محمد متقی‌زاده با اشاره به اینکه هیچ روایتی در باب نحوست ماه صفر وجود ندارد و نحسی این ماه ریشه تاریخی دارد و نه دینی اظهار کرد: ماه صفر در میان مسلمین به ماهی نحس و شوم شهرت دارد و برای دفع این نحوست اعمال و اذکاری توصیه شده که از مهم‌ترین آن‌ها صدقه دادن برای دفع بلا است. با اشاره به اینکه هیچ روایتی در باب نحوست ماه صفر وجود ندارد و نحسی این ماه ریشه تاریخی دارد و نه دینی اظهار کرد: ماه صفر در میان مسلمین به ماهی نحس و شوم شهرت دارد و برای دفع این نحوست اعمال و اذکاری توصیه شده که از مهم‌ترین آن‌ها صدقه دادن برای دفع بلا است.

وی افزود: پیامبر اکرم (ص) در باب صدقه دادن می‌فرمایند «لبخند تو بر روی برادرت صدقه است، امر به‌معروف و نهی از منکر کردنت صدقه است، راهنمایی کسی که راه را گم کرده صدقه است و دور کردن سنگ، خا ر و استخوان از راه صدقه است.»

این کارشناس مسائل مذهبی در پاسخ این سؤال که نحس بودن ماه صفر حقیقت دارد یا خرافه است ادامه داد: شروع عزاداری در ماه محرم به قضیه ورود به کربلا و ختم آن با رحلت پیامبر (ص)، امام حسن مجتبی (ع) و امام رضا (ع) است، بنابراین اغلب مردم این دو ماه را ماه عزا و نحوست می‌شمارند و از برگزاری مجالس شادی در این دو ماه خودداری و مسائلی را رعایت می‌کنند.

متقی‌زاده اضافه کرد: در ماه محرم که شدت عزاداری برای امام حسین (ع) به همان ۱۰ روز نخست باز می‌گردد و این عزاداری به نوعی تا ماه صفر ادامه دارد و غالب مردم آن را نحس می‌دانند.

وی با بیان اینکه نحس شمردن ماه صفر منشأ تاریخی دارد نه دینی گفت: چهار ماه از سال قمری ماه حرام شمرده می‌شوند که عبارتند از ماه رجب، ذی‌القعده، ذی‌الحجه و محرم، عرب‌ها در این ماه‌ها جنگ و کشتار نمی‌کردند و میان آن‌ها آتش‌بس برقرار بود. این کارشناس دینی افزود: به جز ماه رجب، سه ماه دیگر که به صورت متوالی و پشت سر هم قرار دارند موجب می‌شد بسیاری از کینه‌ها، عداوت‌ها و دشمنی‌های قبیله‌های عرب پنهان بماند و یکدیگر را به شروع ماه صفر که پایان ماه‌های حرام تمام است تهدید می‌کردند و با شروع این ماه، جنگ، خونریزی و بدبختی از سر گرفته می‌شد و از این روی عرب‌ها ماه صفر را ماه نحس و بدبختی می‌دانستند.

متقی زاده با اشاره به اینکه واژه صفر از صفراء به معنای زردی (و سرخی) که در لغت رنگ خون است گرفته شده اضافه کرد: اصل نحس دانستن ماه صفر به این واقعه تاریخی باز می‌گردد که قبیله‌های عرب می‌خواستند در این ماه تمام آن کینه‌توزی خودرا در آن ۹۰ روز تحمل، به بار بنشانند و بدی‌های یکدیگر را تلافی کنند و این به اخلاق جاهلی بازمی‌گردد.

وی با تأکید بر اینکه روایتی که به نحس بودن ماه یا روزی اذعان داشته باشد وجود ندارد و بالعکس از نحس شمردن ایام خدا نهی شده است ادامه داد: در این خصوص از پیامبر اعظم (ص) نقل شده است «لا تُعادوُا الأَیّامَ فَتُعادیکُمْ؛ با روز‌ها دشمنی نکنید که آن‌ها با شما دشمنی خواهند کرد.»

نظر مراجع تقلید چیست؟

سؤال: برخی معتقدند، برخی ایام مثل ماه صفر نحس هستند و به برخی روایات نیز استناد می‌کنند. آیا از نظر شرعی ایام و لیالی نحس وجود دارد و برای رفع نحسی چه باید کرد؟

حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی:
به‌طور مطلق چنین مطلبی ثابت نیست و به‌طورکلی صدقه به فقیر دافع بلاست.

حضرت آیت‌الله فاضل لنکرانی:
دلیلی بر این معنا نداریم و بر فرض صحت هم با مقداری صدقه مسئله حل می‌شود.

حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی:
از بعضی روایات چنین چیزی استفاده می‌شود، ولی با صدقه خطرات برطرف می‌شود.

حضرت آیت‌الله سیستانی:
برای رفع نحسی احتمالی صدقه بدهید.

حضرت آیت‌الله تبریزی:
نحوست زمان گاهی به معنای این است که مقارن امر ناخوشایندی است. مثل وفات حضرت رسول اکرم (ص) و ائمه علیهم‌السلام که یادآور وقایع تلخ است؛ لذا از وقوع چنین اموری دلهره به انسان دست می‌دهد و برای آرامش جز پناه بردن به خداوند متعال و دادن صدقه چاره بهتری نیست.

حضرت آیت‌الله بهجت:
فی‌الجمله ثابت است و صدقه دادن دعا‌های مأثوره نافع است.

منبع: تسنیم