واقعیت مجازی همچنان به پیش می‌رود، ولی راهی طولانی باید طی کند تا بتواند به واقعیت نزدیک‌تر شود. هدست‌های واقعیت مجازی، در حوزه‌ی تجربه‌ی بصری و حس بینایی پیشرفت‌های خوبی را به‌نمایش گذاشته‌اند؛ ولی در سایر حواس از جمله حس لامسه، هنوز در دنیای واقعیت مجازی کار خاصی صورت نگرفته است. آزمایشگاه Heather Culbertson امیدوار است بتواند در این حوزه کاری متفاوت به انجام برساند و قدم‌هایی اولیه‌ی طراحی چنین محصولاتی را برداشته است.  

دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده مهندسی ویتربی در کالبرتسن مونتانا، در حال توسعه‌ی بازوبندی هستند که حس لامسه را به‌صورتی کاملا طبیعی برای کاربر ایجاد کند. وقتی کاربر بازوبند جدید را به دست خود می‌بندد، واقعا تصور می‌کند فرد دیگری در حال کشیدن انگشتانش روی دست وی است، و حس لامسه را کاملا درک می‌کند. این احساس شبیه به حسی که حین بازی کردن با کنترل بازی‌ به ‌شما دست می‌دهد، نخواهد بود. یعنی وقتی کاربر بازوبند را به دست خود می‌بندد، حس لامسه شبیه به احساس لرزش حین بازی با دسته کنترل بازی نیست و از محرک‌های فیزیکی در آن استفاده نشده است.

در نمونه اولیه طراحی شد‌ه، هنگامی که کاربر بازوبند را به دست خود می‌بندد، احساس می‌کند فرد دیگری انگشت خود را روی دست وی به آرامی حرکت می‌دهد. بازوبند به قسمت آرنج تا مچ دست بسته می‌شود. داخل بازوبند، یک ردیف اسپیکر کوچک قرار گرفته‌اند که احساس حرکت انگشت فرد دیگری را روی دست کاربر تداعی می‌کند.  استادیار علوم کامپیوتر، هوا و فضا و مهندسی مکانیک آزمایشگاه کالبرتسن در مورد این نمونه‌ی اولیه گفت:

آنچه ما در این آزمایشگاه مورد توجه قرار دادیم، طراحی و توسعه‌ی راهکارهایی سخت‌افزاری در جهت تولید سیگنال‌هایی طبیعی بود که بتواند احساسی واقعی را با کمک دنیای مجازی برای کاربر ایجاد کند. این بازوبند از مجموعه‌ای از محرک‌های صوتی استفاده می‌کند تا با ایجاد لرزش، حس لامسه را تداعی نماید. این احساس با کمک اسپیکرهایی که در بازوبند قرار داده شده‌اند، حس لامسه را تتحریک می‌کنند و کاربر تصور می‌کند فرد دیگری در حال خاراندن یا نوازش کردن دست وی است. 

وقتی کاربر بازوبند را به دست خود می‌بندد، واقعا احساس می‌کند که کسی در حال لمس کردن دستان‌اش است. این احساس نه تنها جالب بلکه آرامش‌بخش است. طراحی چنین محصولاتی می‌تواند واقعیت مجازی را به تعاملات اجتماعی وارد کند. مثلا ممکن است برای شما هم این تجربه اتفاق افتاده باشد که دوست‌تان از روی محبت و برای دلگرمی، به شانه شما می‌زند تا حمایت خود را به شما نشان دهد. این احساس اطمینان و همراهی از طریق حس لامسه به شما منتقل می‌شود. واقعیت مجازی ممکن است بتواند چنین شرایط مشابهی را برای کاربران ایجاد کند که با کمک قدرت لامسه بتوانند استرس خود را کاهش دهند و بر افسردگی غلبه کنند. آزمایشگاه کالبرتسون از ماه ژانویه در حال توسعه‌ی این بازوبند است و پیش از آن نیز  دانشگاه استنفورد این پروژه را راهبرد می‌کرد. 

سالمندانی هستند که در خانه‌های سالمندان و دور از فرزندان و خانواده‌ی خود زندگی ‌می‌کنند و در هنگام تعامل از راه دور با کمک اسکایپ یا چت‌های تصویری، می‌توانند احساس خوبی از لمس شدن دستان خود را توسط فرزندان‌شان در حین صحبت کردن تجربه کنند. این احساس باعث ایجاد آرامش بیشتر در سالمندان می‌شود و استرس آنها را کاهش می‌دهد. افراد سالخورده‌ای که به اختلالات مختلفی از جمله اضطراب و نگرانی بیش از حد مبتلا هستند با کمک چنین محصولاتی می‌توانند بر احساسات منفی غلبه کنند. بازوبند جدید، نمونه‌ی اولیه ساخته‌شده برای درک حس لامسه با کمک واقعیت مجازی است و در آینده می‌تواند توسعه پیدا کند.