تئوري آزمايشي كه ساواج پي‌ريزي كرده نسبتا پيچيده است. اين نظريه بر اين موضوع دلالت دارد كه اگر ما در يك دنياي شبيه‌سازي شده هستيم، بنابراين آن شبيه‌سازي بايد با منابع فاني مشابه ساخته شده باشد كه مي‌توانيم با آن چنين شبيه‌سازي را بسازيم . به عبارت ديگر بايد متوجه كاستي‌هاي كار يك برنامه‌نويس شويم.به‌عنوان نمونه، اين مساله مي‌تواند رفتار پرتوهاي كيهاني بسيار پرانرژي را براي تصميم‌گيري در مورد اين‌كه آيا مجموعه‌اي از جهت مورد نظر وجود دارد يا خير شامل شود. اين امر در ذات خود شبيه‌سازي شده بودن جهان را اثبات نمي‌كند، اما چيزي است كه درون شبيه‌سازي موجود است. درك بهتر اين موضوع نياز به داشتن كمي اطلاعات در مورد جهان است.دكتر جيمز كانتون از انستيتوي آينده جهان مي‌گويد: ما بر اين باوريم كه در جهاني كوانتومي زندگي مي‌كنيم. در حال حاضر تنها گام‌هاي اوليه را براي اثبات اين موضوع برداشته‌ايم.كانتون اضافه مي‌كند ثابت‌هايي در كائنات وجود دارد. تمام مواد و هر آنچه مي‌توانيد ببينيد، كوچك‌ترين جزء گيتي هستي است. بزرگ‌ترين بخش كه نمي‌توانيد آن را ببينيد ماده سياه است كه ديده نمي‌شود، اما اينها نيز هنوز مواد ثابت هستند.

در حالي كه ايده جهان شبيه‌سازي شده معمولا با سري فيلم‌هاي علمي ـ تخيلي «ماتريكس» قياس مي‌شود، فيلم ديگري با داستان مشابهي وجود دارد كه براي مقايسه گزينه شايسته‌تري به نظر مي‌رسد. اين فيلم با نام «طبقه سيزدهم» به اين موضوع كه جهان‌ها مي‌توانند خلق شوند و كساني كه درون آنها قرار دارند حتي متوجه شبيه‌سازي شده بودن آنها نمي‌شوند، اشاره دارد.بنابراين در حالي كه بازي‌هاي رايانه‌اي دنياهاي قابل باوري را به خوردمان داده‌اند، آن افراد شرور و شخصيت‌هاي ديگر تنها پرداخته شده بوده و وجود حقيقي ندارند. آيا گام بعدي مي‌تواند تلفيق آن كاراكترها با مقداري خود آگاهي باشد؟ البته نه آن ميزان خودآگاهي كه باعث درك غيرواقعي و شبيه‌سازي بودن دنيا شود و اگر چنين چيزي ممكن گردد آيا به‌آن معني است كه اين تئوري كه همگي ما درون يك بازي هستيم پررنگ‌تر مي‌شود؟به عقيده گِلِن هيمسترا ، نويسنده سايت Futurist، كاملا بعيد به نظر مي‌رسد ما موجودات زنده مجازي‌باشيم كه درون يك محيط شبيه‌سازي شده رايانه‌اي زندگي مي‌كنيم كه توسط برخي نوادگان گونه‌هاي آينده كنترل مي‌شود. با اين حال در آن واحد وي بر اين عقيده است روزي فراخواهد رسيد كه رايانه‌ها و هوش‌هاي مصنوعي آنقدر باهوش و پيشرفته شوند كه براساس تعاريف امروزي خودآگاه بشوند. اگر چنين چيزي به تحقق بينجامد در حقيقت آن رايانه‌ها و هوش‌هاي مصنوعي ما (انسان‌ها) خواهيم بود.‌ هيمسترا اضافه مي‌كند بسياري از اسرار محسوس‌تر مي‌شود؛ براي مثال زماني كه مي‌ميريم انرژي‌مان به كجا مي‌رود يا اين ايده كه ممكن است ما چند‌بار زندگي كنيم، اما رازهاي ديگري باقي مي‌ماند، از قبيل اين‌كه چرا دنياي شبيه‌سازي شده ما هنوز هم هيچ مدرك شفافي از وجود موجودات باهوش ديگري نشان نمي‌دهد. اين در حالي است كه وقتي آن موجودات هوشمند ديگر درون شبيه‌سازي قرار بگيرند باعث سرگرم‌كننده‌تر شدن شبيه‌سازي مي‌شوند.

اين‌كه آيا اين جهان شبيه‌سازي شده بوده يا خير به‌آساني قابل جواب دادن نيست، اما آيا فناوري مي‌تواند دنياي شبيه‌سازي شده‌اي خلق كند كه از دنياي حقيقي قابل تشخيص نباشد؟ امروزه عميق‌ترين تجربه مجازي با نمايشگر يك رايانه آغاز مي‌شود، اما تكنولوژي بسرعت در حال پيشروي است.‌ هيمسترا اضافه مي‌كند هنوز نتوانسته‌ايم احساس و شعور را وارد دنياي شبيه‌سازي شده كنيم، اما اين گامي شناختي است كه به آن خواهيم رسيد.پيش‌بيني مي‌شود حجم داده‌هاي عظيم و رايانش ابري خلق اين دنياي همه‌جانبه را ممكن مي‌سازد. تا همين چند‌وقت پيش ما حتي پهناي باند هم نداشتيم، اما حال تكنولوژي بيشتري نسبت به آنچه در جهان سال 1974 ميلادي يافت مي‌شد، درون يك لپ‌تاپ وجود دارد.اين‌كه آيا آن لپ‌تاپ يا جهان واقعا وجود دارد هنوز مورد بحث است و بايد اثبات شود!