با فاصله‌گرفتن هرچه‌بیشتر انویدیا و AMD از قابلیت‌های SLI و کراس‌فایر، به‌نظر می‌رسد رؤیای نصب چند کارت گرافیک روی یک سیستم (multi-GPU) برای گیمرها از بین رفته است. اخیرا لیزا سو، مدیرعامل AMD، گفته است این شرکت روی فناوری کراس‌فایر چندان متمرکز نیست و درمقابل، انویدیا نیز مدتی است که در کارت‌های گرافیک‌ جدیدش SLI را کنار گذاشته و به NVLink روی‌ آورده که فناوری مشابهی با تفاوت‌های اساسی است.

اگرچه NVLink هم مثل SLI برای اتصال دو پردازنده‌ی گرافیکی به یکدیگر و ارتقای عملکرد کلی به‌کار می‌رود، انویدیا کمی درباره‌ی فناوری جدید خود محتاطانه عمل می‌کند و تمایلی برای ذکر عملکرد بهتر آن در مقایسه با SLI ندارد. درعوض، این شرکت قصد دارد نحوه‌ی عملکرد کارت‌های گرافیک حرفه‌ای کوادرو در حالت اتصال چند پردازنده‌‌ی گرافیکی به یکدیگر را به کارت‌های گرافیک معمولی کاربران نیز گسترش دهد. هدف مبهمی که انویدیا آن را دنبال می‌کند، افزایش بازی‌هایی در آینده است که از پیکربندی چند کارت گرافیکی پشتیبانی می‌کنند.

پهنای باند افزایش‌یافته‌ در فناوری NVLink به کارت‌های گرافیک‌ اجازه می‌دهد عملکرد بهتری درکنار هم داشته باشند و این می‌تواند در آینده مزایای بارزتری برای استفاده از بیش از یک پردازنده‌ی گرافیکی به‌همراه داشته باشد. بااین‌حال، این امر به سازندگان بازی‌های کامپیوتری و بهره‌بردن آن‌ها از فناوری جدید وابسته است.

همان‌طورکه در فناوری SLI مشاهده کردیم، ممکن است این اتفاق هرگز رخ ندهد. تعداد گیمرهایی که می‌توانند از بیش از یک کارت گرافیک RTX انویدیا با فناوری NVLink استفاده کنند، بسیار کم هستند و بسیاری از سازندگان بازی‌های کامپیوتری بر این عقیده خواهند بود که این تعداد ارزش وقت‌گذاشتن برای پشتیبانی کامل از فناوری یادشده را ندارد. درنتیجه، این خطر وجود دارد که NVLink نیز نادیده گرفته شود و بی‌استفاده بماند. 

اگر انویدیا و سازندگان بازی‌های کامپیوتری برای سازگاری محصولات خود با NVLink تلاش کنند، این اقدام می‌تواند آخرین خنجر بر پیکره‌ی فناوری قبلی باشد. در همین‌ حال، با توجه به اظهارات صریح لیزا سو درباره‌ی فناوری استفاده از چند پردازنده‌ی گرافیکی، به‌نظر نمی‌رسد AMD جایگزین جدیدی برای کراس‌فایر، رقیب SLI، داشته باشد.

با توجه به مطالب گفته‌شده، آینده‌ی دنیای گیمینگ با چند کارت گرافیک در هاله‌ای از ابهام قرار دارد؛ اما آیا این موضوع بدی است؟

تلاش برای رسیدن به جایگاه واقعی

درحالی‌که داشتن چند کارت گرافیک در کامپیوتر گیمینگ برای ارتقای عملکرد منطقی به‌نظر می‌رسد، در دنیای واقعی این قابلیت هیچ‌گاه نتوانسته است به جایگاه واقعی خود برسد و حداکثر عملکرد ممکن را ارائه دهد. شاید بتوان بزرگ‌ترین عامل محدودکننده را قانون «بازده نزولی» دانست که سیستم‌هایی با چند کارت گرافیک با آن مواجه هستند؛ یعنی با اضافه‌کردن یک پردازنده‌ی گرافیکی اضافی، قدرت پردازش گرافیکی سیستم شما دوبرابر نمی‌شود و در بهترین حالت‌ها، این کار موجب ارتقای ۵۰ درصدی عملکرد می‌شود.

ممکن است در وهله‌ی اول این میزان چندان هم بد به‌نظر نرسد؛ ولی باید به‌یاد داشت این میزان افزایش عملکرد در بهترین حالت ممکن است و در همه‌ی بازی‌ها نمی‌توان به چنین عملکردی رسید. این‌ در حالی است که برای اضافه‌کردن کارت گرافیک جدید، باید پول کامل آن را بپردازید؛ ولی به همان میزانی که پول پرداخت می‌کنید، ارتقایی در عملکرد سیستم دریافت نمی‌کنید. این شرایط با اضافه‌کردن کارت گرافیک سوم و چهارم بدتر هم می‌شود؛ چراکه عملکرد خروجی هربار کمتر می‌شود. بنابراین، اضافه‌کردن کارت گرافیک به سیستم را باید روشی بسیار پرهزینه با بازدهی اندک به‌شمار آورد.

همان‌طورکه بسیاری از گیمرهای کامپیوترهای شخصی دریافته‌اند، روش مطمئن‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر برای ارتقای عملکرد سیستم، خریدن یک کارت گرافیک قوی‌تر است، نه خرید دو کارت گرافیک ضعیف. افزون‌بر‌این، پرداختن پول بیشتر را نمی‌توان تنها هزینه‌ی استفاده از چند کارت گرافیک دانست. استفاده از کارت‌های گرافیک متعدد باعث افزایش مصرف انرژی رایانه می‌شود و علاوه‌بر افزایش هزینه‌ی قبض برق، حرارت بیشتری تولید می‌کند و رایانه‌ای با سروصدای بیشتر به‌همراه دارد. اغلب گیمرها تمایل ندارند چنین هزینه‌هایی را بپردازند.

یک دور باطل

استفاده‌ی کم از فناوری‌های SLI و کراس‌فایر به‌نوعی باعث پدیدآمدن یک دور باطل شده است. یکی از مهم‌ترین ایرادهایی که به استفاده از چند کارت گرافیک در یک سیستم گرفته می‌شود، کمبود پشتیبانی از آن‌ها ازنظر تعداد بازی‌ها و درایور است. بسیاری از افرادی که از SLI و کراس‌فایر استفاده می‌کنند، متوجه می‌شوند تعداد زیادی از بازی‌ها به‌سادگی وجود یک کارت گرافیک اضافه را نادیده می‌گیرند و از هزینه‌ای که کاربر برای افزایش قدرت و عملکرد گرافیکی سیستم خود پرداخته است، هیچ استفاده‌ای نمی‌کنند. از آن بدتر، حتی بعضی از بازی‌ها با پیکربندی چند کارت گرافیکی مشکل دارند که باعث افت عملکرد نهایی پردازنده گرافیکی در آن‌ها می‌شود.

با کاهش تعداد افرادی که در سیستم خود از چند کارت گرافیک استفاده می‌کنند، سازندگان بازی‌ها نیز علاقه‌ی کمتری به پشتیبانی از این فناوری نشان می‌دهند. این باعث می‌شود گیمرهای به‌مراتب بیشتری داشتن چند کارت گرافیک را رها کنند و در سمت مقابل، سازندگان بازی‌ها نیز به پشتیبانی از این فناوری بی‌علاقه‌تر شوند و این دور باطل به‌ همین شکل ادامه می‌یابد. بنابراین، باید فناوری SLI انویدیا و کراس‌فایر AMD را مرده بدانیم؛ اما آیا این چیز بدی است؟

کارت‌های گرافیک جدید منجی می‌شوند

جواب ما به پرسش بالا «خیر» است. جدیدترین کارت‌های گرافیک عرضه‌شده‌ی انویدیا و AMD قدرت خیره‌کننده‌ای دارند؛ به‌ویژه در محصولات پرچم‌دار، کارت گرافیک جدید می‌تواند به‌راحتی هر بازی را با حداکثر تنظیمات گرافیکی و رزولوشن 1080p اجرا کند که هنوزهم محبوب‌ترین رزولوشن بین کاربران است.

در بین عده‌ی کمی از گیمرهای رایانه‌ای که از مانیتورهایی با رزولوشن بیشتر مثل 1440p استفاده می‌کنند، برای داشتن تجربه‌ای عالی از بازی بازهم به بیش از یک کارت گرافیک نیازی نیست. برای رزولوشن‌های 4K و بالاتر ممکن است بعضی از کارت‌های گرافیک دچار مشکل شوند؛ ولی با اعمال اندکی تغییرات روی کارت‌های گرافیک قدرتمند و صرف‌نظر از بخشی از تنظیمات گرافیکی، می‌توان بازی‌ها را با داشتن تجربه‌ای بهتر از بسیاری از کنسول‌ها اجرا کرد.

بنابراین، نباید از انقراض سیستم‌هایی با چند کارت گرافیک نگران بود. هنوز سیستم‌هایی با چند کارت گرافیک وجود دارند که قدرت پردازشی فوق‌العاده‌ای به‌نمایش می‌گذارند؛ ولی ایده‌ی عوض‌کردن دو کارت گرافیک با یک پردازنده‌ی گرافیکی قدرتمندتر مقبولیت بیشتری یافته است. اگرچه هنوز نیم‌نگاهی به فناوری NVLink انویدیا و سرنوشت آن داریم، از دیدگاه ما دنیای گیمینگ با چند کارت گرافیک به‌پایان رسیده است.