بازار میان‌رده‌ها در نگاه اول شاید هیجان و نوآوری‌های بازار پرچمداران را نداشته باشد اما این بخش هر ساله میزبان تعداد کثیری از ساخته‌های شرکت‌های مختلف است. بازار میان‌رده‌ها شلوغ‌ترین قسمت از تقسیم‌بندی رایج این رقابت محسوب می‌شود که بهترین محصولات برای کاربری‌های روزمره را با قیمتی معقول می‌توان در آن پیدا کرد. خرید پرچمداران توسط کاربرانی که محدودیت چندانی از نظر هزینه ندارند و به دنبال بهترین‌ عملکرد و تجربه از گوشی هوشمند هستند چندان غیر منطقی نیست. در طرف مقابل بخشی از بازار نیز خواهان گوشی‌هایی با عملکرد رضایت‌بخش و قیمت مناسب‌تر هستند؛ به دلیل تقاضای زیاد در این بخش محصولات ارائه شده در آن تنوع بیشتری نسبت به بخش‌های دیگر بازار دارد.

میان‌رده‌های مورد بررسی در این مقاله عموما میان‌رده‌های سال جاری میلادی هستند با این حال برخی از آن‌‌ها نیز در نیمه‌ی دوم سال ۲۰۱۷ روانه‌ی بازار شده‌اند. بازار میان‌رده‌ها را در حالت کلی می‌توان به دو بخش تقسیم کرد؛ گروه اول میان‌رده‌های جدید و تازه نفس بازار هستند که چه از نظر قیمت و چه از نظر مشخصات فنی پایین‌تر از گوشی‌های پرچمدار قرار می‌گیرند. دسته‌ی دیگر پرچمداران سال‌های قبل هستند که به دلیل افت قیمت شدید امکان حضور در بین میان‌رده‌ها را پیدا کرده‌اند.

دسته‌ی دیگر از محصولات نیز وجود دارند که با وجود تطابق نسبی مشخصاتشان با میان‌رده‌های دیگر اما از نظر قیمتی بالاتر از استانداردهای بازار میان‌رده‌ها قرار می‌گیرند؛ در لیست مورد بررسی ما، نماینده‌ای از این دسته حضور ندارد. در مقاله‌ی پیش روی به دنبال معرفی مختصر میان‌رده‌های بازار و ذکر نقاط ضعف و قوت هر یک از آن‌ها هستیم. در نهایت با بررسی عملکرد هر یک از گزینه‌های لیست در بخش‌هایی مانند طراحی و کیفیت ساخت، نمایشگر، دوربین، رابط کاربری، عملکرد و باتری انتخاب بهترین گزینه را با توجه به نیاز کاربر به خود او واگذار می‌کنیم. پیش از آغاز مطلب از شما دعوت می‌کنیم برای کسب اطلاعات دقیق‌تر در مورد هر یک از محصولات این فهرست بررسی‌های زومیت را مطالعه کنید. 

۱. نوا ۳ ای هواوی

نوا 3e به عنوان جدیدترین میان‌رده‌ی هواوی در بازار کشورمان، یکی از گوشی‌های هیجان‌انگیز این شرکت در بخش طراحی محسوب می‌شود. این گوشی با نمایشگر کشیده‌ همراه با بریدگی، دوربین دوگانه و پردازنده‌ی آشنای کرین ۶۵۹ در حقیقت همان نسخه‌ی لایت پی ۲۰ محسوب می‌شود. حافظه‌ی چهار گیگابایتی در کنار بهره‌مندی از نسخه‌ی هشتم اندروید موسوم به اوریو باعث شده است تا پی ۲۰ پرو علاوه بر زیبایی در بخش عملکرد نیز حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد. 

۲. اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا سونی

اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا آخرین گوشی‌های سونی برای بازگشتن به بازار بی‌رحم میان‌رده‌ها محسوب می‌شوند. سونی این‌ بار با استفاده از تراشه‌های اسنپدراگون ۶۳۰ در میان‌رده‌های سری XA2 یکی از نقص‌های نسل‌های گذشته را برطرف کرده است. دوربین و باتری در کنار سخت‌افزار بهبود یافته بارزترین ویژگی‌های این دو گوشی محسوب می‌شوند. این دو گوشی ۵.۲ و ۶ اینچی مشخصات فنی تقریبا مشترکی ارائه می‌کنند با این حال ایکس ای ۲ اولترا به عنوان نسخه‌ی گران‌تر ویژگی‌هایی مانند دوربین سلفی دوگانه و حافظه‌ی رم بیشتر را ارائه می‌دهد.

۳. می A1 شیائومی

می ای وان ارزان‌ترین گوشی موجود در لیست ما محسوب می‌شود به طوری که امکان حضور آن در لیست گوشی‌‌های اقتصادی نیز وجود دارد. ویژگی‌های وسوسه‌کننده‌ای مثل دوربین ۲ دوگانه ۱۲ مگاپیکسلی، تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ و چهار گیگابایت حافظه‌ی رم Mi A1 را به گوشی خطرناکی برای رقبای گران‌ترش مبدل کرده‌ است. شیائومی هنوز به فرمول قدیمی خود برای ارائه‌ی گوشی‌های ارزان قیمت با مشخصات فنی مناسب پایبند است و گوشی‌های میان‌رده‌ و اقتصادی آن یکی از پس از دیگری بازارهای مختلف را در می‌نوردند.

۴. گلکسی جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲

سامسونگ سری جی را برای پوشش بازار میان‌رده‌ها و گوشی‌های اقتصادی تولید و عرضه کرده است. گوشی‌های جی ۷ حکم پرچمداران این سری را دارند؛ جی ۷ پرو به عنوان گران‌قیمت‌ترین و بهترین عضو این خانواده به نمایشگری از نوع سوپر امولد مجهز شده است و در دو نسخه‌ی ۳۲ و ۶۴ گیگابایتی روانه بازار می‌شود؛ بر خلاف نسخه‌ی پرو در سری پرایم خبری از نمایشگر اولد نبوده و انتخاب کاربر به نسخه‌ی ۳۲ گیگابایتی محدود می‌شود. هر دو گوشی از تراشه‌های میان‌رده‌ی اختصاصی اکسینوس ۷۸۷۰ سامسونگ بهره می‌برند و ۳ گیگابایت حافظه‌ی رم برای پردازش فرامین کاربر استفاده می کنند. زبان طراحی نه چندان مدرن این گوشی‌ها را باید پاشنه‌ی آشیل آن‌ها در برابر بهترین‌های بازار میان‌رده‌ها دانست.

۵. میت ۱۰ لایت هواوی

هواوی در سال ۲۰۱۷ همراه با پرچمداران سری میت خود طبق رسم چند سال اخیر از نسخه‌ی لایت آن‌ها نیز رونمایی کرد که با حاشیه‌های کم اطراف نمایشگر و دوربین دوگانه خود در زمان ورودش به بازار توجه بسیاری را به خود جلب کرد. بدنه‌‌ی فلزی، تراشه‌های میان‌رده‌ی کرین ۶۵۹ در کنار باتری ۳۳۴۰ میلی‌آمپر ساعتی مهم‌ترین ویژگی‌های این گوشی محسوب می‌شوند. میت ۱۰ لایت هواوی برخی خصوصیات خود را از نسل جدید پرچمداران سری میت به ارث برده است با این حال مولفه‌هایی از میت ۹ نیز در آن به چشم می‌خورد.

۶. ردمی ۵ پلاس

ردمی ۵ پلاس که با نام ردمی نوت ۵ نیز در برخی از بازارها شناخته می‌شود یکی از میان‌رده‌های خوش قیمت بازار محسوب می‌شود. این گوشی در کنار می ای وان ارزان‌ترین با قیمت بسیار مناسب خود، مجموعه‌ای قابل قبول از امکانات را ارائه می‌دهند. نمایشگر فول‌اچ‌دی پلاس ۶ اینچی، ۳ یا ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم و تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ برخی از مشخصات فنی این گوشی محسوب می‌شوند. ردمی ۵ پلاس با باتری ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی عملکردی فراتر از انتظار را ارائه می‌دهد.

طراحی و کیفیت ساخت

در بحث کیفیت ساخت و طراحی با وجود دخیل بودن سلیقه مواردی مانند وزن، ابعاد، جنس بدنه، مقاوت در برابر نفوذ آب و گرد و غبار و به طور کلی حس القا شده در تجربه‌ی گوشی مطرح است. بازار بی ‌رحم گوشی‌های هوشمند سکون در طراحی را بر نمی‌تابد و شرکت‌ها برای بقا در آن می‌بایست خود را همگام با تازه‌های طراحی نگاه دارند. عموما سازندگان از شیشه، فلز و پلاستیک یا ترکیبی از آن‌ها در گوشی‌های خود بهره می‌برند که هر کدام برتری خاصی به دیگری دارد.

هواوی، میت ۱۰ لایت و نوا ۳ ای را مدرن‌ طراحی کرده است به طوری که هر دو گوشی از نمایشگرهای کشیده با حاشیه‌های اندک استفاده می‌کنند. نوا ۳ ای با نسبت نمایشگر به بدنه‌ی ۸۰.۵ درصد بهترین عملکرد را از نظر استفاده‌ی بهنیه از جلوی گوشی داشته است. این گوشی با وجود بهره‌مندی از نمایشگر ۵.۸۴ اینچی تنها ۱۴۵ گرم وزن دارد و همراه با میت ۱۰ لایت سبک‌ترین گوشی‌های لیست ما محسوب می‌شوند. با وجود شیشه‌ای بودن قاب پشتی این گوشی و زیبایی خیره‌کننده‌ی نسخه‌ی آبی رنگ آن، جذب اثر انگشت و لک‌پذیری آن گاهی آزاردهنده می‌شود. دیگر گوشی چینی لیست، یعنی ردمی نوت ۵ پلاس نیز طراحی نسبتا مدرنی به خصوص در بخش جلو دارد و همراه میت ۱۰ لایت دو گوشی فلزی زیبای لیست محسوب می‌شوند.

دو نماینده‌ی ژاپنی‌ها در لیست ما با بدنه‌ی پلاستیکی خود طراحی بهتری نسبت به نسل گذشته‌ی خود ارائه می‌دهند؛ البته وزن و ضخامت این گوشی‌ها نسبت به نسل قبل افزایش پیدا کرده است به طوری که به راحتی می‌توان‌ آن‌ها را سنگین‌ترین و ضخیم‌ترین میان‌رده‌های بازار دانست. با وجود بهبود نسبت نمایشگر به بدنه‌، میان‌رده‌های سری ایکس ای ۲ همچنان گوشی‌های خوش‌دستی محسوب نمی‌شوند. Mi A1 در کنار برادران سری جی سامسونگ دیگر گوشی‌های این لیست هستند که از قاب پشتی فلزی و زبان طراحی مرسوم سال گذشته بهره برده‌اند؛ نسبت نمایشگر به بدنه‌ی این گوشی‌ها تقریبا یکسان و کمتر از رقبا است و در کنار دو میان‌رده‌ی سونی از نمایشگرهای ۱۶ به ۹ استفاده می‌کنند.

تمام گوشی‌های این لیست به حسگر اثر انگشت مجهز شده‌اند و به جز در گلکسی جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲ این سنسور در پشت گوشی واقع شده است. متاسفانه هیچ یک از گوشی‌های مورد بحث در برابر نفوذ آب و گرد و غبار مقاوم نیستند؛ بنابراین اگر این ویژگی برای شما مهم است چاره‌ای جز انتخاب پرچمداران نخواهید داشت. همه‌ی گوشی‌های این لیست به شیشه‌های مقاوم به خش مجهز شده‌اند اما اطلاعات ناقص در مورد نوع آن‌ها قضاوت را در این بخش مشکل ساخته است.

با وجود بزرگ شدن ابعاد گوشی‌ها هنوز هم برخی از افراد گوشی‌های کوچک‌ و جمع و جور را بیش‌تر می‌پسندند؛ سونی برای اکسپریا ایکس ای ۲ را نمایشگر ۵.۲ اینچی برای چنین افرادی ساخته است. ارگونومی نوا ۳ ای، میت ۱۰ لایت و ردمی نوت ۵ پلاس به لطف استفاده از نمایشگرهای کشیده و نسبت نمایشگر به بدنه‌ی بالا مناسب‌تر از بقیه گوشی‌های این رده است. القای حس کالای با کیفیت علاوه بر استفاده از مواد با کیفیت با یکپارچگی آن نیز در ارتباط است؛ میان‌رده‌های سونی، ردمی نوت ۵ پلاس و جی ۷ پرایم ۲ به دلیل یکپارچه نبودن و استفاده از پلاستیک در برخی قسمت‌های آن‌ها یک پله پایین‌تر از رقبا قرار می‌گیرند.

نمایشگر

نمایشگر میان‌رده‌‌ها عموما از نوع IPS LCD است و شرکت‌ها به دلیل هزینه‌بر بودن استفاده از اولدها کم‌تر به سراغ چنین نمایشگرهایی می‌روند. خوشبختانه گلکسی جی ۷ پرو بر خلاف برادر ارزان‌تر خود به نمایشگری از نوع سوپر امولد مجهز شده است؛ این گوشی تنها گزینه‌ی مجهز به اولد در لیست مورد بحث ما است؛ نمایشگرهای اولد به دلیل ارائه‌ی رنگ مشکی عمیق، روشنایی بالا و رنگ‌های باطراوت بیشتر در پرچمداران استفاده می‌شوند؛ ناگفته نماند نمایشگر استفاده شده در جی ۷ پرو با وجود اولد بودن با نمونه‌های استفاده شده در پرچمداران سامسونگ فاصله دارد. استفاده از نمایشگر ال‌سی‌دی در این بازه‌ی قیمتی در صورتی که به درستی و با بهترین عملکرد انجام شود هنوز هم گزینه‌ی قابل قبولی محسوب می‌شود.

تمام گوشی‌های حاضر در لیست به پنل‌هایی با رزولوشن فول اچ‌دی مجهز شده‌اند؛ البته نمونه‌های ۱۸ به ۹ به دلیل کشیده بودن عموما با رزولوشن فول اچ‌دی پلاس راهی بازار می‌شوند. چنین رزولوشنی برای یک گوشی میان‌رد‌ه کاملا مناسب است و به لطف تراکم پیکسلی بالای ۴۰۰ همه‌ی نمونه‌‌ها مشکلی از نظر دیده شدن پیسکل‌ها وجود نخواهد داشت؛ برخی شرکت‌ها هنوز به دلیل تعادل بین کیفیت و مصرف در چنین رزولوشنی، هنوز به استفاده از آن در پرچمداران خود نیز ادامه می‌دهند. ردمی ۵ پلاس، نوا ۳ ای و میت ۱۰ لایت بر خلاف دیگر گوشی‌های این فهرست به نمایشگر کشیده مجهز شده‌اند؛ این نمایشگر علاوه بر فضای بیشتر برای وب‌گردی و مشاهده‌ی محتوای ویدئویی به بهینه شدن ابعاد دستگاه نیز کمک می‌کند.

یکی از برتری‌های پنل‌های اولد نسبت به ا‌ل‌سی‌دی‌ها خوانایی بیشتر آن‌ها در زیر نور خورشید است؛ با توجه به همین موضوع جی ۷ پرو بهترین عملکرد را در زیر نور مستقیم خورشید دارد. میان‌رده‌های جدید سونی نیز با توجه به ال‌سی‌دی بودن نمایشگرهایشان عملکرد نسبتا خوبی در این بخش دارند. باقی گوشی‌های فهرست انتخابی ما عملکرد تقریبا یکسان و متوسطی در این بخش دارند. از منظر زاویه‌ی دید همه‌ی گوشی‌ها عملکرد رضایت‌بخشی دارند. با این حال در بحث روشنایی حداکثر نیز گوشی‌های سونی و گلکسی جی ۷ با روشنایی بالای خود بهترین‌های این بخش هستند.

اکسپریا ایکس ای ۲ اولترا با روشنایی ۶۰۰ نیتی قطعا بهترین عملکرد را در بین گوشی‌های مجهز به نمایشگر ال‌سی‌دی این فهرست دارد. از نظر کنتراست تقریبا تمام نمونه‌ها در یک بازه‌ قرار دارند که به معنی تعادل نسبی بین عمق رنگ مشکی و روشنایی در این گوشی‌ها است؛ البته جی ۷ پرو به لطف مشکی عمیق خود کنتراست بی‌نهایت دارد. شایان ذکر است که در بین این گوشی‌ها تنها جی ۷ پرو ویژگی نمایشگر همیشه روشن را ارائه می‌دهد.

از نظر قابلیت‌های نرم‌افزاری مرتبط با نمایشگر، گوشی‌های هواوی از جمله نوا ۳ ای با امکان انتخاب پروفایل رنگ، قابلیت Eye Comfort و تنظیم گرمی یا سردی رنگ‌ها در بین بهترین‌ها قرار می‌گیرند. گوشی‌‌های سونی متاسفانه به قابلیتی برای فیلتر نور آبی مجهز نشده‌اند و با این مساله با درنظر گرفتن حداقل روشنایی بالای آن ممکن است برای علاقه‌مندان به استفاده از گوشی در محیط‌های تاریک آزاردهنده باشد. در پایان این بخش باید گفت حداقل روشنایی گوشی‌های سامسونگ و هواوی بهتر از نمایندگان سونی و شیائومی است.

رابط کاربری

در بخش رابط کاربری مسائلی مانند امکانات، سبک و روان بودن، ظاهر و دریافت بروزرسانی‌ها بیش از موضوعات دیگر اهمیت دارد. تقریبا هیچ یک از گوشی‌های این لیست رابط کاربری انقلابی و متفاوتی نسبت به نسل قبل خود ندارند به طوری که اگر از کاربران نسل پیش این گوشی‌ها باشید کمابیش با قابلیت‌های آن‌ها آشنا خواهید بود. در حالت کلی رابط کاربری گوشی‌های سونی و تا حدودی شیائومی ساده‌تر از رقبا هستند و این مساله الزاما یک نقص محسوب نمی‌شود؛ برخی کاربران ساده بودن و روان بودن رابط کاربری را به نمونه‌های شلوغ و پر امکانات ترجیح می‌دهند. دسته‌ی دیگری از کاربران نیز تشنه‌ی امکانات جدید و متنوع در رابط کاربری گوشی‌های خود هستند.

بحث در مورد رابط کاربری گوشی‌های میان‌رده را با نسخه‌ی پیش‌فرض اندروید آن‌ها آغاز می‌کنیم؛ در بین گوشی‌های لیست تنها نوا ۳ ای، اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا به صورت پیش‌فرض با اندروید اوریو عرضه شده‌اند؛ عرضه‌ی یک گوشی با نسخه‌ی جدیدتر اندروید، شانس آن برای دریافت نسخه‌های بیشتری از اندروید را افزایش می‌دهد. البته تمام گوشی‌های مورد بحث اندروید در فهرست دریافت‌کننده‌های اندروید اوریو قرار دارند و در آینده‌ نه چندان دور اندروید ۸ را دریافت خواهند کرد. لازم به ذکر است که اگر به دنبال اندروید خالص هستید و به پروژه‌ی اندروید وان علاقه‌مند هستید گزینه‌ای بهتری از Mi A1 در اختیار نخواهید داشت؛ این گوشی هم اکنون جدیدترین آپدیت اندروید وان را دریافت کرده است.

هواوی نوا ۳ ای را بر خلاف میت ۱۰ لایت که با نسخه‌ی ۵.۱ رابط کاربری EMUI عرضه می‌شود با نسخه‌ی ۸.۰ روانه‌ی بازار شده است. امکان اضافه کردن لیست اپلیکیشن‌ها، تغییر پوسته (Theme) و استفاده از دو حساب‌کاربری برای برخی پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی در هر دو گوشی وجود دارد. اما نسخه‌ی هشتم با استفاده از الگوریتم یادگیری ماشین و تحلیل استفاده‌ی کاربر از گوشی عملکرد بهینه‌تر منابع و یکپارچگی بهتر بین نرم‌افزار و سخت‌افزار را ارائه می‌کند. هواوی همچنین داک شناوری را برای ناوبری ساده‌تر در نوا ۳ ای و EMUI 8.0 تعبیه کرده است.

هواوی در نوا ۳ ای به فکر علاقه‌مندان به بازی‌ نیز بوده است و قابلیت «Game Suite» را برای انتخاب عملکرد دستگاه در بازی‌ها و توقف نمایش اعلان‌ها درنظر گرفته است؛ میت ۱۰ لایت فاقد این ویژگی است. شایان ذکر است که گوشی‌های سامسونگ نیز در نسخه‌ی هشتم Samsung Experience ویژگی مشابهی را تعبیه کرده است. قابلیت جدید Face Unlock هواوی نوا ۳ ای به عنوان راهکاری نرم‌افزاری برای تشخیص چهره و باز کردن قفل گوشی نکته‌ی مثبتی برای این نماینده‌ی هواوی محسوب می‌شود.

سامسونگ اکسپرینس ۸.۱ که بر مبنای اندروید نوقا توسعه داده شده است مجموعه‌‌‌ای کاملی از امکانات مانند باز کردن اپلیکیشن‌ها در پنجره‌ی جداگانه، حذف اپ دراور و استفاده از پوسته‌های متنوع را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. سامسونگ سابقه‌ی درخشانی در عرضه‌ی سریع به روزرسانی‌ها ندارد؛ یکی از دلایل این موضوع فاصله‌ی زیاد رابط کاربری با اندروید خالص است.

رابط کاربری مبتنی بر اندروید اوریوی  اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا سبک و سر راست است و ظاهر و شاکله‌ی گذشته‌ی خود را حفظ کرده است؛ ساده‌تر به نظر رسیدن و کمتر بودن امکانات این رابط کاربری، سرعت بالا و بروزرسانی سریع‌تر را به دنبال خواهد داشت. تنوع پوسته‌ها همچنان از نقاط قوت رابط کاربری گوشی‌های سونی محسوب می‌شود.

رابط کاربری مبتنی بر اندروید وان گوشی Mi A1 بروزرسانی سریع‌تر و یک رابط کاربری سبک و روان را نوید می‌دهد. آیکون‌های دایره‌ای و اپ دراوری شبیه به گوشی‌های پیکسل یادآور اندروید خالص است. از طرف دیگر شیائومی ردمی ۵ پلاس را با نسخه‌ی نهم MIUI عرضه کرده است؛ شیائومی در ارائه‌ی آپدیت‌های نرم‌افزاری شرکت فعالی به شمار می‌رود؛ اما ارائه‌ی نسخه‌ی جدیدی از اندروید برای گوشی‌هایش تفاوتی با دیگر شرکت‌ها ندارد. انیمیشن‌های جالب، سرعت بازگشایی بالای اپلیکشن‌ها و تخصیص دینامیکی منابع از کلیدی‌ترین ویژگی‌های این نسخه از رابط کاربری گوشی‌های شیائومی است.

دوربین

رشد دوربین‌ گوشی‌های میان‌رده به اندازه‌‌ی پرچمداران سریع نیست و هر ساله این فاصله بیشتر و بیشتر می‌شود. در بین گوشی‌های حاضر در لیست تنها نمایندگان هواوی و MI A1 به دوربین دوگانه مجهز شده‌اند؛ از بین این سه گوشی هم تنها میان‌رده‌‌ی خوش قیمت شیائومی زوم دو برابری اپتیکال دارد و دوربین دوم ۲ مگاپیکسلی در نمایندگان هواوی تنها برای ثبت عمق استفاده می‌شود. در این بین میت ۱۰ لایت هواوی و اکسپریا ایکس ای ۲ اولترای سونی از دو دوربین در جلوی گوشی بهره می‌برند؛ دوربین دوم در میان‌رده‌ی سونی تصاویر واید ثبت می‌کند ولی در طرف مقابل دوربین دوم در میان‌رده‌ی هواوی ثبت عمق تصویر را برعهده دارد.

استفاده از فلش در جلوی گوشی، راهکار چندان رایجی به شمار نمی‌رود با این حال دو گوشی گلکسی جی ۷ پرو و اکسپریا ایکس ای ۲ اولترا برای ثبت تصاویر سلفی بهتر در شب به آن مجهز شده‌اند. دوربین‌‌های اصلی هیچ یک از گوشی‌های حاضر در لیست به لرزشگیر اپتیکال تصویر مجهز نشده‌اند و تنها شاهد این قابلیت در یکی از سنسورهای دوربین جلوی XA2 Ultra هستیم.

نوا ۳ ای و میت ۱۰ لایت به سنسورهای ۱۶ و ۲ مگاپیکسلی مجهز شده‌اند که اطلاعات ثبت شده توسط سنسور ۲ مگاپیکسلی برای تشخیص عمق و خلق افکت بوکه در تصاویر پرتره به کار می‌رود. قابلیت Wide Aperture که به کمک آن می‌توان پس از ثبت عکس، محل فوکوس و شدت بلور‌شدن پس زمینه را نیز تغییر داد در کنار Night Shot برای عکاسی در شب تنها برخی ویژگی‌های دوربین گوشی‌ها به شمار می‌روند. جزئیات بالا، گستره‌ی دینامیکی متوسط در عکاسی روز و کنترل نویز در عکاسی شبانه باعث شده‌اند تا دوربین این گوشی‌ها عملکرد قابل قبولی را در بازار میان‌رده ها داشته باشند. پیاده‌سازی افکت بوکه نیز با درنظر گرفتن بازه‌ی قیمتی این گوشی‌ها مناسب است؛ اما با پرچمداران هواوی قابل مقایسه نیست. فقدان فیلم‌برداری 4K یکی از نقص‌های دوربین این دو گوشی محسوب می‌شود.

سونی در یک رویه‌ی آشنا از سنسورهای پرچمداران سال گذشته‌اش در میان‌رده‌های خود استفاده می‌کند.ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا از سنسور یکسان ۲۳ مگاپیکسلی بهره می‌برند و روی کاغذ تفاوتی با نسل گذشته ندارند. در بحث کیفیت عکس‌های گرفته شده توسط این دوربین، عکس‌ها بسیار شارپ و رنگ‌ها نزدیک به واقعیت هستند. الگوریتم کاهش نویز سونی در عکاسی شب، تقریبا موفق عمل می‌کند. با این حال عکس‌ها در برخی سناریو‌ها جزئیات کمی دارند. این دوربین بهترین گزینه‌ برای عکاسی در شب در میان‌رده‌ها نیست؛ اما عملکرد کلی دوربین آن را بین بهترین‌های این رده قرار می‌دهد. پوشش ۱۲۰ درجه‌ای دوربین سلفی در XA2 Ultra نیز برای عاشقان عکاسی سلفی گزینه‌ی جالبی خواهد بود. فقدان عکاسی پرتره و افکت‌ بوکه از جمله کاستی‌های دوربین این دو گوشی سونی محسوب می‌شود. خوشبختانه فقدان فیلم‌برداری 4K هم به عنوان یکی از نقص‌های نسل پیش در این میان‌رده‌های جدید سونی برطرف شده است.

هر دو میان‌رده‌ی سامسونگ حاضر در لیست به سنسور ۱۳ مگاپیکسلی مجهز شده‌اند اما گشودگی دیافراگم دوربین این دو مدل، متفاوت است. عملکرد هر دوی این گوشی‌ها در عکاسی متوسط است و با وجود جزئیات قابل قبول عکس‌ها، عملکرد دوربین در بحث گسترده‌ی دینامیکی و ثبت جزئیات سایه‌ها پایین‌تر از انتظار است. ثبت رنگ‌ها توسط دوربین‌های جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲ رضایت‌بخش است و خبری از فیلم‌برداری 4K در آن‌‌ها نیست. دوربین سلفی هر دو این گوشی‌ها یکسان است و دوست‌داران عکاسی سلفی را راضی خواهد کرد. برخلاف دوربین اصلی که در فضاهای تاریک پایین‌تر از انتظار عمل می‌کند، دوربین سلفی جی ۷ پرو به لطف فلش، سلفی‌های قابل‌قبولی در فضاهای بسته و کم‌نور ثبت می‌کند.

شیائومی می ای وان با ترکیب لنزهای واید و تله‌فوتو و دو سنسور ۱۲ مگاپیکسلی خود زوم اپتیکال را در ممکن کرده است. عکس‌های ثبت شده در نور کافی، جزئیات بالایی دارند و نویز در آن‌ها مناسب است. توانایی ثبت جزئیات در سایه‌ها و گستره‌ی دینامیکی بالای دوربین Mi A1 در رده‌ی قیمتی آن مثال‌زدنی است. افت جزئیات و نویز نسبتا بالای تصاویر ثبت شده در شب را باید اصلی‌ترین ضعف دوربین این گوشی دانست. ردمی ۵ پلاس نیز با تک دوربین خود تقریبا مشابه برادر خود عمل می‌کند ولی زوم اپتیکال و ثبت پرتره در می ای وان آن را یک پله بالاتر از آن قرار داده است. خوشبختانه هر دو گوشی قادر به ضبط ویدئوهای 4K هستند.

عملکرد

گوشی‌های میان‌رده از نظر عملکرد می‌بایست از عهده‌ی تمام کارهای روزمره کاربران بر بیایند و موفقیت در چالش‌هایی مثل بازی‌های سنگین و نیمه سنگین برای آن‌ها یک امتیاز محسوب می‌شود. از بین ۴ تراشه استفاده شده در گوشی‌های مورد بحث ما بدون شک اسنپدراگون ۶۳۰ استفاده شده در اکسپریا XA2 و نسخه‌ی اولترای آن در عملکرد کلی پردازنده و واحد گرافیکی یک سر و گردن بالاتر از رقبا قرار می‌گیرند. تراشه‌ی اکسینوس ۷۸۷۰ استفاده شده در جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲ نیز ضعیف‌ترین عملکرد را بین این گوشی‌ها دارند؛ گوشی‌های سری A8 در صورتی که قیمت بالای آن‌ها مانع حضورشان در لیست ما نمی‌شد گزینه‌ی دست و پا بسته‌ای در این رقابت نمی‌بودند. هواوی هم تراشه‌ی آشنای کرین ۶۵۹ را در دل دو میان‌رده‌ی خود قرار داده است که با وجود عملکرد خوب پردازنده در بخش گرافیکی ضعیف‌تر از رقبای دیگر خود است.

دو نماینده‌‌ی سامسونگ و اکسپریا ایکس ای ۲ تنها گوشی‌های لیست هستند که به ۴ گیگابایت حافظه‌‌‌ی رم مجهز نشده‌اند و با ۳ گیگابایت رم وارد عرضه می‌شوند؛ حافظه‌ی رم بیشتر علاوه بر بهبود کلی عملکرد دستگاه به عملکرد بهتر دستگاه در مالتی‌تسکینگ منجر می‌شود. میان‌رده های مورد بحث همگی حداقل ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی دارند و امکان افزایش این حافظه از طریق درگاه میکرو‌اس‌دی در تمامی آن‌ها وجود دارد. اگر از علاقه‌مندان به تجهیزات بلوتوث هستید نوا ۳ ای با پشتیبانی همزمان از دو دستگاه و aptX HD در کنار دو میان‌رده‌ی سونی بهترین‌ انتخاب‌ها‌ خواهند بود.

نوا ۳ ای با کسب کسب امتیازی نزدیک به ۷۰ هزار در نسخه‌ی ششم انتوتو عملکرد بهتری نسبت به میان‌رده‌ی قدیمی‌تر هواوی یعنی میت ۱۰ لایت در این بنچمارک دارد. کرین ۶۵۹ به عنوان یک تراشه با لیتوگرافی ۱۶ نانومتری از هشت هسته‌ی  Cortex-A53 برای پردازش فرامین کاربر استفاده می‌کند؛ واحد پردازش گرافیکی Mali-T830 MP2 را باید پاشنه‌ی آشیل این تراشه دانست که عملکرد گوشی در اجرای بازی‌ها را یک پله پایین‌تر از رقبا قرار می‌دهد. میان‌رده‌های سونی به لطف تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۳۰ امتیاز تقریبا مشابهی با کرین ۶۵۹ در بنچمارک انتوتو کسب می‌کند؛ اما استفاده از واحد گرافیکی آدرنو ۵۰۸ عملکرد دستگاه در تسک‌‌های گرافیکی را رضایت‌بخش کرده است.

طبق انتظار تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۲۵ استفاده شده در MI A1 و Redmi 5 Plus با کسب امتیاز حدودی ۶۲ هزار یک رده پایین‌تر از نمایندگان سونی و هواوی قرار می‌گیرد با این حال این تراشه با واحد گرافیکی آدرنو ۵۰۶ هنوز عملکرد بهتری نسبت به کرین ۶۵۹ در تسک‌های گرافیکی دارد. اکسینوس ۷۸۷۰ در هر دو بخش پردازنده و واحد گرافیکی ضعیف‌ترین تراشه‌ی حاضر در فهرست ما هستند. در پایان این بخش یادآور می‌شویم که تمام این گوشی‌ها از عهده‌ی کارکردهای روزمره بر می‌آیند و تفاوت‌ها در اجرای بازی‌ها و وظایف سنگین و نیمه‌سنگین خودنمایی می‌کنند.

باتری

تقریبا تمام بخش‌های گوشی‌های هوشمند در سال‌های اخیر پیشرفت قابل‌توجهی داشتند؛ اما باتری همچنان حلقه‌ی مفقوده‌ی تکامل این گجت‌های محبوب است. ظرفیت باتری، پشتیبانی از شارژ سریع و قابلیت‌های نرم‌افزاری مرتبط با باتری مهم‌ترین مولفه‌های این بخش به شمار می‌روند. در حالت کلی میان‌رده‌های لیست شارژدهی خوبی دارند؛ به طوری که برخی از آن‌ها حتی از پرچمداران شرکت‌های سازنده‌ خود نیز عملکرد بهتری در این بخش دارند.

هواوی در میت ۱۰ لایت و نوا 3e به ترتیب از باتری های لیتیوم یونی و لیتیوم پلیمری با ظرفیت‌های ۳۳۴۰ و ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت استفاده کرده است. این اعداد با توجه به ابعاد نمایشگر و معماری پردازنده نشانگر عملکرد معمولی و متوسط است؛ در تست‌ها نیز این دو گوشی ضعیف‌ترین عملکرد را بین گوشی‌های لیست دارند به طوری که هر دو نزدیک به ۹ ساعت با یک بار شارژ کامل ویدئو پخش می‌کنند. خوشبختانه نوا ۳ ای از نسخه‌ی دوم فناوری شارژ سریع ۱۸ واتی (۹ ولت و ۲ آمپر) هواوی پشتیبانی می‌کند و با استفاده از شارژر موجود در جعبه، می‌توان شارژ باتری این محصول را ظرف مدل ۳۰ دقیقه از حالت صفر به ۴۳ درصد رساند.

جی ۷ پرو و جی ۷ پرایم ۲ به ترتیب به باتری‌های ۳۶۰۰ و ۳۳۰۰ میلی‌آمپر ساعتی مجهز شده‌اند. عملکرد مثال‌زدنی میان‌رده‌های سامسونگ در بخش باتری در گوشی‌های سری جی ۷ نیز به چشم می‌خورد. پخش بیش از ۱۶ ساعت ویدئو توسط جی ۷ پرو در روشنایی ۵۰ درصد نمایشگر نتیجه‌‌ای عالی برای یک گوشی در نسل کنونی محسوب می‌شود. فقدان شارژ سریع اصلی‌ترین ضعف این دو گوشی در بحث باتری است. گوشی‌های سری XA1 شارژدهی مناسبی داشتند و حالا سونی با استفاده از باتری‌های بزرگ‌تر این عملکرد را در سری XA2 بهبود بخشیده است. ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا به ترتیب با باتری‌های ۳۵۸۰ و ۳۳۰۰ میلی‌آمپر ساعتی در روشنایی ۲۰۰ نیت نزدیک به ۱۲.۵ و ۱۱ ساعت فیلم پخش می‌کنند که عددی کاملا مناسب ارزیابی می‌شود. این عملکرد خوب در کنار بهره‌مندی از فناوری Quick Charge 3، میان‌رده‌های جدید سونی را به گوشی‌های موفقی در این زمینه بدل کرده است.

ردمی ۵ پلاس با باتری ۴۰۰۰ میلی آمپر ساعتی خود در کنار تراشه‌ی کم‌مصرف اسنپدراگون ۶۲۵ از موفق‌ترین میان‌رده‌ها در بخش باتری است که نزدیک به ۱۴ ساعت ویدئو پخش می‌کند. شارژ سریع با شارژر ۵ ولت و ۲ آمپر در این گوشی شاید به اندازه‌ی نوا ۳ ای سریع نباشد اما مناسب ارزیابی می‌شود. باتری استفاده شده در می ای وان ظرفیت بالایی ندارد و همین مساله به خوبی خود را در شارژدهی نشان می‌دهد و عمکلرد آن را پایین‌تر از میان‌رده‌های سامسونگ، سونی و برادر بزرگ‌ترش از سری ردمی قرار می‌دهد.

جمع‌بندی

انتخاب یک گوشی به عنوان گزینه‌ای کامل و موفق در تمام بخش‌ها غیر ممکن است؛ در نتیجه شناخت نیازها و انتخاب بر اساس آن‌ها منطقی‌ترین راه برای خرید گوشی است. برخی از گوشی‌های معرفی شده طراحی زیباتری دارند و برخی از سخت‌افزار به روزتری بهره می‌برند؛ این جدال در تمام بخش‌ها وجود دارد و ما در این مطلب تمام سعی خود را برای ارائه‌ی اطلاعاتی از بهترین‌های هر بخش کرده‌ایم.

بازار بزرگ میان‌رده‌ها افرادی را هدف قرار داده است که علاقه‌ای به پرداخت هزینه‌ی بالا برای خرید گجت‌ ندارند و به دنبال محصولی با امکانات و قیمت معقول هستند. در این بررسی از ذکر پرچمداران سال گذشته و میان‌رده‌های گران‌قیمت سامسونگ از سری A8 به دلیل قیمت بالایشان چشم‌پوشی کرده‌ایم؛ میان‌رده‌های سری A سال گذشته نیز در این لیست قرار می‌گیرند. علاقه‌مندان همچنین با افزایش بودجه‌ی خود قادر به خرید پی ۱۰ هواوی و نوکیا ۸ نیز خواهند بود که پرچمداران سال گذشته محسوب می‌شوند و عملکرد کلی آن‌ها به مراتب بهتر از میان‌رده‌ها است. علاوه بر موارد مطرح شده در این مطلب شما می‌توانید از جدول زیر برای مقایسه‌ی تقریبی توانایی گوشی‌های مورد بحث در کاربری‌های مختلف استفاده کنید:

در پایان از شما دعوت می‌کنیم برای مشاهده‌ی مشخصات کامل و قیمت نوا 3e، میت ۱۰ لایت، اکسپریا XA2، اکسپریا XA2  اولترا، گلکسی J7 پرو، گلکسی جی J7 پرایم ۲، می A1 و ردمی ۵ پلاس از صفحه‌ی ‌آن‌‌ها در دیتابیس محصولات زومیت استفاده کنید.