سرپرست معاونت پژوهشی جهاد دانشگاهی واحد سیستان و بلوچستان از فناوری ظرفیت‌ پرورش ماهی در قفس خبر داد و گفت: این روش هم اکنون در بندر چابهار اجرا و علاوه بر اقتصادی بودن، هدایت صیادان ماهی به سوی تولید و ایجاد سرمایه گذاری مطمئن باعث جلوگیری از به هدر رفتن منابع آب شیرین و عدم آلودگی آن نیز می‌شود.

فرح حیدری  با اشاره به اینکه سیستان و بلوچستان ظرفیت صیادی 36 درصد صید آبهای جنوب کشور،31 درصد صید کل کشور و20 درصد کل تولید آبزیان کشور (صید وآبزی پروری ) را داراست، افزود: این استان رتبه دوم صید در اقیانوس هند بعد از اندونزی و رتبه نخست صید در غرب اقیانوس هند را دارد.

حیدری اظهار کرد: سواحل مکران با بیش از 42 هزار هکتار اراضی مستعد پرورش میگو در مناطقی مانند گواتر و روستای رودیک با دارا بودن ظرفیت پرورش ماهی در قفس قابلیت پرورش ماهی‌های زینتی، خیار دریایی، جلبک،لابستر و وجود گونه‌های تجاری با ارزش میگو مانند ببری سیاه، سفید هندی، ببری سبز و موزی استعداد بالقوه‌ای در بحث آبزی پروری دارد.

وی خاطرنشان کرد: پرورش ماهی در محیط های محصور به ویژه پرورش ماهی در قفسهای دریایی به عنوان یک صنعت جدید از چند سال پیش مد نظر قرار گرفته و در حال حاضر نیز از رشد چشمگیری بعنوان فناوری جدید در عرصه تولید برخوردار است. این روش علاوه بر اقتصادی بودن، سطح وسیع و بدون محدودیت، هدایت صیادان ماهی به سوی تولید و ایجاد سرمایه گذاری مطمئن باعث جلوگیری از به هدر رفتن منابع آب شیرین و عدم آلودگی آن می شود.

حیدری در ادامه افزود: ترویج صنعت پرورش آبزیان در قفس می تواند شامل آبزیان حلال با هدف بازارهای داخلی و کشورهای مسلمان باشد در عین حال بسیاری از گونه‌ها نیز با اهداف صادراتی می توانند در این صنعت جایگاه داشته باشند.

سرپرست معاونت پژوهشی جهاددانشگاهی استان گفت: پرورش ماهی در قفس مانند هر کسب و کار دیگر دربرگیرنده الزامات، ظرفیت‌ها و فرصت‌هایی است که مدیریت این موارد می تواند ضامن موفقیت طرح باشد. با توجه به ابعاد و ویژگی‌های طرح می توان آن را به صورت نامحدود گسترش داد و پیوند ساختاری از طریق نقاط تماس متعددی با کسب و کارهای دیگر ایجاد کرد.

وی اظهار کرد: طرح پرورش ماهی در قفس دارای مزیت های حفظ ذخایر دریایی، سودآوری بالا واشتغالزایی بوده و مشکل اساسی آن تامین بچه ماهی، نبودن مولد و بیوتکنیک تکثیر و پرورش ماهی است.