ترس، شرمندگی، شادی یا افتخار؟ کودکان چه احساسی هنگام از دست دادن اولین دندان شیری خود دارند؟ گروه پژوهشی از دانشگاه زوریخ طی مطالعات خود متوجه شدند که کودکان در هنگام تجربهی از دست دادن اولین دندان شیری خود عمدتا احساس مثبتی دارند. این مطالعه همچنین نشان میدهد که تجربهی مراجعات قبلی کودک به دندانپزشک، روابط کودک با والدین و میزان تحصیلات پدر و مادر نیز در این تجربه او مؤثر هستند.
نام دستهی مقالات مورد نظر
دندانهای شیری اولین سری از دندانها هستند که در دهان کودک میرویند. این دندانها معمولا در سنین کودکی میافتند و با دندانهای دائمی جایگزین میشوند. اغلب کودکان اولین دندان شیری خود را در ۶ سالگی از دست میدهند؛ دندانها در ابتدا لق شده و به مرور ضعیفتر شده و در نهایت میافتند و جای خالی آن با دندانهای دائمی پر میشود. این فرایند تدریجی یکی از اولین تغییرات بیولوژیکی بدن ماست که کودکان بهطور آگاهانه آن را تجربه میکنند. احساسات این مرحله از زندگی کودکان بسیار متفاوت است از احساس شادی بخاطر پیوستن به دنیای بزرگترها تا احساس ترس به خاطر از دست دادن عضوی از بدنشان.
والدین از احساسات مثبت کودکشان میگویند
نام دستهی مقالات مورد نظر
یک تیم بین رشتهای از پژوهشگرانان دندانپزشکی وروانشناسان توسعه و سلامت در دانشگاه زوریخ، با همکاری دانشکده دندانپزشکی دانشکده شهر زوریخ، احساساتی که کودکان هنگام از دست دادن اولین دندان شیری خود تجربه میکنند و عوامل مؤثر بر آن را مورد بررسی قرار دادند. این تیم پژوهشی تعدادی از والدین کودکانی که حداقل یک دندان شیری خود را از دست داده بودند مورد بررسی قرار دادند و از حس فرزندشان در مورد از دست دادن دندان شیریشان پرسیدند. از ۱۳۰۰ پاسخ دریافت شده در این مطالعه حدود ۸۰ درصد والدین حس مثبت فرزندشان را گزارش دادند و تنها ۲۰ درصد از والدین از حس منفی کودک خود درباره این مسئله صحبت کردند. رافائل پاتکاس، نویسندهی اول این گروه پژوهشی از دستاورد این مطالعات ابراز خوشحالی کرد؛ زیرا از هر پنج کودک چهار نفر از آنها مانند دندانپزشکان و والدینشان از دست دادن دندان شیریشان را امری مثبت میدانند.
هرچه روییدن دندان بیشتر زمان ببرد کودک در نهایت احساس خوشایندتری خواهد داشت
نام دستهی مقالات مورد نظر
پژوهشگران دریافتند که تجربهی مراجعات قبلی کودک به دندانپزشک در حس او نسبت به از دست دادن دندان شیریاش مؤثر است. کودکانی که علت مراجعهی قبلیشان به دندان پزشک به علت پوسیدگی دندان بوده است به علت حس گناه یا شرمی که آن موقع تجربه کردند کمتر حس مثبت در مورد از دست دادن اولین دندان شیری خود به نسبت دیگر کودکان بروز میدهند.
اما کودکانی که مراجعهی آنها به دندانپزشک بهخاطر حادثهای یا یک اتفاق غیرمنتظره بوده حس مثبتتری نسبت به کودکان گروه قبل دارند. بهگفته ی رافائل پاتکاس یک توضیح درمورد این مسئله که کودکانی که دندانشان طی یک حادثه دچار آسیب دیدگی شده است، حس مثبتی نسبت به از دست دادن دندان شیری خود دارند، این است که روند از دست دادن دندان شیری امری تدریجی و قابل پیشبینی برای کودک است. همچنین هر چه دورهی از دست دادن دندان شیری و روییدن دندان دائمی طولانیتر باشد، کودک درنهایت احساس بهتری خواهد داشت و بیشتر به خود افتخار میکند.
تحصیلات والدین و عناصر فرهنگی
پژوهش انجامشده نشان میدهد که عوامل اجتماعی نیز در حس کودک نسبت به این موضوع مؤثر است. برای مثال کودکانی که والدین تحصیلکرده دارند و پدر و مادر آنها اهل کشورهای غربی نیستند نسبت به از دست دادن دندان شیری خود حس بهتری داشتند. همچنین طبق این مطالعات سبک آموزشی والدین، هنجارهای آنها در مورد کودکان و مراسمهای احتمالی که والدین برای فرزندشان در این دوره از زندگیاش برگزار میکنند در حس کودک مؤثر خواهد بود.
بهگفتهی مورتیز دام، استاد روانشناسی دانشگاه UZH، کودکان تجربیات قبلی مربوط به دندانهایشان را در تکامل عاطفی خود ادغام میکنند. این یافته هم برای والدین و هم برای دندانپزشکان بسیار حائز اهمیت است. بهخصوص در زمانی که دندان کودک دچار پوسیدگی شده است، ارتباط با احتیاط با کودک و توجه به احساسات او، کودک را در ارتباط با دندانپزشکان و سلامت آیندهاش در مسیر مثبت تری قرار خواهد داد.
.: Weblog Themes By Pichak :.