هر ساله اوايل آگوست (مرداد) پنگوئنهاي مقيم يخچالهاي پاتاگونيا مهاجرت خود را به سمت سواحل شني و گرم برزيل آغاز ميكنند. پاتاگونيا ناحيه بزرگي از آمريكاي جنوبي است كه شامل قسمتهاي جنوبي آرژانتين و شيلي ميشود. اين مهاجرت به هيچوجه ساده نيست. برخي از اين پنگوئنها پس از جدال با طبيعت و گذشتن از جريانات مهيب اقيانوسي، نيمهجان به مقصد ميرسند.گابريلا الي اودورو بيولوژيستي از دانشگاه ايالتي است كه براي احياي باليني حيوانات اين ناحيه به حواشي رودخانه خانيرو اعزام شده است. او ميگويد: پنگوئنها پس از خاتمه سفرشان خسته و بيمار ميشوند و اين اولين نشانهاي است كه در آنها ديده ميشود. جمعيت پنگوئنهاي پاتاگونيا ظرف چهار تا پنج سال افزايش پيدا ميكند و در نتيجه، رقابت براي به دست آوردن غذا بيشتر ميشود. برخي پنگوئنها به ناچار براي تهيه غذا ريسكهاي زيادي انجام ميدهند. آنها گاهي از ساحل بسيار دور ميشوند و اين امر باعث ميشود جريانات اقيانوسي با شدت هرچه تمامتر آنها را درهم بكوبد. شدت امواج گاهي به حدي است كه آنها را به كيلومترها آن طرفتر ميبرد. پنگوئنهاي مهاجر معمولاً در سواحل جنوبي كشور برزيل جمع ميشوند. محققان پس از آناليز پنگوئنها متوجه لكهاي روغن روي بدن اينها شدند. در وهله نخست تيم تحقيقاتي از اين لكها نمونهبرداري كرد و آنها را براي انجام آزمايشات بيشتر و تعيين منشا دقيق آلودگي به آزمايشگاه ارجاع داد. بررسيها نشان داد كه منشا آلودگي نفت است. آلن مارشال يكي از متخصصان مشهور جهاني است كه در زمينه نفت خام پژوهشهاي زيادي انجام داده است. وي در اين باره چنين اظهار نظر ميكند كه بقاياي روغني ميتواند حاوي 40هزار تركيب شيميايي مختلف باشد. پروفسور مارشال يكي از محققاني است كه در مورد فاجعه نفت شركت بيپي و تاثيرات آن بر خليج مكزيك تحقيقات زيادي انجام داده است. سال گذشته تحقيقات در ايالت فلوريداي آمريكا نشان داد كه نفت حتي به عمق 50 سانتيمتري سواحل هم نشت كرده و از آنجا كه بسياري از پرندگان ساحلي از جانوران بيمهره سواحل تغذيه ميكنند، لذا چرخه حياتي در چنين اكوسيستمهايي كه با نشت نفت مواجه بوده بسيار آسيبپذير است. چنانچه در اين زمينه ارزيابيهاي دقيق زيستمحيطي انجام نشود، قطعا اثراتي غيرقابل جبران بر اكوسيستم حساس اين ناحيه وارد خواهد شد.
منبع: ecologiaverde |
.: Weblog Themes By Pichak :.