راديو از نوع اينترنتي و ديجيتال
در سالهاي اخير راديوهاي اينترنتي با استقبال بسيار خوبي از سوي مخاطبان برنامههاي راديويي مواجه شده است و بسياري از شنوندگان اوقات بيكاري و فراغتشان را با گوش دادن به برنامههايي كه از طريق راديوهايي اينترنتي پخش ميشود، سپري ميكنند. پخش راديوهاي اينترنتي مستلزم دسترسي به سرورهاي خاصي است كه به اصطلاح به آن shoutcast server گفته ميشود. اين سرورها امكان برقراري ارتباط با يك پخشكننده از سيستم كاربر را فراهم ميكنند و به اين ترتيب ميتوان برنامههاي راديويي را در قالب فايلهاي صوتي همزمان روي اينترنت پخش كرد. راديوي اينترنتي، برنامهاي براي دريافت اطلاعات صوتي از طريق اينترنت است. گيرنده اين راديو ميتواند فايلهاي صوتي را كه در قالب برنامههاي راديويي اينترنتي پخش ميشود به صورت آنلاين و از طريق اينترنت در كامپيوتر يا هر ابزار ديگري كه قابليت دسترسي به اينترنت داشته باشد، دريافت كند.بسياري از كارشناسان براين باورند كه راهاندازي راديوي اينترنتي، برگ جديدي از تاريخ راديوست كه در قالب فناوري نوين ارتباطي به تصوير كشيده شده است. راديوي اينترنتي همان راديوي قديمي است كه در لباسي از جنس فناوريهاي ارتباطي ساخته و پرداخته ميشود. ويژگي منحصربهفرد راديوهاي اينترنتي اين است كه همه افراد با هر سرمايه اوليهاي ميتوانند يك ايستگاه راديويي اختصاصي طراحي كنند و براي آن برنامه بسازند. پخش برنامههاي راديوهاي اينترنتي از طريق امواج راديويي نيست، بلكه اين برنامهها از طريق اينترنت پخش ميشوند. بنابراين راديوهاي اينترنتي را نميتوان از طريق راديوهاي معمولي دريافت كرد، بلكه دريافت برنامههاي راديويي اينترنتي مستلزم دسترسي به اينترنت است و در حقيقت گيرنده اين راديو، راديوهايي از نوع راديوهاي سنتي كه ميشناسيم نيست، بلكه يك نرمافزار كامپيوتري مانند Media Player سيستم عامل ويندوز است. شنوندگان راديوي اينترنتي، كاربران اينترنت هستند. راديوهاي اينترنتي در دو گروه آفلاين و آنلاين قرار ميگيرند. راديوهاي اينترنتي آفلاين يا غيرزنده برنامههايي را كه از قبل آپلود شده و در روزهاي معيني به روزرساني ميشوند، پخش ميكنند. اين گروه از راديوهاي اينترنتي، هم قابليت پخش اينترنتي دارند و هم ميتوان برنامههاي آنها را دانلود كرد. اما راديوي زنده يا آنلاين اينترنتي همواره در حال پخش برنامههاي زنده از يك ايستگاه راديويي است و برنامههاي آن قابل دانلود نيست، مگر اينكه در سايت آن شبكه راديويي آرشيوي از برنامههاي پخش شده وجود داشته باشد. اما راديوي اينترنتي و راديوي ديجيتال دو مقوله كاملا مجزا هستند. آنچه با عنوان راديوي ديجيتال از آن نام برده ميشود روشي براي انتقال برنامههاي صوتي است. در اين سيستم، برنامههاي صوتي به صورت ديجيتال يا به عبارتي در قالب كدهاي صفر و يك ضبط شده و در ادامه از مراكز فرستنده راديويي به صورت ديجيتال منتقل و پخش ميشوند. در حقيقت پخش راديويي ديجيتال استانداردي براي پخش امواج صوتي به شيوه ديجيتال است و هدف از طراحي و راهاندازي اين استاندارد، دستيابي به سيستم پخش صوتي با كيفيت بيشتر است. راديوي ديجيتال فناوري پخش راديويي است كه در آن اطلاعات در قالب سيگنالهاي ديجيتال و براساس استانداردهاي ارتباطي ديجيتال مخابره ميشود.
آينده راديو را در اينترنت جستجو كنيد
پيشرفتهاي به دست آمده در زمينه ارتباطات راديويي تنها محدود به سيستمهاي پخش و برنامههاي نرمافزاري براي دريافت امواج راديويي محدود نميشود، بلكه راديو از نظر سختافزاري نيز دورهايي از رشد و شكوفايي را پشت سر گذاشته است. امروزه هر ابزاري كه قابليت اتصال بهاينترنت را داشته باشد ميتواند يك راديو باشد. در حقيقت راديو در قالب فناوريهاي جديد طراحي و ساخته ميشود. از اينرو بسياري از افراد، آينده راديو را در اينترنت جستجو ميكنند. زيرساختهاي نرمافزاري و سختافزاري ماهيت راديو را دستخوش تغييراتي اساسي كردهاند. اينترنت، راديو را از ساختار خطي خارج كرده و به اين ترتيب هر شنوندهاي ميتواند خودش مديريت ايستگاه راديويي مورد علاقهاش را در دست گيرد. در واقع در دنياي امروز، ديگر راديو جادهاي يكطرفه نيست كه به مخاطب ختم شود، بلكه مخاطب نيز ميتواند به كمك شيوههاي نوين ارتباطي با راديو در تعامل باشد. پس از شكلگيري مطبوعات، راديو دومين رسانهاي است كه در دنياي مدرن متولد شد و قدمت آن به بيش از يك قرن ميرسد. اگر نگاهي به تاريخ گذشته بيندازيم متوجه ميشويم راديو در مدت حيات خود فراز و نشيبهاي بسياري را پشت سر گذاشته و كاركردهاي مختلفي در كارنامه فعاليتهاي حرفهاي خود به ثبت رسانده است و حالا چشم به آيندهاي ديجيتال دارد.
راديو در گذر تاريخ
از وقتي پدربزرگها در قهوهخانههاي قديمي دور هم جمع ميشدند و به برنامههاي راديوهاي هفت موج مبله كه در آن زمان اوج فناوري محسوب ميشد گوش ميدادند، سالهاي زيادي ميگذرد. 117 سال از زماني كه ماركني، مخترع ايتاليايي با ارسال اولين خبر راديويي از طريق فناوري بيسيم نام خود را در تاريخ ثبت کرد، ميگذرد. البته پيش از اين نيز گروه ديگري از محققان درباره امواج الكترومغناطيسي و ماهيت و ويژگيهاي اين امواج تحقيقاتي انجام داده بودند كه بيشك نقش بسيار مهمي در هموار ساختن مسير دستيابي به فناوري انتقال امواج راديويي داشته است تا اينكه سرانجام سال 1920 ميلادي نخستين دستگاه پخش راديويي در انگلستان راهاندازي شد و سال 1926 نيز آييننامه مقررات راديويي با حضور 27 كشور جهان به تصويب رسيد. در جريان جنگ جهاني اول استفاده از راديو تنها محدود به كاربردهاي نظامي بود و از آن به عنوان يك جنگافزار كمكي استفاده ميشد، اما از سال 1920 ايستگاه راديويي ماركني اقدام به پخش برنامههاي سرگرمكننده كرد تا اينكه پس از پايان جنگ جهاني دوم، رفتهرفته راديو به عنوان يك رسانه جمعي مورد توجه قرار گرفت و با اختراع ترانزيستور در سال 1950 نخستين راديوهاي ترانزيستوري كوچك در اختيار مردم قرار گرفت.در حال حاضر بيش از هزاران ايستگاه فرستنده راديويي به زبانهاي مختلف در سراسر دنيا برنامه راديويي پخش ميشود و بهرغم اينكه تلويزيون و ديگر ابزارهاي رسانهاي از پيشرفت قابل ملاحظهاي برخوردار بوده، هنوز هيچ ابزار ارتباطي سريعتر از راديو وجود ندارد.
.: Weblog Themes By Pichak :.