تبادل لینک هوشمند
هرگاه با فردی روبه‌رو شدید كه دچار غرق‌شدگی شده است، اولین گام خروج غریق از آب است. این كار را همیشه به افراد دارای مهارت نجات غریق بسپارید. فراموش نكنید كه مهارت در شنا با توانایی نجات غریق، دو مقوله متفاوت است. چه بسیار شناگرانی كه برای نجات كسی اقدام كرده‌اند، اما خودشان غرق شده‌اند.بيشتر غرق شدهها نیازی به بی‌حركت‌سازی گردن ندارند، مگر این‌كه گردن آسيب‌ديده باشد. در شرایطی شامل شیرجه در آب كم‌عمق، سقوط از سرسره، مسمومیت ناشی از داروها بخصوص الكل یا نشانه‌هایی از آسیب روی گردن، باید گردن غریق را بی‌حركت كرد.برای این كار كافی است كه با دو دست سر را در امتداد گردن در یك خط صاف نگه داشت.گام بعدی، باز كردن راه تنفس غریق و دادن تنفس است. تنفس دهان به دهان و دهان به بینی از روش‌های مرسوم است.اگر راه تنفس مصدوم را باز كرده و تنفس مصنوعی را شروع كردید، اما غریق به هوش نیامد، باید ماساژ قلبی را شروع كنید.اگر بیمار نه قلب و نه تنفس دارد، امدادگر ابتدا به مدت دو دقیقه به مصدوم ماساژ و تنفس می‌دهد و سپس به تماس با اورژانس 115 اقدام می‌كند. در دیگر موارد احیا مانند سكته‌های قلبی، باید ابتدا با 115 تماس گرفت و سپس سراغ بیمار آمد و احیا را شروع كرد.تلاش برای خارج كردن آب لازم نیست. اغلب غریق‌ها به دنبال تماس قطره‌ای از آب به حنجره‌شان دچار بسته‌شدن ناگهانی در حنجره و تارهاي صوتي می‌شوند كه همین مكانیسم دفاعی از ورود آب به راه‌های هوایی جلوگیری می‌كند.در آن عده‌ای هم كه آب وارد ریه می‌شود، سریعا جذب شده و انسداد در مسیرهای هوایی رخ نمی‌دهد. خارج كردن آب از معده اقدام خطرناكی است و می‌تواند با عوارض فراوانی برای غریق همراه باشد.آب خروجی از معده ممكن است وارد راه‌های هوایی شده و وضع را بدتر كند بنابراین فشردن شكم برای خروج آب به هیچ‌وجه نباید انجام شود.اگر بیمار در حین دریافت تنفس یا ماساژ دچار استفراغ شد سریعا باید به یك پهلو خوابانده شود تا از ورود محتویات معده به درون راه‌های هوایی جلوگیری شود.اگر به دنبال استفراغ چیزی در دهان بیمار دیده شد، به كمك انگشت آن را خارج كنید. نباید بدون دید كافی و تنها بر اساس شك، دست در دهان مصدوم كرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.