بیمار معمولا فرد مسنی است که به دنبال زمین خوردن، توانایی ایستادن و راه رفتن را از دست می‌دهد. درد شدیدی را در ناحیه لگن و کشاله ران احساس می‌کند که با فشار موضعی در ناحیه شکستگی یا با حرکت دادن اندام تحتانی بیشتر می‌شود. در افراد خیلی ناتوان، بخصوص آنها که قوای ذهنی‌شان قدری تحلیل رفته است، مهم‌ترین علامت شکستگی، ناتوانی در راه رفتن است نه درد. در فرد مسنی که تا به حال راه می‌رفته و ناگهان توانایی راه رفتن خود را به دنبال افتادن روی زمین از دست داده باید به این شکستگی شک کرد.در معاینه بیماران دیده می‌شود اندام تحتانی سمت مبتلا، قدری کوتاه تر شده است؛ به این صورت که اگر هر دو اندام تحتانی این بیماران را در حالت خوابیده به پشت، به هم بچسبانیم، می‌بینیم یک پا قدری بالاتر از پای دیگر قرار گرفته است. در این بیماران، اندام تحتانی مبتلا در حالت استراحت و دراز کشیده به پشت به سمت بیرون چرخیده است. شدت این کوتاهی اندام و چرخش پا به خارج بیش از چرخش به خارج در شکستگی گردن استخوان ران است.تورم و خونمردگی در پوست روی شکستگی از دیگر علائم است که معمولا یکی دو روز پس از بروز شکستگی دیده می‌شود. خونمردگی در شکستگی گردن استخوان ران دیده نمی‌شود. تشخیص قطعی این شکستگی به وسیله رادیوگرافی ساده صورت می‌گیرد.

شایع بودن زمین خوردگی روی سطوح هموار در گروه سالمندان به تفاوت سبک زندگی مردم کشور ما با کشورهای غربی در استفاده از فرش بستگی دارد. زمین خوردن می‌تواند در هر محلی و هر زمانی اتفاق بيفتد. ولی اغلب افراد مسن (حدود 60 درصد) در خانه زمین می‌خورند. بر این اساس ایمن ساختن محیط خانه و درمان مشکلات زمینه‌ای در افراد مسن می‌تواند از درصد بالایی از شکستگی‌های لگن بکاهد.به این منظور در تمام طول عمر بايد از تغذیه مناسب برخوردار بوده، تحت نظر پزشک از مکمل‌هایی که توصیه می‌شود (از قبیل قرص‌های کلسیم و ویتامین D) استفاده كنيد. بررسی کنید آیا دچار پوکی استخوان هستید یا نه. ما این کار را معمولا از طریق بررسی دانسیته و تراکم استخوانی انجام می‌دهیم و از آنجا که این بیماری خطر شکستگی را بشدت افزایش می‌دهد به این بیماران توصیه می‌کنیم با مراجعه به یک متخصص ارتوپد حتما به درمان پوکی استخوان خود بپردازند.اغلب کسانی که دچار اختلالاتی در سیستم عضلانی اسکلتی از قبیل آرتروز و روماتیسم هستند، در راه رفتن خود دچار مشکل می‌شوند. در این مواقع باید تا حد امکان این مشکلات برطرف شود و بیماران را به سطح قابل قبولی از کیفیت حرکتی برسانیم. می‌توان از ورزش‌ها و اقدامات توانبخشی فراوان موجود استفاده كرد. توصیه مهم دیگر، استفاده از کفش مناسب و غیرلغزنده است.یکی از مشکلاتی که ممکن است عامل زمین خوردن باشد، اشکالات بینایی است. به همین دلیل توصیه می‌شود، هر سال معاینات چشم صورت گيرد و در صورت تجویز عینک توسط پزشک، به طور منظم از آن استفاده شود.داروها می‌توانند منجر به اختلال تعادل و مشکلات دیگری شوند که خطر زمین خوردن را افزایش می‌دهند. در مورد عوارض داروهایی که استفاده می‌کنید با پزشک خود مشورت كنيد. البته بیمارانی که دچار آلزایمر هستند، ممکن است داروهای خود را نامنظم یا با دز بیشتر یا کمتر استفاده كنند که برخی اوقات منجر به بروز عوارضی مثل کاهش سطح هوشیاری و حتی افت ناگهانی فشار خون خواهد شد. در کنار این مسائل توجه داشته باشید که مصرف سیگار و الکل، ریسک مشکلات قلبی ـ عروقی و اختلالات هوشیاری را بالا می‌برد. در کنار اصلاح شرايط جسمی و رفع مشکلات زمینه‌ای، بهبود شرایط زندگی نیز می‌تواند از زمین خوردن سالمندان جلوگیری كند. به عنوان مثال چیدمان وسایل خانه را طوری انجام دهید که احتمال زمین خوردن به حداقل برسد. وسایل مزاحم را از سر راه بردارید. از فرش هایی استفاده كنيد که خطر سر خوردن و افتادن روی آنها کمتر است. نورپردازی خانه باید طوری باشد که نقاط تاریک خانه را کاهش دهد. بیماران مسن به علت تغییراتی که با افزایش سن در آنها رخ می‌دهد، ممکن است شب‌ها چند بار برای دستشویی رفتن از خواب بیدار شوند، بنابراین در مسیر اتاق خواب تا توالت منبع نور مناسبی قرار داده تا در صورت نیاز از آن استفاده كنند. در دستشویی و حمام میله‌هایی را به منظور تکیه‌گاه قرار دهید تا در صورت لیز خوردن، فرد بتواند به آن تکیه کرده، تعادل خود را حفظ كند.

عوارض کلی این شکستگی‌ها عبارتند از زخم بستر، عفونت ریوی، عفونت ادراری، لخته شدن خون در ساق و انتقال آن به ریه و دیگر نقاط بدن.گاهی اوقات چند هفته پس از جراحی پیچ گذاشته شده در سر استخوان ران از سر خارج شده، جابه‌جا می‌شود. این عارضه بیشتر در کسانی که پوکی استخوان شدید دارند، شدت شکستگی در آنها زیاد است یا در کسانی که بدرستی عمل نشده‌اند، دیده می‌شود. در صورتی که جابه‌جایی قطعات شکسته، پیچ و پلاک زیاد باشد، بیمار نیاز به عمل جراحی مجدد دارد که در عمل مجدد، پیچ و پلاک قبلی خارج شده شکستگی مجدد جا انداخته مي‌شود و با پیچ و پلاک جدید فیکس مي‌گردد.عارضه بدجوش خوردن شکستگی در مواردی به وجود می‌آید که درمان جراحی برای بیمار انجام نشده یا حین جراحی قطعات شکسته، خوب جا نرفته باشند یا بعد از جراحی به هر علتی جابه‌جایی اتفاق افتاده باشد. در این موارد اندام تحتانی مبتلا کوتاه‌تر مي‌شود و حالت چرخیده به خارج پیدا خواهد کرد. این تغییر شکل‌ها در اکثر مواقع کم بوده، کوتاهی اندام با کمی بلند کردن پاشنه کفش جبران می‌شود. در موارد تغییر شکل شدید بخصوص اگر بیمار جوان باشد، انجام عمل جراحی مجدد و استئوتومی لازم می‌شود. عارضه جوش نخوردن شکستگی در شکستگی‌های ناحیه اینترتروکانتریک کمتر اتفاق می‌افتد. با این حال تعدادی از شکستگی‌های اینترتروکانتریک ممکن است جوش نخورد. درمان این عارضه جااندازی و فیکس کردن قطعات با پیچ و پلاک و در مواردی استفاده از پیوند استخوان است.