بر اساس تحقیقات علمی انجام شده در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان برای اولین بار مکانیزم افزایش مقاومت و معرفی گونه چمن بومی مقاوم به تنش ترافیک با کاربرد تنظیم کننده ترینگزاپک اتیل مورد بررسی قرار گرفت.

دکتر نعمت‌الله اعتمادی، دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه این تحقیق در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد محمد حسین شیخ محمدی انجام شده است، افزود: ترافیک به معنی صدمه به چمن در اثر فشار، پارگی و له شدگی که ناشی از حرکت بازیکنان، ماشین‌آلات و حیوانات است، تعریف می‌شود که باعث هزینه‌های غیر قابل جبرانی به چمن‌ها و ورزشکاران می‌شود.

وی افزود: داشتن چمن‌های مقاوم به ترافیک و افزایش مقاومت به تنش ترافیک چمن‌ها یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مدیران زمین‌های ورزشی و فضای سبز است.

اعتمادی با بیان این که هدف از انجام این پژوهش، بررسی مقاومت به ترافیک گونه بومی ایرانی با نام علف گندمی بیابانی و گونه فستوکای بلند و افزایش مقاومت این دو گونه به تنش ترافیک در دانشگاه صنعتی اصفهان بود، خاطرنشان کرد: این تحقیق طی دو سال با هزینه حدود 40 میلیون ریال توسط مهندس محمدحسین شیخ محمدی به راهنمایی من و دکتر نیکبخت و مشاوره دکتر مجیدی از اعضای هیأت علمی دانشکده کشاورزی به اجرا درآمده است.

وی با بیان این که سرزنی چمن‌ها خود عامل ایجاد تنش و هزینه‌های افزوده می‌شود، اضافه کرد: تنظیم کننده­‌های رشد گیاهی نقش­‌های مهمی در حفظ چمن ورزشی و فضای سبز دارند و این مواد به منظور ممانعت از رشد، کاهش هزینه‌های کارگری برای سرزنی چمن و دیگر فعالیتها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اعتمادی افزود: تحقیقات تیم علمی ما مشخص کرد تنظیم کننده ترینگزاپک اتیل جهت بهبود مقاومت به تنش ترافیک در چمن‌های گرمسیری و سردسیری مصرف می­‌شود، ولی مکانیسم این عمل هرگز مشخص نشده بود، به همین دلیل تحقیقی جهت افزایش مقاومت گونه‌های فستوکا و علف گندمی به ترافیک توسط ترینگزاپک اتیل، بررسی مقاومت به ترافیک گونه ایرانی علف گندمی بیابانی و تعیین چگونگی مکانیسم عمل ترینگزاپک اتیل در افزایش مقاومت به ترافیک تعریف شد.

استاد راهنمای این پایان‌نامه پیرامون نتایج حاصل از این تحقیق گفت: چمن علف گندمی با کیفیت بالا و فعالیت آنزیمی قابل قبول، محتوی آب نسبی بالا و نشت الکترولیت پایین در شرایط تنش ترافیک، مقاومت خوبی از خود نشان داده است و با تکمیل تحقیقات در آینده می‌توان امیدوار بود از این چمن به عنوان گونه بومی مقاوم به پاخوری در ایران استفاده شود.

وی افزود: از جمله نتایج این پژوهش تأثیر تنظیم کننده ترینگزاپک اتیل بر افزایش کلروفیل، محتوی آب نسبی، آنزیم‌های آنتی اکسیدانی و کاهش نشت الکترولیت و درنهایت کاهش آسیبهای ناشی از تنش ترافیک بر روی هر دو گونه چمن است.

علاوه بر کاهش هزینه‌های نگهداری چمن‌های مطلوب زمین‌های ورزشی و فضاهای سبز، استفاده از این تنظیم کننده به پرورش چمنی پررنگتر و تیره‌تر و افزایش مقاومت به تنش‌های محیطی مانند خشکی منجر می‌شود.

از نتایج این پایان‌نامه یک مقاله به مجله معتبر کراپ ساینس (Crop science) ارائه شده و سه مقاله علمی پژوهشی داخلی و یک مقاله در هشتمین کنگره علوم باغبانی ایرانی و یک مقاله در پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) پذیرفته شده است.