این یک سوال موضوعی تعیین کننده در عصر ما است: آیا کودکان و نوجوانان نسبت به وضعیت سالم، مدت زمان بیشتری را در حال کار با تلفن همراه، تبلت یا کامپیوتر هستند؟ آیا والدین باید میزان دسترسی آن‌ها را محدود کنند؟ آیا دولت‌ها باید کاری انجام دهند؟

بر اساس نظرسنجی مرکز پژوهشی پیو در سال ۲۰۱۸، تقریبا تمام نوجوانان آمریکایی به یک تلفن هوشمند دسترسی دارند و حدود نیمی از آن‌ها تقریبا به‌طور مداوم در فضای مجازی آنلاین هستند. در انگلستان مدت زمانی که افراد جوان در فضاهای مجازی آنلاین هستند، طی دو دهه‌ی گذشته تقریبا دوبرابر شده است. نگرانی‌های والدین درمورد استفاده‌ی فرزندان آن‌ها از رسانه‌ها نیز در حال افزایش است.

در تاریخ دوم اکتبر سال ۲۰۱۸، مت هانکوک وزیر بهداشت انگلستان طی یک هشدار فوری اظهار داشت که «تهدید رسانه‌های اجتماعی برای سلامت روان کودکان چیزی شبیه خطر شکر برای سلامت جسمی است». در موارد بروز چنین نگرانی‌های عمومی مهمی، اغلب جامعه‌ی علمی است که باید شواهدی را فراهم و ارزیابی کند و براساس آن‌ها توصیه‌هایی ارائه دهد. اما پژوهش‌های علمی در این حوزه دارای چالش‌های خاص خود بوده و اغلب تردیدهای زیادی به‌همراه داشته‌اند.

شواهد کنونی درمورد وجود ارتباط بین استفاده از فناوری‌های دیجیتال و تندرستی نوجوانان متناقض است و عمدتا از مطالعات خانگی و دیگر نظرسنجی‌های اجتماعی در مقیاس بزرگ حاصل می‌شوند. سوالات نشان‌دهنده‌ی سازشی بین سودمندی و عدم تحمیل فشار زیاد روی پاسخ‌دهنگان است.

این پرسش‌ها ساده‌سازی شده‌اند، استاندارد نمی‌شوند و اغلب به‌طور آشکار منتج به ارائه‌ی ابزارهای معتبری برای اندازه‌گیری ویژگی‌هایی مانند «تندرستی» یا «استفاده از فناوری» نمی‌شوند. بنابراین افرادی که از این داده‌ها برای پاسخ دادن به سوالاتی درمورد تاثیرات فناوری استفاده می‌کنند، نیاز به تصمیم‌گیری‌های متعددی دارند.

بسته به میزان پیچیدگی داده‌ها، متغیرها را می‌توان از لحاظ آماری به روش‌های بی‌شماری تجزیه‌و‌تحلیل کرد و به‌موجب این امر، امکان دستیابی به هر الگویی از نتایج امکان‌پذیر است. به‌عنوان پیامدی از این موضوع، در مطالعات مختلف هم وجود ارتباط و هم عدم ارتباط بین «مدت‌زمان کار با صفحات نمایش» و «تندرستی»، حتی در هنگام تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های مشابه نشان داده شده است. به‌طور طبیعی این پژوهش می‌تواند خطراتی که بیشترین توجه عمومی را به خود جلب می‌کنند، مشخص و به برنامه‌ریزی در آن زمینه کمک کند.

در ارتباط با این موضوع، در مطالعه‌ای که اخیرا منتشر شده، از رویکرد متفاوتی استفاده شده است. پژوهشگران سه مجموعه‌ی داده‌ی بزرگ را که دو مورد مربوط به آمریکا و یکی مربوط به کشور انگلستان بود و حاوی اطلاعاتی درمورد تندرستی نوجوانان، میزان استفاده از فناوری‌های دیجیتال و متغیرهای دیگری بود، مورد بررسی و تجزیه‌و‌تحلیل قرار دادند.

آن‌ها به‌جای اینکه یک یا تعداد معدودی تجزیه‌و‌تحلیل آماری انجام دهند، تمام تجزیه‌و‌تحلیل‌هایی که از لحاط تئوری ممکن بود را انجام دادند (ترکیب‌های مختلفی از متغیرهای وابسته و مستقل، با یا بدون متغیرهای همبسته). این امر به پژوهشگران اجازه می‌داد تا مشخص کنند چگونه ارتباط بین استفاده از فناوری‌های دیجیتال و تندرستی می‌تواند بسته به چگونگی استفاده از یک مجموعه داده، تغییر کند.

محاسبات کلی پژوهشگران نشان‌دهنده‌ی ارتباط معنی‌دار منفی بین استفاده از فناوری و تندرستی بود: صرف زمان بیشتر روی صفات نمایش با تندرستی پایین‌تر در افراد جوان تحت بررسی مرتبط بود، اما اثرات چنان کوچک بودند (درحدود ۰/۴ درصد از تنوع در تندرستی مربوط به متغیرِ «مدت‌زمان استفاده از صفحات نمایش» بود) که ارزش کار عملی ندارد.

پژوهشگران همچنین به بررسی ارتباط بین تندرستی و متغیرهای دیگری نظیر مصرف نوشیدنی‌های الکلی، قلدری کردن، مصرف سیگار، داشتن خواب کافی، خوردن صبحانه، مصرف سبزیجات، استفاده از عینک یا رفتن به سینما پرداختند. ارتباط «تندرستی» با این متغیرها و بیشتر دیگر متغیرها نسبت‌به متغیر «استفاده از فناوری‌های دیجیتال» قوی‌تر بود. درواقع ارتباط منفی بین مصرف مداوم سیب‌زمینی و تندرستی به اندازه‌ی ارتباط بین استفاده از فناوری‌های دیجیتال و تندرستی بود.

این مقاله تقریبا حرف آخر را می‌زند: نتایج به‌جای ارتباط احتمالی سببی، به نحوه‌ی بررسی ارتباطات بین متغیرها بستگی دارند. براین اساس می‌توان گفت این هشدار جدی، ضرورتی ندارد.

البته انقلاب دیجیتال بدون هیچ شکی در حال تغییر زندگی مدرن است. ما به داده‌های بیشتر و بهتری نیاز داریم تا بتوانیم تاثیر آن‌ها را برررسی کنیم. در این مورد: آیا استفاده از رسانه‌ها موجب کاهش تندرستی می‌شود؟ آیا کاهش تندرستی موجب استفاده‌ی بیشتر از رسانه‌ها می‌شود؟ یا اینکه متغیر دیگری در این میان وجود دارد؟

در عین‌حال یافته‌های این مطالعه، ارتباطی را بین میزان استفاده‌ی نوجوانان از فناوری‌های دیجیتال و تندرستی مطرح می‌کند و اهمیت تکنیک‌های آماری قوی را برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های اجتماعی بزرگ برجسته‌تر می‌کند.

نسل جدید تویوتا سوپرا چند روز قبل در نمایشگاه خودرو دیترویت ۲۰۱۹ رونمایی شد و به خوبی مورد استقبال قرار گرفت؛ بازگشت سوپرا باعث شد تا طراح مشهور دنیای خودرو یعنی X-Tomi هم فرصت را غنیمت بشمارد و رندر زیبایی از مدل روباز این مدل منتشر کند. اگرچه این ایده کمی رویایی و شاید هم دیوانه‌وار به نظر می‌رسد، اما به یاد داشته باشید که نسل‌های سوم و چهارم تویوتا سوپرا با سقف تارگا هم در دسترس مشتریان قرار گرفته است. تویوتا همچنین اعتراف می‌کند که به تولید چنین نسخه‌ای از سوپرا A90 فکر کرده است.

مدتی پیش تتسویا تادا، مهندس ارشد سوپرا درباره‌ی احتمال تولید مدل کانورتیبل صحبت کرد. اگرچه تویوتا هنوز تصمیمی برای تولید این مدل نگرفته است، اما تادا می‌گوید:

البته ما احتمال تولید چنین خودرویی (مدل کانورتیبل) را در نظر می‌گیریم. 

البته تولید چنین خودرویی توجیه‌پذیر است چرا که نسل پنجم تویوتا سوپرا نزدیکی زیادی با نسل جدید بی‌ام‌و Z4رودستر دارد؛ بنابراین تولید نسخه‌ی روباز تویوتا سوپرا A90 خیلی سخت نخواهد بود.

اگرچه تویوتا چند سال پیش از خودروی مفهومی روباز FT-86 رونمایی کرد، اما در ادامه خبری از تولید 86 کانورتیبل نشد؛ اما معرفی تویوتا سوپرا کروک مثل بی‌ام‌و Z4 می‌تواند بازار محدودی را در آمریکا به خود اختصاص دهد. البته لکسوسهم خودروی روباز در آمریکا برای مشتریان عرضه نمی‌کند؛ هرچند که احتمال ورود مدل مفهومی لکسوس LC کانورتیبل به خط تولید نیز وجود دارد.

در صورتی که تویوتا سوپرا کابریولت وارد خط تولید شود، قیمت بالاتری در مقایسه با مدل کوپه خواهد داشت. به‌عنوان یادآوری باید این نکته را در نظر داشت که تویوتا سوپرا استاندارد با قیمت پایه‌ی ۴۹ هزار  ۹۹۰ دلار به بازار عرضه می‌شود؛ اما می‌توان نسخه‌ی پریمیوم را با قیمت ۵۳ هزار و ۹۹۰ دلار یا نسخه‌ی لانچ ادیشن را با قیمت ۵۵ هزار و ۲۵۰ دلار خریداری کرد. پیش از این تولید تویوتا سوپرا GRMN توسط خودروساز ژاپنی تأیید شد که به نظر می‌رسد قیمت بالاتری نسبت به سایر مدل‌های قبلی خواهد داشت.

حساب کاربری iCTech در ویبو از اضافه شدن پنج ویژگی جدید به آیفون ۲۰۱۹ اپل خبر داده است. چندی پیش شاهد انتشار خبری بودیم که نشان از بکارگیری دوربین سه‌گانه در آیفون ۲۰۱۹ اپل داشت؛ حال iCTech این موضوع را تأیید کرده است. بنابر اطلاعات ارائه شده، پنج ویژگی مورد اشاره شامل دوربین سه‌گانه با زوم اپتیکال سه برابری، باتری با ظرفیت ۴٫۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی، شارژ بی‌سیم ۱۵ واتی، ناچ باریک‌تر برای دوربین TrueDepth و صفحه‌ی نمایش با نرخ بروزرپسانی ۹۰ تا ۱۲۰ هرتزی است. 

حساب کاربری iCTech به منبع اخباری که منتشر کرده، اشاره نکرده است. این منبع خبری چینی در گذشته اطلاعاتی را در رابطه با آیفون‌ها و محصولات اپل منتشر کرده است. البته نباید این موضوع را فراموش کرد که شماری از اطلاعات ارائه شده توسط iCTech در گذشته صحت نداشته است. 

همان‌طور که اشاره کردیم، این برای دومین بار طی چند هفته‌ی اخیر است که شاهدا انتشار خبری در رابطه با اضافه شدن یک دوربین دیگر به پنل پشتی آیفون ۲۰۱۹ هستیم. پیش از این نیز خبری برگرفته از تصاویر رندری که توسط Steve Hemmerstoffer منتشر شد، خبر از تعبیه دوربین سه‌گانه در آیفون ۲۰۱۹ داشت. باتوجه‌به اینکه آیفون XS و XS مکس در حال حاضر از دوربین دوگانه با زوم اپتیکال دوبرابری بهره می‌برند، استفاده از دوربین سه‌گانه در نسل بعدی آیفون دور از ذهن نیست. 

در مورد باتری نیز باید به این نکته اشاره کرد که تعبیه یک ماژول باتری ۴٫۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی در فرم‌فکتور آیفون‌های کنونی را باید به منزله‌ی یک موفقیت بزرگ برای اپل در نظر گرفت. آیفون XS، XR و XS مکس به ترتیب دارای باتری‌هایی به ظرفیت ۲٫۹۴۲، ۲٫۶۵۸ و ۳٫۱۷۴ میلی‌آمپر ساعت هستند. از این‌رو ارتقای ظرفیت باتری تا ۴٫۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت را باید موفقیتی بزرگ برای اپل خواند. البته پیش‌تر شنیده‌ها حکایت از این داشت که اپل با مشکلاتی از قبیل جای دادن ماژول دوربین سه‌گانه دست به گریبان است؛ البته به نظر می‌رسد مهندسان اپل با تغییر در شکل ماژول باتری، بر این مشکل فائق آمده و توامان موفق به‌جای دادن باتری بزرگ درکنار ماژول دوربین سه‌گانه شده‌اند. 

با وجود پشتیبانی از باتری بزرگ‌تر، iCTech معتقد است که آیفون بعدی از شارژ سریع بی‌سیم ۱۵ واتی پشتیبانی خواهد کرد. هرچند پشتیبانی از شارژ سریع بی‌سیم ۱۵ واتی خبری خوب برای آیفون با سایز باتری بزرگ است، اما کنترل دمای گوشی در زمان شارژ شدن را باید یک چالش بزرگ برای اپل خواند. 

همچنین باید به کاهش سایز بریدگی نمایشگر در نسل جدید آیفون اشاره کرد. ضمنا شایعاتی منتشر شده که نشان از بکارگیری یک حسگر ۱۰ مگاپیکسلی برای دوربین TrueDepth به‌جای استفاده از نسخه‌ی ۷ مگاپیکسلی در آیفون XS و XR دارد. 

در آخر باید به بهبود نرخ به‌روزرسانی نمایشگر اشاره کرد که در بازه‌ی ۹۰ تا ۱۲۰ هرتز خواهد بود. این تغییر هم‌راستا با بهبودی است که اپل در نمایشگر آیپد پرو جدید ایجاد کرده است. افزایش رفریش ریت نمایشگر هرچند باعث روان‌تر شدن نمایشگر محتوا می‌شود، اما مصرف انرژی را افزایش می‌دهد. البته اپل بیکار ننشسته و با فناوری موسوم به ProMotion به این موضوع پاسخ داده است، بطوریکه براساس این فناوری نرخ رفرش ریت بین ۲۴ تا ۱۲۰ هرتز متغیر بوده تا عملکرد و مصرف باتری در بهینه ترین حالت ممکن باشد. 

انتظار می‌رود اپل اواخر تابستان سال ۲۰۱۹ میلادی سه دستگاه آیفون راهی بازار کند که دو نسخه به‌عنوان نسخه‌ی بهبود یافته و بروز شده‌ی سری XS کنونی و یک نسخه نیز در ادامه‌ی نسخه‌ی XR راهی بازار خواهد شد. 

به نظر می‌رسد گوگل توسعه‌ی پلتفرم مخصوص ساعت‌های هوشمند خود را فراتر از بخش نرم‌افزاری برده و تنها به تحول در توسعه‌ی سیستم‌عامل اکتفا نکرده است. غول جستحو طی توافقی با فسیل در نظر دارد تا مالکیت معنوی شماری از فناوری‌های مورد استفاده در ساعت‌های هوشمند فسیل را در اختیار بگیرد. گوگل در ازای در اختیار گرفتن این فناوری مبلغ ۴۰ میلیون دلار را به فسیل پرداخت خواهد کرد. البته هیچ یک از طرفین در مورد جزئیات قرارداد و توافق حاصل شده اطلاعاتی را ارائه نکرده‌اند، حال آنکه به نظر می‌رسد بخشی از تیم تحقیق و توسعه‌ی فسیل یافته‌های خود را در اختیار گوگل قرار خواهند داد. انتظار می‌رود این توافق تا پایان ماه ژانویه نهایی شود. 

فسیل تاکید کرده که فعالیت در حوزه‌ی ساعت‌های هوشمند را کنار نمی‌گذارد. براساس اطلاعات ارائه شده در حال حاضر ۲۰۰ نفر در بخش تحقیق و توسعه‌ی فسیل مشعول به کار هستند و این تیم همچنان به خلق ویژگی‌ها و محصولات جدید در حوزه‌ی ساعت‌های هوشمند با یاری گوگل خواهد پرداخت. 

توافق بین گوگل و فسیل نشان می‌دهد که غول جستجو در پی دستاوردهای جدیدی است و در پی آن است تا طیف گسترده ای از ویژگی‌ها را در حوزه‌ی پوشیدنی‌ها خلق کند. گوگل درصدد بهبود و رشد هر چه بیشتر Wear OSبا کمک یکی از برترین تولیدکنندگان ساعت‌های هوشمند است. 

البته باید با در نظر گرفتن توافق گوگل و فسیل، گوشه چشمی نیز به سیاست‌های گوگل در حوزه‌ی سخت‌افزار داشته باشیم. اگر به خاطر داشته باشید، گوگل به منظور بهبود وضعیت گوشی‌های هوشمند پیکسل، اقدام به تصاحب بخش تولید گوشی‌های هوشمند اچ‌تی‌سی گرفت. البته نمی‌توان همکاری با فسیل را به معنای تولید ساعت هوشمندبصورت مستقل توسط گوگل خواند. با توجه به همکاری نزدیک گوگل و ال‌جی در حوزه‌ی تولید ساعت‌های هوشمند بعید است که این کمپانی بصورت مستقل اقدام به تولید ساعت هوشمند کند. به نظر می‌رسد گوگل در پی آن است تا از اطلاعات و فناوری‌های فسیل در راستای بهبود هر چه بیشتر Wear OS استفاده کند. 

مسابقه عکس مسافرتی سال ۲۰۱۸، همچون گذشته میزبان تصاویری تماشایی از گوشه و کنار جهان بود که بیننده را در قالب تصاویر به سفری ماجراجویی توأم با درک بهتری از محیط پیرامون‌مان می‌برند. اگرچه عنوان نخست این رقابت به عکاس ایتالیایی «استفانو پنزوتی» رسید، اما دیگر تصاویر شرکت کننده نیز از بُعد زیبایی شناسی بصری و معنا و مفهوم چیزی کم نداشتند. در ادامه و در بخش دوم این مطلب، با شاتر همراه باشید تا به مرور دیگر تصاویر برگزیده این رقابت بنشینیم.

دنیای طبیعی

تصویر تقدیر شده- عکاس: رویی گالیدز (Roie Galitz)

تصویری تماشایی از رنجی که اقدامات بشر به دیگر ساکنان این کره تحمیل کرده است. یک خرس قطبی ماده درکنار دو توله‌اش در حال مهاجرت کردن به سمت مناطق شمالی هستد. پدیده‌ی ذوب شدن یخ‌های قطبی امسال سرعت بیشتری به خود گرفته است. امری که ماحصل تلاش ما برای نابودی این سیاره ازطریق تغییر آب‌و‌هوا و گرمایشزمین است.

تقدیر ویژه- عکاس: مارسل ون اوستن (Marsel Van Oosten)، هلند

میمون پوزه کوتاه طلایی کوئینلینگ (Qinling) جانوری زیبا اما در معرض خطر انقراض است. هم‌اکنون فقط در حدود ۳.۸۰۰ عدد از آن‌ها در طبیعت قابل مشاهده هستند.این در حالی است که اغلب مردم هرگز این مخلوقات زیبا را از نزدیک ندیده‌اند.

تقدیر شده- عکاس: پیتر سابول (Petar Sabol)، کروواسی

پیتر سابول حین گشت‌و‌گذار در اطرف خانه‌اش که در دهکده‌ای در کروواسی واقع شده است، با این منظره جالب مواجه شده است. یک شکارچی ماهر رودخانه که بی‌پروا به دل آب زده تا ماهی شکار کند. این عکاس حرفه‌ای ۳۶ ساله می‌گوید که بعد از چند ساعت جستجوو در آن نواحی ناگهان این مرغ ماهیگیر را دیده و آن را سوژه کار خود کرده است.

تقدیر شده- عکاس: ایگناسیو پالاسیوس (Ignacio Palacios)، اسپانیا

نمایی جذاب از جزییات رنگارنگ بدن یک آفتاب پرست که هنر مادر طبیعت را به زیبایی به تصویر کشیده است.

عکس برنده بخش تک عکس- عکاس: فلورنس مامل (Florent Mamelle)، فرانسه

این تصویر از درخشش سوزان قله‌ی آتشفشانی «آکاتنانگو» (Acatenango volcano) گرفته شده، قله‌ای که نزدیک به چهار هزار متر ارتفاع داشته و سر به آسمان ساییده است. در زمان ثبت عکس آسمان بسیار صاف بود، همچنین کهکشان راه شیری در قسمت بالا گوشه سمت  چپ تصویر قابل مشاهده است.

عکاس: فویانگ شو (Fuyang Zhou)، چین

تقدیر ویژه- عکاس: آنتوان جنسن (Fuyang Zhou)، هلند

گرما/سرما

عکس تقدیر شده: استیفن کینگ (Stephen King)، هنگ کنگ

جریان مواد مذاب «آتشفشان کیلاویا» (Stephen King) به داخل اقیانوس می‌ریزد.

عکاس: اندور جیمز (Andrew James)، انگلستان

در هوای برفی یک ملاقات جالب بین یک شیردریایی و یک پنگوئن گنتو (Gentoo) سوژه این عکاس خوش ذوق شده است.

عکس برنده- عکاس: هی جیان (He Jian)، چین

نمایی جالب از مردم محلی حین عبور از جاده برای زیارت

عکاس: فیلیپ لی هاروی (Philip Lee Harvey)، انگلستان

در لندن به ندرت شاهد ریزش برف هستیم، اما هر زمان که این اتفاق بیفتد مردم شروع به ساخت آدم برفی در گوشه و کنار شهر می‌کنند.

تقدیر شده- عکاس: جاشوا هالکو (Joshua Holko)، استرالیا

عکاس این تصویر را از خود حین عکاسی کردن از خرس‌های قطبی در زمان طوفان زمستانی در «سوالبار» (Svalbard) به ثبت رسانده است.

مجموعه سفر 

مجموعه برنده- عکاس: ماتیاز کریویچ (Matjaz Krivic)، اسلوونی

عکاس با این پسربچه در حالی رو‌به‌رو شده که او کفش‌هایش را در دست گرفته بود، چون به خاطر پارگی قادر به استفاده کردن از آن‌ها نبوده است. اما یک سوزن و مقداری نخ دندان ظاهرا مشکل را حل کرده و پس از دوخته شدن کفش، پسربچه به‌دنبال دوستانش رفته است.

صبح‌دم پرده‌ای از مه‌ جادویی از دره برخاسته و به سمت شهری کوچک در کوهستان هراز (Haraz) می‌رود.

تصویری از اونوو (Onno) دختری کوچک از قبلیه اربور (Arbore tribe)

نمایش بازی کودکان روی مناره اصلی مسجد جامع شهر بانی (Bani) در بورکینافاسو در خلال جشن عید فطر دیگر تصویر ثبت شده توسط این عکاس خوش ذوق است.

ماتیاز کریویچ سال‌ها است که در حوزه عکاسی مستند فعالیت می‌کند. در این مدت او داستان‌های مختلفی از مردمان و مکان‌های گوناگون را به تصویر کشیده است. در طول ۲۵ سال، این عکاس چهره زمین را به سبک و سیاق خود به نمایش گذاشته است، امری که باعث شده او تاکنون برنده‌ی چندین جایزه معتبر جهانی شود که از آن جمله می‌توان به عکس خبری جهان در سال ۲۰۱۶ اشاره کرد.

او فقر را در گوشه و کنار جهان نشان داده است، پدیده‌ای که به‌نوعی از دل مسائلی همچون سنت‌ها، ناآرامی‌های اجتماعی و مسائل مذهبی پدیدار شده است. در یک کلام آثار او صدای غفلت و بی‌توجهی است که هر روز شاهدش هستیم. از آنجایی که این عکاس صراحت داشته و با احترام با افراد رو‌به‌رو می‌شود، مردمی که سوژه‌ی کارهای او هستند نیز آسوده خاطر، طبیعی و خودانگیخته دربرابر دوربین او حاضر می‌شوند. همین مسئله باعث شده که بیننده با روح آثار او ارتباط بهتری برقرار کرده و پیرامون موضوعات به تصویر کشیده شده، تفکر و تعمق کند.

برنده بخش عکاسان جوان بین ۱۵ تا ۱۸ سال:

فردین اویان (Fardin Oyan)، بنگلادش

عکاس ۱۶ ساله فردین اویان که ساکن بنگلادش است، هم‌اکنون در کلاس یازدهم تحصیل می‌کند. او از کودکی علاقه‌ای شدید به گجت‌ها داشت و دراین‌میان دوربین و عکاسی کردن برایش جالب توجه‌تر بود. او معتقد است که عکاسی کردن درمقایسه با بازی‌های کامپیوتری سرگرمی است که هرگز کهنه نمی‌شود.

وقتی فردین کلاس هفتم بود، پدرش را متقاعد کرد که برایش یک دوربین عکاسی بخرد که قیمتش کمی بیشتر از صد دلار بود. او به وضوح خاطره‌ی نخستین باری که با دوربینش عکس گرفت را در ذهن دارد، تصویری از دو گنجشک که بیرون پنجره‌ی اتاقش بودند. او می‌گوید در آن لحظات به قدری خوشحال بود که نمی‌تواند آن را در قالب کلمات توصیف کند. در آن لحظه از نظر او دوربین مثل یک جعبه جادویی بود و به همین خاطر از آن لحظه فردین تصمیم گرفت که عکاسی را به شکلی جدی‌تر دنبال کند و اکنون مدت‌ها است که عکاسی بخشی جدایی ناپذیر از زندگی او شده است.

آرامش

عکس نامزد: اسکات پورتلی (Scott Portelli)، استرالیا

یک گروه بزرگ از دلفین‌ها در حال سفر کردن با یکدیگر در میان دره‌ای عمیق در ناحیه «کایکورا» (Kaikoura)، در جستجوی غذا هستند. 

برنده عکاس مسافرتی سال در رده جوانان:

عکاس: ایزابلا اسمیت (Isabella Smith)، ایالات متحده

عکاس جوان ما می‌گوید این صحنه به سرعت توجه او را به خود جلب کرده است. او فکر می‌کند که این کودک محلی از پرتقال به‌عنوان توپ برای بازی استفاده می‌کرده است و همین مسئله او را به فکر انداخته که این کودک رفتاری متفاوت با کودکان آمریکایی دارد که خود را با اسباب بازی‌های گرانقیمت سرگرم می‌کنند. 

Trave

تقدیر ویژه- عکاس: ماگدالنا استراکووا (Magdaléna Straková)، جمهوری چک

و تصاویر دیگری از همین عکاس

Smart Shot:

برنده- عکاس: نیکولا یانگ (Nicola Young)، انگلستان

سفر این عکاس به جزیره‌ی موریس با طوفان گرمسیری «Cyclone Berguitta» همراه بود که باعث ایجاد استرسو البته مشکلاتی برای همه ساکنان جزیره شد. به همین خاطر عکاس ما تصمیم می‌گیرد برای فرار از سواحل طوفان زده، به سراغ بازارهای بندر لوئیس (Port Louis) برود و از آن جمله سری هم به بازار ماهی زده است. جایی که این تصویر در آنجا ثبت شده است.

استعدادهای تازه، جشنواره‌ها و رویدادها

عکاس: دایانا بازیانو (Diana Buzioanu)، رومانی

عکس برنده- عکاس: خوزه آنتونیو روسس (Jose Antonio Rosas)، پرو

خوزه آنتونیو روسس متولد و بزرگ شده شهر لیما در پرو است. از سال ۲۰۰۷ عکاسی به مشغولیت اصلی او تبدیل شد، وقتی که برای نخستین بار سفری به نواحی قطبی داشت و عاشق حیات وحش و چشم‌اندازهای خیره کننده آن منطقه شد. در طول هشت سال بعدی، او سعی کرد عشق خود به عکاسی و زمینه شغلی خود در بخش مالی را در هم ادغام کند. در سال ۲۰۱۵، خوزه تصمیم گرفت تا برای یک سال از کارش دست کشیده و در برنامه‌های آنلاین مرکز عکاسی بین‌المللی ثبت‌نام کند.

در طول این برنامه، او تشویق شد تا حوزه فعالیت خود در این زمینه را گسترش داده و این بار مردم را سوژه‌ی کارهای خود قرار دهد. بعد از اتمام این برنامه، او تصمیم گرفت تا زمان بیشتری را به عکاسی اختصاص داده و هم‌اکنون مجددا در یک برنامه یکساله آموزش عکاسی در همان مرکز نام نویسی کرده است. 

به پایان بخش دوم این مطلب رسیدیم. امیدوارم از همراهی با زومیت و تماشای این مجموعه تصاویر لذت برده باشید.

یکی از نزدیک‌ترین سیاره‌های خارجی به زمین، سیاره‌ای است که دور ستاره‌ی برنارد می‌چرخد و باوجود دمای کم، احتمال میزبانی آن برای حیات بالا است. بر اساس جدیدترین یافته‌ها، فرآیندهای زمین‌گرمایی می‌توانند آب زیر سطح این سیاره موسوم به سیاره‌ی b را گرم کنند و شرایط را برای رشد حیات هموار کنند. در آینده‌ای نزدیک، تصاویر ثبت‌شده توسط تلسکوپ جیمز وب می‌توانند به درک این مسئله و شرایط این سیاره برای حیات کمک کنند. همچنین ابزارهایی که بعدا در آینده از راه می‌رسند، می‌توانند نشانه‌های حیات را در سطح این سیاره کشف کنند.

به گفته‌ی ادوارد گوینان، پژوهشگر دانشگاه ویلانوای پنسیلوانیا این سیاره می‌تواند شرایط خوبی برای حیات داشته باشد. بر اساس نتایجی که گوینان و همکار او اسکات اینگل از داده‌های ۱۵ ساله به دست آوردند، اگرچه سطح این سیاره برای جریان آب مایع و رشد حیات بسیار سرد است؛ اما اقیانوس‌هایی زیرزمینی را در دل خود دارد.

چنین اقیانوس‌هایی تنها در سیاره‌های سنگی شکل می‌گیرند؛ بنابراین اگر این سیاره یک غول گازی باشد، نمی‌توان به رشد حیات در آن امیدوار بود. اینگل نیز دراین‌باره می‌گوید اگر این سیاره یک ابرزمین باشد، تمام شرایط برای حیات فراهم می‌شود.این دو پژوهشگر، نتایج اکتشافات خود را در ۲۲۳امین نشست سالیانه‌ی انجمن ستاره‌شناسی آمریکا منتشر کردند.

تصویرسازی هنرمندانه از سطح منجمد سیاره‌ی b برنارد

غول گازی یا ابَرزمین؟

ستاره‌ی برنارد با فاصله‌ی ۶ سال نوری از زمین، نزدیک‌ترین تک‌ستاره به خورشید محسوب می‌شود و تنها ستاره‌های سه‌تایی منظومه‌ی آلفا قنطورس از برنارد به زمین نزدیک‌تر هستند. نزدیکی ستاره‌ی برنارد بسیاری از پژوهشگرها را تشویق کرده است که ابزارها و تلسکوپ‌های خود را به سمت آن قرار دهند. در دهه‌ی ۱۹۷۰، ستاره‌شناس‌ها به علائم وجود یک سیاره در اطراف این ستاره‌ی کم‌نور پی بردند. تا اینکه در نوامبر ۲۰۱۸ از کشف یک سیاره‌‌ی بزرگ در اطراف این ستاره خبر دادند.

سیاره‌ی b به‌عنوان یک سیاره‌ی سنگی، بسیار بزرگ و حداقل ۳.۲ برابر زمین است. اگرچه مدار آن دقیقا مانند عطارد است اما این سیاره به دلیل نور کم ستاره‌اش، یک دنیای منجمد است (اگر ستاره‌ی برنارد جایگزین خورشید در منظومه‌ی شمسی شود، درخشش آن تنها ۱۰۰ برابر بیشتر از ماه کامل خواهد بود و زمین به‌سرعت به یک دنیای منجمد تبدیل می‌شود).

بااین‌حال، این اطلاعات از انگیزه‌ی گوینان و اینگل برای کشف این سیاره کم نکرد. این سیاره با حداقل دمای منفی ۱۷۰ درجه‌ی سانتی‌گراد، مشابه قمر اروپای سیاره‌ی مشتریاست. قمر اروپا با وجود اقیانوس‌های زیرزمینی یکی از محتمل‌ترین قمرها برای رشد حیات در منظومه‌ی شمسی است.

بااینکه تشعشعات مشتری منجر به ذوب یخ‌های اروپا می‌شود اما به عقیده‌ی دو پژوهشگر، در سیاره‌ی b ستاره‌ی برنارد، یک انرژی متفاوت، عامل به وجود آمدن دریاچه‌ها و دریاهای زیرزمینی است؛ بنابراین تمرکز خود را روی این سیاره گذاشتند.

یک تصویر هنری از ابرزمینی که به دور ستاره‌ی برنارد در حال چرخش است

گوینان می‌گوید:

ابرزمین‌ها قابلیت تولید انرژی زمین‌گرمایی بیشتر را دارند و می‌توانند یخ بعضی مناطق را ذوب کنند برای مشاهده‌ی دریاچه‌های مشابه لزوما نباید به مشتری سفر کرد. یک نمونه‌ی بارز صفحات یخی قطب جنوباست که روی صدها دریاچه را پوشانده‌اند و احتمالا این دریاچه‌ها بر اثر گرمای هسته‌ی زمین به وجود آمده‌اند.

بزرگ‌ترین صفحه‌ی یخی، دریاچه‌ی Vostok است که تصور می‌شود حاوی یک مجموعه‌ی گسترده از موجودات زنده‌‌ی متمایز از میلیون‌ها سال قبل باشد. گوینان و اینگل احتمال می‌دهند محیط‌های مشابه این دریاچه، روی سیاره‌ی سنگی b وجود داشته باشند.

سنگی، یک اصطلاح کلیدی است و پژوهشگرها هنوز از اندازه‌ی دقیق سیاره‌ی برنارد مطمئن نیستند (فقط می‌دانند جرم آن ۲.۳ برابر جرم زمین است). به همین دلیل احتمالا این سیاره یک ابرزمین سنگی است؛ اما اگر جرم آن هفت الی هشت برابر زمین باشد، می‌توان گفت مدل کوچک‌شده‌ی نپتون محسوب می‌شود و درست مانند دنیای آبی منظومه‌ی شمسی (نپتون) این نوع غول گازی نیز فاقد سطح مناسب برای رشد و تکامل حیات است. در چنین شرایطی جستجوی حیات روی این سیاره به پایان می‌رسد.

تصویر رادارنمایی از Lake Vostok را نمایش می‌دهد که در اعماق یخ‌های قطبی پنهان شده است.

تلسکوپ جیمز وب می‌تواند با عکس‌برداری مستقیم از این سیاره، به ماهیت رازآلود آن پی ببرد. برای این نوع عکس‌برداری، سیاره باید به اندازه‌ی کافی از ستاره‌ی میزبان خود دور باشد تا نور آن مسدود شود؛ در غیر این صورت درخشش بالای سیاره مانع از رصد موفق آن می‌شود.

اما این بار نور کم ستاره‌ی برنارد به کمک خواهد آمد. به گفته‌ی گوینان اگر این سیاره یک مینی‌نپتون باشد، تلسکوپ وب به‌راحتی می‌تواند آن را تشخیص دهد؛ اما اگر یک دنیای سنگی باشد تشخیص آن کمی دشوار خواهد بود. با این حال، آن‌ها امیدوارند با استفاده از فناوری‌های جدید تلسکوپ بتوانند آن را رصد کنند.

از طرفی ستاره‌ی برنارد محبوبیت زیادی دارد. مجاورت آن با منظومه‌ی شمسی ما باعث شده است سال‌ها هدف شکار ستاره‌‌شناسان قرار بگیرد و به گفته‌ی اینگل این سیاره یکی از اولویت‌های تلسکوپ‌ وب است. اگر تلسکوپ وب، این سیاره را یک دنیای تاریک تشخیص دهد، پس احتمال سنگی بودن آن بالا خواهد رفت. بااین‌حال اگر درخشندگی سیاره زیاد باشد احتمالا یک مینی‌نپتون خواهد بود.

در صورت وجود حیات زیر سطح یخی سیاره‌ی b، تلسکوپ‌های نسل آینده می‌توانند علائم آن را پیدا کنند. اگر سیاره مانند قمر اروپا دارای آبفشان باشد، پژوهشگرها می‌توانند در فواره‌های آن به جستجوی موجودات زنده بپردازند؛ اما برای این کار به تلسکوپ‌هایی نیاز است که احتمالا در دهه‌های آینده ساخته خواهند شد.

شاید تصور کنید که خرید یک تراشه‌ بدون پردازنده‌ی گرافیکی یکپارچه، قیمت تمام شده‌ی پایین‌تری برای شما به ارمغان می‌آورد، اما اینتل طور دیگری فکر می‌کند. در واقع شما برای هردوی آنها، یعنی چه بدون پردازنده‌ی گرافیکی و چه با پردازنده‌ی گرافیکی، یک قیمت را پرداخت می‌کنید. در حال حاضر نیز با کمبود تراشه‌، ممکن است تنها گزینه‌ای پیش روی شما نسخه‌های با گرافیک‌پایین‌رده‌ی اینتل باشند.

هفته‌ی گذشته کمپانی اینتل بی سر و صدا مجموعه‌ای از پردازنده‌های جدید نسل نهم خود را به خط تولید خود اضافه کرد. همه‌ی آنها پسوند F را به عنوان بخشی از نام مدل خود به همراه دارند. پسوند F به این معنی نیست که این تراشه‌ها با پردازنده‌های گرافیکی On-Board یا روی‌برد کار نمی‌کنند. بنابراین یک کارت گرافیک از هر نوعی برای استفاده از آن‌ها ضروری است.

در آن زمان پیش‌بینی می‌شد که این تراشه‌ها نسبت به تراشه‌هایی که با گرافیک یکپارچه عرضه می‌شوند، ارزان‌تر هستند. به این معنی که تراشه‌های دارای پردازنده‌ی گرافیکی یکپارچه توانایی بیشتری دارند. در عوض هزینه‌های بیشتری نیز باید برای آن پرداخت کرد. ایت پیش‌بینی اشتباه بود و اینتل برای آنها قیمت برابری انتخاب کرده است.

بنا به گزارش تام‌‌هاردوِر هر ۶  مدل Core i9-9900KF, Core i7-9700KF, Core i5-9600KF, Core i5-9400F, Core i3-9350KF,Core i3-8100F قیمتی  برابر با یک تراشه‌ی با پردازنده‌ی گرافیکی یکپارچه دارند. برای مثال مدل Core i9-9900K تقریبا ۴۸۸ دلار قیمت دارد؛ از طرف دیگر Core i9-9900KF نیز همچنان ۴۸۸ دلار فروخته می‌شود. اما همچنین باید یک کارت‌گرافیک به عنوان بخشی از رایانه‌ی رومیزی خود برای آن خریداری کنید.

چرا اینتل از شما می‌خواهد برای تراشه‌ای که به طور موثر توانایی کمتری دارد همان هزینه را پرداخت کنید؟ حدس ما این است که اینتل می‌خواهد از کمبود تراشه به نفع خود استفاده کند. چون ممکن است تنها گزینه‌ی در دسترس همین تراشه‌ها باشند. بنابراین آنها می‌توانند با شارژ قیمت یکسان به راحتی از موضوع فاصله بگیرند.

از نظر عملکرد هر دو مدل پردازنده‌های گرافیکی با پردازنده‌های گرافیکی یکپارچه یک کار را انجام می‌دهند. پس اگر قصد خرید کارت گرافیک را دارید مهم نیست کدام نسخه را خریداری کنید. اما پرداخت همان قیمت برای قطعات با ارزش‌کمتر حرکتی بسیار هوشمندانه است.

پیش از نگاه به وضعیت بیست سال آینده‌ی بازار کار، بد نیست نگاهی به شرایط فعلی آن بیندازیم:

ما هم‌اکنون در عصر ربات‌ها و عرضه‌ی بالا در بازار کار و در نتیجه فراوانی مشاغل به‌سر می‌بریم.

با افزایش تعداد ربات‌های شاغل در محل کار به بیشترین سطح خود در طول تاریخ، در عین حال گزارش ماه گذشته‌ی فایننشال‌تایمز نشان می‌دهد که شاخص جهانی بیکاری در سال ۲۰۱۸ به ۵.۲ درصد کاهش یافته، که پایین‌ترین سطح در ۳۸ سال گذشته است.

به بیان دیگر، فناوری پیشرفته و نرخ پایین بیکاری، دو پدیده‌ای است که امروز شاهد آن هستیم.

باتوجه‌به ارتباط تنگاتنگ میان اشتغال و فناوری، دلایل محکمی دال بر این وجود دارد که ظرف دو دهه‌ی آینده، شغل‌ها در دسترس‌تر، انعطاف پذیرتر و مستقل‌تر خواهند شد.

در مقاله‌ی حاضر، پنج تغییر قابل‌توجه در بازار کار آینده را که در مجمع جهانی اقتصاد در سال جاری مطرح شده است را مورد بررسی قرار می‌دهیم:

هوش مصنوعی (AI) و رباتیک درنهایت موجب تولید فرصت‌های شغلی بیشتری خواهند شد، در حالی‌که تصور غالب عکس این است. هرچند که در حال حاضر نیز علم رباتیک به ایجاد مشاغل متعددی منجر شده است.

ظرف سال‌های پیش رو پدیده‌ای با عنوان کمبود شغل وجود نخواهد داشت، اما اگر راهبرد مناسبی را در پیش نگیریم، با کمبود استعدادهای ماهر برای پر کردن این فرصت‌های شغلی مواجه خواهیم شد.

دورکاری به روالی مرسوم تبدیل می‌شود و به این ترتیب شهرها و بنگاه‌های اقتصادی طی دهه‌های آینده وارد جنگ بر سر جذب استعدادها می‌شوند. به‌علاوه، کمرنگ شدن مرزهای فیزیکی و آزادی جغرافیایی این امکان را برای نیروهای متخصص فراهم می‌کند تا در هر نقطه جغرافیایی که مایل به‌کار هستند مشغول شوند، به این ترتیب مناطق شهری برای جذب این نیروی کار سیَار به رقابتی سرسختانه با یکدیگر خواهند پرداخت.

مطابق یافته‌های مطالعات صورت گرفته توسط موسساتی نظیر Edelman Intelligence درباره‌ی نرخ رشدفریلنسری، اکثریت نیروی کار تا سال ۲۰۲۷ بصورت آزادکار و فریلنسر درخواهند آمد.

 تغییرات فناورانه همچنان روند رو به رشد خود را حفظ خواهند کرد و بنابراین یادگیری مهارت های جدید به یک ضرورت مستمر در طول زندگی افراد تبدیل خواهد شد.

روی‌هم‌رفته ظرف ۲۰ سال آینده با تغییرات چشمگیری مواجه خواهیم شد. تغییر اجتناب‌ناپذیر است، اما باید اطمینان حاصل شود که نتیجه‌ی این تغییرات، بهترین و ممتازترین دستاوردها را به‌دنبال داشته باشد.

در ادامه‌ی این مقاله به بررسی راهکارهایی می‌پردازیم که می‌تواند ما و سیاست‌گذاران مسئول در امور اشتغال مثل نهادهای دولتی را در جهت دستیابی به یک آینده‌ی مثبت و سازنده‌ی کاری هدایت کند:

راهکار شماره 1: بازاندیشی در نظام آموزشی

تغییرات شتابان فناوری به این معنی است که افرادی که متصدی ماشین‌آلات و فناوری‌های رو به تکامل هستند هم نیاز به یادگیری به‌موقع مهارت‌های جدید دارند. با این وجود، نظام آموزشی فعلی ما توانایی سازگاری سریع با تغییرات را نداشته و فاقد اثربخشی لازم در دنیای نوین است.

ازاین‌رو، ضروری است که در راستای ایجاد یک نظام آموزشی کارآمد با رویکرد یادگیری مادام العمر اقدام شده و  بسترهای لازم برای ترویج آن فراهم شود. تحول در نظام آموزشی جدید باید از همان دوره‌ی پیش‌دبستانی آغاز شده و به‌علاوه رایگان و اجباری باشد. ضمن آنکه افراد باید بتوانند در تمام طول عمر کاری خود به این آموزشها دسترسی داشته باشند.

نیروی کار آینده باید از مهارت برخوردار باشند و با اولویت یافتن مهارت، از اهمیت مدارک دانشگاهی کاسته خواهد شد. ازاین رو، نظام آموزش عالی نیازمند بازنگری کلی بوده و ضروری است که مهارت‌آموزی در دانشگاهها و مراکز علمی جایگزین رویکردهای نظری شود. دوره‌های حرفه‌ای مهارت‌آموزی، و نیز دیگر راهبردهای آموزش مهارت از جمله کارآموزی، باید به‌طور گسترده‌ای در دسترس بوده و شرکت در آن‌ها برای آحاد جامعه مقرون‌به‌صرفه و ارزان باشد.

علاوه‌بر این، نظام آموزش و پرورش باید افراد را به مهارت‌هایی که ماشین‌ها (هنوز) در آن عملکرد مناسبی ندارند مجهز کنند. مهارت‌هایی از جمله کارآفرینی، کار تیمی، جویشگری و سازگاری.

همان‌طور که دولت باید در همه‌ی سطوح، خود را با نیروی کار جدید تطبیق دهد، بنگاه‌های اقتصادی نیز باید چنین رویکردی را در پیش گیرند. کسب‌و‌کارها باید همانند دولت و نهادهای حاکمیتی، در نیروی کار فعلی خود و نیز کارکنان آینده‌شان سرمایه گذاری کنند. این بدان معنی است که بنگاه‌های اقتصادی باید منابع بیشتری را برای آموزش کارکنان جدید و آماده‌سازی آن‌ها برای مشاغل تازه صرف کرده و سرمایه‌گذاری‌های به مراتب بالاتری را روی افزایش مهارت‌های کارکنان فعلی خود صورت دهند.

اتخاذ سیاست‌های حمایتی و ارائه‌ی مشوق‌های مالیاتی می‌تواند شرکت‌ها را در انجام این امر ترغیب کند. به‌عنوان مثال، دولت‌ها می‌توانند مالیات بیشتری را برای شرکت‌هایی که کارکنان‌شان پس از مدتی از کار بیکار شده و وارد مشاغل کم‌درآمد می‌شوند اعمال کنند، چرا که هر دوی این عوامل نشانه‌ی سرمایه‌گذاری ناکافی در منابع انسانی است. البته این دست سیاست‌ها باید منجر به نتایج و دستاوردهای مثبتی در میان نیروی کار شود.

راهکار شماره 2: پوشش‌های حمایتی نیازمند تحول هستند

مالیات، مراقبت‌های بهداشتی و نظام سلامت، بیمه بیکاری و حقوق بازنشستگی از جمله عواملی هستند که به فراخور عصر صنعتی و به تناسب آن ایجاد شدند و اگر ظرف سال‌های آتی اصلاحات قابل توجهی در آن‌ها صورت نگیرد، کارایی خود را از دست خواهند داد.

این سازوکار برای چندین دهه با شیوه‌ی کارکرد و استخدام اکثریت کارگران هماهنگ و نسبتا متناسب بوده است. اما با تغییر شتابان سبک کار و شیوه‌ی استخدام، مزایای حمایتی نه‌تنها باید کارکنان تمام‌وقت را تحت پوشش قرار دهند بلکه باید کلیه‌ی نیروهای کار پربازده اعم از نیروهای پاره‌وقت و دارای ساعات کاری شناور را زیر چتر حمایتی خود در آورند.

شواهد امر نیز حاکی از آن است که فریلنسری و ساعات کار انعطاف‌پذیر، روندی رو به رشد در سطح جهان داشته و این امر ضرورت تأمین پوشش‌های رفاهی و اجتماعی را ایجاب می‌کند.

نوآوری و پیشرفت فناوری در زمینه‌ی ارائه‌ی چنین مزایایی می‌تواند تحول در این حوزه را تسریع کند. بازدهی پوشش‌های حمایتی در سال‌های آتی، مستلزم بکارگیری فناوری‌های متناسب در این حوزه است. برای مثال فناوری‌های آموزشی (Edtech) به سرعت در حال ظهور و فراگیری هستند. نگاه به مدرسه به‌عنوان یک خدمت، استفاده از موبایل در آموزش، و بازی‌سازی (گیمیفیکیشن) در آموزش از جمله فناوری‌های آموزشی جدید به‌شمار می‌روند. فناوری‌های آموزشی به‌علاوه موجب کاهش هزینه‌های مهارت‌آموزی می‌شوند. گفتنی است که فناوری‌های آموزشی باید توسط کلیه‌ی ذینفعان حوزه‌ی آموزش از جمله شهروندان، بنگاه‌های اقتصادی، اتحادیه‌های صنعتی و دیگر گرو‌ه‌هایی که عملکردشان وابسته به مهارت‌افزایی است طراحی شوند تا با الزامات بازار و انتظارات افراد تطابق داشته باشند.

در حال حاضر ایده‌های کلان بسیاری در زمینه‌ی تغییر شیوه‌ی ارائه‌ی مزایای شغلی در حال آزمون و خطا است – الگوهایی مانند "Flexicurity" از آن جمله است، که مدل دانمارکی‌ها برای ارائه‌ی مزایا بوده و پوشش‌های دولتی مانند بیمه‌ی بیکاری را شامل شده و سوبسیدهای قابل توجهی را به آموزش‌های مهارت‌محور  اختصاص می‌دهد. دیگر برنامه‌های حمایتی در سایر نقاط جهان، مانند "Universal Basic Income" فنلاند، نیز دستاوردهای قابل توجهی در این خصوص به‌دنبال داشته‌اند. به این ترتیب، نوآوری در این زمینه باید استمرار یابد – و بنگاه‌های اقتصادی باید ضمن همکاری با دولت بسترهای لازم برای اجرای ایده‌های نوآورانه در حمایت از الگوهای جدید شغلی مثل دورکاری را فراهم کرده و در برنامه‌های خود، نیازهای نیروی کار امروز و آینده را در نظر داشته باشند.

راهکار شماره 3: آزادی عمل و انعطاف‌پذیری بیشتری برای نیروی کار خود فراهم کنید

دولت و بنگاه‌های اقتصادی می‌توانند دوشادوش یکدیگر، زندگی مردم را با ایجاد مشارکت بیشتر آن‌ها در امور تسهیل کنند. آن‌ها می‌توانند این کار را با اتخاذ سیاست‌هایی نظیر دورکاری، و ساعات کار شناور شروع کنند.

کار کردن در دفاتر کار، اغلب برای برای والدینی که تازه صاحب فرزند شده‌اند، توان‌یابان و بسیاری دیگر از افرادی که در جامعه ما زندگی می‌کنند، دشوار و گاه ناممکن است - اما فراهم کردن گزینه‌هایی مثل دورکاری در خانه و فعالیت براساس برنامه‌ریزی شخصی و ساعات آزاد، بسیاری از این افراد را که در شرایط عادی توان کار ندارند، قادر به کسب درآمد و امرار معاش می‌کند. هرچند که در حال حاضر نیز بسیاری از افراد به این شیوه درآمدزایی می‌کنند.

بنا بر گزارش مجمع جهانی اقتصاد، "امروزه، حدود ۲۰-۳۰ درصد از جمعیت فعال بازار کار در ایالات متحده و اتحادیه اروپا بصورت مستقل کار کرده و این آمار در اکثر بازارهای نوظهور روندی فزاینده دارد".

بستر های نرم‌افزاری و اینترنتی، مانند Upwork و نمونه‌های ایرانی آن نظیر بخش تولید محتوای زومیت، با ایجاد راه‌های سریع و بهینه برای ارتباط خریداران (کارفرمایان) و فروشندگان (کارجویان)، به رشد این روند کمک می‌کنند. میلیون‌ها نفر در سراسر جهان، ازطریق پلتفرم‌های این‌چنینی فرصت‌های جدیدی برای کسب درآمد یافته و می‌توانند به‌لطف انعطاف شغلی ناشی از آن، به سبک دلخواه خود زندگی و کار کنند.

بنابراین توصیه‌ای که می‌توان به نهادهای ذیربط و ساختارهای مسئول دولتی کرد این است که: "سیاست‌های آسیب‌زا و قوانین دست‌و‌پاگیر و مانع خود در اکوسیستم کاری را کنار بگذارید". درواقع سیاست‌های دولتی باید در راستای تشویق شیوه‌های جدید کار مانند دورکاری و فریلنسری باشد، چرا که این الگوهای شغلی فرصت کار کردن و کسب درآمد را در اختیار همه‌ی آحاد جامعه و به‌ویژه کسانی که به طریق دیگری قادر به کار نیستند قرار خواهد داد. درواقع، براساس براورد مؤسسه‌ی مشاوران مک‌کینزی، "مشاغل دورکاری و فریلنسینگ تا سال ۲۰۲۵ می‌توانند تا ۲.۷ تریلیون دلار به تولید ناخالص داخلی (GDP) در سطح جهان اضافه کرده و به‌علاوه بسیاری از مشکلات جاری در بازارهای کار جهانی را برطرف سازند."

به عقیده‌ی برخی از اقتصاددانان، ترویج کار از راه دور و ساعات کاری شناور می‌تواند مشارکت زنان در نیروی کار را نیز افزایش داده و نابرابری‌های جنسیتی را کاهش دهد.

تجربه‌ی یکی از شرکت‌های بزرگ در این خصوص، شاهدی بر این مدعا است. در اواسط دهه‌ی ۹۰ میلادی، ارنست و یانگ (EY)، به مجرد آن که دریافت کارکنان زن این شرکت با نرخی معادل ۱۰ تا ۱۵ درصد بیشتر از همتایان مرد خود کارشان را ترک می‌کنند، اقدام به اتخاذ سیاست‌های منعطف در انجام امور کاری کرد.

باتوجه‌به یک گزارش مستدل و علمی، پس از بیست و هفت سال "اتخاذ سیاست‌هایی مثل مشاغل رسمی انعطاف پذیر، کاهش ساعات کاری و مشاغل نیمه وقت و دیگر سیاست‌های شناور توانست نرخ ترک کار مردان و زنان را به یک نسبت برابر کاهش دهد. "

گذشته از اینها، جوامع محلی نیز می‌توانند با ایجاد فضاها و بسترهای لازم برای رونق کار مجازی و توسعه‌ی ابزارهایی برای انجام بهینه‌ی کار، به تقویت مشاغل مستقل کمک کنند. این امر به گسترش فرصت‌ها در جوامع جدید کمک کرده و روند ورود و جذب سرمایه‌های جدید را به شهرها تسریع می کند.

سخن پایانی:

سه انقلاب صنعتی گذشته اسباب رشد روند جهانی‌سازی را فراهم کرده‌اند. هرچند که انقلاب‌های صنعتی در مجموع تاثیر مثبتی روی اقتصاد جهانی داشته‌اند، اما دوران گذار در میان آن‌ها اغلب بسیار ترسناک بوده و موجب شده تا برخی افراد در پشت دروازه‌های جهانی‌سازی باقی بمانند. و به این ترتیب، شاهد رشد ناموزون در برخی بخش‌ها و عقب‌ماندگی دیگر قسمت‌ها باشیم. به‌علاوه، طبقه متوسط در اقتصادهای غربی، از زمان اوج‌گیری روندهای اخیر کوچک‌تر شده‌اند. در حال حاضر انقلاب چهارم صنعتی یا 4IR که با ظهور فناوری‌های نوین در چند حوزه رباتیک، هوش مصنوعی، زنجیره بلوکی، نانوتکنولوژی، پردازش کوانتومی، زیست فناوری، اینترنت اشیا و خودروهای خودران همراه است، امکان تحول در جهانی شدن را نیز فراهم کرده است.

اگرچه اثرات مثبت انقلاب صنعتی چهارم به اندازه‌ی انقلاب‌های پیشین خود و بلکه بیش از آن‌ها خواهد بود، اما پیش از هرچیز باید اطمینان یافت که انقلاب صنعتی چهارم موجب رشد همه‌جانبه‌ی تمام شئون اجتماعی، اقتصادی، فناوری و سیاسی بشر شود. لذا، این وظیفه‌ی همگی ما به‌عنوان شهروندان جامعه‌ی جهانی و ذینفعان فردی است که به ایجاد این مسیر که تأمین‌کننده‌ی نیازهای نسل آینده‌ی نیروی کار کمک کرده و حمایتهای لازم را برای آموزش و توسعه‌ی افراد به‌عمل آوریم.

گروه خودروسازی ماهیندرا هند از ون چندمنظوره Marazzo در نمایشگاه دیترویت ۲۰۱۹ رونمایی کرد که بیش از هر چیزی صفحه‌نمایش بزرگ آن جلب توجه می‌کند. این خودروی چندمنظوره (MPV) که در کلاس مینی‌ون جای می‌گیرد، دارای سیستم جلو محرک، شاسی مستقل و کابین جادار است.

درحالی‌که شرکت هندی قصد فروش ون مارازو را در ایالات متحده ندارد، ماهیندرا آن را به نمایشگاه خودرو دیترویتآورد تا این واقعیت را که بیشتر مهندسی آن در کارخانه میشیگان آمریکا انجام شده است، به نمایش بگذارد. مارازو راهی به سوی بازار ایالات متحده پیدا نخواهد کرد، زیرا برای جاده‌های هند طراحی شده است. طراحی آن یادآور نسل اول هوندا ادیسه می‌اندازد و اگر کمی سازگاری با جاده‌های ایالات متحده داشته باشد، می‌تواند در آینده با قیمت مقرون‌به‌صرفه در این کشور نیز عرضه شود.

ون مارازو با سه ردیف صندلی در داخل کابین، پیشرانه‌ی دیزلی ۱.۵ لیتری چهار سیلندر دارد و ۱۲۱ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند که ازطریق جعبه‌دنده دستی ۶ سرعته به چرخ‌های جلو ارسال می‌شود. بااین‌حال، سرعت دغدغه اصلی مهندسان ماهیندرا نیست و به فضای وسیع و امکانات آن روی آورده‌اند. با داشتن اتاقی برای جا گرفتن حداکثر هشت سرنشین، خودروی چندمنظوره ماهیندرا از قابلیت‌های تهویه هوای سقفی و دکمه‌ برای کنترل صندلی‌های عقب، صفحه‌نمایش ۷.۵ اینچی لمسی با اپلکارپلی و اندرویداتو به همراه نمایشگر ۴.۲ اینچی در جلو داشبورد بهره می‌برد.

گرچه مارازو ممکن است زیباترین محصول با بالاترین کیفیت ساخت نباشد، اما به‌دلیل قیمت حدود ۱۴ هزار دلار و کابین جادار جلب توجه می‌کند. یقیناً اگر ماهیندرا بتواند این ون چندمنظوره را اندکی بهبود بخشد و مطابق با بازار آمریکا به‌روزرسانی کند، می‌تواند موفقیت بسیار زیادی در این کشور به‌دست آورد.

در بازار رقابتی که هر روز شاهد معرفی محصولات متنوعی از گوشی‌های هوشمند هستیم، ال‌جی یکی از تولیدکنندگانی است که دستگاه‌هایش به‌دلیل طراحی متفاوت و بعضا خاص، شناخته شده است.

اردیبهشت‌ماه، ال جی جی 7 ThinQ با نمایشگر ۶.۱ اینچی، بریدگی و دوربین دوگانه با محوریت هوش مصنوعی معرفی شد. اسپیکر بوم‌باکس (BoomBox) با صدای فوق‌العاده، به کاربران اجازه می‌دهد بتوانند موسیقی را با حجم صدای بالایی بشنوند. همچنین ال‌جی جی ۷ با فناوری ویبره و موتور هپتیک معرفی شد. گوشی هوشمندال‌جی V40 نیز به‌جای بهره‌مندی از ۳ یا چهار دوربین با پنج دوربین و نمایشگر +QHD معرفی شد.

براساس آخرین گزارش منتشر‌شده از سوی CNET، گوشی هوشمند بعدی ال‌جی با نمایشگر ثانویه به بازار معرفی خواهد شد. نمایشگر ال‌جی قرار نیست همانند نسل بعدی دستگاه‌های سامسونگ با نمایشگر تاشدنی به بازار معرفی شود، بلکه انتظار می‌رود طراحی مشابه تلویزیون رول شدنی Signature OLED TV R داشته باشد. ال جی تلویزیون رول شدنی SIGNATURE OLED TV R را بهار ۲۰۱۹ راهی بازار می‌کند. 

باتوجه به اینکه نمایشگر دوم به‌گونه‌ای طراحی شده که کاربران می‌توانند در صورت تمایل و در صورت نیاز به دستگاهی با نمایشگر بزرگ‌تر از آن استفاده کنند و امکان گسترده شدن نمایشگر در اختیار کاربران قرار داده شده، استفاده از نمایشگر دوم اختیاری است. هنوز مشخص نیست نمایشگر دوم به چه صورتی کار خواهد کرد. حتی معلوم نیست این نمایشگر همراه دستگاه و در جعبه‌ی محصول در اختیار کاربران قرار خواهد گرفت یا به‌صورت لوازم جانبی جداگانه فروخته خواهد شد. به گزارش CNET، انتظار می‌رود LG ماه آینده در کنگره جهانی موبایل بارسلونا نمایشگر ثانویه‌ی خود را به‌نمایش بگذارد. پیشتر نیز گفته شده بود که ال جی G8 در کنگره جهانی موبایل معرفی می‌شود.