همه‌ی ما کودکانی را در اطراف خود می‌بینیم که از گجت‌هایی همچون گوشی هوشمند و تبلت استفاده می‌کنند. برخی از آن‌ها حتی پیش از رسیدن به سن مدرسه و یاد گرفتن نوشتار زبان مادری، با نوشتن در گجت‌ها آشنا می‌شوند. دراین‌میان، آشنایی با زبان جدیدی در دنیای فناوری یعنی شکلک‌ها یا همان ایموجی، اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. تاکنون بررسی و مطالعه‌ی عمیقی روی این پدیده انجام نشده است اما مشاهدات کلی، شاید نتایج قابل تأملی از تغییر در حال جریان ارائه کنند.

نویسنده‌ی مقاله‌ی اصلی، گرچن مک‌کولاچ در مجله‌ی وایرد، یک بررسی کلی روی استفاده‌ی کودکان از شکلک‌ها و حتی پیام فرستادن تنها به‌کمک آن‌ها انجام داده است. کودکان چگونه از ایموجی برای نشان دادن توالی کلمات و شرح دادن ایده‌های ذهنی خود استفاده می‌کنند؟ این یادگیری اولیه، در سال‌های بعد که آن‌ها خواندن را می‌آموزند، چگونه تغییر خواهد کرد؟ نویسنده برای بررسی نحوه‌ی تعامل کودکان با استفاده از این زبان جدید، از والدین برخی از آن‌ها تقاضا کرد تا متن‌های فرزندان خود را برای او ارسال کنند. نتیجه‌ی بررسی صحبت‌های کودکان با زبان ایموجی، نتایج جذاب و قابل‌توجهی به‌همراه داشت.

وقتی کودکان از ایموجی برای نوشتن استفاده می‌کنند، در نگاه اول شبیه به تعدادی شکلک بی‌معنی به‌نظر می‌رسد. البته، کودکان زبان‌های دیگر همچون گفتار و اشاره را نیز با روندی مشابه می‌آموزند. آن‌ها ابتدا از اصوات و حروف بی‌معنی استفاده می‌کنند و به‌مرور، ریتم صحبت کردن را می‌آموزند. آموزش ازطریق تجربه، به‌آرامی نحوه‌ی استفاده از زبان یا علامت برای رساندن منظور را به آن‌ها می‌آموزد.

باتوجه‌به توضیح بالا، شکلک‌های ظاهرا بی‌نظم و بی‌معنی که کودکان برای نشان دادن منظور خود استفاده می‌کنند نیز ظرفیتی مشابه با حروف بی‌معنی دارند. ایموجی، با مواجه کردن کودکان با ریتم مکالمه‌های الکترونیکی، می‌تواند ابزاری مناسب پیش از یادگیری خواندن باشد. درواقع، ایموجی‌ها روشی برای آشنایی کودکان با واقعیت استفاده از علامت‌ها با هدف ارتباط برقرار کردن خواهند بود.

بررسی‌های گرچن نشان داد که بسیاری از کودکان پیش از سن نوشتن، پیام‌هایی را کاملا با استفاده از ایموجی ارسال می‌کردند. آن‌ها در سنین سه تا پنج سال، اوج استفاده از ایموجی به‌عنوان متن پیام را نشان دادند. برخی از آن‌ها در استفاده از ایموجی‌ها کاملا حرفه‌ای بودند. یکی از کودکان در پیام خود از همه‌ی حیواناتی استفاده کرد که نیش می‌زنند یا گاز می‌گیرند: