بریان توماس اصلا از مکالمه‌های سَرسَری درمورد تغییرات اقلیمی خوشش نمی‌آید. او ۴ سال است که به‌عنوان رئیس ایستگاه رصدخانه‌ی اتمسفری BRW در شمالی‌ترین منطقه‌ی آمریکا که سریع‌تر از دیگر ایالت‌ها درحال گرم شدن است، انجام وظیفه می‌کند. او هر روز صبح عدد اولیه‌ی مانیتور کربن‌دی‌اکسید رصدخانه را می‌خواند. این اواخر مقدار کربن‌دی‌اکسیدی که دستگاه نشان می‌دهد، ۴۲۰ پی‌پی‌ام است یعنی حدود دو برابر بیشتر از میانگین جهانی پیش از صنعتی شدن.

آلاسکا درحال تجربه‌ی گرم‌ترین بهار خود است؛ تحولی که موجب ویرانی معیشت مردم شده و به قیمت جان آن‌ها تمام می‌شود. میانگین دمای ماه مارس در رصدخانه‌ی NOAA در شهر بارو در آلاسکا ۱۰/۲۳ درجه‌ی سانتی‌گراد بالاتر از حد معمول بود.

در فربنکس برای نخستین بار طی چند روز متوالی در ماه مارس، دما به زیر نقطه‌ی انجماد نرسید. مسیرهای یخی که روی آبراهه‌ها ساخته شده بودند و مردم ازطریق آن‌ها رفت‌و‌آمد می‌کردند، ضعیف و غیر قابل اعتماد شد. در این بهار دست کم ۵ نفر به خاطر سقوط یخ‌هایی که زودتر از زمان مورد انتظار ذوب شدند، جان خود را از دست دادند. توماس می‌گوید:

تغییرات اقلیمی سریع‌تر از همیشه در حال اتفاق افتادن هستند و ما درست در وسط آن قرار گرفته‌ایم.

طبق گزارش مرکز پژوهش‌های اقلیمی آلاسکا، دمای ۲۸ روز آلاسکا در ۱۰۰ روز نخست سال جاری بی‌سابقه بوده است. در اوایل فوریه، ساکنان متوجه شدند که یخ‌های چسبیده به ساحل که معمولا تا تابستان همچنان متصل به ساحل دریا می‌مانند، در اثر وزش بادهای قوی کج شده‌اند. چیزی که نشان می‌دهد یخ‌ها ضخیم نبوده و مثل همیشه محکم نیستند. توماس ادامه می‌دهد:

من قبلا هرگز چنین چیزی ندیده بودم. این موضوع شاید ازنظر انسان‌ها شگفت‌آور باشد ولی ازلحاظ علمی عجیب نیست.

رصدخانه‌ی بارو برای بیش از ۴۰ سال در حال نظارت بر اقلیم این منطقه بوده است و توماس می‌داند که این روندها چگونه هدایت می‌شوند. مارک اوگیر یکی از دانشجویان دانشگاه آلاسکا در فیربنکس، که پس از سفری دور به شهر خود بازگشت، شهر را کاملا خالی از برف دید. این کوتاه‌ترین دوره‌ی برف انباشت در طول تاریخ اخیر بود. اوگیر در فضایی که بوی بهار و گیاه می‌داد، گفت:

بوی عجیبی می‌آید، مثل بوی باران است.

او توضیح می‌دهد که در این زمان از سال شما نباید بوی چیزی را بشنوید. زمین باید هنوز کاملا یخ‌زده باشد.

گرمای تاریخی بهار امسال با از بین رفتن یخ‌ها در دریاهای برینگ و چوکچی در غرب آلاسکا ارتباط دارد. میزان یخ ماه مارس در این مناطق به کمترین حد خود رسیده بود. کری اریکسون از ابتکار NSSI، شرکتی که زمین‌های اسکیموها را مدیریت کرده و خدماتی را به آن‌ها ارائه می‌دهد، می‌گوید:

گرمای هوا شکار نهنگ‌ها را تهدید می‌کند؛ سنتی به قدمت یک قرن که در این منطقه رواج دارد.

اگرچه یخ دریا در نزدیکی شهر پس از وزش بادهای ماه فوریه دوباه یخ زد ولی بسیاری از مردم از این موضوع نگرانند که آیا شرایط پایداری برای شکار مهیا خواهد شد. اریکسون می‌گوید که در شیشمارف، جزیره‌ای که او در آن بزرگ شده است، این اثر بیشتر هم بود.

وقتی یخ دیرتر تشکیل شده و زودتر آب می‌شود، موجب افزایش حساسیت خطوط ساحلی نسبت‌به فرسایش ناشی از طوفان‌های پاییز و بهار می‌شود. در طول زندگی اریکسون سواحل شیشمارف بیش از ۳۰ متر عقب‌نشینی داشته‌اند و به این خاطر برای جابه‌جایی شهر تصمیم‌گیری شده است. ساکنان منطقه که متکی به گوشت فک‌ها و گرازهای دریایی هستند، باید به‌دنبال یافتن غذا در حجم عظیمی از یخ غیرقابل اعتماد بگردند.

این یخ ناپایدار جان انسان‌ها را گرفته است. در اواخر ماه مارس دو مرد وقتی وسایل نقلیه‌ی آن‌ها درون رودخانه‌ی یخ زده‌ای در این منطقه افتاد، جان خود را از دست دادند. همین هفته، سه عضو از یک خانواده به‌علت سقوط یخ کشته شدند. مقامات محلی می‌گویند که آن‌ها از مردم خواسته‌اند که از یخ‌های ضعیف رودخانه‌ها دور بمانند ولی ساکنان منطقه برای رسیدن به مناطق روستایی چاره‌ی دیگری ندارند. ویدمایر یکی از مقامات این منطقه می‌گوید:

شکستن بهاری یعنی زمانی‌که یخ قطب شمال ذوب می‌شود، همیشه در آلاسکا زمان خطرناکی است.

اما امسال، زمان ذوب یخ‌ها زودتر فرارسید. بنا بر گزارش سرویس ملی آب‌و‌هوایی، ضخامت یخ در این زمستان کمتر از حد متوسط ایالت بوده است.

در منطقه‌ی نزدیک بتل که دو مرد در ماه مارس کشته شدند، وضعیت دیگر عادی نیست. درحال حاضر بسیاری از بخش‌های رودخانه عاری از یخ هستند. توماس درحالی به این مسائل فکر می‌کند به رصدخانه می‌رسد. او درمورد ساختمان رصدخانه توضیح می‌دهد که خیلی ساده است، فقط سه اتاق دارد و حمام هم ندارد و پر از ابزار و وسایل مختلف است. دستگاه‌های نمونه‌برداری از هوا به‌طور پیوسته میزان ملکلول‌های مشکل‌ساز موجود در هوا را اندازه‌گیری می‌کنند: کربن‌دی‌اکسید، متان و کلروفلوئوروکربن‌ها. ابزارهای هواشناسی نیز تغییرات هوایی را ردیابی می‌کنند. کامپیوترها با چندین ماهوار‌ه‌ی قطبی در ارتباط هستند و هر کدام از آن‌ها طی ۲۴ ساعت، ۱۴ بار اطلاعات را ارسال می‌کنند. توماس می‌گوید:

من فکر می‌کنم این اندازه‌گیری‌ها در درک این مسئله که اتسمفر ما در حال جذب چه مقدار گرما است، به مردم کمک خواهد کرد. اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند.

کار بعدی توماس پاک کردن لوله‌هایی است که هوا را به درون دستگاه‌های موجود در رصدخانه منتقل می‌کند. او شلوار عایق خود را می‌پوشد و با ماسکی بر صورت شروع به بالا رفتن از برج ۱۵ متری کهنه‌ای می‌کند. بادهای قوی فلز را به لرزه در می‌آورند و برف را در صورت او می‌دمند. وقتی او به انتهای برج می‌رسد، می‌بیند که جهان زیر مارپیچی از سفیدی گم شده است. توماس از یک قلم موی نقاشی برای پاک کردن یخ از روی دستگاه‌ها استفاده می‌کند تا اطمینان حاصل کند که آن‌ها تغییر اقلیمی روزهای آینده را نیز به‌درستی اندازه خواهند گرفت.