در ایستگاه تاكسی منتظر ایستادهام، ناگهان تاكسی وارد ایستگاه میشود. در را باز میكنم و سوار میشوم. از تعجب شاخ درمیآورم. در این تاكسی اصلا رانندهای نیست. با خودم میگویم شاید خیالاتی شدهام، اما انگار واقعیت دارد و هیچكس جز من در تاكسی نیست. ترس وجودم را تسخیر میكند، تصمیم میگیرم از تاكسی پیاده شوم؛ اما به محض اینكه در بسته میشود تاكسی به راه میافتد. در ایستگاه بعدی مسافر دیگری هم سوار میشود. تاكسی دوباره راه میافتد. مسافر بغل دستی بسیار خونسرد به نظر میرسد.
انگار اصلا از حضور نداشتن راننده در خودرو تعجب نكرده است. ترس من هر لحظه بیشتر میشود. با خود میاندیشم شاید من راننده را نمیبینم. ناگهان مسافر بغلدستیام از وقوع یك تصادف در مسیر حركت صحبت میكند. انگار خودش هم شگفتزده شده است. نمیدانم چطور فهمید در این مسیر تصادفی رخ داده است. راننده نامرئی تاكسی پیش از اینكه در ترافیك به دام افتد، تغییر مسیر میدهد و ...با صدای زنگ تلفن هراسان بیدار میشوم. از اینكه همه این اتفاقات را در خواب تجربه كردهام، خوشحالم. اما گویی این خواب اندكی با رویاهای شبانه متفاوت است. در حقیقت من به آینده سفر كردهام؛ آیندهای نزدیك كه شاید كمتر از یك سال تا محققشدن هر یك از این تجربههای ناآشنا در عالم واقع زمان داشته باشیم.پیشبینیهای انجام شده برای ظهور فناوریهای جدید در سال آینده حاكی از آن است كه سال آینده بیتردید سرشار از شگفتی است؛ شگفتیهایی كه طیف وسیعی از فناوریها از تاكسیهای بدون راننده گوگل تا عینكهای واقعیت مجازی گوگل و موتورسیكلتهای الكتریكی بدون صدا را شامل میشود.پس اگر ناگهان با تجاربی مشابه آنچه در قالب یك رویا مرا محصور خود ساخته، مواجه شدید به جای اینكه هراسان شوید به استقبال از آنها بروید. چراكه همه این تجارب جالبتوجه ارمغانی از دنیای فناوری است كه مكمل فناوریهای پیشین بوده و میتواند تجربهای جدید و متفاوت از شهرنشینی و زندگی شهری را پیشرویتان به تصویر بكشد.
.: Weblog Themes By Pichak :.