فانتزی اولیه گوگل درباره دنیای موبایل این بود که اپلیکیشن ها سر انجام به نفع HTML5  و مرورگرها از میدان به در خواهند شد. این در مورد چشم انداز گوگل و تاریخچه رقابت آن با مایکروسافت و اپل هم صدق می کند: یعنی رقابت اینترنت و رایانش ابری با سیستم عامل های اختصاصی و نرم افزارها. با این حال چنانکه در نمودار بالا می بینید، تا به امروز اپلیکیشن ها برد بزرگی را در رقابت با مرورگرهای موبایل به دست آورده اند. اگر به آمار بالا که مربوط به ایالات متحده است نگاهی بیندازید، خواهید دید که کاربران 80 درصد وقت خود را با اپلیکیشن های موبایل می گذرانند و در مقابل تنها 20 درصد وقت آنها به مرور وب با موبایل اختصاص دارد. به عبارت دیگر از هر 5 دقیقه زندگی آنلاین موبایلی، 4 دقیقه آن به اپلیکیشن ها و فقط 1 دقیقه به مرورگرها اختصاص یافته. هفته گذشته بود که مطلع شدیم اندی رابین رییس بخش اندروید جای خود را به رییس بخش کروم و اپلیکیشن ها یعنی ساندار پیچای داده. آیا این یک اتفاق یا تصادف است؟ آیا فرد کارکشته ای در درون تیم اندروید نبود که جایگزین رابین کبیر شود؟ به هر حال ما عادت کرده ایم که این طور تغییرها را تصادفی نپنداریم. حالا تیم اندروید را همان فردی رهبری می کند که سال ها بخش کروم را اداره کرده و همزمانی این دو مسئولیت در نوع خود جالب است. خیلی ها می گویند که این دو سیستم عامل در نهایت با هم یکپارچه خواهند شد ولی گوگل لا اقل فعلا با جدا بودن آنها مشکلی ندارد و پیچای هم مدیری آرام با عملکرد غیر هیجانی است. در سوی دیگر، اریک اشمیت با رد ادغام دو سیستم عامل شرکتش می گوید که با این وجود، این دو در چند وقت اخیر همگرایی محسوسی داشته اند. اما اگر اعتقاد داشته باشیم که هر اقدامی از طرف مدیر عامل گوگل -لری پیج- با هدف مشخص و دید بلند مدت صورت می گیرد، آیا این امکان وجود ندارد که سرانجام گوگل، این شرکت نوآور که اینترنت با آن معنا پیدا می کند، اندروید را به جانب کروم متمایل کرده و در آخر کروم تبدیل به برنده این انقلاب آرام شود؟ کافی است به بنیاد موزیلا و ارائه سیستم عامل موبایل فایرفاکس نگاه کنیم. چقدر این احتمال وجود دارد که گوگل نیز اندروید را به نفع کروم فدا کند؟ به خصوص این ایده زمانی جدی تر به نظر می رسد که دقت کنیم، با یک مرورگر کروم که بتواند همچون یک سیستم عامل نیز عمل کند، گوگل قادر است سیستم عامل کروم را در درون اسب تروای مرورگر جای داده و در قلب هر سیستم عامل دیگری (مثلا iOS) عرضه کند. در هر حال، گوگل یک شرکت اینترنتی است و کروم (مرورگر و سیستم عامل) نیز دریچه اتصال به اینترنت است، پس بعید نیست که در بلند مدت کروم جایگزین اندروید شود. فعلا که در این جنگ نرم، اندروید و اپلیکیشن ها دست بالا را دارند ولی در بلند مدت چه؟ آیا تعصب گوگل روی اینترنت، کار دست اندروید خواهد داد؟ 
کنفرانس توسعه دهندگان گوگل نزدیک است. باید دید در آن شاهد چه سیاست هایی خواهیم بود. اما در کل، شما راجع به چنین پیشامدی چه فکر می کنید؟