کرده‌اند، از محصولات DJI برای عملیات فیلم‌برداری و عکس‌برداری خود استفاده کردند.

در سال ۲۰۱۷، جایزه‌ی معتبر فناوری و مهندسی مراسم Emmy، به‌خاطر فناوری‌های پهپاد، به DJI اهداشد. در توضیح جایزه‌ی مذکور، خلاقیت در مهندسی و ارائه‌ی تجهیزات مقرون‌به‌صرفه و کاربردی به فیلم‌برداران و کارگردانان به‌منظور تصویربرداری در ارتفاع پایین، به‌عنوان دلایل اهدای جایزه به DJI بیان شد.

تاریخچه‌ی تأسیس

شرکت DJI (مخفف Da-Jiang Innovation) در سال ۲۰۰۶ و توسط یک دانشجوی دانشگاه هنگ‌کنگ تأسیس شد. مو‌ٔسس این شرکت در اکثر منابع، ونگ فرانک نامیده شده است. البته، فرانک نیز قطعا در ابتدای مسیر به‌تنهایی حرکت نکرد و همکارانی داشت. در یکی از اولین تصاویری که از زمان تأسیس شرکت ثبت شده است، او به‌همراه ۳ دوست دیگر خود دیده می‌شود که در ۲ سال اول تأسیس DJI، فعالیت‌های اصلی شرکت را بر عهده داشتند. این افراد، چن جین‌یونگ، لو ژیهوی و چن چوکیانگ نام داشتند. البته، ۲ سال پس از شروع به کار، این تیم از هم جدا شد و امروز، اکثر رسانه‌ها ونگ (مدیرعامل کنونی) را به‌عنوان فاتح اصلی بازار پهپادها می‌شناسند.

کار ونگ برای توسعه‌ی ربات‌ها، از سال ۲۰۰۶ و در انبار دانشگاه هنگ‌کنگ شروع شد. او در مسابقات رباتیک همان سال با‌نام RoboCon در منطقه‌ی آسیا و اقیانوسیه، مقام سوم را کسب کرد. موفقیت در آن مسابقات، ونگ را بیش‌از‌پیش به توسعه‌ی هلیکوپترهای بدون سرنیشن سوق داد. اگرچه اکثر هم‌کلاسی‌های ونگ با ایده‌های او برای گسترش کسب‌وکار و کارآفرینی موافق نبودند،‌ او با قدرت تمام به برنامه‌ریزی و توسعه‌ی کارش ادامه داد و اولین دفتر را در انبار مجله‌ی عمویش در منطقه‌ی Che Kung شنژن تأسیس کرد. اولین تیم از همکارن نیز به‌سرعت و با نقل‌مکان به دفتر اصلی، به ونگ پیوستند.

تیم بنیان‌گذار DJI

لو ژیهوی، درباره‌ی روزهای اولیه‌ی کار با ونگ می‌گوید:

دفتر ما بسیار کوچک بود و سقف کوتاهی هم داشت. فضای کاری تنها ۲۰ متر مربع بود. من تصور نمی‌کردم که انباری چنین کوچک نیز وجود داشته باشد، اما به‌هرحال ما همگی در آن مستقر شدیم و شروع به کار کردیم.

ژیهوی جوان‌ترین عضو تیم بود و پیش از محلق شدن به گروه توسعه‌ی رباتیک، شرکتی با هدف ساخت وان حمام الکترونیکی تأسیس کرده بود. او پس از مدتی از شرکت خودش خسته شد و با اولین تماس از DJI،‌ به آن شرکت پیوست. لو در ابتدا هیچ ایده‌ای درباره‌ی شرکت جدید نداشت و تنها اطلاعات موجود نیز، همان مقام سومی بود. به‌هرحال او که به‌دنبال مسیری جدید در زندگی بود، تنها با ۱۰۰ دلار پس‌انداز، به شنژن رفت.

جین‌ینگ و چوک‌یانگ، هر دو در مسیری مشابه، شغل‌های خود را رها کردند و به DJI پیوستند. چوکیانگ از یک خانواده‌ی نظامی بود و علاقه‌ی شدیدی به هواپیماها داشت. او به‌خاطر ترک شغل قبلی‌اش مجبور به پرداخت جریمه‌ی ۳۰ هزار یوآنی شد و به‌همین دلیل، بعدها «چن ۳۰ هزار یوآنی» لقب گرفت.

فانتوم، اولین پهپاد کامل دی‌جی‌آی

با تکمیل شدن تیم ۴ نفره، مسئولیت ونگ به‌عنوان تنها فرد دارای تجربه در صنعت UAV، شروع شد. او به‌عنوان مربی به دیگر اعضا آموزش می‌داد و حتی کلاس‌های دیروقت برای آموزش مفاهیم اولیه‌ی پهپادها برگزار می‌کرد. روزهای اولیه‌ی توسعه‌ی ربات، با چالش‌های متعددی همراه بود و بخش اعظمی از فعالیت‌های تیم توسعه، به سعی‌وخطا و اندازه‌گیری طراحی‌های جدید می‌گذشت. به‌هرحال، ونگ عضو بااشتیاق تیم بود که با روحیه‌ای خستگی‌ناپذیر، به سعی کردن و شکست خوردن ادامه می‌داد.

DJI در اولین سال فعالیت محصول خاصی برای عرضه به بازار نداشت. از آنجایی که بسیاری از مشکلات فنی پهپادهای شرکت، هنوز حل نشده بودند، بنیان‌گذاران تصمیم جدی برای عرضه‌ی محصول به بازار نگرفتند. به‌هرحال ونگ به‌عنوان ایده‌پرداز اصلی شرکت، هیچ‌گاه از کار کردن زیاد و امتحان کردن انواع ایده‌ها خسته نمی‌شد. او که علاقه‌ی زیادی هم به کار کردن تا دیروقت داشت، حتی در تماس با همکاران نیز توجهی به زمان نداشت و برخی اوقات، برای بحث در مورد ایده‌ها حتی در نیمه‌شب با آنها تماس می‌گرفت.

به‌هرحال در روزهای ابتدایی فعالیت، نشان و عنوان خاصی برای اعضای مختلف تیم وجود نداشت. آنها مانند اعضای یک آزمایشگاه فناوری با هم کار می‌کردند. درواقع آن گروه ۴ نفره ایده‌ی خاصی از مفهوم شرکت بودن و استارتاپ بودن خود نداشتند. البته، با دریافت اولین سرمایه‌ها، چالش بین تیم بنیان‌گذار شروع شد. تقسیم سهام در ابتدا به‌این‌گونه بود که ۴۰ درصد از آن، به دیگر اعضا به جز ونگ می‌رسید. در ابتدا، مشکلی با این تقسیم وجود نداشت، اما پس از آن که سهام به ۲۵ و سپس ۵ درصد کاهش یافت، نارضایتی‌ها شروع شد.

یکی از فروشگاه‌های DJI در سیلیکون‌ولی چین یعنی شنژن

درنهایت، در سال ۲۰۰۸ و ۲ سال پس از شروع به‌کار آن تیم پرانرژی، تمام اعضا به جز ونگ، DJI را ترک کردند. 

اولین محصولات قابل عرضه به بازار

کسب‌وکاری که روزی به‌صورت یک تفریح شروع شده بود، ۲ سال بعد یک شرکت با اهدافی جدی بود که حتی چالش‌های بزرگ شراکت و نیروی انسانی را نیز تجربه کرد. اولین سرمایه‌گذاری، از سوی دوست خانوادگی ونگ یعنی لو دی و با هزینه‌ای ۹۰ هزار دلاری انجام شد. پس از ساخت چند کنترلر هلیکوپتر، DJI اولین پهپاد خود را در دست توسعه داشت و نمونه‌های اولیه را در نمایشگاه‌های بزرگ فناوری، ارائه می‌کرد.

تا سال ۲۰۱۱، چند محصول اولیه از شرکت دی‌جی‌آی به بازارها عرضه شده بود و هزینه‌ی ساخت و تولید تجهیزات نیز به‌مقدار قابل توجهی کاهش یافت. به‌عنوان مثال هزینه‌ی تولید یک کنترلر پرواز از ۲ هزار دلار در سال ۲۰۰۶ به ۴۰۰ دلار رسیده بود. آنها در ابتدا،‌ برای پهپادهای تفریحی، سیستم‌عامل کنترلی می‌ساختند و پس از مدتی، کنترلرهای با قابلیت‌ پرواز خودکار، به محصول قابل توجه DJI تبدیل شد.

توسعه‌ی فعالیت‌ها، شرکت چینی را ملزم به تأسیس زیرمجموعه‌ای در ایالات متحده‌ی آمریکا به‌نام DJI North America کرد که با کک کالین گوین تأسیس شد. تمرکز آن واحد، عرضه و ارائه‌ی پهپادها به بازارهای بزرگ بود و کالین، ۴۸ درصد و دی‌جی‌آی، ۵۲ درصد از مالکیت آن را در اختیار داشتند.

یک سال پس از تأسیس واحد آمریکا، تحقیق و توسعه‌ی محصولات به فاز نهایی رسید و تمامی بخش‌ها اعم از نرم‌افزار، پیشرانه، تأمین انرژی و کنترل پهپاد، همگی در یک پکیج، قابل ارائه شدند. اولین محصول قابل‌توجه، در سال ۲۰۱۳ آماده‌ی عرضه به بازار بود. این پهپاد با ناک Phantom در ماه ژانویه به‌عنوام اولین کوادکوپتر آماده‌ی پرواز دی‌جی‌آی با مقاومت بالا، معرفی شد. سادگی محصول و راحتی استفاده از آن، در همان ابتدا پذیرش و اشتیاق بازار برای خرید پهپاد DJI را به‌همراه داشت.

قیمت پهپاد فانتوم به‌عنوان اولین محصول قابل‌قبول دی‌جی‌آی، ۶۷۹ دلار بود که برنامه‌ریزی فروش آن، سود سر‌به‌سری و شروع سود را برای شرکت، متصور شده بود. به‌هرحال، فانتوم به پرفروش‌ترین محصول برند تبدیل شد و باوجود بازاریابی کم، درآمد شرکت را ۵ برابر کرد. در آن زمان آمریکا، اروپا و آسیا، هرکدام سهم ۳۰ درصدی از فروش دی‌جی‌آی داشتند و بقیه نیز به آمریکای لاتین و آفریقا می‌رفت. تا ماه می سال ۲۰۱۳، تمامی سهم گوین از شعبه‌ی آمریکا خریداری شد و درنتیجه، همه‌ی درآمدها به مرکز مدیریت شرکت در شنژن می‌رفت. آن سال با درآمد ۱۳۰ میلیون دلاری برای DJI‌ به پایان رسید.

DJI در سال ۲۰۱۴ و با جذب سرمایه از سکویا کپیتال، وارد باشگاه یونیکورن‌ها شد. آنها پس از جذب سرمایه ۱‍.۶ میلیارد دلار ارزش داشتند که رشدی قابل قبول در مدت ۸ سال فعالیت را نشان می‌داد. درآمد سال ۲۰۱۴ نیز حدود ۵۰۰ میلیون‌دلار یعنی تقریبا ۴ برابر سال قبل بود.

ونگ فرانک، بنیان‌گذار و مدیرعامل کنونی

وضعیت کنونی برند DJI و رقبا

برند چینی DJI امروز به‌گواه بسیاری از کارشناسان کسب‌وکار، خلاق‌ترین برند کشور محسوب می‌شود. آنها سلطه‌ی قابل‌توجهی بر بازار پهپاد دارند و پرطرفدارترین برند آن محسوب می‌شوند. در سال ۲۰۱۵، اکسل پارتنرز به‌عنوان سرمایه‌گذاری جدید به DJI وارد شد و سرمایه‌ای ۷۵ میلیون دلاری به آن تزریق کرد. ارزش شرکت به ۸ میلیارد دلار رسید و از آن مهم‌تر، تقاضای بسیار بالا برای پهپاد فانتوم، شهرت خوبی را برای برند حتی در فروشگاه‌های اپلبه‌همراه داشت.

یکی از نقاط عطف مهم دیگر در تاریخ DJI،‌ صدور مجوز پرواز در آسمان آمریکا به شرکت‌های تجاری بود. با صدور مجوز از سوی سازمان FAA، فروش پهپاد به‌طور کلی افزایش یافت و در میان شرکت‌های تولیدکننده، DJI ده برابر بیشتر از رقبا مجوز پرواز دریافت کرد.

DJI امروز به‌نوعی شبیه به برند اپل،‌ اما در بازار پهپادها محسوب می‌شود. البته، اپلی که زمانی فرمانروای بازار گوشی‌های هوشمند بود و سهم زیادی از آنها در اختیار داشت. درمقابل، برند آمریکایی 3D Robotics قرار دارد که حداکثر تلاش خود را برای افزایش سهم در بازار انجام می‌دهد. گوپرو و Parrot نیز از دیگر رقبای دی‌جی‌آی هستند که البته،‌همگی در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی در رقابت روبرو شده‌اند.

کالین گوین، مدیر سابق واحد آمریکا که امروز در شرکت رقیب یعنی 3D Robotics فعال است

رقبای دی‌جی‌آی، اعتقاد دارند این شرکت با آمار کارمندان کنونی ۶ هزار نفر در سرتاسر جهان، سرعت بالایی درتحقیق و توسعه دارد و رسیدن به آن، به‌خصوص با سیاست‌های قیمت‌گذاری رقابتی، امری تقریبا غیرممکن خواهد بود. درواقع، آنها حتی در محصولات جدید خود نیز سالانه سیاست‌های قیمت‌گذاری خاصی را در پیش می‌گیرند که حتی امکان دارد به ضرر مدل‌های پیشین نیز باشد.

درمیان رقبای DJI، شرکت 3D Robotics جدی‌ترین تهدید محسوب می‌شود. آنها ادعا می‌کنند که نقش اندروید را در مقابل انحصار شبیه به اپل DJI دارند. این تشبیه از آنجا بر می‌آید که DJI پلتفرم خود را برای توسعه‌دهندگان باز نگذاشته است اما 3D Robotics نرم‌افزار خود را به‌رایگان در اختیار همگان قرار می‌دهد که به‌نوعی منجر به پیدایش رقبای جدید برای برند چینی نیز شده است. البته این دو شرکت همکاری‌هایی را نیز با هم داشته‌اند.

ونگ درباره‌ی رقیب جدی خود نظری جالب‌توجه دارد:

شانس شکست خوردن آنها بیشتر است. آنها پول دارند اما من بسیار بیشتر از آنها پول دارم و بزرگ‌تر هستم. زمانی که بازار کوچک بود، ما و آنها هم کوچک بودیم و در همان زمان، شکست‌شان دادم.

باوجود تمام رقابت‌هایی که بین شرکت‌های تولیدکننده‌ی پهپاد وجود دارد، همه‌ی آنها با چالش‌هایی مشترک در بازار نیز روبرو هستند. صرف‌نظر از مکان فعالیت، قانون‌گذاری و ایجاد فرهنگ استفاده از پهپاد، مشکل اساسی شرکت‌های این‌چنینی است. درواقع با هر ویدئوی جذابی که توسط پهپادها ضبط و پخش می‌شود، این شک و تردید که شاید تروریست‌ها و مجرمان هم از فناوری استفاده کنند، قوت می‌گیرد. قوانین حریم خصوصی و نگرانی‌ها پیرامون فناوری، چالش مشترک همه‌ی فعالان صنعت پهپاد محسوب می‌شود که جامعه را از پذیرفتن این محصولات جذاب، دور نگه می‌دارد.

پهپاد Mavic 2

مرکز مدیریت شرکت دی‌جی‌آی اکنون در شنژن چین قرار دارد. آنها دپارتمان‌های متنوعی برای فروش، بازاریابی، فعالیت‌های رسانه‌ای، رویدادها، پشتیبانی فنی و البته کانال‌های متنوع محصول دارند. دفاتر متعدد دیگر دی‌جی‌آی در پکن، لس‌آنجلس، فرانکفورت، توکیو و سئول دارند.

نقش اساسی مدیرعامل و بنیان‌گذار

 ونگ به‌عنوان بنیان‌گذار و مدیرعامل فعلی DJI، نقشی اساسی در پیشرفت روزافزون شرکت خود داشته است. او اعتقاداتی خاص در توسعه‌ی کسب‌وکار و محصولات دارد و به‌نوعی، کمال‌گرایی خاصی برای پیشرفت هرچه بیشتر شرکتش دارد. ونگ در طراحی کارت ویزیت خود از یک شمشیر سامورائی متعلق به ۴۵۰ سال پیش استفاده کرده که به‌نوعی نشان‌دهنده‌ی علاقه‌ی او به فرهنگ ژاپنی و کمال‌گرایی آنها در تولید محصول است.

پهپاد سری ماتریس با قابلیت حمل بار

مدیرعامل دی‌جی‌آی برخلاف بسیاری از کارشناسان و مشتریان، محصولات شرکت خود را عالی نمی‌داند. از نظر او، راهی طولانی برای بهبود هرچه بیشتر پهپادهای این شرکت در پیش است. او تلاش‌های زیادی هم می‌کند تا با رقبای بعضا خراب‌کار خود در بازار داخلی رقابت کند. ونگ اعتقاد دارد بسیاری از استارتاپ‌های کنونی چینی فعال در صنعت، طراحی‌های DJI‌ را دزدیده‌اند.

جاسوسی‌های سازمانی، توهم مدیرعامل DJI نیستند و در بازار پررقابت منطقه‌ی شنژن، همیشه وجود داشته‌اند. ونگ تاکنون چند مورد از جاسوسی‌ها را کشف و با آنها مقابله کرده است. در یک نمونه، طرح‌های اولیه‌ی DJI توسط یک جاسوس داخلی به رقیب فروخته می‌شد. به‌هرحال رقابت در این صنعت هم مانند دیگر گجت‌ها همچون گوشی هوشمند و لپتاپ، با شدت ادامه دارد و چنین رخدادهایی، دور از انتظار نیست.

ونگ فرانک

چالش بزرگ در آمریکا

یکی از جدیدترین چالش‌هایی که شرکت DJI خصوصا در آمریکا با آن روبرو شد، خبر سال ۲۰۱۷ میلادی مبنی بر ممنوعیت استفاده از پهپادهای آنها در ارتش آمریکا بود. آسیب‌پذیری‌های امنیت سایبری، یکی از دلایلی بود که باعث شد ارتش آمریکا در سال ۲۰۱۷ استفاده از پهپادهای DJI را در تمامی بخش‌های خود، ممنوع کند. حکم مذکور، در نتیجه‌ی چند ماه تحقیقات واحد تحقیق و توسعه‌ی ارتش آمریکا ابلاغ شد که ریسک‌هایی را در ارتباط با محصولات شرکت چینی، کشف کرده بودند.

علاوه بر ارتش آمریکا، سازمان‌هایی همچون ناسا و دپارتمان انرژی آمریکا نیز استفاده از پهپادهای DJI را ممنوع کرده‌اند. تنها دلیل این سازمان‌ها نیز چینی بودن شرکت است. به‌هرحال، سهم زیاد دی‌جی‌آی از بازار پهپادها، بسیاری از کارشناسان و مأموران امنیتی را نگران می‌کند. درواقع آنها اعتقاد دارند پهپادهای چینی، احتمالا در سرتاسر جهان و خصوصا بزرگ‌ترین بازار خود یعنی آمریکا، عملیات جاسوسی انجام می‌دهند. به‌هرحال، قوانین حریم حصوصی محصولات دی‌جی‌آی هم در این برداشت بی‌تقصیر نیستند. خریداران DJI در فرایند استفاده از محصولات، اجازه‌ی جمع‌آوری اطلاعاتی همچون فیلم و ویدئوی دوربین‌ها و اطلاعات مکانی را به شرکت می‌دهند.

دلیل مهم دیگر در شک‌وتردید نسبت به جاسوسی DJI از افراد و سازمان‌ها، خصوصی بودن آن است. برخی افراد اعتقاد دارند شرکت‌های خصوصی چین، در برابر فشارهای دولت برای ارائه‌ی اطلاعات کاربران، آسیب‌پذیرتر هستند. درنتیجه، با افزایش استفاده از محصولات شرکت چینی، نگرانی دیگر کشورها خصوصا آمریکا از جمع‌آوری اطلاعات حیاتی توسط این شرکت، بیشتر می‌شود.

شرکت DJI وبسایتی به‌نام SkyPixe نیز دارد که امکان اشتراک فیلم و عکس را به دارندگان پهپادها می‌دهد. اگرچه چنین وبسایتی منبعی عظیم از اطلاعات خواهد بود، هنوز سند موثقی مبنی بر سوءاستفاده‌ی DJI از محتوای آن، کشف نشده است.

محصولات

دی‌جی‌آی عموما با پهپادهای مخصوص مصرف‌کننده و با قابلیت فیلم‌برداری باکیفیت شناخته می‌شود. این شرکت، علاوه بر پهپادها چند دسته‌بندی دیگر نیز در سبد محصولات خود دارد. کنترلرهای پروازی که عموما در محصولات خود شرکت استفاده می‌شوند، دسته‌های فیلم‌برداری حرفه‌ای، ماژول‌های پروازی، پهپادهای نیمه‌حرفه‌ای و حرفه‌ای، عینک مخصوص کنترل پهپاد و دوربین‌های فیلم‌برداری، دسته‌بندی محصولات DJI هستند.

کنترلر پرواز

کنترلر پرواز را می‌توان یکی از مهم‌ترین بخش‌های هدایت وسایل پرنده، خصوصا در حالت بدون خلبان نامید. دی‌جی‌آی انواع این کنترلرها را توسعه می‌دهد که برای کنترل تعادل پلتفرم‌های مختلف پروازی با چند روتور، کاربرد دارند. یکی از معروف‌ترین محصولات این شاخه، کنترلر A2 نام دارد که قابلیت‌هایی همچون جهت‌یابی، فرود امن و بازگشت به محل قبلی را دارد.

تقریبا تمامی کنترلرهای پرواز، قابلیت‌های مشترک قطب‌نمای GPS، نشان‌گرهای LED و ارتباط بلوتوپث را دارند. علاوه بر A2، نسخه‌هایی همچون Naza V2، Wookong-M و Naza-M lite توسط دی‌جی‌آی عرضه می‌شوند.

دسته‌های فیلم‌برداری حرفه‌ای

این دسته‌ها که با نام پلتفرم فیلم‌برداری هم شناخته می‌شوند،‌ برای کاربردهای حرفه‌ای خصوصا در سینما طراحی شده‌اند. محصول DJI در این حوزه با نام Ronin عرضه می‌شود که برای انواع عکس‌برداری و فیلم‌برداری هوائی و زمینی، کاربرد دارد. ۳ موتور اختصاصی در رونین تعبیه شده است که لرزش فیلم را در سخت‌ترین شرایط، به حداقل می‌رساند.

دوربین فیلم‌برداری و گیمبال Osmo

ماژول‌ها

همان‌طور که گفته شد، DJI تقریبا تمامی تجهیزات موردنیاز برای ساخت پهپاد را نیز خودش تولید می‌کند. آنها انواع ماژول‌های افزودنی را برای بهبود کارایی پهپادها،‌ عرضه می‌کنند که انواع تأمین انرژی و ماژول‌های فیلم‌برداری، محبوب‌ترین آنها هستند. جدول زیر، انواع ماژول‌ها و محصولات تحت پشتیبانی آنها از برند DJI را نشان می‌دهد:

پهپادها یا UAV

مهم‌ترین و مشهورترین دسته‌بندی محصولات DJI، پهپادهای مخصوص مصرف‌کننده هستند که سهم اصلی درآمد شرکت را نیز تأمین می‌کنند. انواع پهپادهای DJI، با اهداف و کاربردهای متنوع عرضه می‌شوند. برخی از آنها مخصوص تفریح یا فیلم‌برداری آماتور و برخی دیگر، محصولات حرفه‌ای با قابلیت‌های فوق‌العاده پیشرفته هستند.

Flame Wheel

پهپادهای Flame Wheel یکی از اولین نمونه‌های محصولات DJI بودند. این وسایل که به‌طور اختصاصی برایعکاسی هوایی طراحی شدند، در حال حاضر سه نسخه با نام‌های F330، F450 و F550 دارند که همگی از نوع هگزاکوپتر هستند.

Phantom

سری فانتوم، مشهورترین پهپادهای DJI هستند که بیش از همه در بازار شناخته شده و به فروش رفته‌اند. در طول دوران توسعه‌ی این محصولات، انواع به‌روزرسانی‌ها ازجمله اتصال وای‌فای، دوربین حرفه‌ای‌تر، اتصال Lightbridge و همچنین اتصال به گوشی هوشمند، در سری فانتوم لحاظ شد. سری فانتوم هم برای اهداف تفریحی و هم فیلم‌برداری و عکس‌برداری حرفه‌ای استفاده می‌شوند.

تاکنون، ۴ نسل از پهپادهای فانتوم توسط DJI معرفی شده‌اند که آخرین نمونه‌ی آنها Phantom 4 RTK در سال ۲۰۱۸ به بازار عرضه شد.

Mavic

محصول پرچم‌دار DJI در دسته‌ی پهپادها، سری Mavic نام دارد. هم‌اکنون ۵ مدل از این نوع پهپاد توسط شرکت چینی عرضه می‌شود که بهترین امکانات، در آنها لحاظ شده است. تمامی محصولات سری مویک، طراحی تاشونده دارند که نقل‌وانتقال آنها را از هر رقیبی آسان‌تر می‌کند. حرفه‌ای‌ترین نمونه‌ی پهپاد مویک، با نام Mavic 2 در سال ۲۰۱۸ معرفی شد که دارای حسگرهای ۳۶۰ درجه و قابلیت فرار از موانع است.

Mavic Air یکی از محصولات جذاب دیگر در سری پرچمدار مویک محسوب می‌شود که ابعادی در حدود یک گوشی هوشمند دارد. هدف DJI از عرضه‌ی این محصول، معرفی پهپادی با بهترین امکانات جابه‌جایی و حمل‌ونقل بود. ابن پهپاد باوجود ابعاد کوچک، قابلیت‌های مهمی همچون دوربین ۱۲ مگاپیکسلی 4K HDR، گیمبال سه‌محوره و قابلیت عکس‌برداری پاناروما با ۲۵ تصویر دارد. یکی از قابلیت‌‌های جذاب مدل ایر که در چند محصول دیگر DJI هم وجود دارد، عکاسی با فرمان‌ها و دستورهای حرکتی با نام Smart Capture است.

پهپاد Mavic Air

Spreading Wings

سری دیگر محصولات DJI، پهپادهایی با استانداردهای صنعتی هستند که برای کاربردهای فوق‌حرفه‌ای طراحی شده‌اند. علاوه بر عکاسی حرفه‌ای و باکیفیت، مواردی همچون نقشه‌برداری سه‌بعدی باکیفیت، عملیات سریع و آسان جستجو و نجات افراد، از کاربردهای این سری هستند.

Spreading Wings S800

Inspire

خانواده‌ی اینسپایر، کوادکپترهای دوربین‌دار و شبیه به سری فانتوم هستند. تفاوت عمده‌ی آنها، تجهیزات حرفه‌ای مورد استفاده و هچنین مواد اولیه‌ی باکیفیت آلومینیم و منیزم در بدنه است. Inspire 2 جدیدترین محصول این خانواده محسوب می‌شود که با بازوهای فیبر کربنی، قابلیت نصب دوربین با کیفیت فیلم‌برداری 6K را دارد.

Inspire 2

Matrice

سری ماتریس برای کاربردهای صنعتی طراحی شده است. DJI با ورود به بازار این نوع از پهپادها، انواع مقرون به صرفه‌ی آنها را برای کارخانه‌ها و سازمان‌های مختلف تولید می‌کند. برخی از نمونه‌های این پهپادها، قابلیت حمل بار تا ۶ کیلوگرم را دارند. از کاربردهای اصلی پهپادهای ماتریس می‌توان بازبینی از مناطق صنعتی، نظارت و نقشه‌برداری و نجات و مقابله با بلایای طبیعی اشاره کرد.

Matrice 200

Spark

خانواده‌ی اسپارک به‌عنوان پهپادهای ارزان‌قیمت و مقرون به صرفه برای عموم، در سال ۲۰۱۷ معرفی شدند. آنها قابلیت عکس‌برداری و فیلم‌برداری حرفه‌ای ندارند. البته، همین سری ارزان نیز مجهز به دوربینی ۱۲ مگاپیکسلی با قابلیت فیلم‌برداری 1080p است. ارزان‌ترین پهپادهای DJI نیز دارای گیمبال برای لرزش‌گیری و ثابت‌سازی دوربین هستند و همچنین، دوربین سه‌بعدی برای جلوگیری از برخورد با موانع و دریافت دستورات حرکتی نیز در آنها وجود دارد.

دوربین‌های فیلم‌برداری و گیمبال

دی‌جی‌آی پس از عرضه‌ی چندین مدل پهپاد کامل، به فکر طراحی و تولید دوربین‌های اختصاصی برای آنها و همچنین دوربین‌های مستقل افتاد. شرکت چینی دوربین‌ها و گیمبال‌های خود را با نام Osmo عرضه می‌کند. انواع مختلف دوربین‌های DJI، با قابلیت‌های متنوع همچون اتصال به گوشی هوشمند و ارسال تصاویر به‌صورت زنده عرضه می‌شوند. گیمبال‌ها نیز یا به‌صورت مستقل با دوربین اختصاصی، یا با قابلیت اتصال گوشی هوشمند و استفاده از دوربین آن، عرضه می‌شوند.

DJI Goggles

عینک

برند DJI برای توسعه‌ی هرچه بیشتر سبد محصولات خود در حوزه‌ی پروازهای بدون خلبان، کنترلر حرفه‌ای عینکی خود را نیز با نام DJI Goggles عرضه کرد. این کنترل، امکان پرواز با زاویه‌ی دید اول شخص را به کاربر می‌دهد که تجربه‌ای عالی در ارتباط با پهپادها محسوب می‌شود. جدیدترین نمونه از عینک‌های کنترلی DJI،‌ با نام Race Edition نیز در سال ۲۰۱۷ معرفی شد.

فورد جزییات تازه‌ای از نسخه فیس‌لیفت هاچ‌بک سالون Mondeo منتشر کرد؛ این خودروساز امیدوار است که به‌لطف تجدیدنظر در چهره‌ی فورد موندئو ۲۰۱۹، بتواند در بازار حرفی برای گفتن داشته باشد.

رقیب اصلی Vauxhall Insignia با طراحی مجدد فضای بیرونی تغییر داده شده است؛ در طراحی جدید برای هر تیپ فورد موندئو ۲۰۱۹ از جلوپنجره اختصاصی استفاده می‌شود و سپرهای اصلاح‌شده به همراه طراحی جدید چراغ‌های جلوی LED، از جمله سایر تغییرات در بیرون به شمار می‌روند. در عقب نیز چراغ‌های تغییرشکل یافته و نوار عرضی کرومی، به همراه گزینه‌های شخصی جدید اضافه شده است.

بزرگ‌ترین تغییر مکانیکی، تجهیزات جانبی آخرین پیشرانه‌ی دیزلی EcoBlue فورد است تا با آخرین مقررات انتشارگازهای گلخانه‌ای سازگار شود و همچنین سیستم کاهش‌دهنده کاتالیزوری انتخابی نیز در آن وجود دارد. گفته شده است که به‌لطف پیشرفت‌های فنی از قبیل سیستم تزریق سوخت جدید با فشار بالا، بهبود قابل توجهی در کارکرد پیشرانه ایجاد می‌شود؛ درحالی‌که گشتاور دورهای پایین نیز افزایش یافته است. این قابلیت در پیشرانه‌های اکوبلو با قدرت ۱۵۰ و ۱۹۰ اسب‌بخار برای مشتریان موجود خواهد بود.

همان‌طور که سال گذشته نیز تأیید شد، فورد موندئو برای اولین‌بار با نسخه هیبریدی جدید در دسترس خواهد بود؛ انتظار می‌رود که ۵۰ درصد از کل فروش به مدل هیبریدی اختصاص یابد. این مدل هیبریدی (بنزینی برقی) از پیشرانه‌ی بنزینی ۲ لیتری سیکل اتکینسون با قدرت ۱۸۶ اسب‌بخار در ترکیب با موتور الکتریکی، ژنراتور، باتری ۱.۴ کیلووات‌ساعت لیتیوم یون و جعبه‌دنده اتوماتیک CVT استفاده می‌کند. انتظار می‌رود این خودروی هیبریدی در هر کیلومتر حدود ۱۰۳ گرم دی‌اکسیدکربن تولید کند. ظرفیت صندوق عقب (Boot Space) برای مدل هیبریدی از ۵۲۵ به ۴۰۳ لیتر کاهش می‌یابد، درحالی‌که محل قرارگیری صندلی‌های عقب تغییر نمی‌کنند.

در داخل گزینه‌های جدید برای لوازم داخلی، تزئینات باکیفیت و دسته‌های در تغییر داده شده‌اند، درحالی‌که فورد ادعا می‌کند کنسول مرکزی نیز چهره‌ی جدیدی پیدا کرده است. در مدل‌هایی که جعبه‌دنده اتوماتیک هشت سرعته بهره می‌برد، از اهرم تعویض دنده (سلکتور) چرخشی استفاده شده است که در نتیجه فضای بیشتری برای قرار دادن اشیاء و محل شارژ گوشی فراهم می‌شود. این جعبه‌دنده نیز برای ارائه‌ی الگوهای تعویض دنده انطباقی تغییر داده شده است. 

فناوری‌های جدید شامل قابلیت Stop & Go است که به کنترل کروز انطباقی اضافه می‌شود؛ این قابلیت به‌طور خودکار خودرو را متوقف می‌کند و اگر کمتر از سه ثانیه راننده توقف کند، دوباره به‌طور خودکار شروع به حرکت خواهد کرد. در زمان‌هایی که توقف بیش از ۳ ثانیه طول بکشید، راننده می‌تواند با لمس دکمه «ادامه» حرکت خودرو را از سر بگیرد.

سیستم محدودکننده‌ی سرعت هوشمند، که ابتدا به مدل‌های S-Max و Galaxy اضافه شد، هم‌اکنون در فورد موندئو هم در دسترس مشتریان است؛ این سیستم به‌طور خودکار سرعت خودرو را تا زمانی‌که محدودیت جدید شناسایی شود، تنظیم می‌کند. سیستم اطلاعاتی و سرگرمی همراه قابلیت ناوبری SYNC 3، هنوز هم بدون تغییر خاصی در فورد موندئو ۲۰۱۹ موجود است.

قیمت فورد موندئو ۲۰۱۹ از ۲۸ هزار ۳۸۶ دلار برای مدل پایه Zetec شروع می‌شود؛ در نسخه‌ی Titanium قیمت به ۳۱ هزار و ۹۶ دلار و برای نسخه‌ی تیتانیوم هیبریدی به ۳۶ هزار و ۱۳۶ دلار می‌رسد. قیمت بالاترین تیپ فورد موندئو با نام Vignale هم از ۴۰ هزار و ۵۵۶ دلار آغاز خواهد شد.

یک اشکال نرم افزاری که در اپلیکیشن توییتر از سال ۲۰۱۴ وجود داشته که باعث شده توییت برخی از کاربران اندرویدی را که قرار بود به صورت خصوصی باشند، بصورت عمومی برای سایر کاربران نیز به نمایش بگذارند. توییتر این مشکل را در تاریخ ۱۴ ژانویه  حل کرده و سپس وجود این باگ را در Help Center خود منتشر کرد. البته این اشکال برای افرادی که از توییتر در iOS یا نسخه دسکتاپ استفاده می کنند، تاثیر نگذاشته است. 

بر اساس گزارش توییتر، این مشکل برای افرادی که از برنامه توییتر نسخه اندروید استفاده می‌کردند و خواهان تغییر تنظیمات در حساب کاربری خود از جمله بروزرسانی ایمیل بودند، به وجود آمد. پس از ایجاد این تغییرات، توییتر تنظیمات «محافظت از توییت شما» را اگر در حساب فعال شده بود، غیر فعال می‌کرد. این موضوع مربوط به کاربران اندرویدی است که از سوم نوامبر ۲۰۱۴ تا ۱۴ ژانویه ۲۰۱۹ این تغییرات را در حساب کاربری خود ایجاد کرده‌اند. توییتر گفت که این کاربران به کسانی که می‌دانند تحت تاثیر این باگ قرار گرفته‌اند، توصیه می‌کند برای حفظ امنیت توییت‌های خود یکبار دیگر تنظیمات مربوط به "محافظت از توییت های شما" را برای فعال بودن بررسی کنند.

توییتر  همچنین از سال گذشته از سوی کمیسیون حفاظت از اطلاعات ایرلند مورد سوال قرار گرفته است، چراکه به گفته‌ی این کمیسیون، سرویس کوتاه‌کننده‌ی لینک این شرکت اطلاعاتی را جمع آوری کرده است. سال گذشته، محققان امنیتی در انگلستان راهی را برای ارسال توییت غیر مجاز از طریق پیامک کشف کردند. مشخص نیست که آیا این شرکت برای بررسی این نقص امنیتی نیز با مشکل مواجه خواهد شد یا خیر.

این یک سوال موضوعی تعیین کننده در عصر ما است: آیا کودکان و نوجوانان نسبت به وضعیت سالم، مدت زمان بیشتری را در حال کار با تلفن همراه، تبلت یا کامپیوتر هستند؟ آیا والدین باید میزان دسترسی آن‌ها را محدود کنند؟ آیا دولت‌ها باید کاری انجام دهند؟

بر اساس نظرسنجی مرکز پژوهشی پیو در سال ۲۰۱۸، تقریبا تمام نوجوانان آمریکایی به یک تلفن هوشمند دسترسی دارند و حدود نیمی از آن‌ها تقریبا به‌طور مداوم در فضای مجازی آنلاین هستند. در انگلستان مدت زمانی که افراد جوان در فضاهای مجازی آنلاین هستند، طی دو دهه‌ی گذشته تقریبا دوبرابر شده است. نگرانی‌های والدین درمورد استفاده‌ی فرزندان آن‌ها از رسانه‌ها نیز در حال افزایش است.

در تاریخ دوم اکتبر سال ۲۰۱۸، مت هانکوک وزیر بهداشت انگلستان طی یک هشدار فوری اظهار داشت که «تهدید رسانه‌های اجتماعی برای سلامت روان کودکان چیزی شبیه خطر شکر برای سلامت جسمی است». در موارد بروز چنین نگرانی‌های عمومی مهمی، اغلب جامعه‌ی علمی است که باید شواهدی را فراهم و ارزیابی کند و براساس آن‌ها توصیه‌هایی ارائه دهد. اما پژوهش‌های علمی در این حوزه دارای چالش‌های خاص خود بوده و اغلب تردیدهای زیادی به‌همراه داشته‌اند.

شواهد کنونی درمورد وجود ارتباط بین استفاده از فناوری‌های دیجیتال و تندرستی نوجوانان متناقض است و عمدتا از مطالعات خانگی و دیگر نظرسنجی‌های اجتماعی در مقیاس بزرگ حاصل می‌شوند. سوالات نشان‌دهنده‌ی سازشی بین سودمندی و عدم تحمیل فشار زیاد روی پاسخ‌دهنگان است.

این پرسش‌ها ساده‌سازی شده‌اند، استاندارد نمی‌شوند و اغلب به‌طور آشکار منتج به ارائه‌ی ابزارهای معتبری برای اندازه‌گیری ویژگی‌هایی مانند «تندرستی» یا «استفاده از فناوری» نمی‌شوند. بنابراین افرادی که از این داده‌ها برای پاسخ دادن به سوالاتی درمورد تاثیرات فناوری استفاده می‌کنند، نیاز به تصمیم‌گیری‌های متعددی دارند.

بسته به میزان پیچیدگی داده‌ها، متغیرها را می‌توان از لحاظ آماری به روش‌های بی‌شماری تجزیه‌و‌تحلیل کرد و به‌موجب این امر، امکان دستیابی به هر الگویی از نتایج امکان‌پذیر است. به‌عنوان پیامدی از این موضوع، در مطالعات مختلف هم وجود ارتباط و هم عدم ارتباط بین «مدت‌زمان کار با صفحات نمایش» و «تندرستی»، حتی در هنگام تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های مشابه نشان داده شده است. به‌طور طبیعی این پژوهش می‌تواند خطراتی که بیشترین توجه عمومی را به خود جلب می‌کنند، مشخص و به برنامه‌ریزی در آن زمینه کمک کند.

در ارتباط با این موضوع، در مطالعه‌ای که اخیرا منتشر شده، از رویکرد متفاوتی استفاده شده است. پژوهشگران سه مجموعه‌ی داده‌ی بزرگ را که دو مورد مربوط به آمریکا و یکی مربوط به کشور انگلستان بود و حاوی اطلاعاتی درمورد تندرستی نوجوانان، میزان استفاده از فناوری‌های دیجیتال و متغیرهای دیگری بود، مورد بررسی و تجزیه‌و‌تحلیل قرار دادند.

آن‌ها به‌جای اینکه یک یا تعداد معدودی تجزیه‌و‌تحلیل آماری انجام دهند، تمام تجزیه‌و‌تحلیل‌هایی که از لحاط تئوری ممکن بود را انجام دادند (ترکیب‌های مختلفی از متغیرهای وابسته و مستقل، با یا بدون متغیرهای همبسته). این امر به پژوهشگران اجازه می‌داد تا مشخص کنند چگونه ارتباط بین استفاده از فناوری‌های دیجیتال و تندرستی می‌تواند بسته به چگونگی استفاده از یک مجموعه داده، تغییر کند.

محاسبات کلی پژوهشگران نشان‌دهنده‌ی ارتباط معنی‌دار منفی بین استفاده از فناوری و تندرستی بود: صرف زمان بیشتر روی صفات نمایش با تندرستی پایین‌تر در افراد جوان تحت بررسی مرتبط بود، اما اثرات چنان کوچک بودند (درحدود ۰/۴ درصد از تنوع در تندرستی مربوط به متغیرِ «مدت‌زمان استفاده از صفحات نمایش» بود) که ارزش کار عملی ندارد.

پژوهشگران همچنین به بررسی ارتباط بین تندرستی و متغیرهای دیگری نظیر مصرف نوشیدنی‌های الکلی، قلدری کردن، مصرف سیگار، داشتن خواب کافی، خوردن صبحانه، مصرف سبزیجات، استفاده از عینک یا رفتن به سینما پرداختند. ارتباط «تندرستی» با این متغیرها و بیشتر دیگر متغیرها نسبت‌به متغیر «استفاده از فناوری‌های دیجیتال» قوی‌تر بود. درواقع ارتباط منفی بین مصرف مداوم سیب‌زمینی و تندرستی به اندازه‌ی ارتباط بین استفاده از فناوری‌های دیجیتال و تندرستی بود.

این مقاله تقریبا حرف آخر را می‌زند: نتایج به‌جای ارتباط احتمالی سببی، به نحوه‌ی بررسی ارتباطات بین متغیرها بستگی دارند. براین اساس می‌توان گفت این هشدار جدی، ضرورتی ندارد.

البته انقلاب دیجیتال بدون هیچ شکی در حال تغییر زندگی مدرن است. ما به داده‌های بیشتر و بهتری نیاز داریم تا بتوانیم تاثیر آن‌ها را برررسی کنیم. در این مورد: آیا استفاده از رسانه‌ها موجب کاهش تندرستی می‌شود؟ آیا کاهش تندرستی موجب استفاده‌ی بیشتر از رسانه‌ها می‌شود؟ یا اینکه متغیر دیگری در این میان وجود دارد؟

در عین‌حال یافته‌های این مطالعه، ارتباطی را بین میزان استفاده‌ی نوجوانان از فناوری‌های دیجیتال و تندرستی مطرح می‌کند و اهمیت تکنیک‌های آماری قوی را برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های اجتماعی بزرگ برجسته‌تر می‌کند.