دو تن از جراحان زانو از شهر لوون بلژیک برای نخستین بار موفق به تشریح آناتومیک کامل یک رباط جدید در زانو شدند و آن را رباط قدامی کناری (آنترولاترالALL) نامیدند.

 منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، تصور می‌شود این رباط جدید نقش مهمی در پارگی‌های رباط صلیبی قدامی (ACL) داشته باشد.

دکتر استون کلاوس و پروفسور یوهان بلمنز و همکارانشان بعضی جزئیات یافته‌های خود را انتشار داده‌اند. در چهار سال اخیر، این دو ارتوپد به کار پژوهش در پارگی‌های ACL پرداخته‌ بودند تا مشخص شود چرا به رغم جراحی ترمیمی موفق ACL و نوتوانی، باز هم بعضی بیماران دچار انحراف نقطه‌ اتکاء می‌شوند.

جستجوهای این دو ارتوپد با یافتن مقاله‌ای آغاز شد که توسط سگوند، جراح فرانسوی به سال 1879 نوشته شده و در آن حدس ‌زده بود که جلوی زانوی انسان دارای یک باند اضافی فیبری، مقاوم و مرواریدی است.

تا‌ به امروز به این باند مرواریدی اسرارآمیز نام‌های مختلفی داده‌ بودند که موجب اشتباه می‌شد، ولی تا کنون شرح روشنی درباره‌ این رباط نوشته نشده بود. بنابراین، با استفاده از تکنیک‌های ماکروسکوپیک تشریح، این دو ارتوپد معاینات عمیقی روی‌ 41 جسد زانو انجام داده و رباط جدید را در تمامی موارد به جز یک نمونه یافتند.

به گفته این محققان، رباط‌ ALL یک ساختار متمایز لیگامانی در سطح قدامی کناری زانوی انسان است و دارای خاصه‌های منشأ سازگار و محل چسبیدن به ‌کنار است.

این دو ارتوپد پیشنهاد کرده‌اند که با توجه به ساختار و محل این رباط، ALL چرخش درشت‌نی، یکی از دو استخوان ساق پا را کنترل می‌کند و در اثر صدمه دیدن سبب انحراف نقطه‌ اتکا می‌شود. از آن پس، این دو ارتوپد پژوهش‌هایی انجام دادند که این نظر را تأیید می‌کرد.

یافته‌های‌ به‌ دست ‌آمده، نظرات موجود در مورد صدمه‌های جدی ACL را زیر سوال می‌برد که پیشرفتی در زمینه‌ درمان بیماران دچار این صدمات محسوب می‌شود.

این دو ارتوپد مدتی ‌است روی تکنیک ‌اصلاح صدمات ALL به کار مشغولند و امیدوارند که ظرف چند سال آینده این تکنیک‌ اصلاح شود. پارگی‌های ACL در ورزشکارانی بیشتر دیده می‌شود که به ورزش‌های شدید اتکایی مانند بسکتبال، اسکی و فوتبال مبادرت می‌ورزند.

این محققان می‌گویند: از آنجا که وضعیت افتادن و زانو زدن در زنان بیشتر دیده می‌شود، لذا پارگی ACL در این گروه بیشتر از مردان است.

نتیجه این پژوهش در Journal of Anatomy منتشر شده است.