تقریبا در همین روزهای سال گذشته، انتشار خبری در کیپ‌‌تاون، کهن‌‌ترین شهر آفریقای‌جنوبی، نیم‌‌میلیون نفر از جمعیت این شهر را در ترس و وحشت فروبرد؛ شهری که بنابر اعلام مسئولان، تنها سه ماه تا خشک‌‌شدن کامل ذخایر آبی خود فاصله داشت. درصورت وقوع این اتفاق، کیپ‌تاون به اولین کلان‌‌شهر بدون آب جهان تبدیل می‌‌شد.

بااین‌‌همه، پاره‌‌ای از اقدامات باعث شد خطر فعلا از بیخ گوش کیپ‌‌تاون بگذرد؛ اما حال گویا بحران در گوشه‌‌ای دیگر از جهان سر برآورده است: کلان‌‌شهر چنای در هند. این کلان‌شهر با ۴.۶ میلیون نفر جمعیت، ششمشین شهر بزرگ هند است؛ شهری که مردمش این روزها همه‌‌چیز دارند، به‌‌جز آب.

در میانه‌‌ی یکی از طولانی‌‌ترین موج‌‌های گرمای تاریخ اخیر هند و در پی چند فصل بارندگی موسمی متوالی، میزان ذخایر آب چنای با افت ۴۰ درصدی مواجه شده و هفته‌‌ها است که شهروندان این کلان‌‌شهر به کمبود شدید آب دچار شده‌اند. آب یکی از حیاتی‌‌ترین عناصر توسعه‌‌ی زندگی شهری است. بدون آب بسیاری از مراکز خدمات عمومی در شهر چنای شامل هتل‌‌ها و رستوران‌‌ها باید به‌‌طورکامل تعطیل شوند. همین حالا هم سیستم‌‌های تهویه‌‌ی مطبوع در مکان‌‌های عمومی چنای خاموش شده‌‌اند، کارمندان به خانه رفته‌‌اند، بیمارستان‌‌ها به‌‌سختی در حال خدمت‌رسانی هستند و مردم نیز در صف‌‌های طولانی و زیر آفتاب سوزان منتظرند تا تانکرهای دولتی آب را از مناطق دورتر به شهر منتقل کنند.

آنان که از استطاعت مالی مناسبی برخوردار هستند، می‌‌توانند تانکرهای آب خصوصی خود را داشته باشند؛ اما چنین امکانی از دسترس ۸۲۰ هزار نفر از سکنه‌‌ی زاغه‌‌نشین شهر خارج است. براساس گزارشی از سی‌‌ان‌‌ان، مقدار آب دردسترس برای هر خانوار در این مناطق زاغه‌‌نشین، تنها ۳۰ تا ۴۰ لیتر در روز است که تقریبا ۳۰ برابر کمتر از میانگین مصرف آب برای خانوارهای آمریکایی است.

اوضاع به‌سوی بحرانی‌‌‌‌ترشدن پیش می‌رود و بی‌‌آبی تنش‌‌هایی در سطح شهر ایجاد کرده است. گزارش‌‌هایی از درگیری میان همسایگان بر سر درسترسی‌‌ به آب به‌‌گوش می‌‌رسد و هفته‌‌ها است که مخازن آب زیرزمینی به‌اتمام رسیده‌‌ و کاملا خشک شده‌‌اند. بااین‌‌حال، به‌‌نظر می‌‌رسد دولت نیز کاری جز صبرکردن برای آغاز بارندگی‌‌ها انجام نداده است. یکی از مقام‌های رسمی در گفت‌وگو با بی‌‌بی‌‌سی گفته است: «تنها باران می‌‌تواند چنای را از این وضعیت نجات دهد». باوجوداین‌‌، نخست‌‌وزیر هند ادعا کرده رسانه‌‌ها درباره‌ی بحران آب بیش‌‌ازحد اغراق کرده‌‌اند.

شایان ذکر است هیچ‌‌کدام از این ادعاها صحت ندارد. با وجود کمبود شدید منابع زیرزمینی، حتی حفاری حلقه‌‌های جدید چاه نیز آغاز شده و با وجود اهمیت فراوان بازیافت آب برای نجات کشور، هنوز تلاش مهمی برای انجام این مهم نمی‌‌شود.

بحران آب این‌بار در چنای سر برآورده است؛ ولی کارشناسان بر این باورند با ادامه‌‌ی سیاست‌‌های فعلی، به‌‌زودی کل کشور شاهد همه‌‌گیرشدن این معضل خواهد بود. حدود ۶۰۰ میلیون نفر در هند درمعرض مواجهه‌‌ با تنش آبی شدید هستند و تنها یک‌‌چهارم از خانوارهای این کشور در خانه‌‌های خود به آب آشامیدنی دسترسی دارند.

سال گذشته در گزارش منتشرشده‌ی اتاق فکر دولت هندوستان، هشدار داده شد تا سال ۲۰۲۰، ۲۱ شهر از این کشور ازجمله دهلی و بنگلور به‌‌احتمال زیاد با مشکل اتمام ذخایر آبی مواجه خواهند شد که این امر می‌‌تواند امنیت غذا و آب را برای بیش‌‌ از ۱۰۰ میلیون نفر تحت‌‌شعاع قرار دهد. در این گزارش آمده است:

تا سال ۲۰۳۰، میزان تقاضای آب دوبرابر میزان ذخایر موجود خواهد بود. این، به‌‌معنای کمبود شدید آب برای صدها میلیون نفر و نهایتا کاهش ۶ درصدی تولید ناخالص ملی در کشور خواهد بود.

این همان آینده‌‌ای است که انتظار کشورهایی همچون هند را می‌‌کشد؛ کشورهایی که در آن مسئولان به‌‌جایمدیریت صحیح منابع خود، چشم به نزولات آسمانی دوخته‌‌اند.