تبادل لینک هوشمند 
نگاره سحابی کله‌اسبی: این عکس بی‌نظیر تلسکوپ فضایی هابل از سحابی کله اسبی، به مناسبت 23-امین سالگرد قرارگیری این تلسکوپ گرانقدر در فضا گرفته شده است. سحابی کله اسبی بخشی از صورت فلکی بزرگ شکارچی (جبار) است، و این نخستین باری است که عکسی در طول موج فروسرخ از آن تهیه شده است. سحابی کله اسبی نسبتا نزدیک زمین قرار دارد و با فاصله‌ای تنها به اندازه 1500 سال نوری، برای عکاسی فضایی که بر شکل‌گیری ستارگان جدید تمرکز دارد بسیار مناسب است.
آزمایش موشکی: به دنبال افزایش تعداد وسایل فضایی که توسط شرکت‌های خصوصی به فضا پرتاب می‌شوند، موشک Antares (قلب‌العقرب) نیز هفته گذشته و از تاسیسات فضایی والوپ ناسا به سوی آسمان فرستاده شد. این وسیله فضایی که توسط شرکت Orbital Sciences Corporation ساخته شده است، برای حمل محموله‌ای به مدار طراحی شده است که وزنی معادل فضاپیماهایی دارد که در آینده قرار است با آن به فضا پرتاب شوند.
قوس ابری: ابزار «طیف‌سنج رادیویی عکسبرداری کیفیت متوسط» نصب شده روی ماهواره Terra ناسا این عکس را از شکل‌گیری ابری بر فراز اقیانوس آرام شرقی در نزدیکی سواحل کالیفرنیا و مکزیک گرفته است. ابرهای استراتوکولومبوس در ارتفاع پایین شکل می‌گیرند، و از زمین به شکل توده‌هایی حجیم و خاکستری‌رنگ دیده می‌شوند. قوسی که به سمت پایین عکس کشیده شده است، به احتمال زیاد بخشی از آسمان صاف منطقه است و به دلیل اغتشاش در جریان هوا ایجاد شده است.
دیدبان شفق: بسته به موقعی از سال که در آن قرار داریم، تماشای شفق قطبی یا نور شمالگان می‌تواند فعالیتی محبوب در عرض‌های بالای جغرافیایی به شمار آید. این عکس، شفق قطبی را در شهر استکهلم سوئد به تصویر می‌کشد، که به دنبال توفانی خورشیدی و اندکی پیش از غروب در آسمان شکل گرفته است.
انفجار باستانی: بر اساس مدارک تاریخی، ابر نواختر SN 1006 به دنبال انفجاری ستاره‌ای در سال 1006 میلادی / 385 شمسی شکل گرفته است. به احتمال زیاد، این ابر نواختر کوتوله سفیدی بوده است که مواد ستاره همدم خود را مکیده و سپس منفجر شده است؛ و یا دو کوتوله سفید بوده‌اند که با یکدیگر ادغام و به دنبال آن منفجر شده‌اند. ترکیبی از 10 عکس پرتو ایکس که توسط تلسکوپ فضایی چاندرا تهیه شده است، نشان می‌دهد که این ستاره کوتوله سفید هنگام انفجار احتمالا چه شکلی داشته است.
زمینی دیگر؟: این تصویرسازی مفهومی سیاره Kepler-62f را نشان می‌دهد، سیاره‌ای زمین‌مانند که نزدیک 1200 سال نوری از زمین فاصله دارد. دانشمندان ناسا عقیده دارند که این سیاره در کمربند حیات برای انسان به دور ستاره مادر خود در حال گردش است. سیاره کپلر 62f حدود 40 درصد از زمین بزرگ‌تر است، و گردش آن به دور ستاره‌اش که اندکی از خورشید ما سردتر است تنها 267 روز طول می‌کشد. تصور می‌شود که نسبت آب و خشکی این سیاره همانند زمین باشد، اما ترکیبات دقیق و جرم این سیاره مشخص نیست. با توجه به فاصله این سیاره از زمین، شکل، تصاویر و داده‌های این سیاره همگی مربوط به وضعیتی هستند که سیاره بیش از 1000 سال پیش داشته است.
.: Weblog Themes By Pichak :.