نبود اكسيژن كافي در بدن حتي اگر براي مدت زماني كوتاه باشد، اعضا و اندامهاي حياتي بدن را در معرض خطر قرار ميدهد. معمولا پزشكان براي درمان افرادي كه با مشكل تنگي نفس و كمبود اكسيژن مواجه ميشوند اكسيژن مورد نياز فرد را از طريق دستگاه اكسيژن از مسير بيني يا دهان تامين ميكنند. اما تاثيرگذاري اين روش درماني تا حد زيادي به عملكرد ريه بستگي دارد. در شرايطي كه در مسير تنفس مانعي وجود داشته باشد يا به هر دليلي در عملكرد ريهها اختلال ايجاد شده باشد، استفاده از اين راهكار درماني در بهبود بيمار تاثيري ندارد. در چنين مواردي تزريق اكسيژن خالص داخل بدن هم نميتواند مؤثر واقع شود. چراكه اگر اكسيژن خالص وارد خون شود در مسير گردش خون حبابهاي هوا تشكيل شده و به انسداد آن منجر ميشود. البته بعضي بيمارستانها و مراكز درماني به دستگاههايي مجهز است كه ميتواند خون فرد بيمار را خارج از بدن با اكسيژن تركيب كند. اما انجام اين راهكار درماني نسبتا پيچيده بوده و ممكن است مدت زمان زيادي به طول انجامد. بنابراين استفاده از اين روش در شرايط اضطراري كه زمان حرف اول را ميزند كاري از پيش نميبرد. از اين رو به نظر ميرسد لازم است از روش جديدي براي درمان افرادي كه با چنين شرايطي مواجه ميشوند، استفاده كرد.جايگزينهاي بسياري براي سلولهاي خوني وجود دارد كه ميتوانند در فرآيند تزريق خون مورد استفاده قرار گيرند. اما تجربه نشان داده است اگر آنها را براي انتقال خون انتخاب كنيم بايد با پيامدهاي جانبي متعددي دست و پنجه نرم كنيم كه گاهي حتي جان بيمار را نيز در معرض خطر قرار ميدهد. گروهي از محققان دانشگاه بوستون موفق به كشف روشي جديد در اين زمينه شدهاند كه ميتواند محدوديتها و موانع پيشين در اين زمينه را از ميان بردارد. در اين روش براي تزريق اكسيژن به داخل سياهرگها از گويهاي كوچك حامل اكسيژن استفاده ميشود. اين ذرات كه قطر آنها تنها سه ميكرومتر است گاز حياتي اكسيژن را در كوتاهترين زمان ممكن به گلبولهاي خون انتقال ميدهند. اين روش حتي ميتواند بيماراني كه به انسداد ريوي مبتلا شدهاند را نيز از خطر مرگ نجات دهد. محققان و پزشكان اميدوارند بتوانند در آيندهاي نزديك از اين روش به عنوان راهكاري سريع و مطمئن كه تقريبا هيچ عارضهاي ندارد براي رفع مشكل تنگي نفس و كمبود اكسيژن در بدن بيمار استفاده كرده و پس از بهبود نسبي فرد و نجات جان او مقدمات لازم براي انجام اقدامات درماني مورد نياز براي بهبود او را فراهم كنند. اين ذرات بسيار كوچك در داخل محلولي كه معمولا براي انتقال خون مورد استفاده قرار ميگيرد رقيق شدهاند و به اين ترتيب حتي از ظريفترين مويرگهاي خوني هم براحتي عبور ميكنند. نتايج آزمايشهاي باليني نشان ميدهد ميكروذرات تزريق شده در مدت زمان 4 ثانيه اكسيژن را به هموگلوبين ـ پروتئيني كه ناقل اكسيژن در گلبولهاي قرمز است، منتقل ميكنند.
.: Weblog Themes By Pichak :.