بسیاری از خودروسازان به مدلهای پلاگین هیبرید (PHEV) بهعنوان پلی برای برای کمک به تسلط بر بازار نگاه میکنند؛ تا زمانیکه خودروهای تمام الکتریکی ارزانتر باشند و بتوانند آسانتر شارژ شوند. اما بیامو که فناوری هیبرید را بهعنوان روشی برای صرفهجویی در سوخت در کنار مدلهای تمام برقی مانند i3 میبیند، اینطور فکر نمیکند. هماکنون خودروساز آلمانی در کنار محصولات برقی خود، از فناوری هیبرید در مدل 330e بهره میگیرد.
خودروهای پلاگین هیبرید شامل یک یا چند موتور الکتریکی هستند که نسبت به خودروهای تمام الکتریکی، به باتریهایی کوچکتری متصل میشوند. بهطور کلی استفاده از باتری به آنها اجازه میدهد که در حالت برقی و بدون انتشار آلایندگی به شعاع حرکتی بین ۳۰ تا ۶۰ کیلومتر دست یابند. با این حال، آنها همچنین دارای یک پیشرانه احتراق داخلی هستند که باتری را شارژ میکند و در صورت نیاز چرخها را هم حرکت میدهد.
یکی از مزایای خودروی پلاگین هیبرید این است که محدودیتهای کمتری از نظر شعاع حرکتی دارند؛ زیرا آنها میتوانند در صورت خالی شدن شارژ باتری، ظرف چند دقیقه باک خود را در پمپ بنزین پر کنند. خودروهای پلاگین هیبرید ارزانتر و سبکتر از مدلهای تمام برقی هستند، زیرا ساخت باتریهای سنگین و پرظرفیت، گرانقیمت است.
خودروی پلاگین هیبرید همچنین میتواند طبق شرایط و مقررات دشوار زیست محیطی که در بعضی از شهرها وجود دارد، سازگار شود؛ مقرراتی که بهدنبال محدود کردن (و در بعضی موارد حتی ممنوعیت کامل) تردد هر وسیله نقلیهای هستند که باعث تولید و انتشار گازهای آلاینده و دیاکسیدکربن میشوند.
در همین راستا وبسایت بیامو بلاگ مصاحبهای را با کریستین باک، یکی از مهندسان ارشد خودروساز آلمانی انجام داده است. از او درباره رویکرد بیامو سؤال پرسیده شد که اینطور پاسخ داد:
خودروی پلاگین هیبرید، فناوری واسطه نیست و ما آن را بهصورت بلندمدت دنبال میکنیم. برای بسیاری خودروی پلاگین هیبریدی مفهوم بهتری است؛ نه خودروی الکتریکی مجهز به باتری با شعاع حرکتی ۶۰۰ کیلومتر و باتری ۱۰۰ کیلوواتساعت با هزینه و وزن و محدودیتهای بیشتر از نظر تولید دیاکسیدکربن و تمام این موارد.
آیا خودروی الکتریکی مجهز به باتری، واقعاً پاسخی برای همه چیز است؟
کریستین باک در پاسخ به این سؤال، اضافه کرد که شعاع حرکتی در حالت تمام برقی حدود ۸۰ کیلومتر و حدود ۲۵ درصد بیشتر از مدل پلاگین هیبرید بیامو 330e هدف خوبی است. گفته میشود که این مدل میتواند به لطف بهرهگیری از باتری ۱۰/۳ کیلووات، مسافت ۶۰ کیلومتر را طی کند که حدود یک چهارم ظرفیت باتری نیسان لیف و برابر با ظرفیت باتری بیامو X5 xDrive45e است.
او ادامه داد:
بله، [شعاع حرکتی] ۱۰۰ کیلومتر بهتر خواهد بود، اما [باتری خودرو] سنگینتر و گرانتر است. نسل اول دارای شعاع حرکتی ۳۰ کیلومتر بود، در حالی که نسل بعدی دارای ظرفیت پیمایش ۵۰ کیلومتر است و خودرویی با شعاع حرکتی ۸۰ کیلومتر خوب به نظر میرسد.
بیامو قصد دارد تا سال ۲۰۲۳ حدود ۲۵ مدل خودروی الکتریکی به بازار عرضه کند که طبق شنیدهها شامل ۱۲ خودروی پلاگین هیبرید و ۱۳ مدل تمام الکتریکی میشود. خودروساز باواریا همچنین قصد دارد نسخههای پلاگین هیبرید بیامو سری ۲ اکتیوتورر، بیامو سری ۳، بیامو سری ۵، بیامو سری ۷، بیامو X3 و X5 را نیز راهی بازار کند. البته در این فهرست نباید بیامو i8 را از قلم بیاندازیم.
بیامو معتقد است که میتواند تا سال ۲۰۲۵، هر سال حداقل ۳۰ درصد میزان فروش مدلهای پلاگین هیبرید و تمام الکتریکی را افزایش دهد و تعداد آنها را در این سال نسبت به سال ۲۰۲۱، به دو برابر برساند.
خودروساز آلمانی در سال ۲۰۱۳ از خودروی الکتریکی بیامو i3 رونمایی کرد و حالا با گذشت چند سال قصد دارد در سال ۲۰۲۰، مدل تمام برقی iX3 را پس از عرضه کراساور برقی توسط خودروسازانی مانند آئودی، مرسدس بنز، جگوارو تسلا راهی بازار کند. برخی معتقد هستند که دلیل اصلی استعفای هرالد کروگر از سمت مدیرعامل بیامو طی هفته گذشته به همین دلیل بوده است. با توجه به این موارد، از باک درباره آینده و عرضه خودروهای الکتریکی سؤال پرسیده شد که اینطور پاسخ داد:
ما جزو اولینها بودیم که با معرفی بیامو i3 و i8 خود را نشان دادیم. این تعهد بسیار مثبتی بود. من فکر میکنم در نهایت تصمیم درستی گرفته شد وگرنه گامهای زیاد در فاصله خیلی کم و هدر دادن مقادیر زیادی سرمایه، نتیجه کار میشد. سود خودروهای تمام الکتریکی هماکنون به اندازه مدلهای مجهز به پیشرانه احتراق داخلی نیست. سرمایهگذاری متعادل در آینده، پیامی روشن برای کسب پول است. مهمترین کار آماده شدن است، زیرا همهچیز در نهایت اتفاق میافتد و انعطافپذیری کلید راه است؛ ما باید آماده باشیم.
اظهارات کریستین باک، پس از آن مطرح میشود که مدتی قبل نیز کلاوس فروهلیش از تغییر به سمت برقی کردن خودروها با نام «هیجان بیش از حد» یاد کرد؛ فروهلیش پیشنهاد کرد که پیش از جا افتادن کامل خودروهای الکتریکی و هیدروژنی، پیشرانههای احتراق داخلی همچنان طی سه دهه آینده باقی بمانند.
کلاوس فروهلیش در این زمینه گفت:
خودروهای برقی مجهز به باتری از نظر مصرف مواد اولیه، هزینه بیشتری دارند و چنین شرایطی با افزایش تقاضا برای مواد خام، ادامه مییابد و حتی بدتر میشود. در بهترین شرایط پیشبینی میشود که فروش خودروهای برقی تا سال ۲۰۲۵ حدود ۳۰ درصد باشد؛ به این معنی که حداقل ۸۰ درصد خودروهای ما مجهز به پیشرانه احتراق داخلی خواهند بود (پلاگین هیبرید یا مجهز به پیشرانه احتراق داخلی).
یکی از پیشرفتهای بیامو این است که از سیستمهای الکتریکی ۴۸ ولت استفاده میکند که ارزان است و تاحدودی مصرف سوخت و میزان انتشار آلایندگی را کاهش میدهد. بک معتقد میگوید برای شرکتی که سالها تولیدکنندهی خودروهای بنزینی است، در شرایط فعلی مدلهای پلاگین هیبرید بهترین راه برای رسیدن به فناوری تمام برقی خواهد بود.
.: Weblog Themes By Pichak :.