بزرگ‌ترین زنبور دنیا که به اندازه انگشت شست انسان است، در یکی از جزایر اندونزی دوباره کشف شد. کارشناسان حیات‌وحش پس از چندین روز جست‌وجو یک زنبور ماده‌ی زنده یافتند و از آن عکس و فیلم تهیه کردند. این زنبور بزرگ به احترام آلفرد راسل والاس، دانشمند و طبیعت‌شناس انگلیسی که در سال ۱۸۵۸ این حشره را توصیف کرده بود،‌ «والاس» (Wallace) نام‌گذاری شد. آلفرد راسل والاس این زنبور را به‌ شکل حشره‌ی بزرگ سیاهی شبیه به زنبور با فک‌های عظیمی شبیه به سوسک‌های گوزنی شرح داده بود.

دانشمندان چندین نمونه از این زنبور را در سال ۱۹۸۱ در سه جزیره‌ی اندونزی پیدا کردند و بااینکه گزارشی مبنی بر فروش آنلاین دو گونه‌ی زنبور در سال گذشته منتشر شد، اما از آن زمان تاکنون اثری از این حشره دیده نشده بود. گروهی از پژوهشگران در تلاش برای پیداکردن و عکاسی از زنبور والاس،‌ در ماه ژانویه به اندونزی سفر کردند. کای بولت که اولین عکس‌ها و ویدئو را از این حشره‌ی زنده گرفته است، می‌گوید:

اصلاً فکر نمی‌کردیم این حشره هنوز وجود داشته باشد، اما وقتی آن را درمقابل خود دیدیم،‌ به‌شدت هیجان‌زده شدیم. دیدن میزان زیبایی و بزرگی این حشره در حیات‌وحش و شنیدن صدای به‌هم خوردن بال‌های بزرگ آن هنگامی که از کنار سرم عبور کرد،‌ فوق‌العاده بود.

این حشره با بال‌های ۶ سانتی‌متری، بزرگ‌ترین گونه‌ی شناخته‌شده زنبور در جهان به‌شمار می‌رود. گونه‌ی ماده‌ی این زنبور در تپه‌های موریانه‌ای لانه می‌سازد و با کمک فک بزرگش صمغ درختان را برای لانه‌سازی جمع آوری می‌کند تا از حمله‌ی موریانه‌ها در امان بماند. درواقع این زنبورها برای تهیه‌ی صمغ درختان به جنگل‌ پایین‌دست و تپه‌های موریانه‌ای روی درخت وابسته هستند.

این اکتشاف در جزایر معروف به ملوک شمالی (North Maluku) اندونزی اتفاق افتاد و امید می‌رود جنگل‌های این مناطق همچنان یکی از پناهگاه‌های نادر و پرطرفدار برای حشرات دنیا به‌حساب بیایند. متأسفانه هیچ قانونی برای مقابله با تجارت حشرات وجود ندارد. الی ویمان از اعضای این گروه پژوهشی و  متخصص زنبور و حشره‌شناس دانشگاه پرینستون می‌گوید:

امیدوارم کشف دوباره‌ی این حشره، پژوهشگران را به‌سمت شناخت بهتر پیشینه‌ی زندگی او سوق دهد و درباره‌ی تلاش‌های آینده برای جلوگیری از انقراض آن اطلاع‌رسانی کنند.

به‌گفته‌ی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، زنبور والاس در فهرست حشرات آسیب‌پذیر درمعرض انقراض قرار دارد؛ بااین‌حال تجارت بین‌المللی این‌ گونه‌ها درحال‌حاضر با هیچ محدودیتی ازطرف کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه‌های درمعرض خطر انقراض مواجه نیست. گروه حفاظت از حیات‌وحش جهانی که پروژه‌ی شکار جهانی گونه‌های گم‌شده را راه‌اندازی کرده است، سفر پژوهشگران برای جست‌و‌جوی زنبور والاس را حمایت کرده بودند. رابین مور می‌گوید:

با مطرح‌کردن حفاظت از بزرگ‌ترین زنبور دنیا، مطمئن هستیم که این‌ گونه‌ها در مقایسه با زمانی‌که بی‌سروصدا جمع‌آوری و تجارت می‌شدند، آینده‌ی بسیار روشن‌تری خواهند داشت.

این گروه در ماه ژانویه اعلام کرد، قورباغه‌های بولیویایی بسیار نادرتر از گونه‌هایی که تصور می‌شد فقط یک قورباغه نر از آن‌ها باقی‌مانده باشد، پیدا کرده‌اند.