فكر مي‌كنم با من هم عقيده باشيد كه جنگ‌هاي مدرن خيلي هيجان‌انگيزتر و مرگبارتر از جنگ‌جهاني است و گزينه‌‌اي ايده‌آل براي ساخت بازي‌هاي تيراندازي اول و سوم شخص محسوب مي‌شود. نسخه‌ قبلي بازي يعني «جنگجوي پيشرفته 2» اوايل نسل هفتم عرضه شد و به موفقيتي استثنايي دست يافت. زاويه‌ دوربين اين مجموعه از آن نسخه به بعد به سوم شخص تغيير كرد و گرافيك و گيم‌پلي آن در زمان خودش خارق‌العاده بود. تريلرهاي بسيار خوب و به نمايش گذاشتن نمونه‌هاي اوليه‌ تجهيزات نظامي واقعي ارتش در اين بازي نيز نمك روي زخم پاشيدن بود و عطش ما را زياد كرد. حالا بعد از تجربه‌ «سرباز آينده» به نظر مي‌آيد كه بازي خوبي باشد ؛ هر چند نسبت به نسخه‌ قبلي خودش پسرفت داشته است! دستوردادن‌ها گرچه سخت بود اما جذابيت بازي به شمار مي‌رفت. به پهلو چرخيدن هنگام سينه‌خيز بودن چه موقعيت‌هاي استراتژيك فراواني ايجاد مي‌كرد و همه چيز در آن اول نسلي چقدر خوب بود؛ اما اكنون نه خبري از دستور دادن است و نه مكانيك‌هاي سنگرگيري محشر. همچنين با توجه به فاصله‌اي كه بين دو نسخه وجود داشته، انتظار از سرباز آينده چه از منظر گرافيك و چه گيم‌پلي خيلي بالا بود كه متاسفانه آن‌طور كه بايد ما را راضي نمي‌كند. هرچند نبردهاي خياباني خارق العاده است و پيشروي سنگر به سنگر خيلي زيبا به نظر مي‌رسد و از همه مهم‌تر بازي تاكيد ويژه‌اي روي مخفي كاري دارد؛ اما هميشه احساس مي‌شود اينجا يك چيزي كم است. شايد خلاقيت يا شايد مثل مكس پين 3 افراط در يك توانايي از جذابيت آن كاسته است. به هرحال اتفاقات گيم‌پلي بعد از سه يا چهار مرحله براي شما قابل پيش بيني خواهد شد. اين كه ابتدا بدون سر و صدا به جايي نفوذ كنيد و سپس با يك ويرانگري از مهلكه بگريزيد، قانون ‌اساسي بازي است. دستور دادن وجود دارد، ولي نه به آن شكلي كه بتوان اسم آن را دستور ناميد. شما فقط مي‌توانيد دشمنان را براي همگروهي‌ها علامت بزنيد تا همگي در يك لحظه شليك كنند و دشمنان را بكشند. اگر چهار دشمن را علامت‌گذاري كنيد زحمت نفر چهارم بر گردن شماست! يا حتي مي‌شود گفت اگر خودتان روي دشمن علامت‌گذاري شده نشانه بگيريد، باز هم مي‌توان آن همكاري را انجام داد. علامت‌گذاري دشمن‌ها با اعداد يك تا چهار صورت مي‌گيرد ولي متاسفانه يك هميشه مربوط به سرپرست تيم است و خلاصه هر نفر شماره اختصاصي خود را دارد. يعني اگر فاصله نفر دوم تا دشمن 2 متر باشد و شما آن دشمن را علامت بگذاريد، چون عدد يك مربوط به فرمانده تيم است بايد صبر كنيد تا او خود را در محدوده‌ تيراندازي قرار دهد. سكانس‌هاي سينمايي نيز گرچه زيبا و جذاب است، اما از لحاظ ساختاري شبيه يكديگر كار شده ‌است و همواره اين شما خواهيد بود كه گروگان نجات يافته را دنبال خود بكشيد و از او در مقابل سيل دشمنان مواظبت كنيد. با اين كه هوش مصنوعي هم‌تيمي‌ها و دشمنان هر دو خيلي خوب است و بموقع شما را درمان مي‌كند يا كمك‌تان دشمن‌ها را از پا درمي‌آورد، ولي گاهي معايبي نيز در آن‌ ديده مي‌شود. از جمله اين كه در همين سكانس‌هاي سينمايي بار اصلي كشتن دشمنان بر دوش شما قرار مي‌گيرد و اين كار را بايد حتما با كلت صداخفه‌كن انجام دهيد! البته بعضا هوش مصنوعي افراد در مسيريابي دچار نقص مي‌شود و در بدترين حالت مجبور به تكرار بازي از آخرين محل ذخيره خواهيد شد؛ چون كه يار شما جايي گير كرده و هيچ‌گاه نمي‌تواند خود را به محلي برساند كه فقط با وجود همه‌ اعضاي تيم اجازه‌ دسترسي به بقيه مرحله را مي‌دهد. ابتداي هر ماموريت تجهيزات و سلاح‌هايي در اختيار شما قرار مي‌گيرد كه بعضي از آنها مثل يونيفورم نامرئي دائمي است و بعضي ديگر را بايد خود انتخاب كنيد. كاراكتر براي حمل سلاح با محدوديت همراه است و فقط مي‌تواند دو سلاح و دو تجهيزات كمكي مثل نارنجك، فلش يا دودزا بردارد كه اتفاقا به نظر‌پسنديده نيز هست ؛ زيرا به طبيعي‌تر شدن بازي كمك مي‌كند. اجازه دهيد به شما يك هشدار جدي بدهيم. مواظب سيستم شخصي‌سازي اسلحه باشيد! اين سيستم بسيار عالي است و به قدري گسترده كار شده و آزادي عمل به شما مي‌دهد كه اگر بخواهيد پاي آن وقت بگذاريد، كاملا در دريايي از اطلاعات غوطه‌ور خواهيد شد. چند نوع سلاح در بازي وجود دارد. هركدام شامل شش تا هفت مدل مي‌شود و همه‌ اينها را مي‌توان از فنر و ماشه گرفته تا خشاب و لوله و دوربين شخصي‌سازي كرد. تازه اين همه ماجرا نيست، زيرا مي‌توانيد نسبت به نوع ماموريت كه فرمانده كل ابتدا توضيحاتش را به شما مي‌دهد، سلاح خود را بر اساس چهار ويژگي كنترل، قدرت، مانور و برد شخصي‌سازي كنيد. البته ايراد عمده‌اي كه اين سيستم دارد آن است كه گيم‌پلي را از ريتم مي‌اندازد و براي خودش يك نوع بازي محسوب مي‌شود. اگر بخواهيد حوصله كنيد حدود 10 دقيقه قبل از هر ماموريت را به سر و كله زدن با سلاح تان خواهيد گذراند. بجز اسلحه و تجهيزات جانبي، اعضاي گروه «روح» از امكانات پيشرفته‌اي مثل نامرئي شدن يا دوربين‌هاي جاسوسي پيشرفته كه هم پرواز مي‌كنند و هم ماشين كنترلي مي‌شوند و در عين حال در جيب نيز جا مي‌گيرند، بهره مي‌برند. هرچه تحرك كاراكتر به هر شكلي كمتر باشد، لباس وي را نامرئي‌تر مي‌سازد اما از آنجا كه اين توانايي محدوديت‌هايي مثل باتري، شارژ يا حتي دفعات استفاده ندارد، بعد از گذر نيمي از گيم‌پلي خيلي براي ما عادي مي‌شود. اگر مي‌خواهيد از اين بازي لذت ببريد و آن را فوق‌العاده خطاب كنيد، پيشنهاد ما به شما تجربه‌ بخش داستاني به صورت همكاري آنلاين است كه الحق و الانصاف حرف ندارد. منتها حواستان باشد كه براي دسترسي به محتواي آنلاين بازي بايد كد داشته باشيد. بخش آنلاين جايي است كه مي‌توان ضعف‌هاي قسمت تك نفره و باگ‌هاي گاه و بي‌گاه آن را فراموش كرد. سرباز آينده نيز يكي ديگر از آن بازي‌هايي است كه براي دست يافتن به مخاطب بيشتر، طرفداران قديمي را تاحدودي فراموش كرده است، اما آن‌قدر ارزش دارد كه بخواهيم آن را بازي خوبي بناميم.