بیشتر ما دوستی فیسبوکی داریم که مداوم اخبار ناراحت‌کننده پست می‌کند یا اینکه خودِ شما نمی‌توانید از اخبار ناراحت‌کننده‌ای بگذرید که درباره‌ی کشتن مردم یا بلایای طبیعی است. بااین‌حال، به‌نظر می‌رسد چسبیدن بیش‌ازحد به اخبار منفی دلیل روان‌شناختی هم دارد.

نتایج مطالعه‌ی جدیدی نشان می‌دهد مواجهه‌ی مکرر با تروماهای جمعی مانند بمب‌گذاری مارتن بوستون در سال ۲۰۱۳ یا دنبال‌کردن پیامدهای ویران‌کننده‌ی طوفان ماریا در سال ۲۰۱۷، به ایجاد چرخه‌ی پریشانی و حتی پیگیری مداوم اخبار بد منجر می‌شود.

پژوهشگران با انجام پژوهشی ۳ ساله و دنبال‌کردن ۴,۱۶۵ نفر در آمریکا، دریافتند افرادی که بیشتر این اخبار را دنبال می‌کنند، احتمال بیشتری وجود دارد که درباره‌ی آینده نگران باشند و در‌عین‌حال، وقت بیشتری صرف تماشای اخبار حوادث می‌کنند. طبق گفته‌ی پژوهشگران، این چرخه تکرار و به پریشانی بیشتر و مصرف رسانه‌ای منجر می‌شود. روکسان کوهن سیلور، یکی از پژوهشگران این مطالعه می‌گوید:

طبیعی است که مردم وقتی حمله‌ی تروریستی یا طوفان ویرانگر را می‌بینند، احساس نگرانی و ناامنی کنند. پوشش رسانه‌ای این حوادث که در کل شبانه‌روز تکرار می‌شود و گسترش تکنولوژی‌های همراه که اغلب حاوی اخبار تکراری و تصاویر گرافیکی و ویدئو و داستان‌های بزرگنمایی شده هستند، موجب می‌شود تأثیر حوادث به کل جمعیت منتقل شود.

این پژوهش به‌دنبال دو حادثه‌ی بمب‌گذاری مارتن بوستون در سال ۲۰۱۳ و تیراندازی در کلوب شبانه‌ی پالس در اورلندو در فلوریدا انجام شد. درحالی‌که در مطالعات پیشین به ارتباط بین تماشای زیاد این نوع اخبار و اثرهای منفی آن روی سلامت توجه شده بود، تمرکز این مطالعه روی اثرهای بلند‌مدت بود. در این مطالعه، از داوطلبان در فاصله‌ی سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ چهار بار مصاحبه گرفته شد (بین ۲ تا ۴ هفته پس از بمب‌گذاری بوستون، ۶ ماه پس از بمب‌گذاری، ۲ سال پس از بمب‌گذاری و ۵ روز پس از قتل‌عام پالس).

پژوهشگران ارتباطی بین دنبال‌کردن اخبار بمب‌گذاری بوستون و بروز اختلال استرس پس از سانحه پیدا کردند. آن‌ها دریافتند همین افراد با احتمال بیشتری اخبار مربوط‌به تیراندازی پالس را نیز پیگیری می‌کردند. ربکا تامسون، یکی از اعضای این گروه پژوهشی می‌گوید:

مطالعه‌ی ما از این نظر منحصر‌به‌فرد است که نخستین‌بار ارتباط بین مواجهه‌ی رسانه‌ای مکرر با خشونت‌های جمعی و پریشانی را در نمونه‌ای بزرگ و در طول زمان بررسی می‌کند. توصیه می‌کنیم رسانه‌ها در پوشش این اخبار اعتدال را رعایت کنند تا موجب ایجاد نگرانی بیش‌ازحد و ناراحتی در میان بینندگان نشوند.

البته پژوهشگران قبول دارند تماشای اخبار و چسبیدن به رسانه‌های اجتماعی هنگام وقوع حادثه‌ای وحشتناک پذیرفتنی است. می‌خواهیم بدانیم پس از این حوادث، چه اتفاقی می‌افتد و چگونه می‌توانیم از آن‌ها در امان باشیم؛ اما در‌این‌زمینه باید تعادل رعایت شود. گذراندن زمان زیادی در حال تماشا و خواندن و شنیدن این تراژدی‌ها می‌تواند ما را در مارپیچ اندوه بیندازد که رهایی از آن دشوار است. استرس حاصل از تمرکز زیاد روی اخبار این نوع حوادث می‌تواند به افزایش خطر بروز دیگر مشکلات مرتبط با استرس منجر شود و این موضوع را باید شرکت‌های رسانه‌ای و سازمان‌های خبری مدنظر قرار دهند. تامسون می‌گوید:

چرخه‌ی مواجهه با رسانه‌ها و پریشانی ازنظر سلامت عمومی پیامدهایی دارد. مواجهه‌ی مکرر با پوشش‌های خبری ترومای جمعی با مشکلات سلامت روان ارتباط دارد. حتی در افرادی که مستقیما این حوادث را تجربه نمی‌کنند، واکنش‌های فوری و استرس پس از سانحه و دیگر مشکلات سلامتی ممکن است پیش آید.